tzinos Δημοσ. 9 Σεπτεμβρίου 2005 Δημοσ. 9 Σεπτεμβρίου 2005 Kati gia to opoio prepei na aisthanomaste perhfanoi, to teleutaio diasthma kamposoi ellhnes paragogoi exoun kanei apisteuta almata sto eksoteriko kai exoun bgalei komatares pou saronoun se ola ta analoga charts. Bebaia edo sto ellada den exoun thn idia aphxhsh, alla ti na kanoume edo vasileuoun ta venue kai o chilli billis. Checkarete review pou phre auto to kainourio album me apokleistika kai mono ellhnikes paragoges. http://www.progressive-sounds.com/reviews/Various-Artists-Audio-Therapy-Across-Borders--Greece.asp kai allo ena http://www.beatfactor.net/reviews/Audio_Therapy_presents_Across_Borders_-_Greece Anafero ton epilogo mono "This outstanding selection of tracks has me drooling over what more we can expect from this series. I couldn't think of a better way to showcase the insane amount of talent coming out of Greece at the moment, and Audio Therapy have certainly overshot in fulfilling their goals with the compilation. Whether you are a DJ after some hot new tracks to spin, or simply a listener who loves quality progressive, I cannot express how hot this selection is. You will just have to listen for yourself and experience it"
Spyweirdos Δημοσ. 9 Σεπτεμβρίου 2005 Δημοσ. 9 Σεπτεμβρίου 2005 edo botite na akousete olo to album spyweirdos-for children to play http://floatingworldweb.com/EARTHLINGZ/MUSIC/ONLINE/PLAYLISTS/SAMPLES/Spyweirdos.m3u +_+
_BASSstarlet_ Δημοσ. 24 Δεκεμβρίου 2005 Δημοσ. 24 Δεκεμβρίου 2005 Soilwork - Stabbing The Drama. Mόλις το άκουσα.Το ένα τρακ καλύτερο από το άλλο.
tromeros dennis Δημοσ. 3 Ιανουαρίου 2006 Δημοσ. 3 Ιανουαρίου 2006 εχει κανεις το ALive in Athens τον Fates Warning; Εγω το χτηπησα στο ebay. για να δουμε...
funkyshit Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 8 Φεβρουαρίου 2006 ARCTIC MONKEYS “Whatever People Say I Am, That’s What I Am Not” Tracklist: 1. The View From The Afternoon 2. I Bet You Look Good On The Dancefloor 3. Fake Tales Of San Francisco 4. Dancing Shoes 5. You Probably Couldn't See For The Lights But You Were Looking Straight At Me 6. Still Take You Home 7. Riot Van 8. Red Light Indicates Doors Are Secured 9. Mardy Bum 10. Perhaps Vampires Is A Bit Strong But... 11. When The Sun Goes Down 12. From The Ritz To The Rubble 13. A Certain Romance Η υστερία στα μουσικά media με αυτούς τους τύπους είχε αρχίσει από τον Οκτώβρη του 2005. Εκείνο το μήνα κυκλοφόρησε το single “I Bet You Look Good On The Dancefloor”, το οποίο έγινε Νο.1 στα Αγγλικά charts. Δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία τότε. Παρατήρησα όμως κάτι, που μάλλον δεν ήταν τυχαίο. Η εταιρία πίσω από τους Arctic Monkeys είναι η Domino. Στην ίδια εταιρία ανήκουν και οι Franz Ferdinand. Γυρίστε τώρα λιγάκι πίσω και θυμηθείτε τι ντόρος και σαματάς γινόταν πριν κυκλοφορήσει το ντεπούτο των Ferdinads. Το άξιζαν; Κατά την ταπεινή μου γνώμη ναι. Η Monkeys όμως το αξίζουν; Επιτρέψτε μου να δείξω ενθουσιασμό. Το αξίζουν και με το παραπάνω. Δεν είναι ότι παίζουν κάτι πρωτάκουστο, προς θεού. Μέσα στα όρια των Franz Ferdinand, Libertines, Kaiser Chiefs και των λοιπών ομοϊδεατών κινούνται. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν όμως είναι ο τσαμπουκάς με τον οποίο παίζουν. Γρήγορα και κοφτά, αλλά πάντα με «χορευτική» διάθεση, τα κομμάτια των Arctic Monkeys ξεχειλίζουν από θετική ενέργεια, χωρίς όμως να είναι χαζοχαρούμενα. Είναι από αυτά τα group που μάλλον άκουγαν punk, αλλά τελικά τους πήρε η αύρα του brit pop ρεύματος (λέγε με OASIS) και ιδού το αποτέλεσμα. Αν σας αρέσουν τα παραπάνω groups μαζί με τους White Stripes και τους Strokes, τότε ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να μη σας αρέσει αυτός εδώ ο δίσκος. Αρκεί να τον ακούσετε με τον ενισχυτή σας αρκετά δυνατά. Α και κάτι άλλο. Μπορεί και να αγόραζα αυτό το άλμπουμ μόνο διαβάζοντας τους τίτλους των κομματιών . Η παροιμία λέει πως η καλή μέρα φαίνεται από το πρωί. Αν αυτό ισχύει, τότε το 2006 θα είναι μια πολύ καλή μουσική χρονιά, γιατί αυτό είναι το πρώτο cd παραγωγής 2006 που αγοράζω.
