Βοήθεια για την επιλογή καριέρας

[Επισκέπτης]

Λοιπόν μπαίνω και εγώ λίγο καθυστέρημενα να βοηθήσω έναν συνάδελφο. Λοιπόν τα παίρνω μια-μια γιατί περίπου τα ίδια πέρασα και εγώ.

1. Να μην σε ανησυχεί σχεδόν καθόλου ο βαθμός. Δεν ζούμε στο 1960. Τα περισσότερα (αν όχι όλα) μεταπτυχιακά για να σε κάνουν δεκτό σε περνάνε από γραπτές εξετάσεις πάνω στο αντικείμενο που κουβαλάνε κυριότερο βάρος εισαγωγής σου ή όχι. Έτσι ο βαθμός πτυχίου μένει να παίζει έναν πολύ υποδεέστερο ρόλο στην διαδικασία εισαγωγής. Τα ξέρω γιατί και εγώ έτσι ήμουν: 5.74 μέσο όρο πτυχίου είχα (σου έστειλα πμ για να μου πεις σε ποιά σχολή είσαι) αλλά με εξετάσεις πέρασα μεταπτυχιακό στα οικονομικά ΑΠΘ και το έβγαλα με 8.61. Οπότε αν ο βαθμός είναι που σε αγχώνει, να ξεαγχωθείς αμέσως. Συν τοις άλλοις, από μεταπτυχιακό και μετά ο βαθμός παύει να παίζει ρόλο και πλέον ρόλο παίζουν οι δημοσιεύσεις. Σε διδακτορικό δε επίπεδο, είναι πολύ ύποπτο να έχει κάποιος άριστους βαθμούς σε μαθήματα καθώς αυτό δείχνει οτι περισσότερο καιρό ασχολείται με τα τετριμμένα παρά με την παραγωγή πρωτότυπης έρευνας που μετράει. Κάνω διδακτορικό τώρα και τα βλέπω όλα αυτά. Γενικά ο ακαδημαϊκός χώρος έχει αλλάξει παρασάγας σε σχέση με αυτά που βλέπω γραμμένα εδώ από μυαλά που τελευταία επαφή με τα πανεπιστήμια είχαν το 2002.
2. Στην αγορά που ζούμε, δεν υπάρχει επάγγελμα με εγγυημένη αποκατάσταση. Υπάρχουν υποψήφιοι με εγγυημένα προσόντα. Ξέρω πολλούς ακόμη και ηλεκτρολόγους που για διάφορους λόγους (αντικοινωνικότητα, αντιμαρκετινγκ) είναι άνεργοι και ας έχουν περγαμηνές. Είναι πολύ πιο ανοικτά και ανταγωνιστικά τα πράγματά πλέον, και στο λέω με την καλή έννοια.
3. Θα σου πρότεινα πρώτα να τελειώσεις την σχολή με το καλό, να πας στρατό, και μέχρι τότε σίγουρα θα ξέρεις τι θες να κάνεις. Ήμουν και εγώ στο ίδιο ακριβώς στάδιο, για δύο χρόνια ξημεροβραδιαζόμουν σε φόρουμ τύπου myphone για να δω τι προοπτικές υπήρχαν. Απάντηση στάνταρ δεν βρήκα πουθενά, και αποφάσισα να ακουλουθήσω κάτι που πάντα μου άρεσε αλλά ποτέ δεν πήρα στα σοβαρά (οικονομικά). Τελικά ήταν από τις καλύτερές επιλογές της ζωής μου. Θα το δεις και εσύ. Μου φαίνεσαι ξύπνιος, δεν σε φοβάμαι.

Κοινώς, δώσε έμφαση στο τι έχεις μπροστά σου και κράτα την όρεξη. Δεν θα πας χαμένος. Κοίτα να μην είσαι κομπλεξαρισμένος με τις τυπικούρες, γιατί στο 2021 δεν μετράνε για τίποτα. Ο άνθρωπος έχει καταντήσει (αυτό επιδέχεται και αρνητικής κριτικής) ένα κινούμενο tabula rasa, που συνεχώς πρέπει να αυτοανανεώνεται. Η στασιμότητα είναι ο θάνατος. Ό,τι άλλο θες εδώ είμαι.

59 λεπτά πριν, vs_skg είπε

Δεν τα βαλα μαζι σου, το ποστ στο οποιο απαντησα ελεγε πραγματα ανεφικτα.

