Tο διδακτορικο και το μαστερ πιανονται για προϋπηρεσία;

[lactate]

1 λεπτό πριν, archer100 είπε

Αυτο ακριβως ξεχωριζει τα διδακτορικα με την αληθινη εργασια και τη νοοτροπια που αποκταται.

Σε μια κανονικη δουλεια, αν περασεις 2 μερες κανοντας μονο μια απομονωση DNA, οι αλλοι θα σε θεωρησουν βυσμα, τυχερο, τεμπελη κλπ

Στην κανονικη δουλεια θα φας 5 λεπτα στην απομονωση DNA και μετα θα σε περιμενουν αλλες 96 απομονωσεις DNA στο οκταωρο σου (δεν το εκαναν 5 λεπτα για να περνας εσυ καλα). Αν κανεις 80, θα σε καλεσουν σε απολογια για την παραγωγικοτητα σου. Αν δουν οτι κανεις 110, θα σου βαλουν στοχο για τον επομενο μηνα τις 120 απομονωσεις ημερησιως. Σε καποιες απο αυτες θα κανεις λαθη και θα κληθεις σε απολογια. Διπλα σου θα εχεις εναν τεμπελη-βυσματια που θα βγαζει 70 και εσυ 110 και θα αρχισεις να νιωθεις την αδικια (θα πληρωνεστε το ιδιο).

Καποιοι θα σε θεωρουν μαλακα, καποιοι θα σε κοροιδευουν, καποιοι θα σου στηνουν το λακκο, καποιοι θα μιλανε ασχημα για σενα, καποιοι θα σε αντιπαθουν.

Ο χωρος εργασιας σου θα ειναι το 10% του χωρου που εχεις στο διδακτορικο Θα ειστε 10 ατομα σε δωματιο που τωρα εισαι μονος σου.

Απο πανω θα εχεις τον μανατζερ που η μονη δουλεια του θα ειναι να σε παρακολουθει-αξιολογει-κρινει την ωρα που εσυ πηδιεσαι.

Απο μεσα σου θα θες να ουρλιαξεις, αλλα θα πρεπει να εισαι χαμογελαστος και συμπαθης, γιατι αλλιως θα κριθεις ασχημα.

Σε καποιους μηνες θα αρχισει η βαρεμαρα, η κουραση, θα θες να φυγεις. Θα πρεπει αν αρχισεις αιτησεις, συνεντευξεις, κλπ κρυφα απο την εταιρια σου. 

Θα ζητησεις αδεια που ενδεχομενως δε θα εγκριθει.

Θα αρχισεις να νοσταλγεις το διδακτορικο, την εποχη που ησουνα εσυ και ο καθηγητης σου, ενα ωραιο εργαστηριο και ενα ωραιο προτζεκτ

Καλως ηρθες στον πραγματικο κοσμο της εργασιας

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ήθελα να πω ότι κάτι που γίνεται δύσκολα στο διδακτορικό σε ένα διαγνωστικό γίνεται πιο εύκολα. Και από το να ζει καποιος το θριλερ με τις στηλες, να προσπαθεί με ληγμένα αντισώματα να εμφανίσει μεμβράνη..ασε. Ούτως ή άλλως όλα αυτά με τον manager που περιγράψεις δεν νομίζω ότι στο δικό μου κομμάτι είναι έτσι. Σε μας δεν είναι ακριβώς έτσι. Και εννοώ στα ερευνητικά και σε κάποια διαγνωστικά που ξέρω. Πχ στα ερευνητικά το ωράριο είναι αρκετά ρευστό. Μπορείς να πάς και τα μεσάνυχτα που λεει ο λόγος να βάλεις το πείραμα αρκεί να ναι έτοιμο όταν λήγει το deadline. Πρέπει να είσαι συνέχεια ενημερωμένος με τη βιβλιογραφία. Και είναι αρκετά μοναχικό, δεν έχεις σχέση με τους άλλους, ο καθένας έχει το δικό του project. Οι αξιολογήσεις δεν γίνονται ακριβώς από κάποιον υπεύθυνο αλλά στο τέλος (πχ μετά από 1-2χρόνια θα δουν ποιος έχει τις περισσότερες δημοσιεύσεις, ποιος έχει βρει την καλύτερη χρηματοδότηση κτλ. Δεν είναι θέμα ημερήσιας παραγωγής ή κάτι τέτοιο. Εκτός αν μιλαμε για φουλ διαγνωστικό όπου τα πράγματα εκεί είναιτυποποιημένα (για αυτό και δεν είναι ηπρώτη μου επιλογή) και κάνεις ότι έκανε ο προηγούμενος στη θέση σου, δεν περιμένει κανένας κάτι διαφορετικό σαν ρομποτ είναι όλοι. Αλλά ο μισθός στα πατώματα. Εγώ έχω ως μέτρο σύγκρισης τους ερευνητές γιατί τέτοια δουλειά θα ψάξω. Απλά έχω σκαλώσει με την προϋπηρεσία. Εγώ εκπαιδεύω κόσμο σε τεχνικές και λεω ειναι δυνατον ναμου πουνε δεν εχεις εμπειρία/προϋπηρεσία;

