Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[SteelLord]

Κανω recordings (full walkthroughs etc) και ενα απο τα γκειμς που ειχα στην λιστα  ειναι αυτο το αριστουργημα...

απο τα καλυτερα JRPG που εχω παιξει και σε γκειμπλει αλλα πανω απολα το στορυ....! 

 

Επεξ/σία 21 Σεπτεμβρίου 2023 από SteelLord

[Charismo]

7 hours ago, SteelLord said:

Κανω recordings (full walkthroughs etc) και ενα απο τα γκειμς που ειχα στην λιστα  ειναι αυτο το αριστουργημα...

απο τα καλυτερα JRPG που εχω παιξει και σε γκειμπλει αλλα πανω απολα το στορυ....! 

 

Θα πρότεινα το Perfect Chronology, που είναι και η Definitive Edition με περισσότερο content.

[gtsoui]

Τερματίστηκε το Lies of P στο series x.

Χωρίς πολύ σκέψη είναι για μένα με διαφορα το καλύτερο soulslike παιχνίδι πλην αυτά της FromSoftware. Μάλλον...πάνω από αυτό βάζω μόνο το Elden Ring και το Bloodborne. Το Sekiro είναι μια κατηγορια μόνο του. 

Καταρχάς το παιχνίδι έχει πάρα πολύ ωραία γραφικά και φοβερό art direction, με την πόλη Krat σε μπαρόκ στυλ να έχει τον πρώτο λόγο.

Το design στους εχθρούς επίσης ειναι φοβερό, ειδικά οι μαριονέτες με την μηχανική τους κίνηση.

Όποιος έχει παίξει παρόμοια παιχνίδια θα αισθανθεί φυσικά σε οικείο περιβάλλον. 

Σε αντίθεση με τα Dark Souls δεν έχεις να διαλέξεις χαρακτήρα αλλά μόνο μεταξύ 3 classes, τα οποία χωρίζονται ανάλογα με την κλίση του καθενος σε κάποιο στατιστικο, δηλαδή motivity (strength), technique ( dexterity) και το πιο balanced που έχει πιο ισχυρό το advance, κάτι σαν το magic.

Το παιχνίδι έχει αρκετά στοιχεία στο gameplay τα οποία το κάνουν ακόμα πιο ενδιαφέρον και εκεί προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από παρόμοια. 

Υπάρχει  το λεγόμενο legion arm, το μηχανικό σου χέρι, το οποίο μπορείς να διαμορφώσεις και να αλλάξεις τον τρόπο λειτουργίας του, για άμυνα η επίθεση. Μπορεί να πετάει φωτιά, ηλεκτρισμό η οξύ, η μπορεί να κάνει block τις επιθέσεις κτλ. Όλα τα legion arms μπορούν επίσης να αναβαθμιστούν. 

Επίσης, μέσω των P organs μπορείς να αναβαθμίζεις στοιχεία του χαρακτήρα σου και γενικά πολλων πραγμάτων που σχετίζονται με τους μηχανισμούς του παιχνιδιού. Για παράδειγμα, να αυξήσεις το όριο των healing αντικειμένων, το damage που κανείς με κάποιες ιδιότητες και πολλά άλλα. 

Γενικά, το στυλ παιχνιδιού του, είναι μια μίξη μεταξύ bloodborne με τα κλασικά dodges του χαρακτήρα σου και του Sekiro με τα parries, τα οποία θέλουν εξάσκηση πολύ (ειδικά το 2ο). Σε κάποιες στιγμές δηλαδή, ειδικά σε boss fights, άλλαζα συνεχώς τον τρόπο προσέγγισης.

Το Lies of P το βρήκα δυσκολότερο από όλα τα παιχνίδια τέτοιου στυλ που έχω παίξει μέχρι σήμερα και τα έχω παίξει σχεδόν όλα.. ακόμα όμως δεν έχω καταλάβει τι είναι αυτό που με δυσκόλεψε τόσο. Οι απλοί εχθροί και γενικά το navigation το βρήκα ευκολότερο από αλλά τέτοια παιχνίδια αλλά κάποια bosses μου δημιούργησαν πολλά προβλήματα. Υπήρχαν 2-3 τέτοια που με σκότωσαν πάνω από 30 φορές...ειδικά στο τελευταίο boss ήμουν έτοιμος να το παρατήσω και να το τερματίσω με διαφορετικό τρόπο. Το έβγαλα, μόνο όταν έκανα reset τα πάντα στον χαρακτήρα μου και μετα από αρκετές ακόμα προσπάθειες.

