Αγορά ακινήτων, πορεία κτηματαγοράς από τώρα και στο εξής

[Morosana]

31 λεπτά πριν, dsi44 είπε

και που να δειτε τι θα γινει οταν πουληθουν 30.000 ακινητα με το προγραμμα σπιτι μου ΙΙ,θα λειψουν απο την αγορα 30κ ακινητα και οι τιμες θα παρουν την ανηφορα.Ερχονται και οι ξενοι τελη μαρτη για αγορες θα δεσει το γλυκο.

Με τα διαζυγια στο 35 με 40% στα νέα ζευγάρια όπως αυτά που απευθύνεται το πρόγραμμα από τα 30000 σπίτια καμία 10αρια θα βγουν πάλι στην αγορά 😛

 

[listerstorm]

Σε 35-40+ χρόνια δεν θα υπάρχει συνταξιοδοτικό πάρτε το χαμπάρι. Απειρες έρευνες αυτό δείχνουν. Οι boomers και baby boomers γίνονται γηραιότεροι, οι γεννήσεις έχουν πάρει την κάτω βόλτα + μετανάστατες που επίσης γεννοβολλάνε, δεν εργάζονται και επιβιώνουν με τα επιδόματα. Συν πως θα ανέβει και άλλο το προσδόκιμο ζωής και άρα και το όριο συνταξιοδότησης.

Ολες οι απόψεις συγκλίνουν σε μία συμβολική σύνταξη στα 70 και μερική απασχόληση σε ήρεμες δουλειές πχ μουσεία, οργανώσεις, συλλόγους κλπ του δήμου ώστε να την συμπληρώνει.

 

18 ώρες πριν, efib είπε

Όταν λες στέρηση τι εννοείς; Όχι θέρμανση, όχι έξοδοι, όχι διακοπές, όχι ρούχα; Έχετε κάνει την μιζέρια φίλη σας. 

Το να μην έχεις θέρμανση, δεύτερα ρούχα να βάλεις και χρήματα στην άκρη για 2-3 μήνες τουλάχιστον αν κάτι πάει στραβά (δεν αναφέρω καν έκτακτα έξοδα πχ οδοντίατρος και αναβολές επειδή δεν έχεις χρήματα) δεν λέγεται μιζέρια αλλά φτώχια.

[SB_1957]

1 hour ago, primeragt said:

Εγώ θυμάμαι πάντως εποχές που πρόλαβες εσύ ως ενήλικας που έβαζες λεφτά στην τράπεζα (αν είχες πολλά) και έβγαζες τρέλα μερίσματα από τα επιτόκια. Εποχές που αγόραζες σήμερα αμάξι κ αύριο το πουλουσες με κέρδος.  Και να πούμε βέβαια και την αξία του χρήματος τότε με τώρα . Το 92 αγόρασαν οι δικοί το σπίτι τους νεόδμητο του 91 με 10εκ δραχμές. Το 18 αγόρασα το ίδιο σπίτι δύο ορόφους πάνω με 50κ€ και είναι τσάμπα καθώς τώρα το πουλάω εύκολα κ γρήγορα 100κ+ ( έχω δύο παραδείγματα στη πολυκατοικία). Βέβαια δεν παίρνω τπτ με τα λεφτά αυτά πια. Το 2002 σώσαμε 130κ για αγορά φαρμακείου μικρού βέβαια, το 2004 το είχαμε ξεχρεωσει, αγοράσαμε αυτοκίνητο 30κ κασέρι και μεγάλο τροχόσπιτο (γιατί έτσι κάναμε διακοπές εμείς) 12κ κασέρι και είχαμε και την απόσβεση στη τράπεζα. Αν πας σήμερα και μιλήσεις με νέο φαρμακείο πόσο καιρό θέλει να αποταμίευσει σχεδόν 170κ θα γελάσει και το παρδαλός κατσίκι.

