Εγκατάλειψη δουλειάς λόγω remote?

[Amaretos]

11 λεπτά πριν, ALLisCHAOS είπε

Δεν ξέρω τι ηλικία έχεις αλλά εγώ στα 27 μου και μερικούς φίλους για να τους δω πρέπει να ευθυγραμμιστούν οι πλανήτες κάποιες φορές.
Δουλειές, υποχρεώσεις, για να μην αναφέρω αυτούς που έχουν πλέον οικογένοια, μια φορά το μήνα και αν.
Επίσης για μένα το τηλέφωνο δεν αντικαθιστά ούτε σε μια τρίχα τη φυσικη παρουσία  

43 ειμαι, δεν σου ειπα να τους παρεις τηλ να τα πειτε, να τους παρεις τηλ να κανονισετε να βρεθειτε.

[μερικούς φίλους για να τους δω πρέπει να ευθυγραμμιστούν οι πλανήτες κάποιες φορές.] 

αρα απο εκει ξεκιναει το προβλημα σου, και οχι το remote , καλως οι κακως επειδη καποιοι φιλοι σου εχουν οικογενεια/δουλειες κλπ και δεν μπορειτε να συναντηθειτε συχνα, η μονη σου διεξοδος ηταν η συναναστροφη μεσω γραφειου. αυτο ειναι κατι που δεν αλλαζει και απλα θα γινεται ακομα πιο εντονο στο μελλον, ολοι μας του κολητους που ειχαμε στα 20-25 τους βλεπουμε τωρα πια του αγιου ποτε γιατι ολοι μας εχουμε ενα σκασμο υποχρεωσεις.

[ALLisCHAOS]

Μα πως δεν είναι θέμα του remote? Όλοι το ξέρουν πως όσο περνάνε τα χρόνια δυστυχώς όλο και πιο σπάνια/δύσκολα θα κανονίσουμε με τις παρέες μας.
Η αλήθεια είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια γινόμαστε όλο και πιο επιλεκτικοι στις παρέες μας άρα και πιο δύσκολα τους βλέπουμε και πιο λίγοι είναι.
Όσο βρισκόμουν στο γραφείο αυτές τις 8 ώρες έπερνα μια γερή γεύση κοινωνικοποιησης. Ο ανθρωπος είναι απο τη φύση του κοινωνικο ον.
Άρα ήμουν πολύ εντάξει το να γυρίσω κάποιες μέρες και απλά να αράξω σπίτι. Μερικές φορές ήθελα να μάθω νέες τεχνολογίες οπότε μετά τη δουλειά θα καθόμουν με όρεξη στο pc του σπιτιού και θα διάβαζα, δεν έψαχνα καν το έξω και πολλές φορές έριχνα και άκυρα. Πλέον, ούτε όρεξη για να κάτσω να διαβάσω μετα τη δουλειά έχω, και αντιθέτως θέλω οπωσδήποτε να βγω απο σπίτι γιατί νομίζω ότι θα με πνίξει αν δεν βγώ. Άρα αρχίζω και 'πρίζω'/ψάχνω πιο συχνά τους φίλους, ψάχνω με τη κάθε ευκαιρία να βγω έξω, φάση φυλακισμένος ή φαντάρος με 200 και σήμερα. Αν δεν ξεκινάει το πρόβλημα απο το remote απο που ξεκινάει δλδ?

Επεξ/σία 28 Σεπτεμβρίου 2021 από ALLisCHAOS

[Amaretos]

