5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ : ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

[Nektarios24]

Μέσω αυτού του άρθρου θα ήθελα να τιμήσω τους εκπαιδευτικούς όλου του κόσμου και ιδιαίτερα της χώρας μας και να αναδείξω την διαχρονικότητα και τον πολυδιάστατο ρόλο που έχουν στις ζωές μας, με αυτό το τόσο σημαντικό και σπουδαίο επάγγελμα!  Μια όχι και τόσο απλή εργασία όσο άλλες ανθρώπινες δουλειές, αλλά ένα λειτούργημα προς την κοινωνία!  Δεν αναφέρομαι μόνο στον δάσκαλο  της φυσικής ή των αρχαίων ελληνικών, αλλά για όλων των ειδών και αντικειμένων  εκπαιδευτικών! Για την καθηγήτρια ξένης γλώσσας( όπως αγγλικών), τον γυμναστή, τον μουσικό, γενικά των κάθε άνθρωπο που έχει αναλάβει αυτό τον ιερό σκοπό να μεταλαμπαδεύει την γνώση καθαρή και αναλλοίωτη, να μορφώνει τα παιδιά, τους νέους, ανθρώπους κάθε ηλικίας ή μορφωτικού επιπέδου.
Ο ρόλος του εκπαιδευτικού  παρότι διαχρονικός έχει υποτιμηθεί και αλλοιωθεί αρκετά στις μέρες μας και όπως πολλά επαγγέλματα έχει επηρεαστεί από τα πρόσφατα γεγονότα της πανδημίας του κορονοϊού περνώντας μια κρίση, παρ’ όλα αυτά έχει δώσει τις λύσεις του στα προβλήματα και έχει προσαρμοστεί απόλυτα στις ανάγκες της εποχής, ώστε να επιβιώσει  και να εξακολουθήσει το υπέροχο έργο του με περισσότερο ή τον ίδιο ζήλο και αγάπη! Γι αυτό ακριβώς το έργο  η UNESCO το 1994 καθιέρωσε την 5η Οκτωβρίου ως παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικού με στόχο να τονίζουμε εμείς κάθε χρόνο τη σημασία της εκπαίδευσης, την σπουδαιότητα της σχέσης μαθητή- δασκάλου, να προάγουμε καλούς και άξιους εκπαιδευτικούς και πάνω από όλα να γιορτάσουμε για την ύπαρξη αυτών των ανθρώπων, αυτού του θεσμού στην κοινωνία μας! Με αφορμή την σημερινή μέρα γράφω το άρθρο αυτό για όσους θυμούνται τους εκπαιδευτικούς, αλλά και γι αυτούς που τους έχουν λησμονήσει… ελπίζοντας να κατανοήσουν ότι κάθε μέρα πλάι σε ένα δάσκαλο είναι ανεκτίμητη και από μόνη της αποτελεί μια «μικρή» γιορτή! 
Από τα αρχαία χρόνια ο εκπαιδευτικός δεν ήταν απλά μεταβιβαστής της γνώσης, αλλά δίδασκε ήθος, παιδεία, αξίες, αντιλήψεις και ιδέες στους μαθητές του και εκείνος με την σειρά του δημιουργούσε ένα αναπόσπαστο δεσμό με εκείνους και μάθαινε από αυτούς πως να γίνει καλύτερος με την σειρά του. Ενίσχυε τα προτερήματα τους και τα ταλέντα τους, μείωνε ακόμη και εξάλειφε τα ελαττώματα τους, έτσι ώστε να έχουν δυναμικό και αγνό χαρακτήρα για να δημιουργήσουν και να πραγματοποιήσουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους! Αυτό καταφέρνει ο καλός δάσκαλος να κάνει τους μαθητές του καλύτερους ανθρώπους σε όλους τους τομείς, ακόμη και τους «κακούς» μαθητές, γιατί και εκείνοι δεν είναι «κακοί» πραγματικά, απλά χρειάζονται έναν άνθρωπο να τους εμπνεύσει και να είναι ακέραιος δίπλα τους!
Έτσι ερχόμαστε στη σημερινή εποχή που οι απαιτήσεις από τους εκπαιδευτικούς, οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα είναι περισσότερα από ποτέ, αλλά παραμένει ίδιος και απαράλλακτος ο σκοπός και ο στόχος τους απέναντι στους μαθητές! Αυτός ο στόχος είναι αγνός και ευλογημένος, το μόνο που χρειάζονται οι δάσκαλοι είναι ηρεμία, συνεργασία και κατανόηση από τους ίδιους τους  μαθητές  πρωτίστως και αφετέρου από τους γονείς τους, για να μην δυσχεραίνετε το δύσκολο αυτό έργο τους! Έτσι μόνο θα λειτουργήσουν όλα με αρμονία και θα επιτύχουν και αυτοί στη συνέχεια το καλό αποτέλεσμα που επιθυμούν, ώστε όλοι να «γευτούν τους καρπούς» αυτής της συνεργασίας μεταξύ δασκάλου-μαθητή και αυτό θα είναι μαγευτικό!
Εν κατακλείδι θα ήθελα να παραθέσω τα λόγια του συγγραφέα και ποιητή  Νίκου Καζαντζάκη: “ Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας το μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες! ”