Τελικα ποιο το νοημα διδακτρικων και μεταδιδακτορικων

[Επισκέπτης]

3 ώρες πριν, lactate είπε

Κοίτα, έκανα  5 κυτταρικές σειρές, απομονωσεις rna, cdna, realtime pcr, ραδιοσημανσεις, βιοκατανομες  σε ποντικια  και επεμβασεις , western, ανοσοιστοχημεια και ισοτλογικη μελετη.. αμα σου φαινεται οτι δεν πολυ κουραστηκα τι να πω.

Δεν χρειάζεται να απολογείσαι σε έναν ξένο. Δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα.

Άστον να πάει εκεί που ξέρει.

[mistr4l]

Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν αφοσιώνονται σε κάτι συγκεκριμένο. Εσύ για παράδειγμα - σε καμία περίπτωση δεν το λέω για κακό - είσαι οδοντίατρος. Δεν είναι δυνατό λοιπόν να συνδυάσεις έρευνα - διδακτορικό - δουλειά και να είσαι σε όλα καλός. Και τα δύο έχουν εξαιρετικές απαιτήσεις. Στο δικό μου το πεδίο, δεν είναι δυνατό σε αυτή τη φάση να είμαι ΚΑΛΟΣ ακαδημαϊκός, ερευνητής αλλά ταυτόχρονα και σύμβουλος επιχειρήσεων. Είτε το ένα είτε το άλλο. Αυτό πολλοί δεν το καταλαβαίνουν. Δεν γίνεται να χτυπήσεις δημοσίευση σε top tier περιοδικό αν κάνεις ταυτόχρονα κάτι άλλο και δεν γίνεται να είσαι καλός consultant αν διαβάζεις και γράφεις όλη μέρα.  

5 ώρες πριν, lactate είπε

Στο δικό  μου το μυαλό η επιτυχία σχετίζεται και με το κέρδος (μισθολογικό).

Θα συμφωνήσω εν μέρη. Αν όμως ταυτίσεις την επιτυχία με το μισθολογικό πολύ νωρίς σε κάτι τόσο μεγάλο που θέλεις να πετύχεις (διδακτορικό / έρευνα), θα χάσεις. Γι' αυτό αναφέρθηκα στη λέξη διαδικασία (process). Κατά τη διάρκεια του διδακτορικού δεν θα βγάλεις χρήματα. Αυτό το ξέρεις. Είναι δεδομένο. Και στην Ευρώπη που πληρώνονται 2500Ε, ουσιαστικά είναι χρήματα οριακά ώστε να ικανοποιήσεις τις βασικές σου ανάγκες. Το βιοποριστικό κατά τη διάρκεια του PhD είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο κι αφορά κυρίως την Ελλάδα, δυστυχώς. Δεν θα το πιάσω τώρα όμως μην μακρυγορήσω.

5 ώρες πριν, lactate είπε

Το ότι κάποιος έχει τρλέλα ή όχι με κάτι δε θεωρώ θα έπρεπε να σχετίζεται με το μιθσό. Παραμένει  επάγγελμα όχι χόμπυ.  Γιατί το διδακτορικό τρώει άπειρες ώρες και συνηθως δεν μπορεις να δουλέψεις 8ωρο για να πεις θα ζεις από κάτι άλλο. Τώρα γιατί κάποιοι το καταπίνουν όλο αυτό και κάνουν διδακτορικά απλήρωτοι δεν ξέρω. Και προφανώς πρέπει να δεις τι θα κάνεις μετά.  Τέτοια θέματα δεν πρέπει να τα σκεφτείς για  το τι θα κάνεις; Να πεις θέλω να κάνω αυτό το πράγμα στη ζωή μου;

Για εμένα είναι χόμπυ. Και πληρώνομαι για το χόμπυ μου. Ερχόμαστε πάλι στα προηγούμενα όμως. Αν δεν συγχέεις διαφορετικά πράγματα κι εστιάσεις κάπου συγκεκριμένα, τότε θα καταλάβιες ΚΑΙ τί θέλεις να κάνεις μετά ΚΑΙ τί ακριβώς μπορείς να κάνεις μετά. Αν όμως κάποιος κάνει 2 ή 3 διαφορετικά πράγματα μαζί, τότε θα χαθεί. Δεν ξέρω πόσο επιτυχυμένος επαγγελματίας θα είναι, σίγουρα όμως δεν θα γίνει επιτυχημένος ακαδημαϊκός.  

