Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[MrZeroGR]

Τέλος και το Sommerville...

Έχοντας πλέον παρατήσει το Ghostwire Tokyo (εάν κάτι δεν τραβάει, δεν τραβάει, όσο και να το ζορίζεις...) είπα να ασχοληθώ με παιχνίδι σφηνάκι πριν μπω στο κόσμο του Skyrim για πρώτη φορά, λίγο πριν μπει ο χειμώνας, ως παιχνίδι που θα τρέχει παράλληλα με κάποιο πιο μικρό κάθε φορά.

Το Sommerville το είχα δει σε εκείνη την Ε3 όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει το trailer. 3 χρόνια πριν ίσως, μπορεί να λέω και πολλά. Από τη πρώτη στιγμή κάτι μου άρεσε και μου άρεσε πολύ, λέγοντας από μέσα μου ότι θα βγει εξαιρετικό και τόσο συγκλονιστικό όσο το Inside. 

Μερικά λεπτά μετά αφού τελείωσα τον τίτλο σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να το χαρακτηρίσω συγκλονιστικό!

Στις περίπου 3 ώρες που έκανα να τερματίσω το παιχνίδι, έπιασα τον εαυτό μου περισσότερο να βαριέται σε σημεία, αλλά και σε κάποια να κοιτάζει με θαυμασμό το οπτικό αποτέλεσμα στην οθόνη.

Το Sommerville το θεωρώ κάτι σαν χαμένη ευκαιρία. Ελπίζω να μην είμαι ο μόνος που βρήκε τον χειρισμό κάπως προβληματικό, σίγουρα δεν είμαι ο μόνος που έπιασε τον εαυτό του μπερδεμένο περίπου προς το τέλος του τίτλου ή αδιάφορο για τη μουσική υπόκρουση...

Από την άλλη δεν μπορώ να το αδικώ μονάχα. Σε σημεία (όχι σε όλα, κάπως προς το τέλος) έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύει την τηλεόραση. Αυτό το απόκοσμο του κόσμου του, το μουντό, το άγριο αλλά και σε σημεία με μία κάπως πολύχρωμη χρωματική παλέτα σε συνδυασμό με την απόλυτη σιγή, με έκαναν να εκτιμήσω το παιχνίδι. 

Σε σημεία ένιωσα να πιστεύω ότι οι δημιουργοί ήθελα να πούνε την ιστορία μέχρι που φτάνει ο άνθρωπος για την οικογένειά του, σε άλλα σημεία μέχρι που φτάνει ο άνθρωπος για την ίδια του την επιβίωση και σε άλλα μέχρι που θέλει να φτάσει και τη θεωρητικά μπορεί να συναντήσει στην... άλλη πλευρά. 

Το Sommerville πιο πολύ ξύνει την επιφάνεια αυτών των ερωτημάτων, δεν ξέρω αν θέλει ή αν μπορεί στην τελική να τα απαντήσει και τελειώνοντας το (ένα τέλος που δεν θα μου μείνει χαραγμένο μετά από χρόνια, αλλά το θεώρησα αρκετά δυνατό) μου αφήνει την αίσθηση ότι αποτελεί παιχνίδι Gamepass. 

Ένα βράδυ gameplay αντί ταινίας, μερικές όμορφες εικόνες, κάτι μικρό και κάπως ωραία, μέχρι να ξαναβουτήξεις στο χαμό της υπηρεσίας. 

Θα το πρότεινα σε κάποιον εάν ήθελε κάτι να ασχοληθεί ένα καλοκαιρινό βράδυ που θα μείνει μέσα, αλλά συνεχίζω να το θεωρώ μία μεγάλη χαμένη ευκαιρία. Ή ακόμα χειρότερα, ότι μέχρι εκεί έφταναν και μπορούσαν, με το αποτέλεσμα να είναι λίγο πάνω από το μέτριο. 

6.5 από εμένα

[Brazhlias]

Τελειωσα προχθες το Death Stranding. Νταξει, ο,τι και να πω ειναι λιγο. Το παιχνιδι ειναι μοναδικο.

Ειχα δυσκολευτει πολυ στην αρχη του, τις πρωτες 10 ωρες περιπου. Τελικα το τελειωσα στις 110 ωρες και πλεον θα παω για την πλατινα, διοτι το παιχνιδι δεν θελω να το σταματησω.

Στην αρχη σε μπουκωνει με τις απειρες επιλογες που εχει, ομως οταν το μαθεις και ειδικα οταν παρεις και καποια εργαλεια που σε διευκολύνουν γινεται εθιστικο.

