Spider-Man: No Way Home (2021)

[skiabox]

Ακόμα μια μούφα για παιδιά κάτω των 13 αυστηρά με τον Tom Holland.

Ελεος πια με τον ατάλαντο!

[GhostRiderLSOV]

Wait, δεν είχαμε βάλει το How Should Have Ended του, 2 βδομάδες τώρα;

[Praetorian]

6 ώρες πριν, skiabox είπε

Ελεος πια με τον ατάλαντο!

Τα λόγια περιττεύουν. 

[KilliK]

το ειδα εχτες. το πρωτο μισο ειναι μια κωμωδια με καρικατουρες, το δευτερο μισο σωζεται απο τις ερμηνειες των ηθοποιων, ειδικα με το τριδιμο Dafoe-Molina-Macguire.

Yπαρχουν καποιες δυνατες δραματικες σκηνες, οπου ο Ηοlland δινει ρεστα ως ηθοποιος, ο χαρακτηρας του επιτελους ωριμαζει, ενω υπαρχει εξιλεωση για εναν αλλο.

αλλα το ολο στορυ ειναι μια απιστευτη σουπα οπoυ χαρακτηρες απλα παρελαυνουν χωρις καμια ουσιαστικη αναπτυξη, κανουν  ενεργειες χωρις κινητρα, και γεγονοτα συμβαινουν απλα για να κινηθει η πλοκη. Επισης ιδεα μου ειναι η Ζenyatta ειναι υπερτιμημενη ηθοποιος; Δεν την εχω δει σε αλλες δουλειες, αλλα σαν χημεια με τον Holland και γενικα στις σοβαρες σκηνες, την βρηκα ανευρη, χλιαρη.

ηταν βαρετη η ταινια; οχι. ειχα fun; ναι στο 2ο μισο. μου αρεσε το fan service; αμε. ειμαι ευχαριστημενος που δεν κατακρεουργησανε τους παλιους ηρωες οπως γινεται στα υπολοιπα σκουπιδια του ΗW; σιγουρα.

το NWH στην ουσια ειναι μια live εκδοση του σαφως ανωτερου Ιnto the Spidervese, μια ακομη μετρια ταινια που δεν ξεφευγει και πολυ απο την χιλιοπαιγμενη, κλισε MCU φορμουλα. Το μονο που την διαφορποιει ειναι το crossover με τους παλιους χαρακτηρες, και ειναι αυτο που στην τελικη την εκανε τοσο πετυχημενη. Επισης αποδεικνυει οτι το μονο που χρειαζεσαι να σπας ταμεια, ειναι ενα καθιερωμενο franchise, νοσταλγια και fan service.

Επισης ειναι testament για το ποσο καλη η δουλεια εκανε ο Sam Raimi με αυτους τους χαρακτηρες και τους ηθοποιους, οταν μετα απο τοσα χρονια χαιρεσαι και απολαμβανεις να τους ξαναβλεπεις. Αυτο μονο η καλη σκηνοθεσια και το σεναριο θα στο δωσει, οχι οι φορμουλες και το μαρκετινγκ.

παντως αν η Σονυ ειναι εξυπνη, πρεπει να κανει spinoff ταινια με Τοbey, Garfield και τον Miles Morales ως τον κεντρικο Spider-Man. Θα μπορει να εχει το δικο της franchise, χωρις την συμμετοχη της Disney.

Στις 14/3/2022 στις 7:35 ΜΜ, qspock είπε

Ειναι γεγονος πως οι Μολινα και Νταφοε ηταν κλασεις ανωτεροι, αλλωστε τι να συγκρινεις τωρα... οταν απο τους υπολοιπους πιτσιρικαδες ο Φαβρο ηταν ο καλυτερος ηθοποιος! Αυτο τα λεει ολα.

Το προβλημα με τις ταινιες της Disney οσον αφορα κυριως το Spiderman ειναι η φιλοσοφια τους: Για καποιο λογο πιστευουν πως πρεπει να απευθυνονται σε μωρακια, ουτε καν σε παιδια, με ρολους καρτουν ή μικι μαους. Εκει εστιαζεται η παντελης αποτυχια κατ εμε της σειρας Spiderman με το Holland. Βαλε και τη σκηνοθετικα ατυχεστατη συνηθεια να κανουμε ανουσια κουφα αστεια για να χαχανιζουν θελοντας και μη ολοι, δε μενει τροπος να το σωσεις μετα.

Δυστυχως ομως, ο Spiderman του Σταν Λη για οσους γνωριζουν ειναι ενας χαρακτηρας που μονο τοσο ρηχος δεν ειναι. Το κομικ ειχε παντα σοβαρο υφος, δεν εστιαζε στο χιουμορ αλλα στο δραμα, ενω τα διδαγματα και η τραγωδια των χαρακτηρων ηταν διαχυτα στοιχεια. Ηταν αυτα που κανανε το κομικ γνωστο, η εμβαθυνση στο σεναριο και τους χαρακτηρες. Ο δε Πητερ Παρκερ ειναι εκει ενας ανθρωπος ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ... Απειρα τα συννεφακια με τις σκεψεις του.

Εδω τι εχουμε? Καρικατουρες...

Κριμα τη νοσταλγια κριμα το υλικο, να εχεις τοσους υπεροχους χαρακτηρες και τοσο πιο ανετα εφε και να τα χαραμιζεις ολα σε ενα τοσο ανοητο σεναριο... Ο John Watts και γενικοτερα η προσεγγιση αυτης της τριλογιας Holland ειναι πραγματικα μαθημα του πως να μη γυριζεις ταινια... Ειναι κατορθωμα να χανει ο θεατης το ενδιαφερον του σε μια ταινια με τετοιες προοπτικες! Απιστευτα κακος!

Η τριλογια του Ραιμι ηταν ο,τι καλυτερο παρουσιαστηκε και αρκετα κοντα στο κομικ. Και παλι λεω πως αν κατορθωναν να παρουν αυτουσια τα σεναρια δε θα χρειαζοταν και πολλα για να κανουν μια καταπληκτικη ταινια, πχ το Kraven's Last Hunt ειναι μια πολυ δυνατη σειρα με τον πιθανοτατο επομενο κακο. Για μενα, ηρθε ο καιρος να φτιαξουν μια σειρα Spider-man αλλα ελπιζω να δωσουν βαση στο ηδη υπαρχον υλικο... Αλλωστε, σε αντιθεση με αλλους χαρακτηρες οπως πχ τον Daredevill, η ιστορια το Spider-man ειναι πολυ γνωστη ενω το περιεχομενο χαρακτηριστικων τευχων του κομικ δυσκολοτερα αλλιωνονται σε μια σειρα επεισοδιων.