5 ώρες πριν, lactate είπε

Τώρα το post-doc στην Ελλάδα είναι μπλοκάκι στις περισσότερες περιπτώσεις που έχω ακούσει. Και το funding δύσκολο. Είτε δνε έχουν λεφτά είτε δεν τα πάνε καλά με την ακαδημαϊκή κοινότητα αυτοί που ταέχουν και δεν θεωρούν ότι θα βγάλουν  κέρδος από αυτό.

Το funding είναι δύσκολο γιατί κανείς δεν ασχολείται ΣΟΒΑΡΑ με την έρευνα. Δεν έχουν καλό καθηγητή δίπλα τους, δημοσιεύουν σε περιοδικά αγνώστου προελεύσεως και δεν γνωρίζουν τί σημαίνει έρευνα. Στο funding λοιπόν, τα πράγματα είναι μαρτύριο ακριβώς γιατί έχει τεράστιες απαιτήσεις. Αν πάρει κανείς υποτροφία ΕΛΙΔΕΚ / ΙΚΥ δεν χρειάζεται μπλοκάκι και τα χρήματα είναι αφορολόγητα. Αλλά για να πάρεις τέτοιο funding, πρέπει να είσαι καλός ερευνητής... 

3 ώρες πριν, -Dimitris- είπε

Μάλλον δεν πολυ-κουράστηκες στο διδακτορικό σου.

Με 100 σελίδες σύνολο, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά για διδακτορικό, εκτός και αν ξεκινούν στη σελίδα 2 και ανεβάζεις συμπληρωματικό pdf με τα υπόλοιπα κομμάτια.

Θα πρότεινα να μην πάμε την συζήτηση στο πόσο κουράστηκε κάποιος. Κάθε επιστήμη είναι διαφορετική. Τα δικά μας (management) απαιτούν άλλες αναλύσεις και αρκετή βιβλιογραφία. Στην ιατρική τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έρχονται παιδιά σ'εμάς με διδακτορικό στην Ιατρική για δεύτερο PhD στο management και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα καθώς έχουν μάθει να δουλεύουν διαφορετικά. Έχω ήδη 2 τέτοιες περιπτώσεις που τα παράτησαν. Για παράδειγμα, πολλοί δημοσιεύουν ένα πείραμα χωρίς πολλά λόγια. Σ'εμάς αυτό δεν υφίσταται. Αυτά τα βίωσα στην πράξη και τα συνειδητοποίησα. Δεν ξέρω αν είναι κανόνας, αλλά συμβαίνει. 

 

EDIT @lactate Προφανώς τα πράγματα δεν είναι άσπρο μαύρο. Συζήτηση γίνεται. Αν αναλογιστούμε τις διαφορετικές επιστήμες, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο. Προσωπικά τα γράφω και λίγο γενικότερα, σε περίπτωση που διαβάζει κάποιος. Δεν αναφέρομαι σε εσένα προσωπικά δηλαδή. Απλά το αναφέρω επειδή είναι γραπτά και χανόμαστε κάποιες φορές. Να είσαι καλά και καλή δύναμη 

Επεξ/σία 23 Αυγούστου 2020 από mistr4l

[lactate]

16 λεπτά πριν, mistr4l είπε

Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί δεν αφοσιώνονται σε κάτι συγκεκριμένο. Εσύ για παράδειγμα - σε καμία περίπτωση δεν το λέω για κακό - είσαι οδοντίατρος. Δεν είναι δυνατό λοιπόν να συνδυάσεις έρευνα - διδακτορικό - δουλειά και να είσαι σε όλα καλός. Και τα δύο έχουν εξαιρετικές απαιτήσεις. Στο δικό μου το πεδίο, δεν είναι δυνατό σε αυτή τη φάση να είμαι ΚΑΛΟΣ ακαδημαϊκός, ερευνητής αλλά ταυτόχρονα και σύμβουλος επιχειρήσεων. Είτε το ένα είτε το άλλο. Αυτό πολλοί δεν το καταλαβαίνουν. Δεν γίνεται να χτυπήσεις δημοσίευση σε top tier περιοδικό αν κάνεις ταυτόχρονα κάτι άλλο και δεν γίνεται να είσαι καλός consultant αν διαβάζεις και γράφεις όλη μέρα.  

