Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

[akiz90]

Στις 28/12/2019 στις 4:53 ΜΜ, firepc είπε

Journey (2012)

Συμπαθητικο, ομορφο, χαριτωμενο αλλα μεχρι εκει. Ελαχιστο gameplay, δεν εχει πολλα πραγματα να κανεις, γενικα σε αφηνει μονο σου να βρεις και να καταλαβεις τι και πως.

Αν το συγκρινεις με αλλα indies οπως LN, RiME, Inside κλπ, τοτε το journey ερχεται στη τελευταια θεση.

Ειναι μια ωραια πινελιά στο gaming οπότε το προτεινω.

 Το συγκεκριμένο αν θυμάμαι καλά είχε σαρώσει τα βραβεία το 2012. Το είχα δει τότε (δεν είχα ακόμα ps4) και μετά από χρόνια που πήρα κονσόλα το κατέβασα ευτυχώς σε προσφορά από ps store. Ωραίο, διαφορετικό, χαλαρωτικό, πολύ ωραία soundtrack και το γεγονός ότι σου περνάει τα μηνύματα που θέλει μέσα από ένα τόσο λιτό gameplay χωρίς καν διαλόγους είναι είναι αξιοσημείωτο! Από εκεί και πέρα...πολύ...πολύ...μα πολύ μικρο. Το αγόρασα στο store πρωί και μέχρι τις 3 το μεσημέρι το είχα τερματίσει 3 φορές! Μία single player, μία multy και μία ως "Ascended" που άλλαζε χρώμα το ανθρωπάκι όταν μάζευες όλα τα collectibles. Αν κάποιος δεν έχει την τρέλα τη δική μου να μαζέψει τα πάντα και θέλει απλά να το πάρει και να το τερματίσει τότε το βγάζει χαλαρά σε λιγότερο από ώρα. Οπότε ναι μεν το προτείνω να υπάρχει στη συλλογή ενός gamer αλλά μόνο αν το βρει όσο πιο φθηνά γίνεται (σε κάποια προσφορά ίσως όπως εγώ κάτω από 10 Ευρώ). 

Στις 12/1/2020 στις 8:36 ΜΜ, e-tic είπε

Rise of the Tomb Raider

Έχοντας παίξει το tomb raider του 2013, το οποίο μου άρεσε αρκετά, εφτασε η ώρα να παίξω και το επόμενο της σειράς.
Ομοίως ωραίο και το rise, με πολύ ωραία γραφικά, όμορφα τοπία, ομαλή κίνηση, εύκολο χειρισμό και καλό ήχο. Για άλλη μια φορά η κακομοίρα η Lara βρίσκεται σε ένα περίεργο, απομονομένο τόπο όπου ψάχνει ένα μαγικό αντικείμενο ενώ κάποιοι κηνυγάνε να την σκοτώσουν. Έτσι θα τρέξει, θα κρυφτεί, θα πέσει, θα ξανασηκωθεί, θα αποφύγει παγίδες, θα την πυροβολήσουν, θα επιβιώσει και πάμε πάλι απο την αρχή!
Η ιστορία είναι μια εύπεπτη αμερικανιά και γενικά είναι ένα παιχνίδι που παίζεται ευχάριστα. Έχει ωραία cutscenes και υπάρχουν αρκετά side quest, secondary missions και μυστικά που προσθέτουν στην διάρκεια του παιχνιδιού. Προσφέρεται ένας μικρός αριθμός αναβαθμίσεων σε όπλα και εξοπλισμό ενώ οι μάχες είναι σχετικά εύκολες.
Η γενική εμπειρία ήταν θετική και αυτό με κάνει να θέλω να παίξω σύντομα και το επόμενο της σειράς, το shadow of the tomb raider.

Η βαθμολογία μου:
Γραφικά: 10/10
Ήχος: 9/10
Χειρισμός: 9/10
Story: 8/10
Replayability:9/10
Συνολικά: 9/10

 Ως παλιός fan της Lara Croft από την εποχή με το τριγωνικό στήθος στο PS1 μπορώ να πω πως το reboot σε γενικές γραμμές μου άρεσε. Δεν έχω παίξει ακόμα το shadow αλλά γενικά η όλη προσέγγιση του πώς δημιουργήθηκε η ηρωίδα που όλοι γνωρίζουμε μέσα από μία νεώτερη και σαφώς πιο ευάλωτη Lara ήταν πιο ωραία από το να δεις κατευθείαν μια Lara που ***. Στο Rise υπάρχει ένα DLC, το Baba Yaga: The Temple Of The Witch που μπορώ να πω το ευχαριστήθηκα πιο πολύ από όλο το game. Ήταν πιο μυστήριο και ατμοσφαιρικό. Αν δεν το έχεις παίξει κάνε ένα κόπο και κατέβασέ το.

[Arkin]

Μην ξεχνάμε και το blood ties dlc στο rise που μας μεταφέρει στο σπίτι των croft και μαθαίνουμε την όλη ιστορία για την οικογένεια της και κυρίως για τη μητέρα της. 

