Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[filippos001]

21 ώρες πριν, Nik1239 είπε

Τελείωσα χτες το εξωπραγματικό survival horror της remedy. Σε 23εις ώρες με περίπου 70% explore τον κόσμο του. Έχω να πω πως είναι η πρώτη φορά που αγοράζω day 1 παιχνίδι. Τα αξίζει τα χρήματα πόσο μάλλον σε προσφορά.

Είχα παίξει πρόσφατα το control που μου άρεσε πολύ και επειδη μου αρέσει το genre του Alan Wake 2 το αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη. Θα το κάνω new game+ μόλις βγουν τα dlc του.

ΗΧΟΣ

Δεν είχα κανένα τεχνικό πρόβλημα καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού με τον ήχο σε ακουστικά συνδεμένα στο dualsense. 

Φοβερή μουσική που ταιριάζει γάντι όποτε παιζει, από τα μουσικά κομμάτια των poets of the fall (aka old gods of Asgard) μέχρι και την μουσική υπόκρουση σε fights , bosses, cutscenes. Έχει και κλασικό ήχο που ξέρεις πως θα συναντήσεις σε κάθε horror game/movie που είναι πολύ καλά εκτελεσμένος.

Πολύ καλή η φωνή όλων των ηθοποιών (είναι πολλοί). 

GAMEPLAY

Ωραίο έξυπνο και απλό gameplay με βασικό mechanic τον φακό, θέλει καλή διαχείριση των σφαιρών κάθε όπλου, των μπαταριών του φακού αλλά και των medkits ανάλογα την δυσκολία. Είναι παρόμοιο με The last of us και resident evil όπου βρίσκεις σε διάφορα μέρη loot και το διαχειρίζεσαι όπως νομίζεις. Για παράδειγμα μπορείς να χρησιμοποιήσεις μόνο το pistol για τους κανονικούς εχθρούς και το shotgun να το έχεις για τους πιο ζορικους ή τα bosses. Δεν είναι δύσκολο παρά μερικά bosses που μόλις μάθεις το μοτίβο τους βγαίνουν χωρίς μεγάλη δυσκολία.

Παίζεις με δύο χαρακτήρες σε δύο διαφορετικά μέρη μέχρι ένα σημείο. Ο καθένας έχει τις ιδιαιτερότητές του, που δεν θα αναφέρω καθώς δεν φαίνονται σε κάποιο trailer και δεν θέλω να κάνω spoil.

ΓΡΑΦΙΚΑ

Παρόμοια γραφικά με το control απλά στο δάσος και αρκετά σκοτεινότερο. Έχουν κάνει καλή και πολύ λεπτομερής δουλειά. Παίζει πολύ live action σαν να βλέπεις ταινία σε πολλούς τομείς του παιχνιδιού. Έχουν βασιστεί αρκετά στα cutscenes (έχει πολλά) οπότε να περιμένετε τρομερή ποιότητα είτε είναι in engine είτε live action με τους ηθοποιούς και CGI. Τρομερή ηθοποιία.

Έτρεξε άψογα στο ps5 quality αλλά και performance mode. 

STORY

Φοβερό. Περίπλοκο. Ιδιαίτερο. Είναι μεγάλο και θέλει πολυ διάβασμα (στο παιχνίδι μέσα) για να καταλάβεις τι γίνεται. Ενδιαφέρον και σε κρατάει καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού εκτός από ένα δύο σημεία μικρά που τα κάνεις για να προχωρήσεις και δεν σου δίνουν και καμιά σημαντική πληροφορία.

Επίσης επιβάλλεται να έχεις παίξει/δει το Alan wake 1 για να καταλάβεις τι έχει γίνει μιας και το 2 αρχίζει περίπου εκεί που τελειώνει το 1. Καλό θα ήταν να έχει παιχτεί και το control μαζί με το AWE dlc αλλά δεν είναι απαραίτητο απλά σε βοηθάει να καταλάβεις λίγο τι παίζει με κάποια πράγματα δευτερεύοντα που βρίσκεις στο game. Το dlc δεν το έχω παίξει ακόμα αλλά έχω ακούσει ότι σε προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει στο Alan wake 2.

Έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να σου μεταφέρει την πληροφορία κάτι σαν συνδυασμό του control και του πρώτου παιχνιδιού.

Επίσης πολύ σημαντικό ρόλο στο story είναι το new game + (The Final Draft όπως το αποκαλούν) το οποίο έχει έξτρα πληροφορίες καθώς παίζεις και έχει νέο ending που συμπληρώνει το πρώτο ending.

Επίλογος 

Πολυ ωραίο game που αν του δώσεις χρόνο ξεδιπλώνει ωραια την ιστορία του με την τρομερή αφήγηση που έχει. Απλό ποιοτικό gameplay χωρίς glitches , bugs κλπ και αρκετά balanced. Εύκολο χωρίς να κουράζει με πολλαπλά deaths χωρίς λόγο ή συνεχώς. Θα το ήθελα λίγο μεγαλύτερο μιας και αφήνει μερικά κενά και εφόσον το τελειώσεις δεν σε αφήνει παίξεις άλλο για να κάνεις πράγματα που είχες αφήσει για αργότερα. Κυμαίνεται από 16 μέχρι 30 ώρες ανάλογα πόσο γρήγορα θα το πας. Εγώ πήγαινα στο μεγαλύτερο μέρος αρκετά αργά γιατι είχα χεστει από τη ατμόσφαιρα του 😅. Έχει jumpscares κάμποσα και δεν είδα κάπου να απενεργοποιούνται οπότε όποιος δεν τα μπορεί θα πρότεινα να το αποφύγει.

Δεν έχει σχέση το gameplay του με το πρώτο παιχνίδι όπου το παράτησα στο 2ωρο και είδα μόνο το story στο yt. Κλείνει πολύ σε τύπου the last of us που είναι πολύ καλύτερο.

Ωραίο ending και γενικά τελευταίο 5ωρο που κατάφερε να με αγγίξει συναισθηματικά.

Ένα 9.5/10 χαλαρά από εμένα, περιμένω με αγωνία τα dlc.

 

Φίλε καλησπέρα, 

το CONTROL που αναφερεις, τι ειναι , DLC του 1ου παιχνιδιού?

[Charismo]

9 minutes ago, filippos001 said:

Φίλε καλησπέρα, 

το CONTROL που αναφερεις, τι ειναι , DLC του 1ου παιχνιδιού?

Είναι παιχνίδι της ίδιας εταιρίας (Remedy) που έκανε develop τα Alan Wake. Το Alan Wake II έχει αναφορές και Easter Eggs σε σχέση με το Control.

[Cacciatore]

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Control_(video_game)

 

Videogame της ίδιας εταιρείας είναι που σχετίζεται με τον συνολικό κόσμο του παιχνιδιού, σαν setting, δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο, είναι αυτοτελές παιχνίδι. 

[Nik1239]

13 λεπτά πριν, filippos001 είπε

Φίλε καλησπέρα, 

το CONTROL που αναφερεις, τι ειναι , DLC του 1ου παιχνιδιού?

Απάντησαν οι φίλοι από πάνω 😁

Να συμπληρώσω ότι συνδέονται αρκετά απλά δεν είναι υποχρεωτικό να το παίξεις. Το Alan wake 2 σου εξηγεί ότι χρειάζεται να ξέρεις από το contol 

[BadIndian]

3 ώρες πριν, MrZeroGR είπε

Journey και Little Nightmares. 

Πιάνοντας τον εαυτό μου τον τελευταίο (πολύ) καιρό να μην ασχολείται με story driven παιχνίδια (πολύ ΝΒΑ2Κ15 και τερματισμός στο καλό αλλά όχι εξαιρετικό Spiderman στο PS5) έβαλα να ασχοληθώ με το GOD OF WAR 3. Δεν είχα παίξει ποτέ τα παιχνίδια, ήθελα να ξεκινήσω το franschise αλλά από την αρχή βάλθηκε να μου θυμίσει ότι ούτε 15 χρονών είμαι αλλά κοντά στα 30, ούτε τον άπλετο χρόνο έχω, ούτε την υπομονή για να τρώω ξύλο στο...Normal. 

