Τελικα ποιο το νοημα διδακτρικων και μεταδιδακτορικων

[lactate]

5 λεπτά πριν, -Dimitris- είπε

Ισως στο δικο μου κοινωνικο συνολο να μη βρηκε ανταποκριση καποιος βιολογος με τις τοσες σπουδες.

Ειναι πολυ ασχημο να βλεπεις νεους να επιστρεφουν στην Ελλαδα (ενω ειχαν φυγει στα 22 με αρκετες φιλοδοξιες) και να κανουν αιτήσεις για προσληψη σε μικροβιολογικα εργαστηρια ή φροντηστηρια.

Αυτο που μπορω ομως να σκεφτω ειναι οτι εαν τα χρονια του μεταπτυχιακου μεχρι και το μεταδιδακτορικο τα ειχαν αφιερωσει στο να κανουν μαθηματα, θα ειχαν γυρω στα 10 χρονια εμπειριας επιπλεον.

Κοίτα η βιολογία για μενα ειναι αρκετα χαμένος χρόνος. Εκτός αν έχεις κάποια επιχείρηση (είτε διαγνωστική είτε εμπορίας αντιδραστηρίων κτλ ή κάτι συναφές), όλα τα άλλα τα κάνει και κάποιος βοηθός μικροβιολόγου από ΙΕΚ.
Τώρα  για την εμπειρία δεν ξέρω, έχω διδάξει 2 χρόνια στο πανεπιστήμιο και θεωρώ ότι σχεδόν όλοι οι διδακτορικο και  μεταδιδ το εχουν κανει οποτε μια εμπειρια υπαρχει. Προσωπικά (δεν ειμαι βιολογος ειμαι οδοντιατρος αλλα μεταπτυχιακο και διδακτορικο ειναι σε μοριακη) θα μου αρεσε  να διδασκω σε σχολειο (δεν μπορω γιατι δεν εχω πτυχιο που να το επιτρεπει). Και το ηξερα παντα οτι θα  μαρεσε να εκανα μαθημα σε λυκειο πχ, απλα προτιμουσα να μαι οδοντιατρος. Αν μου ελεγε καποιος με τα λεφτα του ποστ  ντοκ να κανω μαθημα σε  σχολειο θα πηγαινα  θεωρω΄.
Επισης συγκριτικα με την Ιατρική γιατί αυτη ειναι η μεγαλη κοντρα,  η βιολογι ενδεχομενως  δεν σου προσφερει και την ικανοποιηση. Απο τη σκοπια  του οδοντιατρου, οταν τελειωνεις εναν ασθενη βλεπεις (συνηθως) εναν χαρουμενο άνθρωπο. εναν ανθρωπο που  εμεινε αυπνος 2 νυχτες απο πονοδοντο, τον βοηθησες, τον ανακουφιζεις   σε ευχαριστεί και εσυ νιωθεις μια ικανοποιηση οτι βοηθησες καποιον.  Προφανως και πληρωθηκες αλλα την ικανοποιηση αυτη δεν θα τη νιωθεις  αμα τρεχεις ενα δειγμα ασθενους σε αναλυτή. Ένας  μου ειχε πει θελω οδοντοστοιχια γρηγορα γιατι το Πασχα θα παω στα  εγγονια μου και θελω να τους χαμογελασω. Και αντιστοιχα  πραγματα με την Ιατρική και πιο έντονα φανταζομαι, να σωσεις καποιον που πεθαινει. Αυτο σε γεμιζει και σε κανει να συνεχιζεις. Στη βιολογια δεν υπάρχει κάτι τετοιο. Για αυτο καιειναι θετικη επιστημη και οχι επιστημη υγειας. Βεβαια η βιολογια εχει μεγαλη δυναμη, νεες θεραπειες  και τα πάντα όλα ειναι βιολογια. Απλα ο βιολογος εχει καταντησει να ναι εργατης.   Δεν ανταμοιβεται ο κοπος του.  Ο γιατρος τα  παιρνει διπλα και τριδιπλα. Και στα ματια του  ασθενη, ο γιατρος θα ειναι παντα πρωτος. Δεν το  λεω υποτιμητικά, απλα αυτη ειναι η αποπψη μου που εζησα και τα 2 πεδια παραλληλα.

[Επισκέπτης]