Σε όποιον αρέσουν τα souls παιχνίδια, είναι must κατά την γνώμη μου και είναι διαθέσιμο στο gamepass για όποιον έχει.

[thagkol]

Το πρώτο soulslike που παίζω γενικώς, και 30 φορές με σκοτώνουν ήδη τα αρχικά bosses, πού να προχωρήσω κιόλας δηλαδή... (chapter 4 τώρα, πάω προς τον αρχιεπίσκοπο)

2-3 μέρες έφαγα στο Fuoco.

Επεξ/σία 2 Οκτωβρίου 2023 από thagkol

[Charismo]

41 minutes ago, thagkol said:

Το πρώτο soulslike που παίζω γενικώς, και 30 φορές με σκοτώνουν ήδη τα αρχικά bosses, πού να προχωρήσω κιόλας δηλαδή... (chapter 4 τώρα, πάω προς τον αρχιεπίσκοπο)

2-3 μέρες έφαγα στο Fuoco.

Ναι, θα φας πολύ ξύλο. Τα πρώτα τρία είναι σαν tutorial μπροστά σε αυτά που ακολουθούν.

[RazielKvlt]

Στις 21/9/2023 στις 10:05 ΜΜ, SteelLord είπε

Κανω recordings (full walkthroughs etc) και ενα απο τα γκειμς που ειχα στην λιστα  ειναι αυτο το αριστουργημα...

απο τα καλυτερα JRPG που εχω παιξει και σε γκειμπλει αλλα πανω απολα το στορυ....! 

 

Με το συγκεκριμένο είχα πάθει υπαρξιακό σοκ.Και έχει και πάρα πολύ ωραίο soundtrack.Για εμένα είναι 10/10.Το Ds είχε βγάλει απίστευτα jrpgs που λόγω του ήταν φορητό κανείς δεν ασχολήθηκε.Δες παράδειγμα Strange Journey,Devil Survivor 1&2, Infinite Space και Covenant of the Plume.

[gtsoui]

Τερματίστηκε το The Company Man στο Nintendo Switch, ένα platform παιχνίδι το οποίο είχα καιρό στο ρανταρ μου και είχα σκοπό να παίξω άλλο. Είδα όμως χθες ξεψαχνίζοντας την wish list μου ότι το είχε και σε έκπτωση οπότε ήταν ευκαιρία.  

Στο παιχνίδι χειρίζεσαι έναν δύσμοιρο εργαζόμενο τον οποίο παίρνει ο ύπνος στη δουλειά και ονειρεύεται ότι γίνεται CEO. Για κακή του τύχη όμως, υποβιβάζεται από την πρώτη μέρα κιόλας στη χαμηλότερη βαθμίδα της επιχείρησης, το customer service. 

Σκοπός σου είναι να ανελιχθείς στην ιεραρχία μέσω των διαφορετικών levels του παιχνιδιού αρχίζοντας από τα χαμηλά. Κάθε επίπεδο, ως σκηνικό και εχθρούς απεικονίζει το κάθε τμήμα και στο τέλος του αντιμετωπίζεις τον προϋστάμενο του τμήματος αυτού.  

Στο customer service για παράδειγμα, αντιμετωπίζεις υπαλλήλους που μιλάνε στο τηλέφωνο όλη την ώρα και ξερνάνε φωτιά λόγω της βρωμερής τους ανάσας, αλλού αυτούς που κουβαλάνε τις προμήθειες ή υπαλλήλους που κολυμπάνε σε ένα βουνό από αλληλογραφία κτλ. 

