Πως να κόψεις το τσιγάρο (πριν σε κόψει αυτό)

[MessengerOfGood]

Μια και πολλά περί "ατμίσματος" κλπ ακούω και με αφορμή σχετική συζήτησούλα στο "χαρίζεται" είπα να συζητήσουμε το θέμα εδώ μπάς και τη γλυτώσει κανενας.

Εγώ το έκοψα το 1986 με την παρακάτω μέθοδο:

Βασικές αρχές (αν δεν συμφωνείτε μη συνεχίσετε την ανάγνωση, χάνετε το χρόνο σας...):

1. Θέλουμε να το κόψουμε. Αντιλαμβανόμαστε ότι μας κάνει κακό και ότι μπορούμε να το κόψουμε μια και όλοι το κόβουν όταν ο γιατρός τους ανακοινώσει ότι έχουν καρκίνο. (Συγγνώμη για τη σκληρή έκφραση αλλά έτσι έχουν τα πράγματα).

2. Δεχόμαστε και καταλαβαίνουμε ότι η νικοτίνη είναι εξαιρετικά εθιστική ουσία που διαπερνά τον εγκεφαλικό φραγμό και μέσω της κυκλοφορίας του αίματος φτάνει στον εγκέφαλο (λίγες ουσίες μπορούν να το κάνουν αυτό) και αλλάζει τον τρόπο που αντιδρά ο εγκέφαλος μας. Για να μπορέσει ο εγκέφαλος να αντιδράσει χρειάζεται εκπαίδευση.

Η μέθοδος:

1. Φάση Α: Αντιμετωπίζοντας την αναγκαιότητα λήψης νικοτίνης αρχίζουμε και την παίρνουμε σαν φάρμακο δηλαδή συγκεκριμένες ώρες υποχρεωτικά επί τουλάχιστον μια εβδομάδα. Εγώ κάπνιζα κάθε μια ώρα (δηλ. στις 10:00, 11!00, 12:00 κοκ). Ποτέ ενδιάμεσα και ποτέ δεν παραλείπουμε τη δόση (εκτός από όταν κοιμόμαστε)

2. Φάση Β: Όταν έλθει η ώρα της δόσης αναρωτιώμαστε αν πραγματικά την έχουμε ανάγκη ή θα το καπνίσουμε επειδή πρέπει και μόνο. Αν νομίζουμε ότι δεν το θέλουμε πραγματικά και μπορούμε να περιμένουμε μέχρι την επόμενη δόση δεν το καπνίζουμε. Προσοχή: δεν κρατάμε το τσιγάρο που δεν καπνίσαμε σαν ρεζέρβα για να το καπνίσουμε αργότερα (π.χ. μετά το φαϊ). Το χάσαμε πάει και τελείωσε! Εδώ είναι που φαίνεται η χρησιμότητα της φάσης Α: Έχοντας αφαιρέσει την ευχαρίστηση από το τσιγάρο (η ουσία της μεθόδου), ο εγκέφαλός μας μπορεί να αποφασίσει πολύ πιό εύκολα.

3. Συνεχίζοντας τη Φάση Β (δηλ. κόβοντας όσα τσιγάρα δεν είναι απαραίτητα), κάποια στιγμή θα βρεθούμε να παίρνουμε λίγες δόσεις νικοτίνης ημερησίως (εγώ έφτασα στα 6 τσιγάρα ημερησίως). Τότε είναι το λίγο πιό δύσκολο και καλό είναι να είστε σε διακοπές χωρίς πολλούς περισπασμούς: σταματάτε τελείως και φυσικά αντιμετωπίζετε το σύνδρομο στέρησης. Δεν στερείτε τίποτα άλλο από τον εαυτό σας. Τρώτε ότι θέλετε, κοιμάστε όποτε θέλετε, πίνετε όσους καφέδες ή οτιδήποτε άλλο θέλετε κλπ. Εννοείται ότι αυτό το εξηγείτε στον/στην σύντροφό σας για να αποφύγετε παρεξηγήσεις.

