Τράπεζα Αίματος Oktabit, 29η Εθελοντική Αιμοδοσία

[insomnia.gr]

Για 29η φορά σας καλούμε στην μεγαλύτερη και ευκολότερη ίσως γιορτή εθελοντισμού: σε 10 λεπτά σώζουμε έναν άνθρωπο!

Παρατίθενται μερικές πρακτικές ΕΠΙΣΗΜΕΣ οδηγίες για την αιμοδοσία. Πολλά από αυτά που γράφονται πχ για υπόταση κλπ δεν ισχύουν ούτε πάντα ούτε για όλους και γι' αυτό συζητήστε, οποιαδήποτε απορία-αμφιβολία έχετε, ιδιαιτέρως με τον γιατρό της αιμοδοσίας και μόνο . Άλλωστε η εμπειρία δείχνει ότι περίπου το 1/3 από τους υποψήφιους αιμοδότες τελικά δεν δίνει αίμα.

Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε από κοντά. Όσοι έχετε κάρτα αιμοδοσίας, φέρτε τη μαζί σας, ενώ όσοι δεν έχετε θα σας σταλεί ταχυδρομικώς!

• Κάθε υγιής άνδρας ή γυναίκα, ηλικίας 18-65 ετών, μπορεί να δίνει 350-450cc αίμα. Για νέους ηλικίας 17 ετών χρειάζεται γραπτή συγκατάθεση γονέων ή κηδεμόνων.
• Η συχνότητα με την οποία μπορεί να δίνει κανείς αίμα είναι για τους άνδρες 3-4 φορές το χρόνο και για τις γυναίκες 2-3 φορές το χρόνο.
• Ο αιμοδότης πρέπει να είναι ξεκούραστος και να έχει συμπληρώσει τις φυσιολογικές ώρες ύπνου.
• Για πρωινή αιμοδοσία, πρέπει να έχει προηγηθεί καλό πρωινό, ενώ για την απογευματινή ο αιμοδότης μπορεί να αιμοδοτήσει 2-3 ώρες μετά το μεσημεριανό γεύμα.
• Ο αιμοδότης δεν πρέπει να κάνει κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών πριν δώσει αίμα.
• Ο αιμοδότης δεν πρέπει να έχει πάρει φάρμακα ούτε καν ασπιρίνη τις τελευταίες μέρες πριν την αιμοληψία.
• Ετερόζυγος της Μεσογειακής ή Δρεπανοκυτταρικής Αναιμίας μπορεί να δώσει αίμα εφ' όσον η αιμοσφαιρίνη του είναι στα φυσιολογικά επίπεδα.
• Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, του θηλασμού και 6-12 μήνες μετά τον τοκετό δεν γίνεται αιμοληψία
• Ο αιμοδότης δεν πρέπει να έχει υποβληθεί σε μεγάλη χειρουργική επέμβαση ή να έχει προσβληθεί από βαριά νόσο κατά τη διάρκεια του τελευταίου χρόνου.
• Δεν μπορεί να αιμοδοτήσει άτομο που υποφέρει από ελονοσία, φυματίωση, ηπατίτιδα, σύφιλη μελιταίο πυρετό, AIDS, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, καρδιακό ή άλλο σοβαρό νόσημα.
• Κάθε πρόβλημα υγείας που ενδεχομένως έχει ο υποψήφιος αιμοδότης, πρέπει να συζητείται με τον υπεύθυνο γιατρό της αιμοδοσίας, ο οποίος κρίνει τελικά για τη καταλληλότητα της αιμοληψίας.