Προς το περιεχόμενο

Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε


firepc

Προτεινόμενες αναρτήσεις

52 λεπτά πριν, e-tic είπε

spacer.png

Portal Revolution

Fan made mod του Portal 2 που παρουσιάζει μια ανεξάρτητη ιστορία στον κόσμο της Aperture με καινούριους γρίφους και όμορφα γραφικά. Μικρό σε διάρκεια, κανένα 8ωρο στο σύνολο, αλλά αρκετό για τους λάτρεις του Portal ώστε να ξυπνήσει μνήμες και προσμονές για ένα πιθανό Portal 3.

spacer.png

Kelvin and the Infamous Machine

Point & click adventure game που αφορά την ιστορία ενός επιστήμονα που τρελένεται και ταξιδεύει πίσω στον χρόνο για να αλλάξει την ιστορία (cliché). Ο παίκτης πρέπει να τον ακολούθήσει και να επαναφέρει την ιστορία στην "κανονική" της ροή. Αποτελείται απο 3 αυτοτελή κεφάλαια που παίζονται μεν σειριακά αλλά η επιλογές στο ένα δεν επηρεάζουν την εξέλιξη στο επόμενο. Τα γραφικά είναι λίγο flash style και οι γρίφοι κάποιες φορές δεν βγάζουν νόημα (χρησιμοποίησα walkthroughs) καθώς μάλλον πήγαν ανεπιτυχώς να αντιγράψουν τα παιχνίδια της χρυσής εποχής των adventure games (monkey island series κατά κύριο λόγο). Όχι κακό, αλλά ούτε εξαίσιο, θα το έλεγα μέτριο.

spacer.png

My Brother Rabbit

Απίστευτα όμορφη και συναισθηματική εμπειρία. Η ιστορία του παιχνιδιού είναι ένα καταπληκτικό ταξίδι στον τρόπο που αντιλαμβάνεται και πιστεύει οτι μπορεί να αντιμετωπίσει ένα παιδί τα γεγονότα που συμβαίνουν στο οικογενειακό του περιβάλλον και δεν έχει ακόμα την δυνατότητα να τα κατανοήσει πλήρως. Σαν παιχνίδι θα το χαρακτήριζα ως point and click puzzle game με έντονα στοιχεία απο hidden object game. Τα γραφικά είναι όμορφα και ο ήχος εξίσου καλός.

spacer.png

Toby The Secret Mine

Άλλο ένα limbo wannabe παιχνίδι, άλλωστε οι δημιουργοί του δηλώνουν ξεκάθαρα οτι απο αυτό εμπνεύστηκαν και επηρρεάστηκαν για να φτιάξουν το παιχνίδι. Το αποτέλεσμα θα το χαρακτήριζα μετριότατο προς κακό. Οι πίστες μικρές και με ελάχιστες αξιόλογες προκλήσεις, η ιστορία αδιάφορη, ο χειρισμός προβληματικός σε κάποια σημεία. Σίγουρα υπάρχουν καλύτερες επιλογές για όσους θέλουν να παίξουν ένα limbo clone.

Καλησπερα,αν εχεις ορεξη γραψε καποια παιχνιδια που ειναι limbo clone και ειναι καλα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 1,3k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

39 minutes ago, Tigio13 said:

Καλησπερα,αν εχεις ορεξη γραψε καποια παιχνιδια που ειναι limbo clone και ειναι καλα.

Πρώτο και καλύτερο το Inside, απο τους ίδιους τους δημιουργούς του Limbo.
Επίσης θυμάμαι το Monochroma, το οποίο αν και δεν με κατενθουσίασε, είναι σίγουρα καλύτερο απο το Toby.
Soon to be played έχω το Nihilumbra το οποίο δείχνει να είναι αρκετά σκοτεινό και ατμοσφαιρικό ενώ άλλοι χρήστες/gamers προτείνουν πολλά και διάφορα, ανάμεσά τους τα Inmost, Feist, Grayland κτλ.
 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

8 ώρες πριν, Speculoos είπε

Κανονικά θα έπρεπε να έχουμε και θέμα για παιχνίδια που παράτησα και σιχτίρισα τις ώρες και το bandwidth που έχασα και δεν ξαναγυρνάνε.