Ολα αυτα βεβαια ειναι απλα μια δικη μου ελπιδα...

Ας μηλισουμε τωρα για plot holes... 

  Εμφάνιση κρυμμένου περιεχομένου

Λοιπον: Ο Venom (Tom Hardy) στην κομενη σκηνη αφηνει κομματι της στολης στο μπαρ. Σκοπος προφανως η δημιουργια ενος νεου Venom απο αλλον -φτηνοτερο- ηθοποιο. Αλλωστε, τα Hardy Venom αποτυχανε. Το πως βεβαια εμεινε το κομματι και δε γυρισε πισω ή γιατι το black symbiot και ο Hardy Broke ηρθαν μαζι ενω δε γνωριζαν τον Πητερ δε θα μας το πουνε ποτε οι αφελεις σεναριογραφοι του No way Home γιατι ουτε οι ιδιοι ενδιαφερθηκαν οταν το γραφανε. 

Ακομα χειροτερο: Ο Τζονα Τζεημσον του Holland ειναι ο ιδιος με τον Τζονα Τζεημσον του Μαγκουαιρ. Αυτο δεν μας το εξηγουνε ισως γιατι τους καθησε δυσκολο να ξυσουν το κεφαλι τους να βρουνε κατι. Τοσο απλα. Βεβαια ειχαν πολυ χρονο αφου ο JK Simmons επαιξε ξανα τον Τζεημσον μετα τα Raimi Spiderman στο Far from Home. Απο τοτε περασαν 2 χρονακια... Σου λεει ο σκεπτομενος θεατης: Πως γινεται να ειναι ο ιδιος? 

Και ακομα περιμενει απαντηση ο σκεπτομενος θεατης, ΕΙΔΙΚΑ με αυτα που ειδε στο no way Home. Πλεον η απαντηση απαιτειται!

Το ακριβως αντιθετο απο οτι συνεβαινε στα κομικς οπου η continuity και η προσοχη στην λεπτομερεια ηταν απαραβατοι κανονες... Το marvel Cinematic Universe βρισκεται σε συγχυση μετα τους Russo brothers. Ας ελπισουμε πως το Dr Strange 2 του Sam Raimi θα ειναι σημειο ανακαμψης...

well said, well done. Συμφωνω σχεδον σε ολα. Οι ταινιες του Ραιμι δεν ηταν αριστουργηματα, αλλα ειχαν ενα storyteller απο πισω που ειχε ενα οραμα. Ειχαν χαρακτηρες, δραμα, σασπενς, χιουμορ. Υπηρχε μια ιστορια. Στο NWH things just happen. Ειναι απλα ενα προιον, ενα burger με επιλεγμενα υλικα πεταμενα μεσα. Ευπεπτο και νοστιμο, αλλα το ξεχνας αμεσως μολις το φας. Kαι το γεγονος οτι αυτοι οι χαρακτηρες κυριως κραταγανε την ταινια, δειχνει ποσο εξαιρετικη δουλεια ειχε κανει τοτε ο Ραιμι. Δεν προκειται να ξαναδουμε τετοιες υπερηρωικες ταινιες (δεν εχω δει τον Βatman), αυτο το ειδος storytelling σινεμα εχει πεθανει.

Επεξ/σία 19 Μαρτίου 2022 από KilliK

[thermo-sifounas]

22 ώρες πριν, KilliK είπε

Επισης ιδεα μου ειναι η Ζenyatta ειναι υπερτιμημενη ηθοποιος; Δεν την εχω δει σε αλλες δουλειες, αλλα σαν χημεια με τον Holland και γενικα στις σοβαρες σκηνες, την βρηκα ανευρη, χλιαρη.

Δεν ειναι ιδεα σου, υπερτιμημενη και ακρως μετρια σαν ηθοποιος. Και το κακο ειναι οτι τους τρωμε στη μαπα καθημερινα σε ολα τα σαιτ και αυτη και τον Holland, εχουν καταντησει Μαυρικιος Μαυρικιου του Hollywood. Kαι να πω οτι ηταν και καμια κουκλαρα eye candy (Gal Gadot, Emma Stone) η καμια φοβερη ηθοποιος (Blanchett)

 

22 ώρες πριν, KilliK είπε

Δυστυχως ομως, ο Spiderman του Σταν Λη για οσους γνωριζουν ειναι ενας χαρακτηρας που μονο τοσο ρηχος δεν ειναι. Το κομικ ειχε παντα σοβαρο υφος, δεν εστιαζε στο χιουμορ αλλα στο δραμα, ενω τα διδαγματα και η τραγωδια των χαρακτηρων ηταν διαχυτα στοιχεια. Ηταν αυτα που κανανε το κομικ γνωστο, η εμβαθυνση στο σεναριο και τους χαρακτηρες. Ο δε Πητερ Παρκερ ειναι εκει ενας ανθρωπος ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ... Απειρα τα συννεφακια με τις σκεψεις του.

Ισχυει, ο Spiderman των 60s-70s ηταν προιον μιας αλλης εποχης οπου τα ηθικα διδαγματα και το moral των ιστοριων επαιζαν πρωτο ρολο και ακολουθουσε η δραση. Μετα βεβαια ηρθαν τα 80s, κακη περιοδος για τα κομικ γενικοτερα, πολυ λιγα storyline αξια αναφορας. Αλλα δεν ειναι ο μονος ηρωας που εχει κατακρεουργησει το Marvel Cinematic Universe. Για παραδειγμα Doctor Strange, τα πιο ενηλικα, horror comic της Marvel και ο πιο τραγικος χαρακτηρας εχει αποδοθει στην οθονη ως ανευθυνος αστειατορας, Thor μια απο τα ιδια κοκ...