Για τον βαθμο δεν ξερω τι περιμενεις να ακουσεις, το 'Ενταξει τοσο παιρνουν ολοι τι να κανουμε' δεν ισχυει, ακομα και ο μεσος ορος να ηταν αυτος (δεν ξερω μπορει και να ναι) σκεψου οτι τοσο παιρνουν αυτοι που καταληγουν μαθηματικοι σε σχολεια φροντιστηρια κλπ. Ο μετριος βαθμος παει και στη μετρια δουλεια κατα μεσο ορο. Σιγουρα υπαρχουν εξαιρεσεις σ αυτο, αλλα επισης σιγουρο ειναι οτι οι εξαιρεσεις ελιωσαν τον κωλο τους με καποιον τροπο.

Μεγαλύτερες ανακρίβειες από αυτές που γράφεις δεν μπορούσα να φανταστώ να γράφονται. Στο μαθηματικό το πλήθος μέσων όρων είναι αυτό. Τα στατιστικά όπως είπε ο φίλος είναι ανοικτά σε όλους.

Το "Ο μέτριος βαθμός πάει στην μέτρια δουλειά" δείχνει ξεκάθαρα πόσο εκτός πραγματικότητας δυστυχώς είσαι. Στον κόσμο που ζούμε (στο λέω εγώ που τώρα αυτή την στιγμή που μιλάμε είμαι 2ο έτος διδακτορικό με 5.74 μέσο όρο προπτυχιακού) μετράει το τι παράγεις, όχι το πόσο καλά απομνημονεύεις άχρηστη, στατική πληροφορία. Αν δεις, ο βαθμός προπτυχιακού μετράει μόνο σε κάτι τριτοκοσμικούς διαγωνισμούς τύπου ΑΣΕΠ και μοριοδότηση για ωρομίσθιους, στην νέκρα τελείως δηλαδή. Οπουδήποτε αλλού πας, είτε στο καλύτερο πανεπιστήμιο της Αμερικής είτε στην πιο μικρή επιχείρηση της Σουηδίας, κοιτάνε τι έχεις παράγει. Πόσα άρθρα και γιατί έχεις γράψει, σε πόσα συνέδρια έχεις παρουσιάσει, πόσα χρόνια προϋπηρεσίας έχεις. Και έτσι πρέπει. Ο "βαθμός" γενικά, που μετράει την απομνημόνευση παραπομπών είναι ό,τι πιο παλαιολιθικό υπάρχει. Χρησιμοποιείται ως δείκτης επιπέδου μόνο όταν ο υποψήφιος δεν έχει τι άλλο να δείξει. Καλύτερα να έχεις βαθμό πτυχίου στο 6.5 (λέω εγώ τώρα) και 3 χρόνια προϋπηρεσία, ή μια καλή δημοσίευση παρά ένα δεκάρι βαθμό πτυχίου και τίποτα άλλο.

Αυτά εννοείται αν θες τα πιστεύεις, δεν έχω να σου αποδείξω τίποτα. Το παιδί από πάνω προσπαθώ να σώσω.

[vs_skg]

3 ώρες πριν, JohnGTA είπε

Λοιπόν μπαίνω και εγώ λίγο καθυστέρημενα να βοηθήσω έναν συνάδελφο. Λοιπόν τα παίρνω μια-μια γιατί περίπου τα ίδια πέρασα και εγώ.