5 λεπτά πριν, lactate είπε

Κοίτα η βιολογία για μενα ειναι αρκετα χαμένος χρόνος. Εκτός αν έχεις κάποια επιχείρηση (είτε διαγνωστική είτε εμπορίας αντιδραστηρίων κτλ ή κάτι συναφές), όλα τα άλλα τα κάνει και κάποιος βοηθός μικροβιολόγου από ΙΕΚ.
Τώρα  για την εμπειρία δεν ξέρω, έχω διδάξει 2 χρόνια στο πανεπιστήμιο και θεωρώ ότι σχεδόν όλοι οι διδακτορικο και  μεταδιδ το εχουν κανει οποτε μια εμπειρια υπαρχει. Προσωπικά (δεν ειμαι βιολογος ειμαι οδοντιατρος αλλα μεταπτυχιακο και διδακτορικο ειναι σε μοριακη) θα μου αρεσε  να διδασκω σε σχολειο (δεν μπορω γιατι δεν εχω πτυχιο που να το επιτρεπει). Και το ηξερα παντα οτι θα  μαρεσε να εκανα μαθημα σε λυκειο πχ, απλα προτιμουσα να μαι οδοντιατρος. Αν μου ελεγε καποιος με τα λεφτα του ποστ  ντοκ να κανω μαθημα σε  σχολειο θα πηγαινα  θεωρω΄.
Επισης συγκριτικα με την Ιατρική γιατί αυτη ειναι η μεγαλη κοντρα,  η βιολογι ενδεχομενως  δεν σου προσφερει και την ικανοποιηση. Απο τη σκοπια  του οδοντιατρου, οταν τελειωνεις εναν ασθενη βλεπεις (συνηθως) εναν χαρουμενο άνθρωπο. εναν ανθρωπο που  εμεινε αυπνος 2 νυχτες απο πονοδοντο, τον βοηθησες, τον ανακουφιζεις   σε ευχαριστεί και εσυ νιωθεις μια ικανοποιηση οτι βοηθησες καποιον.  Προφανως και πληρωθηκες αλλα την ικανοποιηση αυτη δεν θα τη νιωθεις  αμα τρεχεις ενα δειγμα ασθενους σε αναλυτή. Ένας  μου ειχε πει θελω οδοντοστοιχια γρηγορα γιατι το Πασχα θα παω στα  εγγονια μου και θελω να τους χαμογελασω. Και αντιστοιχα  πραγματα με την Ιατρική και πιο έντονα φανταζομαι, να σωσεις καποιον που πεθαινει. Αυτο σε γεμιζει και σε κανει να συνεχιζεις. Στη βιολογια δεν υπάρχει κάτι τετοιο. Για αυτο καιειναι θετικη επιστημη και οχι επιστημη υγειας. Βεβαια η βιολογια εχει μεγαλη δυναμη, νεες θεραπειες  και τα πάντα όλα ειναι βιολογια. Απλα ο βιολογος εχει καταντησει να ναι εργατης.   Δεν ανταμοιβεται ο κοπος του.  Ο γιατρος τα  παιρνει διπλα και τριδιπλα. Και στα ματια του  ασθενη, ο γιατρος θα ειναι παντα πρωτος. Δεν το  λεω υποτιμητικά, απλα αυτη ειναι η αποπψη μου που εζησα και τα 2 πεδια παραλληλα.

Το λες πολύ καλά.

Μου θυμίζεις την διαφορά Μαθηματικοφυσικού με τους Μηχανικούς. Πιο πρακτικοί οι δε, πιο "επιστημονικοί" οι μεν.

[lactate]

1 λεπτό πριν, JohnGTA είπε

Το λες πολύ καλά.

Μου θυμίζεις την διαφορά Μαθηματικοφυσικού με τους Μηχανικούς. Πιο πρακτικοί οι δε, πιο "επιστημονικοί" οι μεν.

Δυστυχώς έτσι είναι. Και σε όποιον προπτυχιακό συναντήσω ή μεταπτυχιακό το συζητάω του λέω  απλά να αλλάξει καριέρα. Εγώ ότι και να κάνω θα  ανζητήσω δουλειά ως οδοντίατρος.  Ακόμα και να μη βρω δουλειά και να  κάνω δουλειά   βιολόγου, τεχνολόγου  κτλ παντα θα εχω το νου μου να μεταπηδήσω  στην οδοντιατρική. Απλά απόπανελλήνιες μπαίνουν βιολογία είτε επειδή νιώθουν ότι θα γίνουν γιατροί και ότι είναι ότι πιο κοντινό είτε γ ιατί  θα "ασχοληθούν με την έρευνα" χωρίςνα ξέρουν τι σημαίνει αυτό και μετά  βαράνε τα κεφάλια  τους.

[-Dimitris-]

40 λεπτά πριν, lactate είπε

Επισης συγκριτικα με την Ιατρική γιατί αυτη ειναι η μεγαλη κοντρα

Ενας ιατρος εχει πολυ καλυτερη απορροφηση και την πολυτελεια της ιδιωτευσης.

9 λεπτά πριν, lactate είπε

Δυστυχώς έτσι είναι. Και σε όποιον προπτυχιακό συναντήσω ή μεταπτυχιακό το συζητάω του λέω  απλά να αλλάξει καριέρα. Εγώ ότι και να κάνω θα  ανζητήσω δουλειά ως οδοντίατρος.  Ακόμα και να μη βρω δουλειά και να  κάνω δουλειά   βιολόγου, τεχνολόγου  κτλ παντα θα εχω το νου μου να μεταπηδήσω  στην οδοντιατρική. Απλά απόπανελλήνιες μπαίνουν βιολογία είτε επειδή νιώθουν ότι θα γίνουν γιατροί και ότι είναι ότι πιο κοντινό είτε γ ιατί  θα "ασχοληθούν με την έρευνα" χωρίςνα ξέρουν τι σημαίνει αυτό και μετά  βαράνε τα κεφάλια  τους.

Πανω κατω εγραψες οτι θα εγραφα και εγω αυτη τη στιγμη.

Ειναι φαυλος κυκλος με καθηγητες να εκμεταλλευονται τις φιλοδοξιες ενος νεου ανθρωπου (καπως πρεπει να λειτουργησουν και τα εργαστηρια).

[lactate]

53 λεπτά πριν, -Dimitris- είπε

Ενας ιατρος εχει πολυ καλυτερη απορροφηση και την πολυτελεια της ιδιωτευσης.

Πανω κατω εγραψες οτι θα εγραφα και εγω αυτη τη στιγμη.