Οτι και να πω εχει ειπωθει. Παντως ειναι "δυσκολο" παιχνιδι. Θελει υπομονη στην αρχη και να αφοσιωθείς. Ειναι "τρελος" ο τροπος με τον οποιο σε δυσκολευει, οχι επειδη ενα boss δεν περνιεται, αλλα επειδη εχεις να αντιμετωπισεις τον ιδιο τον χαρτη. Η ιστορια επισης τρελη, επικη και μοναδικη, με πολλα μηνυματα.

Δεν ειναι μονο ο Κοτσιμα που φτιαχνει τοσο μοναδικα παιχνιδια, αλλα ειναι ενας απο τους ελαχιστους που το κανουν πλεον.

[gtsoui]

Τερματιστηκε το Lost Eidolons στο ps5, ενα tactics rpg στα χναρια των Fire Emblem Three Houses και Engage που τελειωσα προσφατα στο switch.

Μαλιστα μπορει να θεωρηθει και κοπια τους καθως τα παντα που αφορουν το gameplay κομματι του, ειναι σχεδον ιδια με αυτα τα παιχνιδια που προανεφερα.

Και εδω λοιπον, ο παικτης χειριζεται μια ομαδα χαρακτηρων, ο αριθμος των οποιων αυξανεται καθως προχωραει η ιστορια. Στις περισσοτερες περιπτωσεις οι νεοι αυτοι χαρακτηρες δεν μπαινουν στην ομαδα σου αυτοματα καθως προχωρας το παιχνιδι, αλλα επισκεπτονται ανα τακτα χρονικα διαστηματα την βαση σου. Για να τους κανεις recruit λοιπον θα πρεπει να τους ανεβασεις το επιπεδο "φιλιας" μιλωντας τους και δινοντας τους καποια δωρα. 

Τα classes του παιχνιδου ειναι τα κλασικα που εχουμε συναντησει και σε πολλα αλλα οπως πολεμιστες, τοξοτες, μαγοι, healers κτλ και μετα απο καποιο lvl μπορουν να αναβαθμιστουν σε ενα αλλο advanced class. 

To setting του παιχνιδιου, δεν ακολουθει το κλασικο fantasy setting, αλλα μοιαζει περισσοτερο στον μεσαιωνα και η συντριπτικη πλειοψηφια των εχθρων ειναι αντιπαλοι στρατιωτες. Και εδω, υπαρχει το social κομματι, οπως στα Fire Emblem αλλα δεν ειναι τοσο προσεγμενο φυσικα, οπως επισης και οι μηχανισμοι του, οι προσωπικοτητες των χαρακτηρων και το σεναριο. 

Το παιχνιδι ειναι ουσιαστικα ενας indie τιτλος με οτι αυτο συνεπαγεται. Δεν εχει το υψηλο επιπεδο παραγωγης και αυτο φαινεται απο τα animations των χαρακτηρων στην μαχη, στα cutscenes και σε αρκετα αλλα. Στα cinematics επισης εχει κακη αποδοση και αρκετο screen tearing, κατι που ειχα καιρο να δω. 

Γενικα το ευχαριστηθηκα καθως ανηκει στην κατηγορια των tactics που ειναι απο τις αγαπημενες μου. 

Γυρναμε τωρα παλι στο series x στο οποιο ξεκινησα απο χθες το Sea of Stars.

 

[koboloy]

The Callisto Protocol

Το ξεκίνησα σε ps4 pro και το τελευταίο 1/4 παίχτηκε σε ps5.

Αρχικά να πω πως γενικότερα λόγω υποχρεώσεων έχω πολύ περιορισμένο χρόνο για gaming οπότε όταν προλαβαίνω δεν καταπιάνομαι με δύσκολα games κυρίως σε μηχανισμούς δύσκολα και μεγάλα σε διάρκεια.

Το σύστημα μάχης που έχουν ειπωθεί τόσα πολλά μου άρεσε ήταν απλό ώστε να σου δίνει σιγουριά να αντιμετωπίζεις ό,τι συναντάς, η ατμόσφαιρα και ο ήχος ικανοποιητικά, σου δίνουν αυτή την κλεισούρα που χρειάζεται. Πάμε στα γραφικά, στο ps4pro λοιπόν ήμουν αρκετά ικανοποιημένος, μόλις όμως έγινε η μετάβαση στο 5άρι είπα μέσα μου κρίμα που δεν είχα νωρίτερα την κονσόλα, ξαφνικά όλα έγιναν πεντακάθαρα!