Θα συμφωνήσω εν μέρη. Αν όμως ταυτίσεις την επιτυχία με το μισθολογικό πολύ νωρίς σε κάτι τόσο μεγάλο που θέλεις να πετύχεις (διδακτορικό / έρευνα), θα χάσεις. Γι' αυτό αναφέρθηκα στη λέξη διαδικασία (process). Κατά τη διάρκεια του διδακτορικού δεν θα βγάλεις χρήματα. Αυτό το ξέρεις. Είναι δεδομένο. Και στην Ευρώπη που πληρώνονται 2500Ε, ουσιαστικά είναι χρήματα οριακά ώστε να ικανοποιήσεις τις βασικές σου ανάγκες. Το βιοποριστικό κατά τη διάρκεια του PhD είναι ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο κι αφορά κυρίως την Ελλάδα, δυστυχώς. Δεν θα το πιάσω τώρα όμως μην μακρυγορήσω.

Για εμένα είναι χόμπυ. Και πληρώνομαι για το χόμπυ μου. Ερχόμαστε πάλι στα προηγούμενα όμως. Αν δεν συγχέεις διαφορετικά πράγματα κι εστιάσεις κάπου συγκεκριμένα, τότε θα καταλάβιες ΚΑΙ τί θέλεις να κάνεις μετά ΚΑΙ τί ακριβώς μπορείς να κάνεις μετά. Αν όμως κάποιος κάνει 2 ή 3 διαφορετικά πράγματα μαζί, τότε θα χαθεί. Δεν ξέρω πόσο επιτυχυμένος επαγγελματίας θα είναι, σίγουρα όμως δεν θα γίνει επιτυχημένος ακαδημαϊκός.  

Το funding είναι δύσκολο γιατί κανείς δεν ασχολείται ΣΟΒΑΡΑ με την έρευνα. Δεν έχουν καλό καθηγητή δίπλα τους, δημοσιεύουν σε περιοδικά αγνώστου προελεύσεως και δεν γνωρίζουν τί σημαίνει έρευνα. Στο funding λοιπόν, τα πράγματα είναι μαρτύριο ακριβώς γιατί έχει τεράστιες απαιτήσεις. Αν πάρει κανείς υποτροφία ΕΛΙΔΕΚ / ΙΚΥ δεν χρειάζεται μπλοκάκι και τα χρήματα είναι αφορολόγητα. Αλλά για να πάρεις τέτοιο funding, πρέπει να είσαι καλός ερευνητής... 

Θα πρότεινα να μην πάμε την συζήτηση στο πόσο κουράστηκε κάποιος. Κάθε επιστήμη είναι διαφορετική. Τα δικά μας (management) απαιτούν άλλες αναλύσεις και αρκετή βιβλιογραφία. Στην ιατρική τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έρχονται παιδιά σ'εμάς με διδακτορικό στην Ιατρική για δεύτερο PhD στο management και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα καθώς έχουν μάθει να δουλεύουν διαφορετικά. Έχω ήδη 2 τέτοιες περιπτώσεις που τα παράτησαν. Για παράδειγμα, πολλοί δημοσιεύουν ένα πείραμα χωρίς πολλά λόγια. Σ'εμάς αυτό δεν υφίσταται. Αυτά τα βίωσα στην πράξη και τα συνειδητοποίησα. Δεν ξέρω αν είναι κανόνας, αλλά συμβαίνει. 

EDIT @lactate Προφανώς τα πράγματα δεν είναι άσπρο μαύρο. Συζήτηση γίνεται. Αν αναλογιστούμε τις διαφορετικές επιστήμες, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο. Προσωπικά τα γράφω και λίγο γενικότερα, σε περίπτωση που διαβάζει κάποιος. Δεν αναφέρομαι σε εσένα προσωπικά δηλαδή. Απλά το αναφέρω επειδή είναι γραπτά και χανόμαστε κάποιες φορές. Να είσαι καλά και καλή δύναμη 