Mε αφορμή τη συγκατοίκηση και ότι η κοπέλα μου δεν είναι για Kratos ξεκινήσαμε αρχικά το Journey και μετά το Little Nightmares, παιχνίδια που ήθελα για χρόνια να τα παίξω και για χρόνια έπαιρναν αναβολή. 

Εκεί είναι που κατάλαβα ότι το gaming δεν χρειάζεται να είναι πάντα στην τσίτα, ότι σε μία καθημερινότητα που σε καταπίνει και σε έχει στο τρέξιμο, τις 1-2 ώρες το βράδυ που δεν θα δεις μία από τις πολλές σαπίλες του Netflix, με ένα ποτήρι κρασί και το controller να αλλάζει χέρια κάθε τόσο, ηρεμεί η ψυχή σου. 

Για τα δύο παιχνίδια δεν έχω να πω πολλά. Είναι γύρω στο 3ωρο το καθένα, πάμφθηνα πλέον και αξίζει να περάσετε 2-3 βράδια της εβδομάδας μαζί τους! Μοναχικά ταξίδια, συγκηνητικά σε σημεία και τα τέλη τους προσωπικά με άφησαν με τ στόμα ανοιχτό...

Συνεχίζω/ουμε με Little Nightmares 2, ένα ποτήρι κρασί και λίγο τυράκι.

Συμφωνώ για τa Little Nightmares. Φοβερά παιχνίδια αν και πάλι χρειάζεται να είσαι στην τσίτα, αφού συνεχώς τρέχεις για να γλυτώσεις ή να αποφύγεις κάποιον επικείμενο κίνδυνο.

Η διαφωνία μου έγκειται στο GOW III. Κατανοώ απόλυτα πως η κοπέλα σου δεν είναι για Kratos και hack 'n' slash, όμως το παιχνίδι παραμένει εξαιρετικό. Προσωπικά και σε διαβεβαιώ πως και μεγαλύτερος είμαι από εσένα και ένας πολύ average gamer όσον αφορά τα skills, παίζοντας το στο normal, δεν μπορώ να πω ότι έφαγα τόσο ξύλο που να με αποτρέψουν από το παιχνίδι (δεν είναι και fromsoftware). Σίγουρα δυο - τρία bosses με δυσκόλεψαν, αλλά όχι τόσο που να εγκαταλείψω τον τίτλο. Αντιθέτως το βρήκα εξαιρετικό, αν και όχι φαν των χακ ν σλας και υπήρξαν στιγμές που ένιωσα και δέος με τα όσα συνάντησα. Θα σου πρότεινα να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία, ίσως εν τη απουσία της φίλης σου. 

[MrZeroGR]

15 minutes ago, BadIndian said:

Συμφωνώ για τa Little Nightmares. Φοβερά παιχνίδια αν και πάλι χρειάζεται να είσαι στην τσίτα, αφού συνεχώς τρέχεις για να γλυτώσεις ή να αποφύγεις κάποιον επικείμενο κίνδυνο.

Η διαφωνία μου έγκειται στο GOW III. Κατανοώ απόλυτα πως η κοπέλα σου δεν είναι για Kratos και hack 'n' slash, όμως το παιχνίδι παραμένει εξαιρετικό. Προσωπικά και σε διαβεβαιώ πως και μεγαλύτερος είμαι από εσένα και ένας πολύ average gamer όσον αφορά τα skills, παίζοντας το στο normal, δεν μπορώ να πω ότι έφαγα τόσο ξύλο που να με αποτρέψουν από το παιχνίδι (δεν είναι και fromsoftware). Σίγουρα δυο - τρία bosses με δυσκόλεψαν, αλλά όχι τόσο που να εγκαταλείψω τον τίτλο. Αντιθέτως το βρήκα εξαιρετικό, αν και όχι φαν των χακ ν σλας και υπήρξαν στιγμές που ένιωσα και δέος με τα όσα συνάντησα. Θα σου πρότεινα να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία, ίσως εν τη απουσία της φίλης σου. 