Μαλλον εχουμε διαφορετικη σκοπια  το πως δουλευουμε. Και εγω οταν πηγαινα στο γραφειο, δεν ειχα την αναγκη να κοινωνικοποιηθω, οπως μαλλον το εννοεις εσυ, θα πω τις καλημερες μου σε αυτους που θα συναντησω , αντε να παμε να φτιαξουμε καφε στην κουζινα, και αντε να μιλησουμε και κανα 15λεπτακι αν φαμε το μεσημερι μαζι . Ολη την αλλη ωρα δουλευω στο γραφειο μου, και μιλαω με τους 2-3 συναδελφους που ειμαστε στο ιδιο χωρο ειτε για την δουλεια ειτε για οτιδηποτε αλλο. Αυτην την επικοινωνια με αυτους τους 2-3 την εχω και τωρα , μεσα στην ημερα ειτε μεσω chat καθολη την διαρκεια, ειτε μεσω calls. Τωρα αν εσυ στην δουλεια, περναγες 2-3 ωρες την ημερα χαβαλε μπιρι μπιρι και αστεια ε υπαρχει διαφορα  ναι οκ. Και δεν στο λεω με κακη διαθεση προς θεου.

[tsofras]

4 λεπτά πριν, ALLisCHAOS είπε

Μα πως δεν είναι θέμα του remote? Όλοι το ξέρουν πως όσο περνάνε τα χρόνια δυστυχώς όλο και πιο σπάνια/δύσκολα θα κανονίσουμε με τις παρέες μας.
Η αλήθεια είναι πως όσο περνάνε τα χρόνια γινόμαστε όλο και πιο επιλεκτικοι στις παρέες μας άρα και πιο δύσκολα τους βλέπουμε και πιο λίγοι είναι.
Όσο βρισκόμουν στο γραφείο αυτές τις 8 ώρες έπερνα μια γερή γεύση κοινωνικοποιησης. Ο ανθρωπος είναι απο τη φύση του κοινωνικο ον.
Άρα ήμουν πολύ εντάξει το να γυρίσω κάποιες μέρες και απλά να αράξω σπίτι. Μερικές φορές ήθελα να μάθω νέες τεχνολογίες οπότε μετά τη δουλειά θα καθόμουν με όρεξη στο pc του σπιτιού και θα διάβαζα, δεν έψαχνα καν το έξω και πολλές φορές έριχνα και άκυρα. Πλέον, ούτε όρεξη για να κάτσω να διαβάσω μετα τη δουλειά έχω, και αντιθέτως θέλω οπωσδήποτε να βγω απο σπίτι γιατί νομίζω ότι θα με πνίξει αν δεν βγώ. Άρα αρχίζω και 'πρίζω'/ψάχνω πιο συχνά τους φίλους, ψάχνω με τη κάθε ευκαιρία να βγω έξω, φάση φυλακισμένος ή φαντάρος με 200 και σήμερα. Αν δεν ξεκινάει το πρόβλημα απο το remote απο που ξεκινάει δλδ?

Ακριβώς τα ίδια λέω και εγώ φίλε μου.

Επίσης χάνεις και όλες τις γνώσεις που αποκτάς μέσα απο συζητήσεις με συναδέλφους.

Το θέμα είναι ότι τους φίλους σου δεν μπορείς να τους βλέπεις καθημερινά , τους συναδέλφους όμως τους έβλεπες.

Πάντα υπάρχουν και άνθρωποι που δεν σε ενδιαφέρουν καθόλου , αλλά έστω και 2-3 να βρεις απο την δουλειά που τα περνάτε καλά μπορείς να περνάς την ώρα σου ευχάριστα.

Αυτό που έχω παρατηρήσει και εγώ εκτός των άλλων , είναι ότι αναγκαστικά ακούς και πράγματα που μπορεί να μην είχες κανένα ενδιαφέρον να ακούσεις αλλά έτσι ανοίγει το μυαλό σου , οι γνώσεις σου και ξέρεις και τι γίνεται στον κόσμο.

Εγώ δεν διάβαζα ποτέ νέα για αθλητικά , πολιτικά , ιστορικά κ.ο.κ εκτός απο τεχνολογικά , για  gaming και αυτοκίνητα. Άκουγα όμως τα πάντα στη δουλειά και κάναμε και ωραίες συζητήσεις για θέματα που δεν ήξερα καν ότι μπορεί να έχω κάποιο ενδιαφέρον.

Αυτό δεν μπορείς να το έχεις στο σπίτι , απλά μένεις σε αυτά που νιώθεις άνετα και δεν ακούς τίποτα διαφορετικό.