 

Άλλες εποχές αλληβαξια χρημάτων και άλλη ευκολία ανεύρεσης τους. Οι ίδιοι πελάτες που το 08 πχ αγόραζαν φάρμακα μετρητής γτ βάριοντουσαν να πάνε στο γιατρό σήμερα κλαίγονται ότι είναι πανάκριβα πληρώνοντας τη συμμετοχή και ενώ οι τιμές είναι σχεδόν 4 φορές κάτω. Πήγαινε σε αυτούς κ πες ότι σήμερα είναι το ίδιο με τις εποχές που περιγράφεις.

Οχι, αγαπητέ, δεν είμασταν από αυτούς που είχαν ή έβγαζαν τρελά λεφτά και τα είχαν στην τράπεζα να εισπράττουν τρελά μερίσματα από τα υψηλά επιτόκια! Όταν πήγα να ανοίξω λογαριασμό στεγαστικού ταμιευτηρίου στην Κτηματική τράπεζα με 10Κ, με το ζόρι κρατήθηκε η ταμίας να μη ξεκαρδιστεί στα γέλια. Με ρώτησε ξανά αν όντως ζητούσα λογαριασμό στεγαστικού ταμιευτηρίου!
Ούτε είχαμε πλούσιους ή έστω μεσαίου εισοδήματος γονείς να μας στηρίξουν οικονομικά. Εργάτες και οι δύο, ο πατέρας οικοδόμος, που απέκτησε δικό του σπίτι στο χωριό, το οποίο άρχισε να κτίζει μόνος του στα 45 για να μείνουν όταν συνταξιοδοτηθούν.
Ακόμη και το αυτοκίνητο που είχαμε ήταν από αυτά που πουλάνε οι εταιρίες ενοικιάσεων, χωρίς καμιά υπεραξία μεταπώλησης!

Όσο για την αξία του χρήματος τότε που έτρεχε ο πληθωρισμός και με τις υποτιμήσεις της δραχμής, ας μην το σχολιάσω.
Οι μισθοί δυστυχώς ποτέ δεν αυξάνονται αντίστοιχα με το κόστος ζωής. Το σπίτι των 45 τ.μ. που νοικιάζαμε σε 6 χρόνια από 8Κ είχε πάει 30Κ. Για ένα σπίτι 70 τ.μ. ζητούσαν ενοίκιο 100Κ!

Πήραμε δάνειο 10 εκ και (με επιδοτούμενο επιτόκιο 18%!) πληρώσαμε 20+ σε 15 χρόνια. Στερηθήκαμε πολλά για 3 χρόνια, αλλά αν δεν το κάναμε θα στερούμασταν για περισσότερα, καθώς τα ενοίκια κάλπαζαν κυριολεκτικά. Όταν ήρθαμε στα ίσα μας το ενοίκιο για ένα παρόμοιο σπίτι είχε ξεπεράσει τα 200Κ, ενώ εμείς από τα 150Κ το μήνα πήγαμε στα 100 γιατί τελειώσαμε με τα γραμμάτια που είχαμε υπογράψει.

Πάντα ήταν, είναι και θα είναι δύσκολο για νέους από φτωχές ή μεσαίες οικογένειες να αποκτήσουν δικό τους σπίτι. 

 

[Simeon]

27 λεπτά πριν, SB_1957 είπε

Πάντα ήταν, είναι και θα είναι δύσκολο για νέους από φτωχές ή μεσαίες οικογένειες να αποκτήσουν δικό τους σπίτι.

Δεν συμφωνώ με αυτό αλλά δεν θα μπω στη διαδικασία να ανεβάσω στατιστικά.

Υπήρξε ένα μεγάλο διάστημα στην Ελλάδα που ο κόσμος είχε αγοραστική δύναμη και μπορούσε πραγματικά να δημιουργήσει. Το 2005 με μισθό 1.500 ήσουν άρχοντας στην Αθήνα, τώρα επιβιώνεις.

[Xdanger]

54 λεπτά πριν, Simeon είπε

Δεν συμφωνώ με αυτό αλλά δεν θα μπω στη διαδικασία να ανεβάσω στατιστικά.