More like εγώ δεν ήμουν για ανελέητο ξύλο στο 12θεο αυτή τη περίοδο. Εννοείται ότι θα του δώσω στο μέλλον μία 2η ευκαιρία, για να πάω και στα δύο καινούργια, αλλά μέχρι τότε θα παίξω κάτι πιο ήρεμο  

ισχύει για το Little Nightmares ότι απαιτεί να είσαι σε εγρήγορση, νομίζω μου έκανε καλό ότι είχα ένα δεύτερο μυαλό και κυρίως ένα άτομο που είχε όρεξη να κάτσει να ψάξει και να δοκιμάσει να βρει τη λύση, χωρίς να έχει στο μυαλό του το τεράστιο backlog που έχει σε games αφού δεν την απασχολεί...

Αυτό με το backlog βέβαια είναι άλλη συζήτηση (μεγάλη) και το κατά πόσο τόσο αυτά που έχουμε στο ράφι και στο gamepass και μας ''περιμένουν'' εν τέλει κάπως μας αγχώνουν για να πάμε στο επόμενο και στο επόμενο...

[GhostRiderLSOV]

5 ώρες πριν, rodosf1 είπε

Journey παιχνιδαρα, προτείνεται για όποιον μπορεί! 

Δείτε και τα games της Annapurma. 

Και το Journey της Annapurna είναι.
Από τα πιο χαλαρά παιχνίδια και σίγουρα ένα μικρό διαμαντάκι.

[BadIndian]

3 ώρες πριν, MrZeroGR είπε

More like εγώ δεν ήμουν για ανελέητο ξύλο στο 12θεο αυτή τη περίοδο. Εννοείται ότι θα του δώσω στο μέλλον μία 2η ευκαιρία, για να πάω και στα δύο καινούργια, αλλά μέχρι τότε θα παίξω κάτι πιο ήρεμο  

ισχύει για το Little Nightmares ότι απαιτεί να είσαι σε εγρήγορση, νομίζω μου έκανε καλό ότι είχα ένα δεύτερο μυαλό και κυρίως ένα άτομο που είχε όρεξη να κάτσει να ψάξει και να δοκιμάσει να βρει τη λύση, χωρίς να έχει στο μυαλό του το τεράστιο backlog που έχει σε games αφού δεν την απασχολεί...

Αυτό με το backlog βέβαια είναι άλλη συζήτηση (μεγάλη) και το κατά πόσο τόσο αυτά που έχουμε στο ράφι και στο gamepass και μας ''περιμένουν'' εν τέλει κάπως μας αγχώνουν για να πάμε στο επόμενο και στο επόμενο...

Αυτό το ακούω κι όντως κι εγώ έκανα την αλλαγή από τα διάφορα ξυλίκια στα little nightmares χωρίς να το μετανιώσω. Τώρα η συζήτηση για το backlog είναι όντως μεγάλη, αλλά πραγματικά δεν με παίρνει να αγχωθώ για κάτι τέτοιο. Είναι μια διασκέδαση εξάλλου και δεν πρέπει να μας αγχώνει. Άσε που, με όλο το σεβασμό, δεν σε πήραν τα χρόνια δα...

Πάντως το GOW III έχει και μια πολύ ενδιαφέρουσα "μάχη" με μια από το 12θεο. Απολαυστικό "ξύλο" κι ο νοών νοείτο.... 

[gtsoui]

Εν αναμονή του Hellblade 2, συνειδητοποίησα ότι είχα αγοράσει πολύ καιρό πριν το πρώτο μέρος πριν καν εγγραφω στο gamepass και για κάποιο λόγο δεν είχα παίξει.

Τερματίστηκε λοιπόν μετά από περίπου 9 ώρες το Hellblade: Senua's Sacrifice στο series x. 