Ειναι φαυλος κυκλος με καθηγητες να εκμεταλλευονται τις φιλοδοξιες ενος νεου ανθρωπου (καπως πρεπει να λειτουργησουν και τα εργαστηρια).

Iσχύει η ιδιώτευση, βέβαια και ο βιολόγοςμπορεί αν έχει κεφάλαιο να ανοίξει εργστήριο να κάνει μοριακές αναλύσεις. Αλλά γενικά η έρευνα όπως γίνεται στα περισσότερα  μέρη μια ηλιθιότητα είναι. Αν ψαξει καποιος στο pubmed θα δει απειρα αρθρα μεαπειρες ουσιες με πολλα υποσχομενες αντικαρκινικες δρασεις χωρις παρενεργειες τα παντα ολα. Και αν δεις τις θεραπειες σημερα βσικα χημειοθεραπεια, κανενα μονοκλωνικο και απειρες παρενεργειες. Απλα εχει γινει μια βιομηχανια παραγωγης δημοσιευσεων οι οποιες που  εξυπηρετουν; Πληρωνεις να δημοσιευσεις και πληρωνεις να αγορασεις το αρθρο και πληρνωεται ο εκδοτης. Μετα γραφουνε απειρα αγγλικα εγχειριδα, τα ιδια και τα ιδια και τα ιδια. 
Προσωπικά δεν έιχα κάποια φιλοδοξία, βρήκα μιαθέση με μισθό και το έκανα και το ποστντοκ επισης. Και ολα αυτα μεχρι να βρω μια δουλεια της  προκοπης και οχι να εχω τη μαλακια οτι θελει μερακι και παθος και παπαριες και πληρνωεσαι τιποτα λες και εισαι χομπιστας. Και να χεισ τον καθε ενα να σου λεει οτι εσυ δεν εισαι καλος και οτι δεν καταλαβαινεις τη σπουδαιοτητα της δουλειας και σαι υπερβολικος οταν ζητας ασφαλιση, ανθρωπινο ωραριο και να μην χαχνεις καθε 2 χρονια χρηματοδοτηση.

[-Dimitris-]

20 λεπτά πριν, lactate είπε

ο βιολόγος μπορεί αν έχει κεφάλαιο να ανοίξει εργστήριο να κάνει μοριακές αναλύσεις.

Για να αποκτήσει άδεια για κάτι τέτοιο πρέπει να κάνει ειδικότητα σε νοσοκομείο δίπλα σε μικροβιολόγους (αν θυμάμαι καλά είναι 4 χρόνια). Το ΦΕΚ έχει αλλάξει εδώ και 2 χρόνια.

Το κεφάλαιο για να στήσεις κάτι τέτοιο δεν πρόκεται να το κάνεις απόσβεση, συν του ότι σε ''καπελώνει'' ο μικροβιολόγος, που ειναι και άπειροι πια.

[lactate]

19 λεπτά πριν, -Dimitris- είπε

Για να αποκτήσει άδεια για κάτι τέτοιο πρέπει να κάνει ειδικότητα σε νοσοκομείο δίπλα σε μικροβιολόγους (αν θυμάμαι καλά είναι 4 χρόνια). Το ΦΕΚ έχει αλλάξει εδώ και 2 χρόνια.

Το κεφάλαιο για να στήσεις κάτι τέτοιο δεν πρόκεται να το κάνεις απόσβεση, συν του ότι σε ''καπελώνει'' ο μικροβιολόγος, που ειναι και άπειροι πια.

Ισχύει αυτό.

[mistr4l]

@OP

Το θέμα το βλέπεις τελείως λανθασμένα. Αυτό διότι συνδέεις το διδακτορικο και το postdoc με το μισθολογικό, ενώ άλλοι το συγχέουν με το αν θεωρείσαι επιτυχημένος ή όχι (ευρώπη - αμερική) ή αν το θέμα του PhD είναι πιασάρικο / μοντέρνο ή όχι. Δεν πάει έτσι. Το διδακτορικό δεν είναι τόσο απλό. Όποιος δεν το έχει κάνει, νομίζει πως είναι μεταπτυχιακό. Διαβάζεις και περνάς. Δεν πάει έτσι. Για να το κάνεις ΠΡΕΠΕΙ να έχεις ΤΡΕΛΑ με το αντικείμενο και να είναι αυτό που θες να κάνεις στη ζωή σου. Δεν μπορείς να κρίνεις από τώρα τί θα γίνει στο μέλλον. Είναι μία διαρκής διαδικασία και διεργασία (process) το οποίο απαιτεί ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ πριν καταφέρεις να πιεις νερό. Αν κάνει το λάθος κάποιος να το δει μισθολογικά / "τί θα μου φέρει μετά" τότε είναι καταδικασμένος. Το αν θα ασχοληθεί κανείς με το ακαδημαϊκό κομμάτι στην πορεία ή με το πρακτικό (ή συνδυασμό), είναι κάτι που επίσης θα προκύψει στην πορεία.

Παραπέρα, οπουδήποτε το κάνεις, επιβάλλεται να έχεις δίπλα σου ΣΩΣΤΟ καθηγητή ο οποίος να σε βάλει σε ΣΩΣΤΟ δρόμο (δημοσιεύσεις σε ΕΓΚΡΙΤΑ επιστημονικά περιοδικά με κριτές κι όχι συνέδρια / περιοδικά τύπου σούπερ κατερίνα, διδασκαλία ουσιαστική κι όχι κουβάλημα τσάντας, κλπ).  