1. Να μην σε ανησυχεί σχεδόν καθόλου ο βαθμός. Δεν ζούμε στο 1960. Τα περισσότερα (αν όχι όλα) μεταπτυχιακά για να σε κάνουν δεκτό σε περνάνε από γραπτές εξετάσεις πάνω στο αντικείμενο που κουβαλάνε κυριότερο βάρος εισαγωγής σου ή όχι. Έτσι ο βαθμός πτυχίου μένει να παίζει έναν πολύ υποδεέστερο ρόλο στην διαδικασία εισαγωγής. Τα ξέρω γιατί και εγώ έτσι ήμουν: 5.74 μέσο όρο πτυχίου είχα (σου έστειλα πμ για να μου πεις σε ποιά σχολή είσαι) αλλά με εξετάσεις πέρασα μεταπτυχιακό στα οικονομικά ΑΠΘ και το έβγαλα με 8.61. Οπότε αν ο βαθμός είναι που σε αγχώνει, να ξεαγχωθείς αμέσως. Συν τοις άλλοις, από μεταπτυχιακό και μετά ο βαθμός παύει να παίζει ρόλο και πλέον ρόλο παίζουν οι δημοσιεύσεις. Σε διδακτορικό δε επίπεδο, είναι πολύ ύποπτο να έχει κάποιος άριστους βαθμούς σε μαθήματα καθώς αυτό δείχνει οτι περισσότερο καιρό ασχολείται με τα τετριμμένα παρά με την παραγωγή πρωτότυπης έρευνας που μετράει. Κάνω διδακτορικό τώρα και τα βλέπω όλα αυτά. Γενικά ο ακαδημαϊκός χώρος έχει αλλάξει παρασάγας σε σχέση με αυτά που βλέπω γραμμένα εδώ από μυαλά που τελευταία επαφή με τα πανεπιστήμια είχαν το 2002.
2. Στην αγορά που ζούμε, δεν υπάρχει επάγγελμα με εγγυημένη αποκατάσταση. Υπάρχουν υποψήφιοι με εγγυημένα προσόντα. Ξέρω πολλούς ακόμη και ηλεκτρολόγους που για διάφορους λόγους (αντικοινωνικότητα, αντιμαρκετινγκ) είναι άνεργοι και ας έχουν περγαμηνές. Είναι πολύ πιο ανοικτά και ανταγωνιστικά τα πράγματά πλέον, και στο λέω με την καλή έννοια.
3. Θα σου πρότεινα πρώτα να τελειώσεις την σχολή με το καλό, να πας στρατό, και μέχρι τότε σίγουρα θα ξέρεις τι θες να κάνεις. Ήμουν και εγώ στο ίδιο ακριβώς στάδιο, για δύο χρόνια ξημεροβραδιαζόμουν σε φόρουμ τύπου myphone για να δω τι προοπτικές υπήρχαν. Απάντηση στάνταρ δεν βρήκα πουθενά, και αποφάσισα να ακουλουθήσω κάτι που πάντα μου άρεσε αλλά ποτέ δεν πήρα στα σοβαρά (οικονομικά). Τελικά ήταν από τις καλύτερές επιλογές της ζωής μου. Θα το δεις και εσύ. Μου φαίνεσαι ξύπνιος, δεν σε φοβάμαι.

Κοινώς, δώσε έμφαση στο τι έχεις μπροστά σου και κράτα την όρεξη. Δεν θα πας χαμένος. Κοίτα να μην είσαι κομπλεξαρισμένος με τις τυπικούρες, γιατί στο 2021 δεν μετράνε για τίποτα. Ο άνθρωπος έχει καταντήσει (αυτό επιδέχεται και αρνητικής κριτικής) ένα κινούμενο tabula rasa, που συνεχώς πρέπει να αυτοανανεώνεται. Η στασιμότητα είναι ο θάνατος. Ό,τι άλλο θες εδώ είμαι.

Μεγαλύτερες ανακρίβειες από αυτές που γράφεις δεν μπορούσα να φανταστώ να γράφονται. Στο μαθηματικό το πλήθος μέσων όρων είναι αυτό. Τα στατιστικά όπως είπε ο φίλος είναι ανοικτά σε όλους.

Το "Ο μέτριος βαθμός πάει στην μέτρια δουλειά" δείχνει ξεκάθαρα πόσο εκτός πραγματικότητας δυστυχώς είσαι. Στον κόσμο που ζούμε (στο λέω εγώ που τώρα αυτή την στιγμή που μιλάμε είμαι 2ο έτος διδακτορικό με 5.74 μέσο όρο προπτυχιακού) μετράει το τι παράγεις, όχι το πόσο καλά απομνημονεύεις άχρηστη, στατική πληροφορία. Αν δεις, ο βαθμός προπτυχιακού μετράει μόνο σε κάτι τριτοκοσμικούς διαγωνισμούς τύπου ΑΣΕΠ και μοριοδότηση για ωρομίσθιους, στην νέκρα τελείως δηλαδή. Οπουδήποτε αλλού πας, είτε στο καλύτερο πανεπιστήμιο της Αμερικής είτε στην πιο μικρή επιχείρηση της Σουηδίας, κοιτάνε τι έχεις παράγει. Πόσα άρθρα και γιατί έχεις γράψει, σε πόσα συνέδρια έχεις παρουσιάσει, πόσα χρόνια προϋπηρεσίας έχεις. Και έτσι πρέπει. Ο "βαθμός" γενικά, που μετράει την απομνημόνευση παραπομπών είναι ό,τι πιο παλαιολιθικό υπάρχει. Χρησιμοποιείται ως δείκτης επιπέδου μόνο όταν ο υποψήφιος δεν έχει τι άλλο να δείξει. Καλύτερα να έχεις βαθμό πτυχίου στο 6.5 (λέω εγώ τώρα) και 3 χρόνια προϋπηρεσία, ή μια καλή δημοσίευση παρά ένα δεκάρι βαθμό πτυχίου και τίποτα άλλο.

Αυτά εννοείται αν θες τα πιστεύεις, δεν έχω να σου αποδείξω τίποτα. Το παιδί από πάνω προσπαθώ να σώσω.

