Πώς αποφασίσατε να παραιτηθείτε;

[cd2matheos]

Δυστυχως σε ολα οσα γραφεις ειναι σαν να βλεπω τον ευατο μου.Δουλευω 15 χρονια στον ιδιο εργοδοτη.Η δουλεια μεχρι προτεινος  αλλοτε ηταν δυσκολη αλλοτε χαλαρωνε.Παντα ομως καταφερνα να ανταπεξέρχομαι στις δυσκολιες και να συνεχιζω.Τον τελευταιο καιρο ομως τα πραγματα αλλαξαν.Μονιμως επικρατει πιεση.....Οι περισσοτεροι συναδελφοι ειτε παραιτουντε ειτε προσπαθουν να κρυφτουν πισω απο το δακτυλο τους προκειμενου να μην  αναλαβουν περισσοτερες ευθυνες που η δουλεια επιτασει.Δυστυχως ομως εγω δεν εχω αλλη εναλλακτικη πηγη εισοδηματος και 15 χρονια δεν εχω μαθει να κανω τιποτα αλλο πλην αυτης της δουλειας.Επιπλεον εχω οικογενεια και παιδια και τα εισοδηματικα μου αποθεματα φτανουν να καλυψουν 5-6 μηνες μονο σε περιπτωση που μεινω ανεργος.Ολα τα παραπανω ο εργοδοτης τα γνωριζει και στην ουσια με κραταει δεσμεο και με φορτωνει ολο και περισσοτερο.Πριν το πασχα εφτασα λιγο πριν την πορτα του ψυχιατρου απο το αγχος και την αυπνια καταφερα ομως να το διαχειριστω και μαλλον την γλιτωσα.Προσπαθω να ειμαι οσο ποιο χαλαρος γινετε και να μην σκεφτομε συνεχεια το κακο.Εχω τακτοποιησει πολλα πραγματα στο μυαλο μου και νιωθω πραγματικα καλυτερα.Για την δουλεια δεν εχω αποφασισει αν θα μεινω η θα φυγω τελικα αλλα υποσχεθηκα στον ευατο μου να μην τον ξαναφερω σε τετοιο σημειο που ειχα φτασει.Πανω απο ολα εγω και η οικογενεια.Δουλειες θα βρεθουν και αλλες.Καλη υπομονη και μην περνεις αποφασεις βιαστηκες οι οποιες θα μιλαει το αγχος και οχι εσυ για να μην το μετανοιωσεις αυριο μεθαυριο...

[Koeman]

Η δική μου συμβουλή είναι να μιλήσεις όμορφα και ωραία στον εργοδότη σου για αυτά όλα που σε προβληματίζουν. Δεν θα σε απολύσει...απλά θα του έχεις δηλώσει την δυσαρέσκειά σου ελπίζοντας ότι θα κάνει κάποια κίνηση ως ένδειξη κατανόησης. Η αύξηση μισθού δεν θα μείωνε τον όγκο εργασίας ούτε θα έκανε την μέρα μεγαλύτερη, ούτε θα σου έπαιρνε το άγχος απλά θα ένοιωθες λιγότερο θύμα. Χρειάζεται δικαιότερος καταμερισμός ευθυνών και αρμοδιοτήτων που πιθανώς να συνεπάγεται με πρόσληψη επιπλέον προσωπικού. Αυτό θέλει να αποφύγει λογικά.

Εσύ παίρνεις ως δεδομένο ότι δύσκολα θα αλλάξει κάτι οπότε προετοιμάζεσαι και αρχίζεις να στέλνεις βιογραφικά αναφέροντας φυσικα ότι εργάζεσαι αλλού αλλά είσαι δυσαρεστημένος χωρίς πολλά πολλά και ψάχνεις κάτι καλύτερο. Παράλληλα περιμένεις την αντίδραση του εργοδότη σου. Μέχρι να βρεθεί κάτι άλλο εσύ θα κάνεις τα απολύτως απαραίτητα χωρίς να εκθέτεις τον εαυτό σου τους συναδέλφους ή τον εργοδότη σου αλλά πάντα με τον εαυτό σου ως πρώτη προτεραιότητα, μέχρι εκεί που αντέχεις. Παρατηρήσεις δεν σε νοιάζουν, εσύ έχεις δηλώσει το και το εξ αρχής (χωρίς απειλές φυσικά, δυσαρέσκεια και προβληματισμό για το μέλλον).

