coyote2 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 20 λεπτά πριν, naimore είπε https://www.novasports.gr/the-experts/article/1770423/ti-mas-ekrupse-to-last-dance Ο καρύδας? είναι πολύ δυνατό το άρθρο γιατί ο ανθρωπος διαβάζει. Είναι διαβαστερός... κι αυτό ωραίο 2
crom251 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 (επεξεργασμένο) 8 ώρες πριν, xavier είπε ναι αλλα ο τζορνταν γιατι εκανε 7 χρονια να παρει πρωταθλημα? μηπως γιατι στα τελη της 10ετιας του 80 μπηκαν στην ομαδα ο γκραντ, ο πιπεν, ο καρτραιτ και ο αρμστρονγκ? Πριν που επαιζε με το μπραντ σελερς και το σαμ βινσεντ, επαιρνε απο τα 3 το μακρυτερο...Στις μεγαλες ομαδες και κυριως σε αυτες που ειχαν διαρκεια, χρειαζεται πληθωρα καλων παικτων...Τετοιοι ηταν οι λεικερς, η βοστωνη, το ντιτροιτ (και αυτοι με 4 hall of famers), τετοιο και το σικαγο... Μα αυτο ακριβως σου λεω στο προηγουμενο post. Με ....εσενα και εμενα συμπαιχτες δεν προκειται να επαιρνε πρωταθλημα ποτε προφανως. Σιγουρα επρεπε να ερθουν καποιοι παιχτες καλοι και να υπαρχει μια ομαδα δομημενη σωστα που να ειναι πληρης και ανταγωνιστικη. Αλλα για καθε ...Αρμοστρονγκ και Καρτραιτ κλπ που ηρθε, υπηρχαν ενα σωροι αλλοι ... Αρμστρονγκ και Καρτραιτ κλπ ή και καλυτεροι αυτων, με τους οποιους το αποτελεσμα θα ηταν το ιδιο. Συμβολη στα πρωταθληματα ειχαν? Ασφαλως και ειχαν, αλλος περισσοτερο αλλος λιγοτερο, για ομαδικο αθλημα μιλαμε εξαλλου. Ωστοσο η καταλυτικη παρουσια για τους τιτλους ηταν του Τζορνταν, οχι των υπολοιπων. Οι υπολοιποι χωρις τον Τζορνταν δεν θα επαιρναν τιποτα ή σχεδον τιποτα. Αντιθετα ο Τζορνταν ακομα και με καποιους αλλους συμπαιχτες (προφανως οχι απο ...τον σωρο) θα επαιρνε τιτλους. Και μιας και αναφερεις αλλες ομαδες. Φαντασου π.χ. στην σειρα με τους Indiana Pacers, τον Τζορνταν στους Πεισερς και τον Μιλλερ στους Bulls. Ποιος θα το επαιρνε? Σχεδον σιγουρα οι Πεισερς με Τζορνταν. Μπορει και πιο ευκολα μαλιστα, απο οτι το πηρε με bulls. Υπο αυτην την εννοια μιλαμε... Επεξ/σία 22 Μαΐου 2020 από crom251
Bourdoulas Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 1 ώρα πριν, crom251 είπε Μα αυτο ακριβως σου λεω στο προηγουμενο post. Με ....εσενα και εμενα συμπαιχτες δεν προκειται να επαιρνε πρωταθλημα ποτε προφανως. Σιγουρα επρεπε να ερθουν καποιοι παιχτες καλοι και να υπαρχει μια ομαδα δομημενη σωστα που να ειναι πληρης και ανταγωνιστικη. Αλλα για καθε ...Αρμοστρονγκ και Καρτραιτ κλπ που ηρθε, υπηρχαν ενα σωροι αλλοι ... Αρμστρονγκ και Καρτραιτ κλπ ή και καλυτεροι αυτων, με τους οποιους το αποτελεσμα θα ηταν το ιδιο. Συμβολη στα πρωταθληματα ειχαν? Ασφαλως και ειχαν, αλλος περισσοτερο αλλος λιγοτερο, για ομαδικο αθλημα μιλαμε εξαλλου. Ωστοσο η καταλυτικη παρουσια για τους τιτλους ηταν του Τζορνταν, οχι των υπολοιπων. Οι υπολοιποι χωρις τον Τζορνταν δεν θα επαιρναν τιποτα ή σχεδον τιποτα. Αντιθετα ο Τζορνταν ακομα και με καποιους αλλους συμπαιχτες (προφανως οχι απο ...τον σωρο) θα επαιρνε τιτλους. Και μιας και αναφερεις αλλες ομαδες. Φαντασου π.χ. στην σειρα με τους Indiana Pacers, τον Τζορνταν στους Πεισερς και τον Μιλλερ στους Bulls. Ποιος θα το επαιρνε? Σχεδον σιγουρα οι Πεισερς με Τζορνταν. Μπορει και πιο ευκολα μαλιστα, απο οτι το πηρε με bulls. Υπο αυτην την εννοια μιλαμε... Κάνεις ένα σωρό λογικά άλματα και το θεωρείς και φυσιολογικό