[qspock]

 

13 ώρες πριν, thermo-sifounas είπε

Ισχυει, ο Spiderman των 60s-70s ηταν προιον μιας αλλης εποχης οπου τα ηθικα διδαγματα και το moral των ιστοριων επαιζαν πρωτο ρολο και ακολουθουσε η δραση. Μετα βεβαια ηρθαν τα 80s, κακη περιοδος για τα κομικ γενικοτερα, πολυ λιγα storyline αξια αναφορας. Αλλα δεν ειναι ο μονος ηρωας που εχει κατακρεουργησει το Marvel Cinematic Universe. Για παραδειγμα Doctor Strange, τα πιο ενηλικα, horror comic της Marvel και ο πιο τραγικος χαρακτηρας εχει αποδοθει στην οθονη ως ανευθυνος αστειατορας, Thor μια απο τα ιδια κοκ...

Θα αρπαξω την ευκαιρια απο αυτο που λες και θα δωσω μια διασταση της διαφοροποιησης των δεκαετιων και του γιατι γινεται αυτο. 

Εχουμε τη δεκαετια του 60 οπου ξεπηδανε ολοι οι ηρωες που εχουμε ακομα σημερα. Ακολουθει η δεκαετια του 80 οπου εισαγωνται νεοι ηρωες ομως σαφως χαμηλοτερης αξιας και ενδιαφεροντος. Και πλεον απο τα 2000 και μετα εχουμε ο,τι βλακεια μπορει να φανταστει κανεις, σε επιπεδο διαστροφης εχει φτασει η ελλειψη ιδεων και η καθιερωση αντιστροφης/αναιρεσης ακομα και των πρωτων ηρωων.

Δεν ειναι μονο θεμα ηθικων διδαγματων και moral. Ειναι θεμα ποιοτητας, ελευθεριας εκφρασης χωρις προκαταληψεις το ποσο δουλευεται ενα στορυ, ποσο αναπτυσσεται ενας χαρακτηρας, η ιδεα, η συλληψη το οραμα, ΟΛΑ. Η αθυεντικοτητα ειναι ΑΞΙΑ. Ποσο αντιληπτο ειναι ομως αυτο στην πραξη? Ποιος ειναι ο λογος της παρακμης των παντων τις τελευταιες δεκαετιες?

Οι χαρακτηρες που βλεπουμε τωρα κι εχουν ενδιαφερον ποιοι ειναι? Αυτοι που δημιουργησε ο Σταν Λη τη δεκαετια του 60. Οσοι δημιουργηθηκαν τη δεκαετια του 80 εχουν σαφως μικροτερη δυναμικη και ενδιαφερον και δε τραβανε τοσο. Γιατι λετε? Πχ ο Moonknight, η mis Marvel (VandaVision) η She Hulk και ολες οι θυλικες ηρωιδες που ξαφνικα ξεπηδησαν τοτε ΜΑΖΙΚΑ ειναι δημιουργηματα μιας αλλης εποχης οπου στοχος πλεον ηταν η προωθηση-εκατασταση μιας νεας ταξης πραγματων και νεων ιδεων οπως η ισοτητα η καταργηση κοινωνικων-φυλετικων διακρισεων κλπ Εχουν συγκεκριμενο λογο που δημιουργηθηκαν, δεν εκφραζουν τον ψυχισμο ομως καποιου συγγραφεα-οραματιστη-εφευρετη. Ομως, δεν μπορεις να το κανεις αυτο στην τεχνη. Οταν μπαινει η πολιτικη μεσα, αλλιωνεται το προιον. Το ιδιο συμβαινει στην συγχρονη εποχη οπου τεχνολογια, ιδεολογια, ιατρικη (δυστυχως) ειναι πλεον εξαρτημενες πολιτικα και το χειροτερο δεν ενδιαφερεται και δε καταλαβαινει κανεις ποσο κακο ειναι αυτο. Υπαρχει φυσικα και η προπαγανδα που συντελει σε αυτο...

Το οραμα και η ελευθερη εκφραση, ειναι βασικα συστατικα για την ακμη του καλλιτεχνικου τομεα και του πολιτισμου γενικοτερα. Αυτα ειναι που χρειαζεται πλεον απελπισμενα ο κοσμος, και να καθιερωθει η εννοια οτι η ελευθερια εκφρασης ειναι απαραβατη συνθηκη ανθησης και εξελιξης του ανθρωπινου ειδους. Οτιδηποτε αλλο ειναι παρακμη και πισωγυρισμα. Και μηπως τελικα ο κοσμος οδηγειται κατευθυνεται προς την καταργηση τετοιων δεδομενων ελευθεριων γιατι συμφερει αυτο καποια λιγα αρρωστημενα μυαλα? Και γιατι να κανουν κουμαντο αυτοι οι λιγοι τελικα? Και οι πολλοι να υποφερουν? Δε μιλαμε για εξελιξη ομως... Δειτε τι γινεται σημερα.

Που θελω να καταληξω? Δεν ειμαι απο αυτους που λεω α, τη δεκαετια του 60 υπηρχαν ιδεωδη και ηθικα διδαγματα, τωρα υπαρχει η δραση. Ειναι διαφορετικες εποχες και η καθεμια εχει καλα και κακα... Οχι. Λεω πως η σωστη δουλεια και τα μεγαλα εργα γνονται οταν υπαρχουν οι σωστες συνθηκες. Και πλεον δεν υπαρχουν συνθηκες να γινει οτιδηποτε ελευθερα, εχουν φιμωθει οι νεες ιδεες και ολα ειναι κατευθυνομενα... Αυτο λεγεται ΠΑΡΑΚΜΗ. Γι αυτο ακομα ψαχνουμε τους ηρωες του παρελθοντος, να τους κανουμε ταινια ξανα και ξανα (βλεπε Μπατμαν, αηδια πια) γιατι δεν υπαρχει πλεον τιποτα αυθεντικο και νεο. 

 

 

 

Επεξ/σία 19 Μαρτίου 2022 από qspock

[mike299]

Την είδα και εγώ μαζί με την γυναίκα μου. Πολύ μέτρια και η χειρότερη του Holland spider man. Να φανταστείτε την είδαμε σε δύο δόσεις γιατί στην μέση την βαρέθηκαμε.

Τα καλύτερα στοιχεία με διαφορά είναι ο Νταφόε και μετά οι Cumberbatch και Μαγκουάιρ που δείχνει ξανά ότι είναι ο καλύτερος spiderman.

5/10 μόνο και μόνο λόγο Νταφόε.

