SilentVoice Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 (επεξεργασμένο) Μια άλλη λύση είναι να δεις διαμερίσματα που μπορεί να νοικιάζονται μέσω AirBnB. Αν καταφέρεις και έρθεις σε επαφή με κάποιο απο αυτά, μπορεις να ρωτήσεις αν το νοικιάζει με την μήνα ή αν ξέρει κάποιον αλλον που να νοικιάζει. Ακόμα μπορείς να μιλήσεις και με κάποιο μεσιτικό γραφείο της περιοχής, ίσως έχουν "ακούσει" κάτι και έχουν να σου προτείνουν λύσεις. Μπορείς ακόμα να τηλεφωνήσεις σε καφετέρειες- καφενεία (όταν ανοίξουν) της περιοχής και να τους αφήσεις ενα τηλέφωνο σε περίπτωση που υπάρξει κάποιος ενδιαφερόμενος. Σίγουρα πάντως νοικιάζονται σπίτια, απλά συνήθως τα νοικιάζουν σε εργάτες-αγρότες τις περιοχής για το μάζεμα της ελιάς κλπ... Μην κοιτάς μόνο για μικρά διαμερίσματα, μπορει να βρεις μεγαλύτερο με τα ίδια λεφτά και να είσαι πιο άνετος. Επεξ/σία 18 Μαρτίου 2021 από SilentVoice
liakjim Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Τρολοθεμα μου μυρίζει. Αν είναι του βάζω 7/10. 2
TriLoBiTe Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Φίλε Αηζενμάμα διαμέρισμα και χωριό δεν πάνε μαζί. Είμαι από χωριό εγώ και ξέρω 1
velociraptoras Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 αρχικά σε χωριό δεν παίζει να βρεις μικρό σπίτι, πόσο μάλλον διαμέρισμα. στην καλύτερη αν βρεις πχ από καποιον που είναι Αθήνα ή σε άλλη πόλη και εχει διώροφο και νοικιάζει το ενα πάτωμα. Μονοκατοικίες το μικρότερο στα 70 τμ. Για να δεις αν νοικιάζεται κάποιο πρέπει να πας στο χωριο και να ρωτησεις μονος σου σε περιπτερο, καφενεία, μπακάλικα, θα σου πουν αν κάποιος νοικιάζει. ειδικά αν είναι ηλικιωμένος το πολύ πολύ να έχει βάλει αγγελία σε τοπική εφημερίδα, δεν παιζουν ιντερνετ και τετοια. Δευτερον αν δεν έχεις μεταφορικό μέσο ξανασκέψου το. Στα χωριά συγκοινωνία έχουμε μόνο για τα παιδιά των σχολειων, τωρα πχ που κανουν τηλεκπαίδευση δεν υπάρχει τιποτα και αν δεν εχει κεντρο υγείας θα σου ερχεται ο κουκος αηδονι να πας να γραψεις τα φάρμακα σου ή να σε δει γιατρος -ασθενοφόρο θα έρθει μόνο αν συμβεί κάτι επείγον όχι για τακτικές επισκέψεις ή εξετασεις. τριτον ανέφερες τα εντομα. αν εκεί που είσαι τωρα μπαινουν από το μπαλκόνι στο χωριό θα μπαίνουν από παντού. η μόνη λύση είναι σίτες σε πορτες και παραθυρα. τελος, λες ότι θες να είσαι απομωνομένος και μακρια απ τον κόσμο. ε, στο μικρό χωριό θα στιγματιστείς αμέσως γι αυτό. 1
JailbrokenDiesel Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 1 ώρα πριν, liakjim είπε Τρολοθεμα μου μυρίζει. Αν είναι του βάζω 7/10. πεμπτη ειναι η νεα παρασκευη μαλλον...
DownUNDERground Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 1 ώρα πριν, TriLoBiTe είπε Φίλε Αηζενμάμα διαμέρισμα και χωριό δεν πάνε μαζί. Είμαι από χωριό εγώ και ξέρω Άντε ρε χωριάτη!😁 57 λεπτά πριν, velociraptoras είπε τριτον ανέφερες τα εντομα. αν εκεί που είσαι τωρα μπαινουν από το μπαλκόνι στο χωριό θα μπαίνουν από παντού. η μόνη λύση είναι σίτες σε πορτες και παραθυρα.