[filipN]

1 ώρα πριν, LongTom είπε

[...]

- Δεν είναι όλα τα διδακτορικά τα ίδια και δεν είναι όλοι οι φοιτητές/ερευνητές οι ίδιοι. Χαρτιά από κάποια "ιδρύματα" του εσωτερικού/εξωτερικού είναι χειρότερα από σκουπίδια που ουσιαστικά τα αγοράζεις. Φυσικά δεν χρειάζεται δικαιολογία να αναφερθούμε σε αυτούς που πήγαν εκεί για ένα εύκολο πτυχίο ως κάτι περισσότερο από λουφαντζίδες. Ιδίως εν Ελλάδι είναι άτομα - κομματόσκυλα/με μπάρμπα στην Κορώνη που η πρώτη φορά που πέρασαν από το πανεπιστήμιο ήταν για την παραλαβή του χαρτιού. Τι να λέμε τώρα. 

- Ακραία θέση να λες ότι δεν είναι όλα τα ίδια; Είναι σαν να μας λες ότι οι ευσυνείδητοι/καλοί υπάλληλοι είναι οι ίδιοι με αυτούς που φιδιάζουν και αυτούς που είναι εκεί λόγω βύσματος. 

- Ασπάζομαι τα περισσότερα από όσα λες στην αρχή, αν όχι όλα!

- Ακραία θέση είναι αυτή που αξιολογεί δύο ή περισσότερα "πράγματα", χωρίς να σου δίνει τη δυνατότητα, να ελέγξεις αν αυτό ισχύει. Με αυτή την έννοια είναι μια ακραία ατομιστική θέση, η οποία δεν στηρίζεται σε συγκεκριμένα (επιστημονικά ή όχι επιχειρήματα), αλλά σε πιθανόν αυθαίρετες "κοινωνικές" αξιολογήσεις.

- Την ύπαρξη ποιοτικών διαφορών, ανάμεσα στα πανεπιστήμια και τα πτυχία τους, τη γνωρίζουμε όλοι. Γι αυτό άλλωστε υπάρχουν και οι αξιολογήσεις τους και η κατάταξή τους, που σχεδόν κανένας δεν αμφισβητεί (το κάνουν μερικές φορές, από τα μέσα, θαρραλέοι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι).

- Τέλος, ειδικά στον ιδιωτικό τομέα (και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό) δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλές και μεγάλες διαφορές μεταξύ των υπαλλήλων του ίδιου τομέα. Εκτός αν συνυπολογίζουμε και αυτούς που επιλέγονται με άλλα κριτήρια. Για παράδειγμα, όταν εργαζόμουν στην Ολλανδία σε επιχείρηση που οι 7 στους 10 υπαλλήλους ήταν αλλοδαποί, μου ήταν ξεκάθαρο από την πρώτη μέρα ότι ο Ολλανδός προϊστάμενος δεν ήταν ούτε ο ευφυέστερος ούτε ο ικανότερος από όλους τους άλλους. Ήταν πρώτα απ' όλα αυτός που του είχαν τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Είχε όμως άλλα χαρίσματα περισσότερο απαραίτητα για την εταιρία και όλους εμάς. Καταλάβαινες με την πρώτη τι σου ζητάει (γι αυτό ανέφερα πριν τον Wittgenstein, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι κάποιος μπορεί να είναι κορυφή όταν τα κείμενα του δεν το αποδεικνύουν) και κανείς δεν αισθάνθηκε ποτέ ότι τον υποτιμά. Δύο τρεις συνάδελφοι πίστευαν ότι έχει βύσμα, οι υπόλοιποι πιστεύαμε απλά πως ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Δεν θα μπορούσα βέβαια να ισχυρισθώ, ότι δεν προσλαμβάνονται υπάλληλοι, σε κάποιες συγκεκριμένες εταιρίες (κυρίως Ελληνικές), που έχουν ως κύριο εφόδιο το "βύσμα".

