Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

[DiaperCh@nger101]

                                       

                                                                                 CHERNOBYLITE

--Το τερμάτισα σε 23 ώρες completionist run στο normal επίπεδο δυσκολίας.

--Το παιχνίδι είναι διαθέσιμο μέσω gamepass, υπάρχει demo στο steam,

full price στο steam έχει 30 ευρώ και στα κλειδάδικα 17-18 ευρώ.

Θεωρώ ότι δεν αξίζει η αγορά του για λόγους που θα περιγράψω,

για την ακρίβεια θεωρώ την τιμή εξωφρενική για το χαμηλότατο production value του τίτλου,

ακόμα όμως και για τους λάτρεις του setting ή του genre: rpg/horror/stealth/basebuilding

συμφέρει να παιχτεί μέσω gamepass κυρίως λόγω της μικρής διάρκειας όπου με

λιγότερα χρήματα τερματίζει το παιχνίδι και περισσεύει χρόνος και για άλλα games

από τη λίστα του gamepass.

-- Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι είναι σταθερό με 1 crash to desktop, έχει γρήγορα loading times,

είναι αρκετά ελαφρύ, τα γραφικά του όμως είναι ξεπερασμένα

και το animation των χαρακτήρων περασμένης δεκαετίας,

επίσης οι πάντες φοράνε μάσκα άρα δεν υπάρχουν facial expressions και lip synk.

Cutscenes δεν υπάρχουν, στα ενσταντανέ των npc και του ήρωα, ο npc έχει μια στάση την

οποία κρατάει καθόλη τη διάρκεια του instance, πχ σκυμμένος, φοβισμένος, όρθιος προσοχή κλπ.

Ευτυχώς δεν έχει πρόβλημα stuttering όπως θα περίμενε κανείς λόγω unreal engine, οι ρυθμίσεις μου

ήταν global vsynk on, ingame vsynk off, global fps cap 141hz (144-3) και global gsynk on.

Η μουσική του παιχνιδιού είναι ένα μουσικό χαλί από μια μελωδία με βιολί, πολύ ατμοσφαιρική,

καταντάει όμως μονότονη, εμένα με κούρασε μετά από τις πρώτες 5 ώρες και έβαλα sportfm

να παίζει από πίσω. Άλλωστε το ραδιόφωνο πιάνει στην απαγορευμένη ζώνη 😁

Οι ήχοι είναι οκ, τα απαραίτητα κροξίματα από κοράκια, τριξίματα, κραυγές, βογγητά, κρότοι.

-- Το gameplay του είναι πολυδιάστατο με στοιχεία από διαφορετικά genres, στο κομμάτι

του rpg εμβαθύνει αρκετά και με επιτυχία, στα υπόλοιπα όμως κινείται σε πολύ ρηχά νερά,

στο horror κομμάτι λίγα jumpscares εδώ κι εκεί, στο stealth σκέλος περπάτημα σκυφτά

κι εξουδετέρωση φρουρών από πίσω, τα πιστολίδια αν πέφτουν λίγα μέτρα παρακεί

δεν ασχολείται κανείς και στο κομμάτι του crafting/basebuilding ολοκληρωτική αποτυχία,

με 2 μανιτάρια 🤔 γίνεται upgrade η σκανδάλη του ak-47 ή με mechanical parts και χλωρίνη

φτιάχνεται ο πάγκος για τα φουτουριστικά όπλα,

και χρειάζεται πραγματικά ένας πάγκος για κάθε διαφορετικό αντικείμενο

(πως αλλιώς θα γέμιζε η ''βάση'' και θα επαληθευόταν το base building στοιχείο?).

Οι αποστολές έχουν ένα αρχικό ενδιαφέρον αλλά σύντομα γίνονται εντελώς επαναλαμβανόμενες,

spawn στο χάρτη, 10-15 λεπτά κρύψιμο/pathfinding στα βάτα και στα βούρλα, μακέλεμα

δυό τριών φρουρών, 1-2 jumpscares παραλαβή του objective item και πίσω στη βάση. 

-- Level design με αδιέξοδα, τα οποία δυστυχώς δεν είναι ευδιάκριτα, σαν αόρατοι τοίχοι,

πέντε χάρτες έχει το παιχνίδι του οποίους επισκέπτεται ο παίκτης για διαφορετικές

αποστολές γενικά κάτω από τη βάση και εδώ.

-- Replayability το παιχνίδι προσφέρει μέσω ενός μηχανισμού, όπου μπορεί ο παίκτης

να επαναλάβει ένα/κάποια quest σε περίπτωση που δεν τον ικανοποιεί το ending,

χοντρικά προσθέτει άλλες 5 ώρες το πολύ.

 

Τέλος αν κάποιος ασχοληθεί, πρότασή μου είναι να το παίξει με αγγλικούς διαλόγους και

όχι ρώσικους, το παιχνίδι δίνει και εξήγηση για την αγγλική προφορά του κεντρικού ήρωα.

Επεξ/σία 25 Ιανουαρίου 2022 από DiaperCh@nger101

[Arkin]

Guns, Gore & Cannoli

https://store.steampowered.com/app/322210/Guns_Gore__Cannoli

Ενα παιχνιδι που ειναι καρμπον Metal Slug και γενικα σαν εκεινα τα παλια που παιζαμε στο mame32. Πραγμα που σημαινει pure fun gameplay γεματο δραση δυσκολο ακομα και στο normal και υποστηριζει μεχρι 4 παιχτες. Η ιστορια μας? Βρισκομαστε στο 1925 στην Thugtown στην περιοδο ποτοαπαγορευσης. Εμεις ο Vinnie Cannoli ενα τσιρακι μαφιας παει στην Thugtown ωστε να σωσει τον Vinnie εναν προστατευομενο του αφεντικου μας Belluccio. Μολις φτασουμε θα αντικρισουμε μια πολη γεματη ζομπι ενας κακος χαμος απο ζομπι καθε λογης κυριολεκτικα μαζι με τους εχθρους ανθρωπους μιλαμε για πανω απο 20 διαφορετικους αντιπαλους η ποικιλια ειναι τεραστια και αρκετοι μεγαλοι η αυτοι που ορμανε θελουν ιδιαιτερο τροπο αντιμετωπισης. Τα γραφικα πολυ ομορφα 2D αρκετα καλης ευκρινειας και ο ηχος επισης ενας χαμος στα ακουστικα με τα ζομπι και τις ατελειωτες σφαιρες να πεφτουν. Μεγαλη ποικιλια εχουμε επισης στα οπλα 9 συγκεκριμενα απο φλογοβολο μεχρι οπλο με ηλεκτρισμο αλλα και τα κλασικα που εχει καθε μαφιοζος μαζι με χειροβομβιδες και μολοτοφ. Δεν εχουμε collectibles και αλλα πραγματα που να μας αποσπανε την προσοχη οι 3.5 ωρες που διαρκει ειναι γεματες δραση και straightforward linear gameplay. Το απολαυσα και ανετα σηκωνει ακομα ενα playthrough στην μεγαλη δυσκολια η παρεα με φιλους. Να πω οτι δεν υποστηριζει native ultrawide χρησιμοποιησα την εφαρμογη borderless gaming και δεν ειχα κανενα θεμα. 8.7/10

Παρακατω μερικες φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/RqvYt6g

[e-tic]

Fury Unleashed

Πρόκειται για ένα run-n-gun platformer που διαδραματίζεται στις σελίδες ενός comic με τον ήρωα να πηγαίνει απο frame σε frame και να πυροβολεί ό,τι κινείται. Οι εχθροί πολλοί, τα όπλα περισσότερα, οι αναβαθμίσεις απαραίτητες και μέχρι να τις κάνεις πεθαίνεις πολλές, μα πολλές φορές.
Οι σελίδες του comic στο οποίο ταξιδεύει ο ήρωας είναι randomly generated οπότε κάθε playthrough είναι διαφορετικό. Ο παίκτης ανταμοίβεται ανάλογα με το πόσο υψηλό είναι το combo που έχει χτίσει, οπότε δεν μένει χρόνος για χάζεμα, απλά τρέχουμε και πυροβολάμε!
Τα γραφικά είναι καρτουνίστικα και όμορφα και ο χειρισμός σχετικά εύκολος. Με τα πλήκτρα κινείται ο ήρωας και με το ποντίκι στοχεύει, με μειονέκτημα οτι σε στιγμές που γίνεται bullet hell δεν ξεχωρίζει εύκολα ο στόχος του ποντικιού. Η ιστορία παρουσιάζεται σαν comic αλλά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, το παιχνίδι βασίζεται στο gameplay του.
Είναι ένα υβρίδιο ανάμεσα σε gameplay απο metal slug (1996), χειρισμό απο abuse (1995) και στήσιμο από comix zone (1995). Αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι το οποίο οποίο προσφέρεται και για co-op.

[yaya14]

Dagon (2021)

Το Dagon είναι ένα visual novel που αφορά τον χαρακτήρα που αναφέρεται στο τίτλο του. Είναι μικρής διάρκειας (30 λεπτά), με πολύ καλή αφήγηση, ωραία απεικόνιση και ενδιαφέρον πληροφορίες για τον Lovercraft. Είναι δωρεάν στο steam και διαθέσιμο τόσο σε vr όσο και σαν απλό visual novel ( το δοκίμασα και στις 2 εκδοχές και οι 2 παίζανε καλά)

Φωτογραφίες

 

Grime (2021)

Το Grime είναι ένας 2d platformer, souls-like τίτλος με αρκετά έντονο τo στοιχείο του metroidvania από μια μικρή εταιρεία την Clover bite.

Το παιχνίδι ξεκινάει παρουσιάζοντας τον χαρακτήρα μας, ένα ανθρωπόμορφο ον φτιαγμένο από πέτρα που αντί για κεφάλι έχει μια μαύρη τρύπα. Στην αρχή του παιχνιδιού το ”κεφάλι” σου αποτελεί το μόνο τρόπο επίθεσης/άμυνας, χρησιμοποιώντας το τη κατάλληλη στιγμή απορροφάς του εχθρούς σου. Απορροφώντας αντιπάλους πέρα από το να σκοτώσεις τον εχθρό, γεμίζει μια άλλη μπάρα που ονομάζεται ως “ανάσα”, η οποία όταν γεμίζει μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα μικρό heal. Επίσης, η απορρόφηση σου ξεκλειδώνει διάφορα traits τα οποία όσο περνάει το παιχνίδι μπορείς να τα αναβαθμίσεις με αντικείμενα που βρίσκεις στο κόσμο.

Καθώς, εξερευνάς για να βρεις τη πραγματική σου ταυτότητα, βρίσκεις είτε διάσπαρτα στο κόσμο είτε σε λίγους merchants όπλα, armor sets τα οποία αναλόγως τα θέλω σου και το τρόπο που θέλεις να παίξεις τα χρησιμοποιείς. Στο Grime ο τρόπος για να ανεβάσεις επίπεδο το χαρακτήρα σου χρησιμοποιείς mass, που το μαζεύεις σκοτώνοντας εχθρούς το οποίο, σε κάτι αντίστοιχο με τα bonfires των souls, τα Surrogates, πέτρες μεγάλες αναβαθμίζεις αναλόγως το build που προτιμάς(Health, Force, Strength, Dexterity, Resonance). Επιπροσθέτως, εκεί αναβαθμίζεις τα traits, γεμίζεις ζωή και παράλληλα όλοι οι εχθροί που σκότωσες μέχρι εκείνο το σημείο επανέρχονται στο κόσμο. Μια ωραία λεπτομέρεια, ήταν ότι ενώ μπορεί να φοράς ένα συγκεκριμένο σετ πανοπλίας για τα στατιστικά, υπάρχει δεύτερη στήλη η οποία μπορείς να εφαρμόσεις κάποιο άλλο μόνο για το οπτικό στυλ.

Το κλίμα του παιχνιδιού είναι πολύ καλά φτιαγμένο και τα τοπία εξίσου "όμορφα", αλλά εκεί που εντυπωσιάστηκα ήταν η προσοχή στον ήχο και τις αλλαγές που υπήρχαν αν βρισκόμουν σε χώρο εξωτερικό με αέρα ή σε σπηλιά με το μόνο ήχο να ναι οι πατημασιές μου.

Επειδή στο παιχνίδι έχει πολύ πέρα δώθε και τιμά το metroidvania, ευτυχώς στο κόσμο ξεκλειδώνεις σιγά σιγά κάποιες πύλες που κάνουν τη ζωή σου εύκολη, ειδικά αν κυνηγάς το 100%. Το παιχνίδι πήρε για το 100% περίπου 25 ώρες, και έχει δύο διαφορετικά τέλη. Ένα ακόμη καλό πράγμα είναι ότι ποτέ δε θα χαθείς για το που πρέπει να πας γιατί είτε θα υπάρχει κάποια ένδειξη στο χάρτη ή θα χει αναφερθεί σε κάποιο διάλογο.

Εν κατακλείδι, εντυπωσιάστηκα πολύ θετικά από το Grime, δύσκολο όσο πρέπει, όμορφο ειδικά στις τελευταίες σκηνές και θα το συνιστούσα σ’όλους όσους είναι φαν των souls.

Φωτογραφίες

 

Τέλος, το 3ο παιχνίδι που έπαιζα σα δεύτερο παιχνίδι αφού έβγαλα πρώτη φορά το run και κυνήγαγα το 100%  ήταν το Fury Unleashed, δε θα γράψω κάτι μιας και ο φίλος  e-tic  με κάλυψε και συμφωνώ απόλυτα με όσα λέει πιο πάνω.

 

 

 

[firepc]

Heavy Rain (2010)

Ενα εξαιρετικο παιχνιδι με απιστευτο σεναριο. Ενα δεκαωρακι φωτια, αν και ξεκιναει καπως αργα. Βασικα ειναι αρκετα δραματικο το παιχνιδι επειδη μια οικογενεια χανει το ενα απο τα δυο της παιδια σε ενα δυστυχημα εξω απο εμπορικο κεντρο. Μενουν πισω το χωρισμενο πλεον ζευγαρι, ενας κατεστραμμενος πατερας, ενα παιδακι δυστυχησμενο απο την απωλεια του αρδερφου του και μια μητερα που μεσα στη θλιψη της, κατηγορει τον πατερα για οτι συνεβη.

Δεν θα πω γτ το παιχνιδι λεγεται Heavy Rain, θα το καταλαβετε στα μεσα της ιστοριας.

Εχει καταπληκτικη μουσικαρα, πραγματικα η μουσικη ντυνει το παιχνιδι ιδανικα στο ολο κλιμα που επικρατει. Τα γραφικα του ειναι ομορφα. Στο μονο που μου τα χαλασε λιγο ειναι ο χειρισμος. Αν πω περισσοτερα θα κανω spoilers για την ιστορια του. Ειναι τετοιο το παιχνιδι που βασιζεται πολυ στο σεναριο του.

Το εχω λιιιιγο πιο κατω απ' το Fahrenheit (2005)

Μενει να δω τωρα το Beyond two Souls και το Detroid Become Human

Επεξ/σία 27 Ιανουαρίου 2022 από firepc

[alfaeffe]

Spoiler

1 ώρα πριν, firepc είπε

Heavy Rain (2010)

Ενα εξαιρετικο παιχνιδι με απιστευτο σεναριο. Ενα δεκαωρακι φωτια, αν και ξεκιναει καπως αργα. Βασικα ειναι αρκετα δραματικο το παιχνιδι επειδη μια οικογενεια χανει το ενα απο τα δυο της παιδια σε ενα δυστυχημα εξω απο εμπορικο κεντρο. Μενουν πισω το χωρισμενο πλεον ζευγαρι, ενας κατεστραμμενος πατερας, ενα παιδακι δυστυχησμενο απο την απωλεια του αρδερφου του και μια μητερα που μεσα στη θλιψη της, κατηγορει τον πατερα για οτι συνεβη.

Δεν θα πω γτ το παιχνιδι λεγεται Heavy Rain, θα το καταλαβετε στα μεσα της ιστοριας.

Εχει καταπληκτικη μουσικαρα, πραγματικα η μουσικη ντυνει το παιχνιδι ιδανικα στο ολο κλιμα που επικρατει. Τα γραφικα του ειναι ομορφα. Στο μονο που μου τα χαλασε λιγο ειναι ο χειρισμος. Αν πω περισσοτερα θα κανω spoilers για την ιστορια του. Ειναι τετοιο το παιχνιδι που βασιζεται πολυ στο σεναριο του.

Το εχω λιιιιγο πιο κατω απ' το Fahrenheit (2005)

Μενει να δω τωρα το Beyond two Souls και το Detroid Become Human

 

Εξαιρετικο παιχνιδι το heavy rain, που νομιζω το σχεδιαζουν να γινει και ταινια. Το Beyond: Two souls μου φανηκε λιγο βαρετο (αν και βελτιωνεται στο τελος), ενω το Detroit ειναι top που ευχομαι να μπορουσα να το ξαναπαιξω για 1η φορα ξανα...

[yaya14]

Little Nightmares 2 (2021)

To Little Nightmares 2 είναι ο δεύτερος τίτλος της σειράς και πρόκειται για ένα adventure action παιχνίδι με αρκετή δόση τρόμου.

Το κλίμα όπως και στο πρώτο παιχνίδι παραμένει σκοτεινό – εφιαλτικό, ο κόσμος βγαλμένος από εφιάλτες μικρού παιδιού. Το παιχνίδι χωρίζεται σε 5 κεφάλαια, τα περισσότερα παίρνουν μέρος σε μια κατεστραμμένη πόλη, που παρόλο δεν είναι ακατοίκητη νιώθεις ότι είναι. Κάθε μέρος έχει τη δική του σκοτεινή ιστορία και το δικό του κακό- παραμορφωμένο “άνθρωπο”(κυνηγός, δασκάλα, γιατρός και ? ) και αρκετούς “κενούς” κατοίκους, όλα έχουν κοινό παρονομαστή τη πόλη και συγκεκριμένα ένα πύργο που εκπέμπει ένα ιδιαίτερο σήμα που έχει μετατρέψει τους πάντες και τα πάντα σε αυτή τη κατάσταση.

Στο κομμάτι των γραφικών έχει γίνει άψογη δουλειά, όπως και στον ήχο του παιχνιδιού, έχει δοθεί πολύ προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια, επίσης  η μουσική ήταν άψογα συνδυασμένη με ότι διαδραματίζεται στο παιχνίδι.

Εμείς παίζουμε ως ένα μικρό αγοράκι ( ΜΟΝΟ ), στην αρχή το ταξίδι ξεκινάει μοναχικά, μέχρι το πρώτο σπίτι που θα φτάσουμε και θα βρούμε τον χαρακτήρα από τον 1ο τίτλο την Six, από κει και πέρα σιγά σιγά αναπτύσσεται μια εμπιστοσύνη μεταξύ μας και μια συνεργασία με κύριο σκοπό την επιβίωση.

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού θα χρειαστεί να λύσουμε κάποιους γρίφους, και εδώ να αναφέρω πως η AI στο χαρακτήρα που μας βοηθάει λειτουργεί άψογα. Αν και η αλήθεια είναι πως η enhanced edition είχε θέματα (στην αρχή απλά κόλλαγε και δεν έτρεχε), με αποτέλεσμα κάποια αντικείμενα να μην υπάρχουν εκεί που θα έπρεπε και αναγκαζόμουν να βγω στο κεντρικό μενού και ξανά πίσω στο παιχνίδι.

Πέρα από τους γρίφους υπάρχουν αρκετά σημεία δράσης, το σημείο με τους φακούς ήταν αυτό που μου άφησε και την πιο καλή εντύπωση. Το μέγεθος είναι οκ μου πήρε 6 ώρες. Το τέλος, του παιχνιδιού ήταν κάτι αναπάντεχο και η αλήθεια είναι πως το σκέφτηκα για λίγο αφού το έβγαλα.

Συμπερασματικά, έμεινα πολύ ικανοποιημένος από το δεύτερο παιχνίδι της σειράς που βάση ιστορίας μοιάζει για prequel του 1ου και ίσως να προκύψει και 3ος τίτλος, ωραία γραφικά, πολύ καλή μουσική και αρκετά ικανοποιητική ιστορία.

Φωτογραφίες

Επεξ/σία 28 Ιανουαρίου 2022 από yaya14

[firepc]

Castle of Illusion (2013)

Η κακια μαγισσα εχει απαγαγει την Μινι και εσεις ως Μικι θα πρεπει να περασετε ενα καρο πλατφορμ δυσκολιες για να την σωσετε. Η κεντρικη βαση ειναι ενα μεγαλο καστρο, οπου υπαρχουν διαφορες πορτες. Αν εχετε την απαραιτητη ποσοτητα διαμαντιων που ζηταει η καθε πορτα, τοτε αυτη ανοιγει και εμφανιζει αλλες τρεις πορτες. Η μια ειναι το πρωτο act, η δευτερη η συνεχεια της πρωτης οπου γινεται και save και η τριτη το boss.

Περνοντας με επιτυχια ολες τις πορτες και βγαζοντας και το καθε boss, παιρνετε ενα Gem. Χρειαζονται και τα 7 gems για να πατε στο τελικο καστρο και να σωσετε στο τελος την Μινι.

Ειναι ωραιο πλατφορμακι με αρκετη προκληση μπορω να πω, ειδικα το τελευταιο boss το βρηκα πολυ δυσκολο. Το υφος του και η ομορφη χρωματικη του παλετα το κανουν family friendly αλλα οπως ειπα ειναι και δυσκολουτσικο.  

Αν και δεν ειμαι και μεγαλος φαν των Μικι, Μινι κλπ, περασα πολυ καλα με το παιχνιδι

[naruto14]

Unpacking

Το Unpacking είναι ένα από τα πιο chill games που έχω παίξει. Με ένα ιδιαίτερο pixel art εικαστικό και χωρίς ίχνος διαλόγου καταφέρνει να αφηγηθεί την ιστορία της ζωής μια κοπέλας από μικρό παιδί έως τη στιγμή που έφτιαξε τη δικιά της οικογένεια. Αυτό γίνεται απλά ανοίγωντας... κουτιά. Βλέπουμε τη ζωή της μέσα από μετακομίσεις σε 8 διαφορετικά σπίτια. Με το ξεπακετάρισμα των κουτιών και τακτοποιώντας όλα τα υπάρχοντα της μαθαίνουμε πολλά στοιχεία σχετικά με τη χαρακτήρα. Σπουδές, φιλίες, σχέσεις, χόμπι, επάγγελμα. Όλα αποκαλύπτονται μέσω απλά τη τακτοποίηση αντικεμένων στη θέση τους. Προτείνω σε όσους το παίξουν να ρίξουν μετά μια ματιά και στο ιντερνετ για λεπτομέρειες που τους ξέφυγαν, καθώς είναι πραγματικά πάρα πολλές. Αν μου έλεγε κανείς ότι θα έπαιζα παιχνίδι που τακτοποιούσα πράγματα και θα ήταν τόσο απολαυστικό και παράλληλα λυτρωτικό, δε θα τον πίστευα. Σε αυτό παίζει σημαντικό ρόλο και η ιδιαίτερα χαλαρωτική μουσική που το ντύνει.Το προτείνω ανεπιφύλακτα καθώς είναι και στο Game Pass. Διαρκεί γύρω στις 5 ώρες. 9/10

 

Deaths Door

Το Death's Door είναι ένα από τα υψηλότερα βαθμολογημένα games του 21. Παίζοντας το κατάλαβα γιατί. Μπορεί να μην κάνει κάτι πρωτόγνωρο και απλά να δανείζεται ιδέες και μηχανισμούς από άλλα παιχνίδια, αλλά αυτό που κάνει το κάνει εξαιρετικά. Είναι ουσιαστικά ένα isometric action-adventure παιχνίδι με σχετικά υψηλή πρόκληση. Το combat είναι ιδιαίτερα απλό και τα 4 επιπλέον όπλα που συναντάς κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δε μπορώ να πω πως προσφέρουν σημαντικές αλλαγές στο combat. Λίγο μεγαλύτερη ποικιλία δίνουν τα τρία αντικείμενα που αποκτάς καθώς ξεκλειδώνουν νέες δυνατότητες traversal, παρέχοντας έτσι ένα ικανοποιητικό backtracking. Τρία είναι τα στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει. Καταρχάς έχει πολύ καλοδούλεμένο level design. Καμία περιοχή δεν επαναλαμβάνεται και το ξεκλείδωμα shortcuts για να γλιτώνεις χρόνο από το τελευταίο checkpoint προσφέρει την ίδια ικανοποίηση που έχουμε δει σε άλλους τίτλους. Επίσης είναι αρκετά χιουμοριστικό και κάποιοι διάλογοι πολύ καλογραμμένοι. Και τέλος το art direction είναι πανέμορφο παρόλο που τεχνικά η Unity δεν ρίχνει σαγόνια. Τον οπτικό τομέα συνοδεύει ένα ταιριαστό soundtrack που έχει πολλές αξιομνημόνευτες νότες. Το έβγαλα στις 8-9 ώρες και υπάρχει και αυτό στο Game Pass. 8/10

 

The Artful Escape

Ομολογώ πως προτού μπω στο παιχνίδι δεν είχα ιδέα τι να συναντήσω. Το μόνο που γνώριζα ήταν ότι είχε πάρει μερικές υποψηφιότητες στα Game Awards του 2021 συμπεριαλαμβανομένου καλύτερης μουσικής και art direction. Και μετά το 4ωρο playthrough μου, έχω να πω πως εύκολα θα μπορούσε να νικήσει σε κάποια από αυτές τις δύο κατηγορίες, αν όχι και στις δύο. Αυτό το πράγμα που εξελίσσεται μπροστά μέσω της Unreal Engine 4 είναι απλά μαγικό. Δε ξέρω πως θα μπορούσε αυτό το παιχνίδι να γίνει πιο όμορφο από ότι είναι. Ακόμη και η μουσική είναι άκρως επική μιας και είναι και το βασικό concept του παιχνιδιού. Από gameplay δυστυχώς δεν έχει τίποτα ουσιαστικό. Στη μεγαλύτερη διάρκεια απλά περπατάς και πηδάς, ενώ στα jam sessions που ο χαρακτήρας παίζει κιθάρα ακολουθείς κάποια QTEs. Για το σενάριο δε θέλω να πω πολλά για να μη χαλάσω καμία έκπληξη. Το μόνο που θα πω είναι πως είναι κάτι αντίστοιχο με το πως θα ήταν οι Rick and Morty αν πέρνανε LSD. Πολύ κουλό σενάριο που δεν μπορώ να πω πως συμβάδισε τέλεια με τα γούστα μου. Και αυτό φετινή κυκλοφορία και ένα από τα διαμαντάκια του Game Pass. 7/10

[umbrella co.]

Last day of june: Last Day of June | Download and Buy Today - Epic Games Store

Συμπαθητικο story, το gameplay ομως ειναι αρκετα αργο και δεν ειναι ξεκαθαρο -στην αρχη τουλαχιστον- τι ακριβως πρεπει να κανει ο παιχτης. Με λιγο trial and error παντως ολα διορθωνονται και το παιχνιδι μετα αρχιζει να γινεται πιο ενδιαφερον.

Συντομη εμπειρια 4-6 ωρες.

Επεξ/σία 31 Ιανουαρίου 2022 από umbrella co.

[yaya14]

Serious Sam: Siberian Mayhem ( 2022 )

Το Serious Sam Siberian Mayhem, είναι ένα action-shooting παιχνίδι και ο πιο πρόσφατος τίτλος της ομώνυμης σειράς φτιαγμένο από την Croteam και την Timelock Studios.

Αρχικά, να πω πως εντυπωσιάστηκα που σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα μετά το Serious Sam 4 κυκλοφόρησε ένα ακόμη παιχνίδι της σειράς. Δεν ήμουν σίγουρος αν ήταν όντως standalone που γράφανε ή απλά μια μορφή dlc σε μορφή νέου τίτλου. Τελικά, αυτό που κατάλαβα είναι ότι διαδραματίζεται στην ιστορία του προηγούμενου τίτλου, απλά το ταξίδι που είχαμε στον ενδιάμεσο στη Σιβηρία έχει μια άλλη τροπή και γενικά διαφορετικό τέλος από το 4. Ευτυχώς η τελευταία σκηνή έδωσε την εξήγηση ότι είμαστε σε διαφορετικό timeline.

Γενικά, η ιστορία και οι χαρακτήρες μου φάνηκαν λίγο παραμελημένοι και αδιάφοροι σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι. Το Siberian Mayhem είναι σχετικά μικρό σε διάρκεια, κοντά στις 6 ώρες. Ευχάριστο game play με αρκετή δράση και ορδές να σκοτώσεις, καλά γραφικά, καλή μουσική και ενώ έχει βελτιωθεί το θέμα που υπήρχε στο 4 με τα γραφικά, στα cut scenes φαίνεται να υπάρχει ακόμη το προβληματάκι που υπήρχε.

Σε γενικές γραμμές, καλή εμπειρία Serious Sam, σχετικά μικρή αλλά καλή, με λίγες νέες προσθήκες και μια μικρή βελτίωση στο τομέα των γραφικών, απλά ίσως κάποιοι θα θέλανε να περιμένουν λίγο ακόμη για καλύτερη τιμή.

Φωτογραφίες

 

Επίσης, μετά τη κριτική που είδα για το Castle of illusion από τον firepc , μου θύμισε λίγο τα (πολύ)παλιά χρόνια και συγκεκριμένα το mickey mania/ Mickey's Wild adventure. Tου έδωσα μια προσπάθεια και έχω να πω πως συμφωνώ με ότι έχει γραφτεί πιο πάνω (διάρκεια ~ 2 ώρες)

[firepc]

1 ώρα πριν, yaya14 είπε

Επίσης, μετά τη κριτική που είδα για το Castle of illusion από τον firepc , μου θύμισε λίγο τα (πολύ)παλιά χρόνια και συγκεκριμένα το mickey mania/ Mickey's Wild adventure. Tου έδωσα μια προσπάθεια και έχω να πω πως συμφωνώ με ότι έχει γραφτεί πιο πάνω (διάρκεια ~ 2 ώρες)

σχεδον 4 ωρες μου πηρε για τερματισμο

Αμα θες να τα μαζεψεις ολα, παει παραπανω

[Armoral]

  

Τέλος και από εμένα, στο επίπεδο 64 για το δημιούργημα της Sloclap.

Το Sifu είναι ένας εκπληκτικός τίτλος, παρέχει μία πολύ δυνατή πρόκληση και είναι πολύ προσεγμένο σε όλους τους τομείς εκτός από κάποια μικρά ανεπαίσθητα σπασίματα κυρίως όταν γίνεται loading νέας περιοχής, που δε γνωρίζω που οφείλονται. 

Όμορφη ιστοριούλα, μία ιστορία εκδίκησης με τον παίκτη στο βασικό ρόλο του ήρωα να προσπαθεί να ανακαλύψει και να σκοτώσει όσους του έκαναν κακό.

Μου άρεσε πολύ το ύφος των γραφικών με την καρτουνίστικη πινελιά, η μουσική, ο ήχος και φυσικά οι κινήσεις και το animation των χαρακτήρων, σημείο στο οποίο έχει γίνει πραγματικά αξιέπαινη προσπάθεια. Το δε σύστημα dodge/parry είναι κυριολεκτικά από τα καλύτερα, όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω.

Το πληκτρολόγιο δυσκολεύει την κατάσταση, κυρίως στο dodge των χτυπημάτων, αν και συνηθίζεται όσο περισσότερο παίζεις, με το K70 mk2 να επιτείνει το πρόβλημα καθώς τα πλήκτρα αφαιρούνται πολύ εύκολα και υπήρχαν φορές που τα πλήκτρα εκεί στο w,a,s,d έβγαιναν.και έπρεπε να τα ξανακουμπώσω. Θα το ξαναδοκιμάσω με χειριστήριο για να δω διαφορές τώρα που το τελείωσα και έχω τη διάθεση να δοκιμάσω και κάποια challenges, φυσικά έπειτα από Horizon Forbidden West και Elden Ring.

Παιχνίδι διαμαντάκι, πολύ διασκεδαστικό, με ικανοποιητικό βαθμό δυσκολίας, που απαιτεί προσπάθεια και κόπο, σε κάποια φάση στα αρχικά στάδια ίσως γίνει και λίγο κουραστικό, καθώς το διακρίνει ένα είδος grinding το οποίο πρέπει να γίνει για να αποκτηθούν μόνιμα κάποια σημαντικά skills και για να το κάνεις master και να καταλάβεις τι πρέπει να κάνεις και ποια αντικείμενα θα σε βοηθήσουν σε κάθε ένα από τα πέντε επίπεδα, ποια στοιχεία να χρησιμοποιείς και πως να αντιμετωπίζεις κάθε αντίπαλο ή boss. Από εμένα 9/10 κυρίως επειδή είναι κατά πολύ καλύτερο από αυτό που περιμένεις να δεις και ένας τίτλος που πραγματικά ξεχωρίζει. Βέβαια για 40 ευρώ δεν ξέρω αν αξίζει, αλλά έχουν παίξει πολλοί τίτλοι σε αντίστοιχα και πολύ περισσότερα χρήματα χωρίς να το αξίζουν, οπότε ας θεωρήσουμε ότι το έσοδο θα δώσει το κίνητρο στο studio παραγωγής του να μας χαρίσει και άλλα ποιοτικά παιχνίδια στο μέλλον.

Δεν έχω παίξει Sekiro, δε γνωρίζω αν έχουν το ίδιο ύφος, πάντως για εμένα είναι πραγματικά ξεχωριστός τίτλος. Η ιδέα δε με τα deaths και την αύξηση της ηλικίας όσο πεθαίνεις είναι πρωτοποριακή, δεν έχω ξαναδεί κάτι αντίστοιχο σε παιχνίδι.

Έπειτα από μία ενημέρωση που έκανα στο ICUE της Corsair, διαπίστωσα ότι όλα τα RGB έσβηναν όταν ξεκινούσε το παιχνίδι το σύνολο των ανεμιστήρων αλλά και της H150i έπαιρναν ένα περίεργο χρωματισμό, με το λευκό να κυριαρχεί και έπειτα ανάλογα με το επίπεδο που έπαιζα το όλο σύνολο άλλαζε σε διαφορετικό εφέ/χρώμα. Νόμιζα ότι ήταν πρόβλημα του software, μέχρι που ανακάλυψα ότι ήταν το profile του Sifu.

Spoiler

 

[umbrella co.]

The Awesome Adventures of Captain Spirit: The Awesome Adventures of Captain Spirit on Steam (steampowered.com)

Εξαιρετικο παιχνιδακι πραγματικα. Δεν ειναι μεγαλο σε διαρκεια (περιπου 1 ωρα) ουτε εχει πολλα πραγματα να κανεις, αλλα το κλιμα που μου μετεδωσε με το αγορακι που εχει χασει τη μητερα του σε αυτοκινητικο ατυχημα και τον αλκοολικο πατερα ειναι τρομερο.

Η μουσικη, η αφηγηση, οι ηθοποιοι που δινουν φωνη στους χαρακτηρες προσδιδουν στο παιχνιδι μια βαρια ατμοσφαιρα, απο την οποια προσπαθει να ξεφυγει ο μικρος, πιστευοντας πως ειναι (?) σουπερ ηρωας. Αξιζει το χρονο σας, εαν ψαχνετε κατι το διαφορετικο.

[Zahoe69]

The Witcher: Enhanced edition.

Ήταν το 5ο walkthrough. Αν το αντιμετωπίσεις σαν rpg θα βρεις ένα crude παιχνίδι. Αλλά για μένα δεν είναι έτσι. Είναι ένα dating sim με στοιχεία rpg.