Basilhs23___ Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 14 ώρες πριν, aizensama24 είπε Είναι δύσκολο να το ψάξω μόνος από εδώ καθώς με χωρίζει μία σεβαστή απόσταση και απαιτείται μεταφορικό μέσο. Μπορώ ίσως να πάρω τηλέφωνο ανθρώπους εκεί κάτι που σκοπεύω να κάνω αλλά θέλω να δω πόσο ρεαλιστικό είναι το εγχείρημα μου. Εδώ δεν μου αρέσει τόσο το σπίτι. Είναι ένας μεγάλος χώρος αρκετά ψυχοπλακωτικός και το μπαλκόνι που είναι το καλύτερο που έχει να προσφέρει δε βοηθάει καθώς έχει πολλά δέντρα και μεγάλο κήπο σαν στρέμμα έξω και όταν ανοίγω τη πόρτα μπαίνουν κάμποσα έντομα στο σπίτι μου όπως ακρίδες, μέλισσες, κατσαρίδες ακόμη και σαρανταποδαρούσες οπότε ενώ είναι τέλειο το μπαλκόνι δε μπορώ να το χαρώ. Γενικά ξέφυγα από πολλά προβλήματα αλλά δε το έχω χαρεί και τόσο. Δίνω μάχη και θέλω να πάρω κάτι πίσω. Τα προβλήματα υγείας που έχω μειώνουν την αντοχή μου και το κάνουν δύσκολο να είμαι ανάμεσα σε κόσμο και αυτό είναι κάτι που με αγχώνει. Εδώ πέρα έχει σαφώς πολύ λιγότερο κόσμο και είναι όλα πιο ήρεμα αλλά όχι στο βαθμό που χρειάζομαι. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είμαι τελικά βαμπίρ, έχω πρόβλημα με το φως και τους ανθρώπους, προτιμάω να πάω κάπου μακριά όπου κανείς δεν θα με βλέπει και θα μπορώ να βγαίνω έξω χωρίς να έχω το άγχος αν θα με πιάσει κρίση ή όχι με το άγχος και το αναπνευστικό μου. Ντρέπομαι να βγω έξω κρατώντας τη μαγγούρα η οποία με βοηθάει με το πρόβλημα μου και να ακούω άλλους να σχολιάζουν ή να με ρωτάνε ττι τι θέλω αφού περπατάω κανονικά.... Ας μη μείνουμε στο πρόβλημα μου, το σπίτι με ενδιαφέρει. Πιστεύω αν περάσω ένα διάστημα πιο απομονωμένος ίσως βελτιωθώ ή ίσως απλά ανακαλύψω ότι αυτή η ζωή μου ταιριάζει καλύτερα και τη προτιμάω. Sorry αλλα τι πρόβλημα με το φως έχεις; Το φως του ήλιου φίλε είναι φάρμακο, εγώ επειδή έχω θέματα υγείας και δεν βγαίνω έξω κάθομαι σε μπαλόνι και ταράτσα για κάποια λεπτά στο φως του ήλιου για βιταμίνη D αλλιώς χρειάζομαι συμπλήρωμα. Αν δες θες να σε βλέπει καθόλου φως θα έχεις αλλα προβλήματα, εκτός κι αν πάσχεις από κάτι που αποδεδειγμένα κατόπιν ιατρικής συμβουλης δεν κάνει να πέφτει επάνω σου ηλιακή ακτινοβολία, πάω πασο. Τωρα για την πολυκοσμία να το καταλάβω, αλλά και πάλι περίεργο μου φαίνεται να θες απομόνωση. Σε προάστιο επαρχιακής πόλης είσαι κομπλέ. Εντομα μπαίνουν και από τον κήπο της πολυκατοικίας μας στν Κηφισιά, και από τον ακάλυπτο χώρο στο κέντρο, δεν λέει κάτι να φύγεις από εκεί που μένεις για αυτά. Βάλε σίτες στα παράθυρα. Φυσικά εσύ ξέρεις καλύτερα τον εαυτό σου και πως νιώθεις, μια άποψη είπα για να γίνεται κουβέντα.. Αν θες έρευνα για ακίνητα σε μέρος που δεν ξέρεις, πήγαινε ο ίδιος εκεί μην ρωτάς άκυρους σε τηλέφωνα γιατί παίζει να σε κατευθύνουν σκόπιμα σε δικών τους συμφερόντων ακίνητα η κατι ασυμφορο που θα βγάλει προβλήματα μετά. 1