Όπως προείπα στο τέλος κάθε πίστας-τμήματος της επιχείρησης αντιμετωπίζεις το αφεντικό του, τον οποίο άμα σκοτώσεις (ουσιαστικά απολύονται) επιβραβεύεσαι με προαγωγή στο lobby της επιχείρησης (που λειτουργεί και ως ένα mini hub) και έτσι αποκτάς πρόσβαση στο επόμενο τμήμα-level. Σε αυτό το hub λοιπόν μπορείς και να ξοδέψεις τα χρήματα που παίρνεις σκοτώνοντας τους εχθρούς για να αναβαθμιστείς, όπως περισσότερη ζωή κτλ. 

Ως κύριο όπλο έχεις το πληκτρολόγιό σου το οποίο λειτουργεί για κοντινές επιθέσεις και κατά την διάρκεια του παιχνιδιού αποκτάς πρόσβαση και σε κάποια skills, όπως για παράδειγμα να βαράς κάποιον από μακρυά.  

Η απόδοση του παιχνιδιού είναι πάρα πολύ καλή όπως και ο χειρισμός του. Είναι γενικά εύκολο, το θεωρώ καλή αρχή για κάποιον που δεν έχει πείρα σε platform/metroidvania και τα επίπεδά του είναι πολύ γραμμικά.  

Προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ, είναι μικρό σε διάρκεια, σχετικά ξεκούραστο και με αρκετή δόση χιούμορ. 

[SteelLord]

Στις 2/10/2023 στις 7:43 ΜΜ, RazielKvlt είπε

Με το συγκεκριμένο είχα πάθει υπαρξιακό σοκ.Και έχει και πάρα πολύ ωραίο soundtrack.Για εμένα είναι 10/10.Το Ds είχε βγάλει απίστευτα jrpgs που λόγω του ήταν φορητό κανείς δεν ασχολήθηκε.Δες παράδειγμα Strange Journey,Devil Survivor 1&2, Infinite Space και Covenant of the Plume.

Εγω ημουν μονιμως χρηστης του DS λογο συνεχων μετακινησεων και πραγματικα η DS βιβλιοθηκη ειναι φοβερη εχει πολλους κρυμμενους θησαυρους..!  

τo Infinite Space δεν το εχω ακουσει ποτε και φαινεται ενδιαφερον...! 

τα αλλα JRPG γκειμς που επισης εμενα μου αρεσουν στο DS ειναι το Glory of Heracles και το Tales of Innocence..! 

Επεξ/σία 7 Οκτωβρίου 2023 από SteelLord

[gtsoui]

Τερματίστηκε το Eternights στο ps5 ένα indie action jrpg.

Το σενάριο του παιχνιδιού είναι σχετικά απλό, όπου βασικά μαχεσαι να σώσεις τον κόσμο μετά από έναν ιό που έχει προσβάλλει τον πληθυσμό και τον έχει μετατρέψει σε τέρατα. Το μοναδικό σου καταφύγιο είναι ένα τρένο, το οποίο σε μεταφέρει από περιοχή σε περιοχή καθώς επίσης λειτουργεί και ως η βάση επιχειρήσεων σου.

Το Eternights αυτοπροσδιορίζεται ως ένα dating action παιχνίδι, λίγο αστείος όρος, αλλά δεν είναι κάτι παραπάνω από ένα action παιχνίδι με rpg στοιχεία και το γνωστό πλέον social στοιχείο.

Κατά την διάρκεια του παιχνιδιού συναντάς και άλλους χαρακτήρες οι οποίοι έχουν επιζήσει της καταστροφής και προστίθενται στην ομάδα σου και σε ακολουθούν και στις μάχες. Εκεί, δεν έχουν κάποια άμεση συμμετοχή, παρά μόνο μπορούν να χρησιμοποιήσουν κάποια skills μετά από εντολή. Κάποιος κάνει healing, κάποιος άλλος σου δίνει buff στην άμυνα κτλ. 