Δεν τιθεται θεμα πιστης, τα ξερω. Επισης δεν εχω τιποτα να σου αποδειξω, απλα θα πω οτι μεταπτυχιακο σε data science/quant finance σε καλο πανεπιστημιο στο εξωτερικο με 6.1, μηδεν εργο και αποφοιτηση 2-3 χρονια μετα την ωρα σου εισαι πουθενας. Αυτο σχολιασα. Το αν περνας στο μεταπτυχιακο του Οικονομικου τμηματος ΑΠΘ δεν το γνωριζω, αλλα δεν εχει και τις ιδιες αβαντες με τα παραπανω. Αυτο με την δουλεια δεν το επιασα, ακουγεται σαν εσυ να εισαι στο academia και να μην εχεις επαφη. Και το λεω οχι για τον αριθμο που γραφει επανω το πτυχιο, αλλα για τις γνωσεις που εχεις αποκομισει απο τη σχολη οι οποιες ποσοτικοποιουνται στον βαθμο, και οι οποιες σε οδηγουν στο να παραγεις

[mary]

11 ώρες πριν, tasos30 είπε

Εν τω μεταξύ προσωπικά δε μου αρέσει καν το αντικείμενο ιδιαίτερα και ας το ασκώ σαν επάγγελμα, αλλά αναγκάζομαι να σχολιάσω απλά γιατί ακούγονται ανακρίβειες. Ξαδέρφη με 2 μεταπτυχιακά δουλεύει σε φαρμακείο - αλλού είναι το πρόβλημα. Δηλαδή έκανε ένα μεταπτυχιακό και μετά θεώρησε ότι αυτό που της έλειπε για να ορθοποδήσει επαγγελματικά είναι ένα δεύτερο μεταπτυχιακό. Πολλοί άνθρωποι απλά σπουδάζουν για να σπουδάζουν, it is what it is, δε ξέρουν τι θέλουν να κάνουν, αν τους αρέσει αυτό που επέλεξαν, οπότε αντί να κάθονται λένε "δε κάνω ένα μεταπτυχιακό μη περνάει τζάμπα ο καιρός". Και καλά κάνουν, αλλά ας είναι ειλικρινείς με τους εαυτούς τους στην απόδοση ευθυνών, δεν είναι πάντα στραβός ο γιαλός, μερικές φορές στραβά αρμενίζουμε.

"Εύλογο ποσό" τα 20 ευρώ ετησίως που στοιχίζει η συνδρομή στο ΤΕΕ, μάλιστα.

Απ' την άλλη ειρωνικά "good luck" λόγω βαθμού πτυχίου, το παιδί μαθηματικό τελειώνει, με πόσο νομίζετε βγαίνει απ' τους περισσότερους το μαθηματικό;

Το σωστότερο που έχει ακουστεί εδώ μέσα, είναι από τον φίλο που είπε στον OP να το κάνει μόνο αν είναι όνειρο ζωής, όπως για κάποιον που πάντα ήθελε να γίνει γιατρός, αλλιώς κατά πάσα πιθανότητα ο κόπος δε θα αποφέρει καρπούς.

😂Φίλε μου συμφωνώ μαζί σου 100%!

Τώρα άρχισε και το Διδακτορικό η ξαδέρφη. Και δεν σου κάνω πλάκα ούτε τρολαρω. Μερικοί άνθρωποι όντως δεν έχουν /ξέρουν τι να κάνουν και σπουδάζουν. Έχουν και καβατζα χρήμα από γονείς και μια χαρά...

Δεν νομίζω ότι είναι μόνο 20€. Βέβαια δεν την ρώτησα ποτέ πόσο είναι αλλά μου είχε δώσει την αίσθηση ότι είναι τουλάχιστον 100€.

[Επισκέπτης]

2 ώρες πριν, vs_skg είπε

Δεν τιθεται θεμα πιστης, τα ξερω. Επισης δεν εχω τιποτα να σου αποδειξω, απλα θα πω οτι μεταπτυχιακο σε data science/quant finance σε καλο πανεπιστημιο στο εξωτερικο με 6.1, μηδεν εργο και αποφοιτηση 2-3 χρονια μετα την ωρα σου εισαι πουθενας. Αυτο σχολιασα. Το αν περνας στο μεταπτυχιακο του Οικονομικου τμηματος ΑΠΘ δεν το γνωριζω, αλλα δεν εχει και τις ιδιες αβαντες με τα παραπανω. Αυτο με την δουλεια δεν το επιασα, ακουγεται σαν εσυ να εισαι στο academia και να μην εχεις επαφη. Και το λεω οχι για τον αριθμο που γραφει επανω το πτυχιο, αλλα για τις γνωσεις που εχεις αποκομισει απο τη σχολη οι οποιες ποσοτικοποιουνται στον βαθμο, και οι οποιες σε οδηγουν στο να παραγεις

Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά σε αυτά που λέμε.

