Φοιτητική ζωή με γονείς...

[Επισκέπτης]

hey there

είμαι φοιτήτρια 3ο έτος και πέρασα στην πόλη που είναι το πατρικό μου, οπότε μένω ακόμα με τους γονείς μου. Αν και δεν με ελέγχουν , είμαι σε ένα βαθμό ανεξάρτητη , πολλές φορές δε σέβονται την ιδιωτικότητά μου και δεν έχω προσωπικό χώρο. Συνέχεια φασαρία φωνές και δε μπορώ να ηρεμήσω.. Σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να μένω και εγώ μόνη μου να έχω ηρεμία και τον δικό μου χώρο και ρυθμούς.. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι εφικτό.. Τι μπορώ να κάνω για να ζήσω και εγώ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ζωή! ??? 

[Iliaskrs]

3 λεπτά πριν, HelkaK είπε

hey there

είμαι φοιτήτρια 3ο έτος και πέρασα στην πόλη που είναι το πατρικό μου, οπότε μένω ακόμα με τους γονείς μου. Αν και δεν με ελέγχουν , είμαι σε ένα βαθμό ανεξάρτητη , πολλές φορές δε σέβονται την ιδιωτικότητά μου και δεν έχω προσωπικό χώρο. Συνέχεια φασαρία φωνές και δε μπορώ να ηρεμήσω.. Σκέφτομαι πόσο πολύ θα ήθελα να μένω και εγώ μόνη μου να έχω ηρεμία και τον δικό μου χώρο και ρυθμούς.. Δυστυχώς όμως αυτό δεν είναι εφικτό.. Τι μπορώ να κάνω για να ζήσω και εγώ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ζωή! ??? 

Δούλεψε ώστε να έχεις το δικό σου σπίτι.

Επεξ/σία 21 Νοεμβρίου 2020 από Iliaskrs

[SabotazNic]

Ή θα στο νοικιασουν οι γονεις, ή θα δουλεψεις για να πληρωσεις εσυ το σπιτι.

[Επισκέπτης]

Το είχα σκεφτεί να δουλέψω αλλά δε βγαίνει με την σχολή είναι πολύ απαιτητική 

[Επισκέπτης]

Συγγνώμη που θα σκάσω τις φούσκες σου, αλλά δεν υπάρχει φοιτητική ζωή. Το να είσαι 19 ετών και να παρτάρεις και να "ζεις την ζωή σου" με λεφτά γονιών σου είναι στην καλύτερη περίπτωση ψευδαίσθηση. Εντάξει σίγουρα είσαι σε μια ηλικία που οι γονείς είναι λίγο "βάρος" με την έννοια ότι αισθάνεσαι απελευθερωμένος από την μια και κλεισμένος από την άλλη.

Όμως η "ανεξάρτητη ζωή" που τόσο πολύ ονειρεύεσαι δεν είναι καθόλου εύκολη, ακόμη και αν καταφέρεις και μπεις στο τρυπάκι. Στις περισσότερες φοιτητουπόλεις, οι φοιτητές ζούνε σε σκατόσπιτα που τα νοίκια είναι κατά τεχνητό τρόπο εκτοξευμένα στα ύψη και οι κωλόβλαχοι που ζούνε εκεί αρμέγουν από τον κάθε φοιτητή ό,τι έχει και δεν έχει σε λεφτά, ψυχική ηρεμία, κλπ. Όσοι λένε ότι "πέρασαν καλά τα φοιτητικά τους χρόνια" θα τολμούσα να πω ότι απλά κατάφερναν και είχαν καλό χαρτζιλίκι στις τσέπες τους.

Αν μου επιτρέπεις, ας σου περιγράψω την δική μου "φοιτητική ζωή".

Είχαμε την οικονομική δυνατότητα και με έστειλαν οι γονείς μου να σπουδάσω Μαθηματικός. Το πανεπιστήμιο ήταν, από άποψη εγκαταστάσεων, τελείως γτπ. Στην λέσχη τρώγαμε το πιο σκατένιο φαγητό που έχω πάρει ποτέ και ειλικρινά κάνει το φαγητό του στρατού να μοιάζει αριστούργημα. Από άτομα, όσες παρέες είχαν διαμορφωθεί ήταν από κορίτσια ή αγόρια αντίστοιχα που αντιμέτωποι με ένα τελείως ξένο περιβάλλον κάνανε εξ'ανάγκης φιλίες για να μπορούν να έχουν έναν μηχανισμό αντιστάθμισης (όταν πήρα πτυχίο το 99% των φιλιών αυτών δεν υπήρχε). Ανυπομονούσα να πάρω ΚΤΕΛ σε κάθε μεγάλη αργία ή γιορτή και στο σπίτι σχεδόν με δάκρυα επέστρεφα. Οι τεχνητές παρέες και η αληθινή μοναξιά που θα βιώσεις ως φοιτήτρια σε άλλη πόλη δεν μπορούν να περιγραφτούν με λόγια. Αν θες σου τα αναλύω και περαιτέρω αλλά αυτά που έρχονται τώρα.