archer100 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 (επεξεργασμένο) Με τηλεφωνο θα γινει η δουλεια σου σε αυτην την περιπτωση. Μην περιμενεις απο ιντερνετ κλπ Μαθε ποιος ειναι ο προεδρος του χωριου εκει και παρε του τηλεφωνο κατευθειαν, θα ξερει 100% αν υπαρχουν ακινητα προς ενοικιαση και θα σε συνδεσει με τους αντιστοιχους ανθρωπους. Επισης, μπορεις να τον ρωτησεις για ολα τα υπολοιπα που σε ενδιαφερουν και θα σε απασχολησουν στη διαμονη σου εκει. Να εισαι φιλικος και να του εξηγησεις τι ακριβως ψαχνεις. Ειναι ενας ανθρωπος που εχει ψηφιστει για αυτο και θα σε βοηθησει, να εισαι σιγουρος. Αντιστοιχα μπορεις να μιλησεις με τον καφετζη, τον επιτροπο της εκκλησιας, τον αστυνομο, τον δασκαλο, κλπ αν υπαρχουν τετοιοι στο χωριο. Αλλα ο προεδρος ειναι ο καλυτερος με διαφορα. υ.γ. Μην αναφερεις οτι θελεις να εισαι απομονωμενος, ακουγεται ασχημα. Πες καλυτερα οτι ψαχνεις ενα σπιτι με οσο το δυνατο περισσοτερη ησυχια, επειδη θα δουλευεις μεσω υπολογιστη Επεξ/σία 18 Μαρτίου 2021 από archer100
Επισκέπτης Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 (επεξεργασμένο) 3 ώρες πριν, xsterg είπε εχεις κατι δικο σου στο χωριο? εχεις μονιμη εργασια και που? εχεις καποιο εισοδημα? εχεις καποια σχεση που σε δεσμευει? εχεις γονεις που θα ηθελες να εισαι κοντα? παντως και η μεσσηνη ειναι κοντα στην καλαματα και με ευκολη προσβαση και η βαλυρα δεν ειναι κανενα χωριο απομονωμενο. εχει ευκολη προσβαση τοσο σε καλαματα οσο και σε μεσσηνη αλλα και στα γυρω χωρια που οσα ειναι κατω ειναι αρκετα ανεπτυγμενα. ειναι και κοντα στην βιπε του μελιγαλα και κοντα στην εθνικη. το οτι σκεφτεσαι στο μελλον οτι μπορει κατι να γινει δικο σου δεν μου λεει τιποτα. κοιτα το τι εχεις τωρα στο ονομα σου και πραξε αναλογα. Δεν έχω κάτι δικό μου αλλά υπάρχει εκεί μία μονοκατοικία στην οποία ζούσανε οι παππούδες μου και επειδή ο παππούς μου πέθανε και η γιαγιά μου είναι στα τελευταία της θέλουνε να μου την αφήσουνε καθώς δεν υπάρχει άλλος ενδιαφερόμενος βέβαια δεν θα είναι τσάμπα, θέλει κάμποσα λεφτά για επισκευές/ανακαίνιση καθώς είναι αδύνατον να ζήσεις εκεί μέσα. Όλα είναι κατεστραμμένα και τρέχουν νερά από τα ταβάνια, έχει φίδια, ποντίκια...Εκεί έχω και κάτι θείες όπου θα έλεγα ότι είναι πιο φιλικά προσκείμενες προς εμένα και υπέρ του να πάρω αυτό το χώρο (ίσως έχουν και συμφέρον ως προς αυτό). Εγώ προσωπικά δε θα το ήθελα αυτό το σπίτι αλλά με όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια το έχω πάρει στα σοβαρά να φύγω μόνιμα από τη πόλη και να κάνω επανεκκίνηση της ζωής μου αλλού. Αν με ρώταγες αυτό το πράγμα πριν 10 χρόνια δεν θα το πίστευα ποτέ. Έχω δώσει μεγάλη μάχη και βλέπω ότι η ζωή πάει απλά χαμένη όσο ποντάρεις σε πράγματα που δε γυρίζουν