Δεν αφοσιώνομαι στην έρευνα γιατί ξέρω ότι στην Ελλάδα δεν είναι ρεαλιστικό. Καθηγητής δεν θα γίνω. Οχι επειδη δεν ειμαι αρκετα καλός, αλλα γιατι δεν εχω καποιον γνωστό. Γιατι όσες  προσλήψεις έχω υπόψιν μου έχουν γίνει με τον τρόπο που όλοι ξέρουμε. Ξέρω εξαιρετικούς επιστήμονες που δεν θα γίνουν ποτέ καθηγητές για αυτό το λόγο. Βλέπω φωτογγραφικές θέσεις για ερευνητές. Δεν θα κάτσω να αγωνιστώ για να πάρω τη μια και μοναδική θέση σε όλη τηνΕλλάδα που ίσως να μη θέλει κονέ. Θα ασκήσω την οδοντιατρική και θα βοηθήσω τους ασθενείς.
Ξέρω το τσιτάτο ότι αν κάνεις το χόμπυ σου επάγγελμα, δεν θα δουλέψεις ποτέ στη ζωή σου. Για μένα εφόσον από κάτι βγάζεις χρήματα είναι δουλειά όχι χόμπυ. Και μπορείς να αγαπάς τη δουλειά σου δεν είναι κακό. Όταν δούλευα σαν ερευνητής στη διάγνωση του covid, δούλευα σχεδόν όλο το 24 ωρο. Κοιμόμουν, ξύπναγα, εκανα τα τεστ ολη μερα ξανακοιμομουν. Με μασκα που υποφερει το προσωπο και να πονάω παντου. Προφανως δε συγκρινεται με εικόνες σε Ιταλία και Κίνα, ούτε καν με γιατρούς στις ΜΕΘ στην Ελλάδα. Όμως εμένα με γέμισε. Είχα έναν πολύ γεμάτο σκοπό. Με την έρευνα δεν το χω νιώσει έτσι. Δεν είναι ότι δεν μαρέσει, απλα  δε νιωθω οτι προσφέρω. Έχω γράψει πρώτο όνονα καμια 10ρια paper 2-3 εκ των οποιων σε πολυ καλα περιοδικα. Δε νιώθω κάτι. Και που εχω διδακτορικο δεν μου λεει κατι. Οταν εγινα οδοντιατρος ενιωσα περηφανος. Και ακομα και σερβιτορος να δουλευω ολη την υπολοιπη ζωη μου εγω θα ελεγα τελειωσα οδοντιατρικη και θα χαμογελαγα γιατι ηταν οτι πιο ομορφο εχω κανει στη ζωη μου. Το μεταπτυχιακο και το διδακτορικο μου ηταν αδιαφορα. Σανδουλεια τα εβλεπα, δεν εμαθα οσα στο πτυχιο (βεβαια ειναι ενα πτυχιο θριλερ αν δεν το κανεις δεν το νιωθεις). Γενικα το πτυχιο μου ηταν μια εμπειρια σε μεγαλο βαθμο συναισθηματικη που με έκανε αλλο ανθρωπο. Με προχώρησε σαν χαρακτήρα περαν του οτι εμαθα πραγματακτλ. Και οτιδηποτε αλλο για μενα ειναι σε δευτερη μοιρα. Ίσως αυτό να φταίει οτι με το διδακτορικο δεν ειμαι τοσο ενθουσιασμενος. Οτι δεν εχει τις συγκινησεις της Ιατρικής και της Οδοντιατρικής.

Κατα τ'αλλα έλεος με τις σελίδες που καποιοι το θεωρουν αναλογο του κοπου. Quantity over quality.

[koupan16]

2 ώρες πριν, Ribopaido είπε

Με χαροποιείς με αυτό που λες.. Θεωρείς  ότι 100 σελίδες πχ είναι καλά?

μια σελίδα

https://www.ebi.ac.uk/goldman-srv/DNA-storage/orig_files/watsoncrick.pdf

[velociraptoras]

11 ώρες πριν, -Dimitris- είπε

Μάλλον δεν πολυ-κουράστηκες στο διδακτορικό σου.

Τόση ώρα σου μιλάω για τα κομμάτια των αποτελεσμάτων και της συζήτησης. Δεν αναφέρθηκα κάν στο γενικό μέρος.

Με 100 σελίδες σύνολο, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά για διδακτορικό, εκτός και αν ξεκινούν στη σελίδα 2 και ανεβάζεις συμπληρωματικό pdf με τα υπόλοιπα κομμάτια.

 στις περισσότερες διατριβές που έχω διαβάσει 100 σελίδες είναι μόνο το παράρτημα και η βιβλιογραφία,  για γεωπονική,  χημεία και βιολογία ή παιδαγωγικά, μάλιστα μία που αφορούσε παιδαγωγικά ήταν σχεδον 500 σελίδες με σχεδον 40 σελίδες αναφορές. στην πληροφορική έχω βρει διατριβή 80 σελίδες σύνολο αλλά μόνο οι 10 ήταν θεωρία, τα υπόλοιπα ήταν ανάπτυξη εφαρμογής, ο κώδικας και το τι κάνει.

[LongTom]

 

12 ώρες πριν, -Dimitris- είπε

Μάλλον δεν πολυ-κουράστηκες στο διδακτορικό σου.

Τόση ώρα σου μιλάω για τα κομμάτια των αποτελεσμάτων και της συζήτησης. Δεν αναφέρθηκα κάν στο γενικό μέρος.