[akiz90]

Στις 30/11/2019 στις 12:07 ΠΜ, Arkin είπε

Final Fantasy XV+[4DLCS]

https://store.steampowered.com/app/637650/FINAL_FANTASY_XV_WINDOWS_EDITION/

Αρχικα να πω οτι ειναι η πρωτη μου επαφη με FF παιχνιδι οποτε συγκρισεις με προηγουμενα παιχνιδια της σειρας δεν μπορω να κανω. Το παιχνιδι για μενα ειναι ενα αριστουργημα. Σε βαζει σε εναν πανεμορφο κοσμο με ανθρωπινους χαρακτηρες οχι μονο στην οψη αλλα και στα συναισθηματα που βγαζουν προς το παικτη μαζι με δεκαδες δαιμονες που θα συναντησετε στη διαρκεια του. Θα αναφερθω συγκεκριμενα στην αληθινη φιλια των 4 πρωταγωνιστων μας που καθολη την διαρκεια του βασικου παιχνιδιου μαζι με τα 3 επεισοδια που κυκλοφορησαν δειχνουν τι σημαινει να δινεις τα παντα για τα ατομα που νοιαζεσαι περνοντας απο αντιξοες συνθηκες. Η ιστορια δεν ειναι χαρουμενη και πιστευω σε αρκετα σημεια θα βουρκωσετε παρεα με το εξαιρετικο soundtrack που συνοδευει το παιχνιδι. Στα του gameplay το παιχνιδι εχει αρκετα στοιχεια RPG αλλα οχι σε βαθμο να μπερδεψουν/κουρασουν τον παικτη και μπορειτε να το παιξετε με οποια προσεγγιση επιθυμειτε. Αρκετα quest για να ανεβασετε το level σας οπως και να αποκτησετε αρκετα χρηματα για τις προμηθειες και την αναβαθμιση της Regalia(αυτοκινητο). Τα dungeons προσφερουν το μεγαλυτερο challenge στο παιχνιδι. Μετα το βασικο παιχνιδι εκανα τα περισσοτερα quests αφηνοντας 3 τα οποια ηθελαν 90+ level και το θεωρησα grind χωρις νοημα μιας και το τελειωσα με level 71. Συνεχισα με τα 4 επεισοδια(DLC) του παιχνιδιου τα 3 των βασικων χαρακτηρων και φιλοι του βασιλια Noctis και 1 του βασικου κακου. Το καθενα εχει κατι να δωσει στην ιστορια και κυριως τα 2 τελευταια δινουν το closure που ηθελε η Square Enix για το lore του FFXV. Στα γραφικα του παιχνιδιου πιστευω οτι για το 2018 που κυκλοφορησε δεν θα μπορουσαν να ειναι καλυτερα και ο κοσμος θα σας απορροφησει. Μερικες σεκανς ειναι επικες και θα σας μεινουν και μετα το τελειωμα του παιχνιδιου. Οσοι ασχοληθητε να παιξετε οπως και να εχει τα 4 DLC γιατι εξηγουνται τα περισσοτερα κενα απο το βασικο παιχνιδι. Θα μπορουσα να γραφω για ωρες αλλα πιασατε το point μου. Ενα επος που λιγες εταιριες μπορουν να προσφερουν σε εναν gamer. 9.2/10

Βγηκαν 2110 φωτογραφιες σε ολο το παιχνιδι απολαυστε το

https://postimg.cc/gallery/f46d4fvo/

  Κατά τη γνώμη μου τώρα που πλέον έχουν κυκλοφορήσει όλα τα episodes/DLC αν κάποιος θέλει να παίξει αυτό το παιχνίδι ΠΡΕΠΕΙ να τα έχει όλα. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια που τα DLC πατάνε πάνω σε κάτι ήδη δουλεμένο από το core game και το επεκτείνουν, είτε προσθέτουν μια τελείως ξεχωριστή και ανεξάρτητη  περιπέτεια, το FF15 παίρνει πράματα που έμειναν από πολύ έως και τελείως αδούλευτα στο core game και τα κάνει develop μέσω των DLC. Δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια το FF και όσοι παίζουν τα παιχνίδια της σειράς (κυρίως τα παλιότερα) ξέρουν ότι πρόκειται  για παιχνίδια που το δυνατό τους σημείο είναι το storytelling όπου ακόμα και οι χαρακτήρες-γλάστρες έχουν ένα υποτυπώδες development.  Στο FF15 τελειώνεις το core game με αρκετά αναπάντητα ερωτήματα σε βασικούς μάλιστα χαρακτήρες τα οποία απαντώνται μέσω των DLC (π.χ. την πιο ηρωική στιγμή που έχει ο Ignis στο core game την εκτιμάς μόνο αν έχεις παίξει το DLC, δεν λέω περισσότερα λόγω spoil φαντάζομαι κατάλαβες για πιο κομμάτι μιλάω). Θα μου πεις ότι συγκρίνω ανόμοια πράματα γιατί τα παλιά παιχνίδια δεν είχαν DLC αλλά όπως και να χει αν με ρωτούσε κάποιος φίλος μου αν αξίζει να παίξει θα του έλεγα μόνο με full DLC pack.