και δε βλέπεις με ρεαλισμό το μέλλον. Πέρα από το παράπανω δεν έχω τίποτα άλλο. Είμαι digital nomad με μία ιδιαίτερα ασταθή επιχείρηση κάτι που μου το θύμισε καλά αυτό το χρόνο και δεν έχω ούτε σχέση, ούτε φίλους, ούτε άλλους συγγενείς, ούτε επαφή με τα χόμπι που είχα και τα στέκια που πήγαινα πριν αρρωστήσω και με χτυπήσει η κρίση. Κυριολεκτικά δεν έχω τίποτα στο πραγματικό κόσμο. Είμαι μόνος παρέα με το χάος. Μερικές φορές αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε άλλο πλανήτη, σαν να είμαι αστροναύτης στον Άρη. Έφυγα από μία ασύμφορη κατάσταση για να ξεκινήσω από την αρχή και να εφαρμόσω το digital nomad lifestyle που ήθελα από τα 22 μου. Θα έλεγα πως είναι ο πρώτος χρόνος που το πέτυχα αυτό αλλά η ζωή δεν είναι μόνο να επιβιώσεις, δεν είναι παιχνίδι ούτε ξέρω γω μπορείς να τη βγάζεις για χρόνια μόνο με τηλεόραση και μουσική. Η πόλη είναι τελείως μάταιη για εμένα λόγο του είδους της δουλειάς που κάνω και πιστεύω θα είχα πρόβλημα επιβίωσης μακροπρόθεσμα εκεί λόγω της αστάθειας που έχει η επιχείρηση μου αλλά πέρα από αυτό πιστεύω ότι ένα χωριό θα μου δώσει προοπτική και σε άλλα θέματα όπως αυτό της σχέσης, της οικογένειας, της ζωής έξω από το σπίτι, της γαλήνης. Εκεί οι απαιτήσεις είναι μικρότερες, οι άνθρωποι συνηθισμένοι σε λιγότερα, η μετακίνηση πιο άνετη. Φυσικά η επιβίωση εξασφαλισμένη για κάποιον σαν εμένα και αυτή είναι η τραγική ειρωνία της υπόθεσης, κάποιος που μπορεί να ζήσει καλά στη πόλη μπορεί να μην έχει καμία δυνατότητα να ζήσει σε χωριό, για εμένα ισχύει το αντίστροφο μάλλον. Θεωρώ σημαντικό ότι όποιος και να είσαι πρέπει να δεις με ρεαλισμό τη ζωή σου και να τη χτίσεις γύρω από το κομμάτι της εργασίας, της οικογενείας και των δυνατοτήτων σου. Αυτό θες να το κάνεις όσο ακόμη είσαι δυνατός και νέος γιατί δεν θα είσαι έτσι για πάντα. Δε θες να ποντάρεις σε μία φούσκα και να παγιδευτείς σε μία κατάσταση από την οποία δεν υπάρχει έξοδος ούτε θες να φτάσεις σε πολύ μεγάλη ηλικία χωρίς να σου έχει μείνει κάτι. Το έχω δει αυτό από συγγενείς και πιστέψτε με κανείς δε θέλει να έχει τέτοιο τέλος. Προσωπικά όχι δεν θέλω να γίνω εντελώς ερημίτης, θέλω να είμαι πιο μόνος αλλά όχι να εγκατελείψω εντελώς τους ανθρώπους, με ενδιαφέρει η οικογένεια και η σχέση. Δε θέλω να τη βγάλω ως ρόνιν ως τα 80. Η ζωή δεν είναι anime. Θέλω να πάω σε χωριό για να κάνω επανεκκίνηση πάνω σε γερές ρεαλιστικές βάσεις. Πέτυχα κάποια πράγματα εδώ στη Μεσσήνη και θα έλεγα ήταν μία πολύ δυνατή εκπαίδευση και για την επιχείρηση μου όπου λόγω της πίεσης δούλεψα περισσότερο και έμαθα πράγματα αλλά και για πράγματα του σπιτιού και αυτογνωσίας. Τώρα μάλλον θέλω κάτι παραπάνω, δε πιστεύω ότι αυτό είναι το κατάλληλο μέρος για τις επιδιώξεις μου. Εν τέλη δε πιστεύω ότι θα χάσω τα "τρομερά' προνόμια της πόλης, η Καλαμάτα εξυπηρετεί full τη Βαλύρα και άμα θες να βγεις είναι 15-20 λεπτά δρόμος σαν να πηγαίνεις από φάληρο σε Γλυφάδα ή από κέντρο Αθήνας σε Μαρούσι. Άμα είσαι υγειής τότε το κάνεις, από την άλλη άμα δεν είσαι τότε μπορεί να ζεις και μέσα στη Καλαμάτα αλλά να μη βγαίνεις καθόλου. Το ξέρω αυτό γιατί κάποτε έκανα τεράστιες αποστάσεις για να πηγαίνω στα μέροι που διασκέδαζα και δεν είχα θέμα. Το πρόβλημα είναι πιο πολύ στο μυαλό. Τέλος πάντων, θα δω και θα μιλήσω με άτομα στη Βαλύρα να μου πουν τι παίζει εκεί πέρα. Άμα όντως δεν υπάρχουν μικρά σπίτια εκεί ε τότε μάλλον δεν έχει κανένα νόημα να φύγω. Δεν υπάρχει φθηνότερα από εδώ και μάλιστα με τα οφέλοι που έχω. Επεξ/σία 18 Μαρτίου 2021 από aizensama24
xsterg Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 φιλε μου βαλυρα-μεσσηνη-καλαματα ειναι σχετικα κοντα. μια βολτα εαν πας μπορεις απο κοντα να δεις εαν σε καλυπτει αφου λες οτι εχεις και την γιαγια σου εκει. με τους γονεις σου εχεις επαφη? συγνώμη που θα το πω απο εδω αλλα κατι μου λεει οτι χρειαζεσαι βοηθεια. πολλη απογοητευση βλεπω και παραιτηση απο την ζωη. βρες καποιον ειδικο. εαν υπαρχει θεμα ζητα και βοηθεια εστω και απο εδω μεσα. 3
Επισκέπτης Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 (επεξεργασμένο) 2 ώρες πριν, xsterg είπε φιλε μου βαλυρα-μεσσηνη-καλαματα ειναι σχετικα κοντα. μια βολτα εαν πας μπορεις απο κοντα να δεις εαν σε καλυπτει αφου λες οτι εχεις και την γιαγια σου εκει. με τους γονεις σου εχεις επαφη? συγνώμη που θα το πω απο εδω αλλα κατι μου λεει οτι χρειαζεσαι βοηθεια. πολλη απογοητευση βλεπω και παραιτηση απο την ζωη. βρες καποιον ειδικο. εαν υπαρχει θεμα ζητα και βοηθεια εστω και απο εδω μεσα. Η γιαγιά μου δε ζει εκεί γιατί είναι υπερβολικά μεγάλη (85+) και δε μπορεί να επιβιώσει μόνη της εκεί μέσα. Τώρα ζει Αθήνα αυτή μαζί με μία θεία μου. Δε ζει κανείς στο σπίτι. Δεν έχω καμία επαφή με τους γονείς μου και ούτε θέλω να έχω. Δε με ενδιαφέρουν μετά από αυτά που κάνανε σε εμένα. Έχω δει κάποια σκληρά πράγματα και έφυγα με άσχημο τρόπο από το σπίτι που ζούσα. Επί της ουσίας με εκτόπισαν δια της βίας και κάνανε ακραία κατάχρηση της εξουσίας που είχαν. Είμουν ιδιαίτερα ψύχραιμος μαζί τους και απλά έφυγα που ήταν και το δίκαιο, πολλές φορές μου πέρναγε από το μυαλό να κάνω πολύ κακό αλλά έδειξα αυτοσυγκράτηση. Είναι σκληρό να είσαι άρρωστος, να έχεις πληρώσει αρκετά λεφτά για τους άλλους και να σου πετάνε πέτρες, να σε κυνηγάνε με σφυριά και να σου ρίχνουν το ρεύμα για να μη δουλέψεις ώστε εκβιαστικά να σου αποσπάσουν και άλλα λεφτά και μάλιστα να σε λένε ψυχοπαθή και να σε απειλούν με τρελάδικα επειδή δε τους δίνεις και άλλα. Όλο αυτό μπορούσαν να το κάνουν και να έχουν τη στήριξη όλης της πολυκατοικίας καθώς ήταν οικογενειακή ενώ αν εγώ έκανα κάτι