Τέλος , αν είσαι όλη μέρα σπίτι , προφανώς δεν έχεις πλέον την ανάγκη να κάτσεις σπίτι να αράξεις. Και εγώ με την πρώτη ευκαιρία πλέον θέλω να φεύγω απο εδω μέσα

1 λεπτό πριν, Amaretos είπε

Τωρα αν εσυ στην δουλεια, περναγες 2-3 ωρες την ημερα χαβαλε μπιρι μπιρι και αστεια ε υπαρχει διαφορα  ναι οκ. Και δεν στο λεω με κακη διαθεση προς θεου.

Εγώ αυτό έκανα απλά παίζει να καθόμουν 10+ ώρες επειδή μου ήταν ευχάριστο να λέω καμία κουβέντα και να δουλεύω λίγο παραπάνω. Στο σπίτι όμως πάλι μπορεί να δουλέψεις 10+ ώρες οι οποίες θα είναι απλά να είσαι καθισμένος στο γραφείο μόνος σου.

Αλλά οκ έχεις και εσύ το point σου , για άλλους δουλεύει το remote για άλλους οχι.

Μην παρεξηγηθώ και εγώ έχω κάτσει τόσο καιρό πλέον που δεν ξέρω αν θα την πάλευα να τρώω την κίνηση και το άγχος να παρκάρω ενώ έχω μάθει να έχω πλέον το ωράριο που με βολεύει

[ALLisCHAOS]

3 λεπτά πριν, Amaretos είπε

Μαλλον εχουμε διαφορετικη σκοπια  το πως δουλευουμε. Και εγω οταν πηγαινα στο γραφειο, δεν ειχα την αναγκη να κοινωνικοποιηθω, οπως μαλλον το εννοεις εσυ, θα πω τις καλημερες μου σε αυτους που θα συναντησω , αντε να παμε να φτιαξουμε καφε στην κουζινα, και αντε να μιλησουμε και κανα 15λεπτακι αν φαμε το μεσημερι μαζι . Ολη την αλλη ωρα δουλευω στο γραφειο μου, και μιλαω με τους 2-3 συναδελφους που ειμαστε στο ιδιο χωρο ειτε για την δουλεια ειτε για οτιδηποτε αλλο. Αυτην την επικοινωνια με αυτους τους 2-3 την εχω και τωρα , μεσα στην ημερα ειτε μεσω chat καθολη την διαρκεια, ειτε μεσω calls. Τωρα αν εσυ στην δουλεια, περναγες 2-3 ωρες την ημερα χαβαλε μπιρι μπιρι και αστεια ε υπαρχει διαφορα  ναι οκ. Και δεν στο λεω με κακη διαθεση προς θεου.

Εντάξει δεν πήγαινα για καφεδάκι και να μάθω τα νέα. Αυτό το να κάνουμε καφέ μαζί με κάποιον και να μιλήσουμε 5 λεπτά, το να φάμε 5-6 άτομα παρέα το μεσημέρι, το να μιλήσουμε για θέματα δουλειάς ή να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον εάν έχει κάπου κολλήσει, και τέλος όταν εχει γινει το κεφάλι σου καζάνι να κατέβεις για ενα τσιγάρο άλλο ενα 5 λεπτο και να πεις κάτι το τελείως άσχετο για να ξεχαστείς. Πλέον δουλεύω σαν κοντράκτορ και στα σκλακ τσάνελς είμαι σαν γκεστ, 'γνωρίζω' 2-3 άτομα και φυσικά μιλάμε μόνο για τη δουλειά, γιατί δεν τους ξέρω τους ανθρώπους έτισ κ αλλιώς και δεν μπορώ να τον μάθω άλλωστε. Δεν μπορώ να του στείλω μια βλακέια που μπορεί να είδα στον κώδικα πχ και να το σχολιάσουμε.
Και γενικά και μόνο που άλλαζα παραστάσεις μέσα στη μέρα νομίζω ότι εμένα σαν άτομο με βοηθούσε

[merkon]

Αντιθετως εγω θα φερω μια αλλη αποψη στο προσκηνιο τωρα (ελπιζω).