blueviper Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2006 Χωρίς διάθεση να αμφισβητήσω το review του φίλου funkyshit (άλλωστε υποκειμενικά ζητήματα είναι αυτά) παραθέτω και το review στο δίσκο από τον Άρη Καραμπεάζη του MIC που βρίσκεται μάλλον στο άλλο άκρο. Να υπάρχει λοιπόν μια σφαιρικότητα στην θέαση του δίσκου, ώστε να υπολογισθούν όλα προτού τα "σκάσουμε": Υπάρχει κανένας εκεί έξω που την έχει πατήσει με τη φάβολα των Arctic Monkeys; Υπάρχει ΡΕ; Θέλω να πιστεύω πως όχι. Το προηγούμενο Σάββατο τους είχε τρίστηλο αφιέρωμα στα πολιτιστικά της Kαθημερινής. Θα μπορούσαμε να γράψουμε ολόκληρο κατεβατό για το πώς η πολυφορεμένη μουσική δημοκρατία του Internet κατασπαράσσεται άμεσα από τις συντηρητικές δυνάμεις του πνεύματος. Με αφορμή τους Arctic Monkeys όμως ρε γαμώτο; Ας ήμασταν μάγκες να το σκεφτούμε από τα πριν... Αν πιστέψουμε στα λεγόμενα του Ιάκωβου Κομνηνού… τώρα που γινόμαστε τριάντα είναι που αδυνατεί να μας ξεσηκώσει το εφηβικό ροκ, οι ορμές και τα πάθη του, οι αφελείς αναζητήσεις του και οι παιδιαρώδεις αγωνίες του. Είναι που αδυνατούμε να είμαστε rude boys! Αν πιστέψουμε σε ότι ακούμε σε τούτο εδώ το περιβόητο ντεμπούτο (το πρώτο μεγάλο ντεμπούτο για το 2006, που πήρε δεκάρι ξερό από το NME και αναμένεται να μας κάνει τον βίο αβίωτο μέχρι το πέρας και τούτου του έτους), θα σιχτιρίσουμε, θα πούμε ευθύς αμέσως στον εαυτό μας "πόσο μαλάκας και άσχετος είσαι για να πρέπει να θεωρείς σπουδαία μια εξόφθαλμα άχρηστη μπάντα" θα τους στείλουμε στο διάολο και θα ησυχάσουμε. Επειδή όμως οι Arctic Monkeys κάλυψαν τα νώτα τους φροντίζοντας να ξεκαθαρίσουν ότι είναι το ακριβώς αντίθετο από ότι οι άλλοι λένε για δαύτους πρέπει να είμαστε προσεχτικοί. Είναι λοιπόν οι Arctic Monkeys οι σημαντικότεροι rebel rock πιτσιρικάδες που έτυχε να αλώσουν την βρετανική pop σκηνή από την προ αιώνων επέλαση των Oasis. Είναι το πιο γνήσιο εφηβικό χέρι που γρατζούνισε άκομψα κιθάρες... μετά από τις προϊστορικές mod-ες των Jam επί του θέματος. Είναι οι μόνοι που υπερκαλύπτουν το μήνυμα των αρχαιολιθικών Kinks και το μεταφράζουν σε άψογη argo των 00s. Είναι η μπάντα που σου λέει δυο-τρία πράγματα για τη ζωή της, που είναι η ζωή σου και που δεν είναι η δική της ζωή, που θέλει να σου πλασάρει σαν τη ζωή σου, που δεν έχεις, αλλά θα ήθελες να έχεις, και που θέλεις να έχεις επειδή σου θυμίζουν συνέχεια ότι δεν την έχεις και δεν θα την έχεις ποτέ! Το ότι βέβαια το μοναδικό τραγούδι του 'Whatever people...' που μπορεί να χαρακτηριστεί ως τουλάχιστον δουλεμένη σύνθεση είναι το 'When The Sun Goes Down'... μη σε απασχολεί και πολύ. Που αλλού θα βρεις ψυχή να καίγεται αγόρι μου (και κορίτσι μου)...; Στις βαρετές αλλεπάλληλες επιστροφές των Echo & The Bunnymen. Μα τόσο