Once Upon a Time... in Hollywood

[HALF EVIL]

Στις 10/1/2020 στις 12:00 ΠΜ, thermo-sifounas είπε

Καμια ταινια του Ταραντινο δεν ειναι τεχνη. Στα καλυτερα του ειναι σκηνοθετης με εξυπνες ιδεες που φτιαχνει ακρως διασκεδαστικες ταινιες. 

Σωστά, παίρνει μια υποκουλτούρα και την μετατρέπει σε μια ιστορία που σε κρατάει και σε διασκεδάζει. Επομένως μέσα στις τόσες καλές ταινίες του και μια μέτρια προς κακή συγχωρείται. Βρίσκω άδικο το κράξιμο, όχι τόσο για την ταινία αλλά για το πρόσωπο. 

[CheOnWeb]

On 09/01/2020 at 09:41, DeadOrganPlayer said:

Ο θεατής που γνωρίζει το πραγματικό τέλος πιθανόν να σοκαριστεί...

Εκτός αν έχει δει το Inglourious Basterds. Δυο φορές το ίδιο κόλπο δεν πιάνει. Η χειρότερή του, για μένα. Το Death Proof ήταν πιο τίμιο. Hateful Eight πολύ καλό, τα υπόλοιπα ταινιάρες.

[KilliK]

εγω δεν ειδα στα σοσιαλ παντως κανεναν σοκαρισμενο με το βιαιο τελος, ολοι ηταν πορωμενοι, ιδια φαση με Vader cameo στο R1.

οπως ειπα, φαντασιωση.

[DeadOrganPlayer]

Να εκπλαγεί θα ήταν πιο σωστό να είχα γράψει, όχι σοκαριστεί. Και λόγω του twist, όχι της βίας.

[~mxls~]

Στις 9/12/2019 στις 3:45 ΜΜ, Diinekis21 είπε

Ας το πω χλιαρά, η ταινία του Tarantino που δε θα ξανάβλεπα.. Πω, συνέβη και αυτό!

...

 

Κανείς νομίζω.

[Mhlogiatros]

Εξαρταται ποσο σινεφιλ θεωρειται  μετρια προς κακη λεει ο αλλος μη πει οτι για το cast που ειχε ηταν τελειως μλκια . Ειπα να τη ξαναδω με την ησυχια μου μπας και εχασα κατι λοιπον λεω  Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου στο Brad Pitt που τραβουσε μονος του κουπι σε ενα τετοιο σκηνοθετικο ναυαγιο  

Επεξ/σία 16 Ιανουαρίου 2020 από Mhlogiatros

[cthulhucarbide]

Την είδα και γω και θα συμφωνήσω με μια ποικιλία απόψεων που έχουν γραφτεί ήδη.

Παρά τις 2 ώρες και 40 λεπτά, πέρασε πολύ γρήγορα και δεν με κούρασε καθόλου. Ωστόσο θα ήθελα να ήταν πιο μικρή διότι το σενάριο δεν δικαιολογούσε τέτοια διάρκεια, και κάποια σημεία εξελίσσονταν πολύ αργά.

Γνωρίζοντας την ιστορία του Μάνσον και της Τέιτ, το τέλος λειτούργησε σαν ένα καλό τουίστ. Η βία στο τέλος και ο ματσο Πιτ ήταν απολαυστικά.

Το πιο απολαυστικό ήταν οι σκηνές του Πιτ. Ειδικά όταν πάει την γκόμενα σπίτι της και επισκέπτεται τον παλιό του φίλο ένιωσα ότι ο Ταραντίνο δεν έχει ξαναγίνει τόσο σουρεάλ.

Η σκηνή με τον Μπρους Λι δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν ήταν καλή και αστεία ή απλώς μια ανοησία.

 

Welcome to the paradise city where this grass is green and the girls are pretty, take me home.

Συνδυάζοντας τις εικόνες (και τα κορίτσια) της ταινίας μαζί με άλλα στοιχεία της ποπ κουλτούρας όπως το παραπάνω μου δημιούργησε μια έντονη νοσταλγία για μια ανέμελη εποχή την οποία δεν γνώρισα ποτέ, αλλά για κάποιο λόγο αισθάνομαι ότι θα ήταν τόσο ωραία.

 

Μετά το τέλος της ταινίας ήμουν σκεπτικός. Ναι μεν δεν με χάλασε κατά την διάρκειά της αλλά ένιωσα ότι κάτι της έλειπε και ότι δεν θα μου μείνουν και πολλά πράγματα.

7/10 λοιπόν. Ήταν μια ευχάριστη ταινία, περίμενα παραπάνω από τον Ταραντίνο καθώς δεν είχε στοιχεία αξέχαστα ή που θα αφήσουν εποχή όπως οι παλιές του ταινίες αλλά οκ

[~mxls~]

Στις 27/8/2019 στις 12:58 ΠΜ, Mesqal είπε

Νομιζω οτι εχουμε χαζεψει ολοι με τις μαρβελοπαπαριες και βλεποντας αληθινο σινεμα που γραφει και σκηνοθετει ο Ταραντινο πλεον εχει αρχισει και μας ξενιζει. Απιστευτα ωριμη ταινια, απο αυτες που σε 50 χρονια θα μνημονευονται ως οι τελευταιες του καλου σινεμα.

Και εμείς που δεν καιγόμαστε με μαρβελιές, βαριά 50 μέρες. Πέρασαν και αυτές.