Τέλος, το post-doc είναι άλλο κεφάλαιο. Αν περιμένει κανείς προγράμματα και ΕΣΠΑ και ψύχουλα, τότε επίσης είναι καταδικασμένος. Το post-doc είναι έρευνα (όπως και το PhD, αλλά άλλο κεφάλαιο αυτό). Αν το "έχεις", τότε ζητάς funding. Και στην Ελλάδα υπάρχουν ευκαιρείες. Και δεν μιλάμε για 700Ε ούτε για μπλοκάκι. Το πρόβλημα είναι πως είναι ελάχιστοι αυτοί οι οποίοι μπορούν να τα κυνηγήσουν και να τα πάρουν, είτε Ελλάδα είτε εξωτερικό. Και είναι ελάχιστοι αυτοί οι οποίοι θεωρούνται ΣΟΒΑΡΟΙ επιστήμονες (σε όποιο πεδίο θέλετε). Συνεπώς είναι δύσκολο να κυνηγήσεις funding. Για τον λόγο αυτό στο εξωτερικό σε ΣΟΒΑΡΑ πανεπιστήμια ενδιαφέρονται αν έχεις εμπειρία από funding. 

Εν κατακλείδι, αναφέρεσαι στο PhD και στο post-doc λες και είναι κάτι απλό, "πήρα το PhD και το post-doc, και τώρα τί ??". Δεν σε μαλώνω (  ), αλλά αν έχει ξεκινήσει κανείς διδακτορικό κι έχει τέτοιες απορίες, τότε καλό είναι να το σταματήσει. 

Φιλικά,

Edit: Επειδή διάβασα διάφορες απόψεις, τα έχω γράψει λίγο γενικότερα και δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στον OP.

Επεξ/σία 23 Αυγούστου 2020 από mistr4l

[Sacadmerde]

47 λεπτά πριν, lactate είπε

Iσχύει η ιδιώτευση, βέβαια και ο βιολόγοςμπορεί αν έχει κεφάλαιο να ανοίξει εργστήριο να κάνει μοριακές αναλύσεις. Αλλά γενικά η έρευνα όπως γίνεται στα περισσότερα  μέρη μια ηλιθιότητα είναι. Αν ψαξει καποιος στο pubmed θα δει απειρα αρθρα μεαπειρες ουσιες με πολλα υποσχομενες αντικαρκινικες δρασεις χωρις παρενεργειες τα παντα ολα. Και αν δεις τις θεραπειες σημερα βσικα χημειοθεραπεια, κανενα μονοκλωνικο και απειρες παρενεργειες. Απλα εχει γινει μια βιομηχανια παραγωγης δημοσιευσεων οι οποιες που  εξυπηρετουν; Πληρωνεις να δημοσιευσεις και πληρωνεις να αγορασεις το αρθρο και πληρνωεται ο εκδοτης. Μετα γραφουνε απειρα αγγλικα εγχειριδα, τα ιδια και τα ιδια και τα ιδια. 
Προσωπικά δεν έιχα κάποια φιλοδοξία, βρήκα μιαθέση με μισθό και το έκανα και το ποστντοκ επισης. Και ολα αυτα μεχρι να βρω μια δουλεια της  προκοπης και οχι να εχω τη μαλακια οτι θελει μερακι και παθος και παπαριες και πληρνωεσαι τιποτα λες και εισαι χομπιστας. Και να χεισ τον καθε ενα να σου λεει οτι εσυ δεν εισαι καλος και οτι δεν καταλαβαινεις τη σπουδαιοτητα της δουλειας και σαι υπερβολικος οταν ζητας ασφαλιση, ανθρωπινο ωραριο και να μην χαχνεις καθε 2 χρονια χρηματοδοτηση.

Αυτά που γράφεις, δεν συμβαίνουν σε ιδρύματα του εξωτερικού. Δηλαδή, τα σημεία που έχεις σχετικά με τις πληρωμές: 

48 λεπτά πριν, lactate είπε

και πληρνωεσαι τιποτα λες και εισαι χομπιστας.

την ασφάλιση: 

49 λεπτά πριν, lactate είπε

σαι υπερβολικος οταν ζητας ασφαλιση

και το ανθρώπινο ωράριο:

50 λεπτά πριν, lactate είπε

ανθρωπινο ωραριο

δεν συμβαίνουν σε ιδρύματα του εξωτερικού. Σίγουρα συμβαίνουν σε κάποια, δεν αντιλέγω, αλλά δεν είναι ο κανόνας.

Δηλαδή, κρίνεις τον όλο κλάδο βάσει της εμπειρίας σου στην Ελλάδα, όπου η επιστήμη παράγεται για εσωτερική κατανάλωση σε μία χώρα που δεν έχει τεχνολογικές εταιρίες να τρέχουν. Ειδικά στην βιολογία που λες, αυτά που γράφεις μπορεί να έχουν μία βάσει στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό είναι για γέλια και δείχνουν ένα βαθιά ριζωμένο κόμπλεξ. Το οποίο είναι εντελώς Ελληνικό, γιατί εάν το παιδί δεν γίνει παπάς, μπάτσος, δήμαρχος, πολ. μηχ, δικηγόρος, ή γιατρός, τότε δεν είναι πετυχημένο. Επίσης, και αρκετό μέρος της κοινωνίας (ειδικά οι rednecks) έχουν ακόμα τα παραπάνω επαγγέλματα (και ειδικά τους γιατρούς) ως τους μάγους της φυλής. 