 Παραμένοντας στο κομμάτι του story αλλά απ' την πλευρά του Noctis αυτή τη φορά, εκεί τα πράματα είναι όπως τα περιέγραψες. Κλασικό story final fantasy που σε γεμίζει με μάχη και δράση για να σου πετάξει κάποια στιγμή το μελόδραμα και να βουρκώσεις σαν παιδάκι. (στην τελευταία σκηνή με τη φωτογραφία στο θρόνο και ενώ είσαι που είσαι ευάλωτος σου πετάει και το  "thank you" στο τέλος και εκεί σε παίρνουν τα ζουμιά). Έχει παίξει και την ανάλογη μουσικάρα πιο πριν οπότε σε έχει φέρει εκεί που σε θέλει. Πραγματικά στο κομμάτι της μουσικής δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που να μην πήγε μετά στο youtube και να ψάξει κομμάτι...όποιο FF και αν έχει παίξει.

 Σε ότι αφορά τώρα τη μάχη εγώ είμαι fan του παλιού καλού turn based. Ξέρω είναι παλιό, ίσως ξεπερασμένο για κάποιους και σίγουρα όχι τόσο φαντασμαγορικό αλλά εγώ το θέλω και παρακαλάω το remake του FF7 που λένε ότι θα το έχει σαν επιλογή να ισχύει και να είναι καλό. Είναι πιο στρατηγικό και ήταν από τους κύριους λόγους που ξεκίνησα τα παιχνίδια της σειράς το μακρινό πλέον 1999 με 1ο παιχνίδι το παλιό FF7.

 Σε γενικές γραμμές πάντως αν σου άρεσε το 15 δοκίμασε να παίξεις και τα παλιότερα συγκεκριμένα 7-8-9-10 με το 9 να είναι ίσως το καλύτερο κατ'εμε. Δεν ξέρω αν μπορείς πλέον να παίξεις με τέτοια γραφικά γιατί σε πάω πολλά χρόνια πίσω και κάποια πράματα καλό είναι να γίνονται στο χρόνο τους για να τα εκτιμήσεις αλλά εάν νομίζεις ότι μπορείς αξίζει τον κόπο. Το FF7 βγαίνει τώρα το Μάρτη σε remake αλλά θα πάρει χρόνια να ολοκληρωθεί αφού θα είναι 3 parts και δεν ξέρω πόσο πιστοί θα μείνουν στο original ή αν θα το πετσοκόψουν. Από κάποια promo μοιάζει να είναι καλό τώρα ο χρόνος θα δείξει. 

[Arkin]

2 λεπτά πριν, akiz90 είπε

  Κατά τη γνώμη μου τώρα που πλέον έχουν κυκλοφορήσει όλα τα episodes/DLC αν κάποιος θέλει να παίξει αυτό το παιχνίδι ΠΡΕΠΕΙ να τα έχει όλα. Σε αντίθεση με άλλα παιχνίδια που τα DLC πατάνε πάνω σε κάτι ήδη δουλεμένο από το core game και το επεκτείνουν, είτε προσθέτουν μια τελείως ξεχωριστή και ανεξάρτητη  περιπέτεια, το FF15 παίρνει πράματα που έμειναν από πολύ έως και τελείως αδούλευτα στο core game και τα κάνει develop μέσω των DLC. Δεν μας έχει συνηθίσει σε τέτοια το FF και όσοι παίζουν τα παιχνίδια της σειράς (κυρίως τα παλιότερα) ξέρουν ότι πρόκειται  για παιχνίδια που το δυνατό τους σημείο είναι το storytelling όπου ακόμα και οι χαρακτήρες-γλάστρες έχουν ένα υποτυπώδες development.  Στο FF15 τελειώνεις το core game με αρκετά αναπάντητα ερωτήματα σε βασικούς μάλιστα χαρακτήρες τα οποία απαντώνται μέσω των DLC (π.χ. την πιο ηρωική στιγμή που έχει ο Ignis στο core game την εκτιμάς μόνο αν έχεις παίξει το DLC, δεν λέω περισσότερα λόγω spoil φαντάζομαι κατάλαβες για πιο κομμάτι μιλάω). Θα μου πεις ότι συγκρίνω ανόμοια πράματα γιατί τα παλιά παιχνίδια δεν είχαν DLC αλλά όπως και να χει αν με ρωτούσε κάποιος φίλος μου αν αξίζει να παίξει θα του έλεγα μόνο με full DLC pack.

 Παραμένοντας στο κομμάτι του story αλλά απ' την πλευρά του Noctis αυτή τη φορά, εκεί τα πράματα είναι όπως τα περιέγραψες. Κλασικό story final fantasy που σε γεμίζει με μάχη και δράση για να σου πετάξει κάποια στιγμή το μελόδραμα και να βουρκώσεις σαν παιδάκι. (στην τελευταία σκηνή με τη φωτογραφία στο θρόνο και ενώ είσαι που είσαι ευάλωτος σου πετάει και το  "thank you" στο τέλος και εκεί σε παίρνουν τα ζουμιά). Έχει παίξει και την ανάλογη μουσικάρα πιο πριν οπότε σε έχει φέρει εκεί που σε θέλει. Πραγματικά στο κομμάτι της μουσικής δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που να μην πήγε μετά στο youtube και να ψάξει κομμάτι...όποιο FF και αν έχει παίξει.