nzeppos Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 (επεξεργασμένο) 3 ώρες πριν, naimore είπε https://www.novasports.gr/the-experts/article/1770423/ti-mas-ekrupse-to-last-dance Respect στον Καρύδα, πρώτον γιατί είναι από τους πιο συνειδητοποιημένους και διαβαστερούς αθλητικογράφους στην Ελλάδα (αν όχι ο νούμερο 1), δεύτερον γιατί ασχολείται πάρα πολύ και σε βάθος με αμερικανικά σπορ από προσωπικό ενδιαφέρον και μόνο (baseball και φυσικά την κορωνίδα του αθλητισμού, το απόλυτο άθλημα δηλαδή το american football) και τρίτον για την αναφορά του στο Hoop Dreams, το οποίο ήταν και είναι μακράν το καλύτερο και συγκλονιστικότερο αθλητικό ντοκιμαντέρ όλων των εποχών. Δεν νοείται φίλος του μπάσκετ να μην έχει δει ή να μην έχει σκοπό να δει αυτό το τρίωρο έπος. Τώρα για τα δέκα επί μέρους σχόλια του Καρύδα, έχω να πω τα εξής (αν έχετε σκοπό να διαβάσετε τα παρακάτω τότε διαβάστε πρώτα το άρθρο του Καρύδα, διαφορετικά προσπεράστε τα πάντα): 1) Πριν λίγα post ειπώθηκε κάτι για τις απιστίες του Karl Malone (που θα ομολογήσω ότι δεν ήξερα ή δεν θυμόμουν, δεν είμαι παντογνώστης) αλλά μέχρι τώρα κανένας δεν είχε αναφερθεί στα καμώματα του Jordan και το σάλο που είχε προκληθεί σε μια κάπως πιο συντηρητική εποχή από τη σημερινή (τέλη 80s), ειδικά με την Karla Knafel. Στο ballhog υπάρχει σχετικό άρθρο τριετίας που αναφέρει πολλά από τα νυχτοπερπατήματα του σούπερ σταρ. Όπως και να έχει εγώ θα έλεγα μικρό το κακό, γιατί αν είναι να μάθουμε για τις σκοτεινές πλευρές της ιδιωτικής ζωής του παίκτη, ας έχουν τουλάχιστον σχέση με το μπάσκετ και μην μπλέξουμε τώρα με τα κουτσομπολίστικα. Κανένας δεν είπε άλλωστε ότι ο Jordan είναι τέλειος στη ζωή του, ούτε φυσικά και ο ίδιος. 2) Το Breakfast Club είναι γνωστή ιστορία και δείχνει πόσο πολύ δούλευε ο Jordan, ειδικά από τότε που αποφάσισε να ξεκινήσει τη συνεργασία του με το γυμναστή Tim Grover. Είναι επίσης ένας από τους λόγους που ο Pippen εξελίχθηκε τόσο πολύ και από φέρελπις βασικός στο NBA έφτασε να είναι κορυφαίος Hall of Famer. Έτσι όπως το γράφει ο Καρύδας, φαίνεται ότι το Breakfast Club ξεκίνησε προς το τέλος της καριέρας του Jordan, στην πραγματικότητα όμως οι πρωινές αυτές ατομικές προπονήσεις είχαν γίνει ρουτίνα ήδη από τα late 80s-early 90s. 3) Αυτό με το Rodman και το ποδήλατο στα αποδυτήρια ομολογώ ότι δεν το ήξερα, αφού τις χρονιές του δεύτερου three-peat το ΝΒΑ είχε πάει στο Supersport και δεν είχα καμία όρεξη να πληρώνω ένα