Εδώ είσαι!

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, e-tic είπε

Πρώτο και καλύτερο το Inside, απο τους ίδιους τους δημιουργούς του Limbo.
Επίσης θυμάμαι το Monochroma, το οποίο αν και δεν με κατενθουσίασε, είναι σίγουρα καλύτερο απο το Toby.
Soon to be played έχω το Nihilumbra το οποίο δείχνει να είναι αρκετά σκοτεινό και ατμοσφαιρικό ενώ άλλοι χρήστες/gamers προτείνουν πολλά και διάφορα, ανάμεσά τους τα Inmost, Feist, Grayland κτλ.
 

Σε ευχαριστώ πολύ. Inside εννοείται πως έχω παίξει. Αλλά μόνο αυτό. Θα δοκιμάσω και τα άλλα που προτείνεις. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
5 ώρες πριν, Tigio13 είπε

Καλησπερα,αν εχεις ορεξη γραψε καποια παιχνιδια που ειναι limbo clone και ειναι καλα.

Δεν θα τα έλεγα απαραίτητα Limbo clone όλα αλλά σίγουρα είναι ατμοσφαιρικά platform:

  • Little Nightmares 1+2
  • Cocoon
  • The Swapper
  • Planet Alpha
  • Planet of Lana
  • Gris
  • The Missing: J.J. Macfield and the Island of Memories
  • Black The Fall
  • FAR: Lone Sails
  • FAR: Changing Tides
  • Somerville

Έχω παίξει όλα εκτός από το Somerville και τα προτείνω.

Επεξ/σία από Despotas
  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, Despotas είπε

Δεν θα τα έλεγα απαραίτητα Limbo clone όλα αλλά σίγουρα είναι ατμοσφαιρικά platform:

  • Little Nightmares 1+2
  • Cocoon
  • The Swapper
  • Planet Alpha
  • Planet of Lana
  • Gris
  • The Missing: J.J. Macfield and the Island of Memories
  • Black The Fall
  • FAR: Lone Sails
  • FAR: Changing Tides
  • Somerville

Έχω παίξει όλα εκτός από το Somerville και τα προτείνω.

Από όλα αυτά που πόσταρες έχω παίξει 4 και μου άρεσαν πολύ. Αγαπημένα σίγουρα little nightmares 1 και 2,planet of lana πολύ καλό και τέλος cocoon που μου έκαψε κάποια εγκεφαλικά κύτταρα σε κάποιους γρίφους. Να πω την αμαρτία μου στο τελευταίο είδα yt κάνα δυο φορές για λύσεις. Έχω πολύ υλικό να δω... 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
14 ώρες πριν, Tigio13 είπε

Από όλα αυτά που πόσταρες έχω παίξει 4 και μου άρεσαν πολύ. Αγαπημένα σίγουρα little nightmares 1 και 2,planet of lana πολύ καλό και τέλος cocoon που μου έκαψε κάποια εγκεφαλικά κύτταρα σε κάποιους γρίφους. Να πω την αμαρτία μου στο τελευταίο είδα yt κάνα δυο φορές για λύσεις. Έχω πολύ υλικό να δω... 

Προτείνω επίσης τα εξής:

  • Jusant
  • Stray
  • Shady Part of Me
  • Creaks
  • Braid Anniversary Edition
  • Unravel 1+2
  • Τα 2 Talos Principle οπωσδήποτε αν σου αρέσουν παιχνίδια στυλ Portal
Επεξ/σία από Despotas
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Fears to Fathom: Carson house // Ironbark Lookout

image.jpeg.b3a87194464969a333927c55eee529f3.jpeg

Τα τελευταία βράδια έπαιξα δυο από τα τέσσερα συνολικά επεισόδια της (σχετικά) νεας σειράς Fears of Fathom. Μιλάμε για παιχνίδια παραγωγής ενός ανθρώπου, που το κάθε επεισόδιο βασίζεται σε ιστορίες που λαμβάνει από χρήστες. Το Carson house πχ αφορά μια ιστορία home invasion και το Ironbark Lookout μια ιστορία από την μεριά ενός δασοφύλακα σε ένα δάσος όπου έχουν αναφερθεί εξαφανίσεις παιδιών πρόσφατα.