Με 100 σελίδες σύνολο, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά για διδακτορικό, εκτός και αν ξεκινούν στη σελίδα 2 και ανεβάζεις συμπληρωματικό pdf με τα υπόλοιπα κομμάτια.

Συγνώμη κιόλας, αλλά δηλαδής μετράς την ποιότητα με την σελίδα;  

Για όλα τα διδακτορικά/έρευνες πρέπει να γράφεις βιβλίο; 

Από που και ως που να γεμίζεις σελίδες = ποιότητα; 

Μια χαρά π.χ. γεμίζουν κάτι Ινδοί/Κινέζοι δεκάδες/εκατοντάδες σελίδες με βλακείες στα "διδακτορικά" τους στα εκεί πανεπιστήμια, αλλά είναι κυριολεκτικά έρευνες-κωλόχαρτα.

 

 

8 ώρες πριν, koupan16 είπε

μια σελίδα

https://www.ebi.ac.uk/goldman-srv/DNA-storage/orig_files/watsoncrick.pdf

Άσε ρε με τον ακούραστο, μια σελίδα είναι μενού καφετερίας δεν είναι διδακτορικό.

[Doubt]

Δε μπορεί κάποιος να διορθώσει τον τίτλο σε "διδακτ(ο)ρικό";;

Το είδα προτεινόμενο στην αρχική σελίδα και μου έβγαλε το μάτι.

🧐

[Babis_allos]

Που διάβασες ότι το διδακτορικό είναι cost efficient strategy?

Εκτός αν είναι σε συγκεκριμένους τομείς που σίγουρα αποτελούν μειοψηφία και εφόσον είσαι αρκετά καλός ώστε να βρεθείς σε μια απ τις σοβαρές δουλειές (προφανώς εκτός Ελλαδος) που πληρώνουν ένα καλό διδακτορικό.

Ποιος σου είπε εσένα ότι το να κανείς διδακτορικό θα σου φέρει λεφτά? Στις περισσότερες περιπτώσεις το διδακτορικό είναι money losing strategy in the long run. Κανείς κάτι για το οποίο πληρώνεσαι λιγότερο απ ότι θα πληρωνόσουν εάν δούλευες για τα 4-5 χρόνια που το κανείς  και το οποίο είναι στις περισσότερες δουλειές λιγότερο σημαντικό από τα 4-5 χρόνια εμπειρίας.

Εκτός ενδεχομενωσ ελαχίστων εξαιρεσεων, διδακτορικό κανείς μόνο επειδή το γουστάρεις κι έχεις λόξα με το αντικείμενο. Δεν το κανείς για να βγάλεις λεφτά. Και δεν το κανείς στην Ελλάδα. Και δεν το κανείς ως φυσικό επακόλουθο του μεταπτυχιακού.

Για μένα η τακτικη που θα πρότεινα σε κάποιον είναι η εξής. Ξεκ*λιαζεις το προπτυχιακό να ξεχωρίσεις με βαθμό (εφόσον μπορείς), χτυπάς δυνατό όνομα μεταπτυχιακού εξωτερικό ενδεχομένως και με υποτροφία ως payoff των κόπων σου, χτυπάς καλή δουλειά λόγω του μεταπτυχιακού σου. Το ποσό καλά θα τα πας στο μεταπτυχιακό έχει και λίγη σημασία στις περισσότερες περιπτώσεις. Αρκεί να το βγάλεις φυσικά. Το διδακτορικό μπαίνει στην εξίσωση μόνο εφόσον μιλάμε για συγκεκριμένους τομείς ΚΑΙ  κ*βλα για το αντικείμενο εφόσον μιλάμε για “payoff” ή απλά κ*βλα για το αντικείμενο αλλά με την παραδοχή ότι κανείς κάτι που δεν είναι καλό οικονομικά. Στην περίπτωση διδακτορικού φυσικά το ποσό καλά θα πας μεταπτυχιακό μετράει. 

[koeltzakoatl]

Κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην ασφάλεια πληροφοριών από Ελληνικό Πανεπιστήμιο: το έβγαλα σε 5 έτη δουλεύοντας παράλληλα σε διευθυντική θέση σε μεγάλη εταιρεία του χώρου (είχα συνολικά 6-7 χρόνια δουλειάς στο χώρο όταν το ξεκίνησα +ένα άριστο μεταπτυχιακό από το καλύτερο -στο χώρο- πανεπιστήμιο της Ευρώπης +ένα μέτριο πτυχίο από καλό Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα).