Γενικότερα, το "φοιτητική ζωή" είναι μια ψευδαίσθηση που ο μόνος λόγος που κυριαρχεί ακόμη είναι επειδή την προωθούν οι ενοικιαστές και οι μαγαζάτορες για να αρμέξουν την μοναδική πελατεία που πατάει στα τρυπιομάγαζα και τρυπιόσπιτα τους.

Επεξ/σία 21 Νοεμβρίου 2020 από Επισκέπτης

[Επισκέπτης]

2 λεπτά πριν, JohnGTA είπε

Συγγνώμη που θα σκάσω τις φούσκες σου, αλλά δεν υπάρχει φοιτητική ζωή. Το να είσαι 19 ετών και να παρτάρεις και να "ζεις την ζωή σου" με λεφτά γονιών σου είναι στην καλύτερη περίπτωση ψευδαίσθηση. Εντάξει σίγουρα είσαι σε μια ηλικία που οι γονείς είναι λίγο "βάρος" με την έννοια ότι αισθάνεσαι απελευθερωμένος από την μια και κλεισμένος από την άλλη.

Όμως η "ανεξάρτητη ζωή" που τόσο πολύ ονειρεύεσαι δεν είναι καθόλου εύκολη, ακόμη και αν καταφέρεις και μπεις στο τρυπάκι. Στις περισσότερες φοιτητουπόλεις, οι φοιτητές ζούνε σε σκατόσπιτα που τα νοίκια είναι κατά τεχνητό τρόπο εκτοξευμένα στα ύψη και οι κωλόβλαχοι που ζούνε εκεί αρμέγουν από τον κάθε φοιτητή ό,τι έχει και δεν έχει σε λεφτά, ψυχική ηρεμία, κλπ. Όσοι λένε ότι "πέρασαν καλά τα φοιτητικά τους χρόνια" θα τολμούσα να πω ότι απλά κατάφερναν και είχαν καλό χαρτζιλίκι στις τσέπες τους.

Αν μου επιτρέπεις, ας σου περιγράψω την δική μου "φοιτητική ζωή".

Είχαμε την οικονομική δυνατότητα και με έστειλαν οι γονείς μου να σπουδάσω Μαθηματικός. Το πανεπιστήμιο ήταν, από άποψη εγκαταστάσεων, τελείως γτπ. Στην λέσχη τρώγαμε το πιο σκατένιο φαγητό που έχω πάρει ποτέ και ειλικρινά κάνει το φαγητό του στρατού να μοιάζει αριστούργημα. Από άτομα, όσες παρέες είχαν διαμορφωθεί ήταν από κορίτσια ή αγόρια αντίστοιχα που αντιμέτωποι με ένα τελείως ξένο περιβάλλον κάνανε εξ'ανάγκης φιλίες για να μπορούν να έχουν έναν μηχανισμό αντιστάθμισης (όταν πήρα πτυχίο το 99% των φιλιών αυτών δεν υπήρχε). Αν θες σου τα αναλύω και περαιτέρω αλλά αυτά που έρχονται τώρα.

Γενικότερα, το "φοιτητική ζωή" είναι μια ψευδαίσθηση που ο μόνος λόγος που κυριαρχεί ακόμη είναι επειδή την προωθούν οι ενοικιαστές και οι μαγαζάτορες για να αρμέξουν την μοναδική πελατεία που πατάει στα τρυπιομάγαζα και τρυπιόσπιτα τους.

Ναι ίσως το έχω εξιδανικεύσει στο μυαλό μου απλά έχω ανησυχίες ότι θα δυσκολευτώ αργότερα να προσαρμοστώ σε αυτόν τον τρόπο ζωής. Δε ξέρω επίσης θα ήθελα  να έχω λίγη ηρεμία και ιδιωτικότητα 

[Iliaskrs]

Αυτό που είπε ο φίλος παραπάνω πρώτη φορά τ ακούω.Όντως οι περισσότεροι φοιτητές μένουν σε παλιόσπιτα και είναι άφραγκοι αλλά αυτό δεν λέει τίποτα.Εν τέλει  ας κρατήσουμε την ανεξαρτησία και τα πρώτα βήματα που κάνει κάποιος έξω απο το τρυπάκι της οικογενείας.