Προχώρα με θάρρος και μην σκας για πράγματα που δεν αξίζει. Το πιο σημαντικό είναι να ψάχνεις παράλληλα εργασία όμορφα και ωραία και κάνεις υπομονή είτε να εισακουστείς ή να αλλάξεις εργασιακό χώρο. Σε κάθε περίπτωση, όλοι έχουμε προβλήματα δεν είσαι ο μόνος. Βγες να σε δει λίγο ο ήλιος, κάνε καναν περίπατο, κάνε πράγματα που σε χαλαρώνουν και βγάζε τα από μέσα σου πιο συχνά, μην τα κρατάς. 

Καλή τύχη!

Επεξ/σία 12 Ιουνίου 2019 από Koeman

[xgol]

28 λεπτά πριν, cd2matheos είπε

Δυστυχως σε ολα οσα γραφεις ειναι σαν να βλεπω τον ευατο μου.Δουλευω 15 χρονια στον ιδιο εργοδοτη.Η δουλεια μεχρι προτεινος  αλλοτε ηταν δυσκολη αλλοτε χαλαρωνε.Παντα ομως καταφερνα να ανταπεξέρχομαι στις δυσκολιες και να συνεχιζω.Τον τελευταιο καιρο ομως τα πραγματα αλλαξαν.Μονιμως επικρατει πιεση.....Οι περισσοτεροι συναδελφοι ειτε παραιτουντε ειτε προσπαθουν να κρυφτουν πισω απο το δακτυλο τους προκειμενου να μην  αναλαβουν περισσοτερες ευθυνες που η δουλεια επιτασει.Δυστυχως ομως εγω δεν εχω αλλη εναλλακτικη πηγη εισοδηματος και 15 χρονια δεν εχω μαθει να κανω τιποτα αλλο πλην αυτης της δουλειας.Επιπλεον εχω οικογενεια και παιδια και τα εισοδηματικα μου αποθεματα φτανουν να καλυψουν 5-6 μηνες μονο σε περιπτωση που μεινω ανεργος.Ολα τα παραπανω ο εργοδοτης τα γνωριζει και στην ουσια με κραταει δεσμεο και με φορτωνει ολο και περισσοτερο.Πριν το πασχα εφτασα λιγο πριν την πορτα του ψυχιατρου απο το αγχος και την αυπνια καταφερα ομως να το διαχειριστω και μαλλον την γλιτωσα.Προσπαθω να ειμαι οσο ποιο χαλαρος γινετε και να μην σκεφτομε συνεχεια το κακο.Εχω τακτοποιησει πολλα πραγματα στο μυαλο μου και νιωθω πραγματικα καλυτερα.Για την δουλεια δεν εχω αποφασισει αν θα μεινω η θα φυγω τελικα αλλα υποσχεθηκα στον ευατο μου να μην τον ξαναφερω σε τετοιο σημειο που ειχα φτασει.Πανω απο ολα εγω και η οικογενεια.Δουλειες θα βρεθουν και αλλες.Καλη υπομονη και μην περνεις αποφασεις βιαστηκες οι οποιες θα μιλαει το αγχος και οχι εσυ για να μην το μετανοιωσεις αυριο μεθαυριο...

Τι κακό εχει η "πορτα του Ψυχιάτρου" ?

[Hazuki]

Απλά πρέπει να φύγεις, δουλεύεις εξάωρο με δουλειά για full+ ωράριο συν μισθό στα πατώματα. Καμιά δουλειά όποιος και να στην έχει δώσει δεν αξίζει παραπάνω από την ψυχική σου υγεία.