Τα συν:

• Είχα εξαιρετικό καθηγητή (που θεωρώ πως είναι τα πάντα): ελάχιστες ακαδημαϊκές υποχρεώσεις (όχι αμελητέες), όπως επιτηρήσεις, επίβλεψη πτυχιακών εργασιών και μηδέν αγγαρεία, σε συνδυασμό με στρατηγική (milestones, ενδιάμεσες εκθέσεις προόδου, πλάνο δημοσιεύσεων, κτλ.). Επίσης, είχε βάλει ένα λαγωνικό postdoc να με κηνυγάει ώστε να μη χαλαρώσω (δλδ. να μην το αφήσω λόγω υποχρεώσεων), καθώς και κοινούς στόχους (κυρίως δημοσιεύσεις). Είχα καθοδήγηση (σε high level) και πολλή υποστήριξη (σε "ψυχολογικό" υπόβαθρο).
• Σαν αποτέλεσμα είχα 3 δημοσιεύσεις σε πολύ καλά διεθνή περιοδικά (κορυφαία θα τολμήσω να πω), σε 2-3 ελληνικά συνέδρια ώστε να κινείται η έρευνα αλλά και ένα διεθνές βραβείο. Συνέχισα, άλλα 3 χρόνια, μεταδιδακτορική έρευνα (όχι postdoc) κυρίως αναπτύσσοντας τη δουλειά του διδακτορικού μου με άλλους ερευνητές για το κέφι μου. 
• Το μεγάλο κέρδος για μένα ήταν προσωπικό: έκανα τον εαυτό μου αξία, καθώς μπήκα στα βαθιά, διάβασα πολύ αλλά και ανέπτυξα δικά μου πράγματα. Lock-αρα μια περιοχή την οποία και σήμερα 10-11 χρόνια μετά θεωρώ πως κατέχω πάρα πολύ καλά (και ο συγκεκριμένος χώρος αναπτύσσεται πολύ γρήγορα). Μέχρι τότε, θεωρώ πως απέφευγα να "λερώσω" τα χέρια μου, έκανα κυρίως κατανόηση και σύγκριση απόψεων, κτλ, ή θεωρούσα πως η έρευνα είναι μικρά/μεγάλα πειράματα (τύπου integration). Στο διδακτορικό διάβασα πολύ, ανέλυσα, κατανόησα άλλες γνωστικές περιοχές, προγραμμάτισα (...), έκανα στατιστική ανάλυση σε πειράματα, έμαθα z notation και μαθηματικό φορμαλισμό, έμαθα να γράφω σωστά και περιεκτικά και πολλά άλλα. 
• Ανέπτυξα capacity (επεξεργασία και κατανόηση μεγάλου όγκου πληροφοριών), κριτική σκέψη και ασύλληπτο time management (για να τα προλάβω όλα).
• Οι Ευρωπαίοι με αποκαλούν Doctor και όχι Mr, ενώ οι Γερμανοί, Ελβετοί, Ολλανδοί και Ιάπωνες μου σκάνε και μια μίνι υπόκλιση όταν λαμβάνουν την κάρτα μου (το λέω χιουμοριστικά, μην παρεξηγηθώ).   

Τα πλην:

• Κάνοντας ένα διδακτορικό παράλληλα με δουλειά, αυτόματα με έκανε ερευνητή 2ης κατηγορίας, με την έννοια ότι δεν απολάμβανα τη ζωή στο πανεπιστήμιο, το εργαστήριο, την ανταλλαγή απόψεων, τη συνεργασία, κτλ. Τότε τα θεωρούσα χαμένο χρόνο, σε σχέση με τα όσα μου πρόσφερε η δουλειά (από την άλλη, έχοντας άμεση επαφή με το διεθνές στερέωμα και τη βιομηχανία, προχώρησα πάνω σε ένα πρακτικό πλαίσιο και τελείωσα σε λογικά χρονικά πλαίσια).
• Η αποστασιοποίηση μειώνει και το networking, ήτοι ευκαιρίες για ακαδημαϊκή καριέρα, αν και δεν με ενδιέφερε ποτέ.  