Η ιστορία του παιχνιδιού εκτυλίσσεται σε 5 κεφάλαια συνολικά όπου κάθε φορά έχεις στην διάθεσή σου έναν αριθμό ημερών μέχρι να πας στο main objective. Στο μεσοδιάστημα αυτό λαμβάνει χώρα το social στοιχείο όπου αυξάνεις τον βαθμό της σχέσης με τον κάθε χαρακτήρα μέσω κάποιων δραστηριοτήτων. Μπορείς να κάνεις training μαζί τους για να ανεβάσεις κάποιο στατιστικο η να κάνεις το λεγόμενο scavenge, στο οποίο επισκεπτεστε ένα σημείο της πόλης που επιλέγεις μεταξύ τριών διαφορετικών προκειμένου να ανακτήσεις κάποιο αντικείμενο.

Όλα αυτά είναι απολύτως απαραίτητα, καθώς όχι μόνο ξεκλειδώνουν καλύτερα skills στους συντρόφους σου αλλά παίρνεις και πολλά passive buffs. Καθώς οι συνολικές μέρες που έχεις διαθέσιμες είναι περιορισμένες, θα πρέπει να διαλέξεις με ποιους χαρακτήρες θα καλυτερεψεις την σχέση σου, ανάλογα με το τι δίνει ο καθένας σε buff και τι σου ταιριάζει.

Τα γραφικά του παιχνιδιού δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και έχει μάλιστα και ένα περίεργο art direction στις περιοχές του, με πολύ λίγες λεπτομέρειες στους περιβάλλοντες χώρους. Πολλές φορές δηλαδή, έχανα την διαδρομή μετά από τις μάχες καθώς όλα φαίνονται ίδια. 

Το gameplay που ουσιαστικά είναι οι μάχες δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Πολύ απλοικο θα το έλεγα όπου βασικά κάνεις ένα combo με ένα finisher στο τέλος. Υπάρχουν άλλα 3-4 skills και αυτό ήταν. Μετά απο κάποια χτυπήματα μπορείς να κάνεις ένα ultimate skill για πιο πολύ damage και όλα αυτά στην ουσία είναι το combat system του παιχνιδιου. Έχει επίσης έναν μηχανισμό που δεν μου άρεσε καθόλου όπου κάποιοι εχθροί και bosses έχουν μια ασπίδα και δεν μπορείς να τους κάνεις καθόλου ζημιά μέχρι να γεμίσει το προαναφερθέν ultimate και την σπάσεις. Θα πρέπει δηλαδή μέχρι τότε να αποφεύγεις τις επιθέσεις τους και να τους χτυπας χωρίς κανένα αποτέλεσμα μέχρι να γεμίσει η μπάρα και να σπάσεις την ασπίδα.

Γενικά δεν μου άφησε ιδιαίτερα θετικές εντυπώσεις..όχι ότι μετάνιωσα που το πήρα αλλά θεωρώ το παιχνίδι μέτριο στην καλύτερη περίπτωση.

Πάμε τώρα στο series x στο οποίο είχα διαλέξει αρχικά να παίξω μέσω gamepass τo Lamplighters League, ένα tactics παιχνίδι αλλά τελικά κατεβάζω το Gotham Knights που μπήκε πρόσφατα στην υπηρεσια. Ξέρω ότι έχει λάβει πολύ αρνητικές κριτικές αλλά δε με νοιάζει και πολυ. 

[rodosf1]

Δεν το έχω ακόμα τελειώσει, το έχω προχωρήσει πολύ όμως και γράφω επειδή παίζει σε προσφορά και σε free play days αν θέλετε να το δοκιμάσετε αντί να δείτε.. εκλογές αυτό το ΣΚ.

Trine 5!

Μετά από τα μαγευτικά Trine 1,2,3,4 η παρέα ξεκινά μια νέα περιπέτεια στο 5ο της σειράς. Ο μάγος, η κλέφτης/τοξότης και ο ιππότης, μεταξύ των οποίων εναλασσεσαι ελεύθερα κατά τη διάρκεια του Game λύνουν γρίφο γρίφο και παζλ παζλ όλη την κάθε τεράστια πίστα. Συν μάχες με ρομπότ, τέρατα και Bosses. 

 Βγήκε πριν κανένα μήνα και το έχουν 20% έκπτωση αυτή την εβδομάδα, συν free play days αυτό το σαββατοκύριακο. Το ξεκίνησα στα free play days και το αγόρασα άμεσα. 