 Σε ότι αφορά τώρα τη μάχη εγώ είμαι fan του παλιού καλού turn based. Ξέρω είναι παλιό, ίσως ξεπερασμένο για κάποιους και σίγουρα όχι τόσο φαντασμαγορικό αλλά εγώ το θέλω και παρακαλάω το remake του FF7 που λένε ότι θα το έχει σαν επιλογή να ισχύει και να είναι καλό. Είναι πιο στρατηγικό και ήταν από τους κύριους λόγους που ξεκίνησα τα παιχνίδια της σειράς το μακρινό πλέον 1999 με 1ο παιχνίδι το παλιό FF7.

 Σε γενικές γραμμές πάντως αν σου άρεσε το 15 δοκίμασε να παίξεις και τα παλιότερα συγκεκριμένα 7-8-9-10 με το 9 να είναι ίσως το καλύτερο κατ'εμε. Δεν ξέρω αν μπορείς πλέον να παίξεις με τέτοια γραφικά γιατί σε πάω πολλά χρόνια πίσω και κάποια πράματα καλό είναι να γίνονται στο χρόνο τους για να τα εκτιμήσεις αλλά εάν νομίζεις ότι μπορείς αξίζει τον κόπο. Το FF7 βγαίνει τώρα το Μάρτη σε remake αλλά θα πάρει χρόνια να ολοκληρωθεί αφού θα είναι 3 parts και δεν ξέρω πόσο πιστοί θα μείνουν στο original ή αν θα το πετσοκόψουν. Από κάποια promo μοιάζει να είναι καλό τώρα ο χρόνος θα δείξει. 

Ετσι ακριβως. Με την ολοκληρωση των τεσσαρων DLC το παιχνιδι μου αφησε ενα παρα πολυ ομορφο συναισθημα εναν ολοκληρωτισμο μετα απο τις 55ωρες που μου προσφερε χωρις τρυπες στην ιστορια των Lucis Caelum και ενα τελος που αρμοζει σε ενα τετοιο επικων διαστασεων παιχνιδι. Ο καθε χαρακτηρας ηταν ξεχωριστος. Ο Gladiolus με την ατελειωτη διψα του για δυναμη ο Ignis με την εξυπναδα του και την αφοσίωση του στον Noctis και ο Prompto με τα θεματα που ειχε απο παιδι τα οποια τα πιανει σε καποια σημεια μεσα στο βασικο παιχνιδι οπως το βραδυ που μιλαει με τον Noctis στο ξενοδοχειο και του ανοιγει την καρδια του και χαιρομαι που ξεδιαλυνετε η καταγωγη του στο επεισοδιο του. Ο Ardyn για τον οποιο σχεδον δεν μαθαινουμε τιποτα στο βασικο story περα απο οτι ειναι του γενος Caelum μας δειχνει τα παντα και κλεινει τις οποιες τρυπες με τον καλυτερο δυνατο τροπο. Για μενα το παιχνιδι αξιζει μαζι με τα 4DLC. Το εκτιμας πολυ περισσοτερο απο το αν παιξεις μονο το βασικο παιχνιδι. Αναμενω το FF 7 που θα κανουν Remake τα υπολοιπα δυσκολα να τα παιξω με τα γραφικα που εχουν σημερα. Μακαρι να τα κανουν remake στο μελλον και να ασχοληθω.

[akiz90]

16 λεπτά πριν, Arkin είπε

Ετσι ακριβως. Με την ολοκληρωση των τεσσαρων DLC το παιχνιδι μου αφησε ενα παρα πολυ ομορφο συναισθημα εναν ολοκληρωτισμο μετα απο τις 55ωρες που μου προσφερε χωρις τρυπες στην ιστορια των Lucis Caelum και ενα τελος που αρμοζει σε ενα τετοιο επικων διαστασεων παιχνιδι. Ο καθε χαρακτηρας ηταν ξεχωριστος. Ο Gladiolus με την ατελειωτη διψα του για δυναμη ο Ignis με την εξυπναδα του και την αφοσίωση του στον Noctis και ο Prompto με τα θεματα που ειχε απο παιδι τα οποια τα πιανει σε καποια σημεια μεσα στο βασικο παιχνιδι οπως το βραδυ που μιλαει με τον Noctis στο ξενοδοχειο και του ανοιγει την καρδια του και χαιρομαι που ξεδιαλυνετε η καταγωγη του στο επεισοδιο του. Ο Ardyn για τον οποιο σχεδον δεν μαθαινουμε τιποτα στο βασικο story περα απο οτι ειναι του γενος Caelum μας δειχνει τα παντα και κλεινει τις οποιες τρυπες με τον καλυτερο δυνατο τροπο. Για μενα το παιχνιδι αξιζει μαζι με τα 4DLC. Το εκτιμας πολυ περισσοτερο απο το αν παιξεις μονο το βασικο παιχνιδι. Αναμενω το FF 7 που θα κανουν Remake τα υπολοιπα δυσκολα να τα παιξω με τα γραφικα που εχουν σημερα. Μακαρι να τα κανουν remake στο μελλον και να ασχοληθω.