[KFitilis]

38 λεπτά πριν, lactate είπε

Δεν ισχύει πάντα αυτό που λες. Τα ωράρια στο διδακτορικό είναι πιο δύσκολα, οι συνθήκες είναι πιο δύσκολες (πχ μπορεί να παιδεύεσαι με απομόνωση DNA με άλατα που θέλει 2 μερούλες και η εταιρεία να έχει το κιτ που θέλει 5 λεπτα). Κατα τ'αλλα έχεις μια φουλ ρουτίνα δουλειάς. Φαντάζομαι ότι και μια συστατική από το πανεπιστήμιο/τον καθηγητή να επιβεβαιώνει την επάρκεια του διδάκτορα σε τεχνικές κτλ είναι απαραίτητη. Αλλά εγώ πχ στη δουλειά μου (στις δουλειές που στοχεύω) τα ίδια πράγματα θα κάνω πάνω κάτω. Από τεχνικές εννοώ, αναλύσεις και αποτελέσματα.

Έχεις δίκιο που λες. Το έχω πει και για καθηγητές πανεπιστημίου. Δεν χρειάζεται να ναι ο τοπ επιστήμονας για να πει στο πρώτο έτος βιολογία ή ανατομία, αυτά είναι βασικά. χίλιες φορές κάποιος που έχει μεταδοτικότητα και γνώσεις παρά κάποιος που έχει το φοβερό βιογραφικό αλλά δεν μπορεί να μεταδώσει γνώση. Αλλά στο κομμάτι της δουλειάς είναι αρκετά διαφορετικά τα αντικείμενα των διδακτορικών που περιγράφεις. Σε μένα PCR έβαζα, PCR θα βάζω και στη δουλειά μου (υπεραπλούστευση λιγο αλλα οκ). Γενικά ερευνητικές δουλειές κοιτάω, απλά βλέπω να ζητάνε 3 χρόνια προϋπηρεσία στη μοριακή βιολογία. Και λέω 4 χρόνια τώρα μοριακή βιολογία δουλεύω (στην πράξη) θεωρούν ότι την έχω;

Οχι δεν την έχεις , αυτο σου εξηγούν οι περισσότεροι  αλλα δε θελεις να το αποδεχθεις....Παρ'ολα αυτά όμως θα εκτιμηθεί πολύ ο χρόνος και η εμπειρία στο διδακτορικό. Για τις περισσότερες εταιρείες ανεξαρτητως field (δε το γνωρίζω το δικό σου) είσαι κάποιος χωρίς προυπηρεσία διότι δεν εχεις εργαστεί.

[archer100]

18 λεπτά πριν, lactate είπε

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ήθελα να πω ότι κάτι που γίνεται δύσκολα στο διδακτορικό σε ένα διαγνωστικό γίνεται πιο εύκολα. Και από το να ζει καποιος το θριλερ με τις στηλες, να προσπαθεί με ληγμένα αντισώματα να εμφανίσει μεμβράνη..ασε. Ούτως ή άλλως όλα αυτά με τον manager που περιγράψεις δεν νομίζω ότι στο δικό μου κομμάτι είναι έτσι. Σε μας δεν είναι ακριβώς έτσι. Και εννοώ στα ερευνητικά και σε κάποια διαγνωστικά που ξέρω. Πχ στα ερευνητικά το ωράριο είναι αρκετά ρευστό. Μπορείς να πάς και τα μεσάνυχτα που λεει ο λόγος να βάλεις το πείραμα αρκεί να ναι έτοιμο όταν λήγει το deadline. Πρέπει να είσαι συνέχεια ενημερωμένος με τη βιβλιογραφία. Και είναι αρκετά μοναχικό, δεν έχεις σχέση με τους άλλους, ο καθένας έχει το δικό του project. Οι αξιολογήσεις δεν γίνονται ακριβώς από κάποιον υπεύθυνο αλλά στο τέλος (πχ μετά από 1-2χρόνια θα δουν ποιος έχει τις περισσότερες δημοσιεύσεις, ποιος έχει βρει την καλύτερη χρηματοδότηση κτλ. Δεν είναι θέμα ημερήσιας παραγωγής ή κάτι τέτοιο. Εκτός αν μιλαμε για φουλ διαγνωστικό όπου τα πράγματα εκεί είναιτυποποιημένα (για αυτό και δεν είναι ηπρώτη μου επιλογή) και κάνεις ότι έκανε ο προηγούμενος στη θέση σου, δεν περιμένει κανένας κάτι διαφορετικό σαν ρομποτ είναι όλοι. Αλλά ο μισθός στα πατώματα. Εγώ έχω ως μέτρο σύγκρισης τους ερευνητές γιατί τέτοια δουλειά θα ψάξω. Απλά έχω σκαλώσει με την προϋπηρεσία. Εγώ εκπαιδεύω κόσμο σε τεχνικές και λεω ειναι δυνατον ναμου πουνε δεν εχεις εμπειρία/προϋπηρεσία;

Εβλεπα τις προαλλες κατι βιντεο ενος νεαρου που πηγε Ισλανδια ως ερευνητης βιολογος

Ριξε μια ματια, δινει αρκετες πληροφοριες (αν σε ενδιαφερει το εξωτερικο):

Η ουσια ξεκιναει απο το 4:45 και μετα

 

Επεξ/σία 12 Ιανουαρίου 2020 από archer100

[FilipposMD]

Προφανώς είναι διαφορετικό το διδακτορικό και το πανεπιστήμιο από τον ιδιωτικό τομέα, αλλά νομίζω ο lactate έχει ένα δίκιο. Αν ψάχνει δουλειά που είναι απολύτως σχετική με αυτό που έκανε στην πράξη στο διδακτορικό του και μπορεί να αποδείξει ότι όντως τα έκανε αυτά στο διδακτορικό του, νομίζω ότι ο εργοδότης θα το εκτιμήσει.

Δεν είναι δημόσιο να κολλάνε στους τύπους. Αν ψάχνουν να βεβαιωθούν ότι έχεις εμπειρία στην τάδε τεχνική και γι' αυτό ζητάνε προϋπηρεσία, είναι στο χέρι σου να αποδείξεις ότι την έχεις. Βάλε στο βιογραφικό σου πράγματα που αποδεικνύουν ότι έκανες μόνος σου Χ πειράματα με αυτή την τεχνική. Αν η προϋπηρεσία ζητείται για άλλους λόγους (π.χ. είναι θέση Manager και πρέπει να ξέρεις τι παίζει στον χώρο εργασίας) τότε το διδακτορικό δε νομίζω ότι θα αρκεί. Σε κάθε περίπτωση, τα 4 χρόνια που βάζουν στην αγγελία είναι ενδεικτικά.

[archer100]

Για να συνοψισουμε. Υπαρχουν 4 ειδη αγγελιων εργασιας:

1. Αυτες που ζητανε PhD ΚΑΙ εργασιακη εμπειρια (ειναι σαφες οτι θελουν και τα δυο)

2. Αυτες που ζητανε PhD είτε εργασιακή εμπειρία (διευκρινιζουν οτι ειναι αποδεκτα και τα δυο)

3. Αυτες που ζητανε μονο PhD (entry level, junior θεσεις οπου δε χρειαζεται εργασιακη εμπειρια)

4. Αυτες που ζητανε  εμπειρια σε κατι, αλλα δεν αναφερουν PhD 

Μπορεις να κανεις παραβλεψεις την κατηγορια 1, μπορεις να κανεις αιτησεις με αρκετα μεγαλη πιθανοτητα στην κατηγορια 2, μπορεις να κανεις αιτησεις με πολυ μεγαλη πιθανοτητα στην κατηγορια 3, μπορεις να κανεις αιτησεις με μικρη πιθανοτητα στην κατηγορια 4 (μικρη λογω οτι πιθανο να προτιμηθουν γνωστες του αντικειμενου με εργασιακη εμπειρια)

[lactate]

59 λεπτά πριν, archer100 είπε

Εβλεπα τις προαλλες κατι βιντεο ενος νεαρου που πηγε Ισλανδια ως ερευνητης βιολογος

Ριξε μια ματια, δινει αρκετες πληροφοριες (αν σε ενδιαφερει το εξωτερικο):

Η ουσια ξεκιναει απο το 4:45 και μετα

Ωραίο βίντεο το είδα μόλις. Θα με ενδιέφερε το εξωτερικό.

 

53 λεπτά πριν, FilipposMD είπε

Αν ψάχνει δουλειά που είναι απολύτως σχετική με αυτό που έκανε στην πράξη στο διδακτορικό του και μπορεί να αποδείξει ότι όντως τα έκανε αυτά στο διδακτορικό του, νομίζω ότι ο εργοδότης θα το εκτιμήσει.

ναι κάτι αντίστοιχο σκέφτομαι. Νομιζω όλοι εδώ όταν ακούνε δουλειά σκέφτονται κάτι σε πληροφορική, διοίκηση επιχειρήσεων ή οικονομικά για αυτό έχουμε χαθεί λίγο στη μετάφραση.