Υπήρξε ένα μεγάλο διάστημα στην Ελλάδα που ο κόσμος είχε αγοραστική δύναμη και μπορούσε πραγματικά να δημιουργήσει. Το 2005 με μισθό 1.500 ήσουν άρχοντας στην Αθήνα, τώρα επιβιώνεις.

Την γενιά των 700€ την έχεις ακούσει https://www.kathimerini.gr/society/304961/emeis-i-genia-ton-700-eyro-zitame/

[phanispal]

1 ώρα πριν, SB_1957 είπε

Πάντα ήταν, είναι και θα είναι δύσκολο για νέους από φτωχές ή μεσαίες οικογένειες να αποκτήσουν δικό τους σπίτι. 

Το γράφεις και το ξαναγράφεις και αυτό που γράφεις δε λέει τίποτα απολύτως. Είναι κάτι πολύ γενικό ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Αν τότε ήταν δύσκολο, τώρα είναι πιο δύσκολο, έχει διαφορά που για πολλούς μπορεί να είναι πολύ μεγάλη.

[mariosnik_]

9 ώρες πριν, Simeon είπε

Τι όμορφα που τα λες..

Το ζήτημα είναι ότι τότε δούλευες και έπαιρνες αξία, τώρα μένεις στα ίδια και λες πάλι καλά. Όσοι boomers δεν έφτιαξαν τη ζωή τους ήταν ή πολύ τίμιοι, ή πολύ διστακτικοί, ή πολύ χαζοί. Αντε πες βοηθάει και λίγο η τύχη/συγκυρίες. 

Κάνεις μεγάλο λάθος, εδώ το 2019 ο αδερφός μου (dev) στα 27 του πήρε με δάνειο, με 2 χρόνια δουλειά. Χωρίς βοήθεια  αλλά πριν την φούσκα. Πάρα πολλοί γνωστοί μου της δεκαετίας του 80 αγόρασαν (έστω και με δάνειο) πριν την κρίση ενώ ήταν μισθωτοί. Προφανώς κάποιοι βρίσκουν ένα ή και περισσότερα ακίνητα κληρονομιά αλλά δεν το σχολιάζω αυτό τώρα.

Οι επιχειρηματίες και οι ΔΥ "ειδικών θέσεων" που αναφέρεις (όσοι δεν ήταν yolo τα χρόνια που έδεναν τα σκυλιά με λουκάνικα) δεν έφτιαξαν απλά "κάτι δικό τους" αλλά συνήθως έχουν μια βίλα που μένουν οι ίδιοι, ένα εξοχικό επίσης βίλα, και ίσως μερικά ακόμα ακίνητα που επένδυσαν τα κέρδη τους για να έχουν ένα έξτρα εισόδημα όταν πάρουν σύνταξη..

Ανεφερα την φράση "από το μηδέν", δηλαδή, ξεκινάς την αποταμίευση με την πρώτη σου δουλειά και περιμένεις ποτε θα μαζέψεις το κεφάλαιο για αγορά σπιτιού. Δεν αναφέρομαι σε δάνεια, που εκεί έχει μεγάλο ρίσκο να μην αποπληρωθει επειδή θα μείνεις άνεργος, θα μειωθεί ο μισθός, θα ανέβουν τα επιτόκια, θα πάθεις ένα πρόβλημα υγείας και από τους τόκους να σου πάρει το σπίτι η τράπεζα μετά. 

9 ώρες πριν, keleystis είπε

Και πόσο θα είναι αυτό το διάστημα στέρησης ; 5 χρόνια ; 10 χρόνια ; 20 χρόνια ; Γιατί αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι δουλεύω απο το 2000, έφτασα τον μέγιστο μισθό μου γύρω στο 2010 και απο εκεί και πέρα η κατηφόρα.

Διότι και δεν παίρνω τα χρήματα που έπαιρνα το 2010 και όλα τριγύρω μου έχουν πάει στο Θεό. Ρεύματα, βενζίνες, σούπερ μάρκετ, ενοίκια.

Πότε δηλαδή θα ευχαριστηθώ τους κόπους μου και την εργασία μου ; Στα 65; Εαν ζώ φυσικά.