τέτοιο οι επιπτώσεις θα ήταν μεγάλες για εμένα καθώς ειμουν εντελώς μόνος. Δε τους κατηγορώ, απλά δε με γουστάρανε και δε με θέλανε στο χώρο παρά μόνο για λόγους εκμετάλευσης για αυτό έφυγα και αυτό ήταν το σωστό και το δίκαιο αλλά για εμένα έχουν διαγραφεί. Πολλές φορές με παίρνει η μάνα μου αγωνιοδώς έχωντας ξεχάσει τι έχει κάνει και με παρακαλάει να έρθει εδώ κάτι που δε πρόκειται ποτέ να γίνει αν δεν με αποζημιώσει. Το δίκιο μου ποτέ δε το βρήκα με αυτούς απλά κατάπια την απώλεια και έφυγα όπως σε ένα παιχνίδι πόκερ που τρώς ένα bad beat και απλά πρέπει να δείξεις ψυχραιμία και να μη τιλτάρεις γιατί όλα θα γίνουν ακόμη χειρότερα. Δεν έχω κανένα αίσθημα για αυτούς και δεν είναι το πραγματικό μου πρόβλημα αυτοί. Το μάθημα που έπρεπε να πάρω από αυτή τη κατάσταση το πήρα. Κάτι που έμαθα καλά εκεί μέσα είναι να μισώ τους νόμους και την αστυνομία. Ο μόνος που κερδίζει στη ζωή και βρίσκει το δίκιο του είναι αυτός που είναι κυρίαρχος, άμα δεν είσαι να ετοιμάζεσαι για τα χειρότερα. Δε θες ούτε οι ίδιοι οι γονείς σου να έχουν εξούσια πάνω σου. Όταν ήρθα εδώ. με ρώτησε η οικιακή βοηθός μου που ζούσα, της λέω φιλοξενούμενος σε οικογενειακό σπίτι και δε το πίστευε, πως γίνετε μου λέει να είσαι φιλοξενούμενος σε οικογενειακό σπίτι? δηλαδή όποιος είναι πάνω από 30 τον πετάνε στο δρόμο? Στη πραγματικότητα ΟΥΤΕ αυτό δεν είμουν εκει μέσα, ούτε δικαιώματα φιλοξενούμενου δεν είχα και όχι δε τα κάνανε όλα αυτά επειδή είμουν πάνω από 30. Δεν είμαι απογοητευμένος αλλά σίγουρα είμαι άρρωστός το οποίο μπορεί και να οφείλεται στα σκληρά χρόνια που έζησα μετά το 2008 κοντά στη κρίση ή μπορεί και να μην έχει σχέση με αυτό, έχω αδυναμίες και κάποια disabilities. Το χειρότερο είναι ότι δε φαίνονται οπότε κανείς στα αλήθεια που θα με δει δεν θα το καταλάβει εξού και τα σχόλια γιατί έχω μαζί μου τη μαγγούρα την οποία έχω κυρίως για υποστήριξη στο αναπνευστικό μου όταν αυτό με χτυπάει. Υπάρχουν φορές που δε μπορώ ούτε στη καρέκλα να κάτσω όρθιος σε βαθμό που μία μέρα θα παρατήσω το πληκτρολόγιο. Έχω δει ότι με κονσόλες δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Δε μπορώ να γελάσω δυνάτα, να μιλήσω για πολύ, να κάνω μεγάλες αποστάσεις, να ξενυχτίσω, να μασήσω/καταπιώ, να δουλέψω έξω και να πιω αλκοολ. Όλα τα παραπάνω το κάνουν πολύ δύσκολο να αναπνεύσω σαν να έχω μία μυική αδυναμία. Αυτή την αδυναμία την εχω πάνω από 8 χρόνια. Έχω πάει σε γιατρούς κτλ αλλά ποτέ δε κατάφερα να πάρω κάποια απάντηση απλά έχω προσαρμοστεί σε αυτό. Όσο πιο πολύ πιέζω τον εαυτό μου τόσο χειρότερο γίνεται. Σε μέρες που δε κάνω τίποτα δε με χτυπάει καθόλου. Στο σπίτι που ζούσα πριν έκλεινα 12ώρα στη δουλειά και ο πόνος ήταν τεράστιος, οι ώμοι μου διαλυμένοι σε βαθμό που κόντευα να μέινω και είχα φυσικά και τους άλλους να με ρίχνουν περισσότερο. Τώρα έχω κάνει σοβαρές προσαρμογές στη δουλειά μου για να το μειώσω. Τέλος πάντων, ο λογικός άνθρωπος λέει να πας σε γιατρό άμα είσαι άρρωστος και όταν με χτύπησε το πρόβλημα ακριβώς αυτό σκέφτηκα και πήγα στον ευαγγελισμό και έκανα όλες τις εξετάσεις(καρδιά, πνεύμονες κτλ) χωρίς να πάρω καμία απάντηση παρά μόνο ότι είναι άγχος/κατάθλιψη/κρίσεις πανικού. Για χρόνια βάζω μη ρεαλιστικούς στόχους επειδή θεωρώ ή δε μπορώ να πιστέψω ότι αυτό είναι κάτι μόνιμο καθώς είναι δύσκολο να το χωνέψεις ότι κάτι τέτοιο δε φεύγει ειδικά όταν σου λένε ότι είναι απλά άγχος. Πλέον δε σκέφτομαι έτσι δε ξέρω αν θα φύγει ποτέ αλλά έχω μάθει να ζω μαζί του και η ζωή δεν είναι απαραίτητα φρικιαστική αν κάνεις τις σωστές προσαρμογές. Σίγουρα δεν είναι όπως πριν αλλά μπορείς να τη παλέψεις. Προτιμώ να ζήσω με ότι μου έχει μείνει παρά να παλέψω περισσότερο για κάτι που απλά δε γίνεται και να μη ζήσω τίποτα. Πιστεύω ότι στο χωριό ίσως υπάρχει καλή πιθανότητα να μειωθεί κάπως όλο αυτό. Να κάνει ένα reset ο εγγέφαλος και να ψυχραθεί λίγο. Να μου δωθεί ο χρόνος να το δω καλύτερα. Φυσικά μη ξεχαστούμε, οι τόσο άξιοι γονείς μου γνωρίζανε πολλά χρόνια για αυτήν την αναπηρία που έχω και δε με βοηθήσανε ποτέ και με κανένα τρόπο αντί αυτού σε περίοδο που πραγματικά χρειάζομουν βοήθεια, κάνανε τα πάντα ΠΟΛΥ χειρότερα για εμένα και εκμεταλέυτηκαν την αδυναμία μου για δικά τους οφέλοι και αυτή η πίεση δε τελείωσε ποτέ έως τη μέρα που έφυγα. Ποτέ δεν μου δόθηκε ο χρόνος να ασχοληθώ με αυτό το πρόβλημα, άλλος ένας λόγος που θέλω να πάω σε ένα λιγότερο πιεστικό μέρος για να το δω καλύτερα. Δεν θα είμαι ποτέ ψεύτης με τον εαυτό μου, το μόνο μου πρόβλημα είναι να ισορροπήσω τη ζωή μου και να προσθέσω και άλλα απαραίτητα πράγματα σε αυτή κάτι όχι τόσο εύκολο. Αυτό που έμεινε πίσω και διαγράφηκε δεν είναι το πρόβλημα μου. Πολλοί όταν δε τους βγαίνει η ζωή όπως θέλουν αρχίζουν και μετανιώνουν. Εγώ δεν είμαι τέτοιος, δε μετανιώνω για κάτι. Ότι έκανα είχα πολύ καλούς λόγους που το έκανα και δεν τους έχω ξεχάσει. Ποτέ δε ξεχνάω. Επεξ/σία 18 Μαρτίου 2021 από aizensama24
lasithi12 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 εισαι αυτος που ασχωλίοταν με digital παιχνιδια και το product τους;
Επισκέπτης Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Με όλο τον σεβασμό @aizensama24 και παρόλες τις διαφωνίες μας στο παρελθόν, πιστεύω ότι έχεις σοβαρότερα προβλήματα από το σπίτι αυτήν την στιγμή. Χωρίς πλάκα, έχεις σκεφτεί να επισκεφτείς κάποιον ψυχίατρο/ψυχοθεραπευτή; Από αυτά που λες αντιλαμβάνομαι ότι έχεις βαθύτατα τραύματα που με το να απομονώνεσαι επιδεινώνεις παρά επιλύεις. Σκέψου το, οι επισκέψεις αν το επιθυμείς μπορεί να είναι και υπό ψευδώνυμο/ανώνυμες εντελώς, είναι μέσα στα δικαιώματα του ασθενούς.