Δεν είναι έτσι όμως ο κόσμος, έτσι είναι η Ελλάδα. 

Από εκεί και πέρα, θα σταθώ στο: 

54 λεπτά πριν, lactate είπε

Απλα εχει γινει μια βιομηχανια παραγωγης δημοσιευσεων οι οποιες που  εξυπηρετουν; Πληρωνεις να δημοσιευσεις και πληρωνεις να αγορασεις το αρθρο και πληρνωεται ο εκδοτης.

α) Εάν με το "πληρώνεις για να δημοσιεύσεις" εννοείς ότι θα πληρώσεις για να δημοσιεύσεις σε ένα περιοδικό και όχι είτε το να κάνεις το paper OA είτε αναφέρεσαι στα έξοδα συμμετοχής σε ένα συνέδριο, τότε ανήκεις στην κατηγορία των "επιστημόνων" που δημοσιεύουν στα pay-to-publish journals. Τα pay-to-publish journals καθώς και όσοι δημοσιεύουν εκεί, αποτελούν την σύγχρονη μάστιγα της επιστήμης και πρέπει να (επιτέλους) η διεθνής κοινότητα να πάρει πιο αυστηρά μέτρα για την πάταξη αυτού του φαινομένου. Περισσότερα μπορείς να διαβάσεις online, π.χ. https://www.enago.com/academy/avoid-paying-predatory-publishers-journals-for-publication/

β) Εάν δεν ανήκεις στους pay-to-publish ανθρώπους, τότε το πρόβλημα που αναφέρεις αφορά συγκεκριμένες εταιρίες εκδόσεων, δηλαδή τις SpringerLink και Elsevier. Για αυτό, εδώ και κάποιο καιρό, υπάρχει ένα διεθνές κίνημα ενάντια σε αυτούς του εκδοτικούς οίκους, π.χ. https://www.sciencemag.org/news/2019/02/university-california-boycotts-publishing-giant-elsevier-over-journal-costs-and-open

Αποκλείεται να μην υπάρχουν venues που δεν εφαρμόζουν το κερδοσκοπικό μοντέλο των εταιριών που αναφέρω παραπάνω. Είναι στο χέρι σου να το βρεις. 

Τα παραπάνω όμως, δεν αναιρούν το σκοπό των δημοσιεύσεων. Εάν δεν σε έχει προσεγγίσει κανένας για κάποιο σου paper, γιατί το έχει βρει χρήσιμο και θέλει να συνεχίσει την δουλειά σου ή να οφεληθεί από αυτή, τότε κάνεις λάθος. Το πιο πιθανό είναι ότι δεν ευθύνεσαι εσύ, αλλά ο τρόπος που γίνεται η έρευνα στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, τα papers είναι ένας καλός τρόπος να δημοσιεύσεις state-of-the-art αποτελέσματα, novel μεθόδους ή εργαλεία, κτλ, έτσι ώστε κόσμος να τα δει, να τα μάθει, να τα χρησιμοποιήσει, και να εξελιχθεί ο κόσμος παρακάτω. Αυτό γίνεται στο εξωτερικό, και ειδικά στα μεγάλα συνέδρια. Αυτό το μαρτυράνε το scouting που κάνουν οι εταιρίες αλλά και η  παρουσία που έχουν οι εταιρίες (ενδιαφέρονται για τα papers, ρωτάνε λεπτομέριες κτλ). Το ότι δεν το ξέρεις/έχεις ζήσει, είναι (προσωπική εκτίμηση) 80% ευθύνη του περιβάλλοντος που εργάζεσαι (του ερευνητικού περιβάλλοντος που είναι κυρίως εσωστρεφές) και 20% ευθύνη σου (του ερευνητή δηλαδή). 

Γενικά πάντως, από τα όσα γράφεις, δεν σου πάει ο κλάδος. Καλύτερα να γίνεις υπάλληλος σε κάποια εταιρία. Θαρρώ ότι θα είσαι καλύτερα εκεί. 

[MauroPaltoudias]

4 ώρες πριν, Sacadmerde είπε

Και έτσι ακριβώς, φαίνεται (τελικά) ποιος έχει θέμα στην αλληλεπιπδραση και την επικοινωνία.

Κάνεις ένα claim, σου αποδεικνύουν ότι είναι biased, και καταλήγεις όπως παραπάνω.

Εάν δεν είσαι έτοιμος να δεχθείς ότι έχεις κάνει λάθη, θα ήταν πιο έντιμο εκ μέρους σου το να μην αρχίζεις να λες στους άλλους ότι έχουν θέμα στην αλληλεπιπδραση. 

Πολύ σωστός σε όλα, να είσαι καλά, καλή συνέχεια. 

[lactate]

12 λεπτά πριν, Sacadmerde είπε

δεν συμβαίνουν σε ιδρύματα του εξωτερικού. Σίγουρα συμβαίνουν σε κάποια, δεν αντιλέγω, αλλά δεν είναι ο κανόνας.