Απολογισμός (μια δεκαετία μετά):

• Λεφτά δεν είδα, για να είμαι ειλικρινής, σίγουρα ήταν διαπραγματευτικό χαρτί σε αυξήσεις, αλλά η απόδοση σε μια εμπορική εταιρεία είναι πιο σημαντική από τους τίτλους (αν ήταν εταιρεία που έκανε και έρευνα δεν ξέρω τι θα γίνονταν)
• Οι γνώσεις αλλά και η κατανόηση με έκαναν να εξελιχθώ πιο γρήγορα στην ιεραρχία (μέχρι ενός σημείου) και με έκαναν και καλύτερο στη δουλειά μου, 
• Προσέθεσε αρκετούς πόντους στο βιογραφικό μου, αλλά θεωρώ πως έγινε συνδυαστικά (με την προϋπηρεσία και τις πιστοποιήσεις που κατείχα), 
• Για 5 χρόνια είχα ελάχιστη κοινωνική και προσωπική ζωή (ιδίως τον τελευταίο χρόνο έφτασα πολλές φορές στα όρια κατάρρευσης). Το "οδηγώ και σε σκέφτομαι" του Αντύπα πρέπει να έχει γραφτεί από διδακτορικό....

Αν σήμερα γυρνούσα το χρόνο πίσω, πιθανότατα δεν θα το έκανα, μάλλον θα επένδυα σε ένα 2ο μεταπτυχιακό (ω, ναι ΜΒΑ) και κάποιες πιστοποιήσεις, αλλά σίγουρα δεν το μετανιώνω μιας και με κάνει να νοιώθω και γνωστικά πλήρης αλλά και υπερήφανος.

Αν κάποιος μου ζητούσε τη συμβουλή μου, για το χώρο της πληροφορικής, θα το συνιστούσα μόνο αν ήταν αποφασισμένος/η να κάνει αποκλειστικά ακαδημαϊκή καριέρα. Ακόμα και η δική μου συναστρία τύχης (εξαιρετικός καθηγητής, μηδέν αγγαρεία και υποστήριξη) δεν θεωρώ ότι αξίζουν την τεράστια προσπάθεια για ένα αποτέλεσμα που δεν έχει νόημα σε εμπορικές εταιρείες. Θα συνιστούσα πιστοποιήσεις κάθε λογής και φύσης (τεχνική κατεύθυνση), ή ΜΒΑ (για κατανόηση της οικονομίας και της αγοράς).  Καλός ο ρομαντισμός, αλλά οι εποχές είναι πολύ ψυχρές και ο ανταγωνισμός μεγάλος. 

 

 

 

 

Επεξ/σία 24 Αυγούστου 2020 από koeltzakoatl

[vs_skg]

15 ώρες πριν, -Dimitris- είπε

Μάλλον δεν πολυ-κουράστηκες στο διδακτορικό σου.

Τόση ώρα σου μιλάω για τα κομμάτια των αποτελεσμάτων και της συζήτησης. Δεν αναφέρθηκα κάν στο γενικό μέρος.

Με 100 σελίδες σύνολο, τα αποτελέσματα είναι πενιχρά για διδακτορικό, εκτός και αν ξεκινούν στη σελίδα 2 και ανεβάζεις συμπληρωματικό pdf με τα υπόλοιπα κομμάτια.

Μαλλον εσυ κουραστηκες χωρις λογο. Οσο πιο καλο το διδακτορικο, τοσο λιγοτερες οι σελιδες στις οποιες καταφερνει τον σκοπο του. Βλεπε την διατριβη του John Nash, 26 σελιδες. Κατ' εσε δεν πολυκουραστηκε ε?

[Sacadmerde]

17 λεπτά πριν, vs_skg είπε

Μαλλον εσυ κουραστηκες χωρις λογο. Οσο πιο καλο το διδακτορικο, τοσο λιγοτερες οι σελιδες στις οποιες καταφερνει τον σκοπο του. Βλεπε την διατριβη του John Nash, 26 σελιδες. Κατ' εσε δεν πολυκουραστηκε ε?

Το πλήθος των σελίδων δεν ορίζει την ποιότητα. Correlation does not imply causation. 

Επεξ/σία 24 Αυγούστου 2020 από Sacadmerde

[Betelgeuse_C]

Όλα είναι σχετικά. Τι μεταπτυχιακό κάνεις, τι διδακτορικό κάνεις, σε ποια χώρα το κάνεις, τι ζητάς ακριβώς, σε τι τομέα θες να εργαστείς, και σε ποια χώρα. 

Εγώ με απλό bachelor σε computer science, αλλά με εμπειρική εκμάθηση και άλλων ειδικοτήτων, συν κάμποσα certifications απο Microsoft, Cisco, κτλ, εργαζόμουν σε εταιρία με 3200 το μήνα με 10 ωρες δουλειάς ημερησίως. 