[archer100]

10 λεπτά πριν, lactate είπε

Ωραίο βίντεο το είδα μόλις. Θα με ενδιέφερε το εξωτερικό.

Εχει και αλλα βιντεο με τη ζωη εκει, σε μερικα δειχνει και την εταιρια που δουλευει και τα εργαστηρια, αναφερει και μισθους κλπ

Επεξ/σία 12 Ιανουαρίου 2020 από archer100

[Ψιτ]

Θα απαντήσω κι εγώ το ερώτημα με ~10 χρόνια στη βιομηχανία μετά το διδακτορικό. 

Οι μεταπτυχιακές σπουδές συνυπολογίζονται στη βιομηχανία, με 2 διαφορετικούς τρόπους: 1. Χωρίς συγκεκριμένο επίπεδο σπουδών, η οποιαδήποτε αίτηση απορρίπτεται, e.g. No PhD --> No consideration και 2. με αυθαίρετα κριτήρια πχ η μείωση του χρόνου της απαιτούμενης προϋπηρεσίας, στην καλύτερη περίπτωση που γνωρίζω, η εργασία για την κτήση διδακτορικού θεωρείται part time, πχ, σου πήρε 4 χρόνια να τελειώσεις, θεωρούμε ότι η εργασιακή σου εμπειρία σου είναι 2 χρόνια. 

Από εκεί και πέρα, όταν προσλαμβάνουμε κάποιον με απαιτούμενη προϋπηρεσία 5 χρόνων, του πληρώνουμε τα 5 χρόνια εμπειρίας, αλλά απαιτούμε και προϊόντα που αντιστοιχούν σε κάποιον με 5 χρόνια προϋπηρεσία, θεωρώ πως δε χρειάζεται εκπαίδευση στο βιομηχανικό σκέλος των σπουδών του, ότι μπορεί να αντεπεξέλθει σε συνθήκες πίεσης, γνωρίζει τη ρουτίνα της βιομηχανίας που θέλει να εργαστεί, μπορεί να εκπροσωπήσει την εταιρία και να παρουσιάσει το προϊόν στον πελάτη (που συνήθως έχει ένα ελάχιστο επίπεδο), σέβεται το χρόνο της ομάδας, έχει αποδείξει πως μπορεί να παρουσιάσει λύσεις από μόνος του, θα βελτιώσει εν γένει όλη την ομάδα, κλπ κλπ.

Κάποιος που έρχεται από ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, έχει κάποια συγκεκριμένα μειονεκτήματα, αδιανόητη πίστη στις δυνατότητες του, ο μισθός του είναι ανεξάρτητος της απόδοσης του προϊόντος του (τι να κάνω το τέλειο προϊόν που δεν το αγοράζει ο οποιοσδήποτε), είναι υπερβολικά εστιασμένος σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα, ο χρόνος ολοκλήρωσης ενός προϊόντος είναι αρκετές φορές μικρότερος από ότι είναι στην εκπαιδευση, και πολλές φορές κάποιος πρέπει να μπορεί να ορίσει πότε σταματάει την προσπάθεια και να αποδεχτεί το επίπεδο του προϊόντος του, οι προϋποθέσεις του δίνονται δεν τις ορίζει ο ίδιος, δεν μπορεί να γράψει ένα project plan με οικονομικούς και όχι επιστημονικους όρους, και πολλά παρόμοια. Για όλα αυτά, κάποιος θα αφιερώσει αρκετό χρόνο (aka χρήμα) για να εκπαιδευσει το νεοπροσληφθέντα. 

 

 

 

Επεξ/σία 13 Ιανουαρίου 2020 από Ψιτ

[greekfragma]

Μετά από αρκετές ημέρες που ξενυχτάω στο ινσόμνια μετά από χρόνια....και διαβάζοντας ατελείωτες μπαρούφες μελών σε άλλα θέματα, θέλω να ευχαριστήσω ορισμένα παιδιά στο παρόν θέμα με αυτά που γράφουν που είναι πραγματικά χρυσάφι και μοιράζονται τέτοιο υψηλό επίπεδο συζήτησης για ένα τόσο σημαντικό θέμα.

(συνεχίστε την συζήτηση και διαβάζω με φουλ φοκους)

[Ψιτ]

12 hours ago, lactate said:

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Ήθελα να πω ότι κάτι που γίνεται δύσκολα στο διδακτορικό σε ένα διαγνωστικό γίνεται πιο εύκολα. Και από το να ζει καποιος το θριλερ με τις στηλες, να προσπαθεί με ληγμένα αντισώματα να εμφανίσει μεμβράνη..ασε. Ούτως ή άλλως όλα αυτά με τον manager που περιγράψεις δεν νομίζω ότι στο δικό μου κομμάτι είναι έτσι. Σε μας δεν είναι ακριβώς έτσι. Και εννοώ στα ερευνητικά και σε κάποια διαγνωστικά που ξέρω. Πχ στα ερευνητικά το ωράριο είναι αρκετά ρευστό. Μπορείς να πάς και τα μεσάνυχτα που λεει ο λόγος να βάλεις το πείραμα αρκεί να ναι έτοιμο όταν λήγει το deadline. Πρέπει να είσαι συνέχεια ενημερωμένος με τη βιβλιογραφία. Και είναι αρκετά μοναχικό, δεν έχεις σχέση με τους άλλους, ο καθένας έχει το δικό του project. Οι αξιολογήσεις δεν γίνονται ακριβώς από κάποιον υπεύθυνο αλλά στο τέλος (πχ μετά από 1-2χρόνια θα δουν ποιος έχει τις περισσότερες δημοσιεύσεις, ποιος έχει βρει την καλύτερη χρηματοδότηση κτλ. Δεν είναι θέμα ημερήσιας παραγωγής ή κάτι τέτοιο. Εκτός αν μιλαμε για φουλ διαγνωστικό όπου τα πράγματα εκεί είναιτυποποιημένα (για αυτό και δεν είναι ηπρώτη μου επιλογή) και κάνεις ότι έκανε ο προηγούμενος στη θέση σου, δεν περιμένει κανένας κάτι διαφορετικό σαν ρομποτ είναι όλοι. Αλλά ο μισθός στα πατώματα. Εγώ έχω ως μέτρο σύγκρισης τους ερευνητές γιατί τέτοια δουλειά θα ψάξω. Απλά έχω σκαλώσει με την προϋπηρεσία. Εγώ εκπαιδεύω κόσμο σε τεχνικές και λεω ειναι δυνατον ναμου πουνε δεν εχεις εμπειρία/προϋπηρεσία;

Ως μάνατζερ στο συγκεκριμένο μήνυμα, βλέπω κάποιον που δεν έχει εμπειρία στα βιομηχανικά στανταρντς, παραβιάζει το εργατικό δίκαιο, μιλάει πολύ -δίνοντας μου κυρίως δικαιολογίες με τεχνικούς όρους, που δεν έχει συνηθίσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, και δεν έχει συγκεκριμενο πλάνο συνεχόμενης και τακτικής χρηματοδότησης, πιστεύει πως θα ξεκινήσει έχοντας άτομα από κάτω του, παραδέχεται πως οι κοινωνικές του δεξιότητες είναι λιγοστές.

Αλλά έχει εμπειρία στο αντικείμενο της βιομηχανίας και είναι εκπαιδευσιμος, και πιθανόν έχει εξελίξει μία από τις είκοσι μεθοδολογίες που απαιτεί η θέση του.

[lactate]

13 ώρες πριν, Ψιτ είπε

Ως μάνατζερ στο συγκεκριμένο μήνυμα, βλέπω κάποιον που δεν έχει εμπειρία στα βιομηχανικά στανταρντς, παραβιάζει το εργατικό δίκαιο, μιλάει πολύ -δίνοντας μου κυρίως δικαιολογίες με τεχνικούς όρους, που δεν έχει συνηθίσει συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα, και δεν έχει συγκεκριμενο πλάνο συνεχόμενης και τακτικής χρηματοδότησης, πιστεύει πως θα ξεκινήσει έχοντας άτομα από κάτω του, παραδέχεται πως οι κοινωνικές του δεξιότητες είναι λιγοστές.

Αλλά έχει εμπειρία στο αντικείμενο της βιομηχανίας και είναι εκπαιδευσιμος, και πιθανόν έχει εξελίξει μία από τις είκοσι μεθοδολογίες που απαιτεί η θέση του.

Τα βιομηχανικά στάνταρτνς είναι αλήθεια πως δεν τα γνωρίζω, ούτε αυτό είναι το κομμάτι μου. Συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δύσκολα μπορεί να υπάρξει στην έρευνα και ειδικά στη βιολογία. Αν πχ αποφασίσω να κάνω μια μελέτη πάνω σε κύτταρα, δεν μπορείς να πεις πχ Δευτέρα ανοίγω κύτταρα, Τρίτη κάνω το πείραμα και Τετάρτη έχω αποτέλεσμα. Μπορεί τα κύτταρα να μην πολλαπλασιαστούν και να κρατήσει περισσότερες μέρες μέχρι να φτάσεις στο πείραμα. Μπορεί να έχεις κανονίσει να κάνεις τα τάδε πειράματα και ξαφνικά σου ρχεται mail από τους reviewers του περιοδικού ότι ξέρετε τι θέλω να κάνετε αυτά τα πειράματα για να γίνει η δημοσίευση οπότε παρατάς ότι κάνεις και τρέχεις αυτά που σου ζητάνε. Μπορεί να προσπαθείς 6 μήνες να σταντάρεις συνθήκες σε πείραμα με ποντίκια. Δεν είναι δικαιολογίες, είναι η φύση της έρευνας. Και στο ΙΙΒΕΑΑ και στο Δημόκριτο και στο Φλέμκινγκ και παντού κάπως έτσι είναι. Ένας post-doc (που είναι η θέση που στοχεύω) καλείται να κατευθύνει μια ερευνητική ομάδα. Όταν λεω κατευθύνει εννοώ πειραματικά, πχ να μελετήσουμε το τάδε μονοπάτι με τις ταδε τεχνικες κτλ κτλ. Μια στρωμένη ρουτίνα με χρονοδιαγράμματα και συγκεκριμένη παραγωγικότητα υπάρχει μόνο στα διαγνωστικά. Οι χρηματοδοτήσεις γενικά είναι μια πληγή για την Ελλάδα, έξωείναι καλύτερα. Κοινωνικές δεξιότητες έχουν οι περισσότεροι στην έρευνα καθώς συνανστρέφονται αρκετό κόσμο σε συνέδρια, σε διαλέξεις και σε συνεργασίες.

[archer100]

11 λεπτά πριν, lactate είπε

Οι χρηματοδοτήσεις γενικά είναι μια πληγή για την Ελλάδα, έξω είναι καλύτερα. 

Εξω να ξερεις οτι η ερευνα, τα PhD και τα Ακαδημαικα γενικως, θεωρουνται β κατηγοριας ενασχολησεις απο την ντοπια πνευματικη ελιτ, γι αυτο και βλεπεις να απασχολουνται τοσοι πολλοι Ελληνες και ξενοι απο φτωχοτερες χωρες. 

Η ντοπια διαννοια (Αγγλοι, Γερμανοι, Ολλανδοι) συνηθως ριχνεται στον στοιβο των επιχειρησεων για να αποδειξει την αξια του αλλα και να πλουτισει

Επεξ/σία 13 Ιανουαρίου 2020 από archer100

[Ψιτ]

1 hour ago, lactate said:

Τα βιομηχανικά στάνταρτνς είναι αλήθεια πως δεν τα γνωρίζω, ούτε αυτό είναι το κομμάτι μου. Συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα δύσκολα μπορεί να υπάρξει στην έρευνα και ειδικά στη βιολογία. Αν πχ αποφασίσω να κάνω μια μελέτη πάνω σε κύτταρα, δεν μπορείς να πεις πχ Δευτέρα ανοίγω κύτταρα, Τρίτη κάνω το πείραμα και Τετάρτη έχω αποτέλεσμα. Μπορεί τα κύτταρα να μην πολλαπλασιαστούν και να κρατήσει περισσότερες μέρες μέχρι να φτάσεις στο πείραμα. Μπορεί να έχεις κανονίσει να κάνεις τα τάδε πειράματα και ξαφνικά σου ρχεται mail από τους reviewers του περιοδικού ότι ξέρετε τι θέλω να κάνετε αυτά τα πειράματα για να γίνει η δημοσίευση οπότε παρατάς ότι κάνεις και τρέχεις αυτά που σου ζητάνε. Μπορεί να προσπαθείς 6 μήνες να σταντάρεις συνθήκες σε πείραμα με ποντίκια. Δεν είναι δικαιολογίες, είναι η φύση της έρευνας. Και στο ΙΙΒΕΑΑ και στο Δημόκριτο και στο Φλέμκινγκ και παντού κάπως έτσι είναι. Ένας post-doc (που είναι η θέση που στοχεύω) καλείται να κατευθύνει μια ερευνητική ομάδα. Όταν λεω κατευθύνει εννοώ πειραματικά, πχ να μελετήσουμε το τάδε μονοπάτι με τις ταδε τεχνικες κτλ κτλ. Μια στρωμένη ρουτίνα με χρονοδιαγράμματα και συγκεκριμένη παραγωγικότητα υπάρχει μόνο στα διαγνωστικά. Οι χρηματοδοτήσεις γενικά είναι μια πληγή για την Ελλάδα, έξωείναι καλύτερα. Κοινωνικές δεξιότητες έχουν οι περισσότεροι στην έρευνα καθώς συνανστρέφονται αρκετό κόσμο σε συνέδρια, σε διαλέξεις και σε συνεργασίες.