[KilliK]

Καποιος εγρα

18 ώρες πριν, thermo-sifounas είπε

Δεν ειναι ιδεα σου, υπερτιμημενη και ακρως μετρια σαν ηθοποιος. Και το κακο ειναι οτι τους τρωμε στη μαπα καθημερινα σε ολα τα σαιτ και αυτη και τον Holland, εχουν καταντησει Μαυρικιος Μαυρικιου του Hollywood. Kαι να πω οτι ηταν και καμια κουκλαρα eye candy (Gal Gadot, Emma Stone) η καμια φοβερη ηθοποιος (Blanchett)

 

Ισχυει, ο Spiderman των 60s-70s ηταν προιον μιας αλλης εποχης οπου τα ηθικα διδαγματα και το moral των ιστοριων επαιζαν πρωτο ρολο και ακολουθουσε η δραση. Μετα βεβαια ηρθαν τα 80s, κακη περιοδος για τα κομικ γενικοτερα, πολυ λιγα storyline αξια αναφορας. Αλλα δεν ειναι ο μονος ηρωας που εχει κατακρεουργησει το Marvel Cinematic Universe. Για παραδειγμα Doctor Strange, τα πιο ενηλικα, horror comic της Marvel και ο πιο τραγικος χαρακτηρας εχει αποδοθει στην οθονη ως ανευθυνος αστειατορας, Thor μια απο τα ιδια κοκ...

Tα 80s δεν ειναι κακη εποχη για τα κομιξ, το αντιθετο, θεωρειται η "χρυση" εποχη τους (δεν εννοω την golden age), αφου το μεσο αρχισε επιτελους να ωριμαζει με την σπουδαια δουλεια μεγαλων καλλιτεχνων οπως Miller, Μοοre, Gaiman, κτλ. Αυτο συνεχιστηκε και στα 90ς, οπου η εμπορικοτητα τους ειχε πιασει το peak της. Μετα αρχισε η παρακμη.

Παντως η Marvel εχει κατακρεουργησει τους κλασικους ηρωες τα τελευταια χρονια, τους εχει μετατρεψει ολους σε κινουμενα jokes, κυριως τους ανδρες. Ειμαι περιεργος να δω πως θα χειριστει Wolverine και F4, ολοι περιμενουν οτι θα κανει "πιστη" απεικονιση των κομιξ, αλλα κατι μου λεει οτι δεν θα επιτρεψει να εχει την κλασικη λευκη αμερικανικη οικογενεια στις ταινιες της.

5 ώρες πριν, qspock είπε

 

Θα αρπαξω την ευκαιρια απο αυτο που λες και θα δωσω μια διασταση της διαφοροποιησης των δεκαετιων και του γιατι γινεται αυτο. 

Εχουμε τη δεκαετια του 60 οπου ξεπηδανε ολοι οι ηρωες που εχουμε ακομα σημερα. Ακολουθει η δεκαετια του 80 οπου εισαγωνται νεοι ηρωες ομως σαφως χαμηλοτερης αξιας και ενδιαφεροντος. Και πλεον απο τα 2000 και μετα εχουμε ο,τι βλακεια μπορει να φανταστει κανεις, σε επιπεδο διαστροφης εχει φτασει η ελλειψη ιδεων και η καθιερωση αντιστροφης/αναιρεσης ακομα και των πρωτων ηρωων.

Δεν ειναι μονο θεμα ηθικων διδαγματων και moral. Ειναι θεμα ποιοτητας, ελευθεριας εκφρασης χωρις προκαταληψεις το ποσο δουλευεται ενα στορυ, ποσο αναπτυσσεται ενας χαρακτηρας, η ιδεα, η συλληψη το οραμα, ΟΛΑ. Η αθυεντικοτητα ειναι ΑΞΙΑ. Ποσο αντιληπτο ειναι ομως αυτο στην πραξη? Ποιος ειναι ο λογος της παρακμης των παντων τις τελευταιες δεκαετιες?

Οι χαρακτηρες που βλεπουμε τωρα κι εχουν ενδιαφερον ποιοι ειναι? Αυτοι που δημιουργησε ο Σταν Λη τη δεκαετια του 60. Οσοι δημιουργηθηκαν τη δεκαετια του 80 εχουν σαφως μικροτερη δυναμικη και ενδιαφερον και δε τραβανε τοσο. Γιατι λετε? Πχ ο Moonknight, η mis Marvel (VandaVision) η She Hulk και ολες οι θυλικες ηρωιδες που ξαφνικα ξεπηδησαν τοτε ΜΑΖΙΚΑ ειναι δημιουργηματα μιας αλλης εποχης οπου στοχος πλεον ηταν η προωθηση-εκατασταση μιας νεας ταξης πραγματων και νεων ιδεων οπως η ισοτητα η καταργηση κοινωνικων-φυλετικων διακρισεων κλπ Εχουν συγκεκριμενο λογο που δημιουργηθηκαν, δεν εκφραζουν τον ψυχισμο ομως καποιου συγγραφεα-οραματιστη-εφευρετη. Ομως, δεν μπορεις να το κανεις αυτο στην τεχνη. Οταν μπαινει η πολιτικη μεσα, αλλιωνεται το προιον. Το ιδιο συμβαινει στην συγχρονη εποχη οπου τεχνολογια, ιδεολογια, ιατρικη (δυστυχως) ειναι πλεον εξαρτημενες πολιτικα και το χειροτερο δεν ενδιαφερεται και δε καταλαβαινει κανεις ποσο κακο ειναι αυτο. Υπαρχει φυσικα και η προπαγανδα που συντελει σε αυτο...

Το οραμα και η ελευθερη εκφραση, ειναι βασικα συστατικα για την ακμη του καλλιτεχνικου τομεα και του πολιτισμου γενικοτερα. Αυτα ειναι που χρειαζεται πλεον απελπισμενα ο κοσμος, και να καθιερωθει η εννοια οτι η ελευθερια εκφρασης ειναι απαραβατη συνθηκη ανθησης και εξελιξης του ανθρωπινου ειδους. Οτιδηποτε αλλο ειναι παρακμη και πισωγυρισμα. Και μηπως τελικα ο κοσμος οδηγειται κατευθυνεται προς την καταργηση τετοιων δεδομενων ελευθεριων γιατι συμφερει αυτο καποια λιγα αρρωστημενα μυαλα? Και γιατι να κανουν κουμαντο αυτοι οι λιγοι τελικα? Και οι πολλοι να υποφερουν? Δε μιλαμε για εξελιξη ομως... Δειτε τι γινεται σημερα.

