Πώς αποφασίσατε να παραιτηθείτε;

[Peugeot208]

1 ώρα πριν, nbtz89 είπε

Εύγε πολύ ωραίο θέμα για να παίρνουν ιδέες οι εργοδότες πώς να ωθούν τον εργαζόμενο σε παραίτηση.

Ναι, εμάς περίμεναν..... 🤣🤣🤣

[Razgriz]

Εργαζομουν εξωτερικό τα τελευταία 4 χρόνια πριν αρχίσει ο κοβιντ και αφότου μετα την αρχή του επέστρεψα και καθόμουν για αρκετό καιρό σκέφτηκα να κάνω μια προσπάθεια να εργαστώ πάλι στη χώρα μου που της έχω αδυναμία.

Τελικά κατάλαβα ότι πέρα από αυτά που λέτε όλοι σας για τους εργοδότες, πρέπει να πω ότι με εξαίρεση τα 2-3 πολύ βολεμενα άτομα όλοι είχαν παράπονα.

Κανένας δεν μιλούσε, κανένας δεν ζητούσε λεφτά. Όλοι στο παράπονο.

Από τη πρώτη μέρα ήμουν απόλυτος με το τι θέλω και έθεσα όρια όρος τους προϊσταμένους.

Έγινα ξαφνικά ένας χαϊδεμένος και ήμουν αρκετά πιο βολικά σε σχέση με συναδέλφους που είχαν μεγαλώσει μέσα στην εταιρεία και είχαν αφιερώσει τεράστιο κομμάτι του χρόνου τους και μακριά από τις οικογένειες τους.

Λυπάμαι αλλά η Ελληνική κουλτούρα δεν έχει μόνο τα αφεντικά που είναι όπως αναφέρετε αλλά και οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν έχουν ιδέα πως να διεκδικήσουν αυτό που αξίζουν.

Λυπάμαι πραγματικά για όλους τους ανθρώπους που πράττουν έτσι γιατί διαιονίζουν τα γούστα και τις συμπεριφορές κακών αφεντικών.

Κατέληξα να έχω άριστες σχέσεις με όλους τους συναδέλφους τους και έχουμε κρατήσει επαφές ακόμα και αφότου έφυγα. Φυσικά δεν τους αφήνω να ξεχάσουν ποτέ ότι πρέπει να διεκδικούν.

Φίλε μου καλή αρχή στη νέα σου δουλειά και εύχομαι να ηρεμήσει το κεφάλι σου. 

Προς όλους θερμή παράκληση να μιλάτε μήπως και αλλάξει αυτή η κουλτούρα κάποια στιγμή. 

[randomcat]

1 ώρα πριν, Razgriz είπε

[...]

Λυπάμαι πραγματικά για όλους τους ανθρώπους που πράττουν έτσι γιατί διαιονίζουν τα γούστα και τις συμπεριφορές κακών αφεντικών.

Κατέληξα να έχω άριστες σχέσεις με όλους τους συναδέλφους τους και έχουμε κρατήσει επαφές ακόμα και αφότου έφυγα. Φυσικά δεν τους αφήνω να ξεχάσουν ποτέ ότι πρέπει να διεκδικούν.

Φίλε μου καλή αρχή στη νέα σου δουλειά και εύχομαι να ηρεμήσει το κεφάλι σου. 

Προς όλους θερμή παράκληση να μιλάτε μήπως και αλλάξει αυτή η κουλτούρα κάποια στιγμή. 

Γενικά συμφωνώ με ό,τι έγραψες, ωστόσο επειδή έθιξες το θέμα της κουλτούρας βλέπω ότι χρησιμοποιείς και εσύ την λέξη "αφεντικά". Έχεις και εσύ λοιπόν κάτι να διορθώσεις

Κατά τ' άλλα ναι... πρέπει να φυτρώσουν μπάλες τα απανταχού θύματα και να διαπραγματεύονται και να θέτουν όρια και να μην χαλάνε την πιάτσα και για τους υπόλοιπους. Στο ωράριο εργασίας, στους μισθούς, στη συμπεριφορά, στα πάντα.