σκασμό λεφτά (που δεν είχα) για κάτι που μέχρι πρότινος ήταν δωρεάν. Κατάρα σε όλες τις δορυφορικές συνδρομητικές πλατφόρμες, δώστε league passes και IPTV στο λαό. 4) Προφανώς και ο ρόλος του Phil Jackson είναι αρκετά υποτιμημένος σε όλο το Last Dance, γιατί αυτός ήταν που κράταγε τα μπόσικα στην ομάδα και εγγυόταν τη συνοχή της, ειδικά μετά την έλευση του Rodman και το rebuild του 1994-1995. Θεωρώ πως οι Bulls δεν διαλύθηκαν μόνο γιατί έφυγε ο Jordan (το είχε ξανακάνει άλλωστε), αλλά κυρίως γιατί έφυγε ο Jackson και εκεί που πήγε είδατε τι έκανε. Δεν ήταν προπονητής-υποχείριο. Ήταν μαέστρος της ψυχολογίας και της διαχείρισης παικτών και προσωπικοτήτων, αλλά και οργανωτής της άμυνας. Είναι πιθανό ότι χωρίς τον Jackson που προσπάθησε να διδάξει το μπασκετικό του πρότυπο, δηλαδή το passing game όπως το έπαιζαν οι Knicks των early 70s με τους οποίους κέρδισε δύο δαχτυλίδια, αλλά φυσικά και την τριγωνική επίθεση του HoF Tex Winter (για τον οποίος θα έπρεπε να γίνεται πολύ μεγαλύτερη αναφορά στο ντοκιμαντέρ), ο Jordan θα είχε ακριβώς μηδέν δαχτυλίδια ή τελοσπάντων πολύ λιγότερα από έξι και τώρα κανένας δεν θα μιλούσε για GOAT. Α, επίσης γίνεται αναφορά στο τελευταίο βιβλίο του Lazenby για τον Jordan, το οποίο μνημονεύσαμε πριν λίγες σελίδες και απ' ότι φαίνεται είναι πραγματικά must read. Είπαμε, το επόμενο στη λίστα μόλις τελειώσω το ατέλειωτο μυθιστόρημα που διαβάζω αυτές τις μέρες. 5) Εκτός από την ιστορία με τον HIV του Magic και τον Isiah Thomas που υποτίθεται διέδιδε ότι ο (πρώην) κολλητός του είναι ομοφυλόφιλος και γι' αυτό κόλλησε το ιό (ξανά σε μια εποχή διαφορετική από τη σημερινή), η κόντρα με τον Thomas είχε ξεκινήσει πριν χρόνια από το πρώτο All Star game του Jordan και το γνωστό μποϋκοτάρισμά του εντός παρκέ κατόπιν πρότασης του Isiah. Στη πορεία τα πράγματα έγιναν προφανώς πολύ χειρότερα. Η πλάκα είναι που ο Thomas γεννήθηκε και αρχικά μεγαλούργησε στο Σικάγο (σε μια εποχή που οι Bulls ήταν ανύπαρκτοι), στο περίφημο σχολείο St. Joseph που αναφέρεται και στο Hoop Dreams. Το ακόμα πιο περίεργο είναι πως παρά το κράξιμο που έχει φάει από τότε ως "παρίας" (όπως γράφει ο Καρύδας) εξακολουθεί να συμμετέχει πολύ ενεργά σε τηλεοπτικές εκπομπές, άρα λογικά να είναι αγαπητός από το εκεί κοινό. 6) Ο Phil Jackson την είχε μυριστεί από νωρίς τη δουλειά και ήδη μετά το 1997 είχε καταλάβει ότι το ποτήρι ήταν έτοιμο να ξεχειλίσει (ή να σπάσει, όπως το δει κανείς). Πιθανότατα επειδή υπήρχαν συμβόλαια που έληγαν, επειδή η διοίκηση ήταν αμετακίνητη σε διαπραγματεύσεις, επειδή ο Jordan είχε υπογράψει εξωφρενικό συμβόλαιο ενώ οι υπόλοιποι ήταν underpaid (ο Kukoc ήταν νούμερο 2 αλλά ακόμα κι έτσι πρακτικά έπαιρνε λιγότερα από όσα στη Benetton αν το θυμάμαι καλά, δεδομένης και της αμερικανικής φορολογίας). Γι' αυτό ο coach εμπνεύστηκε την ιδέα του "last dance" ως ύστατη λύση, σε φάση "πάμε