Πανέμορφα σχεδιασμένες πίστες, μεσαιωνικό design, ενα προς ενα τα παζλ, αρκετά δύσκολα. Επίσης παίζεται και coop που έχει άλλη χάρη γιατί οι γρίφοι λύνονται άλλιως με δεύτερο άτομο παρέα. 

Αφήγηση και διάλογοι χαρακτήρων επιπέδου σινεμά με ωραίο ελαφρύ χιούμορ. 

Gameplay όλα τα λεφτα πραγματικά με παζλ για κάθε φαντασία, παρκουρ, platforming κλπ. 

Αξίζει με τα 1000! Αν δεν μπορείτε να το βρείτε σε free play days δείτε βίντεο στο youtube και αγαπήστε το. Μετά θα πάρετε και το πακέτο με τα πρώτα 4!

[RazielKvlt]

Στις 7/10/2023 στις 9:40 ΜΜ, SteelLord είπε

Εγω ημουν μονιμως χρηστης του DS λογο συνεχων μετακινησεων και πραγματικα η DS βιβλιοθηκη ειναι φοβερη εχει πολλους κρυμμενους θησαυρους..!  

τo Infinite Space δεν το εχω ακουσει ποτε και φαινεται ενδιαφερον...! 

τα αλλα JRPG γκειμς που επισης εμενα μου αρεσουν στο DS ειναι το Glory of Heracles και το Tales of Innocence..! 

Το ds έχει άπειρα jrpgs.Έχω παίξει αρκετά(έχω παίξει και τα glory of heracles και tales of innocence τα οποία μου άρεσαν πολύ) και θεωρώ πως για κάποιον που θέλει να ξεκινήσει με τα jrpgs από παλιές κονσόλες το Ds το βάζω σαν πρώτη επιλογή και μετά το ps2.

[BlueBlade]

Στις 2/10/2023 στις 9:36 ΜΜ, gtsoui είπε

Τερματίστηκε το The Company Man στο Nintendo Switch, ένα platform παιχνίδι το οποίο είχα καιρό στο ρανταρ μου και είχα σκοπό να παίξω άλλο. Είδα όμως χθες ξεψαχνίζοντας την wish list μου ότι το είχε και σε έκπτωση οπότε ήταν ευκαιρία.  

Δεν ξέρω γιατί αλλά από την περιγραφή σου και από τα λίγα που είδα έχω καραψηθεί απίστευτα για αυτό το παιχνιδάκι.

Το είδα και στα 5€ με έκπτωση. Με βλέπω για ένα δυνατό κάψιμο το Σ/Κ

[gtsoui]

1 ώρα πριν, BlueBlade είπε

Δεν ξέρω γιατί αλλά από την περιγραφή σου και από τα λίγα που είδα έχω καραψηθεί απίστευτα για αυτό το παιχνιδάκι.

Το είδα και στα 5€ με έκπτωση. Με βλέπω για ένα δυνατό κάψιμο το Σ/Κ

Το παιχνίδι σίγουρα αξίζει ειδικά σε αυτή την τιμή. Δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο γενικα απλά έχει χιούμορ και είναι αρκετά εύκολο. Αλλά και να μην σου αρέσει είναι τόσο φθηνό που δεν θα σε νοιάξει κιόλας. Είναι ένα καλό entry point θεωρώ σε αυτού του είδους παιχνίδια.

[Charismo]

Τερματίστηκε το εξαιρετικό Lies of P, το οποίο θεωρώ από τα indie gems της χρονιάς!

Είναι ένας Soulslike τίτλος, ο οποίος ωστόσο έχει κάποια λίγο διαφορετικά mechanics σε σχέση με τα παιχνίδια της FromSoftware, με τα οποία αν δεν εξοικειωθεί κάποιος θα δεινοπαθήσει, όχι τόσο στα normal areas του παιχνιδιού αλλά στα bosses, τα οποία τεστάρουν τις ικανότητες του παίκτη από την αρχή.