[miucce]

7 λεπτά πριν, JohnGTA είπε

Συγγνώμη που θα σκάσω τις φούσκες σου, αλλά δεν υπάρχει φοιτητική ζωή. Το να είσαι 19 ετών και να παρτάρεις και να "ζεις την ζωή σου" με λεφτά γονιών σου είναι στην καλύτερη περίπτωση ψευδαίσθηση. Εντάξει σίγουρα είσαι σε μια ηλικία που οι γονείς είναι λίγο "βάρος" με την έννοια ότι αισθάνεσαι απελευθερωμένος από την μια και κλεισμένος από την άλλη.

Όμως η "ανεξάρτητη ζωή" που τόσο πολύ ονειρεύεσαι δεν είναι καθόλου εύκολη, ακόμη και αν καταφέρεις και μπεις στο τρυπάκι. Στις περισσότερες φοιτητουπόλεις, οι φοιτητές ζούνε σε σκατόσπιτα που τα νοίκια είναι κατά τεχνητό τρόπο εκτοξευμένα στα ύψη και οι κωλόβλαχοι που ζούνε εκεί αρμέγουν από τον κάθε φοιτητή ό,τι έχει και δεν έχει σε λεφτά, ψυχική ηρεμία, κλπ. Όσοι λένε ότι "πέρασαν καλά τα φοιτητικά τους χρόνια" θα τολμούσα να πω ότι απλά κατάφερναν και είχαν καλό χαρτζιλίκι στις τσέπες τους.

Αν μου επιτρέπεις, ας σου περιγράψω την δική μου "φοιτητική ζωή".

Είχαμε την οικονομική δυνατότητα και με έστειλαν οι γονείς μου να σπουδάσω Μαθηματικός. Το πανεπιστήμιο ήταν, από άποψη εγκαταστάσεων, τελείως γτπ. Στην λέσχη τρώγαμε το πιο σκατένιο φαγητό που έχω πάρει ποτέ και ειλικρινά κάνει το φαγητό του στρατού να μοιάζει αριστούργημα. Από άτομα, όσες παρέες είχαν διαμορφωθεί ήταν από κορίτσια ή αγόρια αντίστοιχα που αντιμέτωποι με ένα τελείως ξένο περιβάλλον κάνανε εξ'ανάγκης φιλίες για να μπορούν να έχουν έναν μηχανισμό αντιστάθμισης (όταν πήρα πτυχίο το 99% των φιλιών αυτών δεν υπήρχε). Ανυπομονούσα να πάρω ΚΤΕΛ σε κάθε μεγάλη αργία ή γιορτή και στο σπίτι σχεδόν με δάκρυα επέστρεφα. Οι τεχνητές παρέες και η αληθινή μοναξιά που θα βιώσεις ως φοιτήτρια σε άλλη πόλη δεν μπορούν να περιγραφτούν με λόγια. Αν θες σου τα αναλύω και περαιτέρω αλλά αυτά που έρχονται τώρα.

Γενικότερα, το "φοιτητική ζωή" είναι μια ψευδαίσθηση που ο μόνος λόγος που κυριαρχεί ακόμη είναι επειδή την προωθούν οι ενοικιαστές και οι μαγαζάτορες για να αρμέξουν την μοναδική πελατεία που πατάει στα τρυπιομάγαζα και τρυπιόσπιτα τους.

Που εκανες φοιτητης στο Καστελόριζο? 

 

Στο θεμα, η φοιτητική ζωη για μενα ειναι κατι που πρέπει να το ζήσει ο καθενας. Οι γονείς συνήθως θα σε συντηρησουν για 4 χρονια εναν εχουν την οικονομικη δυνατότητα. Μέσα σε αυτα τα 4 χρονια και εφοσον κανεις αυτο για το οποιο πηγές εκει εξαρχης( να εισαι συνεπης σε μαθηματα, να τα περνάς κλπ) μπορεις να ζησεις την ανεμελια(ακουγεται καπως, αλλα ετσι είναι) να διασκεδάσεις να περασεις καλα χωρις πολλες υποχρεωσεις και φυσικά μη επιβαρυνοντας παραπανω απο οσο μπορεις τους γονεις. Μια περιοδος που στο υπογραφω με δύο χερια δεν θα ξαναεχεις την ευκαιρια στην ζωη σου να νιωσεις, αφου με το που ορκιστεις ψαχνεις την επαγγελματικη αποκατασταση, μετα να ανεξαρτητοποιηθεις μετα να κανεις οικογένεια και πάει λέγοντας.