παλικάρια μου για μια τελευταία φορά, μόνοι μας εναντίον όλων τους και κυρίως εναντίον της διοίκησής μας". Δεν το λες και συνηθισμένο στον υγιή επαγγελματικό αθλητισμό. Ήταν ο μοναδικός τρόπος να κρατήσει αυτή η ομάδα τη συνοχή της και πάλι είδατε πόσο δύσκολο ήταν μέσα στη σεζόν. Δεν υπήρχε σοβαρή περίπτωση η ίδια ομάδα να έπαιζε το ίδιο καλά και το 1999 γιατί είχαν καεί σχεδόν όλοι, πνευματικά και σωματικά. Απλώς δείτε τι έκαναν στα υπόλοιπα της καριέρας τους όλοι οι Bulls του 1998 και πόσο (ή μάλλον αν) κατάφερε να βελτιωθεί ο καθένας από αυτούς. 7) Δεν έχω δει το δέκατο επεισόδιο ακόμα οπότε δεν ξέρω ακριβώς τι παρουσιάζεται για την αποχώρηση του Jordan το 1999, πάντως η ιστορία με το κόψιμο του τένοντα είναι πολύ σημαντική γιατί δεν ήταν αμελητέος τραυματισμός. Αν θυμάμαι καλά από το Nothing Else Matters που είχα πρωτοδιαβάσει την ιστορία πριν αρκετά χρόνια, ο Jordan ήταν κάπου στην Καραϊβική όταν τραυματίστηκε με τον κόφτη του πούρου και η δουλειά που έκανε ο ντόπιος γιατρός δεν ήταν καθόλου καλή με αποτέλεσμα να υπάρξουν παρενέργειες στην επούλωση του τραύματος. Στην πράξη ο τένοντας διορθώθηκε μόνο όταν ο Jordan γύρισε πίσω στις ΗΠΑ μετά από κάμποσο καιρό. Οπωσδήποτε ήταν αδύνατον να παίξει στα 35-36 του ανταγωνιστικό μπάσκετ σε τέτοια κατάσταση, νομίζω ότι ο τραυματισμός αυτός επηρέασε σε κάποιο βαθμό το παιχνίδι του ακόμα και χρόνια αργότερα στους Wizards. Υπάρχει όμως γενικά η άποψη πως ο Jordan δεν ξέκοψε εξαρχής την ιδέα να παίξει άλλη μια χρονιά γιατί περίμενε να δει τι θα γίνει με τον Jackson και αν υπήρχε περίπτωση να ξανασμίξουν οι παίκτες για άλλο ένα... ultimate dance. Η απεργία των παικτών ήταν το τελειωτικό χτύπημα, πιθανώς αν δεν είχε γίνει ίσως να είχε βρεθεί κάποια χρυσή τομή και να δοκίμαζαν το (αδιανόητο) four-peat, αλλά με τα "αν" δεν γράφτηκε ποτέ ιστορία. Το πιθανότερο όμως είναι ότι δεν θα είχε γίνει τίποτα και τέλος. 8.) Όπως έχει γραφτεί πολλάκις και από αρκετό κόσμο, ο Κράουζ δεν ήταν τόσο μοχθηρός και οριακά χρήσιμος όσο παρουσιάστηκε στο ντοκιμαντέρ, τουναντίον χωρίς αυτόν οι Bulls πιθανότατα δεν θα είχαν κάνει ποτέ τίποτα. Δυστυχώς ο ίδιος δεν στάθηκε τυχερός/ικανός στο υπόλοιπο της καριέρας του να κάνει κάτι αξιομνημόνευτο και κάπως να διαχωριστεί η επιτυχία του από αυτή του Jordan, αφού κατέληξε μετά από ελάχιστα χρόνια από general manager και αρχιτέκτονας μίας από τις μεγαλύτερες δυναστείες στην ιστορία του ΝΒΑ να γίνει "απλός" scout στο baseball. Είναι πραγματικά κρίμα που έχει φύγει από τη ζωή και δεν είχε την ευκαιρία να σχολιάσει τα όσα παρουσιάστηκαν στο ντοκιμαντέρ. Αξίζει όμως να μνημονεύεται ως ένα από τα σημαντικότερα στελέχη εκείνης της εποχής. 9) Παραπέμπω στα όσα έγραψα στο 7, δεν ήξερα όμως για την αναφορά του ιατρικού επιτελείου για Pippen, Longley και Rodman. Ο τελευταίος βέβαια ήταν ηλίου φαεινότερον ότι δεν είχε πολλά ψωμιά ακόμα, μιας και βρισκόταν σε προχωρημένη ηλικία (37) και το μυαλό του ήταν περισσότερο αλλού απ' ότι συνήθως. Φάνηκε από τα ελάχιστα που έκανε στα λίγα ακόμα παιχνίδια που αγωνίστηκε στη συνέχεια της καριέρας του. Ένα ακόμα ultimate dance ήταν καλό μεν σαν ιδέα αλλά νομίζω ποτέ δεν προχώρησε ως σοβαρή σκέψη προς υλοποίηση. Επιπλέον στον ευρωπαϊκό αθλητισμό η ιδέα του rebuild γενικά δεν υπάρχει γιατί παραδοσιακά ο πλουσιότερος αγοράζει τους ακριβότερους και τους ξεζουμίζει για όσο μπορεί. Δεν υπάρχει πραγματικό salary cap, δεν υπάρχει draft, δεν υπάρχει pool ταλέντων μέσω του ακαδημαϊκού αθλητισμού ή γενικά οι περιορισμοί του NBA, NFL κ.ο.κ. Τουναντίον σε όλα τα αμερικανικά επαγγελματικά αθλήματα ισχύει ότι κανένας δεν είναι πάνω από τον οργανισμό και πρακτικά οι πάντες είναι αναλώσιμοι και tradeable (ή τελοσπάντων σχεδόν οι πάντες). Συχνά το front office υποχρεώνεται να τους αποδεσμεύσει ή ανταλλάξει μια ώρα αρχύτερα ώστε να κοιτάξει την επόμενη μέρα σε ένα βάθος χρόνου που είναι πολύ μεγαλύτερο από την αξιόλογη αγωνιστική διάρκεια ενός αθλητή. Πιθανότατα οι GMs και οι γύρω τους χαίρονται όταν προχωράνε σε rebuilds γιατί το βλέπουν ως πολύ μεγάλη πρόκληση, τουναντίον οι φίλαθλοι παραδοσιακά επιθυμούν να βλέπουν τους αγαπημένους τους παίκτες ενώ θέλουν τη σταθερότητα και τα άμεσα αποτελέσματα, συχνά αδιαφορώντας τι θα γίνει μετά από 2-3 σεζόν. 10) Για το τελευταίο με το φραστικό επεισόδιο την ώρα της προβολής φιλμ, το μόνο που έχω να σχολιάσω είναι πως δεν γνώριζα για το βιβλίο Blood on the Horns αλλά τώρα μπήκε στη λίστα των προς ανάγνωση. Κατά τ' άλλα είναι γνωστό ότι ο Jordan παραδοσιακά είχε από τυπικά επαγγελματική (βλ. ψυχρή) έως κακή σχέση με τους συμπαίκτες του και αυτό φαίνεται πλαγίως από τις δηλώσεις του Kerr στο ένατο επεισόδιο. Εκτός παρκέ έκανε περισσότερη παρέα με τους σεκιουριτάδες του και γενικά με έναν κύκλο έμπιστων "αυλικών", λίγοι από τους οποίους ήταν παίκτες και ακόμα λιγότεροι καλοί ή ανταγωνιστικοί παίκτες. Τα ίδια δηλαδή που έκανε λίγα χρόνια αργότερα στους Wizards με τις κλίκες που είχε φτιάξει εντός και εκτός αποδυτηρίων. Δεν ήταν ο πρώτος, δεν ήταν ο τελευταίος. Επεξ/σία 22 Μαΐου 2020 από nzeppos 6
The_Judas Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 (επεξεργασμένο) Παρακολουθώ αρκετά ντοκιμαντέρ, πήγαινα για αρκετά χρόνια σε πολλά αντίστοιχα φεστιβάλ. Ανέκαθεν υπάρχουν αρκετά ντοκιμαντέρ, πέφτουν στην παγίδα της ηρωοποίησης ή δαιμονοποίησης ενός πρωταγωνιστή. Κατα τ''αλλα, προφανώς και ο Τζόρνταν, χρειαζόταν και καλούς συμπαίκτες για να κερδίσει τα σερί πρωταθλήματα. Λόγω του salary cap δεν είναι πάντα εύκολο να πραγματοποιηθεί αυτό και παίζει ρόλο και ο GM σε αυτό. Έπαιρνε ηγεμονικό συμβόλαιο ο Τζόρνταν και δεν έμεναν πολλά για τους υπόλοιπους. Ακόμη και 1-2 πρωταθλήματα να είχε πάρει ο Τζόρνταν πάλι θα ήταν κορυφαίος παίκτης. Οπως κορυφαίος είναι για παράδειγμα και ο Γκάλης παρόλο που δεν πήρε καμία ευρωλίγκα. Επεξ/σία 22 Μαΐου 2020 από The_Judas