Δηλαδή, κρίνεις τον όλο κλάδο βάσει της εμπειρίας σου στην Ελλάδα, όπου η επιστήμη παράγεται για εσωτερική κατανάλωση σε μία χώρα που δεν έχει τεχνολογικές εταιρίες να τρέχουν. Ειδικά στην βιολογία που λες, αυτά που γράφεις μπορεί να έχουν μία βάσει στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό είναι για γέλια και δείχνουν ένα βαθιά ριζωμένο κόμπλεξ. Το οποίο είναι εντελώς Ελληνικό, γιατί εάν το παιδί δεν γίνει παπάς, μπάτσος, δήμαρχος, πολ. μηχ, δικηγόρος, ή γιατρός, τότε δεν είναι πετυχημένο. Επίσης, και αρκετό μέρος της κοινωνίας (ειδικά οι rednecks) έχουν ακόμα τα παραπάνω επαγγέλματα (και ειδικά τους γιατρούς) ως τους μάγους της φυλής. 

Δεν είναι έτσι όμως ο κόσμος, έτσι είναι η Ελλάδα. 

Από εκεί και πέρα, θα σταθώ στο: 

Μιλάω για Ελλάδα όπως καιγια κάποιον που  θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Πχ ήξερα κάποιον από Ασία που ήθελε να έρθει Αθήνα  του είπαμε ότι οι  πληρωμές θα αργήσουν (ενώ είχε πάρει υποτροφία) και δεν ήρθε. Και δεν γίνεται όλοι να φεύγουμε έξω ή να λέμε α οκ έτσι είναι στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει αυτό.

Γενικά εγώ είμαι στην β κατηγορία. Elsevier kai Springer δημοσιεύουμε full εμείς. Ο κλάδος απορώ σε ποιον πάει. Εγώ πάντα ήξερα ότι είμαι περαστικός. Έμαθα πως λειτουργεί η έρευνα, κατάλαβα τη μοριακή βιολογία που θεωρώ είναι η βάση της σύγχρονης ιατρικής. Από την άλλη το σκεπτικο papers for papers που συναντώ παντου δεν μαρεσει. Νιωθω  δεν κανω κατι χρησιμο. τουλάχιστον σαν οδοντίατρος κάνεις ένα σφράγισμα και είναι ένα σφράγισμα. Ένα χαλασμένο δόντι το κανεις καλά. Εχουν σπασει λιγο  τα νευρα μου  

[Sacadmerde]

2 λεπτά πριν, lactate είπε

Μιλάω για Ελλάδα όπως καιγια κάποιον που  θέλει να έρθει στην Ελλάδα. Πχ ήξερα κάποιον από Ασία που ήθελε να έρθει Αθήνα  του είπαμε ότι οι  πληρωμές θα αργήσουν (ενώ είχε πάρει υποτροφία) και δεν ήρθε. Και δεν γίνεται όλοι να φεύγουμε έξω ή να λέμε α οκ έτσι είναι στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει αυτό.

Γνωστές παθογένειες της Ελλάδας. Η Ελλάδα να αλλάξει από αυτούς που ενδιαφέρονται να την αλλάξουν. Προφανώς, εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς. Μόνος σου το λες ότι εάν κάνεις ένα σφράγισμα νιώθεις πιο χρήσιμος. Οπότε, "δεν πρέπει να αλλάξει αυτό" ούτε "δεν γίνεται όλοι να φεύγουμε έξω". Εάν "πρέπει" ή "δεν γίνεται" για εσένα, πράξε ανάλογα. Αλλά, με αυτά που λες, χλωμό σε κόβω και να κάνεις κάτι αλλά και να φύγεις έξω. Από εκεί και πέρα, το να κρίνεις την χρησιμότητα του παγκόσμιου θεσμού του διδακτορικού και του μεταδιδακτορικού, βάσει του τι γίνεται στην Ελλάδα (και βάσει της δικής σου στενής εμπειρίας) είναι εντελώς λάθος. 

Οπότε, έξω δεν γίνονται αυτά και είναι διαφορετικά. Τα όσα λες, είναι μία στρεβλή Ελληνική πραγματικότητα, και ιδιαίτερα στο πεδίο που απασχολείσαι. Γιατί, υπάρχουν πεδία (ακόμα και στην Ελλάδα) όπου τα πράγματα είναι διαφορετικά, όπως θα έπρεπε να είναι. Επίσης, με αυτά που γράφεις, ίσως και εσύ ο ίδιος να το προκαλείς. Εάν νιώθεις καλύτερα με το να βάλεις ένα σφράγισμα από το να παράξεις ερευνητικά αποτελέσματα, τότε δεν είσαι για αυτή την δουλειά. Τράβα κάνε σφραγίσματα. Πιο καλά θα περνάς και άσε την έρευνα σε αυτούς που το έχουν. 

11 λεπτά πριν, lactate είπε

Γενικά εγώ είμαι στην β κατηγορία. Elsevier kai Springer δημοσιεύουμε full εμείς. Ο κλάδος απορώ σε ποιον πάει. Εγώ πάντα ήξερα ότι είμαι περαστικός. Έμαθα πως λειτουργεί η έρευνα, κατάλαβα τη μοριακή βιολογία που θεωρώ είναι η βάση της σύγχρονης ιατρικής. Από την άλλη το σκεπτικο papers for papers που συναντώ παντου δεν μαρεσει

Το papers for papers σαν σκεπτικό υπάρχει, αλλά το ότι έχεις μείνει σε αυτό δείχνει λάθη και του περιβάλλοντός σου και δικά σου. 