Το Callisto Protocol είναι όμορφο παιχνίδι, ιδανικό για έναν μη απαιτητικό παίχτη χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, πέρασα ευχάριστα την ώρα μου μαζί του.

[rodosf1]

1 λεπτό πριν, koboloy είπε

The Callisto Protocol

Το ξεκίνησα σε ps4 pro και το τελευταίο 1/4 παίχτηκε σε ps5.

Αρχικά να πω πως γενικότερα λόγω υποχρεώσεων έχω πολύ περιορισμένο χρόνο για gaming οπότε όταν προλαβαίνω δεν καταπιάνομαι με δύσκολα games κυρίως σε μηχανισμούς δύσκολα και μεγάλα σε διάρκεια.

Το σύστημα μάχης που έχουν ειπωθεί τόσα πολλά μου άρεσε ήταν απλό ώστε να σου δίνει σιγουριά να αντιμετωπίζεις ό,τι συναντάς, η ατμόσφαιρα και ο ήχος ικανοποιητικά, σου δίνουν αυτή την κλεισούρα που χρειάζεται. Πάμε στα γραφικά, στο ps4pro λοιπόν ήμουν αρκετά ικανοποιημένος, μόλις όμως έγινε η μετάβαση στο 5άρι είπα μέσα μου κρίμα που δεν είχα νωρίτερα την κονσόλα, ξαφνικά όλα έγιναν πεντακάθαρα!

Το Callisto Protocol είναι όμορφο παιχνίδι, ιδανικό για έναν μη απαιτητικό παίχτη χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, πέρασα ευχάριστα την ώρα μου μαζί του.

Αυτό με τους περίπλοκους μηχανισμούς ξαναπέστο φίλε μου, βασικό προτέρημα ο απλός χειρισμός σε ένα game. 

[Mr_Terror]

Και το dlc είναι καλό.αξιζει να το παίξετε.

[Tifa_LockHeart]

1 ώρα πριν, Mr_Terror είπε

Και το dlc είναι καλό.αξιζει να το παίξετε.

Σήμερα το ξεκίνησα μετά από πολύ καιρό που είχα τελειώσει το main game και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Ο χειρισμός συνεχίζει να μου αρέσει, εκπληκτική ατμόσφαιρα γραφικά και ήχος που συγκλονίζει. Από τα παιχνίδια που με ικανοποίησαν πολύ περισσότερο από ότι περίμενα με βάση αυτά που διάβαζα.

[Mr_Terror]

και μενα μου αρεσε το παιχνιδι.Λιγο ο χειρισμος με χαλασε αλλα τον συνηθισα.

[Tifa_LockHeart]

1 λεπτό πριν, Mr_Terror είπε

και μενα μου αρεσε το παιχνιδι.Λιγο ο χειρισμος με χαλασε αλλα τον συνηθισα.

Όλα θέμα συνήθειας και υπομονής είναι. Πήγαν να προσφέρουν κάτι νέο στο θέμα αποφυγής το οποίο θέλει λίγη δουλειά αλλά είναι υποφερτό μετά από λίγο. Ανυπομονώ να φτάσω στο τέλος του DLC.

[gtsoui]

Τερματιστηκε το φοβερο Sea of Stars στο series x.

Ενα πανεμορφο indie παιχνιδι, στα προτυπα των παλιων 16bit jrpgs με turn based combat φυσικα.

Σε γενικες γραμμες το Sea of Stars ακολουθει την πεπατημενη παρα πολλων παλιων αλλα και νεων rpg αυτου του στυλ αλλα τα δυνατα του σημεια ειναι θεωρω σε παρα πολυ υψηλο επιπεδο. 

Εχουμε λοιπον το κλασικο πλεον group χαρακτηρων, οπου στις μαχες μπορεις να εχεις μεχρι 3 ταυτοχρονα και τους οποιους μπορεις να εναλλασεις με τους αλλους χαρακτηρες σου χωρις κανεναν περιορισμο. Ο κοσμος του επισης ειναι δομημενος κατα τα συνηθη προτυπα, υπαρχουν δηλαδη περιοχες ως ξεχωριστα levels για εξερευνηση και ενωνονται μεταξυ τους μεσω του χαρτη.

Το lvl up συστημα ειναι και αυτο γνωριμο, κατα το οποιο ολοι οι ηρωες σου μπορουν να διαλεξουν ποιο στατιστικο θα ανεβασουν, οπως physical attack, magic attack, defense, hit points, mana points και αλλα. 