Ο βαθμός έχει πάψει να παίζει οποιονδήποτε ρόλο στην εργασία στον ιδιωτικό τομέα. Το πτυχίο ΑΕΙ είναι ένα απλό εισιτήριο εισόδου στο παιχνίδι. Αυτό που μετράει είναι η προϋπηρεσία, τα κονέ και γενικότερα τα soft skills. Εν πάσει περιπτώσει, για να το πάω αντίστροφα, το δεκάρι στο πτυχίο δεν εγγυάται τίποτα απολύτως, όπως δεν εγγυάται και τίποτα το 6αρι. Δούλευα 3 χρόνια πριν πάω στο διδακτορικό και ποτέ δεν αισθάνθηκα ότι "αδικήθηκα" από θέση λόγω κατώτερου βαθμό πτυχίου. Οι περισσότεροι το μόνο που κοιτάνε είναι μια οποιαδήποτε ένδειξη ότι ξέρεις πέντε πράγματα. Είτε αυτό φαίνεται στον βαθμό πτυχίου, είτε στις δημοσιεύσεις σου, είτε στην πρακτική που μπορεί να έκανες και να ξέρει το αφεντικό σου το αφεντικό που είχες στην πρακτική. Πλέον είναι όλα τόσο τυχαία και τόσο χαώδη, που να λες ότι το τάδε ή το δείνα πράγμα σε "αναβαθμίζει" σαν υποψήφιο εργαζόμενο είναι απλά γελοίο. Μόνο στον ΑΣΕΠ πλέον ισχύουν αυτά, που για εμένα είναι το μεγαλύτερο έκτρωμα και το πιο αντι-αξιοκρατικό σύστημα που μπορεί να υπάρξει (ας μην βγω offtopic).

Στον πραγματικό κόσμο, ο κάθε άνθρωπος είναι μια μονάδα. Είτε έχει πτυχίο με 5,4 είτε διδακτορικό με 1600 αναφορές, επαφίεται στον ίδιο να κάνει κάτι με την καριέρα του. Οι εποχές που όλη σου η ζωή καθοριζόταν από ποιό ίδρυμα πήγαινες (αμφιβάλλω αν υπήρξε ποτέ τέτοια περίοδος αλλά whatever) έχουν περάσει προ πολλού. Αν έχεις για παράδειγμα PhD από το Harvard και μονοψήφιο αριθμό δημοσιεύσεων ύστερα από 12 χρόνια, είσαι αποτυχία άσχετα που στο πτυχίο σου γράφει Harvard.

Και κάτι τελευταίο γιατί πολλά λέγονται για quant/data science (cringe ορολογία) που είναι περίπου ο χώρος μου: καμία σχέση πώς το πλασάρουν με το πώς είναι. Και επειδή ανέφερες ένα "καλό ίδρυμα" στην Βρετανία θα πω το εξής: να εύχεται ο TS να μην τον πάρουν Βρετανία, γιατί είναι το πιο ηλίθιο πράγμα να μπει 40 και 50 χιλιάδες λίρες μέσα για να βγάλει ένα χαρτί που ανάθεμα αν θα κάνει απόσβεση των χρημάτων. Μια χαρά μεταπτυχιακά έχουμε στην Ελλάδα, και τα περισσότερα είναι και δωρεάν (ευτυχώς).

@maryαπό περιέργεια και μόνο: γράφεις πάνω ότι έχεις χάσει το τραίνο για κάτι και είναι αργά πλέον. Σε τι αναφέρεσαι if you don't mind me asking?

 

Επεξ/σία 24 Φεβρουαρίου 2021 από Επισκέπτης

[velociraptoras]

1 ώρα πριν, mary είπε

😂Φίλε μου συμφωνώ μαζί σου 100%!

Τώρα άρχισε και το Διδακτορικό η ξαδέρφη. Και δεν σου κάνω πλάκα ούτε τρολαρω. Μερικοί άνθρωποι όντως δεν έχουν /ξέρουν τι να κάνουν και σπουδάζουν. Έχουν και καβατζα χρήμα από γονείς και μια χαρά...

Δεν νομίζω ότι είναι μόνο 20€. Βέβαια δεν την ρώτησα ποτέ πόσο είναι αλλά μου είχε δώσει την αίσθηση ότι είναι τουλάχιστον 100€.