[lactate]

9 λεπτά πριν, Sacadmerde είπε

Γνωστές παθογένειες της Ελλάδας. Η Ελλάδα να αλλάξει από αυτούς που ενδιαφέρονται να την αλλάξουν. Προφανώς, εσύ δεν είσαι ένας από αυτούς. Μόνος σου το λες ότι εάν κάνεις ένα σφράγισμα νιώθεις πιο χρήσιμος. Οπότε, "δεν πρέπει να αλλάξει αυτό" ούτε "δεν γίνεται όλοι να φεύγουμε έξω". Εάν "πρέπει" ή "δεν γίνεται" για εσένα, πράξε ανάλογα. Αλλά, με αυτά που λες, χλωμό σε κόβω και να κάνεις κάτι αλλά και να φύγεις έξω. Από εκεί και πέρα, το να κρίνεις την χρησιμότητα του παγκόσμιου θεσμού του διδακτορικού και του μεταδιδακτορικού, βάσει του τι γίνεται στην Ελλάδα (και βάσει της δικής σου στενής εμπειρίας) είναι εντελώς λάθος. 

Οπότε, έξω δεν γίνονται αυτά και είναι διαφορετικά. Τα όσα λες, είναι μία στρεβλή Ελληνική πραγματικότητα, και ιδιαίτερα στο πεδίο που απασχολείσαι. Γιατί, υπάρχουν πεδία (ακόμα και στην Ελλάδα) όπου τα πράγματα είναι διαφορετικά, όπως θα έπρεπε να είναι. Επίσης, με αυτά που γράφεις, ίσως και εσύ ο ίδιος να το προκαλείς. Εάν νιώθεις καλύτερα με το να βάλεις ένα σφράγισμα από το να παράξεις ερευνητικά αποτελέσματα, τότε δεν είσαι για αυτή την δουλειά. Τράβα κάνε σφραγίσματα. Πιο καλά θα περνάς και άσε την έρευνα σε αυτούς που το έχουν. 

Θα σου πω τι εννοώ. Βρέθηκα με ένα θέμα διδακτορικού και η φάση ήταν take it or leave it. Κατάφερα και βρήμα χρηματοδότηση. Και το θέμα μαρεσε πολύ. Στην πορεία γειώθηκα. Όλα μα όλα τα  papers σε αυτο το πεδίο έχουν ακριβώς την ίδια εισαγωγική παράγραφο. Πόσο φοβερό είναι αυτό (το αντικείμενο που  μελετώ) τι προσφέρει στην ιατρική κτλ. Στην πράξη αν δεις τον ατέλειωτο όγκο δεδομένων (ενθαρρυντικών κατα τ'αλλα) 10 φάρμακα που το χρησιμοποιούν υπάρχουν. Δεν με ακούει κανείς στο τι πρέπει να μελετηθεί. Όλο δεν έχουμε χρημτοδότηση, ή αυτόμπορούμε να βρούμε όχι το άλλο μόριο. Δεν ξέρω πόσο γενικό για την Ελλάδα είναι αυτό που περιγράφω, για  τον τομέα μου πάντως ισχύει γιατί έχω δει και άλλα πανεπιστήμια και τα πράγματα  είναι τραγικά. Για μένα όλα ξεκινάνε από τη χρηματοδότηση. Αν για να παρεις υποτροφια εχεις εισοδηματα κριτήρια (αρα δεν εισαι πλουσιος) και ο μισθός αργεί, εισαι σε ένα μόνιμο άγχος ότι δεν έχεις λεφτά. Και έχω βρεθεί σε φάση να δουλεύω 12 ωρο και να λέω μου περισσεύει 1,80 να πάρω έναν καφε να την παλέψω;
Το νιώθω καλύτερα με ένα σφράγισμα έιναι επειδή τουλάχιστον ξέρω έκανα κάτι ουσιαστικό με την έννιοια βοήθησα έναν ασθενή. Και όχι έγραψα ακόμα ένα paper για τον σωρό, το τάδε  μόριο βοηθάει στον τάδε καρκίνο και χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να διερευνηθεί περαιτέρω η δράση του.
Όσο για το papers for papers, δεν ξερω αν εισαι σχετικος με την βιοιατρικη ερευνα, αλλα σε εμας ειναι μαστιγα. Έχω δει 10 μεταπτυχιακους να ερχονται και καθε φορα, ψαξε τι εχει γραφτει και τι μπορει να γινει paper. Γενικα αν κατι δεν εχει προοπτικη να γινει paper δεν μας αφορά. Και το κορυφαίο (θέμα χρηματοδότησης βέβαια). Δεν λες α θελω να μελετήσω αυτό το φαινόμενο τι αναλώσιμα/αντιδραστήρια χρειάζομαι. Λες, έχω αυτά τα αντιδραστήρια που μου μείνανε από το προηγούμενο πείραμα. Και κάθεσαι και ψάχνεσαι να τα βαλεις σε οτι κουλο φανταστεις για να ξαναμπουν σε αλλο paper. Η βγαζεις καποια αποτελεσματα δημοσιευσιμα, οχι δεν κρατιεται ο καθηγητης πρεπει να δημοσιευτουν ΤΩΡΑ οχι να περιμενεις και τα ποντικια για να βγαλεις ενα ολκληρωμενο paper. Οχι πρεπει εδω ta in vitro, εδω ta in vivo και ενας πανικουλης. Για αυτο εχω αγανακτησει με αυτο που  ζω εγώ.
Γιατί σε θε΄λουν χωρίς εισόδημα, χωρίς ένσημα, χωρίς ωράριο (πχ σκ σου σκαει mail θελω αλλαγες εκει βγαλε τα ματια σου καντες). Και όταν κάνω μάθημα λέω πράγματα που δεν πιστεύω.

[Sacadmerde]

1 ώρα πριν, lactate είπε

Θα σου πω τι εννοώ. Βρέθηκα με ένα θέμα διδακτορικού και η φάση ήταν take it or leave it. Κατάφερα και βρήμα χρηματοδότηση. Και το θέμα μαρεσε πολύ. Στην πορεία γειώθηκα. Όλα μα όλα τα  papers σε αυτο το πεδίο έχουν ακριβώς την ίδια εισαγωγική παράγραφο. Πόσο φοβερό είναι αυτό (το αντικείμενο που  μελετώ) τι προσφέρει στην ιατρική κτλ. Στην πράξη αν δεις τον ατέλειωτο όγκο δεδομένων (ενθαρρυντικών κατα τ'αλλα) 10 φάρμακα που το χρησιμοποιούν υπάρχουν. Δεν με ακούει κανείς στο τι πρέπει να μελετηθεί. Όλο δεν έχουμε χρημτοδότηση, ή αυτόμπορούμε να βρούμε όχι το άλλο μόριο. Δεν ξέρω πόσο γενικό για την Ελλάδα είναι αυτό που περιγράφω, για  τον τομέα μου πάντως ισχύει γιατί έχω δει και άλλα πανεπιστήμια και τα πράγματα  είναι τραγικά. Για μένα όλα ξεκινάνε από τη χρηματοδότηση. Αν για να παρεις υποτροφια εχεις εισοδηματα κριτήρια (αρα δεν εισαι πλουσιος) και ο μισθός αργεί, εισαι σε ένα μόνιμο άγχος ότι δεν έχεις λεφτά. Και έχω βρεθεί σε φάση να δουλεύω 12 ωρο και να λέω μου περισσεύει 1,80 να πάρω έναν καφε να την παλέψω;
Το νιώθω καλύτερα με ένα σφράγισμα έιναι επειδή τουλάχιστον ξέρω έκανα κάτι ουσιαστικό με την έννιοια βοήθησα έναν ασθενή. Και όχι έγραψα ακόμα ένα paper για τον σωρό, το τάδε  μόριο βοηθάει στον τάδε καρκίνο και χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να διερευνηθεί περαιτέρω η δράση του.
Όσο για το papers for papers, δεν ξερω αν εισαι σχετικος με την βιοιατρικη ερευνα, αλλα σε εμας ειναι μαστιγα. Έχω δει 10 μεταπτυχιακους να ερχονται και καθε φορα, ψαξε τι εχει γραφτει και τι μπορει να γινει paper. Γενικα αν κατι δεν εχει προοπτικη να γινει paper δεν μας αφορά. Και το κορυφαίο (θέμα χρηματοδότησης βέβαια). Δεν λες α θελω να μελετήσω αυτό το φαινόμενο τι αναλώσιμα/αντιδραστήρια χρειάζομαι. Λες, έχω αυτά τα αντιδραστήρια που μου μείνανε από το προηγούμενο πείραμα. Και κάθεσαι και ψάχνεσαι να τα βαλεις σε οτι κουλο φανταστεις για να ξαναμπουν σε αλλο paper. Η βγαζεις καποια αποτελεσματα δημοσιευσιμα, οχι δεν κρατιεται ο καθηγητης πρεπει να δημοσιευτουν ΤΩΡΑ οχι να περιμενεις και τα ποντικια για να βγαλεις ενα ολκληρωμενο paper. Οχι πρεπει εδω ta in vitro, εδω ta in vivo και ενας πανικουλης. Για αυτο εχω αγανακτησει με αυτο που  ζω εγώ.
Γιατί σε θε΄λουν χωρίς εισόδημα, χωρίς ένσημα, χωρίς ωράριο (πχ σκ σου σκαει mail θελω αλλαγες εκει βγαλε τα ματια σου καντες). Και όταν κάνω μάθημα λέω πράγματα που δεν πιστεύω.

Αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα. Δυστυχώς.

Με τους ΕΛΚΕ που δεν ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους (για αυτό αργούν τα οικονομικά), χωρίς κανενός είδους πληροφοριακή υποδομή (π.χ., ηλεκτρονικές υπογραφές αντί να κυνηγάς τον αντιπρύτανη για υπογραφές για πληρωμές), με λάθος στόχους.

Τελείως Ελληνική πραγματικότητα. 

[lactate]

31 λεπτά πριν, Sacadmerde είπε

Αυτή είναι η Ελληνική πραγματικότητα. Δυστυχώς.

Με τους ΕΛΚΕ που δεν ξέρουν να κάνουν την δουλειά τους (για αυτό αργούν τα οικονομικά), χωρίς κανενός είδους πληροφοριακή υποδομή (π.χ., ηλεκτρονικές υπογραφές αντί να κυνηγάς τον αντιπρύτανη για υπογραφές για πληρωμές), με λάθος στόχους.

Τελείως Ελληνική πραγματικότητα. 

Για αυτό γκρινιάζω και λέω ότι δεν παλεύεται αυτή η κατάσταση. Και όλα αυτά τα φορτώνονται οι διδάκτορες να τρέχουν για τα  χαρτιά (από αναλώσιμα μέχρι οτιδήποτε). Τα φορτώνουν οι καθηγητές που κανονικά ούτε δουλειά είναι αυτών.