Από άποψη γραφικών, το βρήκα εξαιρετικό. Ναι μεν υπήρχαν πολλές σκηνές στις οποίες έδειχνε ότι είναι παλαιότερη κυκλοφορία, αλλά υπήρχαν εξίσου πολλές που ήταν τρομερά ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. 

Πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα και φοβερό art direction. Για παράδειγμα, με το που ξεκινάει το παιχνίδι και περπατάς σε μια παραλία, έβλεπα τα κύματα και έμοιαζαν αληθινά..η τα facial animations και γενικά οι λεπτομέρειες στο πρόσωπο ( ένας τομέας που πολλά σημερινά παιχνίδια δυσκολεύονται) είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Ειδικά στις σκηνές που εμφανίζεται ο Dilion, ο αγαπημένος της Senua, ήταν σαν να έβλεπα ταινία.

Ο ήχος επίσης είναι σε εξίσου υψηλά επίπεδα αν και δεν έπαιξα με ακουστικά. Γενικά ο τεχνικός τομέας είναι ένα από τα πιο δυνατά του σημεία.

Το gameplay χωρίζεται σε δύο βασικά στοιχεία. Το ένα είναι η περιήγηση στον κόσμο του και η επίλυση γρίφων και το άλλο είναι το combat, στο οποίο θα αναφερθώ μετά.

Το progress επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της αφήγησης και της επίλυσης γρίφων όπως είπα και οι οποίοι είναι κυρίως περιβαλλοντικού χαρακτήρα. 

Οι πιο συνηθισμένοι είναι αυτοί που θα πρέπει να ανοίξεις κάποιες πόρτες με σύμβολα, τα οποία θα πρέπει να τα ματσαρεις με αντικείμενα η σκηνικά στον χώρο. Για παράδειγμα, αν μια πόρτα έχει το σύμβολο Ψ, βρίσκεις ένα δέντρο, τα κλαδιά του οποίου μοιάζουν με το σύμβολο αυτό. Οι συγκεκριμένοι γρίφοι να πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασαν και τους βρήκα λίγο επαναλαμβανόμενους. Υπάρχουν όμως και άλλοι γρίφοι, η κάποια challenges αν θέλετε, που τα βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντα αργότερα στο παιχνίδι, όπως το επίπεδο με το σκοτάδι και τον πυρσό. 

Το εταίρο στοιχείο του είναι το combat, το οποίο θα ήθελα να τονίσω ότι είναι καθαρά συμπληρωματικό στην όλη εμπειρία και έχει σαφέστατα δευτερεύοντα ρόλο. Είναι σχετικά λίγες οι φορές που θα αντιμετωπίσεις εχθρούς ( αν και μετά τα μισά του παιχνιδιού, οι μάχες πληθαίνουν) και έχει τα κλασικά στοιχεία που ξέρουμε όλοι. Dodge, parry, normal και heavy επίθεση. 

Μη δημοφιλής άποψη αλλά εμένα το combat μου άρεσε αρκετα.. δεν γνωρίζω όμως ακριβώς τον λόγο..ίσως είναι λόγω του πιο κινηματογραφικού στυλ, ίσως το φοβερό design σε εχθρούς (ειδικά τα bosses είναι εξαιρετικά)..ίσως λόγω του perfect parry που μπαίνει το παιχνίδι ελάχιστα σε slow motion..σε κάθε περίπτωση όμως όπως είπα και πριν, μην περιμένει κανείς μάχη σε στυλ hack n slash παιχνιδια.

Στην αρχή και μέχρι ένα σημειο, δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το παιχνίδι, αλλά όσο έπαιζα τόσο περισσότερο μου άρεσε.

Κακά τα ψέματα, είναι ένα "δύσκολο" παιχνίδι και όχι για πολλούς. Δεν βασίζεται σε κανένα από τα στοιχεία που κάνουν δημοφιλή ένα παιχνίδι στο ευρύ κοινό, πλην φυσικά του τεχνικού τομέα. Βασίζεται στην αφήγηση και στο ταξίδι της Senua. Ειδικά στο τέλος του παιχνιδιού, όπου κανεις την τελευταία σου έφοδο με την μουσική να παίζει στο background, ανατριχιασα. 

Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι φυσικά μιλάμε για μια linear εμπειρία χωρίς exploration. Μου άρεσε επίσης ότι μέσω κάποιων αντικειμένων που βρίσκεις στο περιβάλλον, το παιχνίδι αφηγείται κομμάτια της Σκανδιναβικής μυθολογίας τα οποία βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα. 

Εν κατακλείδι, το βρήκα εξαιρετικό και φυσικά αναμένω με αγωνία το δεύτερο μέρος. 

Επεξ/σία 21 Ιανουαρίου από gtsoui

[rodosf1]

4 λεπτά πριν, gtsoui είπε

Εν αναμονή του Hellblade 2, συνειδητοποίησα ότι είχα αγοράσει πολύ καιρό πριν το πρώτο μέρος πριν καν εγγραφω στο gamepass και για κάποιο λόγο δεν είχα παίξει.

Τερματίστηκε λοιπόν μετά από περίπου 9 ώρες το Hellblade: Senua's Sacrifice. 

Από άποψη γραφικών, το βρήκα εξαιρετικό. Ναι μεν υπήρχαν πολλές σκηνές στις οποίες έδειχνε ότι είναι παλαιότερη κυκλοφορία, αλλά υπήρχαν εξίσου πολλές που ήταν τρομερά ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. 

Πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα και φοβερό art direction. Για παράδειγμα, με το που ξεκινάει το παιχνίδι και περπατάς σε μια παραλία, έβλεπα τα κύματα και έμοιαζαν αληθινά..η τα facial animations και γενικά οι λεπτομέρειες στο πρόσωπο ( ένας τομέας που πολλά σημερινά παιχνίδια δυσκολεύονται) είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Ειδικά στις σκηνές που εμφανίζεται ο Dilion, ο αγαπημένος της Senua, ήταν σαν να έβλεπα ταινία.

Ο ήχος επίσης είναι σε εξίσου υψηλά επίπεδα αν και δεν έπαιξα με ακουστικά. Γενικά ο τεχνικός τομέας είναι ένα από τα πιο δυνατά του σημεία.

Το gameplay χωρίζεται σε δύο βασικά στοιχεία. Το ένα είναι η περιήγηση στον κόσμο του και η επίλυση γρίφων και το άλλο είναι το combat, στο οποίο θα αναφερθώ μετά.

Το progress επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της αφήγησης και της επίλυσης γρίφων όπως είπα και οι οποίοι είναι κυρίως περιβαλλοντικού χαρακτήρα. 

Οι πιο συνηθισμένοι είναι αυτοί που θα πρέπει να ανοίξεις κάποιες πόρτες με σύμβολα, τα οποία θα πρέπει να τα ματσαρεις με αντικείμενα η σκηνικά στον χώρο. Για παράδειγμα, αν μια πόρτα έχει το σύμβολο Ψ, βρίσκεις ένα δέντρο, τα κλαδιά του οποίου μοιάζουν με το σύμβολο αυτό. Οι συγκεκριμένοι γρίφοι να πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασαν και τους βρήκα λίγο επαναλαμβανόμενους. Υπάρχουν όμως και άλλοι γρίφοι, η κάποια challenges αν θέλετε, που τα βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντα αργότερα στο παιχνίδι, όπως το επίπεδο με το σκοτάδι και τον πυρσό. 

Το εταίρο στοιχείο του είναι το combat, το οποίο θα ήθελα να τονίσω ότι είναι καθαρά συμπληρωματικό στην όλη εμπειρία και έχει σαφέστατα δευτερεύοντα ρόλο. Είναι σχετικά λίγες οι φορές που θα αντιμετωπίσεις εχθρούς ( αν και μετά τα μισά του παιχνιδιού, οι μάχες πληθαίνουν) και έχει τα κλασικά στοιχεία που ξέρουμε όλοι. Dodge, parry, normal και heavy επίθεση. 