κολλημένος είσαι πια; Ακούς τρεις φορές το δισκάκι των Arctic Monkeys και έπειτα νομίζεις ότι αυτό που παίζουν οι Editors είναι avant-garde-ίστικο new wave για εκλεκτούς, δυσπρόσιτο και ακατανόητο από τα μεγάλα ακροατήρια, δομημένο σε βάσεις ελιτισμού και διαθέσεις μουσικοφιλικού ρατσισμού. Ακούς Arctic Monkeys φίλε μου και νομίζεις ότι οι Bravery παίζουν free jazz. Στο δεύτερο μόλις κομμάτι του δίσκου, η μπάντα αναλώνεται στο να κουρδίσει τα όργανα της, ο καθένας βαράει στο γάμο του καραγκιόζη και πέρα... οπότε παρακάτω έχουμε και την ελπίδα να ακούσουμε κάτι που δεν θα ακούγεται σαν πρόβα. Μα τι ωραία που περνάμε τώρα που το αυθεντικό punk πνεύμα ξαναζεί; Οι Do It Yourself δίσκοι θα έπρεπε να πωλούνται στα μαγαζιά με τα τρυπάνια, τους κάβουρες και το ποιοτικό ροκανίδι άραγε; Για να κατασκευάζουμε μόνοι μας και τα ράφια που πάνω τους θα τους παρατήσουμε λέω, όχι τίποτε άλλο... 'A certain romance'... διαρκεί το διπλάσιο σχεδόν από κάθε άλλο τραγούδι του δίσκου... Και ξαφνικά σε μια χώρα στην οποία το rock αποτελεί σάρκα εκ της σαρκός της... εμφανίζονται κάτι τυπάκια με πιο παρωχημένες αντιλήψεις περί αυτού από ότι οι δικοί μας "Δυτικές Συνοικίες" (ήτοι... ροκ είναι αυτό το πράγμα που βαράμε τα όργανα δυνατά, απευθυνόμαστε ευθέως και με εφηβική αδεξιότητα σε αυτήν που θέλουμε να πηδήξουμε... και κλέβουμε μελωδίες από την punk rock δισκοθήκη του ξαδέλφου μας). Τους αφιερώνουμε σε non-stop ακροάσεις οποιοδήποτε γνήσιο teenage anthem των Undertones μαζί με το 'My Little Brother Just Discovered Rock 'N' Roll' των Art Brut και τους υποσχόμαστε να μην τους δείρουμε όταν έρθουν για live στη χώρα μας και μετά το πέρας αυτού την πέσουν μεθυσμένοι στις γκόμενες μας. Επίσης να σημειώσω ότι πρόκειται για δίσκο που όντως σου αλλάζει τη ζωή. Αν παρακολουθείς με μανία τα art rock/ new new wave/ after the post punk κ.λ.π. τεκταινόμενα της τελευταίας τριετίας, μετά τους Arctic Monkeys η ζωή σου θα αλλάξει. Θα πάψεις να ασχολείσαι εντελώς με όλα αυτά! Άντε να περάσει η επόμενη μπάντα φαινόμενο που αν δε σπάσει το ρεκόρ του πιο γρηγοροπούλητου (fast-selling you know...) ντεμπούτου όλων των εποχών... θα σπάσει τουλάχιστον το χέρι του ο κιθαρίστας και θα γλιτώσουμε προσωρινά και από δαύτους. Μαθαίνω επί του πιεστηρίου ότι ο Alex Turner (ο σταρ του γκρουπ, ξέρετε τώρα εσείς!) χαρακτήρισε το 'I bet you look good on the dance floor' ως "totally shit and crap". Μερικές φορές οι νέοι λοιπόν έχουν μια τόσο μεγαλοπρεπή αυτογνωσία που σε αφήνουν άναυδο. Ειδικά όταν αυτή συνδυάζεται με μία τόσο μεγαλοπρεπή ανικανότητα! Μερικοί ακόμη χλαπάτσες σαν και δαύτους να βγουν στην πιάτσα και ο Alex ο Kapranos θα μπορεί να κοιμάται ήσυχος για χρόνια... Το φιλοδώρησε δε με ένα μεγαλοπρεπές 2/10.