[_Biohazard_]

Πήγα από μια πολύ μεγαλη global φαρμακευτική σε άλλη μικρότερη global φαρμακευτική, ως υπεύθυνος στο τμήμα.

Ο διευθυντής τμηματων, μεταξύ αυτών και του δικού μου, από εκεί που πριν πάω με είχε με το σεις και με το σας και μου έλεγε για πλήρη αυτονομία μπλαμπλα, ξαφνικά ήταν ένας αυταρχικός και απολυταρχικος μάνατζερ, το micromanaging πήγαινε φουλ, τηλέφωνα εκτός ωρών εργασίας, emails Κυριακή βράδυ και απαιτηση Δευτέρα 9:02 το πρωί να τα έχω δει και να εχω απαντησει, προσβλητικός κτλ.

Αυτές τις συμπεριφορές άλλοι συνάδελφοι τις ανέχονταν για πολλά χρόνια, με κλάματα και τα σχετικά.

Πάνω στους 2.5 μηνες με κάλεσε ο γενικός διευθυντής της εταιρείας, ως νέα executive πρόσληψη, να του πω πως είμαι στην εταιρεια. Του αραδιασα τι και πώς συμβαίνει...και πως παραιτούμαι και φεύγω σε 2 εβδομάδες. Παραδέχτηκε πως ο συγκεκριμένος όντως δημιουργεί προβλήματα, πως θα προσπαθήσουν να τον ξαναβάλουν στην θέση του (προφανώς δεν είχε λειτουργήσει αυτό μιας και είχε ξαναξεφυγει). 

Δεν νοιάστηκα καθόλου που θα άφηνα θέση υπευθυνου. Πήγα σε άλλη εταιρεία κατευθείαν, πάλι πολύ μεγάλη global φαρμακευτική, σε θέση που ήμουν και πριν, όχι υπεύθυνου. Δεν με ένοιαζε καθόλου, το κλίμα τέλειο, η συνεργασία άψογη.

Έφυγα βέβαια και από εκεί στο 9μηνο, αλλάζοντας λιγο τομέα εργασίας, πηγαίνοντας στην εταιρεία που είμαι τώρα, τη μεγαλύτερη global εταιρεία του είδους της.

Αν ήμουν σαν τους άλλους συναδέλφους, θα είχα μείνει ακόμα σε εκείνη τη φαρμακευτική και θα έκλαιγα τη μοίρα μου και θα σιχτιριζα κάθε πρωί που ξεκινούσα να πάω δουλειά.

 

Υγ. Λίγο μετά από εμένα πήρε θάρρος και άλλη συνάδελφος και πήγε και τα (ξανά)είπε στη διεύθυνση/hr και σηκώθηκε κι έφυγε.

Πριν από κανά 2μηνο έμαθα οτι πήρε πόδι από την εταιρεία και ο συγκεκριμένος.

Μιλατε παιδιά και αντιδρατε, μην ανεχεστε πράγματα. Αλλιώς δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα.

Και...κάθε εμπόδιο για καλό!

[Donmitsos10]

Στην πρώτη δουλειά πάνω στο πτυχίο μου δεχόμουν αρκετή πίεση και άρχισα να βγαζω δερματίτιδες. Για καλή μου τύχη κοντά στα 2 χρόνια μου έγινε πρόταση και εφυγα σε άλλη δουλειά. Έκανα αλλά 2 χρόνια να ξεπεράσω το άγχος που κατέληξα να δημιουργώ στον εαυτό μου και τα δερματικά, άλλαξα σαν άνθρωπος και ευτυχώς είχα ανθρώπους στη δουλειά μου που με βοήθησαν πολύ όταν τους εξήγησα τι τράβηξα. Πλέον αγχώνομαι πολύ λιγότερο και αυτό όταν τύχει να κάτσουν πολλά μαζί. Το ρεζουμε είναι πως αν γυρνούσα το χρόνο πίσω δεν θα εμένα ούτε 1 χρόνο, θα μιλούσα και θα μάλωνα. Θυμάμαι τις βλακείες που μας έλεγαν και αναρωτιέμαι ποσό βλάκας ήμουν που δεν αντιδρούσα. Και βλέποντας γύρω μου κατάλαβα ότι τελικά το να αντιδράς και να έχεις βούληση, θέλω, γνώμη σου δινει αμέσως διαφορετική βαρύτητα. Σε σέβονται παραπάνω νομίζω. Μιλάτε παιδιά και αν δεν σας κανει να φεύγετε

[Uptheirons]

6 ώρες πριν, randomcat είπε

Οπότε... ήσουν κάπου καλά για 14 χρόνια συνεχόμενα... και πήγες κάπου χάλια και δεν έφυγες από την πρώτη εβδομάδα που πήρες μια γεύση επειδή... θα φαινόταν στον επόμενο ότι παρατάς δουλειές...

Ναι αυτο σκεφτομουν τοτε. Οτι οποιος δει το βιογραφικο θα πει αυτη τσακωθηκε ή δεν τα καταφερε. Να σου πω την αληθεια με ενοχλουσε το οτι θα σκεφτονταν οτι δεν τα καταφερα. Ημουν και ειμαι πολυ εργατικη, προθυμη, συνεργασιμη (το τελειο θυμα δηλαδη) και σε υγιη περιβαλλοντα αυτο εκτιμαται.

Αλλα πραγματικα οταν στα 26 βγαινεις manager of the quarter, μετα απο μια πορεια αναγνωρισμενη απο διευθυντες που εχουν φαει τα χρονια τους στον χωρο και στα 34 ερχεσαι αντιμετωπη με ενα τσοκαρο απο τη μια αιφνιδιαζεσαι απο την υποτιμηση που βιωνεις απο την αλλη λες "καρ..λα δεν θα σου περασει". Να συμπληρωσω οτι ο χωρος μου ειναι μια πιατσα. Και η εταιρεια ειναι ηγετιδα στον χωρο. Με πληρωμες στην ωρα τους, με προνομια, με operating procedures και standards, με μπονους κτλ. Δεν ηθελα να τα αφησω αυτα για την τρελη. Δεν ηταν η εταιρια, αυτη ηταν η κακιασμενη. Βραχυκυκλωσα και στην αποδοση μου. Ξερεις ποτε πηρα τα πανω μου? Οταν ειπα ας με διωξουν, ουτως ή αλλως δεν μου κανουν. Χαλαρωσα κι αρχισα να αποδιδω. Μετα ξεσηκωθηκε ολο το τμημα εναντιον της. Το κοινο περι δικαιου αισθημα που λεμε. 

Τωρα ειμαι παρα πολυ καλα. Αλλα ο πρωτος χρονος ηταν εφιαλτικος. Και ξαναλεω αν γυριζε ο χρονος πισω δεν θα αφηνα κανενα να με υποτιμησει. Θα αντιδρουσα απο τη πρωτη στιγμη. 

Αλλα να ξερετε οτι δεν ειναι ολοι οι χαρακτηρες μαχητικοι, τσαμπουκαδες κτλ. Σε καποιους δεν βγαινει παιδια. Και για να βγει πρεπει να εχουν φτασει στα ορια τους.

Επεξ/σία 20 Μαρτίου 2022 από Uptheirons

[csontheline]

3 λεπτά πριν, Uptheirons είπε

Αλλα να ξερετε οτι δεν ειναι ολοι οι χαρακτηρες μαχητικοι, τσαμπουκαδες κτλ. Σε καποιους δεν βγαινει παιδια. Και για να βγει πρεπει να εχουν φτασει στα ορια τους.

Το αυτό. Συν το γεγονός ότι για να παραιτηθείς από κάπου, αν δεν είσαι σε σχετικά εξειδικευμένο τομέα, ίσως χρειαστεί να μείνεις άνεργος για ένα διάστημα, πολυτέλεια που πολλοί δεν έχουν, λόγω της κακής οικονομικής νοοτροπίας (πόσους ξέρετε που έχουν χρήματα στην άκρη για να καλύψουν όλα τα πάγια έξοδα για 6-12 μήνες);

[Uptheirons]

Ακριβως. Με στεγαστικο κι εξαρτωμενα μελη δεν παραιτησε αν δεν εχεις back up plan. Και το επιδομα ανεργιας δεν λογιζεται για εισοδημα οταν εχεις φτιαξει τη ζωη σου πανω σε αλλα νουμερα. 

[k_w_t]

Για να καταλαβετε το επιπεδο μερικων προϊσταμενων - διευθυντων σε μεγαλα καταστηματα πολυεθνικων:

Αρχες Δεκεμβριου η γυναικα μου δηλωσε παραιτηση. Τους ειπε οτι θα κατσει μεχρι τα Χριστουγεννα και μετα θα φυγει.

Αυτοι αρχισαν τα κλασσικα (που θα βρεις αλλη δουλεια κτλ) και της ειπαν να κατσει μεχρι τελος Δεκεμβριου.

Στο τελος επειδη ειναι και χαζοι την εβαλαν στο προγραμμα να δουλεψει μεχρι 4 Γεναρη και μετα της εδωσαν την παραιτηση.

Το αποτελεσμα για 2 μερες δουλεια πληρωθηκε ολο το επιδομα αδειας του 2022.

Μαθαμε μετα απο πρωην συναδελφο της οτι ακουσε μπολικα σχολια απο τα κεντρικα ο διευθυντης για την πατατα που εκανε

 

Επεξ/σία 19 Μαρτίου 2022 από k_w_t

[randomcat]

34 λεπτά πριν, Uptheirons είπε

Αλλα να ξερετε οτι δεν ειναι ολοι οι χαρακτηρες μαχητικοι, τσαμπουκαδες κτλ. Σε καποιους δεν βγαινει παιδια.

Δοκίμασε να σύρεις με πίεση τα κλειδιά σου σε καθαρή επιφάνεια αυτοκινήτου στο επόμενο παραμικρό υφάκι. Θα δεις ότι βγαίνει μια χαρά ο χαρακτήρας αυτός αν τον τροφοδοτήσεις με σατανική ευχαρίστηση.

[Uptheirons]

Μια χαρα! Σε καλη μερια. 

Εμενα μου ελεγε οτι το 8ωρο εχει καταργηθει κι αλλα ωραια. Δεν αντεξα και της ειπα με ωραιο τροπο "τιποτα δεν εχει καταργηθει επισημα και μην τα λες δυνατα αυτα γιατι θα μπλεξει η εταιρεια με καμια καταγγελια".

Θεωρω παντως οτι το bullying στις εταιρειες που οδηγουν σε παραιτηση υπαλληλου/θυματος θα επρεπε να επιφερουν και απολυση του θυτη. Και υποχρεωτικη ψυχοθεραπεια μετα γι'αυτους. Αντε με τον καθε κομπλεξικο. Πας να δουλεψεις και καταληγεις με νευροδερματιτιδες και αλλα ψυχοσωματικα

[StamTheMan]

7 ώρες πριν, Razgriz είπε

Λυπάμαι αλλά η Ελληνική κουλτούρα δεν έχει μόνο τα αφεντικά

Μη νομιζεις οτι απεχεις και πολυ απο εμας ομως

Το οτι σου εκατσε εσενα οπως ηθελες δε σημαινει οτι παιζει συχνα αυτο.