4 Σε 25-30 μέρες η επιθυμία έχει μειωθεί αρκετά. Σε 3-5 χρόνια αρχίζει να σας ενοχλεί όταν καπνίζουν γύρω σας.

Νομίζω ότι αυτή η μέθοδος έχει χρησιμοποιηθεί και στα κέντρα διακοπής καπνίσματος.

Επίσης μια μέθοδος να παίρνετε τη νικοτίνη χωρίς τσιγάρο είναι τα τσιρότα νικοτίνης αλλά δεν την έχω δοκιμάσει. 

Επίσης βρείτε τι να κάνετε με τα χέρια σας αν νομίζετε ότι αυτό είναι πρόβλημα (σε μένα δεν ήταν).

Το ζουμί είναι να αφαιρέσετε την ευχαρίστηση από το κάπνισμα, να το δείτε μόνο σαν εξάρτηση.

Καλή επιτυχία σε όσους θέλουν αλλά "δεν μπορούν".

Επεξ/σία 6 Νοεμβρίου 2019 από MessengerOfGood

[vste]

Ωραιο αρθρο φιλε μου.

Έχω μία διαφωνία όμως. Πριν σου την πω να αναφέρω ότι ήμουν φανατικός καπνιστής των δύο πακέτων την ημέρα επί 25 χρόνια.

Όσες φορές δοκίμασα απλά να μειώσω τη νικοτίνη στον οργανισμό μου και όχι να την κόψω μαχαίρι απέτυχα παταγωδώς.

Τις δύο φορές που κατάφερα να κόψω το κάπνισμα (την μία τα κατάφερα για ενάμιση χρόνο αλλά ηλιθιωδώς το ξανά ξεκίνησα και την δεύτερη είμαι άκαπνος εδώ και 3 χρόνια και πιστεύω ότι θα συνεχίσω) τα κατάφερα μόνο με τη μέθοδο cold turkey. 

Cold turkey σημαίνει σβήνω το τελευταιο τσιγάρο και δεν ξαναβάζω νικοτίνη στο σώμα μου με κανέναν τρόπο ποτέ. Ούτε με patch/τσιχλα, ούτε με ηλεκτρονικό τσιγάρο, ούτε ένα τσιγάρο την ημέρα ούτε τίποτα.

Η νικοτίνη καλωδίωνει έτσι τον εγκέφαλο που, για παραδειγμα, δυο τζούρες να κάνεις μετά από 7 χρόνια ακαπνός είναι σαν να μην το έχεις κόψει ποτέ.

Ακόμα και με ελάχιστη ποσότητα νικοτίνης στον οργανισμό απαιτείται πάλι χρόνος απεξάρτησης. Ουσιαστικά τρεις μέρες είναι για να φύγει η νικοτίνη από το σώμα και γύρω στους τρεις μήνες για να φύγει και από το μυαλό.

Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι καπνιστές που το έχουν κόψει ξανά κυλάνε αφού κάνουν μία τζούρα ή ένα τσιγάρο όταν θεωρούν ότι πλέον δεν το έχουν ανάγκη.

Επεξ/σία 6 Νοεμβρίου 2019 από vste

[astrea966]

καπνιζα καμια 10αρια χρονια απο 2 πακετα την ημερα.μια μερα αποφασισα να το κοψω μαχαιρι γιατι οσες φορες ειχα δοκιμασει να το κοψω μειωνοντας το κατεληγα να καπνιζω μαζεμενα τα τσιγαρα που δεν ειχα κανει τις προηγουμενες μερες.ειχα καπνισει 2 τσιγαρα απο καινουργιο πακετο.το βαζω στην ακρη.την πρωτη βραδυα καπνισα 2 τσιγαρα το βραδυ στην τηλεοραση.την δευτερη ενα παλι το βραδυ και αυτο ηταν.το πακετο μπηκε σε ενα  συρταρακι στην κουζινα χωρις να το ξανα πιασω και εμεινε εκει ωσπου το αδειασε ο αδερφος μου ενα ενα τσιγαρο οταν ερχοταν.περιττο να πω οτι τις 2 πρωτες μερες με φοβηθηκε το ψυγειο.το εκοψα το 2004 και δεν εχω ξαναβαλει τσιγαρο στο στομα απο τοτε

Επεξ/σία 6 Νοεμβρίου 2019 από astrea966

[ikaruga24]

Εγώ θα πω εδώ πως κατάφερε και το έκοψε η μάνα μου πριν από καμιά 20ετία. Οταν αποφάσισε ότι θέλει να το κόψει γιατί το παράκανε με το ένα πακέτο την ημέρα δεν ήξερε πως. Προσπάθησε να το κόψει απευθείας (όπως ο πατέρας μου αλλά αυτός είναι άλλος χαρακτήρας και το έκοψε μαχαίρι στη στιγμή που το πήρε απόφαση), προσπάθησε να μασάει μαστίχες αλλά και άλλες διάφορες μεθόδους και τεχνάσματα που κανένα δεν είχε αποτέλεσμα. Αυτό που είχε αποτέλεσμα ήταν μια τεχνική φίλης της που το έκοψε με τον ίδιο τρόπο. 

Η τεχνική ήταν απλή, κάθε φορά που αγόραζε ένα πακέτο τσιγάρα αμέσως το άνοιγε και πετούσε από μέσα ένα τσιγάρο. Ανά βδομάδα η δόση που πετούσε τσιγάρα από μέσα πήγαινε +1 (στο τέλος του πρώτου μήνα δηλαδή πετούσε 4 τσιγάρα ανά πακέτο). Προσοχή, η λογική έχει να κάνει ότι αγοράζεις ένα πακέτο τη μέρα και θα κάνεις μόνο αυτό το πακέτο χωρίς τράκες και χωρίς να πάρεις δεύτερο αν δεν σου φτάσει. Μέσα σε έναν χρόνο λοιπόν η ποσότητα τσιγάρου είχε ήδη περιοριστεί σε 3-4 τσιγάρα τη μέρα και αυτά μόνο σε καφέ και όχι σκέτα. Η επόμενη χρονιά ήταν εύκολη καθώς μια μέρα απλά δεν το άναψε καθόλου και ήταν και η πρώτη μέρα που δεν ξανακάπνησε από τότε. 

[VonLoutsos]

Το ζουμί πιστεύω είναι να καταλάβεις οτι δεν θες να είσαι στο παρακάτω δωμάτιο δροσιάς και απόλυτης μοναξιάς(για εκείνα τα 5 λεπτά που απαιτούνται).

[bigoulas]

Στα φόρτε μου κάπνιζα τρία εικσιπενταρια την ημέρα. Κάθε απόπειρα διακοπής ήταν αποτυχημένη. Η λύση δόθηκε από το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Βέβαια δεν είναι διακοπή αλλά αντικατάσταση μιας συνήθειας με κάτι άλλο, λιγότερο κακό. Επειδή ατμίζω και υγρά χωρίς νικοτίνη, πιστεύω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα για να διακόψεις το κάπνισμα, είναι η συνήθεια να το έχεις στο χέρι.

[MessengerOfGood]

43 λεπτά πριν, bigoulas είπε

Στα φόρτε μου κάπνιζα τρία εικσιπενταρια την ημέρα. Κάθε απόπειρα διακοπής ήταν αποτυχημένη. Η λύση δόθηκε από το ηλεκτρονικό τσιγάρο. Βέβαια δεν είναι διακοπή αλλά αντικατάσταση μιας συνήθειας με κάτι άλλο, λιγότερο κακό. Επειδή ατμίζω και υγρά χωρίς νικοτίνη, πιστεύω πως το μεγαλύτερο πρόβλημα για να διακόψεις το κάπνισμα, είναι η συνήθεια να το έχεις στο χέρι.

