Σχέσεις και πώς τις βιώνουμε σε κάθε ηλικιακή κατηγορία

[mindreader]

Οι σχέσεις με το άλλο φύλο, αποτελούν μέρος μιας υγιους καθημερινότητας, τουλάχιστον για την πλειοψηφία των ανθρώπων.
Κάποιοι/καποιες δε, αφού βρουν το κατάλληλο έτερον ήμισυ, πολλές φορές φτάνουν και σε γάμο και δημιουργούν οικογένεια.
Άλλοι, είτε λόγω συγκυριών της ζωής είτε λόγω προσωπικών πεποιθήσεων, μένουν μόνοι (τυπικά) για πάντα, με περιόδους που συνάπτουν σχέσεις με το άλλο φύλο, βραχυχρόνιες ή μακροχρόνιες.

Το θέμα του παρόντος νήματος, αφορά το να εξετάσουμε, να καταθέσουμε απόψεις και εμπειρίες, για το πως βιώνει κάθε ηλικιακή κατηγορία το θέμα σχέσεις, σε κάθε χρονική φάση της ζωής.
Άνδρες, γυναίκες, στα 20's, 30's, 40's κλπ. Συναισθήματα, προσδοκίες, διαχείριση της σχέσης, η εν γενει επικοινωνία με το άλλο πρόσωπο κλπ

Σίγουρα παιζουν πολλοι παραγοντες ρολο (βιώματα, εμπειρίες, επαγγελματικά, κλπ), ωστόσο όμως νομίζω μπορούμε να ιχνηλατήσουμε κάποιες βασικές νόρμες που κατα βάση οι περισσοτεροι θεωρούμε ότι ισχύουν σε κάθε χρονική περίοδο της ζωής, ωστε να εξαγουμε καποια συμπερασματα.

Επεξ/σία 11 Σεπτεμβρίου 2019 από mindreader

[Mhlogiatros]

Τι σκτα θεμα εκθεσης ιδεων σας βαλανε παλι μεσοβδομαδα ; 

[bluesattack]

Aμα δεν εχει προικα , δυσκολα τα πραγματα 

[Ablaoublas_542]

πολυ ωραιο θεμα. πως σου ηρθε οτι θα μπορεσει να συζητηθει εδω? 

[zio10]

Όσο κάποιος είναι νέος θεωρεί ότι μπορεί να κάνει καινούργιες σχέσεις όποτε και για όσο θέλει. Όσο μεγαλώνεις όμως καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και είναι άσχημο να είσαι μόνος σου... εκτός λίγων πολύ συνειδητοποιημένων εξαιρέσεων.

[snik]

Με απασχολει και εμενα αυτο το θεμα τον τελευταιο καιρο, τωρα ειμαι στα 30 και γενικα τον περισσοτερο καιρο τον εχω περασει μονος μου. Τα τελευταια 4-5 χρονια ειμαι σε σχεσεις συνηθως ανω του 6μηνου μιας και δεν ειμαι χαρακτηρας του εφημερου αλλα νιωθω οτι μονος μου λειτουργω καλυτερα και γενικα στο μελλον θα ηθελα να παραμεινω μονος μου γιατι νιωθω οτι μια οικογενεια η ενας γαμος θα με περιορισει πολυ.

Γενικα μπορω να ζησω μονος μου τα εχω καλα με τον εαυτο μου αλλα οταν βλεπω οτι ολος ο περιγυρος μου παει προς αυτη την κατευθυνση δεν ξερω κατα ποσο θα μπορω να ακολουθησω αυτον τον τροπο ζωης στην πορεια.

[Επισκέπτης]

5 λεπτά πριν, snik είπε

Με απασχολει και εμενα αυτο το θεμα τον τελευταιο καιρο, τωρα ειμαι στα 30 και γενικα τον περισσοτερο καιρο τον εχω περασει μονος μου. Τα τελευταια 4-5 χρονια ειμαι σε σχεσεις συνηθως ανω του 6μηνου μιας και δεν ειμαι χαρακτηρας του εφημερου αλλα νιωθω οτι μονος μου λειτουργω καλυτερα και γενικα στο μελλον θα ηθελα να παραμεινω μονος μου γιατι νιωθω οτι μια οικογενεια η ενας γαμος θα με περιορισει πολυ.