Basilhs23___ Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 51 λεπτά πριν, lasithi12 είπε εισαι αυτος που ασχωλίοταν με digital παιχνιδια και το product τους; Και το ξεχωριστό διαμέρισμα για το ps5. Τέλος πάντων, @aizensama24αυτά που έχεις μην τα αφήσεις και ΝΑΙ να ξαναπάς σε γιατρούς να δεις αν θα βρεθεί κάτι, άσε τον ευαγγελισμό που πήγες, πήγαινε σε γιατρούς κορυφή και ψάξε μήπως βρεθεί τι έχεις και μπορεί να βελτιωθεί, οι γιατροί δυστυχώς δεν είναι όλοι θεοί και υπάρχουν παράγοντες που μπορεί να τους ξεφύγουν. Δεν είναι άσχημη λύση και ο ψυχολόγος/ψυχίατρος υπό την προϋπόθεση ότι έχεις εξαντλήσει τα πάντα από τα υπόλοιπα παθολογικά προβλήματα.
velociraptoras Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Δημοσ. 18 Μαρτίου 2021 Σοβαρά τώρα από ολα αυτα που γραφεις φαίνεται ότι πρέπει να ζητήσεις ιατρική βοήθεια, να ασχοληθείς σοβαρά με το πρόβλημα της υγείας σου, ωστε αν αποφασίσεις να κάνεις σχέση ή οικογένεια να μην έχεις αλυτα θέματα που θα φέρουν περισσότερα προβλήματα μετά. Κάνε ψυχοθεραπεία, δεν είναι κακό, εγω εχω πολλά επισόδεια καταθλιψης από παιδί και αιτία ηταν η κακοποίηση από τον πατέρα μου, εχω φάει τόσο ξύλο χωρις καν να υπάρχει λόγος με ασημαντες αφορμές. Απο 6 χρονων σκεφτόμουν πως να φυγω απότο σπίτι, στα 17 που με χτύπησε τελευταία φορά, με εριξε κάτω και με κλωτσουσε, εκανα αποπειρα αυτοκτονίας. από τοτε δε νιωθω τιποτα για κεινον. περα απο την ψυχολόγο μου δεν τα έχω πει σε κανέναν ολα αυτα. με την ψυχοθεραπεία σωθηκα τουλάχιστο από τις κρισεις πανικου, για την καταθλιψη πήρα φαρμακευτική αγωγή. Και πιθανόν ο καρκίνος και τα αυτοανοσα που με χτυπησαν από τα πρώτα χρόνια της ενηλικης ζωής μου να μην είχαν εμφανιστεί τόσο νωρις αν δεν υπήρχαν αυτές οι ασχημες καταστασεις. Τα λέω ολα αυτα για να δεις οτι τιποτα δεν είναι οπως δείχνει προς τα έξω, ολοι κουβαλάμε ενα σταυρό αλλά πρέπει καποια στιγμή να τον αφησουμε πίσω μας. Πήγαινε σε ψυχιατρο για τα θεματα της ψυχικής σου υγείας, πηγαινε και σε γατρους για το αναπνευστικό, αλλά και σε ρευματολόγο και νευρολόγο, μήπως δεν είναι στο αναπνευστικό η αιτία. Και μετα αφού βάλεις σε τάξη την υγεία σου ψάξε για νέο σπίτι. 8
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα