Επισκέπτης Δημοσ. 19 Απριλίου 2020 Δημοσ. 19 Απριλίου 2020 Καλησπέρα. Λόγω καραντίνας, βαρεμάρας και τα λοιπά σκέφτηκα να δημιουργηθεί ένα τόπικ που θα λέμε αλλόκοτες ιστορίες με συναδέλφους που είχαμε στην δουλειά. Περίπου σαν το άλλο τοπικ με τρελούς πελάτες. Και έχω και παράπονο κιόλας γιατί δεν έχω ιστορίες με τρελούς πελάτες αλλά με τρελούς συναδέλφους. Αν οι μοντς το επιτρέπουν, αρχίζω με την δική μου: Για κάποιο καιρό όταν ήμουν νέος και ήθελα χαρτζιλίκι δούλευα σε ένα αρκετά μεγάλο σινεμά στην Θεσσαλονίκη ως βασικός υπάλληλος με την ώρα. Το ωράριο ήταν αρκετά ευέλικτο και τα καθήκοντα μου ήταν τα απολύτως βασικά: καθάρισμα καθίσματα, σκούπισμα ποπκορν, έλεγχος εισιτηρίων κλπ. Από συναδέλφους γενικά ήταν ήρεμα τα πράγματα (οι περισσότεροι νέοι σαν εμένα που ήθελαν κάτι έξτρα και οι άλλοι ήταν μεγάλοι άνθρωποι που "κατέληξαν" να το κάνουν αυτό, με αποτέλεσμα η μεν κατηγορία να μην κάθεται για πάνω από 6 μήνες και η δε να βαράει εξαετίες για πλάκα). Ήμουν αρκετά νέος τότε (22-23) και ελεύθερος οπότε προσπαθούσα ειδικά με τις κοπέλες να είμαι πολύ καλός (όχι δούλος, αλλά ρε παιδί μου να είμαι περιζήτητος😝). Πάρα πολλές συναδέλφισσες μου όταν είχαν τίποτα βαρύ να μετακινήσουν ή τίποτα σε υπολογιστή που δεν ήξεραν να κάνουν το έλεγαν σε εμένα αντί για τον προϊστάμενο (ήταν φουλ κομπλεξικός και τις περισσότερες φορές σε έβριζε) και συνήθως βοηθούσα. Σε κάποια φάση ο προϊστάμενος είδε ότι έκανα καλή δουλειά ως παιδί για θελήματα και άτυπα με άφηνε να φεύγω από το πόστο μου για να βοηθήσω. Σε κάποια φάση λοιπόν έρχεται νέα συνάδελφος από το άλλο υποκατάστημα, ας την πούμε Ρούλα. Η δουλειά της Ρούλας δεν ήταν σαν την δική μου γιατί αυτή προσελήφθη ως πτυχιούχα (και εγώ είχα πτυχίο, αλλά διαφορετική σύμβαση) οπότε τα καθήκοντα της δεν είχαν καμία σχέση με τα δικά μου τυπικά, αλλά πρακτικά με αφορούσαν πολύ. Ήταν λογιστική βοηθός, τηρούσε δηλαδή μαζί με τον λογιστή τα χαρτιά για τις παραγγελίες πχ κλπ. Αν για παράδειγμα δεν παρήγγελνε καλαμποκόσπορους, δεν θα είχα εγώ κυλικείο να δώσω ποπκορν (ακραιο σενάριο απλώς θέλω να δείξω τι έκανε περίπου). Και επειδή ο λογιστής δεν ήταν ακριβώς του καταστήματος μόνο (μεγάλη ιστορία, δεν αξίζει να την πω) παίζει και η ίδια να έκανε και τις δικές του δουλειές και φυσικά για λιγότερα χρήματα από αυτόν. Εν πάσει περιπτώσει, είμαι αρκετά κοινωνικός και της πιάνω κουβέντες πολλές φορές αν τύχαινε να είχαμε κάποιο διάλειμμα και να την πετύχαινα στο break room. Και μια μέρα λοιπόν έχουμε την εξής κουβέντα: - JohnGTA, να σε ρωτήσω κάτι; - Ναι, Ρούλα μου, ό,τι θες. - Ξέρεις τίποτα από μαθηματικά; Εγώ σε αυτό το σημείο να την έχω καραψωνίσει γιατί είχα σχεδόν τελειώσει μαθηματικό (αν θυμάμαι καλά χρωστούσα 2 μαθήματα για πτυχίο) και έκανα χαρτιά για μεταπτυχιακά κλπ. - Ναι ρε πας καλά. Μαθηματικός τελείωσα και κάνω χαρτιά για μεταπτυχιακά. - Αχ τέλεια. Θέλω μια ερώτηση να σου κάνω. - Πες μου. - Ξέρεις κάποιον τρόπο να τετραγωνίζεις μια παράσταση πιο γρήγορα; Σε αυτήν την φάση να έχω πάθει ένα σοκ. Της εξηγώ με πολύ τεχνικά επιχειρήματα ότι ο τετραγωνισμός είναι μια πράξη και ότι οι πράξεις είναι μέθοδοι δημιουργίας νέων στοιχείων και σε αυτό το κομμάτι η ταχύτητα δεν παίζει κανέναν ρόλο οπότε η ερώτηση της είναι ανευ νοήματος. - Ναι όχι δεν εννοώ αυτό. Έχω κάτι νούμερα στο excel και ψάχνω έναν τρόπο αυτά να τα κάνω τάδε πράξεις μαζί και πιο γρήγορα. Ααααα τώρα κατάλαβα. Θέλει να ομαδοποιήσει τους αγνώστους σε ένα αλγεβρικό περιβάλλον για να συντομεύσει τις παραστάσεις. Πολύ απλό. Βγάζω ενα χαρτάκι, μου λέει περίπου τι πράξεις θέλει να περάσει (σκεφτείτε x,y,z και να παίρνεις πρώτα το άθροισμα τους και να τα διαιρείς με μια μεταβλητή a για να βρεις κάτι επιτόκια κλπ ακούγεται δύσκολο αλλά μια συναρτησούλα ήταν). - Αχ ναι ρε Τζον αυτό θέλω. Ξέρεις πώς να το περάσεις στο excel; Πάλι την είχα καραψωνίσει γιατί στην πρακτική μου δούλευα μόνο με excel, οπότε λέω πάει έφυγα ραντεβού σήμερα με το Ρουλάκι. - Ναι εννοείται. - Θες να έρθεις λίγο το απόγευμα σπίτι μου να μου τα δείξεις; Γιατί πιέζομαι πάρα πολύ, η δουλειά μού έχει πέσει κατακέφαλα και με αγχώνει και αισθάνομαι ανεπαρκής τα νούμερα είναι πάρα πολλά... Έκανα και λίγο ψυχανάλυση βέβαια αλλά δεν το γαμάς λέω, το Ρουλάκι με κάλεσε σπίτι της. Στάνταρ έλεγα έγω, πάει, ψάχνει αφορμή για να με τυλίξει, δεν παίζει να είναι λογίστρια μορφωμένη και να μην ξέρει να περνάει μια απλή συνάρτηση στο excel. Βάζω σακάκι, ζιβάγκο, πομάδα στο μαλί, κουκλί έγινα ναούμε και πηγαίνω σπίτι της που ήταν προς την Ροτόντα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Σκάω σπίτι της (ήθελα και λουλούδια να της πάρω ο μλκς αλλά ευτυχώς η μοίρα με προστάτεψε και το μοναδικό λουλουδάδικο που ήξερα ήταν μακριά), εκείνη με τις φόρμες να με κοιτάζει σαν να είμαι η τελευταία της ελπίδα στον κόσμο (στάνταρ έκλαιγε πριν, τα μάτια της ήταν κατακόκκινα). Εγώ λίγο φιλόπονος, λίγο καψούρης, λίγο καλοθελητής κάθισα μαζί της και κατευθείαν άρχισε να μου αραδιάζει τα προβλήματα που έχει στο ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τόσα νούμερα και ότι όλη την ημέρα είναι με το κομπιουτεράκι και το στυλό στο χέρι και πάλι η δουλειά δεν βγαίνει... καταλαβαίνετε. Λέω οκ ρε κούκλα δείξε μου το excel να δω τι συνάρτηση θες. - Τι είναι η συνάρτηση; Το παραλείπω. Κατάλαβα ότι σήμερα δεν γαμ##σα ούτε με ιππικό και ότι η κοπέλα όντως είχε θεματάκια. Άνοιξε το αρχειάκι απλά και άσε με να δω είπα βαριαναστενάζοντας. Μου το ανοίγει, και βλέπω ένα τεράστιο χάος από ανώνυμες στήλες, μεγάλα νούμερα που έκαναν το μέγεθος κάθε κελιού να πιάνει την μισή οθόνη και καμία απολύτως δομή στην αρίθμηση γραμμών. Λέω όμως ντάξει σιγά έχω περάσει και χειρότερα. Της τα φτιάχνω κάπως, περνάω κάτι χαζοεντολές στρογγυλοποίησης οπότε γίνεται πιο ευανάγωστο και πάμε τώρα στο κυρίως πρόβλημα: τις πράξεις. Είχε, με ευλαβική προσοχή ομολογώ, κρατήσει το πρόχειρο χαρτάκι που της έγραψα την "πράξη" και χάρηκα γιατί λέω τουλάχιστον δεν θα πρέπει να θυμάμαι ξανά τι της είπα κλπ. Της λέω λοιπόν - Έλα Ρούλα, λοιπόν πέρνα μου τα νούμερα να δω ότι στην παίρνει σωστά την πράξη. - Ναι John δύο λεπτά. Πηγαίνει μέσα φέρνει κανα 4 - 5 φακέλους και ανοίγει έναν στην τύχη (θεωρητικά αυτά εγώ δεν πρέπει να τα έβλεπα γιατί είχε μέσα και κάτι μισθοδοσίες αλλά γουατεβ). Της πιάνω ένα τυχαίο διατεταγμένο ζεύγος στοιχείων (πχ. στήλη 1 = 5, στήλη 2 = 3, στήλη 3 = 9) και της λέω για πέρνα τα μια να τα δω. Και τότε παθαίνω σοκ: Αρχίζει βγάζει πρόχειρο χαρτί, στυλό και κομπιουτεράκι και κάνει την πράξη στο χαρτί. Παίρνει το νούμερο που έβγαλε, και το περνάει χειροκίνητα στην στήλη που υποτίθεται πετούσε το αποτέλεσμα η συνάρτηση. Και μετά να με λέει μια όλο απόγνωση: - Βλέπεις τι τραβάω κάθε μέρα; Φαντάσου να το έκανες αυτό για 600 νούμερα. Να έχω αρχίσει να γελάω μόνος μου για κανα δίλεπτο συνεχόμενο. Μετά εκείνη να ψιλοθυμώνει. Και της λέω στα ίσα: - Έχε χάρη που είσαι μ$$νάρα... Της πέρασα μια συναρτησούλα, δεν της εξήγησα καν τι κάνει απλώς της είπα ότι θα γράφει τις στήλες 1,2,3 και στην 4 *τσουφ* θα βγαίνει ένα αποτέλεσμα που είναι το ζητούμενο και δεν ξανασχολήθηκα. Κρίμα ρε Ρούλα...😟
MauroPaltoudias Δημοσ. 19 Απριλίου 2020 Δημοσ. 19 Απριλίου 2020 12 λεπτά πριν, JohnGTA είπε Φαντάσου να το έκανες αυτό για 600 νούμερα. Μόνο να το φανταστώ μπορώ, δεν της απάντησες και εσύ ρε δόλιε άνθρωπε; 😂
Επισκέπτης Δημοσ. 19 Απριλίου 2020 Δημοσ. 19 Απριλίου 2020 11 λεπτά πριν, MauroPaltoudias είπε Μόνο να το φανταστώ μπορώ, δεν της απάντησες και εσύ ρε δόλιε άνθρωπε; 😂 I was at a loss for words όπως λένε και οι ξένοι. Ειλικρινά, δεν γνώριζα. Δεν μπορούσα να το συλλάβω ότι υπάρχει τέτοιος άνθρωπος. Και όμως ήταν η Ρούλα.
asemnos Δημοσ. 20 Απριλίου 2020 Δημοσ. 20 Απριλίου 2020 Το ειχα γραψει και στο πρωτο θεμα που εχει κλειδωσει, σχετικα με τον Κορωνοιο στην Ελλαδα. Θα το μεταφερω λοιπον κι εδώ. Θυμαστε πριν κανα μηνα και κατι, που είχαμε στα κινητα μας την ειδοποιηση εκτακτης ανάγκης για τον κορωνοιο; Σκαω μυτη στη δουλεια στις 12 το βραδυ, τριτη βαρδια. Εχουμε έναν τυπο εδώ λιγο slow, λιγο απροσαρμοστο γενικα. Ξεκιναμε και μιλαμε για αυτην την ειδοποιηση με τους αλλους, ο ενας τρομαξε, τον αλλον τον πετυχε την ωρα που επαιζε καρατε με γυναικα του, τον αλλον τον ξυπνησε κλπ. Μπροστα στην κουβεντα αυτος ο τυπος, αμετοχος όμως, χαζευε στον υπολογιστη. Μετα από λιγα λεπτα ακολουθει ο εξης διαλογος με αυτον: - Ρε Ασεμνε, μπορεις να μου κανεις φορματ το κινητο μου; - Ναι μπορω, αλλα γιατι; - Μου ηρθε μηνυμα σημερα και βαραγε σαν τρελο ότι εχω ένα virus μεσα - Ρε αυτό λεγαμε πριν, ειδοποιηση ηταν προς τους πολιτες για το CORONAVIRUS - Α δεν ξερω, εγω virus ειδα ότι ελεγε και το εκλεισα το κινητο δεν το ανοιγω τωρα ΤΣΑΟ ΜΑΟ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙΑ
Προτεινόμενες αναρτήσεις