Από τα παλιά μόνο το 10 μπορείς να πεις ότι είναι playable ακόμα και σήμερα. Εποχές PS2 αλλά σίγουρα έχεις ξεφύγει από τα pixelιασμένα γραφικά. Υπάρχει και σε remastered HD edition νομίζω. Δοκίμασε αν θέλεις και το 13 αλλά το θεωρώ πολύ υποδεέστερο για FF τίτλο. Ειδικά το 13/1 θα το έβαζα στον πάτο της λίστας. Αν το 15 με full DLC είχε και turn based έστω σαν επιλογή θα ήταν για μένα το κορυφαίο της σειράς. Με χάλασε πολύ το γεγονός ότι από ένα πολύ στρατηγικό σύστημα μάχης (έστω και ξεπερασμένο) πήγαμε στο να κοπανάς το Ο σαν παλαβός.  Παλαιότεροι τίτλοι της σειράς σου πετούσαν boss από την αρχή κιόλας του παιχνιδιού που ήταν να τραβάς τα μαλλιά σου και ήθελε στρατηγική για να παίξεις γύρω από τα effect τους (δεν μιλάω καν για optional boss..εκεί γινόταν ο κακός χαμός...άρχιζες τα guide ή δοκίμαζες πολλές διαφορετικές στρατηγικές). Στο 15 δεν μπορώ να πω ότι υπήρχε κάτι που να με ζόρισε στο story.  Πάτησα το Ο δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές και το πήγα τρένο.

[Arkin]

8 λεπτά πριν, akiz90 είπε

Από τα παλιά μόνο το 10 μπορείς να πεις ότι είναι playable ακόμα και σήμερα. Εποχές PS2 αλλά σίγουρα έχεις ξεφύγει από τα pixelιασμένα γραφικά. Υπάρχει και σε remastered HD edition νομίζω. Δοκίμασε αν θέλεις και το 13 αλλά το θεωρώ πολύ υποδεέστερο για FF τίτλο. Ειδικά το 13/1 θα το έβαζα στον πάτο της λίστας. Αν το 15 με full DLC είχε και turn based έστω σαν επιλογή θα ήταν για μένα το κορυφαίο της σειράς. Με χάλασε πολύ το γεγονός ότι από ένα πολύ στρατηγικό σύστημα μάχης (έστω και ξεπερασμένο) πήγαμε στο να κοπανάς το Ο σαν παλαβός.  Παλαιότεροι τίτλοι της σειράς σου πετούσαν boss από την αρχή κιόλας του παιχνιδιού που ήταν να τραβάς τα μαλλιά σου και ήθελε στρατηγική για να παίξεις γύρω από τα effect τους (δεν μιλάω καν για optional boss..εκεί γινόταν ο κακός χαμός...άρχιζες τα guide ή δοκίμαζες πολλές διαφορετικές στρατηγικές). Στο 15 δεν μπορώ να πω ότι υπήρχε κάτι που να με ζόρισε στο story.  Πάτησα το Ο δεν ξέρω και εγώ πόσες φορές και το πήγα τρένο.

Θα τσεκαρω το 10 τωρα που το εγραψες και καποια remastered που εχουν βγαλει τα τελευταια χρονια. Το 15 δεν θα μπορουσε να κρατησει το συστημα μαχης που επικρατουσε στα προηγουμενα. Επρεπε να εξελιχθει. Επειδη οντως θα ηταν μονοτονο σπαμαροντας ενα κουμπι πανω στη μαχη προσπαθησα να παιξω αρκετα με τα skills των φιλων και αλλαζοντας τα καθε τοσο. Στον noctis ειχε το ragnarok που στην super επιθεση εκανε τρελο damage. Μετα απο 30-35 level ημουν αρκετα OP και ακομα και οι δαιμονες το βραδυ εφευγαν με λιγα hit. Μετα που τελειωσα το παιχνιδι ομως εχει καποια quest για legendary και το αφησα σε ενα τερας που ηταν 99level. Ημουν στο level 71 οποτε δεν προχωρισα στο τεραστιο grind που χρειαζονταν για να τελειωσω και αυτα τα quests. Στο συνολο του ειναι απο τα παιχνιδια της 5ετιας. Και σε ιστορια και σε γραφικα. 

[akiz90]

21 ώρες πριν, Arkin είπε

 Επειδη οντως θα ηταν μονοτονο σπαμαροντας ενα κουμπι πανω στη μαχη προσπαθησα να παιξω αρκετα με τα skills των φιλων και αλλαζοντας τα καθε τοσο.

 Αυτό έκανα και εγώ. Στην ουσία όμως με αυτόν τον τρόπο κάναμε challenge εμείς τον εαυτό μας...δεν σε προκαλούσε το παιχνίδι να παίξεις καλύτερα ή έστω να σκεφτείς λίγο παραπάνω. Πατούσες στην ουσία ένα κουμπί και μέσα από τα παλαβά animations νόμιζες ότι κάτι έκανες.