Το αν είναι λιγότερο κακό μένει να αποδειχθεί. Και η απόδειξη μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστη. Σου εύχομαι υγεία πάντως...

[nikler]

από το 1997 έως το 2012 υπήρξα καπνιστής. περίπου 2 πακέτα 25άρια την μέρα και αργότερα ένα πακέτο καπνό ανά μιάμιση ημέρα. Ξεκίνησα ηλεκτρονικό τσιγάρο με φουλ νικοτίνη και ανα 2 μήνες έπεφτα βαθμό νικοτίνης.Ενδιάμεσα ούτε τσιγάρο, ούτε τζούρα, αλλά το ηλεκτρονικό πιπίλα. Στο 6μηνο το έκοψα τελείως. Τα 3 πρώτα βράδια πέρασα στερητικό (όχι κάτι τρομαχτικό, κοιμόμουν και τιναζόμουν). Την 4η ημέρα ξύπνησα και δεν ήθελα πλέον ούτε ηλεκτρονικό. Όμως μου έλλειπε από το χέρι (η δύναμη της συνήθειας).
Βρήκα τη λύση στα στίκ κανέλας! Είχα μόνιμα στο χέρι την κανέλα και μου έφτιαχνε τη γεύση στο στόμα.Πραγματικά μεγάλη βοήθεια (και οικονομική). Πήρα σε 2 μήνες 7 κιλά που τα έχασα πολύ γρήγορα με περπάτημα (σιγά σιγά η αντοχή μου αυξήθηκε). Για τα οφέλη δεν θα πω τίποτα, σας το αφήνω για (ευχάριστη) έκπληξη...

[thant]

Κατάφερα να το κόψω μόνο όταν το έκοψα μαχαίρι. Φυσικά θέλει πραγματική απόφαση.

Δεν έκοψα τον φραπέ, δεν απαγορεψα στους άλλους να καπνίζουν μπροστά μου και όταν έβγαινα για καφέ πήγαινα στους καπνίζοντες.

Εννοείται ότι δεν το ξαναβάζουμε στο στόμα μας ούτε για πλάκα.

Κάπνιζα από τα 17-32 και τώρα είμαι σχεδόν 11 χρόνια καθαρός. 

Επεξ/σία 6 Νοεμβρίου 2019 από thant

[Ison_]

Το κακό γενικά είναι ότι όλοι μας νομίζουμε ότι έχουμε χρόνο... Αυτό τον αόριστο χρόνο όπου όλα θα γίνουν ...μετά.

Τώρα αυτή τη στιγμή όπως κάθεσαι και διαβάζεις insomnia, αν δεν πάρεις απόφαση ότι θα κόψεις το τσιγάρο για πάντα και αμετάκλητα, σημαίνει ότι νομίζεις ότι έχεις χρόνο, άρα δε θα το κόψεις ποτέ.

[stormrain]

Κι εγω ψηφιζω cold turkey.. Σ εμενα λειτούργησε η αναλυση του τι εχω να περιμένω απο στερητικα κλπ. Όταν το αντιλήφθηκα αυτο και πως δεν είμαι μοναδικός ήταν πιο εύκολο..

[gorilas13]

Και εγώ κάπνιζα για 12 χρόνια 2 πακέτα/μέρα. Το έκοψα μαχαίρι την μέρα των γενεθλίων μου για να μου κάνω δώρο και να το θυμάμαι.

Τις πρώτες μέρες είχα θέμα τα βράδια, γιατί είχα συνηθίσει υπολογιστή και τσιγάρο. Είχα τις μπάρες απο τα φιλτράκια, τις ρουφούσα, μάσαγα τα φιλτράκια οτιδήποτε για να μου φύγει.

Όταν δεις πόσο εξαρτημένος είσαι τις πρώτες μέρες η λύση είναι μπουνιά στο καρφί, κόντρα στην κόντρα και πείσμα..άντε μια μέρα..άντε τρεις..αντε έκλεισα βδομάδα..μέχρι που ξυπνάς μια μέρα και συνειδητοποιείς ότι το ξέχασες τελείως.

Παρόλο που το έκοψα, αν μπορούσα να καπνίζω 3 την μέρα και μόνο αυτά θα κάπνιζα. Απλά επειδή δεν μπορώ, μακριά.

[dj_takis]

3 ώρες πριν, vste είπε

Ωραιο αρθρο φιλε μου.

Έχω μία διαφωνία όμως. Πριν σου την πω να αναφέρω ότι ήμουν φανατικός καπνιστής των δύο πακέτων την ημέρα επί 25 χρόνια.

Όσες φορές δοκίμασα απλά να μειώσω τη νικοτίνη στον οργανισμό μου και όχι να την κόψω μαχαίρι απέτυχα παταγωδώς.

Τις δύο φορές που κατάφερα να κόψω το κάπνισμα (την μία τα κατάφερα για ενάμιση χρόνο αλλά ηλιθιωδώς το ξανά ξεκίνησα και την δεύτερη είμαι άκαπνος εδώ και 3 χρόνια και πιστεύω ότι θα συνεχίσω) τα κατάφερα μόνο με τη μέθοδο cold turkey. 

Cold turkey σημαίνει σβήνω το τελευταιο τσιγάρο και δεν ξαναβάζω νικοτίνη στο σώμα μου με κανέναν τρόπο ποτέ. Ούτε με patch/τσιχλα, ούτε με ηλεκτρονικό τσιγάρο, ούτε ένα τσιγάρο την ημέρα ούτε τίποτα.

Η νικοτίνη καλωδίωνει έτσι τον εγκέφαλο που, για παραδειγμα, δυο τζούρες να κάνεις μετά από 7 χρόνια ακαπνός είναι σαν να μην το έχεις κόψει ποτέ.

Ακόμα και με ελάχιστη ποσότητα νικοτίνης στον οργανισμό απαιτείται πάλι χρόνος απεξάρτησης. Ουσιαστικά τρεις μέρες είναι για να φύγει η νικοτίνη από το σώμα και γύρω στους τρεις μήνες για να φύγει και από το μυαλό.

Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι καπνιστές που το έχουν κόψει ξανά κυλάνε αφού κάνουν μία τζούρα ή ένα τσιγάρο όταν θεωρούν ότι πλέον δεν το έχουν ανάγκη.

Το Post σου είναι ακριβώς μα ακριβώς ότι έχει συμβεί και σε μένα. Κάπνιζα όσο κάπνιζες. Το έκοψα δυο φορές, μόνο μαχαίρι, και τη δεύτερη το ξανάρχισα γιατί κάποτε σε μπουζούκια, μετά από τρία χρόνια διακοπής, τράβηξα μια τζούρα. Για να καταλάβετε πόσο ύπουλα δουλεύει το ρημάδι, χάρη σε αυτή τη τζούρα, μου πήρε τρεις μήνες να το ξαναρχίσω κανονικά. Στην αρχή και δεύτερη τζούρα, μετά μισό τσιγάρο, μετά δύο τσιγάρα τη μέρα και πάει λέγοντας. Όποιος πρώην καπνιστής ξαναβάλει τσιγάρο στο στόμα του, είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα το ξαναρχίσει.

Άρα θα τονίσω κι εγώ ότι η μέθοδος μαχαίρι, δούλεψε και σε μένα, και δύο φορές μάλιστα. Τώρα έκλεισα δυο χρόνια άκαπνος, αλλά ξέροντας τι θα πάθω αν κάνω έστω και μια τζούρα, ούτε καν το πλησιάζω. Επίσης να πω ότι όταν έκανα τις προσπάθειες για σταδιακή απεξάρτηση, όχι απλά είχα παταγώδη αποτυχία, αλλά κάπνιζα ακόμα παραπάνω όταν τα παράταγα μοιραία, κάποια στιγμή. Όπως και όταν δοκίμαζα το "μαχαίρι", ξημερώνοντας μια καινούργια μέρα.