Παντα δουλευα on site και ακομα και τωρα με την πανδημια και τον Covid δε σταματησα να δουλευω on site ουτε μια μερα.

Σιγουρα καποιοι θα το θεωρησουν πλεονεκτημα κρινοντας απο τα παραπανω σχολια γιατι καταφερνα να αλλαζω παραστασεις, να μην μενω σπιτι και τουλαχιστον να ερχομαι δουλεια κλπ κλπ.

Παρολα αυτα εγω θα αναφερω οτι θα προτιμουσα να δουλευω απο το σπιτι για τους εξης λογους:

- Θα κανονιζω το δικο μου ωραριο πιο ευελικτα
- Δε θα ξυπναω απο τις 6.30 τα χαραματα για να ειμαι δουλεια στις 8, θα μπορω να ξυπνησω λιγη ωρα πριν και να κανω Log in απο το σαλονι του σπιτιου μου με ανεση
- Δεν θα χρειαζεται να χανω χρονο στα πηγαινε ελα κλπ
- Οικονομια καυσιμου και χρηματων λογω μικροτερης χρησης του αυτοκινητου σε καθημερινη βαση
- Περισσοτερος ελευθερος χρονος

Το σημαντικοτερο ολων που κυριως για αυτο ξεκινησα να γραφω και σε αυτο το ποστ:
Λιγοτερη εως μηδενικη συναναστροφη με τοξικα ατομα στον χωρο εργασιας.
Αυτο απο μονο του ειναι λογος για μενα να επιλεξω να δουλευω απο το σπιτι, αν ειχα αυτη την επιλογη φυσικα.

Επομενως καταληγουμε στο οτι ο καθενας βλεπει τα πραγματα διαφορετικα και απο την δικη του οπτικη γωνια

[sphinxgr]

2 ώρες πριν, tsofras είπε

Μετά απο 1.5 χρόνο νιώθω σαν παράσιτο της κοινωνίας 🤣

Όπως είπες με σώζουν οι δραστηριότητες των παιδιών και βγαίνω απο το σπίτι , πιστεύω ότι στον φούρνο που πάω κάθε πρωί με βερμούδα -σαγιονάρα και τα παιδιά στο σχολείο νομίζουν ότι είμαι εισοδηματίας

Το γραφείο μου είναι 1 μέτρο απο το κρεβάτι μου.

Μένω στο σπίτι μου απο όταν γεννήθηκα , μου το άφησαν οι γονείς μου όταν παντρεύτηκα. Θα αφήσω τα κόκαλα μου μέσα σε αυτό το σπίτι

Αλλαγές που είδα στον χαρακτήρα μου :

Δεν την παλεύω καθόλου με το αμάξι και την κίνηση όπου και αν πάω

Έχω τρελή διάθεση για κουβέντα με οποιονδήποτε εκεί που σχεδόν δεν μίλαγα σε άνθρωπο. Πήγα σε μία συνάντηση πριν 1 μήνα και πλησίασα 5 άσχετους και δεν έβαλα γλώσσα για 3 ώρες. Πριν 1.5 χρόνο θα καθόμουν με το κινητό και δεν θα μίλαγα σε κάποιον που δεν γνωρίζω.

Υ.Γ. Για όποιον το διαβάζει και με ξέρει απο το κλαμπ της αυτοκίνησης , οι άσχετοι δεν ήταν απο την μάζωξη του club εφόσον τα λέμε για πάνω απο 1 χρόνο. Μιλάμε για πραγματικά άσχετους , τους έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου και μάλλον δεν θα τους ξαναδώ ποτέ

 

Θα μπορούσα να είχα γράψει και εγω το post σου!!!! Το ίδιο ακριβώς!!!! χαχαχαχαχα

[DownUNDERground]

12 λεπτά πριν, merkon είπε

Επομενως καταληγουμε στο οτι ο καθενας βλεπει τα πραγματα διαφορετικα και απο την δικη του οπτικη γωνια

Βασικά τείνουμε να αποζητάμε αυτά που δεν μπορούμε να έχουμε την εκάστοτε στιγμή. Με άλλα λόγια θα τα θέλαμε όλα, δε γίνεται προφανώς και γκρινιάζουμε για εκείνα που δεν μπορούμε να έχουμε, παίρνοντας σιγά-σιγά ως δεδομένα εκείνα που έχουμε.