Γενικα μπορω να ζησω μονος μου τα εχω καλα με τον εαυτο μου αλλα οταν βλεπω οτι ολος ο περιγυρος μου παει προς αυτη την κατευθυνση δεν ξερω κατα ποσο θα μπορω να ακολουθησω αυτον τον τροπο ζωης στην πορεια.

Άμα είσαι σίγουρος για το τι θες, μια χαρά μπορείς να μείνεις πιστός σ' αυτό που πρεσβεύεις και θες απ' τη ζωή και την καθημερινότητά σου. Μάλιστα, σε τιμάει το ότι ξέρεις τι θες και δεν μπαίνεις στο τριπάκι να κάνεις κάτι μόνο και μόνο επειδή "το φυσιολογικό είναι...". Το να κάνεις κάτι επειδή αυτό κάνει ο περίγυρος και για το τι θα πει η κοινωνία, είναι μια σίγουρη συνταγή για να σε κάνει να νιώθεις εγκλωβισμένος και δυστυχισμένος. Βέβαια, στην πορεία τής ζωής σου και μεγαλώνοντας, μπορεί ν' αλλάξεις άρδην τη φιλοσοφία σου, ή/και να σε κάνει να την αλλάξεις κάποια που θα προσεγγίζει το ιδανικό σου.

On topic: Λόγω ηλικίας (26) δε νομίζω πως μπορώ ν' απαντήσω στην ερώτηση. Plus, το θεωρώ ως κάτι πολύ ρευστό για να δοθεί μια απάντηση - χώρια που και το να είναι κάποιος σε σχέση δεν συνεπάγεται απαραίτητα ότι είναι και πιστός (κι αυτό δεν έχει ηλικία). Πάντως, σε γενικότερη βάση, θα έλεγα πως το σίγουρο είναι ότι είναι μεγάλο asset το να 'χεις ωριμότητα, στην οποία συμπεριλαμβάνω και τη δυνατότητα του άλλου να διαχειρίζεται προσωπικές αδυναμίες/ανασφάλειες, που μπορούν να πνίξουν μια σχέση.

[green gordon]

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολο πράγμα γιατί σε αυτές εμπλέκονται άνθρωποι.

greengordon

2019

[giwfys]

1 hour ago, snik said:

Με απασχολει και εμενα αυτο το θεμα τον τελευταιο καιρο, τωρα ειμαι στα 30 και γενικα τον περισσοτερο καιρο τον εχω περασει μονος μου. Τα τελευταια 4-5 χρονια ειμαι σε σχεσεις συνηθως ανω του 6μηνου μιας και δεν ειμαι χαρακτηρας του εφημερου αλλα νιωθω οτι μονος μου λειτουργω καλυτερα και γενικα στο μελλον θα ηθελα να παραμεινω μονος μου γιατι νιωθω οτι μια οικογενεια η ενας γαμος θα με περιορισει πολυ.

Γενικα μπορω να ζησω μονος μου τα εχω καλα με τον εαυτο μου αλλα οταν βλεπω οτι ολος ο περιγυρος μου παει προς αυτη την κατευθυνση δεν ξερω κατα ποσο θα μπορω να ακολουθησω αυτον τον τροπο ζωης στην πορεια.

Μα εισαι απλα 30 προφανως θα θελεις πολυ, ισως και ολο, χρονο μονος σου. Στην πιο δημιουργικη ηλικια μακραν. Που να σκεφτεις για οικογενεια. 

Βεβαια μολις περασουν 3-4-5 χρονια θα δεις ολοι θα παντρευονται κ εσυ θα εισαι μονος σου. Γιατι καλη και η δουλεια καλο και να εισαι μονος σου να κανεις οτι θες, αλλα στα 45 σου για πες μου τι θα κανεις μονος σου? Εννοω ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ τελειως. Ολοι οι φιλοι σου θα εχουν παιδια και θα τρεχουν, δεν θα εισαι οπως τωρα στα 30 να βγαινεις κτλ. Και θα εισαι στο διαμερισμα και θα λες τι μαλακας ειμαι πως θα περασει η ζωη μου πλεον. Φαντασου στα 60 (ισως η ηλικια των γονιων σου τωρα) να εχουν ολοι οικογενειες να περνανε μαζι γιορτες χαρες κτλ. και εσυ να εισαι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. Τρατζικ.

Φυσικα δεν περιμενω να τα σκεφτεις αυτα τωρα πανω στην ταβλα σου αλλα σιγα σιγα θα αρχισεις πιστεψε με.

[sotirisl]

μου φαίνεται πως τον τελευταίο καιρό το insomnia έχει γίνει το ampa της lifo, σε λίγο πιο αντρική version βέβαια...

[GoDRiC-]

14 ώρες πριν, zio10 είπε

Όσο κάποιος είναι νέος θεωρεί ότι μπορεί να κάνει καινούργιες σχέσεις όποτε και για όσο θέλει. Όσο μεγαλώνεις όμως καταλαβαίνεις ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι και είναι άσχημο να είσαι μόνος σου... εκτός λίγων πολύ συνειδητοποιημένων εξαιρέσεων.

Διευκρίνισε το ''νέος''. Εγώ είμαι 23 και απο λάθος επιλογές στο παρελθόν και επίσης με χώρισε και η κοπελα μου μετά από 4 χρόνια σχέσης πλέον νιώθω μοναξιά και είναι σκούρα τα πράγματα, φτιάχνεται; Αν ναι, δεν ξέρω τον τρόπο.

7 ώρες πριν, giwfys είπε

Μα εισαι απλα 30 προφανως θα θελεις πολυ, ισως και ολο, χρονο μονος σου. Στην πιο δημιουργικη ηλικια μακραν. Που να σκεφτεις για οικογενεια. 

Βεβαια μολις περασουν 3-4-5 χρονια θα δεις ολοι θα παντρευονται κ εσυ θα εισαι μονος σου. Γιατι καλη και η δουλεια καλο και να εισαι μονος σου να κανεις οτι θες, αλλα στα 45 σου για πες μου τι θα κανεις μονος σου? Εννοω ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ τελειως. Ολοι οι φιλοι σου θα εχουν παιδια και θα τρεχουν, δεν θα εισαι οπως τωρα στα 30 να βγαινεις κτλ. Και θα εισαι στο διαμερισμα και θα λες τι μαλακας ειμαι πως θα περασει η ζωη μου πλεον. Φαντασου στα 60 (ισως η ηλικια των γονιων σου τωρα) να εχουν ολοι οικογενειες να περνανε μαζι γιορτες χαρες κτλ. και εσυ να εισαι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. Τρατζικ.

Φυσικα δεν περιμενω να τα σκεφτεις αυτα τωρα πανω στην ταβλα σου αλλα σιγα σιγα θα αρχισεις πιστεψε με.

Εγώ που τα νιώθω όλα αυτά από  τα 23 να ανησυχώ;

[Bspus]

8 ώρες πριν, giwfys είπε

Μα εισαι απλα 30 προφανως θα θελεις πολυ, ισως και ολο, χρονο μονος σου. Στην πιο δημιουργικη ηλικια μακραν. Που να σκεφτεις για οικογενεια. 

Βεβαια μολις περασουν 3-4-5 χρονια θα δεις ολοι θα παντρευονται κ εσυ θα εισαι μονος σου. Γιατι καλη και η δουλεια καλο και να εισαι μονος σου να κανεις οτι θες, αλλα στα 45 σου για πες μου τι θα κανεις μονος σου? Εννοω ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ τελειως. Ολοι οι φιλοι σου θα εχουν παιδια και θα τρεχουν, δεν θα εισαι οπως τωρα στα 30 να βγαινεις κτλ. Και θα εισαι στο διαμερισμα και θα λες τι μαλακας ειμαι πως θα περασει η ζωη μου πλεον. Φαντασου στα 60 (ισως η ηλικια των γονιων σου τωρα) να εχουν ολοι οικογενειες να περνανε μαζι γιορτες χαρες κτλ. και εσυ να εισαι ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ. Τρατζικ.

Φυσικα δεν περιμενω να τα σκεφτεις αυτα τωρα πανω στην ταβλα σου αλλα σιγα σιγα θα αρχισεις πιστεψε με.

Καθως πλησιαζω σιγα σιγα στην ηλικια που αναφερεις, πρεπει να πω οτι μαλλον εχεις δικιο. Και φυσικα ειναι πραγματα που και εγω οχι μονο δε σκεφτομουν στα 30 αλλα τα απερριπτα οταν τυχαινε να μου τα αναφερουν ως ενδεχομενο.

Δε λεω φυσικα οτι καποιος πρεπει να αλλαξει τον τροπο ζωης του τωρα γιατι στο μελλον μπορει να σκεφτεται διαφορετικα, απλα ας εχει υποψη οτι ο τροπος που βλεπουμε τα πραγματα αλλαζει οπως μεγαλωνουμε και καλως η κακως, το πως ζουν οι ανθρωποι γυρω μας επηρεαζει και τη δικη μας ζωη.

[mclein²]

η συνυπαρξη με αλλους ανθρωπους & τις ιδεες τους ειναι ετσι κι αλλιως μεγαλη υποθεση.

οταν μιλαμε για σχεση (σοβαρη) εκει γινονται ακομη δυσκολοτερα τα πραγματα.

η πιεση να ειναι καθε πλευρά σχεδον ευτυχισμενη και να υπαρχει μια ησυχια πνευματικη ειναι εξισου μεγαλο θεμα.

σε καθε ηλικια, 20 - 30 - 50 - 200...πρεπει καποιος να μετραει τα (+) και τα (-) της καταστασης που βρισκεται και να προχωραει.

γενικα η φαση οπως τη βλεπω εγω ειναι πολυ δυσκολη.

θελει τεραστια υπομονη, αρκετη καταπιεση του εγωισμου & εκμηδενισμου προσωπικων θελω - για να καταφερει καποιος να συνυπαρχει αρμονικά.

 

[nick_gr2]

11 λεπτά πριν, mclein² είπε

θελει τεραστια υπομονη, αρκετη καταπιεση του εγωισμου & εκμηδενισμου προσωπικων θελω - για να καταφερει καποιος να συνυπαρχει αρμονικά.

Υπερβολικό. Το κάνεις να ακούγεται σαν κόλαση. Αν χρειάζεται να είναι τόσο ακραίο, είναι λάθος. Στην ουσία λες ότι για να συνυπάρξεις αρμονικά πρέπει να μην υπάρχεις σαν άτομο. Δεν είναι έτσι.

[mindreader]

11 λεπτά πριν, mclein² είπε

η συνυπαρξη με αλλους ανθρωπους & τις ιδεες τους ειναι ετσι κι αλλιως μεγαλη υποθεση.

οταν μιλαμε για σχεση (σοβαρη) εκει γινονται ακομη δυσκολοτερα τα πραγματα.

η πιεση να ειναι καθε πλευρά σχεδον ευτυχισμενη και να υπαρχει μια ησυχια πνευματικη ειναι εξισου μεγαλο θεμα.

σε καθε ηλικια, 20 - 30 - 50 - 200...πρεπει καποιος να μετραει τα (+) και τα (-) της καταστασης που βρισκεται και να προχωραει.

γενικα η φαση οπως τη βλεπω εγω ειναι πολυ δυσκολη.

θελει τεραστια υπομονη, αρκετη καταπιεση του εγωισμου & εκμηδενισμου προσωπικων θελω - για να καταφερει καποιος να συνυπαρχει αρμονικά.

Πολυ ευστοχες παρατηρησεις. Πικρες αληθειες...