Που θελω να καταληξω? Δεν ειμαι απο αυτους που λεω α, τη δεκαετια του 60 υπηρχαν ιδεωδη και ηθικα διδαγματα, τωρα υπαρχει η δραση. Ειναι διαφορετικες εποχες και η καθεμια εχει καλα και κακα... Οχι. Λεω πως η σωστη δουλεια και τα μεγαλα εργα γνονται οταν υπαρχουν οι σωστες συνθηκες. Και πλεον δεν υπαρχουν συνθηκες να γινει οτιδηποτε ελευθερα, εχουν φιμωθει οι νεες ιδεες και ολα ειναι κατευθυνομενα... Αυτο λεγεται ΠΑΡΑΚΜΗ. Γι αυτο ακομα ψαχνουμε τους ηρωες του παρελθοντος, να τους κανουμε ταινια ξανα και ξανα (βλεπε Μπατμαν, αηδια πια) γιατι δεν υπαρχει πλεον τιποτα αυθεντικο και νεο. 

 

 

 

Δεν ειναι ακριβως ετσι.  Μεγαλο μερος των κομιξ ηταν ανεκαθεν πολιτικοποιημενα. Ο Captain America δημιουργηθηκε να ειναι ο υπερπατριωτης που τα βαζει με τις σκοτεινες δυναμεις του Αξονα. Το TDKR του Miller ηταν μια σκληρη απαντηση στον Ρηγκανισμο του 80. Η πολιτικη δεν ειναι κακο να υπαρχει σε ενα κομιξ, οταν γινεται στοχος κριτικης και σχολιασμου απο τον καλλιτεχνη. Το προβλημα ξεκιναει οταν η πολιτικη αποψη, γινεται πολικη προπαγανδα.

Ετυχε πριν χρονια να διαβασω ενα τευχος του Captain America, και η ολη ιστορια ειχε να κανει με διαρροη κρατικων μυστικων. Και στο τελευταιο πανελ, ο Καπ κοιταζε τον αναγνωστη και αποκαλουσε ευθεως τον Snowden (δεν τον κατανομαζε, αλλα σε αυτον αναφεροταν) ως τρομοκρατη που εθεσε σε κινδυνο τις ζωες των αθωων στρατιωτων. Αυτο το εκανε ο ιδιος ηρωας, ο οποιος τα ειχε βαλει πριν χρονια με την δικια του κυβερνηση και φιλους, επειδη αποφασισε να φακελωσει ολους τους υπερηρωρες, και θεωρουσε οτι αυτο δεν ηταν σωστο.

Εκει καταλαβαινεις οτι οι publishes ακολουθανε μια συγκεκριμενη πολιτικη γραμμη, και οι κομιστες απλως την εφαρμοζουν. Εκει εχεις προβλημα.

Και καποιος εδω το ειχε θεσει ευστοχα παλιοτερα. Το λαθος πολιτικο μηνυμα με τον Θωρ, δεν ειναι οτι τον διαδεχθηκε μια γυναικα ως η νεα βασιλισσα των Asgardians, αλλα οτι ηταν φυσιολογικο οι advanced aliens να εξακολουθουν να εχουν μια μοναρχια να τους κυβερνα. Και κανεις μεσα στην ταινια δεν εκανε την παραμικρη νυξη σε αυτο. Σε αυτες τις λεπτομερειες, ειναι που υπαρχει το πραγματικο προβλημα.

 

Επεξ/σία 19 Μαρτίου 2022 από KilliK

[thermo-sifounas]

1 ώρα πριν, KilliK είπε

Tα 80s δεν ειναι κακη εποχη για τα κομιξ, το αντιθετο, θεωρειται η "χρυση" εποχη τους (δεν εννοω την golden age), αφου το μεσο αρχισε επιτελους να ωριμαζει με την σπουδαια δουλεια μεγαλων καλλιτεχνων οπως Miller, Μοοre, Gaiman, κτλ. Αυτο συνεχιστηκε και στα 90ς, οπου η εμπορικοτητα τους ειχε πιασει το peak της. Μετα αρχισε η παρακμη.

Για να το θεσω καλυτερα, κακη εποχη για τα Marvel superhero comics. Δεν πιανω καν διαμαντια οπως Gaiman Sandman ουτε DC (που δεν εχω ασχοληθει γιατι για καποιο λογο ποτε δε με τραβουσαν οι υπερηρωες της).

Τα 80s περα απο καποια αξιομνημονευτα storylines για την Marvel (οπως το original Secret Wars) ηταν μια εποχη με over the top ιστοριες τραβηγμενες απ τα μαλλια (μια προσπαθεια να φερουν το cosmic στοιχειο στο προσκηνιο). Φταιει και το αναλαφρο κλιμα της δεκαετιας βεβαια.. Το μονο καλο ειναι οτι υπηρχε περισσοτερη δημιουργικη ελευθερια να πειραματιστουν με πολυ dark storylines (πριν γινουν PG13 και family friendly ακομα και τα κομικ σημερα).

 

[kirileman]

Απογοήτευση. Ταινία αυστηρά για προεφηβικές ηλικίες. Ένα συνεχές καλαμπουράκι. Ευτυχώς που δεν πλήρωσα εισιτήριο.

[qspock]

19 ώρες πριν, KilliK είπε

Δεν ειναι ακριβως ετσι.  Μεγαλο μερος των κομιξ ηταν ανεκαθεν πολιτικοποιημενα. Ο Captain America δημιουργηθηκε να ειναι ο υπερπατριωτης που τα βαζει με τις σκοτεινες δυναμεις του Αξονα. Το TDKR του Miller ηταν μια σκληρη απαντηση στον Ρηγκανισμο του 80. Η πολιτικη δεν ειναι κακο να υπαρχει σε ενα κομιξ, οταν γινεται στοχος κριτικης και σχολιασμου απο τον καλλιτεχνη. Το προβλημα ξεκιναει οταν η πολιτικη αποψη, γινεται πολικη προπαγανδα.

Ετυχε πριν χρονια να διαβασω ενα τευχος του Captain America, και η ολη ιστορια ειχε να κανει με διαρροη κρατικων μυστικων. Και στο τελευταιο πανελ, ο Καπ κοιταζε τον αναγνωστη και αποκαλουσε ευθεως τον Snowden (δεν τον κατανομαζε, αλλα σε αυτον αναφεροταν) ως τρομοκρατη που εθεσε σε κινδυνο τις ζωες των αθωων στρατιωτων. Αυτο το εκανε ο ιδιος ηρωας, ο οποιος τα ειχε βαλει πριν χρονια με την δικια του κυβερνηση και φιλους, επειδη αποφασισε να φακελωσει ολους τους υπερηρωρες, και θεωρουσε οτι αυτο δεν ηταν σωστο.