Ακόμα και συγγενής σου να ήταν, στην δουλειά είναι εργοδότης και δεν σε σέβεται. Δεν σε σέβεται γιατί ξέρει πόσα θέλει ένας άνθρωπος για να ζήσει στην Ελλάδα του 2019 και επιλέγει να βάζει το κέρδος του πάνω από εσένα.

Επίσης δεν βρίσκω το λόγο να πας να μιλήσεις μαζί του, οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, αν νοιαζόταν για τους υπαλλήλους τους, που στο κάτω κάτω είναι τα εργαλεία του, θα σου χε κάνει αύξηση ή θα σου έδινε καλύτερους όρους.

Το να πας εκεί να διαπραγματευτείς ένα πενηντάρικο παραπάνω το μήνα δεν αξίζει. Θες 8ωρο, πέντε μέρες εργασίας και γερή αναβάθμιση στον μισθό ότι μπορείς να πάρεις με τα προσόντα που έχεις.

Αυτά δεν θα στα δώσει ο συγκεκριμένος.

Στείλε βιογραφικά, αφού την έχεις βέβαιη την πρόσληψη ενημέρωσε ότι φεύγεις, αν χρειάζεται να εκπαιδεύσεις κάποιον το κάνεις και πας στην άλλη δουλειά.

Υπόψιν ότι υπάρχει αυτό το ωραίο κομμάτι στην εργατική νομοθεσία

https://www.e-forologia.gr/cms/viewContents.aspx?id=197413

Αναφορά σε κείμενο

Η προειδοποίηση του εργοδότη αποτελεί προϋπόθεση καταγγελίας της σύμβασης εργασίας από τον εργαζόμενο. Ωστόσο, σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 5β του Ν. 3899/2010, οι πρώτοι δώδεκα μήνες απασχόλησης λογίζονται ως δοκιμαστική περίοδος, κατά την οποία η σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί χωρίς προειδοποίηση, εκτός αν τα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά.

Συνεπώς, από το συνδυασμό των αρ. 4 του Ν. 2112/1920, 74 παρ. 2 του Ν. 3863/2010 και 17 παρ. 5β του Ν. 3899/2010 συνάγεται ότι, ο εργαζόμενος οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του για την καταγγελία της σύμβασής του, ως εξής:

1. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει δώδεκα μήνες έως δύο χρόνια, οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του μισό μήνα πριν την καταγγελία.
2. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει δύο χρόνια συμπληρωμένα έως πέντε χρόνια, οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του ένα μήνα πριν την καταγγελία.
3. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει πέντε χρόνια συμπληρωμένα έως δέκα χρόνια, οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του ενάμιση μήνα πριν την καταγγελία.
4. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει δέκα χρόνια συμπληρωμένα έως δέκα πέντε χρόνια, οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του δύο μήνες πριν την καταγγελία.
5. Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει δέκα πέντε χρόνια συμπληρωμένα έως είκοσι χρόνια, οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του δυόμιση μήνες πριν την καταγγελία.

Υπάλληλος που έχει υπηρετήσει πάνω από είκοσι χρόνια συμπληρωμένα, οφείλει να προειδοποιήσει τον εργοδότη του τρεις μήνες πριν την καταγγελία.

 

Γενικά δεν τηρείται, ο άλλος θα θέλει να σε διώξει το συντομότερο δυνατόν αλλά καλό είναι να το έχεις υπόψιν σου αν θες να είσαι τυπική ή ο φίλος είναι μνπανας.

Γενικά δυο εβδομάδες με ένα μήνα είναι καλός χρόνος.

Επεξ/σία 12 Ιουνίου 2019 από Hazuki

[Koeman]

Στον εργοδότη σου μιλάς καθαρά για λόγους επαγγελματικής ηθικής. Όπως ανέφερα ξεκάθαρα δεν ζητάς ευθεία αύξηση αλλά αναφέρεις με επιχειρήματα τους λόγους που δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας και προτείνεις αυτό που θεωρείς εσύ ως λύση. 

Προφανώς αν είστε τύπος στ @@ μου όλα, δεν σας υποχρεώνει κανείς να μιλήσετε σε κανέναν, σηκωθείτε και φύγετε είτε κατευθείαν είτε μόλις βρείτε δουλειά. Απλά δεν είναι ηθικό, για όποιον έχει αξία αυτή η έννοια.

Επεξ/σία 12 Ιουνίου 2019 από Koeman

[Jorvik]

Δεν θα σε συμβουλεψω τι θα κανεις απλα θα σου αναφερω τι εκανα εγω. Διαβασε τα μπορει να σε βοηθησουν μπορει και οχι.

Το 2015 επιασα δουλεια σε μια εταιρια ως Out of Box tester σε μια αποθηκη στον ασπροπυργο με μια Χ αμοιβη μηνιαιως. 

Το 2016 "αναβαθμιστηκα" σε τεχνικος πεδιου, που σημαινε οτι εκανα εγκαταστασεις και service σε ολη την ελλαδα. O μισθος το ιδιο και οι υπερωριες απληρωτες. Ζητησα αυξηση, τιποτα.

Το 2017 τα πραγματα ανεβασαν ρυθμους προκειμενου να πιανουν στοχους, μειωθηκαν οι παροχες, ειδικοτερα στα εκτος εδρας (χειροτερα ξενοδοχεια χωρις πρωινο, 25Ε/μερα για φαι, υπερωριες απληρωτες) παλι με τον ιδιο μισθο. Ζητησα αυξηση τιποτα. 

Οποτε εκανα γνωστο στον manager μου οτι πια θα αρχισω να ψαχνω αλλου δουλεια. Εβαλα στο LinkedIn profile μου "Open for new opportunities", (για μενα το linkedin ειναι σημαντικο και μου εχει ανοιξει πορτες), ξεκινησα να στελνω απειρα email σε δουλειες μεσω του ΕΤΑΙΡΙΚΟΥ email, ζητουσα αδεια ημερησια απο την κανονικη μου αδεια και οταν μου ζητουσαν τον λογο ελεγα ωμα οτι παω για συνεντευξη, και οταν βρηκα δουλεια εφυγα κυριος δινοντας τους τον χρονο να με αντικαταστησουν. Γιατι το εκανα αυτο; Γιατι αν η εταιρια με σεβοταν και ηθελε να επενδυσει πανω μου, θα μου εκανε αντιπροταση να μεινω. Δεν το εκανε και εγω τωρα δεν εχω στο πισω μερος του μυαλου μου οτι μπορει να εκανα λαθος επιλογη. 

Τωρα δουλευω σε καλυτερο περιβαλλον με διπλασιες απολαβες και σε μια εταιρια που εκτιμαει την προσφορα μου. 

Καλη τυχη!

[Djzan]

www.kariera.gr Και ξεκινα να στελνεις σε οσα θεωρεις οτι μπορεις να ανταπεξελθεις και το χεις.( ακομα και σε αυτα που δεν εχεις και ολα τα απαραιτητα δηθεν που ζητανε)

το να εισαι σε ενα χωρο που ειναι μη αποδοτικος καταρχας για σενα ειναι οτι χειροτερο.

good luck

[cd2matheos]

55 λεπτά πριν, xgol είπε

Τι κακό εχει η "πορτα του Ψυχιάτρου" ?

Κανενα απολυτως κακο.Αλλα για την δουλεια δεν λεει.....Υπαρχουν ποιο σοβαροι λογοι να φτασεις εκει.Αν εξαιτιας της δουλειας εφτασες σε σημειο να αναζητας βοηθεια για να ανταπεξελθεις τοτε σιγουρα ηρθε η ωρα να κανεις κατι αλλο στην ζωη σου.Αυτο πιστευω οτι θα συμβουλευε και ο καθε ειδικος σε καθε περιπτωση ειτε ειναι δουλεια ειτε προσωπικα.Εξαντλεις τις δυνατοτητες χωρις να βλαπτεις τον ευατο σου και αν δεν παει αλλο αλλαζεις παραστασεις.

[kogba]

ΑΝ έχεις φθάσει στο αμήν και είσαι ένα βήμα πριν να φύγεις, μίλησε στον εργοδότη σου, απλά και ωραία. 

Εξήγησε του ότι είσαι δυσαρεστημένη, κουρασμένη ψυχολογικά και σωματικά με τον ατελείωτο φόρτο εργασίας. Πες του στα ΙΣΑ ότι το χειρότερο είναι ότι η αχαριστία που δεν αναγνωρίζουν την προσπάθεια σου ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΌ με την ΚΟΠΡΟΣΥΝΗ των συναδέλφων σου. 

ΑΝ, λέμε αν, το αποφάσισες, ζητά επιτακτικά να μοιράζεται η δουλειά γιατί στο κάτω κάτω, τα ίδια χρήματα πληρώνεσαι και εσύ κι οι κοπροι. 

 

Υ.Γ.: εγώ άρχισα να τα λέω ευθέως σε συναδέλφους περίπου 1-2 χρόνια τώρα. Δεν μου καίγεται καρφί. Επίσης σε όποιον εξωτερικό ρωτήσει τι και πως, του εξηγώ την κοπροσυνη που υπάρχει στη δουλειά μου. ΔΕΝ πρόκειται να αλλάξει κάτι, στο λέω μετά βεβαιότητας, αλλά τουλάχιστον, τα βγάζω από μέσα μου και συνειδητά έχω μειώσει την αποδοτικότητα μου, πάλι πάνω του μέσου όρου φυσικά, αλλά τέρμα πια ο μακακας. Μην ρωτήσεις να σου πω που.

[katanas]

Γεια και από μένα πήγαινε άπλα και πες το αφεντικού σου πως η δουλειά που κάνεις δεν βγαίνει μόνο από ενα άτομο η να πάρει κάποιων ακόμη η να δώσει και στον διπλανό σου τπτ να κάνει αν σε ακούσει κάλως αλλιώς πετά αετό και εσύ έως να σου πει τπτ και πες του εγώ σας στα είπα δεν μπορώ να κάνω τα πάντα μονή μου ... δουλεύω και εγω για 520 ευρό και το σκέφτομαι πολύ σοβαρά να τα βροντήξω και να φύγω μας έχουν σαν σκλάβους και δεν μιλάμε νομίζω πως το ταμείο είναι 400 ευρώ .. να μου πεις 12 μήνες 8α το πάρεις να άλλα αν κάτσει στην ίδια δουλειά 8α μας τα φάει ο γιατρός...  

[kontinos]

Ξεκινα τηρωντας το 6ωρο και κανοντας τις εργασιες που προβλεπονται απο τη συμβαση σου. Εαν εισαι πωλητρια, δεν μπορεις να τρεχεις και τα γραφιστικα και τα social. Τεμπελα δεν εισαι απ'οσο καταλαβαινουμε, οποτε απλα δουλευε σε κανονικους ρυθμους ολο σου το 6ωρο, κι αν δεν προλαβαινεις και κατι και σου την λενε, απλα πες τους δεν προλαβαινω στην βαρδια μου αυτα που ζητατε. Εξηγησε τους οτι το να ασχολεισαι με πραγματα εκτος συμβασης για τα ιδια λεφτα ειναι παραχωρηση εκ μερους σου και οχι υποχρεωση. Σε καμια περιπτωση μην δεχτεις να υπογραψεις τροποποιημενη συμβαση γιατι χανεις τα κεκτημενα σου απο την προηγουμενη περιοδο εργασιας.

[bluesattack]

16 ώρες πριν, Error205 είπε

Δυστυχώς δεν υπάρχει περιθώριο να μείνω χωρίς δουλειά αφού με το ζόρι μένουν ελάχιστα χρήματα να μπουν στην άκρη, στην καλύτερη θα την έβγαζα ένα μήνα. Αύξηση δεν παίζει, το κάνει ξεκάθαρο με το να μας λέει διαρκώς ότι μας πληρώνει για να βγάζουμε τη δουλειά και δεν το κάνουμε σαν και παίρνουμε κανέναν εξωπραγματικό μισθό, ο βασικός είναι. Είναι σωστός ο δρόμος της απόλυσης; Δηλαδή να μην αποδίδω μέχρι να απολυθώ; Δεν θα έχει άσχημο αντίκτυπο στο βιογραφικό;

Δεν χρειαζεται να απολυθεις , για τον απλουστατο λογο οτι καλο ειναι να εχεις μια πορτα ανοιχτη .Πολυ απλα ψαχνεις να βρεις κατι αλλο.Το θα μαθευτει, προσεχε , δεν θα βρισκεις δουλεια κλπ ειναι...παπαριες , συνηθως κομματικες .Εξαωρος/η εισαι

Αν χρειαστει να παραιτηθεις θα του πεις οτι δυστυχως το ωραριο δεν φθανει για τις υποχρεωσεις και πρεπει να φυγεις , παρολο που εισαι ευχαριστημενος (και λοιπες σαλτσες ).Αν θες κανε μια φιλικη συζητηση για το ωραριο, απο τωρα..να υπαρχει.

[Plig88]

Φίλε μου όσο μπορείς άντεξε ,,,,, και κάνε τον μακακα ,, στο κάτω κάτω αν δεν βλέπεις μέλλον , γραφτους εκεί που δεν πιάνει μελάνι ,,, κάνε αυτό που μπορείς και τίποτα παραπάνω  , ή ζητα περισσότερα  χρήματα για αυτά που προσπάθειες εσυ παραπάνω ,, αλλά αν δεν αντέχεις , φύγε να ηρεμήσεις , όσο δύσκολα και να είναι γενικά τα πράγματα  κάτι καλύτερο θα βρεθεί ....φιλικά 

Επεξ/σία 12 Ιουνίου 2019 από Plig88

[gpolic]

Ενημέρωσε το αφεντικό οτι η δουλειά δεν βγαίνει. Καντο, ξανά και ξανά. Υπάρχει μια μικρη πιθανότητα να αλλάξει κατι.

Ταυτόχρονα μη χάνεις χρόνο, ξεκίνα να ψάχνεις ενεργά για κάτι άλλο.

Διαφορετικά θα παρουσιαστείς σε μια συνέντευξη, έχοντας στο μυαλό σου οτι έχεις ήδη δουλειά, και δεν είσαι σε απελπισία.

 

[ELTASSOS]

Πολυ κραξιμο στα αφεντικα αλλα ολοι οι εργαζομενοι  θα θελανε να ειναι αφεντικα, με τα ρισκα του τις σκοτουρες τα χρεη του, ενοικια φοροι ικα εφοριες φεσια...κλπ. Α ναι παρολα αυτα θα ηταν αφεντικα που δεν πιεζουν τον εργαζομενο δινουν αερα μισθους...και στο τελος εργαζομενοι και αφεντικα συναντωνται στον προθαλαμο του ιδιου  ψυχιατρειου ταυτοχρονα να παιρνουν τα ιδια χαπια...παιδια η εργασια ειναι χαρα χομπυ κατι σαν παιγνιδι και δινομαστε ανεξαρτητως ωρων, αμοιβων, δυσκολιων. Αν το δουμε σοβαρα / επαγγελματικα τοτε ψυχιατρος και νεκροθαφτης ειναι τα καλυτερα επαγγελματα....αν και εχουν και αυτοι τα θεματακια τους. Εχετε ακουσει "κορακι" να διαμαρτυρετε για συνθηκες ωραριο αμοιβη?