Βάλε μέσα και το γεγονός ότι το να πάρει κανείς σήμερα δάνειο για σπίτι είναι μια τρέλα. Στα 100.000€ δάνειο η τράπεζα θέλει πίσω +50.000€. Δηλαδή να χρεωθώ 150.000€ για να πάρω ένα παλιό, μέτριο σπίτι που δεν ξέρω εαν θα μπορώ να πληρώνω την δόση του.

Δεν θα τους απολαύσεις ποτέ τους κόπους της ζωής. Πάνε αυτές οι εποχές τουλάχιστον για Ελλάδα. Υπήρξε μια περίοδος ανάπτυξης που βγήκε χρήμα, κάναμε ότι κάναμε, έτσι όπως το κάναμε σαν χώρα, ότι απολαύσαμε προλάβαμε. Και το χειρότερο είναι ακόμα και έτσι δεν υπάρχει περιθώριο να τα παρατήσεις γιατί θα γίνεις ακόμα χειρότερα. Πρακτικά ένας διαρκής αγώνας και όσο αντέξει ο καθένας, οικονομικά, σωματικά η ψυχολογικά. 

6 ώρες πριν, SB_1957 είπε

 

Δυστυχώς οι τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα. Αν τώρα για 100 θα πληρώσεις 150, πριν 30-40 χρόνια για 10 πληρώσαμε 20!

Με την διαφορά ότι τα 10 και τα 20 έβγαιναν πολύ ευκολότερα από τα 100 και 150. Άλλη η σχέση μισθού και κόστους ζωής. 

4 ώρες πριν, The_Judas είπε

Παντα ήταν δυσκολα αλλα εδω και πολλα χρονια εχουν ξεφυγει οι τιμες 170-300.000 για σπιτι σε Αθηνα-Θεσσαλονικη (και μαλιστα παλιοτερο απο των γονιων μας) δεν μαζευονται εύκολα.

Η κριση του 2009 δεν μειωσε τις τιμες ιδιαιτερα απλα τις σταθεροποίησε.

Παντως για να υπάρχει ζήτηση μαλλον υπαρχει και χρημα. Δεν αρκουν μονο οι golden visa.

Υπαρχει και το ζητημα των τραπεζων που κρατανε απουλητα 20.000 ακινητα και δεν τα βγαζουν στην αγορα για να μην πεσουν οι τιμές

 

Κάθε κρίση στον τομέα των ακινήτων, μειώνει τις τιμές για ένα Χ διάστημα και μετά τις εκτινάσσει σε επίπεδα παραπάνω. Δηλαδή αν δεν εμφανιζόταν η κρίση, οι τιμές μππρκε να ήταν και χαμηλότερες. Κρίσεις στην αγορά ακινήτων, μικρότερες από του 2009, είχαν υπάρξει και μέσα στο 80 όπως και προς τα μέσα με τέλη του 1990, οδήγησε και εκεί μετά σε μεγάλες αυξήσεις. 

4 ώρες πριν, Morosana είπε

Με τα διαζυγια στο 35 με 40% στα νέα ζευγάρια όπως αυτά που απευθύνεται το πρόγραμμα από τα 30000 σπίτια καμία 10αρια θα βγουν πάλι στην αγορά 😛

 

Πολύ λιγότερα. Βάλε 5-6 χιλιάδες λέω εγώ. Θα μπλοκάρουν οι πωλήσεις με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες, τις αυθαιρεσίες, την γραφειοκρατία, τις φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερωτιτες και φυσικά τους ιδιοκτητες του "θέλω τόσα στο χέρι" ενώ ο άλλος θα θέλει την αγορά με δάνειο. 