Τώρα λόγω οικογενειακων λόγων απέχω εδω και 2 έτη, αλλά και μόνο με τις γνώσεις, την πείρα μου, το καλο όνομα που έφτιαξα, σε part time φάση μόνος μου, βγάζω 1000-1500 το μήνα ανάλογα τα κέφια μου, το χρόνο μου και τις υποχρεώσεις μου.

Καλή μου φίλη με άκυρο διδακτορικό σε μεταβυζαντινη περίοδο (κάτι τετοιο) παίρνει τα 1000 απο το υπουργείο και λέει κι ευχαριστώ...

Άλλος φίλος με διδακτορικό σε τομέα ρομποτικής ,που εργάζεται σε Ολλανδία σε πολυεθνική, παίρνει 6000 το μήνα. Δίχως διδακτορικο θα έπαιρνε 4000....

 

Όλα είναι σχετικά λοιπόν...

[vs_skg]

37 λεπτά πριν, Sacadmerde είπε

Το πλήθος των σελίδων δεν ορίζει την ποιότητα. Correlation does not imply causation. 

Ορισα απο κοινου κατανομη, σελιδες και επιτευξη στοχου. Σε αυτο το πλαισιο η αποσταξη της απαραιτητης για την προωθηση της επιστημης πληροφοριας σε οσο το δυνατον λιγοτερες σελιδες, σηματοδοτει την μαεστρια του συγγραφεα.

[Επισκέπτης]

3 ώρες πριν, Babis_allos είπε

Που διάβασες ότι το διδακτορικό είναι cost efficient strategy?

Εκτός αν είναι σε συγκεκριμένους τομείς που σίγουρα αποτελούν μειοψηφία και εφόσον είσαι αρκετά καλός ώστε να βρεθείς σε μια απ τις σοβαρές δουλειές (προφανώς εκτός Ελλαδος) που πληρώνουν ένα καλό διδακτορικό.

Ποιος σου είπε εσένα ότι το να κανείς διδακτορικό θα σου φέρει λεφτά? Στις περισσότερες περιπτώσεις το διδακτορικό είναι money losing strategy in the long run. Κανείς κάτι για το οποίο πληρώνεσαι λιγότερο απ ότι θα πληρωνόσουν εάν δούλευες για τα 4-5 χρόνια που το κανείς  και το οποίο είναι στις περισσότερες δουλειές λιγότερο σημαντικό από τα 4-5 χρόνια εμπειρίας.

Εκτός ενδεχομενωσ ελαχίστων εξαιρεσεων, διδακτορικό κανείς μόνο επειδή το γουστάρεις κι έχεις λόξα με το αντικείμενο. Δεν το κανείς για να βγάλεις λεφτά. Και δεν το κανείς στην Ελλάδα. Και δεν το κανείς ως φυσικό επακόλουθο του μεταπτυχιακού.

Για μένα η τακτικη που θα πρότεινα σε κάποιον είναι η εξής. Ξεκ*λιαζεις το προπτυχιακό να ξεχωρίσεις με βαθμό (εφόσον μπορείς), χτυπάς δυνατό όνομα μεταπτυχιακού εξωτερικό ενδεχομένως και με υποτροφία ως payoff των κόπων σου, χτυπάς καλή δουλειά λόγω του μεταπτυχιακού σου. Το ποσό καλά θα τα πας στο μεταπτυχιακό έχει και λίγη σημασία στις περισσότερες περιπτώσεις. Αρκεί να το βγάλεις φυσικά. Το διδακτορικό μπαίνει στην εξίσωση μόνο εφόσον μιλάμε για συγκεκριμένους τομείς ΚΑΙ  κ*βλα για το αντικείμενο εφόσον μιλάμε για “payoff” ή απλά κ*βλα για το αντικείμενο αλλά με την παραδοχή ότι κανείς κάτι που δεν είναι καλό οικονομικά. Στην περίπτωση διδακτορικού φυσικά το ποσό καλά θα πας μεταπτυχιακό μετράει. 

Αυτο ακριβώς τίποτα άλλο.

Μπορεί να κλείσει το τοπικ.

[vs_skg]

Βεβαια ρωτωντας στο Insomnia οπου η αναλογια διδακτορων : code monkeys ειναι 1: 1000, τι απαντησεις περιμενεις να παρεις;

Εδω ρωτανε νεα παιδια πως να μαθουν προγραμματισμο και τους απαντανε "λιωσε στο leetcode".

Προτεινω να αλλαξεις τον τιτλο σε "Τελικα ποιο το νοημα περα απο τα λεφτα?" καθως αυτο μαλλον σε βασανιζει.

Επεξ/σία 24 Αυγούστου 2020 από vs_skg