Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

[Armoral]

Τέλος από εμένα, σχεδόν στο 100% οι αποστολές, main, faction, activities, μου λείπει μία που απαιτούσε upgrade στο Grav Drive που δεν είχα. Τα missions με τα Survey δεν ασχολήθηκα περισσότερο από τους πλανήτες που χρειάσθηκε να επισκεφθώ. Τα βρήκα βαρετά και υπερβολικά χρονοβόρα. Κατάφερα να φτάσω στο επίπεδο 43.

Με Outpost δεν ασχολήθηκα παρά ελάχιστα, αλλά με το ship building ασχολήθηκα αρκετά βελτιώνοντας κυρίως αυτά που αγόραζα ή κέρδιζα σαν ανταμοιβές από τις αποστολές κυρίως επειδή αντιμετώπιζα μεγάλες δυσκολίες στις μάχες με τα προκαθορισμένα πλοία χωρίς τις αναγκαίες βελτιώσεις.

Τεράστιος κόσμος, όρεξη να έχει κανείς να ασχοληθεί, μεγάλο πλήθος μεγάλων σε μέγεθος αποστολών, πολλά activities, ακόμη περισσότερα Missions (αποστολές που παίρνεις από πίνακες στις διάφορες περιοχές που ανακαλύπτεις). Οι περισσότεροι πλανήτες μοιάζουν μεταξύ τους, αν και υπάρχει αρκετή ποικιλία μετά από κάποιο σημείο γίνονται επαναλαμβανόμενοι. Οι βασικές περιοχές του παιχνιδιού είναι όμορφες και με το δικό τους χαρακτήρα η καθεμία και τις δικές του ιστορίες, New Atlantis, Neon και Akila City μου άρεσαν πολύ, κυρίως όμως οι δύο τελευταίες με τη Neon να ξεχωρίζει, που αν και ουσιαστικά πιστό αντίγραφο της NightCity, με την επιλογή της τοποθεσίας της έκαναν διάνα.

Γραφικά καλοσχεδιασμένα,  σε κάποιες περιπτώσεις εντυπωσιακά, ειδικά αυτά των πόλεων και των διαστημοπλοίων, χαρακτήρες απλά εντάξει, από το μακρινό 2010 που δυσκολεύονται να περπατήσουν και να κινηθούν, AI περίεργο, λειτουργεί καλύτερα με τα ζώα και τα robot, παρά με τους ανθρώπους.

Το παιχνίδι χάνει πραγματικά πολύ σαν εμπειρία από αυτά τα θέματα. Τα δε Physics του κάποιες φορές έχουν τα θέματα που είχε το halflife το 1998 με αντικείμενα να χτυπιούνται μόνα τους εδώ κι εκεί ή κολλημένα σε ένα σημείο.

Το μουσικό του θέμα μου άρεσε, σου μένει και όποτε το ακούς θα ξέρεις ποιο παιχνίδι αφορά, πολύ όμορφη προσθήκη που προσθέτει μία αίσθηση μεγαλοπρεπή κατά την ολοκλήρωση των αποστολών ή  το level up. Τα εφέ είναι προσεγμένα και πολύ καλής ποιότητας, με πληθώρα διαφορετικών ήχων για κάθε όπλο και στην απογείωση-προσγείωση διαστημοπλοίων.

Τα voiceovers σε πολύ καλό επίπεδο, από ότι είδα στους τίτλους τέλους ασχολήθηκαν υπερβολικά πολλοί ηθοποιοί δανείζοντας τις φωνές τους στον αριθμό χαρακτήρων με τους οποίους έρχεσαι σε επαφή κατά τη διάρκεια της περιπέτειάς σου.

Οι γρίφοι με τις ψηφιακές κλειδαριές και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζεις με το persuasion των χαρακτήρων που επικοινωνούν μαζί σου κράτησαν το ενδιαφέρον μου καθώς κάθε φορά έπρεπε να ανακαλύπτω διαφορετικούς τρόπους για να τα καταφέρω.

Ορισμένες αποστολές, ήταν εντυπωσιακές και ντυμένες μουσικά ανάλογα, είχαν ένα βαθμό δυσκολίας που τις έκανε να ξεχωρίζουν, ειδικά αν ήθελες να εξερευνήσεις τα πάντα. Άλλες απλά καλές, πολλές όμως ήταν του τύπου "Πήγαινε και φέρε μου αυτό". Αυτό όμως που προσέθετε περισσότερο είναι οι επιλογές που πρέπει να κάνεις και που τελικά κοστίζουν και το τίμημά τους δεν είναι και ακριβώς αδιάφορο αφού πάντα έχεις κάτι να χάσεις.

Η εξερεύνηση στο παιχνίδι δεν πάει χαμένη, με credits, ψηφιακές κλειδαριές, κάθε λογής όπλα και στολές, διάφορα υλικά για crafting ή απλά ενισχυτικά υγείας να προστίθενται σε όσα έχεις στην κατοχή σου. Γενικά αν ψάξετε τα πάντα σε κάθε αποστολή δε θα χάσετε και θα βρείτε και κάποια πολύ δυνατά δωρεάν upgrades που θα σας βοηθήσουν να κάνετε τη συνέχεια ευκολότερη.

Επειδή δε οι "μαγαζάτορες" έχουν συγκεκριμένο αριθμό credits και δε μπορούν να σου αγοράσουν τα πάντα από το Inventory το παραπάνω γίνεται ακόμη πιο σημαντικό, καθώς ότι βρεις είναι δωρεάν.

Το δένδρο δεξιοτήτων έχει πολλές επιλογές, αδύνατον να τις ανεβάσεις αν ασχοληθείς κυρίως με το playthrough, πρέπει να κάνεις σωστές επιλογές για να καταφέρεις όσο περισσότερα μπορείς στο λιγότερο δυνατό χρόνο. Σε αυτές θα πρέπει να προσθέσουμε και κάποιες ακόμη που αποκτάς αργότερα και που πραγματικά είναι ικανές να αλλάζουν το παιχνίδι υπέρ σου.

Το χτίσιμο και η αναβάθμιση των διαστημοπλοίων όμως και οι δυνατότητες παραμετροποίησης που δίνει στον παίκτη και είναι το σημείο στο οποίο το Starfield ξεχωρίζει και αποτελεί μία εξαιρετική πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη. Στο Youtube γίνεται χαμός με το τι έχει κάνει ο καθένας εκεί και έχουμε κάποιες πολύ εντυπωσιακές κατασκευές. Μπορείς να φτιάξεις διαστημόπλοιο για κάθε χρήση από το μηδέν ή να εμπλουτίσεις αυτά που έχεις κερδίσει ή αγοράσει ήδη.

Το πλήρωμα που επιλέγεις παίζει ρόλο για το πόσο καλά θα το πας στο διαστημόπλοιό σου καθώς ο καθένας από αυτούς βελτιώνει τις ασπίδες, την ταχύτητα ή τα όπλα του.

Η αναβάθμιση των αντικειμένων φαίνεται εντάξει και κατάφερα να ολοκληρώσω κάποιες. Πάντα όμως μου έλειπαν υλικά και δεν είχα τη διάθεση να τα φαρμάρω, οπότε δε μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Μην ξεχνάμε ότι δίνεται η δυνατότητα για crafting και αναβάθμιση σε ότι έχεις επάνω σου. Μπορείς πχ σε ένα όπλο να προσθέσεις τη δυνατότητα να προκαλεί ανάφλεξη στους αντιπάλους ή άλλες παρενέργειες αντίστοιχου τύπου.

Υπάρχει μεγάλη ποικιλία όπλων, στολών, backpacks και κράνων με διαφορετίκά χαρακτηριστικά και ενδυναμώσεις. Κάποια από τα όπλα είναι τόσο overpowered που σου επιτρέπουν να σκοτώνεις εχθρούς και τέρατα 10 με 15 επίπεδα πάνω από εσένα, ακόμη και αν τα έχεις πάρει νωρίς.