Το ιδιο μου ελεγαν και για τον στρατο και δεν τους πιστευα πριν μπω. Φυσικα δεν σε αφορα ts αλλα θα τα γράψω για καποιον που θα διαβαζει το θεμα. Ότι δηλαδή ο στρατός ειναι η τελευταια "χαλαρη" περιοδος της ζωης σου. Το μονο που σε νοιαζει να είναι τι υπηρεσια έχεις η αν θα παρεις υπηρεσιακο. Βγαίνοντας εξω αυτα που εχεις στο μυαλό σου ειναι 100χ πιο σημαντικά και σχετικα με την επιβιωση. 

Για μενα να ψαχτείς ισως με καποια δουλεια και να το κανεις. Καλύτερα να μετανιώσεις κατι που εκανες παρα κατι που εμεινε απωθημένο. 

[Vassilis_24]

Γιάννη, για το ότι δεν έκανες φιλίες ή κάποια σχέση κατά τη διάρκεια της φοιτητικής ζωής σου, δεν ευθύνεται η φοιτητική ζωή, αλλά εσύ.

 

Μια χαρά μπορείς να περάσεις κι ας μην έχεις οικονομική άνεση. Είναι ένα καλό τεστ ημιαυτονόμησης Helkak, μιας και θα μπορείς να πηγαίνεις και στο πατρικό σου. Κυνήγησέ το, αν μπορούν να στο πληρώνουν ακόμα καλύτερα.

Συζητησέ το πάντως με τους γονείς σου όπως και να έχει, την ανάγκη σου για ιδιωτικότητα.

[SabotazNic]

34 λεπτά πριν, HelkaK είπε

Το είχα σκεφτεί να δουλέψω αλλά δε βγαίνει με την σχολή είναι πολύ απαιτητική 

Ε τοτε τι το συζηταμε. Συζητησε το με τους γονεις και αν υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα, ισως να μην εχουν θεμα. Αλλα οπως και να εχει, αυτοι εχουν τον τελευταιο λογο. Αν ειχες περασει σε αλλη πολη, δεν θα σου ελεγαν μην πας, αλλα τωρα που εισαι Αθηνα, προφανως προσπαθουν να γλυτωσουν κατι. 

Προσωπικα στα 5.5 χρονια φοιτητικης ζωης, εφαγα κοντα στα 40~45k

[Επισκέπτης]

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις συμβουλές σας! Θα το συζητήσω με τους γονείς μου αλλά είναι κομμάτι δύσκολο μιας και έχω και αδερφή σε άλλη πόλη που σπουδάζει και έχει πολλά έξοδα... 

[The_Judas]

εφόσον είσαι στο 3ο έτος αδικα ασχολεισαι. εισαι θεωρητικά στα τελειώματα.

ήδη οι παρέες έχουν διαμορφωθεί στην σχολή σου, δεν βλέπω τον λόγο να φύγεις τώρα.

κατά τ αλλά σε καταλαβαίνω γιατί και γω πέρασα φοιτητική ζωή με τους γονείς μου, όσο μπορεί να θεωρηθεί αυτό φοιτητική ζωή.

αλλιώς είναι ο φοιτητής σε άλλη πολη, κάνει ότι θέλει έχει μεγαλύτερεε ελευθερίες.

[Επισκέπτης]

Μόλις τώρα, The_Judas είπε

εφόσον είσαι στο 3ο έτος αδικα ασχολεισαι. εισαι θεωρητικά στα τελειώματα.

ήδη οι παρέες έχουν διαμορφωθεί στην σχολή σου, δεν βλέπω τον λόγο να φύγεις τώρα.

κατά τ αλλά σε καταλαβαίνω γιατί και γω πέρασα φοιτητική ζωή με τους γονείς μου, όσο μπορεί να θεωρηθεί αυτό φοιτητική ζωή.

αλλιώς είναι ο φοιτητής σε άλλη πολη, κάνει ότι θέλει έχει μεγαλύτερεε ελευθερίες.

έχω ακόμα άλλα τρία χρόνια , ναι παρέες μια χαρά και από αυτές έχω επηρεαστεί αρκετά μιας και είναι οι περισσότεροι από αλλού και μένουν μόνοι τους.

[Επισκέπτης]

1 ώρα πριν, miucce είπε

Που εκανες φοιτητης στο Καστελόριζο? 