[e-tic]

SteamWorld Dig 2

Είχα παίξει το πρώτο και μου άρεσε γιατί μου έφερε αναμνήσεις απο τα παλιά και συγκεκριμένα απο το Diggers της millennium interactive (1993).
Το δεύτερο παιχνίδι μου άφησε την αίσθηση της επανάληψης καθώς δεν είχε κάτι καινούριο ή διαφορετικό απο το πρώτο. Η ιστορία ψιλοαδιάφορη, το gameplay επαναλαμβανόμενο, λίγα boss fights αλλά και αυτά εύκολα. Καλούτσικα γραφικά με έντονα καρτουνίστικα χρώματα, οκ ήχος χωρίς να έχει κάτι ιδιαίτερο, εύκολος χειρισμός.
Έχει αρκετά μυστικά που μπορούν να σε παρασύρουν απο το main quest και αρχικά ασχολήθηκα με μερικά απο αυτά, αλλά πριν φτάσω στη μέση πάτησα γκάζι και ασχολήθηκα μόνο με το βασικό story κυρίως για να πώ οτι το τερμάτισα και αυτό και δεν το παράτησα στη μέση.
Μου πήρε πεντέμιση ώρες παιχνιδιού για να το τερματίσω, αλλά κάποιος που θα το δεί πιο σοβαρά και ψάξει περισσότερα μυστικά, άνετα θα φτάσει τις 8-9 ώρες παιχνιδιού.

Η βαθμολογία μου:
Γραφικά: 8/10
Ήχος: 6/10
Χειρισμός: 8/10
Story: 5/10
Replayability:4/10
Συνολικά: 6,2/10

[Manos112]

 

RED DEAD REDEMPTION 2

Μπήκε ένα τέλος λοιπόν σε αυτό το ταξίδι γύρω στις 80 ώρες κάνονταν complete ότι υπήρχε στο παιχνίδι εκτός 3 ανούσιων grinding (stranger) missions και χωρίς να δώσω πολύ έμφαση στα hunting challenges.

Το Red Dead 1 ήταν απο τα αγαπημένα μου παιχνίδια του είδους και το Red Dead 2 για μένα πλέον μπαίνει στην λίστα των 3 καλύτερων παιχνιδιών που έχω παίξει ποτέ μαζί με Witcher 3 και The last of us.

Σενάριο καταπληκτικό, αυθεντικότατο και σοβαρό στο είδος του με έντονα χρώματα απο γουέστερν σπαγκέτι εποχές. Αυτό που καταφέρνει καταπληκτικά είναι να σε δέσει με τους χαρακτήρες και ειδικότερα με τον Άρθουρ (ο οποίος για μένα χτίστηκε κατα πολύ καλύτερα και απο John). Οι voice actors έκαναν ΤΡΟΜΕΡΗ δουλειά, θεωρώ ότι καλύτερο έχω δει σε videogame μέχρι στιγμής -προφορά, χροιά-.

Τα γραφικά ήταν υπέροχα -παίχτηκε στο pc- , με τρομερές λεπτομέρειες στο βάθος του χώρου. Τα animations των κινήσεων είτε main χαρακτήρων είτε npc's ήταν λεπτομερέστατα κάτι που πρόφανως βοήθησε στο συνολικο immersion.

Τα rpg στοιχεία (η όπως τα πάρει κανείς) ήταν για μένα μια πολυ σημαντική προσθήκη στο παιχνίδι, γιατι πολύ απλά ήταν φαν.

Και τέλος τα stranger missions ήταν πολύ όμορφα και θεωρώ οτι αξίζουν τον έξτρα κόπο για την συνολική εμπειρία μιας και σε αναγκάζουν να δεις και πράγματα που ίσως δεν θα έβλεπες με άλλον τροπο.

Κλείνοντας, το παιχνίδι πολλοί το θεώρησαν πολύ αργό, κατα την γνώμη μου είναι αργό εκεί που πρέπει να είναι αργό και με πολύ σωστό τρόπο αλλίως θα ήταν άλλο ένα action game που έχει πολλά απο δαύτα εκει έξω.

Το Online δεν έχει αγγιχτεί ακόμα οπότε δεν έχω να εκφέρω γνώμη.

10/10

Επεξ/σία 22 Ιανουαρίου 2020 από Manos112

[e-tic]

The Gardens Between

Ένα πολύ όμορφο puzzle game με ωραία γραφικά και χαλαρό ήχο.
Ο παίκτης χειρίζεται τον χρόνο στα νησιά-puzzle όπου βρίσκονται οι χαρακτήρες, και γυρίζοντας τον χρόνο μπροστά ή πίσω δημιουργεί αλληλουχίες γεγονότων που οδηγούν τους ήρωες στην επόμενη πίστα.
Δεν έχει μεγάλη διάρκεια, 1,5-2 ώρες, ούτε έχει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία, αλλά είναι αρκετά χαλαρωτικό, ήρεμο και family friendly παιχνιδάκι οπότε συνίσταται για ανάλογες περιπτώσεις.

Η βαθμολογία μου:
Γραφικά: 8/10
Ήχος: 8/10
Χειρισμός: 9/10
Story: 8/10
Replayability:6/10
Συνολικά: 7,8/10

Επεξ/σία 24 Ιανουαρίου 2020 από e-tic

[firepc]

52 λεπτά πριν, e-tic είπε

The Gardens Between

Ένα πολύ όμορφο puzzle game με ωραία γραφικά και χαλαρό ήχο.
Ο παίκτης χειρίζεται τον χρόνο στα νησιά-puzzle όπου βρίσκονται οι χαρακτήρες, και γυρίζοντας τον χρόνο μπροστά ή πίσω δημιουργεί αλληλουχίες γεγονότων που οδηγούν τους ήρωες στην επόμενη πίστα.
Δεν έχει μεγάλη διάρκεια, 1,5-2 ώρες, ούτε έχει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία, αλλά είναι αρκετά χαλαρωτικό, ήρεμο και family friendly παιχνιδάκι οπότε συνίσταται για ανάλογες περιπτώσεις.