1. Έχω μπερδευτεί, μιλάμε για έρευνα σε πανεπιστήμιο/ ερευνητικό κέντρο ή θέση στη βιομηχανία; 
 

Αν είναι το πρώτο, αγνόησε τα προηγούμενα μηνύματα μου αν είναι το δεύτερο, η απάντηση σου απλά επικυρώνει το περιεχόμενο των προηγούμενων μηνυμάτων μου. 
 

2. Χρονοδιάγραμμα πρέπει να υπάρχει και να ναι σεβαστό σε οτιδήποτε κάνουμε, εκτός κι αν είσαι ο γιος του Μπιλ Γκέιτς και το χρήμα τρέχει από τα μπατζάκια. 

Οι μεταδιδακτορικοί δε διευθύνουν ομάδες, δίνουν οδηγίες σε ένα δυο μεταπτυχιακούς και βάζουν προπτυχιακούς να κάνουν επιστημονική λάντζα. 

Αναφέρεσαι σε πρόσθετα πειράματα για κάποια δημοσίευση,  αυτό μεταφράζεται στα μάτια μου ως περισσότερο χρήμα για πειράματα και μισθούς, καθώς και καθυστέρηση στο πρότζεκτ που τρέχει αυτήν τη στιγμή. 

3. Από ότι φαίνεται, μπορεί να είσαι εξαιρετικός υποψήφιος για ακαδημαϊκή θέση, αλλά είσαι αδύναμος υποψήφιος για τη βιομηχανία σε θέσεις που απαιτούν εμπειρία ή έχουν κάποιο επιχειρησιακό σκέλος. 
 

Όλα αυτά τα αναφέρω για να δεις και την οπτική και της απλής πλευράς, 1. Για να κρίνεις μόνος σου, τι σημαίνει «5 χρόνια εμπειρία» και 2. Για να προετοιμαστείς κατάλληλα όταν κάνεις αιτήσεις. 

 Ολοι με παρόμοιο τρόπο μάθαμε, είναι κομμάτι της εμπειρίας, με κάποιον να μας γειώνει απότομα.

56 minutes ago, archer100 said:

Εξω να ξερεις οτι η ερευνα, τα PhD και τα Ακαδημαικα γενικως, θεωρουνται β κατηγοριας ενασχολησεις απο την ντοπια πνευματικη ελιτ, γι αυτο και βλεπεις να απασχολουνται τοσοι πολλοι Ελληνες και ξενοι απο φτωχοτερες χωρες. 

Η ντοπια διαννοια (Αγγλοι, Γερμανοι, Ολλανδοι) συνηθως ριχνεται στον στοιβο των επιχειρησεων για να αποδειξει την αξια του αλλα και να πλουτισει

Σίγουρα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι όλοι κατάλληλοι για ακαδημαϊκή καριέρα ούτε όλοι για τη βιομηχανία, αλλά και στους δυο χώρους υπάρχουν εξαιρετικά μυαλά που σέβονται την παιδεία και την καινοτομία που επέρχεται από τους δυο τομείς. 
 

Επεξ/σία 13 Ιανουαρίου 2020 από Ψιτ

[lactate]

3 ώρες πριν, Ψιτ είπε

1. Έχω μπερδευτεί, μιλάμε για έρευνα σε πανεπιστήμιο/ ερευνητικό κέντρο ή θέση στη βιομηχανία; 

Για έρευνα μιλάμε, εκεί προσανατολίζομαι.

 

3 ώρες πριν, Ψιτ είπε

Σίγουρα δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι όλοι κατάλληλοι για ακαδημαϊκή καριέρα ούτε όλοι για τη βιομηχανία, αλλά και στους δυο χώρους υπάρχουν εξαιρετικά μυαλά που σέβονται την παιδεία και την καινοτομία που επέρχεται από τους δυο τομείς. 

Ακριβώς αυτό. Πίσω από κάθε τι στη ζωή μας η έρευνα κρύβεται. Ολη η πρόοδος σήμερα ειδικά στην ιατρική από το να σώσουμε ένα δόντι που παλαιότερα θα το βγάζαμε μέχρι τη γονιδιακή θεραπεία, στην βασική έρευνα οφείλεται.