Οι "διαστημομαχίες", ειδικά στην αρχή όταν το διαστημόπλοιό σου έχει ελλείψεις είναι σα να παίζεις απέναντι στο πρώτο boss του Elden Ring, με πολλαπλούς εχθρούς να σου επιτίθενται από παντού και να σε καταρρίπτουν εννιά στις δέκα φορές, ενώ εσύ ψάχνεις να δεις τι θα κάνεις και πως πρέπει να κινηθείς. Όταν όμως ασχοληθείς με την αναβάθμισή του σοβαρά και αρχίσεις να χρησιμοποιείς κάποιες τακτικές, τότε το να σε καταρρίψουν γίνεται πολύ δύσκολο έως απίθανο.

Η ιστορία του με τον τρόπο που τελειώνει δε μπορώ να πω ότι με συγκίνησε, άγγιξε ή με έκανε να νιώσω κάτι ιδιαίτερο, ο δρόμος προς τα εκεί ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον από την κατάληξή της. Αν και το παιχνίδι ξεκινά σχετικά νωχελικά, λίγο βαρετά και μπερδεμένα, συνεχίζει καλύτερα όταν προχωρήσεις και αποκτάς μία πιο καθαρή εικόνα για τον κόσμο γύρω σου.

Τα μεγάλα προβλήματα του παιχνιδιού είναι:
- οι χαρακτήρες του, τα διάφορα bugs που τους αφορούν αφού κάνουν spawn όπου να ναι, μέσα στο έδαφος, πάνω στο ταβάνι, κολλάνε σε γωνίες και κινούνται με 350 χλμ την ώρα αριστερά δεξιά υπό γωνία σα να αναβοσβήνουν, τρακάρουν σε τοίχους, δεν κάνουν αυτά που περιμένεις να κάνουν κάποιες φορές και πρέπει να ξαναφορτώσεις, κολλάνε και σε ακολουθούν χωρίς λόγο. Άλλες φορές μιλάνε όλοι μαζί και δεν καταλαβαίνεις τι λένε αφού ο ένας μιλάει πάνω στον άλλο.

- Το ίδιο και κάποιες αποστολές. Κολλάνε και δεν προχωρούν, σε μία συγκεκριμένη που ακολούθησα το ένα μονοπάτι από αυτά που μου προσέφερε, όταν ξαναφόρτωσα για να δω τι θα συνέβαινε αν έκανα άλλη επιλογή απλά δεν προχωρούσε. Κάποια άλλη δεν ολοκληρωνόταν.

- Η φόρτωση των χαρτών σχεδόν σε κάθε είσοδο σε κάποιες περιπτώσεις στην ίδια περιοχή. Μπαίνεις στο διαστημόπλοιο, loading screen, απογειώνεσαι, cutscene, κάνεις grav jump, cuscene ή loading screen, είσοδος σε ασανσέρ Loading screen, είσοδος σε κατάστημα Loading screen, έξοδος από το κατάστημα, loading screen. Υπερβολικά πολλά για παιχνίδι του 2023. Πάλι καλά που οι γρήγοροι ssd είναι κοινό χαρακτηριστικό στην πλειονότητα των χρηστών και δεν χρειάζεται πολύ χρόνο πλέον η φόρτωση περιοχών.

Δε μου άρεσε ο τρόπος χρήσης και κατανάλωσης του οξυγόνου, το βρίσκω αχρείαστο και κουραστικό σε ένα τόσο αχανή κόσμο. 

Επίσης, είναι υπερβολικά βαρύ για αυτό που παρουσιάζει στον οπτικό τομέα. Κακό optimization, ελπίζουμε να διορθωθεί με κάποιο patch για όσους πρόκειται να το παίξουν αργότερα.

Σε γενικές γραμμές, θα του έβαζα ένα 7 με 7.5 αν όλα λειτουργούσαν άριστα, κυρίως γιατί μου άρεσε πολύ το Fallout New Vegas και το Starfield μοιράζεται  πολλά στοιχεία μαζί του, κυρίως στο χτίσιμο του κόσμου, την επικοινωνία μαζί του και το πλήθος των αποστολών. Αυτό όμως είναι και το μειονέκτημά του. Θα προτιμούσα κάτι καινούργιο, χτισμένο σε νέα μηχανή, με νέο ύφος και στιλ. Must play δε μπορώ να το πω, αλλά όσοι είναι φαν της σειράς Fallout, θα το βρουν τουλάχιστον ενδιαφέρον. Λόγω μεγέθους όμως και της δουλειάς που έχουν ρίξει εκεί στη Bethesda θα πω ότι αξίζει να είναι ο πρώτος αποκλειστικός τίτλος του Xbox, είναι πραγματικά πολύ μεγάλο σε μέγεθος. 

Πάντως σε κάποιες στιγμές είχα την αίσθηση ότι ακόμη και με αυτό τον τρόπο, με περισσότερη προσοχή η Bethesda, θα μπορούσε να μας είχε δώσει έναν τίτλο αντάξιο των προηγούμενων, ακόμη και με αυτή τη μηχανή γραφικών, ακόμη και με τα θέματά της αν είχε δώσει την απαραίτητη σημασία στη λεπτομέρεια βάζοντας τις πινελιές που θα τον έκαναν να ξεχωρίζει όσον αφορά τη συνολική εμπειρία και εξαφανίζοντας bug που μόνο ως ερασιτεχνικά μπορούν να χαρακτηρισθούν.

Προς το παρόν το 6.5 νομίζω ότι είναι αυτό που του αξίζει. Στην κατάσταση που βρίσκεται και με τα τεχνικά θέματα που παρουσιάζει πιστεύω ότι μόνο μέσω Gamepass έχει νόημα να το παίξει κάποιος, απλά για να το τελειώσει και να έχει εικόνα.

Επεξ/σία 30 Σεπτεμβρίου 2023 από Armoral

[akisk]

Blasphemous. Προτείνεται ανεπιφύλακτα αφού είναι ένα από τα καλύτερα metroidvania παιχνίδια και κατά τη γνώμη μου το κορυφαίο στιλιστικά.

Πάμε για Blasphemous 2!!

Επεξ/σία 30 Σεπτεμβρίου 2023 από akisk

[Armoral]

Πρέπει να παραδεχθώ chooms, το Cyberpunk το λάτρεψα. Η ιδέα της πόλης ενός δυστοπικού μέλλοντος με την προχωρημένη τεχνολογία, τις τεράστιες διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών και της μάχης των εταιριών κολοσσών για να κυριαρχήσουν στις γεμάτες εγκληματικότητα περιοχές της ήταν κάτι που ενώ αρχικά δεν ήξερα τι να περιμένω με καθήλωσε. Η ιστορία του Νομάδα V που ξεκίνησε από το μηδέν με στόχο να αναδυθεί στην κορυφή και όνειρο να κυριαρχήσει στη σκοτεινή πλευρά της Nightcity, η εξέλιξή της από την αρχή μέχρι τις επτά διαφορετικές καταλήξεις της και φυσικά η παρουσία του Johnny Silverhand και όλων των χαρακτήρων που πρωταγωνιστούν σε αυτό το παιχνίδι-ταινία, ήταν τα στοιχεία που κυριολεκτικά απογείωσαν την εμπειρία στα επίπεδα που μόνο η CDPR και λίγες εταιρίες έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν.

Επίσης οι πολυάριθμες παράλληλες μικρότερες ή μεγαλύτερες αποστολές, οι χάρες που πρέπει να κάνουμε στα μικρά αφεντικά-μεσολαβητές των περιοχών της πόλης, τους λεγόμενους fixers και η βοήθεια που θα πρέπει να δώσουμε στην αστυνομία, διαμορφώνει ένα πλήρες πακέτο ενός ανοικτού κόσμου τόσο ζωντανού, τόσο γεμάτου με ιστορίες, όλα στη διάθεση του παίκτη που θα αναλάβει το ρόλο του V αλλά και άμεσα εξαρτώμενα από τη διάθεσή του να ψάξει, να διαβάσει, να ακούσει, να ανακαλύψει και να καταλάβει.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τα εκπληκτικά γραφικά με υποστήριξη πρωτοποριακών τεχνικών για την εποχή, ήχο, μουσική, την εξαιρετική ερμηνεία των ηθοποιών που συμμετείχαν, έχουμε ένα τίτλο μοναδικό που αντικατοπτρίζει το πάθος των δημιουργών του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Το Phantom Liberty λοιπόν ήταν μία προσθήκη τόσο αναμενόμενη που δε θα μπορούσα να περιμένω για αγορά αργότερα, σαν το νέο κύκλο της αγαπημένης σου σειράς που περιμένεις πως και πως ή ακόμη χειρότερα στην περίπτωσή μου, σαν ένα φίλο που ήθελα τόσο πολύ να συναντήσω πάλι. Αδημονούσα για την επιστροφή μου στον ψηφιακό κόσμο της Night City, για να ακούσω πάλι τον V, τον Johnny, να ξαναδώ ίσως τους φίλους του, έτοιμος για νέες περιπέτειες μαζί τους, που δεν το σκέφθηκα και πολύ μιας και για εμένα είναι από τους ήρωες που δεν ξεχνάς εύκολα. Gog Galaxy, αγορά, εγκατάσταση και Play.

Από την πρώτη στιγμή αυτό που καταλαβαίνεις είναι ότι το DLC θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες που δημιουργούσε ο πρώτος τίτλος και κάτι παραπάνω. Πρέπει να κινηθείς προς τη Dogtown, ένα οριοθετημένο με πανύψηλους τοίχους προάστιο που καλύπτει ουσιαστικά μία μεγάλη έκταση ανατολικά της Pacifica και ανήκει σε αυτήν, στο νότιο μέρος της Nightcity. Η περιοχή διοικείται από το στρατό του πρώην συνταγματάρχη της NUSA Kurt Hansen, ο οποίος έχει εγκαταστήσει μία μικρή δικτατορία στις τέσσερις υποπεριοχές της, με την εγκληματικότητα να οργιάζει και τον πληθυσμό της να ζει ως επί το πλείστον μέσα στη φτώχεια και στην ανέχεια.

Οι μισθοφόροι που συγκροτούν το σώμα με την ονομασία Barghest ή αλλιώς Kurt Militia είναι και το πρώτο πράγμα που αντικρίζουμε με την είσοδό μας στην περιοχή. Το δεύτερο είναι ο πρώτος νέος χαρακτήρας και συνεργάτης μας, η Song So Mi, μία netrunner με το ψευδώνυμο Songbird και που πρόκειται να αποτελέσει ένα πολύ σημαντικό σύντροφό μας στη νέα μας περιπέτεια κυρίως επειδή δίνει στον ήρωά μας μία νέα διέξοδο από το ζήτημα που αντιμετωπίζει και υπόσχεται να μας οδηγήσει σε αυτήν. Μέσα από αυτή την εισαγωγή ερχόμαστε και σε επαφή με τις νέο ανανεωμένο δένδρο δεξιοτήτων, τα perks δηλαδή, που έχουν γίνει ήδη reset και πρέπει να τα ανακατατάξουμε σύμφωνα με τον τρόπο παιχνιδιού μας και το πως θέλουμε να αντιμετωπίζουμε τις αποστολές.

Αμέσως μετά την ανάληψη της πρώτης αποστολής αρχίζει ο καταιγισμός της δράσης, με εκπληκτικά σκηνοθετημένες σκηνές και εφέ. Το αεροπάνο της προέδρου της NUSA καταρρίπτεται και κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία του Phantom Liberty. Νωρίς νωρίς έρχεται το πρώτο εντυπωσιακότατο boss, το οποίο παραδόξως είναι πολύ καλύτερο από το τελευταίο boss του κυρίως τίτλου. Μία ιστορία που τα περιέχει όλα. Δράση, αδρεναλίνη στα ύψη, στοιχεία stealth, ανατροπές, προδοσία, εκπληκτικούς χαρακτήρες και υποδειγματικές ερμηνείες αλλά και πολύ δύσκολες επιλογές που οδηγούν σε διαφορετικά αποτελέσματα και πάλι διαφορετικές καταλήξεις. Και μέσα σε όλα αυτά υπάρχουν φυσικά και αποστολές που θα αναλάβουμε από κατοίκους των περιοχών στις οποίες θα κινηθούμε, άτομα που γνωρίζουμε ήδη ή που τώρα μας συστήνονται για πρώτη φορά κυρίως μέσα από τηλεφωνική επικοινωνία.

Τα γραφικά του Cyberpunk είναι εκπληκτικά, κυριολεκτικά ότι καλύτερο έχει να μας προσφέρει σήμερα η τεχνολογία των προσωπικών υπολογιστών. Με το πειραματικό Overdrive mode που εισήγαγε την τεχνολογία Path Tracing ενεργό και την τελευταία έκδοση DLSS με Ray Reconstruction αυτό που βλέπουμε είναι εξωπραγματικό. Τόσο που είναι ξεκάθαρο ότι στον τομέα των γραφικών υπάρχει το Cyberpunk και μετά ακολουθούν αρκετά πίσω όλοι οι άλλοι.

Σε αυτό το σημείο είναι σα να έχει ξεκλειδώσει ένα cheat mode η CDPR και να κερδίζει με διαφορά. Όσοι ασχολήθηκαν με αυτό τον τομέα έχουν δώσει ρέστα. Τα κτίρια και τα κτίσματα, οι δρόμοι, οι φωτοσκιάσεις, τα χρώματα, οι χαρακτήρες στην πλειοψηφία τους αληθοφανείς και οι κίνησή τους ρεαλιστική, όλα πλησιάζουν το τέλειο. Ο σχεδιασμός της Dogtown εξαιρετικός, αποδίδει την ατμόσφαιρα, τη μιζέρια, τη φτώχεια και την εγκατάλειψη με ακρίβεια και αληθοφάνεια. H Nightcity φωταγωγημένη και λαμπερή, πιο ζωντανή από ποτέ άλλοτε σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια, με περισσότερο κόσμο στους δρόμους και πολύ αυξημένη κίνηση.

Για τον ήχο, τα εφέ και τη μουσική "ενδυμασία" του παιχνιδιού τι να πούμε. Ακολουθεί τα ίδια υψηλά στάνταρ, υψηλότερα από αυτά του πρώτου παιχνιδιού καθώς πολλοί ήχοι όπως για παράδειγμα αυτοί κάποιων αυτοκινήτων, είναι βελτιωμένοι σε σχέση με τις πρώτες εκδόσεις τους. Τα όπλα, οι εκρήξεις, τα σπασίματα τζαμιών, οι πυροβολισμοί έχουν αποδοθεί άριστα. Και δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού μόνο έτσι σε συνδυασμό τη δουλειά που έχει γίνει στον οπτικό τομέα, μας δίνουν αυτή την κορυφαία εμπειρία που το Phantom Liberty μας προσφέρει.

Η ομάδα των καλλιτεχνών που ενσαρκώνει τους πρωταγωνιστές αποτελείται από αρκετούς ηθοποιούς, περισσότερο ή λιγότερο γνωστούς, με πρώτο και καλύτερο φυσικά τον Keanu Reeves, με τους Gavin Drea και Cherami Leigh (V), τον Idris Elba που είναι και ο σταρ που κλέβει την παράσταση αυτή τη φορά, την Minji Chang και την Kay Bess να ακολουθούν ανάμεσα σε πολλούς άλλους, όλοι τους με υποδειγματικές να επαναλάβω ερμηνείες, δεδομένου του γεγονότος ότι έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι και όχι με ταινία. Όλοι τους συντελούν στη δημιουργία της σωστής, της κατάλληλης ατμόσφαιρας, έτσι ώστε να νιώθεις ότι αποτελείς μέρος μίας πραγματικής, σημαντικής και όχι αδιάφορης ιστορίας, το τέλος της οποίας το καθορίζεις εσύ, δίνοντας έτσι μία διαφορετική αίσθηση βαρύτητας στις αποφάσεις σου.

Θα πρέπει όμως να πούμε κάτι για τις ομάδες που εργάζονται εκεί στη CDPR. Πρόσφατα άκουσα το εξής και δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με αυτό. Για να δημιουργηθεί κάτι πραγματικά ξεχωριστό πρέπει να συναντηθεί το εξαιρετικό ταλέντο με το εξαιρετικό πάθος. Ε, τα παιδιά σε αυτή την εταιρία τα συνδυάζουν και τα δύο. Η επιδίωξή τους να βελτιώνουν συνεχώς το Cyberpunk σε όλους τους τομείς παρά το τραγικό ξεκίνημά του, το γεγονός ότι όχι μόνο δεν επαναπαύονται αλλά πάντα κάτι προσπαθούν να προσθέσουν, ο περίφημος σχεδιασμός των επιπέδων του, αλλά και η εξαιρετική τους ικανότητα στο γράψιμο και την αφήγηση αυτού που θέλουν να δώσουν στον κόσμο μας έχουν προσφέρει τους τίτλους που έχουμε απολάυσει μέχρι σήμερα, με το Phantom Liberty να είναι ένας από αυτούς, έστω και σαν DLC.

Με την ενημέρωση 2.0 όπως το δένδρο δεξιοτήτων έχει αλλάξει. Έχει ανανεωθεί σε μεγάλο βαθμό και έχει εμπλουτισθεί με μία εντελώς νέα κατηγορία και υπάρχει μεγάλη γκρίνια στο διαδίκτυο σχετικά με το θέμα. Ένας μικρός χαμός επειδή κάποια builds δεν είναι δυνατό να υπάρξουν στο patch 2.0. Η προσωπική μου εμπειρία επειδή έπαιζα ως netrunner στο πρώτο run, είναι ότι δε δυσκολεύθηκα να χτίσω με τον ίδιο ακριβώς και θα έλεγα αποτελεσματικότερο τελικά τρόπο το χαρακτήρα μου. Θα ήθελα να κάνω ένα μικρό reset και να παίξω πλέον με close combat, καθώς εκεί είδα οι προσθήκες είναι αρκετές και ιδιαίτερα εντυπωσιακές. Έχοντας τη δυνατότητα για δωρεάν respec, μπορούμε άλλωστε να πειραματιστούμε αρκετά και να δημιουργήσουμε διαφορετικές παραλλαγές της προσέγγισής μας στις μάχες.

Κάτι αντίστοιχο έχει συμβεί και με τα implants. Πλέον έχεις περισσότερα, καλύτερα, δυνατότερα implants στη διάθεσή σου και μάλιστα με τη δυνατότητα να τα αναβαθμίσεις σε μεγαλύτερο tier. Μου άρεσε πολύ το στοιχείο αυτό αν και το ανακάλυψα λίγο πριν ολοκληρώσω το παιχνίδι επειδή χαμένος τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού, αγνόησα ένα από τα side quest και δεν πήγα στον ripperdoc όταν μου το ζήτησε χάνοντας έτσι την ευκαιρία τη δυνατότητα να τα δω στην πράξη.

Το AI είναι σχετικά βελτιωμένο, βέβαια στο Normal δε θα αντιμετωπίσεις πολλά προβλήματα αν και κάποιες μάχες με μεγάλο αριθμό εχθρών έχουν ένα βαθμό δυσκολίας, εν τούτοις είναι βατές και σχετικά εύκολες. Η αστυνομία όμως είναι πολύ βελτιωμένη. Έκανα το λάθος να επιτεθώ σε αστυνομικούς και συνέχισαν να με κυνηγούν με νέες μονάδες να με περικυκλώνουν μέχρι να δω την "You have been flatlined" οθόνη. Φαντάζομαι σε μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας τα πράγματα θα βελτιώνονται. Αυτό που δε μου άρεσε είναι ότι στις stealth αποστολές, σα να παραήταν εύκολα τα πράγματα. Όχι ότι τις έβγαλα με την πρώτη, αλλά πολύ σύντομα κατάφερνα να προχωρώ και σε αυτές τις φάσεις το AI μου φάνηκε λίγο όχι τόσο έξυπνο. Ίσως δοκιμάσω σε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας σε κάποιο άλλο run. Η ύπαρξη πλέον και αντίπαλων netrunners που προσπαθούν να βραχυκυκλώσουν τον χαρακτήρα σου όταν ξεκινάς να χακάρεις τους συντρόφους τους είναι επίσης πολύ θετικό στοιχείο που διαφοροποιεί πλέον τις μάχες, ειδικά αυτές απέναντι σε μεγάλες ομάδες.

Η κίνηση στο δρόμο δεν είναι "χαζή" πλέον, όταν σταματήσεις στη μέση του δρόμου οι υπόλοιποι οδηγοί αντιδρούν σε αυτό που βλέπουν και προσπαθούν να σε προσπεράσουν κάνοντας μανούβρες. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι πολύ πιθανό αν τρομάξεις κάποιον πέφτοντας πάνω στο όχημά του να αρχίσει να χτυπά πανικόβλητος άλλα αυτοκίνητα. Έχουμε δρόμο ακόμη όμως σε αυτό τον τομέα. Ίσως στο sequel τα πράγματα να έχουν έρθει ακόμη κοντύτερα στην πραγματικότητα.

Ευχάριστη προσθήκη, η δυνατότητα για αγορά και χρήση αυτοκινήτων με ενσωματωμένο οπλισμό και οι μάχες όσο τα οδηγείς ή όταν ας πούμε σε καταδιώκουν. Μπορείς ακόμη να χρησιμοποιήσεις όλα τα skill σου, τουλάχιστον ως netrunner χωρις να χρειασθεί να βγεις από αυτά.

Λίγα λόγια για την απόδοση του τίτλου. Αυτή κινείται σε πολύ καλά επίπεδα όποια ρύθμιση και να επιλέξουμε, ανάλογα πάντα με το hardware που έχουμε στη διάθεσή μας. Με path tracing και με DLSS 3.5 (Ray reconstruction) στο Quality preset αν δεν κάνω λάθος ήμουν πάνω από τα 70 frames σταθερά, αν και σε κάποιο χώρο με ομίχλη ένιωσα να πέφτουν οπότε το γύρισα στη Balanced ρύθμιση και όλα καλά. Αν όμως δεν επιλέξουμε το πολύ επιβαρυντικό path tracing και απλά ενεργοποιήσουμε το ray tracing ή ακόμη καλύτερα μόνο raster το παιχνίδι θα τρέξει απροβλημάτιστα σε πολυ υψηλά framerates. Ένα παράδειγμα optimization που προσφέρει μία πολύ ομαλή εμπειρία πλέον με μηδενικά loading screens κατά την περιήγησή μας στην πόλη που περιορίζονται μόνο στα fast travels.

Για το τέλος και πριν κλείσω το μακροσκελές review, αφήνω τα παράπονά μου. Δεν είναι δυνατό σε τίτλο που κοστίζει 30, 40, 50, 60 ευρώ να παρατηρούμε πράγματα που δε θα έπρεπε. Αν ήταν έτσι ας μας έδιναν κωδικό προώθησης να κάνουμε τους beta testers δωρεάν. Τα θέματα τα αντιμετώπισα πραγματικά ελάχιστες φορές αλλά δε θα έπρεπε να υπάρχουν καθώς χαλούν την εμπειρία. Κεφάλια πάνω από τα αυτοκίνητα, κακό rendering σε ορισμένα σημεία σε τοίχους ή πανιά που καλύπτουν επιφάνειες, το πάτωμα, ακόμη και σε σημεία του χαρακτήρα σου, στο λαιμό ας πούμε σε κάποια σκηνή, πτώματα να στέκονται πάνω από το έδαφος και αφού τα πυροβολήσεις να προσγειώνονται σε αυτό και αυτοκίνητα να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται στο δρόμο. Ναι θα βελτιωθούν με patch προφανώς, αλλά όποιος αγοράσει νωρίς δεν τα γλιτώνει. Αν τα διορθώσουν θα μιλάμε για τέλειο τίτλο.

Συνοψίζοντας, μετά την ολοκλήρωση στο 100% και αφού κατάφερα να δω δύο από τα διαθέσιμα τρία νομίζω διαφορετικά endings, το Phantom Liberty αποτελεί ένα εκπληκτικό DLC που τα έχει όλα. Πρότασή μου είναι να δοκιμάσετε τα πάντα  πάρτε το χρόνο σας και διαβάστε τα πάντα, μην ασχοληθείτε απλά με τη βασική ιστορία προσπερνώντας στοιχεία σημαντικά για το lore του παιχνιδιού.  Πραγματικά θα συζητούσα για ένα 10 στα 10, αλλά τα τεχνικά προβλήματα με αποθαρρύνουν. 9 στα 10 από εμένα και ένα must play, ειδικά για όσους έχουν παίξει και ολοκλήρώσει το βασικό campaign και φυσικά για τους φανατικούς οπαδούς του πρώτου τίτλου.

Επεξ/σία 3 Οκτωβρίου 2023 από Armoral

[BlueBlade]

Welcome to Kowloon 2023

Χτες βράδυ το τερμάτισα, ένα πολύ μικρό Indie παιχνίδι τρόμου διάρκειας περίπου κοντά στην 1 ώρα.

Το παιχνίδια διαδραματίζεται στην διάσημη ομώνυμη πόλη, έχει πολύ έντονο το Κινέζικο στοιχείο που σε παιχνίδια τρόμου πάντα πάει πολύ "λάθος" (με την καλή έννοια). Τα γραφικά και οι φωτισμοί απίστευτα καλά και αρκετές στιγμές που απλά έτρεμα να κάνω ένα βήμα ή να μπω σε ένα διαμέρισμα.

Στα αρνητικά, αρκετά σημεία φτηνού τρόμου.

Overall, ένα 7/10. Ότι πρέπει να για να περάσεις 1 ωρίτσα το βράδυ.

[tommybertsen]

Baldur's Gate 3

Τα λόγια είναι περιττά για αυτό το παιχνίδι. Δεν έχει σημασία αν είστε fan  D&D.
Δεν έχει καν σημασία αν γουστάρετε Turn Based RPGs.

Αυτό το Game έχει την ικανότητα να σας ρουφάει την ψυχή. Θα το βλέπετε στον ύπνο σας.
Είναι η μοναδική φορά που βρέθηκα ~15 ώρες σε ένα game και σκεφτόμουν τι θα κάνω στο επόμενο Playthrough. Τώρα που το τελείωσα, σίγουρα θα το ξαναπαίξω και μιας και πλέον είμαι εξοικειωμένος με όλα τα mechanics κλπ και έχω δει τι "λάθη" έκανα στην πορεία, δεν θα μου πάρει τόσες πολλές ώρες. 125 ώρες λέει το Steam, αλλά το Save λέει 100 ώρες, οπότε αυτό πιστεύω καθώς μάλλον είναι οι καθαρές ώρες Gameplay.. Not bad ,αν σκεφτούμε ότι κάποια πράγματα τα άφησα πίσω (I know that for a fact, συν ότι δεν έχω δει κάποια aspects των ξεχωριστών ιστοριών των χαρακτήρων).

Πολλές συγκινήσεις στο Game γενικότερα.

Από επιδόσεις χαλάει πολύ στο ACT III (γίνεται αρκετά πιο cpu intensive) και είναι κάτι το οποίο περίμενα (μιας και υπάρχει μπόλικος κοσμάκης). Είναι εμφανής η πτώση του frame rate εκεί.

Από Bugs, έχει περισσότερα στο ACT III πάλι, απ'όσα σε όλο το παιχνίδι μαζί, ωστόσο με τακτικό Save, αν πέσετε σε τίποτα περίεργο (είναι τυχαίο), θα σωθείτε (κυριολεκτικά). Οπότε, Save regularly. 

 

Αυτά και όσοι είστε fan (και όχι μόνο), τολμήστε το. Από τα καλύτερα λεφτά που'δωσα για game και άνετα μέσα στο top-5 μου

ΥΓ: Ένα DLC θα το χρειαζόταν. Δεν είναι ότι έχει λίγους πιθανούς συνδυασμούς τερματισμών (έχει μπόλικους), αλλά το θέμα είναι ότι θα περίμενα μετά το τέλος κάτι διαφορετικό. But maybe that's just me who wants more 😛 

Επεξ/σία 23 Οκτωβρίου 2023 από tommybertsen

[Arkin]

Ghostwire: Tokyo[100%]

https://store.steampowered.com/app/1475810/Ghostwire_Tokyo

Ενα απο τα πιο αμφιλεγομενα παιχνιδια των τελευταιων χρονων απο την Bethesda Softworks με developers το studio Tango Gameworks το οποιο καταλαβαινω γιατι εχει φανατικους που το αγαπησαν και φανατικους που το μισησαν. Ειναι ενα απο τα παιχνιδια που ειτε θα σε τραβηξουν στον κοσμο τους ειτε θα σε διωξουν απο τις πρωτες κιολας ωρες. Κατι ενδιαμεσο δεν υπαρχει. 

Ο κοσμος του λαμβανει μερος σε ενα μετα αποκαλυπτικο Τοκυο το οποιο για μενα τουλαχιστον αντικειμενικα ειναι απο τους πιο ομορφους που εχω δει με φοβερα γραφικα που δεν λειπουν τα αρνητικα τους ενας κοσμος τοσο ιδιαιτερος οπως ειναι η Ιαπωνικη κουλτουρα στο ζενιθ της. Ενας κοσμος που σε τραβαει να τον εξερευνησεις και να δεις τι κρυβει ακομα και στα πιο σκοτεινα του σημεια. 

Η ιστορια μας ειναι αρκετα συναισθηματικη μιας και εχουμε να κανουμε με τον κοσμο των πνευματων λυτρωσεις καθαρση απολυτος εξαγνισμος ακομα και των πιο κακων πνευματων για να ησυχασουν εκει που ειναι. Αναλαμβανουμε το ρολο του Ακιτο που ξαφνικα ενω οδηγαμε με τη μηχανη εξαφανιζονται ολοι οι ανθρωποι απο το Τοκυο. Εμεις οι μονοι ζωντανοι η καλυτεροι η μονοι τυχεροι οπου ενας μεγαλος ερευνητης πνευματων ο ΚΚ μπαινει στο σωμα μας ως πνευμα για να μας βοηθησει να καταπολεμησουμε το κακο και να βρουμε τι κρυβεται πισω απο ολη αυτη την εξαφανιση. Ο Hannya ο μεγαλος κακος στο παιχνιδι φερνει επισκεπτες απο τον αλλο κοσμο σε μορφη τερατων και κυριαρχουν στο Τοκυο. Ο Hannya απαγαγει την αδερφη μας και εμεις ξεκιναμε εναν αγωνα να την σωσουμε. Ποιες ειναι οι πραγματικες προθεσεις του ομως? Πιστευω οτι ολο το παιχνιδι κινειται γυρω απο το συναισθημα την απωλεια και ολη η βασικη ιστορια μαζι με τα side missions περικλειουν ακριβως αυτο. 

Οι εχθροι μας απλετοι και διαφορετικοι οσο ανεβαινουμε level και γινομαστε ολο και πιο δυνατοι τοσο θα αντιμετωπιζουμε και πιο δυσκολους επισκεπτες που θελουν να μας σκοτωσουν. Καποιοι μπορω να πω οτι ειναι αρκετα creepy και τρομακτικοι στις πρωτες ωρες προσφερει καποιες ανατριχιλες οσο προχωραμε ομως τοσο θα γινομαστε και οι ιδιοι αταραχοι στις πιο δυσκολες προκλησεις. 

Δεν ειναι ενα δυσκολο παιχνιδι τουλαχιστον εφοσον κανουμε τα side missions μιας και ετσι μεχρι να φτασουμε στο τελος θα ειμαστε ηδη στο max level με ολα τα skills και τιποτα δεν θα μας στεκεται εμποδιο. Οι δυναμεις μας αερας φωτια παγος τοξο μαζι με καποια talisman και βραχιολια που μας δινουν passive δυναμεις για αντιμετωπιση καθε εχθρου ειναι αρκετα μονοτονες οι μαχες κυριως στην αρχη μιας και αργοτερα στα πιο δυσκολα τερατα χρειαζεται διαφορετικος τροπος αντιμετωπισης. Απο collectibles εχουμε τα παντα. Απο ανθρωπινες ψυχες μεχρι graffiti μεχρι relics μεχρι audio logs μεχρι παλιες υποθεσεις του ΚΚ μαζι με των συναδελφων του. Ειναι αρκετα grindy αλλα ειναι τοσο ωραιο που ειναι απολαυση η περιπλανηση στον κοσμο του παιχνιδιου. 

Στα των γραφικων εχουμε απο τα καλυτερα παιχνιδια με ray tracing reflections εχουν κανει τρομερη δουλεια και φαινεται παντου στον κοσμο ο οποιος βγαζει μια αρκετα φουτουριστικη αρχιτεκτονικη. 

Οσοι λοιπον θελετε ενα παιχνιδι που ξεφευγει απο τα κλασικα το οποιο σε ωθει να εξερευνησεις και να διαβασεις για ολη την Ιαπωνικη κουλτουρα απο τα παλια χρονια μεχρι σημερα το οποιο εχει κατι απο horror και ας ειναι πιο action το προτεινω ανεπιφυλακτα. Απο το DLC που εχουν βγαλει εχουν βαλει παρα πολλα πραγματα στο βασικο παιχνιδι και αξιζει να ασχοληθειτε με ολα μιας και ακολουθει μια πιο horror προσεγγιση. Δεν ασχοληθηκα με αυτο το mode μιας και ειναι στυλ rogue like συγκριτικα με το βασικο. 7.8/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/KxBjGDv

[Arkin]

Monument Valley: Panoramic Edition[100%]

https://store.steampowered.com/app/1927720/Monument_Valley_Panoramic_Edition

Ενα απο τα πιο zen παιχνιδια το οποιο παει κοντα 10 χρονια πισω απο το μακρινο 2014 που βγηκε στο ios και επειτα στο android αλλα ηρθε το 2022 στους υπολογιστες στην πληρη εκδοση του. Ειναι απο την εταιρια ustwo games ενα μικρο ταλαντουχο studio απο το Λονδινο το οποιο εχει σαν motto την τελειοτητα. Και αυτο φαινεται απο το πρωτο ακομα chapter του παιχνιδιου. 

Η ιστορια μας εχει να κανει με την Ida ενα αγνωστο κοριτσι το οποιο περιπλανιεται σε μια κοιλαδα γεματη μνημεια καθε λογης. Τα οποια εχουν χασει τη συμμετρια τους και τη γεωμετρια τους. Το gameplay ειναι απλο ως point and click και παραλληλα περιπλοκο μιας και ειναι απο τα παιχνιδια που παιζει με τα ματια σου και αυτο που βλεπεις δεν ειναι πολλες φορες αυτο που φαινεται. Μεσα στο ταξιδι των 10 chapters θα γνωρισουμε την πραγματικη μας ταυτοτητα. Το καθενα ιδιαιτερο και οσο προχωραμε τοσο περισσοτερο μπαινουμε στην ατμοσφαιρα της ασυμμετρης τελειοτητας του παιχνιδιου. 

Αλλα οι developers δεν μενουν μονο στο βασικο παιχνιδι. Εδωσαν ακομα 8 chapters με ονομασια Forgotten Shores αρκετα πιο δυσκολα και ενδιαφερον τουλαχιστον σε αρχιτεκτονικο επιπεδο εξαιρετικα αρτια απλα λειπει το narration. Τελος εβγαλαν και ενα μεμονωμενο chapter το Ida's Dream για φιλανθρωπικους σκοπους πολυ ομορφο με μερακι και αυτο.

Τα γραφικα ειναι οτι πιο αρτιο και zen και minimal θα δουμε με πολυ καθαρες γραμμες εντονα χρωματα και με προσοχη στην λεπτομερεια. Ολα μαζι φτιαχνουν ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια πανω στο ειδος. Δεν ειναι μεγαλο μονο 3 ωριτσες αλλα ειναι τοσο ομορφο και χαλαρωτικο και εξυπνο που αξιζει καθε λεπτο. 9/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/fTj6hhZ

[Despotas]

Gylt

Στην ουσία πρόκειται για stealth game με puzzles και λίγο action.

Υπάρχουν στοιχεία horror και μια σκοτεινή ατμόσφαιρα, σαφώς δεν είναι για παιδιά.

Η ιστορία αρκετά ενδιαφέρουσα με 3 διαφορετικά endings. Πρακτικά γραμμικό είναι με διάρκεια 6-7 ώρες.

Δεν είναι κάτι καινοτόμο ασφαλώς αλλά αξίζει ένα πέρασμα. 7/10.

Spider-Man Remastered

Πέρασα ευχάριστα γύρω στις 30 ώρες. Το έπαιξα άνετα με keyboard-mouse στο normal επίπεδο δυσκολίας. Έφτασα level 50 με όλα τα skills.

Γραφικά, ατμόσφαιρα, ήχος σε πολύ καλά επίπεδα και επίσης είναι εξαιρετικό port.

Το gameplay διασκεδαστικό, η κίνηση μέσα στην πόλη και οι μάχες επίσης. Η ιστορία μια χαρά.

Δεν μου άρεσε το side content, ασχολήθηκα ελάχιστα. Άνοιγα τα towers και έβρισκα τα backpacks μόνο καθοδόν για τα main missions. Τo ενσωματωμένο DLC ήταν καλό πάντως.

Γενικά είναι από τα καλύτερα superhero games αλλά θεωρώ τα Batman Arkham ανώτερα. 8/10.

Ratchet and Clack Rift Apart

Εξαιρετικό 3D platform-action. Άξιζε πραγματικά που ήρθε στα PC μας.

Πέρασα γύρω στις 15 ώρες στο Rebel Agent επίπεδο. Μόνο με gamepad το συγκεκριμένο.

Γραφικά, ατμόσφαιρα, ήχος εξαιρετικά και πάλι έχουμε ένα πολύ καλό port.

Το gameplay έχει ποικιλία και τα όπλα είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικά.

To προτείνω σε όλους τους φίλους των action, 9/10.

Jedi Survivor

Πέρασα γύρω στις 35 ώρες στο Jedi Knight επίπεδο. Μόνο με gamepad επίσης το συγκεκριμένο. Παραήταν περίπλοκο με mouse-keyboard ενώ το 1ο το είχα καταφέρει.

Γραφικά, ατμόσφαιρα, ήχος εξαιρετικά όπως και στο 1ο. Παρότι σαφώς έχει τα θέματα του ως port, δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερα προβλήματα.

Το gameplay έχει περισσότερη ποικιλία και ειδικά ο πλανήτης Koboh είναι πρακτικά open world. Η εξερεύνηση του ήταν ωραία αλλά οι ανταμοιβές είναι συνήθως cosmetics. Πάλι όμως το βρήκα αρκετά διασκεδαστικό αν και σαφώς δεν έκατσα να ασχοληθώ με κάθε στοιχείο του open world. Οπωσδήποτε όμως μην αφήσετε τα Jedi Chambers.

Ωραία προσθήκη τα lightsaber stances και γενικά μου άρεσαν οι μάχες. Τα bosses είναι αρκετά απαιτητικά. Η ιστορία επίσης μου άρεσε.

Από τα καλύτερα Star Wars games κατά τη γνώμη μου και σαφώς το προτείνω στους φίλους των action εφόσον δεν αντιμετωπίσουν θέματα. 8/10, αφαιρώ έναν βαθμό λόγω του προβληματικού port.

Επεξ/σία 9 Νοεμβρίου 2023 από Despotas

[Arkin]

Monument Valley 2: Panoramic Edition[100%]

https://store.steampowered.com/app/1927740/Monument_Valley_2_Panoramic_Edition

Υπεροχο και σιγουρα πιο συγκινητικο το δευτερο μερος οπου ακολοθουμε την Ro μαζι με την ανατροφη της κορης της στον αγνωστο και παραξενο κοσμο της ιερης γεωμετριας που διακατεχει το Monument Valley. Μια σχεση αγαπης μια σχεση ανατροφης ενος παιδιου αλλα και ενα μακρινο μονοπατι που θα πρεπει να διαβει μονο του το παιδι ωστε να μαθει να στεκεται στα ποδια του. Απλη ομορφη με νοημα ολιγαρκης σε λογια ιστορια που πρεπει ολοι να παιξουν. 

Μου αρεσε που δεν σταθηκαν στα μυστηρια του κοσμου που ειδαμε στο πρωτο παιχνιδι αλλα το εξελιξαν με τον τροπο τους πολυ ομορφα και προσθεσαν νεους τροπους για να λυσουμε τους γριφους του κοσμου. Πολυ εξυπνη και η προσεγγιση οταν παιζουμε και με τους 2 χαρακτηρες ταυτοχρονα. Μαζι με το πρωτο ειναι απο τα πιο απλα και συναμα ιδιαιτερα παιχνιδια που πρεπει ο καθενας να παιξει μιας και χωρις να φλυαρουν καταφερνουν να σε τραβηξουν στον κοσμο τους και να σου προσφερουν αμφοτερα 2 ξεχωριστες μικρες αλλα ιδιαιτερες εμπειριες. 

Ειναι πιο μικρο απο το πρωτο με 14 chapters οπου ξεκιναμε με την μαθηση του παιδιου απο τη Ro συνεχιζουμε το ταξιδι μας μονοι μας μιας και ακολουθει το δικο της ταξιδι το παιδι και στο τελος η ανταμωση γονιου και παιδιου και η αναζητηση της γαληνης ολα αυτα σε μολις 80 λεπτα. Εχει προστεθει και ενα μικρο ακομα chapter για την διασωση των δασων ειναι μολις 10 λεπτα αλλα η λεπτομερεια στην τελειοτητα υπαρχει και εδω και μπραβο. Προτεινονται σε καθε ηλικια μικροι μεγαλοι πρεπει να παιξουν αυτα τα 2 παιχνιδια. 9/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/RJTR17z

[polonos1313]

Μόλις τελείωσα αυτό το απίστευτο παιχνίδι με το ακόμα πιο απίστετο DLC του. Απίστευτα γραφικά, απίστευτος ο κόσμος του, ο ήχος του ,οι αποστολές του (main,side,DLC) όλες μία και μία. Μετά το Witcher 3 που ειναι το Νο1 παιχνίδι που έχω παίξει ,το Cyberpunk το βάζω με άνεση στα τοπ 5 μου. Όλο και όλο δύο bug συνάντησα με δύο πόρτες που δεν άνοιγαν και τις πέρασα με το mod που είχα "Fast travel from anywhere".  Στο release του απογοήτευσε άπειρο κόσμο (μέχρι και εγώ το είχα κάνει refund) αλλά με το update 2.0 πλέον μιλάμε για ένα άλλο game. Όποιος από εσάς το είχε δοκιμάσει στο release και το παράτησε ,ευκαιρία πλέον να το ξαναπιάσει και δεν θα χάσει.

9.5/10

Επεξ/σία 13 Νοεμβρίου 2023 από polonos1313

[polonos1313]

To πρώτο μου game από την Naughty Dog και η εμπειρία που έζησα απερίγραπτη. Υπήρξαν άπειρες στιγμές που σταματούσα και θαύμαζα τον σχεδιασμό του κόσμου του παιχνιδιού (τι σχεδιάσαν τα άτομα). Φοβερό gameplay , φοβερό σενάριο , voice acting , μουσική ,ακόμα και τα γραφικά του αν και παλιά έχουν σημεία που κάθεσαι και τα χαζέυεις.  Σειρά έχει το Uncharted Lost Legacy και μετά το Last Of Us Part 1. 

9.5/10

Επεξ/σία 13 Νοεμβρίου 2023 από polonos1313

[G.TH.]

Phantom Doctrine: είναι στρατηγικής-τακτικής, πάνω κάτω στα πρότυπα των Xcom. Διαχειριζόμαστε τη βάση μας και στέλνουμε το προσωπικό μας στο χάρτη σε σημεία ενδιαφέροντος, η μάχη γίνεται με γύρους. Το σενάριο εξελίσσεται γύρω από πραγματικά ψυχροπολεμικά γεγονότα του 1983 αλλά και κάποια παλαιότερα, μερικά μπορεί να τα γνωρίζετε κιόλας, μια συνωμοσία για την παγκόσμια κυριαρχία. Μπορούμε να τα παίξουμε είτε σαν CIA είτε σαν KGB είτε σαν Μοσσαντ αλλά ουσιαστικά  μόνο το πρώτο κεφάλαιο διαφέρει. Για το 100% στα επιτεύγματα θέλουμε 2 τερματισμούς και το πρώτο κεφάλαιο μια φορά ακόμα, τουλάχιστον 100 ώρες.
Από ατμόσφαιρα 11/10. Στους υπόλοιπους τομείς έχουμε θεματάκια. Η βάση μας, αναπτύσσεται με διάφορες εγκαταστάσεις όσο αποκτάμε χρήματα. Όταν αποκαλυφθεί στον εχθρό, όταν μας επιτεθεί δεν γίνεται μάχη αλλά αυτόματα χάνουμε πράκτορες, εκτός κι αν προλάβουμε και τη μετακινήσουμε. Φυσικά και οι πράκτορες αποκαλύπτονται και στις αποστολές, οπότε πληρώνουμε για νέα ταυτότητα.  Μέσα στις επεκτάσεις υπάρχει και η επιλογή είτε να βάλουμε πράκτορες  είτε οι ίδιοι να κάνουμε οι ίδιοι, τη σύνδεση στοιχείων από έγγραφα που κλέψαμε, σε ένα μίνι παιχνίδι adventure. Στο χάρτη εμφανιζονται ειδοποιήσεις και στέλνουμε τους ανθρώπους μας αναλόγως. Πολλές ειδοποιήσεις θα είναι ψεύτικες ή δεν θα προκύψει μάχη. Στρατολόγηση γίνεται από τις αποστολές κυρίως και μπορούμε να στρατολογήσουμε και εχθρικούς πράκτορες αφού περάσουν από ανάκριση. Φυσικά υπάρχει εκπαίδευση, ειδίκευση και γενετικό ντόπινγκ(που έλεγε και ο Γεωργίου) και ποικιλία όπλων.
Το ένα θέμα λοιπόν είναι πως οι αποστολές, εκτός από αυτές που είναι σεναριακές και έχουν εμπλοκή, πρέπει να τις ολοκληρώσουμε χωρίς να μας αποκαλύψουν. Αν αποκαλυφθούμε, το παιχνίδι μας τιμωρεί. Και για να γίνει αυτό μπορεί να χρειαστούν 30 γύροι ξέρω γω. Οι χάρτες σε αυτές τις αποστολες είναι επαναλαμβανόμενοι λίγο πολύ και μπορεί να βαρεθεί κάποιος. Άλλο θέμα είναι πως όσο πλησιάζουμε προς το τέλος το παιχνίδι γίνεται πιο εύκολο, γιατί η ανάπτυξη βάσης και πρακτόρων μας έχει κάνει τούμπανους. Επίσης ο χειρισμός σε ότι αφορά τη διαχείριση του εξοπλισμό ε δεν είναι πολύ εύχρηστος. Bug δεν συνάντησα αλλά αρκετοί συνιστούν να μην το παίξει κανεις σε ironman

Παραδόξως το Phantom Doctrine 2 που ετοιμάζουν, θα είναι τρίτου προσώπου παιχνίδι.

Cinders: είναι η οπτικοποίηση του παραμυθιού της Σταχτοπούτας (Cinderella). Νομίζω προφανές, είμαστε η Σταχτοπούτα και η ιστορία εξελίσσεται μέσα από τους διαλόγους και τις επιλογές μας. Δεν υπάρχει κίνηση του χαρακτήρας μας, ούτε ομιλία καθόλου, μόνο ηχητικά εφέ και οι χαρακτήρες που εμφανίζονται.  Το έχουνε πάρει το παραμύθι, το έχουνε αναπτύξει και έχουν φτιάξει πολλαπλά τέλη(νομίζω 16), όσο δεν πάει. Από χρώματα και μουσική είναι μια χαρά. Δεν χρειάζεται τόσους τερματισμούς, ο ένας είναι γύρω στις 4 ώρες για 100% γύρω στις 10-11. Καλό αλλά σίγουρα δεν είναι για όλους.

Seasons after Fall: πρόκειται για παιχνίδι πλατφόρμας. Χειριζόμαστε μια αλεπού κυριευμένη από πνεύμα όπου και εξερευνούμε το Δάσος των Φυλάκων των Εποχών, χρησιμοποιώντας σίγα σιγά τη δύναμη να αλλάξουμε τις εποχές, πχ παγώνουν τα νερά ή αναπτύσσονται τα φυτά, για να υπερπηδήσουμε τα διάφορα εμπόδια. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για να μην σποιλάρω, είναι το πως θα(αν) την καταλάβει κανείς σε τέτοια παιχνίδια, εγώ στο τέλος συγκινήθηκα κιόλας.. Δεν είναι πολύ δύσκολοι οι γρίφοι του, θα έλεγα πως δυσκολεύει το παιχνίδι περισσότερο λόγω έλλειψης χάρτη, πρέπει να το έχεις στο κεφάλι σου το κάθε επίπεδο καθώς προχωράς, και καθώς επιστρέφεις για να ανακαλύψεις την πρόσβαση σε νέα τμήματα. Επίσης ο χαρακτήρας μας δεν πεθαίνει, και δεν έχει εχθρούς για να σκοτώσει. Από μουσική, εικόνες, χρώματα, τοπία θα το έλεγα εκπληκτικό. Λέει 17 ώρες το χρονόμετρο μου για 100% αλλά είναι λιγότερες, ίσως 10, είχα αναγκαστεί να το ξαναξεκινήσω μετά από καιρό, σταμάτησα εξαιτίας προσωπικού θέματος.

Επεξ/σία 14 Νοεμβρίου 2023 από G.TH.

[polonos1313]

Μετά το Uncharted 4 ήρθε η σειρά για το Last Of Us Part 1 και Last Of Us Left Behind. Για άλλη μια φορά τα γραφικά, σενάριο ,gameplay , voice acting ,χαρακτήρες ,μουσική δίνουν ρέστα ! Δεν θα μπορούσαν να σχεδιάσουν καλύτερα έναν Post-Apocalyptic κόσμο.Επίσης η σύνδεση και η χημεία που σου δημιουργεί το game μεταξύ του Joel και της Ellie μοναδική. Τι παιχνιδάρα ήταν αυτή που έπαιξα ! Δεν έχω λόγια πλέον για την Naughty Dog....

9.8/10

[Arkin]

Seasons after Fall[100%]

https://store.steampowered.com/app/366320/Seasons_after_Fall

Ενα αρκετα ιδιαιτερα ομορφο 2D platformer δημιουργια του στουντιο Swing Swing Submarine οπου χειριζομαστε ενα μυστικο πνευμα ενα μικρο σπορο μεσω μιας αλεπους ωστε να επανακτησουμε τις 4 δυναμεις της φυσης τις 4 εποχες ωστε να γινει η τελετουργια των 4 εποχων στον μικρο σπορο. Οταν κατι παει στραβα ομως και δεν ολοκληρωθει η τελετουργια εξαιτιας ενος μυστικου "κακου σπορου του δασους" θα ξεκινησουμε μια αναζητηση σε ολο το δασος για να σπασουμε τα δεσμα των 4 φυλακων των εποχων και να ξανα ξεκινησουμε την τελετουργια. 

Το παιχνιδι μας δινει τη δυνατοτητα να χειραγωγησουμε κυριολεκτικα το περιβαλλον εχοντας πια στην κατοχη μας τα 4 fragments των εποχων το καθενα με τις δικες του δυναμεις. Ο χειμωνας που παγωνει τα παντα το καλοκαιρι που ανθιζει τα λουλουδια η ανοιξη που με την βροχη της ανεβαζει τη σταθμη του νερου αλλα και το φθινοπωρο που ξεσηκωνει τα παντα με τον αερα του. Ολα αυτα αλλαζουν με ενα κλικ δικο μας και αυτοματα και ολο το τοπιο real time. Η δουλεια που εγινε σε αυτο το κομματι ειναι απλα εξαιρετικη και πανεξυπνη κατι που το κανει να ξεχωριζει. 

Βρηκα λιγο clunky και οχι τοσο smooth τον χειρισμο οσον αφορα το πηδημα το οποιο ειναι λιγο σκληρο δεν νιωθεις την κινηση τοσο ομαλη οπως και οτι σε μικροτερη κλιμακα οτι δεν υπαρχει καποιος χαρτης ωστε να δεις που πρεπει να πας μιας και μπορει να μην ειναι τοσο μεγαλο το παιχνιδι αλλα καποια μονοπατια εχουν τη δικη τους δυσκολια στην περιπλανηση τους και παλι οχι κατι τρομερο απλα μπορει λιγο να αποπροσανατολιστεις σε σημεια. 

Τα γραφικα ειναι πλουσια και ζωντανα σε χρωμα παρολο 2D εχουν το βαθος που χρειαζεται ενα παιχνιδι γενικα κανενα παραπονο σε αυτο το κομματι οι δημιουργοι εχουν βαλει καποια σχεδια στην κατηγορια extra μεσα στο παιχνιδι που απο το 2009 εχουν καποια πρωιμα μοντελα και τελικα το 2016 που βγηκε το παιχνιδι η διαφορα ειναι απλα τεραστια και μπραβο τους. Και η μουσικη σε υψηλο επιπεδο με τα γραφικα εχουμε ηχητικη πανδαισια στο μεγαλυτερο κομματι του παιχνιδιου. 

Οσον αφορα την ιστορια βρηκαν πολυ ομορφες τις αλληγοριες οσο μαθαινουμε περισσοτερα για τον κοσμο τους φυλακες αλλα κυριως τον μικρο σπορο που προσπαθησε να μας χαλασει τα σχεδια και ποιος ηταν ο πραγματικος λογος που εκανε κατι τετοιο. Το παιχνιδι ειναι μικρο για το 100% με ολα τα achievements βγηκε λιγο πανω απο τις 6.5 ωρες κατι που δεν ενοχλει καθολου μιας και ειναι αρτιο στην ιστορια που θελει να πει με ωραιο τελος και ηδη απο τις πρωτες ωρες εχεις ηδη μαθει να εκμεταλλευεσαι οπως πρεπει τις 4 εποχες και περα απο κανα 2 ενδιαφερον γριφους δεν εχει μεγαλη δυσκολια. Προτεινετε εννοειται στους λατρεις των platformers που θελουν κατι διαφορετικο και ιδιαιτερο αλλα και μια ιστορια με μερικα πολυ ομορφα μηνυματα για την φυση τις 4 εποχες αλλα και την ενηλικιωση και τους φοβους που περικλειουν ολο αυτο. 8.1/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/XG8f29S

[gust]

DELIVER US THE MOON

ΚΑΙ

DELIVER US MARS

Ηθελα καιρό να τα παίξω αλλά επιτέλους αφορμή σταθηκε το τσάμπα 2ο μέρος (Deliver us Mars) που έδωσε το Epic store.

Αγόρασα και το πρώτο στο steam και βούτηξα παίζοντάς τα back to back.

Λοιπόν θα αρχίσω λέγοντας ΑΠΛΑ ΠΑΙΞΤΕ ΤΑ!

Για το πρώτο χρειάστηκα 6 ώρες και για το δεύτερο περίπου 10. Δεν θα σας κουράσει και δεν θα σας παιδέψει αφού είναι γραμμικο με υπέροχα τοπία και μία ιστορία που προσωπικά λυπάμαι που οι σινεφίλ που δεν παίζουν video games δεν θα απολαύσουν!

Πρόκειται για μία διαστημική εμπειρία χωρίς εξωγήινους, τέρατα κλπ. με μόνο κέντρικό της στοιχείο την τεχνολογία και τον άνθρωπο. Sci fi setting βεβαίως αλλά θα το χαρακτήριζα "ρεαλιστικό".

Δέθηκα με τους χαρακτήρες, ένιωσα το συναίσθημα τους, την απόγνωση, τον φόβο, την ανησυχία, τον θαυμασμό, το αβέβαιο και πολλά άλλα!

Με κράτησαν και τα δύο παιχνίδια μέχρι την τελευταία στιγμή που ρόλαραν τα credits και δεν ένιωσα ποτέ να κάνουν κοιλιά ή να έχουν περιττά filler segments.

Τέλος είναι λουκούμι για όλους τους gamers αλλά ιδιαίτερα για όσους δεν έχουν πολύ χρόνο για gaming λόγω υποχρεώσεων αλλά θέλουν να παίξουν κάτι που θα τους αφήσει  άριστες εντυπώσεις, τροφή για σκέψη και θα το ολοκληρώσουν χωρίς ιδιαίτερο κόπο και χρόνο.

Προτείνω επίσης να τα παίξετε και τα δύο με τη σειρά γιατί η ιστορία συνεχίζεται στο δεύτερο και σαν σύνολο είναι άψογα!

ΥΓ. (κρυφή μου πλέον ελπίδα το Deliver us Earth)