Η βαθμολογία μου:
Γραφικά: 8/10
Ήχος: 8/10
Χειρισμός: 9/10
Story: 8/10
Replayability:6/10
Συνολικά: 7,8/10

Ωραιος φιλε με εψησες και το πηρα στο iPad 👍

Ειχα δει την προσφορα στο steam, αλλα καλυτερα να το παιξω αραχτος

[e-tic]

Marvel vs Capcom Infinite

Σε όσο αφορά τα fighting games είχα μείνει πίσω στο Mortal Kombat 4 (1997) και Street Fighter 3 (1997) ενώ αυτό που μου έχει μείνει στο μυαλό οτι μου άρεσε περισσότερο ήταν το X-Men: Children of the Atom (1995). Μετά λοιπόν απο 20+ έτη είπα να δοκιμάσω ξανά...

Με την δοκιμή κατάλαβα οτι δεν είμαι πιά για αυτό το είδος παιχνιδιού. Έπαιξα το story mode απλά και μόνο για να διαπιστώσω οτι το έχουν ξεφτιλίσει με τους υπερήρωες και νομίζω οτι αυτό το πάντρεμα, του να βλέπεις Megaman με Ironman, είναι τουλάχιστον αστείο. Το έπαιξα όντας απλά ένας χαρακτήρας-μαϊμού που πηδάει μπρος-πίσω και προσπαθεί να χτυπήσει τον αντίπαλο, ενώ οι ειδικές κινήσεις μου περιοριζόντουσαν σε αυτά που θυμόμουν (κάτω-μπρός-μπουνιά, πίσω-μπρος-κλωτσιά κτλ). Ακόμα και έτσι όμως τερμάτισα το story mode, κάτι που μου έφτανε ως achievemnt οπότε και προχώρησα σε uninstall.

Η βαθμολογία μου:
Γραφικά: 8/10
Ήχος: 7/10
Χειρισμός: 6/10
Story: 3/10
Replayability:1/10
Συνολικά: 5/10

[e-tic]

Στις 28/5/2019 στις 3:31 ΜΜ, Arkin είπε

A Plague Tale Innocence[100%]

https://store.steampowered.com/app/752590/A_Plague_Tale_Innocence/

Ενα υπεροχο παραμυθι αρκετα δραματικο που θα συναρπασει μικρους και μεγαλους. Εξαιρετικη ατμοσφαιρα σε ολα τα chapters soundtrack που σε βαζει αμεσως στο εκαστοτε κλιμα της καθε σκηνης και 6 φιλοι που θα σωσουν τον κοσμο απο την πανουκλα. Το παιχνιδι δεν εχει πολλες χαρουμενες στιγμες. Μετριουνται στα δαχτυλα του ενος χεριου. Αντιθετως οι δραματικες στιγμες ειναι πολλες παραπανω. Πως θα γινοταν αλλιως μιας και μιλαμε για μια πανουκλα ποντικιων που μολις μυρισουν αιμα σε τρωνε ζωντανο. Η χημεια στα 2 αδερφια και στην μανα θα μοιρασει απλετα συναισθηματα καθε λογης. Πριν το αρχισω διαβαζα για walking simulator. Το παιχνιδι δεν εχει καμια σχεση με κατι τετοιο. Αντιθετως το ολο stealth gameplay του καποιες φορες θα μας δυσκολεψει ειδικα προς το τελος. Οι τροποι για να προχωρησουμε σε καθε chapter ειναι συγκεκριμενοι μιας και σε αρκετα θα μαθουμε να χειριζομαστε τα διαφορα skills που θα μας βοηθησουν. Στα τελευταια chapters θα τα συνδιασουμε ολα για να ριξουμε τους αντιπαλους μας. Ο χειρισμος των ποντικιων απο τον Hugo στο τελος απολαυστικος μαζι με τα skills της Amicia εχουμε το απολυτο. Στα τεχνικα χαρακτηριστικα για μενα εχει απο τα ομορφοτερα γραφικα η μηχανη που στηριζετε φτιαγμενη απο την ιδια την εταιρια ειναι καταπληκτικη. Δεν ειναι ελαφρυ ομως οπως ειναι λογικο. Καποια θεματα με στιγμιαια stuttering υπαρχουν αλλα τιποτα το αξιοσημειωτο και απο οτι ειδα εβγαλαν σημερα νεο patch. Native ultrawide support δεν υπαρχει αλλα σε 1 λεπτο λυνετε το θεμα και θα εχουμε full screen ακομα και στα cutscenes χωρις κανενα προβλημα. Απο collectibles εχουμε 3-4 σε καθε chapter και αν σας ξεφυγουν μπορειτε να ξανα παιξετε μεμονωμενα καθε chapter ωστε να τα βρειτε ολα. Προσωπικα επαιξα 2 chapter ξανα για να τα βρω ολα. Δεν λειπουν βεβαια και τα upgrades για την σφεντονα για το pocket για τα skills μας. Ισως ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια της χρονιας με καποια μικρα μειονεκτηματα που δεν ειναι τιποτα μπροστα σε αυτο που θα σας δωσει το παιχνιδι. Μπραβο στην Asobo Studio. 8.6/10