[Dantε]

Προσωπικα δουλεψα κανονικα ολο το καιρο εκτος απο 1 μηνα που ειχα βγει αναστολη στην αρχη του κορονοιου.

Σιγουρα μετρανε οι συνθηκες του καθενος στο πως τον βολευει να εργαζεται.

Για μενα το ιδανικο θα ηταν καποιες μερες γραφειο και καποιες σπιτι.Πχ 3 γραφειο-2 σπιτι.

Δε νομιζω πως θα τη παλευα μονιμα στο σπιτι.Ετσι εγινε και στην αρχη της αναστολης.Γαματα λεω,ολη μερα gaming και θα πληρωνομαι κιολας.Ε στις 10 μερες ειχα λαλησει.Ενω με τη δουλεια εβγαινα εξω (δεν ειχε και ψυχη στο δρομο στη πρωτη καραντινα) επαιρνα και τον αερα μου και μια χαρα.

[SilentVoice]

4 ώρες πριν, ALLisCHAOS είπε

Σε κάποια φάση τα έκανα και κάποια τα κάνω ακόμη, και καταλήγω με τα τόσα διαλλείματα να δουλεύω μέχρι τις 8 το βράδυ για να βγει το 8ωρο.

Αν ήσουν στο γραφείο δεν θα έκανες τόσα διαλείμματα ούτε θα καθόσουν μέχρι της 8 ( ή και μπορεί να καθόσουν χωρίς τα διαλείμματα) . Αυτό το πρόβλημα το έχουμε όλοι και σχεδόν όλοι στον κλάδο μας καθόμαστε παραπάνω.

Φυσικά μετά της 8, αυτήν την εποχή νυχτώνει, οπότε δεν είναι όπως το καλοκαίρι. Μπορείς όμως να προγραμματιζεις την βόλτα σου, με ένα ποδήλατο, με ένα πατίνι, με το αμάξι ή με τα πόδια. Βασικό είναι από την στιγμή που είσαι όλη μέρα μόνος σου, να βγαίνεις έξω από το σπίτι. Ίσως ανακαλύψεις κάποιο χόμπυ που να σε ενδιαφέρει , συνεπώς και άλλους ανθρώπους γύρω σου.

Σίγουρα όμως αν κάθεσαι σπίτι μετά την δουλειά, δεν θα νιώσεις καλύτερα. Αν δεν το προγραμματισεις , δύσκολα θα το πάρεις απόφαση να βγεις. 

[Neo106]

Βαλε μικρους στοχους καθε μερα και προσπαθησε να τους τηρεις σε συναφεια με κατι που σου αρεσει. Πχ ξεκινα γυμναστικη και προσπαθησε να βγαζεις καποιο προγραμμα ασκησεων που δυσκολευει με τον καιρο. Μπορεις και να βγαινεις και εκτος σπιτιου για τρεξιμο και να γυρνας σπιτι και να συνεχιζεις την εργασια σου.

[Land-decked]

6 ώρες πριν, tsofras είπε

Μετά απο 1.5 χρόνο νιώθω σαν παράσιτο της κοινωνίας 🤣

Όπως είπες με σώζουν οι δραστηριότητες των παιδιών και βγαίνω απο το σπίτι , πιστεύω ότι στον φούρνο που πάω κάθε πρωί με βερμούδα -σαγιονάρα και τα παιδιά στο σχολείο νομίζουν ότι είμαι εισοδηματίας

Το γραφείο μου είναι 1 μέτρο απο το κρεβάτι μου.