avacan23 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 Δημοσ. 22 Μαΐου 2020 ο Καρύδας είναι ο χαμένος αδερφός του Κράουζε. Και οι δύο είναι παρεξηγημένοι. Μακάρι ο καρύδας να γράψει ένα GALIS Rules.. ξέρει όλο το παρασκήνιο. Όσα λέει στο άρθρο είναι σωστά. Δεν πήγαν για το 4ο γιατί ο προπονητής είχε ήδη κλείσει με ΛΕΙΚΕΡΣ, ο πίπεν ήθελε λεφτά και ο Καρύδας των Bulls ήθελε rebuild H συζήτηση που άνοιξε το ντοκιμαντέρ στην Αμερική και παντού ειναι αδιανόητη... Για το Hoops πραγματικά είναι διαμάντι και ο ένας από του πρωταγωνιστές του ενώ ποτέ δεν έπαιξε NBA λόγω τραυματισμού ήταν φίλος του MJ και τον έπεισε να τον πάρει στους ΟΥΙΖΑΡΝΤΣ αλλά λίγο πριν ζήσει το όνειρο του τραυματίστηκε ξανά...και δεν έπαιξε ποτέ... 1 1
nzeppos Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Δεν είναι και δύσκολο να βρεθεί. Αν κάποιος θέλει να ρίξει μια γρήγορη ματιά περί τίνος πρόκειται και δεν ενδιαφέρεται για υπότιτλους, ποιότητα κλπ, ας ψάξει για "On The Planet - Hoop Dreams (1994) | Facebook" στο Google. 1
coffeex Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Όταν Νίκος Γκάλης και Michael Jordan έπαιξαν αντίπαλοι στο Αλεξάνδρειο [vid] 3
Edel Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 3 λεπτά πριν, coyote2 είπε Αυτό είναι;; Πωπω θα κάτσω να το δω, αυτό είναι 1
ant_ Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Δημοσ. 23 Μαΐου 2020 Hταν λιγο αχταρμας λογω μονταζ το ενα λεπτο εδειχνε αγωνα τον 3 αγωνα στους τελικους του 97 μετα στο επομενο εδειχνε το 1992 γενικα ποτε δεν μου αρεσαν οι bulls γιατι τοτε ηταν της μοδας ολα τα παιδια ειχανε καπελα μπλουζες τους κλπ (κατι τετοιο που γινεται στις μερες μας με την μπαρτσελονα και τον μεσι) προτιμουσα τους seattle supersonics και τους orlando magic το καλυτερο ηταν που εδειξε ξανα μια χρυση εποχη του Nba που παιζανε αυθεντικο μπασκετ οπως το ειχανε μαθει στις γειτονιες τους με τα σκληρα μαρκαρισματα τις μαχες για ενα καλαθι τα σπρωξιματα που τα τρωγανε και δεν τρεχανε να κλαφτουνε στον διαιτητη αλλα τα θεωρουσαν μερος του παιχνιδιου τωρα καθονται και κοιτανε 5 λεπτα μια φαση οι διαιτητες στο instant replay για το αν τον ακουμπησε με το δαχτυλο 4
Επισκέπτης Δημοσ. 24 Μαΐου 2020 Δημοσ. 24 Μαΐου 2020 8 ώρες πριν, ant_ είπε με τα σκληρα μαρκαρισματα τις μαχες για ενα καλαθι τα σπρωξιματα που τα τρωγανε και δεν τρεχανε να κλαφτουνε στον διαιτητη αλλα τα θεωρουσαν μερος του παιχνιδιου Απο ολη την συζητηση που εγινε εδω για το κατα ποσο μπορουν να συγκριθουν οι εποχες, που δεν γινεται κατα την αποψη μου, εγω το μονο που θα ηθελα να δω ειναι τον μουσια να κανει drive στην αμυνα των pistons 😁
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!
Δημιουργία νέου λογαριασμούΣύνδεση
Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα