Ο καθένας για την πάρτη του

[Muhammad]

Έχουν γίνει περιστατικά στη ζωή μου που με έχουν κάνει πλέον να μην εμπιστεύομαι κανέναν. Ή να εμπιστεύομαι κάποιον παρά μα πάρα πολύ δύσκολα. Είτε αυτός είναι φίλος είτε κάποια σχέση.

Πιστεύω ότι ο καθένας νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και για τίποτα άλλο.

Απλά πως να περάσουμε καλά και να πάνε στο διάολο όλοι. Πώς να χρησιμοποιήσουμε τον άλλον για δικό μας όφελος και μόλις γίνει η δουλειά μας άντε γεια.

Πιστεύω ότι η πλειοψηφία είναι έτσι πράγμα που με κάνει να γίνομαι κι εγώ έτσι.

Εσείς τι λέτε;

[giorgoskouro]

Διαφωνώ αν τύχει και γνωρίσεις τους κατάλληλους φίλους ίσως σου αλλάξει η άποψη. Αλλά να ξέρεις κατι, δεν θα ψαχνεις να βασιστείς σε άλλους για να περνας καλά εσύ, θα πρέπει πρώτα να βρεις τρόπο να νιώσεις καλά και να περνάς καλά και μετά θα αποκτήσεις και τους φίλους που πρέπει. Με κλαψες και γκρίνιες για την άτιμη την παλιοκενωνια δεν καταφέρνεις τίποτα και συντηρεις αυτή την κατάσταση. 

[Curtis76]

αστο φιλε, δε μπορεις να γινεις ετσι, οσο και αν προσπαθεις. Αυτο ή το έχεις ή δε το έχεις. Μείνε ο εαυτος σου και να εισαι περιφανος γι αυτον, και ασε τους αλλους στη κακομοιρια τους. Και για σπασιμο, κανε τους και μια εξυπηρετηση παραπανω.

[giannis..]

οι περισσοτερες φιλιες συνηθως ειναι επιφανειακες και με τη πρωτη δυσκολια (γυναικα στην μεση -καποιο θεμα υγειας -εργασιακο) σπανε ευκολα.

Βαλε μεσα και τη οικονομικη κριση και οσα κουσουρια και  ψυχολογικα εχει αφησει ειναι πολυ δυσκολο να εχεις πραγματικους φιλους.Ειναι και η εποχη του ιντερνετ και της απομονωσης και του θεαθηναι και ο κοσμος εχει δυσκολια να εκφραστει.Επισης κοιταζουμε τι κανει ο  αλλος και ειμαστε πολυ κουτσομποληδες και ζηλιαρηδες σαν λαος. Κανε αυτο που σε ευχαριστει σε θεμα εργασιας και καθημερινοτητας και ανεβασε στο αρμα σου οσους πραγματικα περνας καλα μαζι τους και κρατα τους τοξικους και μιζερους ανθρωπους μακρια σου.

 

[aledjo]

 

[mic2mic]

Όποιος νιώθει σαν θύμα, συνήθως καταλήγει να γίνεται και θύμα.

Δεν  χρειάζεται να "εμπιστεύεσαι" κανέναν. Στον καθένα δίνεις αυτό που έχεις διάθεση να δώσεις ανά πάσα στιγμή και απ'τον καθένα παίρνεις αυτό που έχει διάθεση να δώσει ανά πάσα στιγμή. Η "εμπιστοσύνη" χτίζεται σταδιακά με βάση τέτοιες μικρές αλληλεπιδράσεις, εφόσον το θέλουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ.

Το να σε "προδώσει" κάποιος που "εμπιστεύτηκες" δεν δείχνει τίποτα απολύτως για τον άλλο. Δείχνει μόνο την δική σου ανικανότητα να καταλάβεις τους ανθρώπους και τί πρέπει να περιμένεις απ'τον καθένα. Το να έχεις "πικρία" για το πώς σου συμπεριφέρονται οι περισσότεροι είναι σα να έχεις πικρία επειδή κάποια δέντρα είναι φυλλοβόλα ή επειδή κάποια ρυάκια στερεύουν. Δεν έχει νόημα.

[pgavalito]

52 λεπτά πριν, mic2mic είπε

Το να σε "προδώσει" κάποιος που "εμπιστεύτηκες" δεν δείχνει τίποτα απολύτως για τον άλλο. Δείχνει μόνο την δική σου ανικανότητα να καταλάβεις τους ανθρώπους και τί πρέπει να περιμένεις απ'τον καθένα

Πόσο αλήθεια φίλε μου. Έγραψες τεράστια κουβέντα τώρα, που για να καταλήξω να την υιοθετώ, χρειάστηκα 1 χρόνο σε ψυχολόγο. Respect!

[Lanike71]

Μη γράφετε ότι να είναι αδέρφια.

Εδώ σε προδίδουν αδέρφια και σύζυγοι και σεις κολλάτε σε "φιλίες";

Και επίσης κανείς δε μπορεί να καταλάβει κανέναν. Αυτός που εμπιστεύεσαι, τελικά στη φέρνει κανονικά. Αυτό που έχετε, είναι να κάνετε είναι φιλίες που δεν παραδίδουν "κλειδιά", στην ουσία. Όλα καλά, περνάμε καλά, αλλά εμπιστοσύνη μέχρι ενός σημείου.

[pontez2]

Ναι ισχύει. Γενικότερα υπάρχει αποξένωση, περιορισμός των φίλων και πολύ κλειστά σπίτια.

Δεν ειναι χρησιμοποίηση των άλλων τόσο, όσο απλώς το να ζει ο καθένας στον δικό του μικρόκοσμο και να έχει την ησυχία του. Όσοι έχουν παιδιά μπορουν να το παρατηρήσουν εντονότερα.΄Όχι μόνο δεν ειναι εύκολες οι φιλίες, αλλά ακόμα και αν ανοίγεις το δικό σου σπίτι, θα αντιληφθείς οτι οι περισσότεροι δε θα το ανοίξουν για εσένα.

Υ.Γ- Σας έχω πει για τον τύπο σε πολυκατοικία που δεν ηθελε με την καμια να αναλάβει διαχείριση της πολυκατοικίας (ο μονος που δε το ειχε κάνει) αλλά έβαλε υποψηφιότητα για δημοτικός σύμβουλος και μάλιστα εκλέχθηκε κιόλας....άτομο που δε μπορούσε να αναλάβει ευθυνες πολυκατοικίας ανέλαβε για ολόκληρο Δήμο   

 

2 ώρες πριν, mic2mic είπε

Δείχνει μόνο την δική σου ανικανότητα να καταλάβεις τους ανθρώπους και τί πρέπει να περιμένεις απ'τον καθένα

Κανείς δεν μπορει να καταλάβει τον άλλο ούτε ξέρει τι να περιμένει. Δεν ειναι "ανικανότητα" αλλά φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Ο καθένας μας έχει ένα παρελθον. Για κάποιους ο λόγος τους ειναι συμβόλαιο και το έχουν ως τρόπο ζωής. Άλλοι τα γράφουν όλα. Παρόλαυτα, μπορει ο έμπιστος τυπος στην ανάγκη να στην κάνει και ο αναξιόπιστος επισης στην ανάγκη, να γινει αξιόπιστος.

Για αυτό υποτίθεται οτι υπάρχουν οι νόμοι αλλά και η κοινή λογική.

[Narayan]

Το καλό με την λογική "ο καθένας για την πάρτη του", είναι πως μαθαίνεις από νωρίς να είσαι αυτοσυντηρούμενος και δεν βασίζεσαι σε κανέναν, δεν έχεις δηλαδή το άγχος πως θα σε αφήσουν ξεκρέμαστο σε περίπτωση ανάγκης. Προσωπικά όταν διαπίστωσα πως σε ορισμένες φιλίες όλο έδινα και δεν έπαιρνα -σχεδόν- τίποτα πίσω, ξέκοψα γρήγορα και τους άφησα να κάνουν τους μάγκες μόνοι τους.

[mic2mic]

22 λεπτά πριν, pontez2 είπε

Κανείς δεν μπορει να καταλάβει τον άλλο ούτε ξέρει τι να περιμένει. Δεν ειναι "ανικανότητα" αλλά φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Ο καθένας μας έχει ένα παρελθον. Για κάποιους ο λόγος τους ειναι συμβόλαιο και το έχουν ως τρόπο ζωής. Άλλοι τα γράφουν όλα. Παρόλαυτα, μπορει ο έμπιστος τυπος στην ανάγκη να στην κάνει και ο αναξιόπιστος επισης στην ανάγκη, να γινει αξιόπιστος.

Για αυτό υποτίθεται οτι υπάρχουν οι νόμοι αλλά και η κοινή λογική.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι ανικανότητα. Οκ, όλα μπορεί να αλλάξουν. Και ένας όγκος στον εγκέφαλο μπορεί να αλλάξει τελείως τον χαρακτήρα κάποιου, και ένας που μέχρι χτες ήταν έτσι, μπορεί να πάρει ανάποδες στροφές και να γίνει αλλιώς. Φυσικά και όλες οι σχέσεις επαναξιολογούνται σε καθημερινή βάση, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις "προδοσίας" είναι απλά ανικανότητα κάποιου ατόμου να καταλάβει πέντε βασικά πράγματα. Όταν κάποιοι πχ σχεδιάζουν όλη τη ζωή τους με βάση ένα "σ'αγαπώ" χωρίς να κοιτάνε τί λένε οι πράξεις, ή όταν περιμένουν από έναν φίλο να τους έχει πάντα ψηλά στις προτεραιότητές του ακόμα κι αν έχει πια αποκτήσει οικογένεια ή όταν αδυνατούν να καταλάβουν ότι το πώς ήμασταν πέρυσι και πρόπερσι δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έτσι θα είμαστε και του χρόνου.

Φυσικά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου άτομα που τα ξέρεις μια ζωή μπορεί να σου βγάλουν κάτι εντελώς κουφό, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για ανικανότητα του "προδομένου" να αντιληφθεί τα σημάδια. Διότι όταν λες ότι "εμπιστεύομαι κάποιον", σημαίνει εξ ορισμού ότι έχεις αποφασίσει πως η πιθανότητα να σε "προδώσει" είναι πολύ μικρή. Αν τώρα αποδειχτεί ότι η πιθανότητα αυτή ήταν μεγάλη, τότε ΕΣΥ πήρες το ρίσκο της "εμπιστοσύνης" χωρίς να έχεις αρκετά δεδομένα.

Επεξ/σία 9 Δεκεμβρίου 2019 από mic2mic

[isspro98]

το καλυτερο απο ολα ειναι να πεις ολα αυτα που εχεις να πεις σε αυτον που πρεπει και οχι να ποσταρεις εδω...μιλα σε οσους σε πληγωσαν..ετσι θα καθαρισεις μεσα σου...δεν σε νοιαζει τι θα γινει με αυτους μετα...να εισαι οκ με τον εαυτο σου σε ενδιαφερει...πες στα ισα ο,τι εχεις να πεις στον καθε εναν εκει εξω...

[Επισκέπτης]

2 ώρες πριν, Lanike71 είπε

Εδώ σε προδίδουν αδέρφια και σύζυγοι και σεις κολλάτε σε "φιλίες";

Τα αδέρφια τα κληρονομείς ενώ τους φίλους τους διαλέγεις

[Lanike71]

20 λεπτά πριν, Xacti είπε

Τα αδέρφια τα κληρονομείς ενώ τους φίλους τους διαλέγεις

Για το/τη σύζυγο θα πεις κάτι ή όχι; 😃

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι με τα αδέρφια μεγαλώνεις μαζί, τους ξέρεις απ' έξω κι ανακατωτά, έχετε αλληλοβοηθηθεί πολλές φορές και φτάνει κάποια στιγμή που δεν τους αναγνωρίζεις. Και κόβεις φλέβες για ένα φίλο που ίσως τον ξέρεις 1-2-3 χρόνια;

Δεν το έγραψα για να πω ότι υπάρχει "υποχρέωση" αλληλοβοήθειας.

Επεξ/σία 9 Δεκεμβρίου 2019 από Lanike71

[Dannie]

Αυτο το θεμα με προβληματιζει τον τελευταιο καιρο παρα πολυ.Εκανα παρεα με παιδια απο γυμνασιο και λυκειο και μετα χαθηκαμε,μετα με παιδια απο την σχολη μου και μετα χαθηκαμε(βρηκα στο φεις μια ομαδα με την σειρα της σχολης μου και συγκινηθηκα που ρωτουσαν για εμενα μπηκα στην ομαδα αλλα στην ουσια ολοι μας ειχαμε περιεργεια για το τι εκανε ο καθενας στην ζωη του).Το πιο βασικο ατομα που ηξερα 20 χρονια και πανω αρχισαν να με χαλανε(η αληθεια ειναι οτι εγω απομακρυνθηκα πρωτα γιατι εκοψα το καπνισμα και δεν ηθελα να μπαινω στον πειρασμο)γιατι εβγαζαν μια ζηλεια.Δεν ξερω ισως τελικα φταιω και εγω γιατι οταν διαγραψω καποιον δεν μπορω παλι να ειμαι οπως πρωτα.Τελικα η φιλια δεν ειναι κατι ευκολο γιατι αυτον που θεωρεις αδελφο σου και μπορει να του πεις το πιο κρυφα σου μυστικα μετα απο καιρο μπορει να μην σε καλυπτει.(ουτε εσυ αυτον/αυτην).Μπορεις και να ζησεις χωρις φιλους;;;;Ειναι φοβερο ολο αυτο αλλα οσο η ζωη προχωρα οι ανθρωποι αλλαζουν δρομους,στοχους και μπορει στην διαδρομη ο ενας να μην καλυπτει τον αλλον.