Μεχρι στιγμης λοιπον δεν εχει κατι το διαφορετικο απο την πλειοψηφια παρομοιων παιχνιδιων αλλα στα κατωθι το παιχνιδι δινει ρεστα. 

Τα γραφικα καταρχην ειναι εξαιρετικα, με την προυποθεση φυσικα οτι αρεσει σε καποιον η συγκεκριμενη 16bit παρουσιαση. Ειναι απο τα καλυτερα που εχω δει σε παιχνιδι τετοιου στυλ. Φοβερη λεπτομερεια με πολυ ομορφα και ζωντανα χρωματα.

Η μουσικη υποκρουση ειναι επισης σε πολυ υψηλο επιπεδο, απο τα πολυ καλα soundtracks που εχω συναντησει.

Αυτο ομως που ξεχωριζει για μενα ειναι το level design. Παρα πολλα επιπεδα, με εξαιρετικη ποικιλια στα περιβαλλοντα και με μια μιξη exploration οπως εχουμε συνηθισει σε παρομοια παιχνιδια και καποιων puzzles που δινουν μια επιπλεον νοτα στο παιχνιδι.

Δυο ψεγαδια μονο μπορω να καταλογισω στο Sea of Stars. 

Το πρωτο ειναι οτι δεν μπορεις να εξερευνησεις πληρως καποιες πιστες (για να βρεις μπαουλα που εχουν αντικειμενα για παραδειγμα) καθως σου λειπουν τα καταλληλα εργαλεια και θα χρειαστει να επισκεφτεις τις πιστες αυτες εκ νεου, εφοσον θυμασαι φυσικα τι "εκκρεμοτητες" εχεις αφησει. Ειναι μια λειτουργικοτητα που εχουν παρα πολλα παιχνιδια και την οποια δεν ευχαριστιεμαι ιδιαιτερα. Το καλο ειναι οτι στο Sea of Stars ειναι λιγες σχετικα οι φορες που συμβαινει αυτο, σε αντιπαραβολη με αλλα παιχνιδια.

Το δευτερο ψεγαδι για μενα αφορα τις μαχες. Δεν εχουν κατι κακο αλλα δεν εχουν κατι το ιδιαιτερο και τις βρηκα αρκετα "basic".Καποια boss fights ομως ειναι πολυ ωραια. 

Σε γενικες γραμμες λοιπον, ενα φοβερο παιχνιδι που το συνιστω ανεπιφυλακτα στους λατρεις του ειδους, εξαλλου ειναι και στο gamepass αλλα και στο ps plus! Η συνολικη του ποιοτητα αντανακλαται και στις βαθμολογιες που εχει παρει, οι οποιες ειναι εξαιρετικα υψηλες.

[Edel]

Από ιστορία τι λέει; Διάρκεια πόσο σου πήρε;

[rodosf1]

7 λεπτά πριν, Edel είπε

Από ιστορία τι λέει; Διάρκεια πόσο σου πήρε;

Από τα λεγόμενα του o @gtsoui το ξεκίνησε νομίζω Τετάρτη, άρα μέχρι Κυριακή ολοκλήρωση καμία 8-15 ώρες πρέπει να είναι. Βέβαια το howlongtobeat λέει 27 ώρες average μονο για το main, είναι τόσο μεγάλο όμως τελικά; 

[gtsoui]

27 ωρες δεν νομιζω να μου πηρε θα το τσεκαρω ομως και θα επανελθω. Ειναι σχετικα μεγαλο σε διαρκεια αλλα δεν εχει κατι σε side περιεχομενο οπως και αλλα τετοιου στυλ για να τραβηξουν πολυ το συνολικο playthrough. 

Προς το τελος σου δινεται η δυνατοτητα να κανεις free roam πριν πας στο τελευταιο dungeon αλλα δεν το κανα, καθως δεν θεωρησα οτι ειχα χασει κατι που με ενδιεφερε. 

Το story τωρα, το βρηκα καλο αλλα γενικα σε αυτο το κομματι εχω χαμηλα στανταρ. 

Επεξ/σία 4 Σεπτεμβρίου 2023 από gtsoui

[gtsoui]

Επανερχομαι λοιπον, οντως τοσο πολυ επαιξα Sea of Stars. Δειχνει 1d 4h 14m..