Μη δημοφιλής άποψη αλλά εμένα το combat μου άρεσε αρκετα.. δεν γνωρίζω όμως ακριβώς τον λόγο..ίσως είναι λόγω του πιο κινηματογραφικού στυλ, ίσως το φοβερό design σε εχθρούς (ειδικά τα bosses είναι εξαιρετικά)..ίσως λόγω του perfect parry που μπαίνει το παιχνίδι ελάχιστα σε slow motion..σε κάθε περίπτωση όμως όπως είπα και πριν, μην περιμένει κανείς μάχη σε στυλ hack n slash παιχνιδια.

Στην αρχή και μέχρι ένα σημειο, δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το παιχνίδι, αλλά όσο έπαιζα τόσο περισσότερο μου άρεσε.

Κακά τα ψέματα, είναι ένα "δύσκολο" παιχνίδι και όχι για πολλούς. Δεν βασίζεται σε κανένα από τα στοιχεία που κάνουν δημοφιλή ένα παιχνίδι στο ευρύ κοινό, πλην φυσικά του τεχνικού τομέα. Βασίζεται στην αφήγηση και στο ταξίδι της Senua. Ειδικά στο τέλος του παιχνιδιού, όπου κανεις την τελευταία σου έφοδο με την μουσική να παίζει στο background, ανατριχιασα. 

Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι φυσικά μιλάμε για μια linear εμπειρία χωρίς exploration. Μου άρεσε επίσης ότι μέσω κάποιων αντικειμένων που βρίσκεις στο περιβάλλον, το παιχνίδι αφηγείται κομμάτια της Σκανδιναβικής μυθολογίας τα οποία βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα. 

Εν κατακλείδι, το βρήκα εξαιρετικό και φυσικά αναμένω με αγωνία το δεύτερο μέρος. 

Και εξαιρετικό και ένα πολύ δύσκολο θέμα για να στήσεις παιχνίδι γύρω του. Από πολλές απόψεις και τεχνικά και σεναριακά είναι φοβερό. με ακουστικά... ανατριχίλα οι... φωνές! 

[Tifa_LockHeart]

13 ώρες πριν, rodosf1 είπε

Και εξαιρετικό και ένα πολύ δύσκολο θέμα για να στήσεις παιχνίδι γύρω του. Από πολλές απόψεις και τεχνικά και σεναριακά είναι φοβερό. με ακουστικά... ανατριχίλα οι... φωνές! 

Όταν το έπαιξα,αναγκαστικά γιατί παίζω με οικογένεια στο σπίτι και φασαρία γύρω, χρησιμοποίησα ακουστικά και πραγματικά η ανατριχιλα ήταν σε άλλα επίπεδα. Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι φτιαγμένο να παιχτεί με ακουστικά. Όλο σαν εμπειρία ήταν ένα πολύ καλό φτιαγμένο παιχνίδι. Το θέμα των γρίφων/περιβαλλοντικών παζλ δεν μου αρέσει σε κανένα παιχνίδι, αλλά έκανα την καρδιά μου πέτρα. Ήταν πολύ όμορφη ιστορία και με κράτησε. Απλά είναι τεράστια ξενερα, που είμαι κάτοχος PlayStation και δεν θα έχω δυνατότητα να παίξω την συνέχεια του. Ελπίζω μπας και κάποια στιγμή το πάρει η Sony.

[gtsoui]

Σε ένα μόλις απόγευμα τερματίστηκε το Far: Lone Sails στο Nintendo switch. Το είχα ακουστά, αλλά μου κίνησε το ενδιαφέρον, αφού είδα στο youtube κάποιον που έφτιαξε diorama με θέμα το συγκεκριμένο παιχνίδι!

Ακριβώς μετά το Hellblade, άλλο ένα παιχνίδι πολύ ιδιαίτερο. Δεν γνωρίζω σε τι είδος να το κατατάξω. Είναι ένα side scrolling παιχνίδι στο οποίο χειρίζεσαι έναν άνθρωπο που οδηγεί ένα περίεργο όχημα.. Αυτό είναι! Οδηγείς το όχημα συνέχεια, μέσα από έναν έρημο κόσμο, χωρίς προφανή σκοπό και προορισμό. Μόνο κατά τον τερματισμό και την τελευταία σκηνή, μπόρεσα να βγάλω ένα (σχετικά αυθαίρετο) συμπέρασμα.