 

6 ώρες πριν, randomcat είπε

πρέπει να φυτρώσουν μπάλες τα απανταχού θύματα και να διαπραγματεύονται και να θέτουν όρια και να μην χαλάνε την πιάτσα και για τους υπόλοιπους.

Αυτο. Ο φοβος του οτι μπορει να τους διωξουν τους κανει να μη ζητανε ουτε τα αυτονοητα.
Απλα καθονται και κλαιγονται.

Νοοτροπια δουλου ακομα.

Επεξ/σία 20 Μαρτίου 2022 από StamTheMan

[Beefeater]

οχι άμεσα σχετιζόμενο με παραίτηση, αλλά εταιρία ρούχων (η μεγαλύτερη) που δουλευα 4ωρος μερικη απασχοληση ενα φεγγαρι, οταν ειχαμε μεγαλη παραλαβη ρουχων και "δυσκολη " μερα στο καταστημα, η προισταμενη μου μου "απαγορευε" να βγω/ ξενυχτήσω/ κουραστώ την προηγουμενη γιατι δεν θα απεδιδα και δεν θα εβγαινε η παραλαβη!

ξερετε που την εγραψα, και προφανως στην παραιτηση μου τα ειπα ολα χαρτι και καλαμαρι στον διευθυντη (αλλο κνωδαλο κι αυτος )

[nbtz89]

Εγώ αυτό που έχω δει ως τώρα στην εργασιακή μου πορεία, είναι ότι οι σταρχιδιστές υπάλληλοι έχουν και την καλύτερη μοίρα. Για κάποιο λόγο οι εργοδότες δεν ξέρουν πώς να τους διαχειριστούν, δεν τους απολύουν αλλά αντίθετα τους κρατάνε και εν τέλει πάνε και με τα νερά τους και τους χαλαρούς τους ρυθμούς. Αντίθετα τους εργατικούς υπαλλήλους, τα "καλά παιδιά" που λένε, τα φορτώνουν όσο δεν πάει. Και τελικά τα "καλά παιδιά" επειδή έχουν υψηλό αίσθημα ευθύνης, παίρνουν όλο το βάρος στην πλάτη τους, επί της ουσίας σκάβωντας οι ίδιοι το λάκκο τους. Συμπέρασμα: γίνετε σταρχιδιστές!

Επεξ/σία 20 Μαρτίου 2022 από nbtz89

[Uptheirons]

Συμφωνω με το παραπανω. Αλλα δεν γινεσαι ευκολα σταρχιδιστης. Θελει κι αυτο στομαχι. Να σου ζητανε να κανεις κατι και να μην το κανεις ή να λες δεν προλαβα. Μου φαινεται και αδιανοητο να χωσω καποιον αλλο συναδελφο να πω την αληθεια.  Γιατι ας μη γελιομαστε. Αυτο που πρεπει να γινει θα γινει ειτε απο σενα ειτε απο καποιον αλλο. Εγω εχω παρατηρησει οτι εχει αλλαξει το συστημα αξιολογησης. 

Ο εργατικος ειναι μαλ....ας. Ο αριβιστας ειναι φιλοδοξος. Ο αγενης κι αποτομος ειναι ειλικρινης και τα λεει εξω απο τα δοντια. Ο ευγενης ειναι αδυναμος. Ο θρασυς ξερει να διεκδικει. Ο παρτακιας θετει τα ορια του. Και η λιστα δεν εχει τελος. 

Παντως δεν ξερω τι γινεται σε αλλες εταιρειες αλλα δεν εχω δει τεμπελη υπαλληλο και στ'αρχιδιστη να εξελισσεται. Ναι, διατηρει τη δουλεια του αλλα μενει στασιμος. Εκτος απο αυτους που ηρθαν απο μεταγγραφη, οι προισταμενοι τμηματων που ξεκινησαν απο υπαλληλοι εχουν φτυσει αιμα.