Επεξ/σία 4 Σεπτεμβρίου 2023 από gtsoui

[Tifa_LockHeart]

Είχα ξεκινήσει το Resident Evil 4 Remake αρχές που βγήκε, αλλά το σταμάτησα γρήγορα μιας και ήρθε στα χέρια μου το Final Fantasy XVI. Γνώρισα την σειρά από το Remake του 7 κόλλησα με την Tifa, και βλέποντας το gameplay του το ερωτεύτηκα. Πίστευα ότι έτσι θα είναι όλα και έτσι πήρα και το XV , αλλά τα πράματα δεν ήταν όσο ευχάριστα περίμενα. Παρόλαυτα έδωσα άλλη μια ευκαιρία και πήρα και το XVI. Τώρα πια πιστεύω ότι ήταν τυχαίο αυτό το θαύμα που έγινε στο FFVII Remake και δεν θα επαναληφθεί μέχρις ότου κυκλοφορήσει το Part 2 από το FFVII. 

Στο 16 που πραγματικά μαζοχιστικά θα χαρακτήριζα την υπομονή μου, το ξεζουμισα αφήνοντας μόνο ένα τρόπαιο αυτό του να το παίξω όλο από την αρχή στο Final fantasy mode. Του έδωσα κοντά στις 80+ ώρες και πάλι δεν ταιριάζει ο χρόνος που του αφιέρωσα με την αρνητική μου τελική εντύπωση. 

Προσπάθεια για ενθουσιασμό και μόνο. Τρομερές μάχες αλλά σε πήγαιναν στην κορυφή και μετά σε έσβηναν με τεράστια cutscenes που παρακαλούσα να με αφήσει να παίξω. Έκανα δύο βήματα χαρούμενος ότι θα παίξω και πάλι cutscenes. Δεν λέω, καλό το lore αλλά μέτρο... Έχασα μόνο δύο φορές σε όλο το game χωρίς talismans βοήθειας και easy mode και δεν είμαι καν μέτριος παίκτης. Οι εχθροί αδύναμοι καθόλου σε στυλ Final fantasy. Είναι τώρα φάση εχθρός κλασικός, εκείνες οι μπάλες φωτιάς και μπορείς να τις σκοτώσεις με φωτιά και να πάθουν damage ίδιο με το αν τις χτυπήσεις με οποιοδήποτε στοιχείο ή με σπαθί. Στατιστικά αυτόματα να ανεβαίνουν και RPG να λείπει τελείως. Hack n slash τίτλος με τεράστια cutscenes. 

Ειδικά μετά από ένα σημείο που αποκτάς ένα συγκεκριμένο ability από ένα Eikon είσαι άτρωτος. Σχεδόν μετά από μια μεγάλη μάχη που γίνεται στην μέση το παιχνίδι έπρεπε να τελειώσει μιας και το τέλος ήταν αναμενόμενο. Από τα μαλλιά το τραβούσαν και τα side quests ασχολιαστα αδιάφορα. 

Σίγουρα η μουσική από τα πιο δυνατά σημεία μαζί με τις μεγάλες μάχες αλλά ως εκεί. Ο Ρυθμός μου φάνηκε ότι είχε τεράστια σκαμπανεβάσματα και με την τεράστια κοιλιά με έχασε. Περίμενα πως και πως να τελειώσει μπας και γίνει κάτι δυνατό και αλλάξω γνώμη. Αλλά τίποτα.

Στα καπάκια αφού τελείωσα και έκανα delete το παιχνίδι έμαθα ότι έκαναν ένα update για τον τραγικό τεχνικό τομέα που ούτε 60 δεν έπιανε σε performance mode με συνεχώς να πέφτει σε ενοχλητικό βαθμό. Δεν ξέρω αν σώζεται τεχνικα αυτό το παιχνίδι.

Είπα για σβήσιμο να συνεχίσω το Resident Evil 4 Remake που πραγματικά παρόλο το b movie του πράγματος, ότι έχει αναλάβει να κάνει το κάνει τέλεια ρε συ. Σου λέει φίλε μου εγώ θα σου δώσω έναν τύπο που θα κάνει parry αλυσοπρίονο και θα πυροβολας μεγάλες μυγες σε κόκκινα βαρέλια αλλά ναι το κάνει καλά, είναι μικρό και δεν βαριέσαι. Μια χαρά δουλεύει και το performance mode και στην τελική διασκέδασα πολύ περισσότερο από ότι στο Final Fantasy XVI που απλά το αντιμετώπισα σαν κάτι πολύ μεγαλύτερο από ότι πράγματι ήταν έστω για μένα.

Επεξ/σία 5 Σεπτεμβρίου 2023 από Tifa_LockHeart