 

Επεξ/σία πριν από 17 ώρες από mariosnik_

[Simeon]

1 ώρα πριν, Xdanger είπε

Την γενιά των 700€ την έχεις ακούσει https://www.kathimerini.gr/society/304961/emeis-i-genia-ton-700-eyro-zitame/

Αν κάποιος προσδοκά ότι με τον κατώτατο μισθό θα αγοράσει σπίτι και μάλιστα στην πρωτεύουσα, έχει ψευδαισθησεις. Αν το βάζεις σχετικά με την αγοραστική δύναμη,  είναι οπωσδήποτε μικρότερη τώρα από τότε, που λέγαμε για τη γενιά των 700€. Τώρα 700€ θες για ένα αξιοπρεπές δυάρι στην Αθήνα ή αλλιώς 700€ είναι το σουπερμάρκετ του μήνα για ζευγάρι με δύο παιδιά.

21 λεπτά πριν, mariosnik_ είπε

Ανεφερα την φράση "από το μηδέν", δηλαδή, ξεκινάς την αποταμίευση με την πρώτη σου δουλειά και περιμένεις ποτε θα μαζέψεις το κεφάλαιο για αγορά σπιτιού.

Θα πρέπει να περιμένεις πολύ... Μην περιμένεις καλύτερα. Το μενού τώρα είναι 

22 λεπτά πριν, mariosnik_ είπε

ένας διαρκής αγώνας και όσο αντέξει ο καθένας, οικονομικά, σωματικά η ψυχολογικά. 

 

[Xdanger]

15 λεπτά πριν, Simeon είπε

Αν κάποιος προσδοκά ότι με τον κατώτατο μισθό θα αγοράσει σπίτι και μάλιστα στην πρωτεύουσα, έχει ψευδαισθησεις...

 

Μιλάς για 1500€ μισθό το 2005, η πλειονότητα των εργαζομένων δεν τον έφτανε αυτόν τον μισθό, οπότε και τότε δύσκολα ήταν. Με την αγοραστική δύναμη συμφωνώ ότι μειώνεται αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλα ήταν ρόδινα παλιά. 

Γενικά αυτή η ταμπέλοποίηση με βάση την ηλικία μόνο διχόνοια σπέρνει. Αν ήταν τόσο εύκολα να αγοράζουν σπίτια παλιά τώρα θα είχαμε και από 2-3 σαν γονική παροχή ή κληρονομιά.

[Morosana]

1 ώρα πριν, mariosnik_ είπε

Ανεφερα την φράση "από το μηδέν", δηλαδή, ξεκινάς την αποταμίευση με την πρώτη σου δουλειά και περιμένεις ποτε θα μαζέψεις το κεφάλαιο για αγορά σπιτιού. Δεν αναφέρομαι σε δάνεια, που εκεί έχει μεγάλο ρίσκο να μην αποπληρωθει επειδή θα μείνεις άνεργος, θα μειωθεί ο μισθός, θα ανέβουν τα επιτόκια, θα πάθεις ένα πρόβλημα υγείας και από τους τόκους να σου πάρει το σπίτι η τράπεζα μετά. 

Δεν θα τους απολαύσεις ποτέ τους κόπους της ζωής. Πάνε αυτές οι εποχές τουλάχιστον για Ελλάδα. Υπήρξε μια περίοδος ανάπτυξης που βγήκε χρήμα, κάναμε ότι κάναμε, έτσι όπως το κάναμε σαν χώρα, ότι απολαύσαμε προλάβαμε. Και το χειρότερο είναι ακόμα και έτσι δεν υπάρχει περιθώριο να τα παρατήσεις γιατί θα γίνεις ακόμα χειρότερα. Πρακτικά ένας διαρκής αγώνας και όσο αντέξει ο καθένας, οικονομικά, σωματικά η ψυχολογικά. 

Με την διαφορά ότι τα 10 και τα 20 έβγαιναν πολύ ευκολότερα από τα 100 και 150. Άλλη η σχέση μισθού και κόστους ζωής. 

Κάθε κρίση στον τομέα των ακινήτων, μειώνει τις τιμές για ένα Χ διάστημα και μετά τις εκτινάσσει σε επίπεδα παραπάνω. Δηλαδή αν δεν εμφανιζόταν η κρίση, οι τιμές μππρκε να ήταν και χαμηλότερες. Κρίσεις στην αγορά ακινήτων, μικρότερες από του 2009, είχαν υπάρξει και μέσα στο 80 όπως και προς τα μέσα με τέλη του 1990, οδήγησε και εκεί μετά σε μεγάλες αυξήσεις. 

Πολύ λιγότερα. Βάλε 5-6 χιλιάδες λέω εγώ. Θα μπλοκάρουν οι πωλήσεις με τις ηλεκτρονικές ταυτότητες, τις αυθαιρεσίες, την γραφειοκρατία, τις φορολογικές και ασφαλιστικές ενημερωτιτες και φυσικά τους ιδιοκτητες του "θέλω τόσα στο χέρι" ενώ ο άλλος θα θέλει την αγορά με δάνειο. 

 

5 6 δεν θα μπορέσουν να βγάλουν ποτέ άκρη με τακτοποιήσεις ταυτότητες κτλ. και θα κάνουν πίσω. Εγώ πιστεύω ότι σε 3 4 χρόνια πολλά από αυτά τα σπίτια θα βγουν ξανά προς πώληση (καθαρά και τακτοποιημένα) από τα ζευγάρια που θα χωρίσουν. Τα μεγαλύτερα ποσοστά χωρισμών ήταν στη διάρκεια της πανδημιας που δεν άντεξαν τα ζόρια,  το να έχεις ένα στεγαστικό για τόσα χρόνια σε τέτοιο οικονομικό περιβάλλον είναι τεράστια πηγή πίεσης σε ένα ζευγάρι που αρκετοί δεν αντέχουν 

[Simeon]

1 ώρα πριν, Xdanger είπε

Μιλάς για 1500€ μισθό το 2005, η πλειονότητα των εργαζομένων δεν τον έφτανε αυτόν τον μισθό, οπότε και τότε δύσκολα ήταν. Με την αγοραστική δύναμη συμφωνώ ότι μειώνεται αλλά αυτό δεν σημαίνει πως όλα ήταν ρόδινα παλιά. 

Πολλοί άνθρωποι (εννοώ σαν ποσοστό των εργαζομένων) έπαιρναν τέτοιο μισθό, ΙΥ και ΔΥ. Τα λεφτά τότε έβγαιναν ευκολότερα και είχαν αξία. Το ξαναγράφω, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι κάθε μέρα ήταν γιορτή αλλά ένα πιτογυρο είχε 1€ πχ και τώρα έχει 3,5€. Η βενζίνη είχε 0,80€ το λίτρο.  Νοικιαζες γκαρσονιέρα στο Αιγάλεω και τον Κεραμεικό με 150€. Έβγαινες βράδυ και με ένα 20€ ήσουν οκ, τώρα είναι χαρτζιλίκι για παιδιά.

1 ώρα πριν, Xdanger είπε

Γενικά αυτή η ταμπέλοποίηση με βάση την ηλικία μόνο διχόνοια σπέρνει. Αν ήταν τόσο εύκολα να αγοράζουν σπίτια παλιά τώρα θα είχαμε και από 2-3 σαν γονική παροχή ή κληρονομιά.

Έχεις δίκιο δεν βγάζει κάπου το τσουβάλιασμα απλά με χαλάει να γράφουν οι παλιοί για οικονομικά ζόρια. Η ζωή είχε δυσκολίες αλλά άλλου είδους. Αν δούλευες έβγαζες χρήμα που είχε αξία. 

[mariosnik_]

2 ώρες πριν, Morosana είπε

5 6 δεν θα μπορέσουν να βγάλουν ποτέ άκρη με τακτοποιήσεις ταυτότητες κτλ. και θα κάνουν πίσω. Εγώ πιστεύω ότι σε 3 4 χρόνια πολλά από αυτά τα σπίτια θα βγουν ξανά προς πώληση (καθαρά και τακτοποιημένα) από τα ζευγάρια που θα χωρίσουν. Τα μεγαλύτερα ποσοστά χωρισμών ήταν στη διάρκεια της πανδημιας που δεν άντεξαν τα ζόρια,  το να έχεις ένα στεγαστικό για τόσα χρόνια σε τέτοιο οικονομικό περιβάλλον είναι τεράστια πηγή πίεσης σε ένα ζευγάρι που αρκετοί δεν αντέχουν 

Συμφωνώ. Άσχετα από τα παραπάνω. Η απόκτηση ιδιοκτήτης κατοικίας με δικό σου κεφάλαιο ήταν κάτι δύσκολο. Ο κόσμος είχε την λύση της ενοικίασης και σε συνδυασμό με καλύτερη αγοραστική δύναμη, οικονομία και μισθούς, γενικά ασφάλεια, έβρισκε κατοικία τα έβγαζε πέρα και δεν τον ένοιαζε κάτι άλλο. Τώρα είναι πολύ δύσκολη η ενοικίαση. 

[hln3]

12 ώρες πριν, SB_1957 είπε

Οχι, αγαπητέ, δεν είμασταν από αυτούς που είχαν ή έβγαζαν τρελά λεφτά και τα είχαν στην τράπεζα να εισπράττουν τρελά μερίσματα από τα υψηλά επιτόκια! Όταν πήγα να ανοίξω λογαριασμό στεγαστικού ταμιευτηρίου στην Κτηματική τράπεζα με 10Κ, με το ζόρι κρατήθηκε η ταμίας να μη ξεκαρδιστεί στα γέλια. Με ρώτησε ξανά αν όντως ζητούσα λογαριασμό στεγαστικού ταμιευτηρίου!
Ούτε είχαμε πλούσιους ή έστω μεσαίου εισοδήματος γονείς να μας στηρίξουν οικονομικά. Εργάτες και οι δύο, ο πατέρας οικοδόμος, που απέκτησε δικό του σπίτι στο χωριό, το οποίο άρχισε να κτίζει μόνος του στα 45 για να μείνουν όταν συνταξιοδοτηθούν.
Ακόμη και το αυτοκίνητο που είχαμε ήταν από αυτά που πουλάνε οι εταιρίες ενοικιάσεων, χωρίς καμιά υπεραξία μεταπώλησης!

Όσο για την αξία του χρήματος τότε που έτρεχε ο πληθωρισμός και με τις υποτιμήσεις της δραχμής, ας μην το σχολιάσω.
Οι μισθοί δυστυχώς ποτέ δεν αυξάνονται αντίστοιχα με το κόστος ζωής. Το σπίτι των 45 τ.μ. που νοικιάζαμε σε 6 χρόνια από 8Κ είχε πάει 30Κ. Για ένα σπίτι 70 τ.μ. ζητούσαν ενοίκιο 100Κ!

Πήραμε δάνειο 10 εκ και (με επιδοτούμενο επιτόκιο 18%!) πληρώσαμε 20+ σε 15 χρόνια. Στερηθήκαμε πολλά για 3 χρόνια, αλλά αν δεν το κάναμε θα στερούμασταν για περισσότερα, καθώς τα ενοίκια κάλπαζαν κυριολεκτικά. Όταν ήρθαμε στα ίσα μας το ενοίκιο για ένα παρόμοιο σπίτι είχε ξεπεράσει τα 200Κ, ενώ εμείς από τα 150Κ το μήνα πήγαμε στα 100 γιατί τελειώσαμε με τα γραμμάτια που είχαμε υπογράψει.

Πάντα ήταν, είναι και θα είναι δύσκολο για νέους από φτωχές ή μεσαίες οικογένειες να αποκτήσουν δικό τους σπίτι. 

 

[bilya]

για όσους δεν καταλαβαινουν γιατι πιο παλία ήταν πιο εύκολο να παρουν σπιτι, πρεπει απλά να δουν την αναλογία μέσου μισθού κ μέσου κόστους αγοράς. 

το παρακάτω βίντεο ειναι για το UK αλλά παρομοια νουμερα ισχύουν σε ολη την ευρώπη. 
 

Spoiler

 

 

[phanispal]

Μα ο SB_1957 είπε ότι δύσκολα ήταν τότε, δύσκολα είναι και τώρα, τι σημασία έχουν οι λεπτομέρειες και οι αριθμοί;