Εκει καταλαβαινεις οτι οι publishes ακολουθανε μια συγκεκριμενη πολιτικη γραμμη, και οι κομιστες απλως την εφαρμοζουν. Εκει εχεις προβλημα.

Και καποιος εδω το ειχε θεσει ευστοχα παλιοτερα. Το λαθος πολιτικο μηνυμα με τον Θωρ, δεν ειναι οτι τον διαδεχθηκε μια γυναικα ως η νεα βασιλισσα των Asgardians, αλλα οτι ηταν φυσιολογικο οι advanced aliens να εξακολουθουν να εχουν μια μοναρχια να τους κυβερνα. Και κανεις μεσα στην ταινια δεν εκανε την παραμικρη νυξη σε αυτο. Σε αυτες τις λεπτομερειες, ειναι που υπαρχει το πραγματικο προβλημα.

 

Δε διαφωνω με αυτα που λες, το να κριτικαρεις την πολιτικη ειναι επικοδομητικο, οταν εισαι μερος της προπαγανδας τοτε εισαι μονοθεματικος και με ...επιβαλλομενη ελλειψη φαντασιας.

Για τον Captain America που λες οταν τον βγαλανε οι Timely Comics αρχες του 40 ηταν για να ειναι μερος της προπαγανδας κατα των Ναζι. Ηταν πολυ μονοθεματικος. Επισης βγηκαν οι Human Torch και Sabmariner και πολεμησαν κι αυτοι τον Χιτλερ. Oι Timely Comics και μετα Atlas Comics δεν κρατησαν στα χρονια. Μετα το τελος του πολεμου εσβησαν και οι ηρωες.

Ομως η δεκαετια του 50 οπου υπηρχε οικονομικη ανθιση και πολιτικη ηρεμια για την Αμερικη ακολουθηθηκε απο την δεκαετια του 60 οταν και ειχαμε πολιτισμικη εκριξη σε ολα (μουσικη, κινηματογραφος, ρουχα, ηθη, τρεντς, χιπις κλπ) και μια απελευθερωση. Αυτο οδηγησε σε ανθηση και στα κομικς οπου οι Marvel Comics (πλεον) με τον Σταν Λη στο τιμονι ειχε πραγματικα εμπνευση κι εκανε κατι καινουργιο: Δημιουργησε κατι μεσα απο την φαντασια κι οχι με καποια συγκεκριμενη σκοπιμοτητα! Ολοι οι βασικοι ηρωες της Marvel που ξερουμε σημερα κι αντεξανε στον χρονο ηταν εμπνευση των 60s οπου η ελευθερια στη γραφη ηταν πραγματικα ανεπαναληπτη. Οι πολιτικες σκοπιμοτητες εστιαζοταν στην κομμουνιστικη ΕΣΣΔ και ειχαν πολυ περιορισμενη εμβελεια. 

Ετσι, οι αρχικοι ηρωες ειχαν κατι φρεσκο: Πρωτοτυπια συλληψης! Μαλιστα ο Spiderman δεν ηταν ο ηρωας. Αλλα ο Πητερ Παρκερ. Ο Σταν Λη εστιασε στο χαρακτηρα του Πητερ κι ετσι εγινε τοσο αγαπητος ο ηρωας, αφου ο αναγνωστης ταυτιστηκε απολυτα. 

Η δεκαετια των 70 που ακολουθησε απλα εξελιξε την προηγουμενη με καλυτερους ζωγραφους και περισσοτερους ηρωες εξελιξη της ιστοριας τους στη συγχρονη εποχη πολυ πετυχημενη θα ελεγα, νεα στοιχεια στην εικονογραφηση και καποια δειλα crossovers για πρωτη φορα πετυχημενα (μετα τα 60s οπου τα crossovers γινοταν στα annual τευχη και ηταν ξεκαρφωτα και χωρις αντικτυπο) ενω  διατηρησε ΑΨΟΓΑ το continuity κατι πολυ σημαντικο. Αρχισαν δειλα δειλα να παρουσιαζονται καποιες ατζεντες οπως ο Luke Cage και η Ms Marvel αλλα περισσοτερο ισως ηταν η ζητηση παρα ατζεντα.

Βεβαια, τη δεκαετια των 80s το κακο παραεγινε με τους καινουργιους ηρωες καθως και με τα απειρα spinoffs τευχη που ξεπεταχτηκαν. Πολλα καινουργια τευχη σε παραλληλη κυκλοφορια, με τα spinoffs να εχουν κατωτερη ποιοτητα απο τα mainstream τευχη και δειλα δειλα να γινονται απαραιτητα στο στορυ των βασικων τευχων. Οποιος προσπαθησει να κρατησει σειρα στο στορυ του Spider-man αυτη τη δεκαετια θα με θυμηθει. 

Δεν λεω πως η δεκαετια των 80 ηταν κακη σεναριακα, ισα ισα εχει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ stories και το πρωτο πετυχημενο crossover (secret wars) που συνεχιζονται μεχρι και μεσα της επομενης δεκαετιας. Απλα υπαρχουν πολλα νεα spinoffs που ξεκινανε (spectacular, web off, sensational spiderman κλπ) τα οποια υστερουν του amazing σε ολα και απλα βγαινουν λογο κερδοσκοπιας.

Στα 90s καπως διορθωνεται το πραγμα αφου υπαρχουν εξαιρετικοι πλεον ζωγραφοι και στα spinnofs καθως και καλα στοριες τα οποια ομως πλεον καθιστανται απαραιτητα στο βασικο στορυ. Στη δεκαετια του 90 φτανουμε στην κορυφη με ιστοριες οπως το maximum Carnage, Clone Wars, Onslaught κλπ. Μετα τα μεσα των 90s ομως επηλθε η παρακμη για τη marvel (οπου λαλουν πολλοι κοκοροι) που οταν κορυφωθηκε το 2000 επιχειρησαν αποτυχημενα να κανουν το Ultimate reboot... Δεν μπορεις ομως να σβησεις την τεραστια επιτυχια των origins τετοιων ηρωων που κρατησαν 40 χρονια κι ετσι τα ultimate εγκαταληφθηκαν αν και χρησιμοποιηθηκαν πολλα στοιχεια του  στις ταινιες που τοτε ξεκινουσαν οπως πχ ο μαυρος Nick Fury.