Βγηκαν 469 φωτογραφιες σε ολο το παιχνιδι απολαυστε το

https://postimg.cc/gallery/fj5sdszo/

Έχουν γράψει πολλοί τις απόψεις τους για το Plague Tale: Innocence, και τώρα που το έπαιξα συμφωνώ στο ότι είναι κορυφαίο παιχνίδι.
Με απορρόφησαν τα γραφικά, με μάγεψε η ιστορία, μου άρεσαν τα στοιχεία stealth που είχε.
Είναι ένας must play τίτλος που δεν θα μπορούσα να τον βαθμολογήσω με λιγότερο απο 10!

[Arkin]

Tom Clancy's Ghost Recon® Breakpoint[100%]

https://store.ubi.com/us/tom-clancys-ghost-recon-breakpoint/5cc81f5f6b54a4cd3c0e9cff.html?lang=en_US

Μιας και ειχα ευχαριστηθει το Wildlands δεν θα μπορουσα να μην συνεχισω με το επομενο της σειρας Breakpoint. Το κοντερ εγραψε 110 ωρες. Το παιχνιδι μας παει 4 χρονια μετα τα γεγονοτα του Wildlands. Βρισκομαστε στο νησι Auroa καπου στον Ειρηνικο ωκεανο. Η φυση ακμαζει και ο διασημος Jace Skell εχει φτιαξει την δικη του Pandora σε αυτο το πανεμορφο μερος. Μιλαμε για drones καθε λογης που διευκολυνουν την καθημερινοτητα των τουριστων/κοσμου που βρισκεται εκει. Τι θα γινει ομως οταν το προγραμμα που ελεγχει τα παντα πεσει σε λαθος χερια? Εδω ερχομαστε εμεις ενας στρατιωτης ghost που ως μοναχος λυκος θα τα βαλει με τους παντες. Στη διαρκεια της ιστοριας μας θα σωσουμε επιστημονες που θα μας βοηθησουν να ριξουμε το συστημα και να βρουμε ποιος οφειλετε για ολο αυτο οπως και τον CEO Jace Skell. Οι απλοι ανθρωποι του νησιου θα φτιαξουν ενα καταφυγιο καθαρα για την επιβιωση τους και εκει θα ειναι η βαση μας. Θα ηθελα να συνεχισω στα του story αλλα δεν θελω να δωσω spoiler γενικα πιασατε το ολο νοημα[τεχνολογια-drones-φυση-ghosts]. Σαν ιστορια το παιχνιδι ειναι μια χαρα. Στα του gameplay στα καλα εχουμε τον πανεμορφο κοσμο του παιχνιδιου που αυτο θα σας κρατησει κυριως και το stealth κομματι που μπορειτε να προσεγγισετε οποια βαση θελετε με τον δικο σας τροπο. Το παιχνιδι δυστυχως γινεται γρηγορα επαναλαμβανόμενο με το ατελειωτο looting για να ανεβουμε σε εξοπλισμο και οπλα. Στην αρχη μπορω να πω οτι χαθηκα καπως με τις αναβαθμισεις τις κλασεις τις αποστολες και τα collectibles. Μετα τις 20 ωρες μπηκα καλα στο κλιμα και εφυγε νερακι. Οποιος παει για 100% να ξερει οτι θα βαρεθει σε σημεια. Αν κανετε ταυτοχρονα και κεντρικες αποστολες μαζι με side το παιχνιδι θα σας αφησει καλη εντυπωση. Στα των side missions εχουμε διαφορες αποστολες απο το να βρουμε καποια συστατικα για εναν ψαρα μεχρι να βρουμε ατομικη βομβα και να την αφοπλισουμε. Σε ολο το νησι υπαρχουν διασπαρτα μερη απο τον 19ο αιωνα με παλια σπιτια και αγαλματα κτλ οπως και βασεις απο τον ψυχρο πολεμο του 1947. Εκανα τα παντα στο παιχνιδι σε single player επιπεδο απο collectibles/side missions/looting και μπορει να μην ειναι ενα πολυ καλο παιχνιδι αλλα για οσους αρεσε το wildlands θα το απολαυσουν και αυτο. Τελος θα αναφερθω στα μοναδικα αληθοφανη γραφικα του που ειναι οτι καλυτερο εχω δει σε παιχνιδι μεχρι σημερα οπως και το Terminator Event με τον Terminator να με κυνηγαει νιωθοντας σαν τον John Connor. 7.5/10

Βγηκαν 1830 φωτογραφιες σε ολο το παιχνιδι απολαυστε το

https://postimg.cc/gallery/xqvgswro/

Επεξ/σία 10 Φεβρουαρίου 2020 από Arkin

[dpolal]

58 λεπτά πριν, Arkin είπε

                                                             Βγηκαν 1830 φωτογραφιες σε ολο το παιχνιδι απολαυστε το

https://postimg.cc/gallery/xqvgswro/

Τζίζους... 😨

Επεξ/σία 10 Φεβρουαρίου 2020 από dpolal