Προσωπικά βρήκα την νέα μου αγαπημένη σειρά στο κομμάτι του τρόμου. Παιχνίδι που σου χτίζει την ατμόσφαιρα σταδιακά και σου δημιουργεί ένα συναίσθημα άγχους και φόβου χωρίς να έχει ανάγκη από ηλίθια jumpscares. Επίσης βρήκα αυτό που έψαχνα και δεν έβρισκα ποτέ σε παιχνίδια τρόμου, τον ρεαλισμό.

Το σενάριο δεν περιλαμβάνει φαντάσματα και δαίμονες, αλλά κανονικούς ανθρώπους και καταστάσεις που αν και ναι μεν είναι τραβηγμένες, θα μπορούσαν κανονικά να συμβούν στον καθένα μας. Ταυτόχρονα, το παιχνίδι ακολουθεί μια μη - γραμμική συνταγή στα σημεία και χρησιμοποιεί ελάχιστα scripted events.

Παραδειγμα, ο δολοφόνος κάνει μια κίνηση και πας να κοιτάξεις τι έγινε, αν αρχίζεις να κάνεις βόλτες μπορεί εύκολα να πέσεις πάνω του εκεί όπου κρύβεται και πρακτικά να φας Game Over (μαζί με καρδιακό). Ή πχ μπορεί να σου έρθει ειδοποίηση ότι υπάρχει κίνηση στην κάμερα και αν παρατηρήσεις γρήγορα να τον δεις να περπατάει στο βάθος προς μια κατεύθυνση, να ακούς τα βήματα του στο σπίτι κτλ. 

Το παιχνίδι προσωπικά με ζόρισε αρκετά. Πέρα απο φόβο μου προκάλεσε και άγχος, ανησυχία κτλ. Συναισθήματα που έχω να νιώσω από εποχές Amnesia Dark Descent. 

Υ.Γ 1) Γούστα είναι αυτά, μπορεί κάποιος να μην νιώθει από αυτό το είδος τρόμου, όπως και εγώ πχ που με παιχνίδια Jumpscare festivals οπως το Outlast δεν καταλαβαίνω τίποτα.

Υ.Γ 2) Το πρώτο επεισόδιο ειναι δωρέαν, προτείνω σίγουρα μια δοκιμή.

Επεξ/σία από BlueBlade
  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

spacer.png

Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτό το DLC. Μας ήρθε η fromsoftware με ένα ολόκληρο παιχνίδι και μας το βάφτισε DLC.
Εκεί που νομίζαμε ότι στο base game είχε πίασει ένα Peak στο Art direction και στα boss design έρχεται στο Shadow of the erdtree και πάει ακόμα πιο ψηλά. Γενικά έχει ανεβάσει πολύ τον πήχη η Fromsoftware όχι μόνο σαν DLC αλλά και σαν παιχνίδι γιατι ας μη γελιόμαστε δεν είναι DLC αυτο το πράγμα.

Έχοντας λοιπόν νικήσει δύο boss(Radahn και Mohg) έχουμε την δυνατότητα από την αρένα του Mohg να πίασουμε το χέρι του Miquella και να μεταφερθούμε στo Land of Shadow έναν εντελώς καινούργιο χάρτη που απο την πρώτη ματιά φαίνεται να έχει να μας δώσει πολλές ώρες εξερεύνησης. Το DLC αντιμετωπίζει διαφορετικά το level scaling από το base game με ένα καινούργιο mechanic τα Shadow realm blessings τα οποία είτε είναι τα Scadutree Fragments τα οποία μας ανεβάζουν το πόσο damage σκάμε στα τέρατα καθώς ανεβάζει και τις άμυνες μας, είτε τα revered spirit ashes τα οποία δυναμώνουν τα summon μας πχ mimic tear σε πολλούς δεν αρέσει αλλά δίνει κίνητρο για εξερεύνηση και δεν επιτρέπει απλά να κάνεις speedrun τα boss επειδή είσαι 500 level.