Μένω στο σπίτι μου απο όταν γεννήθηκα , μου το άφησαν οι γονείς μου όταν παντρεύτηκα. Θα αφήσω τα κόκαλα μου μέσα σε αυτό το σπίτι

Αλλαγές που είδα στον χαρακτήρα μου :

Δεν την παλεύω καθόλου με το αμάξι και την κίνηση όπου και αν πάω

Έχω τρελή διάθεση για κουβέντα με οποιονδήποτε εκεί που σχεδόν δεν μίλαγα σε άνθρωπο. Πήγα σε μία συνάντηση πριν 1 μήνα και πλησίασα 5 άσχετους και δεν έβαλα γλώσσα για 3 ώρες. Πριν 1.5 χρόνο θα καθόμουν με το κινητό και δεν θα μίλαγα σε κάποιον που δεν γνωρίζω.

Υ.Γ. Για όποιον το διαβάζει και με ξέρει απο το κλαμπ της αυτοκίνησης , οι άσχετοι δεν ήταν απο την μάζωξη του club εφόσον τα λέμε για πάνω απο 1 χρόνο. Μιλάμε για πραγματικά άσχετους , τους έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου και μάλλον δεν θα τους ξαναδώ ποτέ

 

Να ξέρεις άνθρωπος που ξαφνικά παθαίνει λογοδιάρροια είναι σημάδι κατάθλιψης, είναι μια κραυγή της ψυχής για αλλαγή. Αυτό από φίλη ψυχίατρο.

[Macosj]

8 ώρες πριν, ALLisCHAOS είπε

Καλησπέρες, φαντάζομαι ότι λίγο πολύ όλοι θα έχουν επηρεαστεί απο τον 'υπέροχο' αυτό ιό (Covid) τα τελευταία 2 χρόνια, και πιο συγκεκριμένα μιλάω για το πως ο Covid έβαλε το remote-work στις ζωές μας. Δούλευα σε εταιρεία πληροφορικής η οποία προ Covid δεν ήθελε ούτε να ακουσεί για remote-work. Aλλά θέλωντας και μη αναγκάστηκε με τα lockdowns κλπ να το εφαρμόσει.
Στην περίπτωση μου δεν το έζησα πολύ το remote-work στα lockdown, ίσα ίσα έβρισκα τη δουλειά και το γραφείο ως μια καλή επιλογή για να ξεφύγεις λίγο απο το σπίτι μιας και όλα ήταν κλειστά και δεν μπορούσες να πας πουθενά. Εντομεταξύ ενώ ημουν ευχαριστημένος με τη δουλειά μου, μου δώθηκε μια ευκαιρία να αλλάξω και να πάω να ασχοληθώ με μια καινούργια τεχνολογία που πάντα την έβρισκα πολύ ενδιαφέρον. Η νέα δουλειά όμως είχε το requirement ότι ήταν μόνο remote. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν με πείραξε καθόλου και ούτε που το σκέφτηκα τότε, δέχτηκα και πλέον είμαι ακόμη εκεί. Έχουν πέρασει 6 μήνες λοιπόν και απο τη προηγούμενη βδομάδα και ενώ όλα ήταν καλά, ξαφνικά δεν με χωράει το σπίτι μου, η παραγωγικότητα μου νιώθω να χει πέσει φουλ και γενικα νομίζω πως μου τα 'εσκασε' το remote. Επίσης αρχίζω να πιστεύω πως όσο χειμωνιάζει τόσο πιο δύσκολο θα γίνεται το όλο πράγμα, όσο να ναι τώρα που ο καιρός είναι καλός μόλις σχολάσω θα βγω καποια βόλτα να ξεσκάσω, αλλά όταν χειμωνιάσει για τα καλά αυτό θα δυσκολέψει  και το όοολη μέρα σπίτι κάποιες μέρες θα είναι μονόδρομος. Οπότε αρχίζω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να τα παρατήσω, παρ όλο που μου αρέσει πολύ το αντικείμενο και ξέρω πως δύσκολα θα βρω να κάνω το ίδιο σε κάποια άλλη εταιρεία -με γραφεία- (και ειδικά ελλάδα). Οπότε είμαι στο εξής δίλημμα, να πάρω οντως την αποφαση και να το αφήσω γιατι το remote στο τέλος θα διατάρξη την ψυχική μου υγεία αφήνοντας όμως το αντικέιμενο που μου αρέσει? ή να μείνω και να ελπίσω ότι θα την δω ξανά αλλιώς?
Γενικά μου έχει λείψει αυτή η φάση του socializing στο γραφείο (μιας κ το κλιμα στη προηγούμενη δουλειά ήταν πολύ καλό).