funkyshit Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2006 Ωραία κριτική. Αφού δεν ανακαλύπτουν την Αμερική, πάει να πει οτι ο δίσκος είναι χάλια. ΟΚ. Άρα σε αυτόν τον τύπο πρέπει να αρέσει 1 άλμπουμ το χρόνο. Δεν βγαίνουν περισσότερα από άποψη "κάτι εντελώς ή αρκετά καινούριο". Εγώ διαφωνώ. Είναι μια άποψη αλλά εμένα μου φαίνεται ότι κάποιος ζηλεύει που δεν είναι ροκ σταρ. Το έχουν αυτό το κουσούρι όλοι αυτοί. Άμα ρίξεις μια ματιά στο avopolis θα τρελλαθείς από την μαμακίες. Οι τύποι (όχι όλοι), κάνουν review, πας εσύ το διαβάζεις και τελικά δεν λέει τίποτα για το τι παίζει η μπάντα. Πετάνε εκεί 5 "φανταχτερά" επίθετα και οκ κάναμε κριτική. Μαθαίνεις λοιπόν εσύ σαν αναγνώστης ότι ο χ,ψ,ζ δίσκος είναι μαγικός, πρωτοποριακός κτλ. αλλά -ρε διάολε- τι είδος παίζει το group δεν ξέρεις. Για να τελειώνω γιατί είναι και λιγάκι off topic. Το κόμπλεξ "αν δεν είναι δύσκολο, underground και πρωτάκουστο δεν είναι καλό" είναι ό,τι χειρότερο κατά τη γνώμη μου. Είπα και στο review οτι οι Monkeys δεν παίζουν Τ Ι Π Ο Τ Α καινούριο. Δεν επαναπροσδιορίζουν το ροκ ρε αδερφέ οκ. Αλλά έχουν ενέργεια, με κάνουν να παίζω "air guitars" και να γουστάρω! Δηλαδή δεν κατάλαβα, θα πρέπει να ακούμε μόνο Sigur Ros και Sufjan Stevens; Ήμαρτον! υ.γ. Εννοείται blueviper πως δεν έχω τίποτα μαζί σου έτσι. Πολύ καλά έκανες και έβαλες το review. Εσύ τι πιστεύεις; Τον άκουσες το δίσκο;
blueviper Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2006 Δημοσ. 10 Φεβρουαρίου 2006 Όχι προσωπικά δεν τον έχω ακούσει τον δίσκο...απλώς με το 56αράκι modem δεν έχω και μεγάλες δυνατότητες προ-ακρόασης ολόκληρου άλμπουμ και με βάση τα όσα έχω διαβάσει ένθεν κακείθεν κατά καιρούς δεν είμαι διατεθειμένος να πληρώσω πριν το ακούσω. Εϊτε λοιπόν από φίλο, είτε από dsl όταν με το καλό. Προθέτω και τα review στο Metacritic για όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει περισσότερο και δεν έχει, όπως εγώ, διάθεση να αφιερώσει πολλά bytes.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.