Σε μένα δυο φορές που το έκοψα δούλεψε το εξής. Κάπνιζα κανονικά, και το απόγευμα που γύρναγα από τη δουλειά, έτρωγα και δεν ξανακάπνιζα. Παρατήρησα ότι η έντονη επιθυμία για τσιγάρο μετά αμέσως από το φαγητό, όχι μόνο έφευγε μετά το τέταρτο, αλλά έχοντας ξεκινήσει η χώνεψη, δεν το ήθελα καν. Κάντε το και θα δείτε. Ήταν σχετικά εύκολο να βγάλεις την υπόλοιπη μέρα. Η επόμενη μέρα είχε λίγο το ζόρι του, αλλά σκεφτόμουν τις ώρες που έκατσα άκαπνος, και να μην πάνε χαμένες. Και έπαιρνα κουράγιο. Και χωρίς να το καταλάβω έφτασε η βδομάδα, και μετά ήταν πιο εύκολα τα πράγματα.

Να συγχαρώ με τη σειρά μου τον TS για την πρωτοβουλία του.

[Doubt]

Να πω κι εγώ τα δικά μου..

Ακόμα κάνω ηλεκτρονικό χωρίς νικοτίνη, μετά από 5 χρόνια κι ένα μήνα που ασχολήθηκα.

Προ ηλεκτρονικού η κατάσταση ήταν δραματική. 2 πακέτα τη μέρα, το σπίτι χάλια από τις πίσσες, λαθραία τσιγάρα από αλλοδαπούς για να βγαίνει το οικονομικό, είχα κάψει ρούχα, μαξιλαρια, καναπέδες κλπ... με λίγα λόγια κατάντημα με όλη τη σημασία της λέξης και ηλικία 40κάτι.

Με την πρώτη τζούρα ηλεκτρονικού κομμένο το κανονικό μια για πάντα. Ούτε έβαλα ξανά ποτέ στο στόμα μου κι ας είχα πακέτα ολόκληρα στο σπίτι. Τον πρώτο καιρό οργανική στέρηση καμία, ψυχολογικά καλά επίσης, αλλά στον ύπνο μου έβλεπα πως κάπνιζα που και που. (28 χρόνια ήταν αυτά)

Για να ξεφύγω από τη νικοτίνη, το 2ο χρόνο πλέον, έκανα το εξής.

Από 6mg/ml και κάτω (ως εκεί είναι εύκολο) κατέβαζα 1-1 τα mg και σε κάθε βήμα εμένα το διπλό χρόνο από το προηγούμενο για να υπάρχει ομαλή μετάβαση χωρίς πισωγυρίσματα. Από το 2 mg/ml και κάτω το βήμα έγινε 0,5 από το 1 και κάτω 0,2 και από το 0,5 και κάτω 0,1. Αντί για διπλό χρόνο μπορεί να πετύχει και με διπλό όγκο υγρού και ήταν τελικά πολύ εύκολο και αποτελεσματικό.

Εξαρτημένος δεν είμαι πλέον λοιπόν από τη νικοτίνη, το ηλεκτρονικό τσιγάρο μπορεί να το ξεχάσω για ώρες αν ασχολούμαι με κάτι, αλλά νιώθω ανασφαλής να βγω έξω χωρίς αυτό. Ελπίζω να ξεφύγω εντελώς πριν κλείσει κι ο 6ος χρόνος.

Υ.Γ.

Το μηχάνημα πιο πάνω είναι γραμμικός επιταχυντής, αχρείαστο να είναι για όλους.

 

 

 

[Επισκέπτης]

Έχω κόψει το κάπνισμα τρία χρόνια. Απλά ξύπνησα μια μέρα και είπα τέλος! Η διαφορά είναι τεράστια και πραγματικά αξίζει κάθε προσπάθεια.