*Μην μου πείτε να πάω να δουλεύω σε εξωτερικούς χώρους, θέλω το γραφέιο μου την καρέκλα μου και τις οθόνες μου, μόνο με ένα λάπτοπ σοβαρή δουλειά για πολύ καιρό δεν μπορείς να κάνεις.

** Εχω προσπαθήσει να βρω σε αυτούς τους πολυχώρους θέσεις γραφείων, όπου μπορεί να πάνε και διάφοροι άλλοι να δουλέψουν, απο τη μία είναι πανάκριβοι και απο την άλλη είναι αλλιώς να έχεις έναν άκυρο κάθε φορά διπλα σου και αλλιώς έναν συνάδελφο που δουλεύετε για το ίδιο πράγμα.

Η απάντηση στο πρόβλημα σου = γυναίκα 

[tsofras]

1 ώρα πριν, Land-decked είπε

Να ξέρεις άνθρωπος που ξαφνικά παθαίνει λογοδιάρροια είναι σημάδι κατάθλιψης, είναι μια κραυγή της ψυχής για αλλαγή. Αυτό από φίλη ψυχίατρο.

Ξέρω γω ρε μαν τι να σου πω όπως το βλέπει κανείς.

Εγώ είδα ότι μετά από 1.5 χρόνο βγήκα από το σπίτι και μπορούσα να κάνω μία πολιτισμένη συζήτηση με ανθρώπους που τους έβλεπα από κοντά και δεν αφορούσαν την δουλειά.

Ο ψυχίατρος μπορεί να το βλέπει κραυγή λόγω κατάθλιψης εγώ το είδα ότι μετά από τόσο καιρό κλεισουρας εκτίμησα το να μπορώ να πω 2 κουβέντες χωρίς ντροπες με φυσιολογικούς ανθρώπους από κοντά

[Land-decked]

1 λεπτό πριν, tsofras είπε

Ξέρω γω ρε μαν τι να σου πω όπως το βλέπει κανείς.

Εγώ είδα ότι μετά από 1.5 χρόνο βγήκα από το σπίτι και μπορούσα να κάνω μία πολιτισμένη συζήτηση με ανθρώπους που τους έβλεπα από κοντά και δεν αφορούσαν την δουλειά.

Ο ψυχίατρος μπορεί να το βλέπει κραυγή λόγω κατάθλιψης εγώ το είδα ότι μετά από τόσο καιρό κλεισουρας εκτίμησα το να μπορώ να πω 2 κουβέντες χωρίς ντροπες με φυσιολογικούς ανθρώπους από κοντά

Ναι, εγώ πιστεύω οτι είναι μια εκτόνωση.

Θέλεις να ακουστεις από αληθινούς ανθρώπους, όχι από pc.

Όσο για το remote, καλό χρυσό, αλλά ο άνθρωπος είναι ζώων κοινωνικό. Και γυναίκα και παιδιά να έχεις, υπάρχει η ανάγκη να μιλάς και με άλλα άτομα , να γνωρίζεις και να ακούς νέα πράγματα κλπ 

Οι περισσότεροι γάμοι και γνωριμίες γίνονται μέσω του εργασιακού περιβάλλοντος. 

Στο μόνο θέμα που δίνω ένα μπράβο είναι σε όσους παίρνουν πολύ καλά λεφτά και μπορούν να γυρνάνε τα νησιά , να πηγαίνουν από χώρα και χώρα και να περνάνε καλα. Αλλά ακόμα και αυτοί κάποτε θα θελήσουν μια σχέση, έναν φίλο κλπ