η ξαδέρφη μήπως ψάχνει κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν το βρίσκει αυτή τη στιγμή στο μέρος που ζει? Πολλές φορές αυτο που μας κρατάει πίσω επαγγελματικά είναι η αδυναμια αλλαγής τόπου ή χώρας διαμονής, οι αυξημένες υποχρεώσεις πχ φροντίδα μικρών παιδιών ή ηλικιωμένων γονιών κλπ. Στις τεχνικές εταιρίες που παίρνουν μεγαλα εργα ενας καλός μηχανικός θα βρει δουλειά αλλά είναι διατεθειμένος καθε 3-4 χρόνια να πηγαίνει σε άλλο μέρος, να πάει σε εργα στο εξωτερικό ή να βλέπει την οικογένεια του μια ωρα κάθε βράδυ? Αν δεν θέλει κάτι τέτοιο έχει τις κοινωνικές και επαγγελματικές  δεξιότητες να ανοίξει δικό του γραφείο και να αναλαμβάνει εργα μόνη της/μονος του? οσοι γνωστοί μου ειναι στον κλάδο των μηχανικών εχουν όλοι δουλειά, εκτός από οσους ψάχνουν συγκεκριμένα πράγματα. 

Τα μαθηματικά σου ανοίγουν πολλές  πόρτες και εχεις πρόσβαση σε πολλά μεταπτυχιακά. Από πληροφορική και data analyst μέχρι αστροφυσική, μετεωρολογία, νευροεπιστήμες, γενικά έχεις πολλές επιλογες. Αν εχεις όνειρο να γίνεις μηχανικός δοκίμασε τις κατατακτήριες καθώς σε αυτό το χώρο επειδη χρειάζεται υπογραφή δε μπορείς να μπεις οσα μεταπτυχιακά κι αν κανεις, αν θες κάποιο αλλο τομέα γραψε μας και τι αλλο σε ενδιαφέρει . όσο για το χωρο των καλλιεργειων, αμεσα μπορεί να μη σε αφορά σκέψου όμως και τη ρομποτική και τους αυτοματισμούς για γεωργικά μηχανήματα, αυτοκίνητα,  θερμοκήπια και βιομηχανία αλλά δεν ξέρω αν υπάρχουν αντίστοιχα μεταπτυχιακά στην Ελλάδα. Αλλοι κλάδοι που μπορείς να μπεις μεσω μεταπτυχιακού ειναι διαστημική τεχνολογία (έχει το πανεπιστήμιο πελλοπονήσου μεταπτυχιακο αλλά δεν είναι δωρεάν), βιοπληροφορική και φυσικά οικονομικά που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Βρες τι σου αρέσει να κάνεις. 

Στις 23/2/2021 στις 10:00 ΜΜ, mary είπε

 

1ον ποτέ δεν είναι αργά. ΓΙΑ ΤΊΠΟΤΑ. Εγώ νιώθω ότι άργησα στη ζωή και αυτό δεν διορθώνεται με τίποτα.

 

Πόσο χρονων είσαι και νιώθεις οτι άργησες? Στα 35 μου κάνω δευτερο πτυχιο σε άλλο αντικείμενο και μάλιστα είμαστε πάνω απο 15 ατομα της ηλικίας μου και πιο μεγάλοι στη σχολή, οι πιο πολλές γυναίκες που κάναμε νωρίς οικογένεια και βάλαμε στον πάγο τη λέξη καριέρα κάνοτας αλλες δουλειές. Δεν υπάρχει νωρίς και αργά, και όλα διορθωνονται εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι πιο σοβαροι πχ σοβαρα θέματα υγείας. 

Επεξ/σία 24 Φεβρουαρίου 2021 από velociraptoras

[vs_skg]

1 ώρα πριν, JohnGTA είπε

Ο βαθμός έχει πάψει να παίζει οποιονδήποτε ρόλο στην εργασία στον ιδιωτικό τομέα.

Να στειλω σημερινη αγγελια με prerequisite Proven and consistent top of the class academic record? Για HF στο κεντρο του Λονδινου.

Αναφορά σε κείμενο

Μια χαρά μεταπτυχιακά έχουμε στην Ελλάδα

Με βαση ποια μετρικη? 

[mary]

1 ώρα πριν, JohnGTA είπε

[....]

@maryαπό περιέργεια και μόνο: γράφεις πάνω ότι έχεις χάσει το τραίνο για κάτι και είναι αργά πλέον. Σε τι αναφέρεσαι if you don't mind me asking?

 

 

1 ώρα πριν, velociraptoras είπε

η ξαδέρφη μήπως ψάχνει κάτι πολύ συγκεκριμένο και δεν το βρίσκει αυτή τη στιγμή στο μέρος που ζει? Πολλές φορές αυτο που μας κρατάει πίσω επαγγελματικά είναι η αδυναμια αλλαγής τόπου ή χώρας διαμονής, οι αυξημένες υποχρεώσεις πχ φροντίδα μικρών παιδιών ή ηλικιωμένων γονιών κλπ. Στις τεχνικές εταιρίες που παίρνουν μεγαλα εργα ενας καλός μηχανικός θα βρει δουλειά αλλά είναι διατεθειμένος καθε 3-4 χρόνια να πηγαίνει σε άλλο μέρος, να πάει σε εργα στο εξωτερικό ή να βλέπει την οικογένεια του μια ωρα κάθε βράδυ? Αν δεν θέλει κάτι τέτοιο έχει τις κοινωνικές και επαγγελματικές  δεξιότητες να ανοίξει δικό του γραφείο και να αναλαμβάνει εργα μόνη της/μονος του? οσοι γνωστοί μου ειναι στον κλάδο των μηχανικών εχουν όλοι δουλειά, εκτός από οσους ψάχνουν συγκεκριμένα πράγματα. 

[....]

Πόσο χρονων είσαι και νιώθεις οτι άργησες? Στα 35 μου κάνω δευτερο πτυχιο σε άλλο αντικείμενο και μάλιστα είμαστε πάνω απο 15 ατομα της ηλικίας μου και πιο μεγάλοι στη σχολή, οι πιο πολλές γυναίκες που κάναμε νωρίς οικογένεια και βάλαμε στον πάγο τη λέξη καριέρα κάνοτας αλλες δουλειές. Δεν υπάρχει νωρίς και αργά, και όλα διορθωνονται εκτός κι αν συντρέχουν άλλοι λόγοι πιο σοβαροι πχ σοβαρα θέματα υγείας. 

Δεν είμαι σε κοντινό επαγγελματικο πεδίο με την ξαδέρφη μου για να ξέρω πολλές λεπτομέρειες για τα μεταπτυχιακά της πάνω σε τι είναι αλλά ξέρω ότι στο 2ο είχε πρόταση να πάει να κάνει στο εξωτερικό και η θεία μου της το ξεκοψε.
Έκτοτε έχω την αίσθηση ότι από αντίδραση (λες και είναι 20 χρόνων) είτε ότι δεν ψάχνεται πολύ πάνω στο αντικείμενο της είτε ότι έχει απογοητευτεί. Άρα να πάει έξω για δουλειά που και που δύσκολο. Για δικό της γραφείο επίσης δύσκολο. Για δουλειά σε φίλους ή στο δημόσιο όπως μου είπε "ε δεν θα πάω να δουλέψω για 700€.
Δουλεύει στο φαρμακείο της αδερφής της γιατί ουσιαστικά την βοηθάει πολύ και την στηρίζει. Ειδικά τώρα που η πρώτη έκανε 2 παιδιά.

Δεν ήξερα ότι είσαι γυναίκα @velociraptoras

Όσον αφορά εμένα, νιώθω ότι άργησα στη ζωή γιατί "σπούδασα" κάτι που δεν μου άρεσε, έκανα 8 χρόνια να πάρω πτυχίο. Αποφοίτησα και δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν δούλευα. Ουσιαστική πρώτη μου δουλειά ήταν μετά το πανεπιστήμιο. Στη ίδια περίοδο γνώρισα τον άντρα μου που μου έδωσε το έναυσμα για την δουλειά που κάνω τώρα.

Ήρθαμε εξωτερικό πριν 4 χρόνια και τώρα στα 35 μου νιώθω σουπερ παραγωγική σαν να ήμουν 25 και βγάζω όσα λεφτά θα έπρεπε να βγάζω στα 25 αν ξεκινούσα σε συνθήκες όπως οι τωρινές.

Εβλεπα πχ την κόρη του πρώην αφεντικού μου εδώ που μπήκε πανεπιστήμιο και στον 3ο χρόνο εδώ το διακόπτουν και κάνουν την "πρακτική" τους που είναι κανονική εργασία με κανονικό μισθό. Τον επόμενο χρόνο θα γυρίσει στο πανεπιστήμιο να πάρει πτυχίο και αν είναι ευχαριστημένοι από την πρακτική της θα της κάνουν πρόταση να μείνει. Και κάπως έτσι ξεκινάει να έχει γνωριμίες, να αποκτά εμπειρία στη δουλειά και να ανεβαίνει μισθολογικα.

Και ερχόμαστε εμείς από έξω, να διεκδικησουμε θέσεις χωρίς γνωριμίες χωρίς εργασιακή εμπειρία σε αυτό το εργασιακό περιβάλλον και βλέπουμε τα 25k και νομίζουμε ότι είναι πολλά. 😅

Μιας και είσαι γυναίκα καταλαβαίνεις νομίζω που νιώθω πως άργησα. Το βιολογικό μου ρολόι ήδη χτυπάει ανάποδα. Παιδί δεν έχω κάνει και σε αυτή την φάση που είμαι τώρα δεν θέλω ακόμα να κάνω. Στο μεταξύ για να κάνω παιδί εδώ, θα πρέπει να έχω ήδη 30k στην άκρη γιατί ποιος θα κρατήσει το παιδί όταν και οι 2 δουλεύουμε; ο βρεφικός πάει 1 χιλιάρικο το μήνα. Να μαζεύουμε λεφτά για παιδί, για προκαταβολή για σπίτι, για κάτι έκτακτο ή για γούστα; 😣

Επεξ/σία 24 Φεβρουαρίου 2021 από mary

[Επισκέπτης]

4 λεπτά πριν, mary είπε

 

Δεν είμαι σε κοντινό επαγγελματικο πεδίο με την ξαδέρφη μου για να ξέρω πολλές λεπτομέρειες για τα μεταπτυχιακά της πάνω σε τι είναι αλλά ξέρω ότι στο 2ο είχε πρόταση να πάει να κάνει στο εξωτερικό και η θεία μου της το ξεκοψε.
Έκτοτε έχω την αίσθηση ότι από αντίδραση (λες και είναι 20 χρόνων) είτε ότι δεν ψάχνεται πολύ πάνω στο αντικείμενο της είτε ότι έχει απογοητευτεί. Άρα να πάει έξω για δουλειά που και που δύσκολο. Για δικό της γραφείο επίσης δύσκολο. Για δουλειά σε φίλους ή στο δημόσιο όπως μου είπε "ε δεν θα πάω να δουλέψω για 700€.
Δουλεύει στο φαρμακείο της αδερφής της γιατί ουσιαστικά την βοηθάει πολύ και την στηρίζει. Ειδικά τώρα που η πρώτη έκανε 2 παιδιά.

Δεν ήξερα ότι είσαι γυναίκα @velociraptoras

Όσον αφορά εμένα, νιώθω ότι άργησα στη ζωή γιατί "σπούδασα" κάτι που δεν μου άρεσε, έκανα 8 χρόνια να πάρω πτυχίο. Αποφοίτησα και δεν ήξερα τι να κάνω. Δεν δούλευα. Ουσιαστική πρώτη μου δουλειά ήταν μετά το πανεπιστήμιο. Στη ίδια περίοδο γνώρισα τον άντρα μου που μου έδωσε το έναυσμα για την δουλειά που κάνω τώρα.

Ήρθαμε εξωτερικό πριν 4 χρόνια και τώρα στα 35 μου νιώθω σουπερ παραγωγική σαν να ήμουν 25 και βγάζω όσα λεφτά θα έπρεπε να βγάζω στα 25 αν ξεκινούσα σε συνθήκες όπως οι τωρινές.

Εβλεπα πχ την κόρη του πρώην αφεντικού μου εδώ που μπήκε πανεπιστήμιο και στον 3ο χρόνο εδώ το διακόπτουν και κάνουν την "πρακτική" τους που είναι κανονική εργασία με κανονικό μισθό. Τον επόμενο χρόνο θα γυρίσει στο πανεπιστήμιο να πάρει πτυχίο και αν είναι ευχαριστημένοι από την πρακτική της θα της κάνουν πρόταση να μείνει. Και κάπως έτσι ξεκινάει να έχει γνωριμίες, να αποκτά εμπειρία στη δουλειά και να ανεβαίνει μισθολογικα.

Και ερχόμαστε εμείς από έξω, να διεκδικησουμε θέσεις χωρίς γνωριμίες χωρίς εργασιακή εμπειρία σε αυτό το εργασιακό περιβάλλον και βλέπουμε τα 25k και νομίζουμε ότι είναι πολλά. 😅

Μιας και είσαι γυναίκα καταλαβαίνεις νομίζω που νιώθω πως άργησα. Το βιολογικό μου ρολόι ήδη χτυπάει ανάποδα. Παιδί δεν έχω κάνει και σε αυτή την φάση που είμαι τώρα δεν θέλω ακόμα να κάνω. Στο μεταξύ για να κάνω παιδί εδώ, θα πρέπει να έχω ήδη 30k στην άκρη γιατί ποιος θα κρατήσει το παιδί και δουλεύω; ο βρεφικός πάει 1 χιλιάρικο το μήνα. Να μαζεύουμε λεφτά για παιδί, για προκαταβολή για σπίτι, για κάτι έκτακτο ή για γούστα; 😣

Είνα γενικά κακό πράγμα να συγκρίνεις τόσο άσχημα τον εαυτό σου με άλλους. Ο κάθε άνθρωπος βαδίζει διαφορετικά. Μην αγχω.