Το όχημα οδηγείται με δύο τρόπους, είτε μέσω της μηχανής είτε σηκώνοντας τα πανιά του και εφόσον φυσάει ο άνεμος προς την σωστή κατεύθυνση. 

Μαζί με όλα αυτά, θα πρέπει ο χαρακτήρας, σου σε real time φυσικά, να κάνει διάφορες εργασίες στο όχημα. Χρειάζεται να πιέζεις ένα έμβολο για να παίρνει μπροστά η μηχανή, να επισκευάζεις τυχόν ζημιές, να σηκώνεις τα πανιά όταν πρέπει, να εφοδιάζεις την μηχανή με καύσιμο κτλ. 

Το έταιρο στοιχείο στο gameplay είναι ότι έχει και κάποια στοιχεία puzzle solving, καθώς θα χρειαστεί σε αρκετά σημεία να αποβιβαστείς από το όχημα προκειμένου να ανοίξεις τον δρόμο και να μπορέσεις να προχωρήσεις. Τα puzzle αυτά, δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, ούτε φυσικά δύσκολα, αλλά προσθέτουν στην συνολική gameplay εμπειρία. 

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι το παιχνίδι δεν σου δίνει καμία βοήθεια ή κάποιου είδους tutorial για να σου εξηγήσει τι κάνει το κάθε τι. Για παράδειγμα στον δρόμο σου βρίσκεις κάποια αντικείμενα, όπως βαρέλια, κιβώτια και γενικά σκουπίδια, τα οποία μπορείς να μαζέψεις και τα οποία χρησιμοποιούνται ως καύσιμο. Το παιχνίδι δεν σου δίνει καν κάποιο στοιχείο για την χρήση των αντικειμένων αυτών. Όπως επίσης, το τι κάνει το κάθε έμβολο και μηχανισμός  στο όχημα θα πρέπει να το βρεις μόνος σου. Σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού, εγκαθιστάς ένα μηχάνημα στο πίσω μέρος του οχήματος το οποίο όταν θέτεις σε λειτουργία, μαζεύει αυτόματα τα αντικείμενα που χρειάζεσαι για καύσιμο, χωρίς να χρειάζεται πλέον να αποβιβάζεται ο χαρακτήρας σου για να τα συλλέξει. Και αυτή η λειτουργικότητα είναι κάτι που θα πρέπει να βρει μόνος του ο παίκτης. 

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, το Far: Lone Sails είναι ένας μικρός indie τίτλος με pixel γραφικά και ωραίο art direction. Η διάρκειά του είναι πολύ μικρή, το τερμάτισα σε 3-4 ώρες πιστεύω.

Το ευχαριστήθηκα αρκετά, τόσο όσο χρειάζεται για να με κάνει να αγοράσω και την συνέχειά του.

[gust]

Πολύ ωραία και τα δυο παιχνίδια της σειράς. Ωραίο εικαστικό χαλαρή μουσική και όχι μεγάλα σε διάρκεια. Και εγώ στο switchaki τα έπαιξα. 

[Tifa_LockHeart]

Στις 23/1/2024 στις 10:10 ΠΜ, gtsoui είπε

έφτιαξε diorama

θα μπορούσες να μας παραθέσεις το λινκ του you tuber καλλιτέχνη? Μου άρεσε πολύ και εμένα το παιχνίδι και θα με ενδιέφερε να δω αυτήν την δημιουργία του. 

[gtsoui]

10 λεπτά πριν, Tifa_LockHeart είπε

θα μπορούσες να μας παραθέσεις το λινκ του you tuber καλλιτέχνη? Μου άρεσε πολύ και εμένα το παιχνίδι και θα με ενδιέφερε να δω αυτήν την δημιουργία του. 

Βασικά το diorama είναι για το sequel, αλλά μικρή σημασία έχει.