Μετα δε ξερω τι γινεται, ειναι εξαιρετικα δυσκολο να τα παρακολουθησεις ολα και για να ειμαι ειλικρινης δε τα εχω διαβασει. Νομιζω ομως οτι πλεον εχει ξεφυγει το πραγμα.

Γενικα θελω να πω πως η δεκαετια της χαλαρωτητας και της ελευθεριας ηταν εκεινη απο οπου ξεκινησαν ολα... Και μεχρι σημερα, ακομα διαβαζουμε και βλεπουμε τη συλληψη και τις ατακες των 60s. Τα υπολοιπα ειναι απλα συνοδευτικα...

 

[kirileman]

Θυμάμαι την αίσθηση του πρώτου Spiderman. Το πώς προσπαθούσε να πηδήξει από κτίριο σε κτίριο και μαζί του προσπαθούσαμε και εμείς. Να ελέγξει και να χρησιμοποιήσει τις νέες του ικανότητες και στο τέλος να αποδεχτεί την τεράστια ευθύνη που κουβαλά. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν κάτι που έπρεπε να κατακτηθεί μέσα από συνεχή προπόνηση και αγώνα, όσο ταλέντο και όσες σούπερ δυνάμεις κι αν προϋπήρχαν. Τι σκατά μηνύματα περνάνε σήμερα οι ταινίες; Ότι δεν χρειάζεται καμία προσπάθεια, φοράς το δαχτυλίδι και ανοίγεις πόρταλς, just like that;

Επεξ/σία 20 Μαρτίου 2022 από kirileman

[KilliK]

ακριβως αυτο. η απολυτα ειρωνια ειναι ο χαρακτηρας του Ned.

Στις ταινιες εγινε reimagined και χρησιμοποιηθηκε απο το στουντιο να προμοταρει το inclusiveness και progressiveness των καιρων μας. Ειναι ο ευθυμος, καλοπροαιρετος πιστος Χαιβανεζος φιλος του Spider-Man,  ο συμπαθητικος χοντρουλης που μπηκε και στο MIT, που εχει ξαφνικα και μαγικες δυναμεις. Moνo που ο ρολος που υπηρετει αποκλειστικα ο χαρακτηρας του στο context της ιστοριας, ειναι αυτος του comic relief. Το μακροχρονιο στερεοτυπο του happy go lucky fattie με μηδεν βαθος, μηδεν χτισιμο,  μηδεν αναπτυξη. Υπαρχει μονο για να προσφερει γελιο και να χαλαρωνει το tension, ειδικα στις πιο σοβαρες σκηνες. Δεν ειναι τιποτα αλλο παρα ενα συστατικο της MCU φορμουλας. Βλεπω τον ηθοποιο να ταυτοποιειτα και να περναει το τελος της καριερας του, πουλωντας αυτογραφα στα comic conventions.

Και αντιπαραβαλεις τον Ned με τον Harry Osborn του Raimi, και βλεπεις ποσο καλυτερος ηταν αυτος ο χαρακτηρας, και ποσο πιο δυνατη δυναμικη ειχε με τον PP και την MJ.  Φανταζεστε τον Ned να ηταν ο γκομενος της Ζenyatta, και ο PP να τον ζηλευε που την ειχε; Θα γελαγε μεχρι και το μουσακι του Strange, αν το προτεινες αυτο στα αφεντικα της Marvel. Eιπαμε ο προοδευτισμος εχει τα ορια του.

3 ώρες πριν, qspock είπε

Δε διαφωνω με αυτα που λες, το να κριτικαρεις την πολιτικη ειναι επικοδομητικο, οταν εισαι μερος της προπαγανδας τοτε εισαι μονοθεματικος και με ...επιβαλλομενη ελλειψη φαντασιας.

Για τον Captain America που λες οταν τον βγαλανε οι Timely Comics αρχες του 40 ηταν για να ειναι μερος της προπαγανδας κατα των Ναζι. Ηταν πολυ μονοθεματικος. Επισης βγηκαν οι Human Torch και Sabmariner και πολεμησαν κι αυτοι τον Χιτλερ. Oι Timely Comics και μετα Atlas Comics δεν κρατησαν στα χρονια. Μετα το τελος του πολεμου εσβησαν και οι ηρωες.

Ομως η δεκαετια του 50 οπου υπηρχε οικονομικη ανθιση και πολιτικη ηρεμια για την Αμερικη ακολουθηθηκε απο την δεκαετια του 60 οταν και ειχαμε πολιτισμικη εκριξη σε ολα (μουσικη, κινηματογραφος, ρουχα, ηθη, τρεντς, χιπις κλπ) και μια απελευθερωση. Αυτο οδηγησε σε ανθηση και στα κομικς οπου οι Marvel Comics (πλεον) με τον Σταν Λη στο τιμονι ειχε πραγματικα εμπνευση κι εκανε κατι καινουργιο: Δημιουργησε κατι μεσα απο την φαντασια κι οχι με καποια συγκεκριμενη σκοπιμοτητα! Ολοι οι βασικοι ηρωες της Marvel που ξερουμε σημερα κι αντεξανε στον χρονο ηταν εμπνευση των 60s οπου η ελευθερια στη γραφη ηταν πραγματικα ανεπαναληπτη. Οι πολιτικες σκοπιμοτητες εστιαζοταν στην κομμουνιστικη ΕΣΣΔ και ειχαν πολυ περιορισμενη εμβελεια. 

Ετσι, οι αρχικοι ηρωες ειχαν κατι φρεσκο: Πρωτοτυπια συλληψης! Μαλιστα ο Spiderman δεν ηταν ο ηρωας. Αλλα ο Πητερ Παρκερ. Ο Σταν Λη εστιασε στο χαρακτηρα του Πητερ κι ετσι εγινε τοσο αγαπητος ο ηρωας, αφου ο αναγνωστης ταυτιστηκε απολυτα. 

Η δεκαετια των 70 που ακολουθησε απλα εξελιξε την προηγουμενη με καλυτερους ζωγραφους και περισσοτερους ηρωες εξελιξη της ιστοριας τους στη συγχρονη εποχη πολυ πετυχημενη θα ελεγα, νεα στοιχεια στην εικονογραφηση και καποια δειλα crossovers για πρωτη φορα πετυχημενα (μετα τα 60s οπου τα crossovers γινοταν στα annual τευχη και ηταν ξεκαρφωτα και χωρις αντικτυπο) ενω  διατηρησε ΑΨΟΓΑ το continuity κατι πολυ σημαντικο. Αρχισαν δειλα δειλα να παρουσιαζονται καποιες ατζεντες οπως ο Luke Cage και η Ms Marvel αλλα περισσοτερο ισως ηταν η ζητηση παρα ατζεντα.

Βεβαια, τη δεκαετια των 80s το κακο παραεγινε με τους καινουργιους ηρωες καθως και με τα απειρα spinoffs τευχη που ξεπεταχτηκαν. Πολλα καινουργια τευχη σε παραλληλη κυκλοφορια, με τα spinoffs να εχουν κατωτερη ποιοτητα απο τα mainstream τευχη και δειλα δειλα να γινονται απαραιτητα στο στορυ των βασικων τευχων. Οποιος προσπαθησει να κρατησει σειρα στο στορυ του Spider-man αυτη τη δεκαετια θα με θυμηθει. 

Δεν λεω πως η δεκαετια των 80 ηταν κακη σεναριακα, ισα ισα εχει ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ stories και το πρωτο πετυχημενο crossover (secret wars) που συνεχιζονται μεχρι και μεσα της επομενης δεκαετιας. Απλα υπαρχουν πολλα νεα spinoffs που ξεκινανε (spectacular, web off, sensational spiderman κλπ) τα οποια υστερουν του amazing σε ολα και απλα βγαινουν λογο κερδοσκοπιας.

Στα 90s καπως διορθωνεται το πραγμα αφου υπαρχουν εξαιρετικοι πλεον ζωγραφοι και στα spinnofs καθως και καλα στοριες τα οποια ομως πλεον καθιστανται απαραιτητα στο βασικο στορυ. Στη δεκαετια του 90 φτανουμε στην κορυφη με ιστοριες οπως το maximum Carnage, Clone Wars, Onslaught κλπ. Μετα τα μεσα των 90s ομως επηλθε η παρακμη για τη marvel (οπου λαλουν πολλοι κοκοροι) που οταν κορυφωθηκε το 2000 επιχειρησαν αποτυχημενα να κανουν το Ultimate reboot... Δεν μπορεις ομως να σβησεις την τεραστια επιτυχια των origins τετοιων ηρωων που κρατησαν 40 χρονια κι ετσι τα ultimate εγκαταληφθηκαν αν και χρησιμοποιηθηκαν πολλα στοιχεια του  στις ταινιες που τοτε ξεκινουσαν οπως πχ ο μαυρος Nick Fury.

Μετα δε ξερω τι γινεται, ειναι εξαιρετικα δυσκολο να τα παρακολουθησεις ολα και για να ειμαι ειλικρινης δε τα εχω διαβασει. Νομιζω ομως οτι πλεον εχει ξεφυγει το πραγμα.

Γενικα θελω να πω πως η δεκαετια της χαλαρωτητας και της ελευθεριας ηταν εκεινη απο οπου ξεκινησαν ολα... Και μεχρι σημερα, ακομα διαβαζουμε και βλεπουμε τη συλληψη και τις ατακες των 60s. Τα υπολοιπα ειναι απλα συνοδευτικα...

 

τις τελευταιες δεκαετιες το μονο που συμβαινει στα mainstream comics, ειναι να κανουν συνεχεια μεγαλα crossover events και soft-reboots. Eιναι ενας λογος που τα παρατησα. Εκει που διαβαζεις μια καλη ιστορια, την κουβουν ξαφνικα επειδη δεν πουλαγε το κομιξ, και την αντικαθιστουν με μια αλλη εκδοχη του ηρωα. καταντησε αηδια στο τελος. Δεν ειναι περιεργο που η αγορα των κομιξ εχει πατωσει. Υπαρχει κορεσμος, υπαρχει η πολιτικη ατζεντα και ειναι και αυτο που λες, δεν υπαρχει η δημιουργικη ελευθερια και η παραγωγη ιδεων(αν εξαιρεσουμε το Comic Code περιοδο) που υπηρχε στην γεννηση του medium. 

Υπαρχει μια διαχυτη πολιτισμικη φθορα, οχι μονο στα κομιξ, στο mainsream cinema η κατασταση ειναι χειροτερη, και δεν ξερω αν και πως θα αλλαξει.

[thermo-sifounas]

Την τελευταια δεκαετια δυστυχως τα κομικ ακολουθουν τις αναγκες και τις επιταγες του Marvel movie industry.
 

Family friendly action, punch lines και αναλωσιμοι χαρακτηρες. Επισης δεν υπαρχει καμια βαρυτητα και sense of continuity οσον αφορα την εξελιξη των χαρακτηρων. Αναλογα με τον συγγραφεα, ηρωες και villains κανουν στροφη 360 μοιρων (Dr. Octopus παιρνει την θεση του Spiderman, Dr. Doom Βοηθαει Avengers) και ξαφνικα επιστρεφουν παλι στο να ειναι απλα villains. Ο,τι και να γινει δηλαδη στο Universe ξεγραφεται μετα απο μερικους μηνες, δεν υπαρχουν συνεπειες.

Το τελευταιο μεγαλο crossover που αξιζε ηταν το Secret Wars 2 (το 2015), που δυστυχως και αυτο ηταν χαμενη ευκαιρια καθως επανηλθε η επιστροφη στα ιδια. 

Κατα τ'αλλα εχω την αισθηση οτι οι writers δεν εχουν και οι ιδιοι τη δημιουργικη ελευθερια οταν γραφουν μια σειρα, αλλα πρεπει να εγκριθει απο τα ανωτερα κλιμακια και τον Kevin Feige για το ποσο καλα θα πουλουσε στο μεγαλο πανι η ιστορια...

[GhostRiderLSOV]

Off-topic, αλλά μιας και λέμε για τα comics:

Spoiler

Για μένα είχε ενδιαφέρον η νέα (για τώρα φυσικά) κατεύθυνση των mutants με Dawn of X, House of X, Powers of X, αλλά τώρα που πάνε να κάνουν crossover κλασσικά με Avengers και Inhumans, βλέπω να φάνε φόλα πάλι, όπως είχε γίνει και με X-Men vs Avengers τότε που είχαν τους Phoenix Five.

Πλακίτσα είχε και ο Immortal Hulk.