Στο θεμα, η φοιτητική ζωη για μενα ειναι κατι που πρέπει να το ζήσει ο καθενας. Οι γονείς συνήθως θα σε συντηρησουν για 4 χρονια εναν εχουν την οικονομικη δυνατότητα. Μέσα σε αυτα τα 4 χρονια και εφοσον κανεις αυτο για το οποιο πηγές εκει εξαρχης( να εισαι συνεπης σε μαθηματα, να τα περνάς κλπ) μπορεις να ζησεις την ανεμελια(ακουγεται καπως, αλλα ετσι είναι) να διασκεδάσεις να περασεις καλα χωρις πολλες υποχρεωσεις και φυσικά μη επιβαρυνοντας παραπανω απο οσο μπορεις τους γονεις. Μια περιοδος που στο υπογραφω με δύο χερια δεν θα ξαναεχεις την ευκαιρια στην ζωη σου να νιωσεις, αφου με το που ορκιστεις ψαχνεις την επαγγελματικη αποκατασταση, μετα να ανεξαρτητοποιηθεις μετα να κανεις οικογένεια και πάει λέγοντας.

Το ιδιο μου ελεγαν και για τον στρατο και δεν τους πιστευα πριν μπω. Φυσικα δεν σε αφορα ts αλλα θα τα γράψω για καποιον που θα διαβαζει το θεμα. Ότι δηλαδή ο στρατός ειναι η τελευταια "χαλαρη" περιοδος της ζωης σου. Το μονο που σε νοιαζει να είναι τι υπηρεσια έχεις η αν θα παρεις υπηρεσιακο. Βγαίνοντας εξω αυτα που εχεις στο μυαλό σου ειναι 100χ πιο σημαντικά και σχετικα με την επιβιωση. 

Για μενα να ψαχτείς ισως με καποια δουλεια και να το κανεις. Καλύτερα να μετανιώσεις κατι που εκανες παρα κατι που εμεινε απωθημένο. 

Θεωρώ λάθος αυτή τη λογική και ιδιαίτερα απαισιόδοξη. 

Η πιο ορθή λογική είναι να δουλέψεις σκληρά νωρίς κάνοντας θυσίες αν χρειάζεται ώστε τα επόμενα χρόνια σου να είναι καλά χρόνια. Να μπορείς εύκολα να μπεις στην αγορά και με καλές απολαβές. Ποιος λέει ότι μετά τα 24-25 δε μπορείς να απολαύσεις τη ζωή με παρέες και ότι άλλο θες? Είναι άκυρο να κολάς σε καλούπια και στερεότυπα επειδή κάποιοι που ήταν τυχεροί τυγχάνει να τα ζήσανε. 

Αν πάρεις άτομα με οικονομική επάρκεια ως παράδειγμα τότε πίστεψε με πάει και πιο πάνω ο πύχης. Διακοπούλες κάθε χρόνο στη Μύκονο, ταξιδάκια αναψυχής στο εξωτερικό, ακριβά αυτοκίνητα, πισίνες, σεξ με μοντέλα και ότι άλλο θες....Είναι όμως αυτό κάτι ορθό που πρέπει όλοι να το ζουν και αν δεν το ζήσουν τότε δεν άξιζε τίποτα η ζωή τους?

Καλό είναι γενικά να μη πιστεύουμε σε ψέματα, δεν υπάρχει καμία λογική πίσω από τη λέξη "φοιτητική ζωή". Η μόνη λογική λέξη είναι "καλή ζωή" και αυτή ανάλογα και με τι απόθεμα ξεκίνησες απαιτεί μάχη και δε τελειώνει στα 24 ούτε σε καμία ηλικία. 

Η μόνη απάντηση στο θέμα είναι, όποιος θέλει να ζει μόνος και ελεύθερος τότε πρέπει να εργάζεται, δεν υπάρχει άλλη λύση. Θα συμφωνήσω επίσης ότι παρόλο που υπάρχουν προκλήσεις στο να ζεις μόνος, αξίζει το κόπο γενικά. 

Επεξ/σία 21 Νοεμβρίου 2020 από aizensama24

[Turbani]

Δεν θελω να το χαλασω στον απο πανω πανω αλλα φοιτητικη ζωη υπηρχε και υπαρχει.Τωρα αλλη ζωη θα κανεις στο πατρικο σου σαν φοιτητης και αλλο αν μενεις μονος.

Δεν ξερω τι περασε και προσωπικα αλλα σας λεω και εγω την εμπειρια μου

Επεξ/σία 21 Νοεμβρίου 2020 από Turbani