Ο τίτλος της Κορεατικής Neowiz ρίχνει μια διαφορετική και gothic μάτια στο lore του Pinocchio και από την αρχή μέχρι το τέλος τα references στο κλασικό βιβλίο του Carlo Collodi είναι αμέτρητα. Σε κομβικά σημεία του παιχνιδιού μάλιστα, δίνεται η επιλογή στον παίκτη να πει αλήθεια ή ψέματα και αναλόγως με το ¨δρόμο¨ που θα ακολουθήσει να επηρεάσει το ending που θα δει, όταν πέσουν οι τίτλοι. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο trope του Lies of P.

Στα θετικά:

- Η απίστευτη αισθητική και ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, η οποία ταιριάζει απόλυτα με τα γούστα μου. Η πόλη της Krat και όλες οι τοποθεσίες που επισκέπτεσαι είναι τρομερά σχεδιασμένες, με μια μικρή παραφωνία που θα σχολιάσω παρακάτω.

- Τεχνικά το παιχνίδι σε περίπου 35 ώρες παιχνιδιού δεν κάνε κιχ. Τέτοιο polish θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση ακόμα και από τα μεγαλύτερα ΑΑΑ studios, γιατί τα μάτια μας έχουν δει πολλά τελευταία.

- Η απίστευτη ποικιλία weapons και gadgets που έχεις στη διάθεσή σου. Το παιχνίδι έχει παρά πολλά weapons, ενώ σου δίνει τη δυνατότητα με ένα σύστημα κατά το οποίο ¨διαλύεις¨ λαβή και λεπίδα να δημιουργήσεις αναρίθμητους συνδυασμούς. Όρεξη να έχεις να πειραματίζεσαι.

- Το lore του, το οποίο έχει βέβαια πηγάζει από ένα μεγάλο συγγραφέα και δεν τον εμπνεύστηκαν από το μηδέν οι δημιουργοί, προσθέτει μια άλλη ομορφιά στο παιχνίδι που μου λείπει συχνά από τα Souls. Ενώ κρατά κάποια επίπεδα μυστικότητας και αόριστων εννοιών, έχει παράλληλα και τόσο story όσο χρειάζεται για να σου κρατήσει το ενδιαφέρον. Ακόμα και τα hints από τα αντικείμενα που βρίσκεις δεν είναι τόσο vague όσο στα παιχνίδια της FromSoftware που πρέπει να ανατρέξεις στο internet για να πάρεις μυρωδιά.

- Η διάρκεια του είναι αρκετά ικανοποιητική στο σύνολο, χωρίς να κουράζει συνολικά (πάλι εδώ υπάρχει μια μικρή παραφωνία η οποία σχετίζεται με αυτή που προανέφερα και θα σχολιαστεί σε λίγο) και χωρίς να είναι σύντομο σε βαθμό να αφήνει τον παίκτη ανικανοποίητο.

 

Στα αρνητικά:

- Ενώ το παιχνίδι στο σύνολο έχει μια ¨αρρωστημένη¨ και καλοσχεδιασμένη αισθητική, στο τελευταίο chapter ένιωσα να φεύγουν από το γνώριμο design και να μας δίνουν ένα μέρος του οποίου του έλειπε ο χαρακτήρας των υπολοίπων. Στο ίδιο επίσης μέρος του παιχνιδιού χαλάει λίγο και το pacing το οποίο σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι ήταν εξαιρετικό. Δεν θα πω περισσότερα για να μην κάνω spoiler, αλλά θεωρώ πως η διάρκεια και η αρχιτεκτονική του δεν ήταν τόσο ισορροπημένη όσο σε όλο το υπόλοιπο game. Είχε ωστόσο τρία από τα καλύτερα bosses του παιχνιδιού.

- Υπάρχει ένα συγκεκριμένο mechanic του παιχνιδιού, το οποίο αν δεν κάνει master κάποιος θα δυσκολευτεί σε βαθμό που μπορεί να κινδυνεύσει και το progress του στο παιχνίδι. Πιο συγκεκριμένα, νομίζω πως χωρίς perfect guard (Το parry του παιχνιδιού) κάποια bosses φαίνονται βουνό.