Αυτό που ξεχωρίζει στο level design του open world είναι ότι ο χάρτης δίνει ένα verticality κυριολεκτικά είναι η μια περιοχή πάνω στην άλλη και οι περιοχές ενώνονται πολλές φορές με άλλες άκυρες περιοχές που ποτέ δεν θα φανταζόσουν ότι είναι ο σωστός δρόμος, επίσης πλέον νιώθεις ότι είναι πιο γεμάτος ο κόσμος περισσότεροι εχθροί περισσότερα camps κτλ. Τα Legacy dungeon είναι πολύ καλά δομημένα με την εξαίρεση ότι κάποια νιώθεις ότι τελειώνουν πολύ γρήγορα. Το DLC επίσης φέρνει καινούργιους εχθρούς και boss, η ποικιλία των εχθρών δεν απογοητεύει αλλά εκεί που ξεχωρίζει είναι στα Boss τα οποία είναι επικά και πανέμορφα εκτός από το τελευταίο που χωρίς σποιλς θα πω ότι είναι από τις χειρότερες εμπειρίες σε souls παιχνίδι. Ένα παράπονο θα ήταν ότι πολλά boss δεν έχουν cutscene θα μπορούσαν να βάλουν έστω ένα introduction.

  Έχει γίνει απίστευτη δουλειά στο art direction απο όπου και να το κοιτάξεις το παιχνίδι είναι σαν ένα κινούμενο έργο τέχνης γενικά παραδίδει σεμινάρια στο art direction χρόνια τώρα η FromSoftware και ανεβάζει όλο και πιο ψηλά τον πήχη. To Soundtrack ακόμα μια φορά σε παιχνίδι της fromsoftware σπέρνει και είναι όσο επικό θα έπρεπε να είναι σε ένα τέτοιου είδους παιχνίδι. Πολύ σωστή δουλεία έχει γίνει και στους διαλόγους των npc σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν interaction μεταξύ τους και οι διάλογοι και το voice acting είναι απο άλλο πλανήτη. Το DLC αξίζει κάθε ευρώ η διάρκεια του είναι χωρίς υπερβολές ίσως και παραπάνω από ΑΑΑ τίτλους των 80 ευρώ. Για να τελειώσει το και κάλα ριβιού μου, θα πω ότι το Shadow of the erdtree εαν ήταν stand alone dlc και δεν χρειαζόταν το παιχνίδι για να το παίξεις θα έβγαινε game of the year άνετα. Για τέτοια ποιότητα μιλάμε. 

Επεξ/σία από EmiyaKiritsugu
  • Like 7
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

spacer.png

Ένα άριστο third person shooter souls like παιχνίδι βελτιωμένο σε όλα σε σχέση με το προηγούμενο. Γενικά δεν αλλάζει πολύ την συνταγή στο gameplay που είχε και το προηγούμενο, αλλάζει όμως απίστευτα το εικαστικό κομμάτι καθώς το art direction είναι απίστευτα όμορφο, πολύ καλοφτιαγμένο είναι και το level design όπως και οι τοποθετήσεις των εχθρών. Και τα boss όλα πολύ καλοδουλεμένα και με πολύ δυνατό Design. Το παιχνίδι είναι δύσκολο όπως θα περίμενε κανείς από ένα παιχνίδι που ακολουθεί τα souls like βήματα επίσης είναι και πολύ rewarding. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι κάθε φορά που κάνεις refresh το campaign είναι όλα διαφορετικά(bosses, περιβάλλοντα, loot). Θα χρειαστεί πολλά refresh για να δει και να κάνει κανείς τα πάντα στο παιχνίδι. Ακολουθεί γενικά μια randomizer φιλοσοφία για να γίνει πιο ενδιαφέρον το replayability. Έχει πολύ ωραία γραφικά, πολύ καλό είναι και το soundtrack όπως και η ατμόσφαιρά γενικά του παιχνιδιού. 

Ο παίκτης στην αρχή διαλέγει ένα class με βάση του τι θέλει να παίξει καθώς το κάθε class έχει αλλά skills, perks και mods. Βέβαια δεν είναι όλα ανοιχτά από την αρχή καθώς θα χρειαστεί να τελειώσουν κάποια "questline" για να ανοίξουν όλα τα classes. Μόλις ξεκλειδώσει ο παίκτης κάποιο class μπορεί να το αλλάξει επί τόπου.
Απο gear έχουμε ένα σωρό όπλα, όπου κάποια είναι πολύ unique τόσο σε εμφάνιση όσο και στην χρήση τους καθώς και πάρα πολύ καλές πανοπλίες, κάποιες από τις οποίες ξεκλειδώνουν ανάλογα με τα classes που έχει ανοίξει ο παίκτης.

Αυτό που ξεχωρίζει στο Remnant 2 είναι το γεγονός ότι μπορείς να το παίξεις co-op από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς boundaries και με shared loot κάτι το οποίο δεν υπάρχει σε κανένα souls like τίτλο. Ανεβαίνει εννοείται και η δυσκολία στον κόσμο όταν είναι περισσότερα άτομα οπότε δεν χάνει ο παίκτης δυσκολία.

Η ιστορία δεν είναι κάτι το τόσο σπουδαίο προσπαθεί στην αρχή να στήσει λίγο τους χαρακτήρες αλλά κάπου στη μέση του παιχνιδιού έχεις ξεχάσει τα πάντα και τους πάντες και το μόνο που θες να κάνεις είναι να σκοτώνεις bosses και τέρατα. Γενικά δεν είναι το δυνατό σημείο του παιχνιδιού η ιστορία ξεχνάς όλους τους χαρακτήρες μέχρι σχεδόν και τον σκοπό σου..

Στο PC που το έπαιξα εγώ κάποια θεματάκια με stutters και Fps drops τα είχε. Οχι όμως σε ενοχλητικό βαθμό.

Το παιχνίδι αυτή την στιγμή στην τιμή που παίζει αξίζει κάθε του ευρώ και είναι σίγουρο ότι θα σας κρατήσει πάρα πολλές ώρες απασχολημένους.

Επεξ/σία από EmiyaKiritsugu
  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Jusant

Πρόκειται για 3rd person παιχνίδι αναρρίχησης από τους δημιουργούς των Life is Strange.

Ατμόσφαιρα-γραφικά-ήχος είναι σε καλά επίπεδα. Γενικά είναι μια χαλαρή εμπειρία το συγκεκριμένο.

Δεν υπάρχει speech, η ιστορία διαδραματίζεται μέσα από τα διάσπαρτα notes που βρίσκεις. Σϊγουρα δεν θα αρέσει σε όλους αυτό το διάβασμα, οπότε μπορείτε απλά να συνεχίσετε το σκαρφάλωμα.

Προτείνω μόνο με controller, ο χειρισμός θέλει μια συνήθεια και σε μερικά σημεία δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις την πορεία που πρέπει να ακολουθήσεις.

Ωστόσο με κράτησε για τις 6-7 ώρες του χωρίς να κουράσει. Είναι και στο Gamepass που σαφώς ταιριάζει σε τέτοιους μικρούς σε διάρκεια τίτλους.

Κάτι διαφορετικά από τα συνηθισμένα που πιστεύω αξίζει ένα πέρασμα. Από μένα 8/10.

Flashback 2

Το 1ο Flashback είναι παιχνίδι-σταθμός για την εποχή του. Αυτό απλά δεν χρειαζόταν..

Γραφικά-ήχος είναι ανεκτά αλλά το παιχνίδι, παρά το τελευταίο patch, δεν σε ελκύει.

Η μάχη δεν έχει κανένα ενδιαφέρον, απλά πυροβολείς τους χαζούς εχθρούς που στέκονται γύρω σου με το μοναδικό όπλο που έχεις και δεν αλλάζει σε όλο το παιχνίδι..Η στόχευση επίσης δεν είναι πάντα εκεί που περιμένεις.

Κατά διαστήματα εμφανίζονται power-ups με χρονικό περιορισμό..Όχι πως χρειάζονται ιδιαίτερα, εδώ και η ασπίδα είναι ψιλοάχρηστη.

Υπάρχει μια υποτυπώδης εξερεύνηση σε κάποια σημεία αλλά το παιχνίδι είναι γραμμικό. Ακόμη και έτσι, η ιστορία δεν σε κρατάει, απλά το προχωράς για να τελειώσει το μαρτύριο της μάχης και οι διάλογοι B-movie.

Δεν ξέρω επίσης ποιός σκέφτηκε τα σημεία με τη μοτοσυκλέτα..

Γενικά μια πρόχειρη και χωρίς νόημα κυκλοφορία. 5/10.

  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

spacer.png

Dune: Spice Wars

Ξεκαθαρίζω οτι είμαι fan του κόσμου που δημιούργησε ο Frank Herbert και ότι έχει σχέση με αυτόν με κεντρίζει και μου αρέσει, ακόμα και αυτά που έχουν θαφτεί απο τις κριτικές, όπως η ταινία του 1984 και η μίνι σειρά του 2000. Όσον αφορά τα παιχνίδια, έχω παίξει όλα της σειράς, απο το πρώτο adventure Dune του 1992 και το RTS Dune II που βγήκε την ίδια χρονιά μέχρι το "πρ'οσφατο" Emperor: Battle for Dune του 2001. Έκτοτε υπήρξε σιγή ασυρμάτου και η προσμονή για κάτι νέο ικανοποιούταν απο τις καταπληκτικές δουλειές που κάναν οι ομάδες GruntMods και OpenRA αναστήνοντας το καλύτερο, μέχρι πρότινως, παιχνίδι της σειράς, το Dune 2000.

Και κάποια στιγμή, κάπου εκεί στο hollywood, κάποιος είχε την φώτιση να επαναδημιουργήσει τον κόσμο του Dune στην μεγάλη οθόνη και να δημιουργήσει ένα hype που οδήγησε στην δημιουργία και καινούριου παιχνιδιού! Την δημιουργία ανέλαβε η Shiro Games, η εταιρεία που μας έδωσε πριν λίγα χρόνια και το πολύ ωραίο Northgard, την λογική του οποίου και χρησιμοποίησε και στο Dune: Spice Wars. Πρόκειται λοιπόν για ένα 4Χ strategy game που ξεφεύγει αρκετά απο τον τρόπο που παιζόντουσαν τα παλιά RTS αλλά αποδίδει καταπληκτικά την σκοτεινιά, την ίντριγκα και την ατμόσφαιρα των βιβλίων του Frank Herbert, με την μουσική του επένδυση, τα γραφικά, τα -ελάχιστα- animation  κτλ.

Το παιχνίδι δεν εστιάζει στο να δημιουργήσεις έναν τεράστιο στρατό και να κατατροπώσεις τον αντίπαλο, καθώς υπάρχουν πολλοί τρόποι να κερδίσεις (Δολοφονίες, κατακτήσεις περιοχών, πολιτική επιβολή). Το πολύτιμο spice δεν είναι το μόνο αγαθό που υπάρχει καθώς ο παίκτης θα πρέπει να ισορροπήσει τις κινήσεις του ώστε να μπορεί να παράγει 6-7 διαφορετικά αγαθά που το κάθε ένα τον βοηθάει σε διαφορετικό τομέα, ανάλογα και την στρατηγική που έχει επιλέξει να ακολουθήσει.

Οι αναβαθμίσεις που προσφέρει είναι χωρισμένες σε 4 τομείς και βελτιώνουν την απόδοση στρατιωτικών μονάδων, ταχύτητα δημιουργίας αγαθών και την αποτελεσματικότητα στην πολιτική. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές και η κάθε αποστολή που δίνει διαφορετικό στόχο σε αναγκάζει να χρησιμοποιείς κάθε φορά άλλη τακτική.

Οι οίκοι που είναι διαθέσιμοι για campaign είναι οι κλασσικοί Atreides και Harkonnen ενώ οι καινούριες προσθήκες είναι οι Corrino, Ecaz και Vernius (προσφέρονται ως DLC) ενώ σε skirmish και kanly duel υπάρχει η δυνατότηα να επιλλεχθούν οι Smugglers και οι Fremen. Κάθε οίκος έχει τα δικά του πλεονεκτήματα που και αυτά σε αναγκάζουν να προσαρμόσεις το στυλ παιχνιδιού σου ώστε να μπορέσεις να τα εκμεταλευτείς στο έπακρο.

Το παιχνίδι έχει ένα πολύ ρηχό tutorial, οπότε κάποιος που δεν έχει εμπειρία σε 4Χ strategy games θα δυσκολευτεί λίγο. Εγώ έπαιξα και έχασα 3-4 φορές στην πρώτη πίστα του campaign των Atreides μέχρι να καταλάβω τους μηχανισμούς και την λογική του παιχνιδιού, αλλά μετά ήταν απόλαυση. Έγραψα 180 ώρες παιχνιδιού μέχρι να τελειώσω όλα τα campaigns στο 100%, πιάνοντας όλους τους στόχους νίκης και κατακτώντας ολόκληρο τον χάρτη, και θα συνεχίσω να παίζω ακόμα σε skirmish/kanly duel modes.

Για τους fans του κόσμου του Dune και των strategy games, αυτό το παιχνίδι αξίζει κάθε cent.

  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...
Στις 31/7/2024 στις 5:53 ΜΜ, e-tic είπε

spacer.png

Dune: Spice Wars

Ξεκαθαρίζω οτι είμαι fan του κόσμου που δημιούργησε ο Frank Herbert και ότι έχει σχέση με αυτόν με κεντρίζει και μου αρέσει, ακόμα και αυτά που έχουν θαφτεί απο τις κριτικές, όπως η ταινία του 1984 και η μίνι σειρά του 2000. Όσον αφορά τα παιχνίδια, έχω παίξει όλα της σειράς, απο το πρώτο adventure Dune του 1992 και το RTS Dune II που βγήκε την ίδια χρονιά μέχρι το "πρ'οσφατο" Emperor: Battle for Dune του 2001. Έκτοτε υπήρξε σιγή ασυρμάτου και η προσμονή για κάτι νέο ικανοποιούταν απο τις καταπληκτικές δουλειές που κάναν οι ομάδες GruntMods και OpenRA αναστήνοντας το καλύτερο, μέχρι πρότινως, παιχνίδι της σειράς, το Dune 2000.

Και κάποια στιγμή, κάπου εκεί στο hollywood, κάποιος είχε την φώτιση να επαναδημιουργήσει τον κόσμο του Dune στην μεγάλη οθόνη και να δημιουργήσει ένα hype που οδήγησε στην δημιουργία και καινούριου παιχνιδιού! Την δημιουργία ανέλαβε η Shiro Games, η εταιρεία που μας έδωσε πριν λίγα χρόνια και το πολύ ωραίο Northgard, την λογική του οποίου και χρησιμοποίησε και στο Dune: Spice Wars. Πρόκειται λοιπόν για ένα 4Χ strategy game που ξεφεύγει αρκετά απο τον τρόπο που παιζόντουσαν τα παλιά RTS αλλά αποδίδει καταπληκτικά την σκοτεινιά, την ίντριγκα και την ατμόσφαιρα των βιβλίων του Frank Herbert, με την μουσική του επένδυση, τα γραφικά, τα -ελάχιστα- animation  κτλ.

Το παιχνίδι δεν εστιάζει στο να δημιουργήσεις έναν τεράστιο στρατό και να κατατροπώσεις τον αντίπαλο, καθώς υπάρχουν πολλοί τρόποι να κερδίσεις (Δολοφονίες, κατακτήσεις περιοχών, πολιτική επιβολή). Το πολύτιμο spice δεν είναι το μόνο αγαθό που υπάρχει καθώς ο παίκτης θα πρέπει να ισορροπήσει τις κινήσεις του ώστε να μπορεί να παράγει 6-7 διαφορετικά αγαθά που το κάθε ένα τον βοηθάει σε διαφορετικό τομέα, ανάλογα και την στρατηγική που έχει επιλέξει να ακολουθήσει.

Οι αναβαθμίσεις που προσφέρει είναι χωρισμένες σε 4 τομείς και βελτιώνουν την απόδοση στρατιωτικών μονάδων, ταχύτητα δημιουργίας αγαθών και την αποτελεσματικότητα στην πολιτική. Οι επιλογές είναι πάρα πολλές και η κάθε αποστολή που δίνει διαφορετικό στόχο σε αναγκάζει να χρησιμοποιείς κάθε φορά άλλη τακτική.

Οι οίκοι που είναι διαθέσιμοι για campaign είναι οι κλασσικοί Atreides και Harkonnen ενώ οι καινούριες προσθήκες είναι οι Corrino, Ecaz και Vernius (προσφέρονται ως DLC) ενώ σε skirmish και kanly duel υπάρχει η δυνατότηα να επιλλεχθούν οι Smugglers και οι Fremen. Κάθε οίκος έχει τα δικά του πλεονεκτήματα που και αυτά σε αναγκάζουν να προσαρμόσεις το στυλ παιχνιδιού σου ώστε να μπορέσεις να τα εκμεταλευτείς στο έπακρο.

Το παιχνίδι έχει ένα πολύ ρηχό tutorial, οπότε κάποιος που δεν έχει εμπειρία σε 4Χ strategy games θα δυσκολευτεί λίγο. Εγώ έπαιξα και έχασα 3-4 φορές στην πρώτη πίστα του campaign των Atreides μέχρι να καταλάβω τους μηχανισμούς και την λογική του παιχνιδιού, αλλά μετά ήταν απόλαυση. Έγραψα 180 ώρες παιχνιδιού μέχρι να τελειώσω όλα τα campaigns στο 100%, πιάνοντας όλους τους στόχους νίκης και κατακτώντας ολόκληρο τον χάρτη, και θα συνεχίσω να παίζω ακόμα σε skirmish/kanly duel modes.

Για τους fans του κόσμου του Dune και των strategy games, αυτό το παιχνίδι αξίζει κάθε cent.

Έλαβα το παιχνίδι χθες και είχα την ευκαιρία να παίξω μόνο λίγα λεπτά, αλλά μου άρεσε πολύ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Thief : The Black Parade !!!

https://www.moddb.com/mods/thief-the-black-parade

Μόλις το ολοκλήρωσα...10 χορταστικές αποστολές με ατμόσφαιρα πάρα πολύ κοντά στο πρωτότυπο Thief : The Dark Project.

1000 μπράβο στα παιδιά που αφιέρωσαν ώρες και ώρες για την υλοποίηση αυτού του Mod.

Και βεβαίως 1000 φορές καλύτερο από το Thief 4 που το μόνο κοινό που έχει με την σειρά είναι το όνομα...

H πρόταση μου σε όποιον ψάχνει την παλιά μαγεία της εποχής 90-00's.

 

Επεξ/σία από alex84
  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 4 εβδομάδες αργότερα...

spacer.png

Prince of Persia - The lost crown

Επιστροφή στις ρίζες του 2D/2,5D platforming για ένα franchise που δεν είχαμε ακούσει εδώ και χρόνια, απο το 2010 και το Forgotten Sands. Πρόκειται για έναν δυνατό metroidvania τίτλο με ανά διαστήματα σκληρό και απαιτητικό platforming και έμφαση στα boss fights.

Το παιχνίδι διαδραματίζεται σε ένα ξεχασμένο περσικό κάστρο, πολύ όμορφα σχεδιασμένο, με πολλούς εχθρούς για μάχες, ανελέητα boss fights και αρκετούς γρίφους που για να τους λύσεις θα πρέπει να στραμπουλήξεις τα δάχτυλά σου επάνω στα πλήκτρα. Η ιστορία έχει κάτι απο sands of time αλλά με αρκετή παραλλαγή που το κάνει να μοιάζει σαν κάτι τελείως καινούριο.

Όπως όλα τα metroidvania έτσι και αυτό θέλει υπομονή όταν κολλάς και αρχίζεις να κάνεις κύκλους γιατί δεν ξέρεις που πρέπει να πας για να συνεχίσεις την ιστορία καθώς και όταν πεθαίνεις 5, 10, 100 φορές στην ίδια μάχη μέχρι να καταφέρεις να βρείς το τρωτό σημείο του αντιπάλου ή να εκτελέσεις τα κατάλληλα απο τα πάμπολα combo moves που προσφέρει το παιχνίδι.

Υπάρχουν αρκετά NPCs που μπορείς να αλληλεπιδράσεις και σου δίνουν side quests, ενώ το skill tree προσφέρει αναβαθμίσεις που σίγουρα βοηθάνε στην εξέλιξη του παιχνιδιού.

Το έπαιξα ευχάριστα, αν και κάποιες στιγμές ήθελα να πετάξω πληκτρολόγιο και οθόνη απο το μπαλκόνι, και περιμένω το επόμενο που έχει ανακοινωθεί, το The Rogue Prince of Persia.

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...