 

Τέλος, νομίζω πως από τη στιγμή που το παιχνίδι είναι στο gamepass, αξίζει το χρόνο όλων των φίλων του gaming. Ακόμα και χωρίς Xbox ωστόσο για εμένα αξίζει εύκολα full price.

Επεξ/σία 17 Οκτωβρίου 2023 από Charismo

[gtsoui]

Μετά απο 30+ ώρες τερματιστηκε το Gotham Knights στο series x μεσω gamepass. Θα το αγοραζα ετσι και αλλιως καποια στιγμη σε εκπτωση, αλλα τωρα ηταν ευκαιρια. Αν ηξερα ποσο θα μου αρεσε απο την αρχη, θα το αγοραζα και full price πιο νωρις. Λαθος μου που με επηρεασαν τα πολυ αρνητικα reviews, κατι που εχω πει στον εαυτο μου να μην δινω καν βαση.

Το παιχνιδι διαδραματιζεται στην Gotham, σε εναν open world κοσμο παρομοιο με αλλα παιχνιδια οπως τα Arkham και το Spiderman.  Η πολη ειναι σχετικα μεγαλη αλλα σε καμια περιπτωση, οπως και στα αλλα παιχνιδια που ανεφερα, ο κοσμος του δεν ειναι του μεγεθους αλλων open world παιχνιδιων. 

Στο Gotham Knights μπορεις να επιλεξεις ποιον ηρωα θα χειριστεις αναμεσα απο 4. Batgirl, Nightwing, Red Hood και Robin. To gameplay loop ακολουθει καθ'ολη την διαρκεια του μια πολυ συγκεκριμενη δομη. Ξεκινας καθε φορα απο το Belfry, που ειναι και η βαση σου, Εκει μπορεις να συναναστραφεις με τα αλλα μελη της ομαδας σου, να τσεκαρεις τον πινακα των επιχειρησεων σου, να κανεις training για να ξεκλειδωσεις νεα skills και αλλα. Αφου διαλεξεις τον χαρακτηρα σου, βγαινεις σε "περιπολια". 

Εδω ειναι που διαδραματιζεται και το κυριως gameplay του Gotham Knights. Στην πολη, το κυριως συστατικο ειναι η εξιχνιαση εγκληματων που λαμβανουν χωρα σε διαφορα σημεια τα οποια ειναι μαρκαρισμενα στον χαρτη οπως επισης μπορεις να κυνηγησεις και καποια "κρυφα" αντικειμενα (collectibles), πλην φυσικα το main quest. Το να κυνηγας το εγκλημα στην πολη το βρηκα πολυ χρησιμο, καθως εκτος του οτι μπορεις να παρεις νεα αντικειμενα, σου δινει και experience points, κατι που χρησιμευσε πολυ στο main progress καθως ημουν παντα μεγαλυτερο level απο αυτο που απαιτουνταν για το κυριως quest.

Στο Gotham Knights υπαρχουν και side quests, που ειναι λιγα ομως και σχετιζονται με γνωστους αντιπαλους του Batman, οπως η Harley Quinn και αλλοι. Σε αυτες τις περιπτωσεις, η δραση του παιχνιδιου δεν διαδραματιζεται στην πολη, αλλα σε προκαθορισμενα περιβαλλοντα που σχετιζονται με το quest line του καθενος. 

Σε γενικες γραμμες αυτο ειναι το gameplay του Gotham Knights. Διαλεγεις στην βαση σου τον χαρακτηρα που θελεις, βγαινεις στην πολη, κυνηγας εγκληματιες και προχωρας ενα κεφαλαιο της κυριως ιστοριας. Αφου το κανεις αυτο, μπορεις μεν να συνεχισεις την περιηγηση στην Gotham αλλα για να προχωρησει η ιστορια θα πρεπει να γυρισεις πισω στην βαση σου. Αυτο επαναλαμβανεται καθ' ολη την διαρκεια του. Αρνητικο του παιχνιδιου ειναι το γεγονος οτι απο ενα σημειο και μετα, οι δραστηριοτητες στην πολη γινονται επαναλαμβανομενες, καθως τα εγκληματα ειναι συγκεκριμενα καθε φορα και ακολουθουν το ιδιο μοτιβο ακριβως. Θα σωσεις καποιον πολιτη που δεχεται επιθεση, θα σταματησεις μια ληστεια και καποια αλλα. Δεν υπαρχει μεγαλη ποικιλια μεταξυ τους σε ολο το παιχνιδι. 

Εγω προσωπικα, εχοντας φτασει το μαξιμουμ level (που ειναι το 30) σταματησα να ασχολουμαι με τα τριγυρω και επικεντρωθηκα στο main quest. Κατα το lvl up μπορεις να επιλεξεις μεταξυ διαφορετικων "δεντρων" τα skills σου για καθε χαρακτηρα. Οσο ανεβαινει το lvl γενικα, παρατηρησα οτι οι μαχες γινονται πιο ωραιες, καθως μπορεις να χρησιμοποιησεις νεες δυνατοτητες. Εδω να πω οτι, αν και οι χαρακτηρες εχουν διαφορες, δεν βρηκα να διαφοροποιουνται παρα πολυ. 

Τα γραφικα του μου αρεσαν πολυ, κατι στο οποιο ασκηθηκε κριτικη στο παιχνιδι, αλλα θεωρω οτι ειναι θεμα προτιμησης σχετικα με το art direction. Σιγουρα, προτιμουσα το γοτθικο στυλ αλλα και ετσι οπως ειναι δεν μου κανε σε καμια περιπτωση ασχημη εντυπωση.  Τα προβληματα στην αποδοση εχουν φτιαχτει σε σχεση με την αρχικη του κυκλοφορια, παραμενει ομως στα 30 fps, με οτι συνεπαγεται αυτο. 

Το παιχνιδι μου αρεσε πολυ και θεωρω οτι αδικηθηκε παρα πολυ στις βαθμολογιες και θα ηθελα να πω δυο πραγματα. 

Καταρχην εχω δει οτι αν βγει μια αρνητικη ειδηση για ενα παιχνιδι πριν καν αυτο κυκλοφορησει τοτε το πραγμα στραβωνει απο την αρχη, οπως τα 30 fps για το Gotham Knights. Ο reviewer δηλαδη θεωρω οτι ξεκιναει με αρνητικη προδιαθεση. 

Επισης, ειναι και το λεγομενο word of mouth που λεμε.. Αν ενα παιχνιδι παρει πολυ καλες κριτικες, τοτε πολλοι που το επαινουν μαλλον εχουν παιξει το παιχνιδι. Και γιατι οχι αλλωστε, ειναι λογικο να αγοραστει αφου εχει τοσο καλες κριτικες. Στην αντιθετη περιπτωση πιστευω δεν ισχυει. Αν δηλαδη λαβει πολυ αρνητικες κριτικες (67 εχει στο metacritic το συγκεκριμενο) τοτε πιστευω οτι αυτοι που το λοιδορουν και το θαβουν δεν το εχουν παιξει καν και ουτε προκειται, απλα συμμετεχουν στο "γλεντι". Επισης λογικο. Γιατι να αγορασει καποιος κατι που εχει λαβει τοσο αρνητικη κριτικη. 

Δεν εχω παιξει το Arkham Knight, μονο το City και αν και εχουν περασει παρα πολλα χρονια απο τοτε, δεν θυμαμαι να ειχε το Arkham City κατι τοσο το διαφορετικο και καλυτερο απο το Gotham Knights για να δικαιολογει σχεδον 30 μοναδες διαφορα στο metacritic. Οπως επισης, θεωρω το Gotham Knights καλυτερο του Miles Morales, παρομοια παιχνιδια, που και αυτο εχει σχεδον 20 μοναδες διαφορα. Τελος παντων, γουστα ειναι αυτα, απλα η εμπειρια μου πλεον, μου επιβεβαιωσε για ακομα μια φορα ποσο κακο ειναι να επηρεαζομαι απο τα reviews.

Σειρα τωρα το switch στο οποιο ξεκιναω το Re:Turn 2 Runaway.