Πώς αποφασίσατε να παραιτηθείτε;

[*nenya*]

Μου θύμησες την δική μου παραίτηση...

Την γυροφερνα στο μυαλο μου περιπου 1μιση χρονο. Μου ειχαν αυξησει τις αρμοδιοτητες και με παρουσιαζαν ως υπευθυνη ενος συγκεκριμενου ποστου, εκανα υπερωριες απο μονη μου, περιμενα υπομονετικα μια λογικη αυξηση μισθου, δεν ερχοταν οποτε αποφασισα να την ζητησω, δεν πηρα ποτε απαντηση. Παραλληλα απ'την κουραση/αγχος/απογοητευση/νευρα παθαινα διαφορα προβληματα υγειας. Κι εκει καταλαβα οτι η σκατοδουλεια με επηρεαζε πολυ περισσοτερο απ'οσο επρεπε και η αξια μου δεν θα αναγνωριζοταν ποτε εκει μεσα. 

Αρχισα λοιπον τους τελευταίους 3-4 μηνες πριν την παραιτηση να στελνω συστηματικα στις εταιρείες του κλάδου (αφου ειχα πρωτα συμμαζέψει το βιογραφικο μου). Με το που έλαβα την θετικη απαντηση που τοσο λαχταρουσα συγκρατηθηκα και δεν δήλωσα αμεσως παραιτηση. Περασα τις συνεντευξεις στη νεα δουλεια και ευγενικα τους ζητησα να μου δωσουν λιγο χρονο ωστε να εκπαιδευσω ατομο στην εταιρεια που εργαζομουν πριν πιασω δουλεια σ'αυτους. 

Και ετσι εγινε. Ανακοινωσα παραιτηση και εδωσα περιθωριο 2 βδομαδες περιπου. Και φυσικα εκπαιδευσα ατομο στη θεση μου. Γιατι οσο σκατά μου φερθηκαν εκει μεσα τοσο κι εγω ηθελα να φυγω με ψηλα το κεφαλι και να μην εχουν να πουν τιποτα κακο για την εργασία μου. Η επιδίωξη απόλυσης θα με εκανε να ριξω πολυ χαμηλα το επιπεδο και δεν το ηθελα.

 

Σου ευχομαι να βρεις το κουραγιο, να σταθεις στα ποδια σου και να διεκδικησεις αυτα που θεωρείς οτι σου αξιζουν. Δεν ειμαστε δούλοι, είμαστε εργαζομενοι, ειμαστε επαγγελματιες, ειμαστε ανθρωποι. Κανεις δεν σε κραταει δεμενο.

[zeniath]

Αν επιτρέπεται από καθαρά θέμα απορίας σε τι κλάδο δουλεύεις;

6ωρο, άρα σε έχει με μισά ένσημα σωστά; Και βασικό δλδ; Γιατί έχουμε χάσει λίγο την μπάλα με τον βασικό, 535 είναι για 8ωρο ο κατώτατος, για εσένα πόσο πάει;

Πέρα από αυτά, άποψή μου ξεκίνα να στέλνεις βιογραφικά απανωτά. Ανάλογά με τον κλάδο που δουλεύεις εννοείται και πως θα στείλεις σε ανταγωνιστές αν υπάρχουν, εκεί είναι και οι πιθανότητες να σε πάρουν και τα περισσότερα λεφτά γιατί καλώς ή κακώς μόνο με το να πηγαίνεις απο ανταγωνιστή σε ανταγωνιστή θα δεις πραγματική αύξηση στον μισθό. Αυτά τα περί "πίστης" στην εταιρεία και κουραφέξαλα άσε τα στην άκρη, όπως αυτός θα σε απολύσει αν χρειαστεί όχι με 2 week notice period αλλά ούτε με μια μέρα, έτσι και εσύ κοίτα την πάρτη σου και μόνο.

Δεν συμφωνώ βέβαια με το να αφήνεις δουλειά και να φεύγεις, το θεωρώ ότι πιο λάθος και τουλάχιστον ανάλογα τον κλάδο που δουλεύεις είτε είσαι στα @@ σου και το κάνεις και δεν σε επηρεάζει, είτε το κάνεις και βγαίνει βρώμα στην αγορά ότι είσαι ξύστης και δεν θα σε πάρει κανείς γιατί δεν ακούγονται καλά λόγια για σένα.

Όπως και να έχει, στέλνε παντού, πήγαινε σε συνεντεύξεις και όταν βρεις, πες του έχετε γεια βρυσούλες πάω αλλού που με πληρώνουν καλύτερα.

[LouCi4er]

2 ώρες πριν, Error205 είπε

Kostasspil σε ευχαριστώ για την απάντηση. Μην με παρεξηγείς που ρωτάω, γενικά με αγχώνει το θέμα. Δυστυχώς πριν από αυτή τη δουλειά ήμουν μόνο σε άλλες δύο που ήταν σύμβασης ορισμένου χρόνου και μου είχε γίνει ερώτηση σε συνέντευξη γιατί δεν ανανεώθηκε η προηγούμενη.

Το κακό είναι ότι ξεκίνησα στη συγκεκριμένη δουλειά με πολλή όρεξη και επειδή ήθελα να με κρατήσουν δεν είχα θέση όρια, με αποτέλεσμα να μου ζητάνε πράγματα ακόμη κι μέσα στην άδεια μου κι εγώ να τα κάνω μέχρι που η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο και μόλις άρχισα να αντιδράω άρχισε και η δυσαρέσκεια.  Μείωση αποδοτικότητας διακρίνω ήδη, όπως και ψυχοσωματικά τα οποία ευτυχώς με βοήθεια ειδικού πλέον τα διαχειρίζομαι καλύτερα και ήταν και ο κύριος λόγος που άρχισα να σκέφτομαι την παραίτηση.

 

Xωρις να θελω να σε προσβαλλω και με την παραμικρη δοση ειρωνειας(το λεω γιατι ακριβως σαν εσενα ειμαι και εγω),το προβλημα εισαι εσυ και οχι η δουλεια ή το αφεντικο.Τα ιδια εκανα και εγω και ειμαι χωρις δουλεια απο τον Ιανουαριο διοτι μια Παρασκευη (αφου 3,5 χρονια δουλευα για 3 ατομα και πληρωνομουν για 1) μου γυρισε το μυαλο,πεταξα τον καφε στην μαπα του αφεντικου και του εριξα και 2-3 παναγιες.Εννοειτε απο Δευτερα δεν ξαναπηγα.Στην συγκεκριμενη δουλεια ομως ηταν αλλοι 2 υπαλληλοι,ενας που ειναι εκει 15 χρονια ο οποιος δεν δουλευει ποτε,του λεει το αφεντικο κανε αυτο ή εκεινο και εκεινος λεει βαριεμαι δεν το κανω.Ο αλλος ερχοταν για δουλεια τις μισες μερες του χρονου,τις αλλες μισες πηγαινε την κορη του στο γιατρο και ποτιζε τα χωραφια.Και εμενα εγω να πληρωνομαι 600€ τον μηνα,να κανω καθημερινα 60 χλμ για να παω στην δουλεια και να γυρισω(~150€ βενζινες),να καθομαι 2 μερες την εβδομαδα(Τριτη-Παρασκευη) 8 το πρωι με 9 το βραδυ,να κανω ντελιβερι,να πουλαω ανταλακτικα στον παγκο,να φτιαχνω υπολογιστες,εκτυπωτες,μηχανακια,αυτοκινητα(ολα της επιχειρησης),μεχρι να κοβω ξυλα σε διπλανο οικοπεδο με το αλυσοπριονο για το αφεντικο.Θα μου πεις τι δουλεια ειχες εσυ να τα κανεις ολα αυτα?Ελα που το αφεντικο τον ηξερα 30 χρονια και ειπα να μην φερνω αντιρρηση,στο χωριο τα σπιτια μας ειναι κολλητα, και εφτασε μια μερα να μου πει οτι δεν δουλευω αρκετα και δεν βοηθαω τον μαλακα τον συναδελφο που οταν του λεει να κανει κατι,εκεινος του λεει αφεντικο βαριεμαι.Ε ποσο να αντεξεις και ποσο αναγκη να εχεις τα χρηματα,εκεινη τη στιγμη μονο που δεν του εκοψα μπουνια.

Συγνωμη για το μακροσκελες,απλα ηθελα καπου να τα πω.Αυτο που πρεπει να κρατησεις ειναι οτι δεν εφταιγε το αφεντικο μου ή οι μαλακες οι συναδελφοι,εγω εφταιγα που δεν μιλουσα και οτι μου ελεγαν το εκτελουσα.Ετσι γινεται,οταν δεν μιλας σε εκμεταλευονται.Το βλεπω καθημερινα γυρω μου,οποιος εχει φιλοτιμο τον κλαινε οι ρεγγες.Σε πειραν χαμπαρι οτι εισαι φιλοτιμος/μη και σε εκμεταλευονται (οπως και εμενα).Το ποση αναγκη εχεις τα χρηματα δεν ξερω,το να βρεις δουλεια καπου αλλου χωρις να φυγεις απο την τωρινη δουλεια ειναι λιγο δυσκολο.Παντως αν φτασει η μερα που πας στην δουλεια με κρυα καρδια,εχει αρχισει η αντιστροφη μετρηση για απογειωση.Εγω στην θεση σου θα εφευγα,εσυ ομως ξερεις καλυτερα.

[christopher0016]

4 ώρες πριν, Error205 είπε

Καλησπέρα,

Πήρα το θάρρος να γράψω εδώ πρώτη φορά σαν μέλος αν και παρακολουθώ γενικά το φόρουμ, γιατί εδώ και καιρό με βασανίζει πολύ η σκέψη της παραίτησης. Κοντινά πρόσωπα αποφεύγουν γενικά το θέμα, λόγω των καιρών και μου συστήνουν να κάνω υπομονή. Παρόλα αυτά βλέπω τις αντοχές μου και τις ανοχές μου να μειώνονται διαρκώς. Παρότι προσπαθώ να ανταποκριθώ στην πίεση, ανάμεσα στις υποχρεώσεις εξυπηρέτησης πελατών, επιβαρύνομαι με επιπλέον καθήκοντα που διαρκώς αυξάνονται και δεν τα μοιράζομαι με τον συνάδελφο ο οποίος παραμένει κυρίως στο πρώτο κομμάτι. Παρόλα αυτά δέχομαι διαρκώς παρατηρήσεις για καθυστερήσεις για δουλειές γραφείου και μη, τις οποίες αδυνατώ να καλύψω εντός 6ώρου ενώ πρέπει να διακόπτω συνεχώς για να εξυπηρετήσω πελάτες. Ζω σε ένα μόνιμο άγχος, πιάνω τον εαυτό μου στο σπίτι να σκέφτομαι διαρκώς τη δουλειά και τι μπορεί να παρέλειψα ενώ πολλές φορές παίρνω δουλειά και στο σπίτι για να τελειώσει και σπαταλώ τον χρόνο ξεκούρασης μου. Μένω περισσότερη ώρα μετά το σχόλασμα (απλήρωτη) και πρόσφατα έπιασα τον εαυτό μου να πηγαίνει κρυφά μία ώρα νωρίτερα για να μπορέσω να μειώσω τον όγκο της δουλειάς στις κανονικές ώρες εργασίας μου. Παρόλα αυτά οι παρατηρήσεις και τα παράπονα δεν μειώνονται. Μιλάμε επίσης για μια εργασία στην οποία χρειάζεται μία ώρα με το αστικό από το σπίτι μου. Τα βλέπω όλα μαύρα ή είναι παντού έτσι;

Για εμένα πλέον είναι ξεκάθαρο ότι θέλω να παραιτηθώ. Δεν περιμένω να βρω κάτι με λιγότερη πίεση, αλλά νιώθω πως θα ήθελα να αναζητήσω κάτι άλλο,  να μπω κάπου που θα μπορέσω να τοποθετήσω κάποια όρια. Το πρόβλημα μου είναι ότι νιώθω πως ένα βαθμό προδίδω έναν εργοδότη που μου έδωσε μια ευκαιρία όταν κανένας άλλος δεν μου έδινε μετά από αρκετά χρόνια ανεργίας. Είναι λογικό να σκέφτομαι έτσι; Αυτή η σκέψη με αποτρέπει να στείλω βιογραφικό και σε μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου (εργάζομαι σε μικρομεσαία επιχείρηση) τις οποίες ο εργοδότης βλέπει ξεκάθαρα σαν εχθρό. Επίσης το θέμα μου είναι, αν το κάνω και στείλω βιογραφικά σε εταιρίες συνεργατών είναι εύκολο να ενημερωθεί ο εργοδότης; Δεν θα ήθελα να ανακοινώσω παραίτηση πριν βρω κάτι νέο καθώς δεν υπάρχει οικονομικό περιθώριο αλλά φοβάμαι την απόλυση αν τυχόν μαθευτεί. Από την εμπειρία σας τι ξέρετε; Υπάρχει περίπτωση κάποιος που έχει λάβει το βιογραφικό να ενημερώσει;

Εσας τι σας έκανε να παραιτηθείτε; Ποιοι είναι βασικοί οι παραπάνω λόγοι; Ευχαριστώ και συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.

Ξεκινά να στέλνεις βιογραφικά . Δεν νομίζω να υπάρχει περίπτωση να μάθει ο εργοδότης σού ότι στέλνεις βιογραφικά , και με ποιόν τρόπο να το μάθει;;  Και να το μάθει τι έγινε;; Του λες τους λόγους που ψάχνεις κάτι άλλο.

από την στιγμή που πλέον δεν είσαι ευχαριστημένη , άρχισε να ψάχνεις το κάτι καλύτερο. Δεν χρειάζεται να φοβάσαι κάτι. 

όσο ψάχνεις σίγουρα κάποια στιγμή θα βρεθεί το κάτι καλύτερο. 

Μπορείς να μιλήσεις στον εργοδότη σου λέγοντας σου τα παράπονα σου Με ωραίο τρόπο , εάν είναι τύπος που δεν παίρνει από λόγια απλά ψάξε το κάτι καλύτερο.

επίσης  μπορείς να χαλαρώσεις λίγο αφού και που δουλεύεις παραπάνω, δεν υπάρχει καμία αναγνώριση παρά μόνο γκρίνια . Τότε δεν αξίζει  με τίποτα να χαλιεσαι.

 Έχω φύγει από δουλειές  γιατί δεν μου άρεσε το κλίμα ..αλλά με έπαιρνε να το κάνω γιατί ήδη είχα εξασφαλίσει άλλη δουλειά.  Μεγάλη ικανοποίηση να φεύγεις από κάπου που δεν σου αρέσει η όλη κατάσταση. 

Προέχει η ψυχική μας υγεία. Η δουλειά είναι ένα μέσο για να έχουμε λεφτά να επιβιώνουμε , όχι  να μας βγάζουν την πίστη για την επιχείρηση τους γεμίζοντας μας ανχος πίεση Κτλπ κτλπ . Πάντα υπάρχει   το κάτι καλύτερο!  Αρκεί να το κυνηγήσουμε .

Επεξ/σία 12 Ιουνίου 2019 από christopher0016

[Επισκέπτης]

3 ώρες πριν, *nenya* είπε

Μου θύμησες την δική μου παραίτηση...

Την γυροφερνα στο μυαλο μου περιπου 1μιση χρονο. Μου ειχαν αυξησει τις αρμοδιοτητες και με παρουσιαζαν ως υπευθυνη ενος συγκεκριμενου ποστου, εκανα υπερωριες απο μονη μου, περιμενα υπομονετικα μια λογικη αυξηση μισθου, δεν ερχοταν οποτε αποφασισα να την ζητησω, δεν πηρα ποτε απαντηση. Παραλληλα απ'την κουραση/αγχος/απογοητευση/νευρα παθαινα διαφορα προβληματα υγειας. Κι εκει καταλαβα οτι η σκατοδουλεια με επηρεαζε πολυ περισσοτερο απ'οσο επρεπε και η αξια μου δεν θα αναγνωριζοταν ποτε εκει μεσα. 

Αρχισα λοιπον τους τελευταίους 3-4 μηνες πριν την παραιτηση να στελνω συστηματικα στις εταιρείες του κλάδου (αφου ειχα πρωτα συμμαζέψει το βιογραφικο μου). Με το που έλαβα την θετικη απαντηση που τοσο λαχταρουσα συγκρατηθηκα και δεν δήλωσα αμεσως παραιτηση. Περασα τις συνεντευξεις στη νεα δουλεια και ευγενικα τους ζητησα να μου δωσουν λιγο χρονο ωστε να εκπαιδευσω ατομο στην εταιρεια που εργαζομουν πριν πιασω δουλεια σ'αυτους. 

Και ετσι εγινε. Ανακοινωσα παραιτηση και εδωσα περιθωριο 2 βδομαδες περιπου. Και φυσικα εκπαιδευσα ατομο στη θεση μου. Γιατι οσο σκατά μου φερθηκαν εκει μεσα τοσο κι εγω ηθελα να φυγω με ψηλα το κεφαλι και να μην εχουν να πουν τιποτα κακο για την εργασία μου. Η επιδίωξη απόλυσης θα με εκανε να ριξω πολυ χαμηλα το επιπεδο και δεν το ηθελα.

Σου ευχομαι να βρεις το κουραγιο, να σταθεις στα ποδια σου και να διεκδικησεις αυτα που θεωρείς οτι σου αξιζουν. Δεν ειμαστε δούλοι, είμαστε εργαζομενοι, ειμαστε επαγγελματιες, ειμαστε ανθρωποι. Κανεις δεν σε κραταει δεμενο.

Ίσως θα μπορούσατε να κάνετε τη κουβέντα αυτή με τον προϊστάμενο.

Εάν είστε σίγουρος ότι είστε καλός στη δουλειά σας και οι παρατηρήσεις δεν είναι γιατί κάτι έχετε ξεχάσει, κάτι δεν έχετε κάνει σωστά, μιλήστε μαζί του. Εάν είστε καλός στη δουλειά σας και σας έχουν δωθεί περισσότερες ευθύνες για τον λόγο αυτόν, πείτε του οτι οι περισσότερες ευθύνες και ο περισσότερος φόρτος εργασίας θα πρέπει να συνεπάγεταιμε με κάποια αύξηση μισθού.

[asemnos]

Αν και τα ειπαν όλα οι προλαλησαντες, θα προσθεσω το εξης: καμια εργασια, ο,τι αποδοχες και να εχει κανεις από αυτην, κανενας εργοδότης, κανενα καθήκον και γενικοτερα τιποτα δεν είναι σημαντικοτερο από την ψυχικη μας ηρεμια και υγεια. Ανεφερες ότι δεχεσαι τη βοηθεια ειδικου, φανταζομαι ψυχολογου, για να διαχειριστείς όλα αυτό αφου σου βγηκε σε ψυχοσωματικο. Σηκω και φυγε γρηγορα. Μια άλλη δουλεια αργα η γρηγορα, με τον ένα τροπο η με τον άλλο, θα βρεις. 

[basilis_k6]

Κατεβασε ρυθμους. Να θυμασαι σε οποια δουλεια πας να δουλευεις οσο και οι αλλοι γυρω σου. Οχι παραπανω. Δυστυχως πολλοι υπεραποδιδουν και οφελος απο αυτο εχει μονο το αφεντικό. Ουτε καν οι πελατες. Αν ολοι δουλευουν οσο πρεπει, θα υπαρχει και το αντίστοιχο προσωπικο. Αν κάποιοι δουλεύουν για 3 ατομα τρωνε δουλεια κάποιων ανεργων και δεν πληρώνονται κιολας. 

Επισης να θυμασαι οτι σε ΟΛΕΣ τις δουλειες υπαρχει αυτος που μολις δει καποιον να τρεχει αρχιζει να χαλαρώνει και να του φορτωνει δουλειά. Εννοειτε οτι μετα το αφεντικο περιμενει απο σενα να ειναι ολα αψογα γιατι "ο αλλος τοσο μπορει, εσυ εισαι καλος". 

[ELTASSOS]

Οποιος αισθανεται οτι υποαμοιβεται ειναι τεμπελης η εχει ψυχολογικα...και απλα εισπραττει αυτα που αποδιδει. Οσο για τα ψυχωματικα που λετε νομιζετε οτι 200 300 500 ευρω θα τα επιλυσουν?..το αγχος για τη δουλεια παντα θα υπαρχει ανεξαρτητως αμοιβης. Ειναι θεμα χαρακτηρος.

[Επισκέπτης]

Καλημέρα. Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ όλους για τις απαντήσεις σας.

8 ώρες πριν, *nenya* είπε

Σου ευχομαι να βρεις το κουραγιο, να σταθεις στα ποδια σου και να διεκδικησεις αυτα που θεωρείς οτι σου αξιζουν. Δεν ειμαστε δούλοι, είμαστε εργαζομενοι, ειμαστε επαγγελματιες, ειμαστε ανθρωποι. Κανεις δεν σε κραταει δεμενο.

Βλέπω παρόμοια συμπτώματα που επηρεάζουν κι εμένα στην προσωπική ζωή. Συμφωνώ πάντως ότι κι εγώ δεν θα ήθελα να φύγω μια μέρα παρατώντας χωρίς προειδοποίηση γιατί υπάρχουν κομμάτια τα οποία ο συνάδελφος δεν έχει εκπαιδευτεί και σε άλλα που δεν έχει τις γνώσεις να τα καλύψει οπότε φαντάζομαι ότι θα υπάρξει αντικατάσταση με κάποιο άλλο άτομο.

8 ώρες πριν, zeniath είπε

Αν επιτρέπεται από καθαρά θέμα απορίας σε τι κλάδο δουλεύεις;

6ωρο, άρα σε έχει με μισά ένσημα σωστά; Και βασικό δλδ; Γιατί έχουμε χάσει λίγο την μπάλα με τον βασικό, 535 είναι για 8ωρο ο κατώτατος, για εσένα πόσο πάει;

Σε λιανικές πωλήσεις ηλεκτρικών συσκευών μικρομεσαίας επιχείρισης, αλλά ταυτόχρονα κάνω ό,τι δουλειά γραφείου έχει η επιχείρηση, από αρχειοθέτηση και μέχρι διαχείριση social media και e-shop, δημιουργία εβδομαδιαίου ενημερωτικού, γραφιστικού υλικού και αρκετά άλλα. Ο βασικός με την τελευταία μικροαύξηση είναι γύρω στα 400 καθαρά. 

8 ώρες πριν, LouCi4er είπε

Xωρις να θελω να σε προσβαλλω και με την παραμικρη δοση ειρωνειας(το λεω γιατι ακριβως σαν εσενα ειμαι και εγω),το προβλημα εισαι εσυ και οχι η δουλεια ή το αφεντικο.

Το αναγνωρίζω αυτό και κατανοώ όλα όσα έγραψες στο κείμενο σου. Ξέρω ότι δεν έχω βάλει όρια και δυστυχώς επειδή δεν έχω πολύ δυναμικό χαρακτήρα ελάχιστες φορές τόλμησα να διαμαρτυρηθώ και πάλι με όσο πιο ωραίο τρόπο μπορούσα. Πλέον καταλαβαίνω ότι δεν έλεγα ποτέ όχι σε τίποτα, ακόμη και σε αγγαρείες που μου πάσαραν εν ώρα εργασίας για γνωστούς / συγγενείς του αφεντικού βλέπω ότι πατάνε πάνω σε αυτό και δεν τους νοιάζει. Είναι ξεκάθαρα και δικό μου θέμα, απλώς κάπου νιώθεις κι εσύ σαν δούλος από ένα σημείο και μετά επειδή σου δίνουν έναν βασικό μισθό που ίσα ίσα τα βγάζεις πέρα. 

4 ώρες πριν, asemnos είπε

Αν και τα ειπαν όλα οι προλαλησαντες, θα προσθεσω το εξης: καμια εργασια, ο,τι αποδοχες και να εχει κανεις από αυτην, κανενας εργοδότης, κανενα καθήκον και γενικοτερα τιποτα δεν είναι σημαντικοτερο από την ψυχικη μας ηρεμια και υγεια. Ανεφερες ότι δεχεσαι τη βοηθεια ειδικου, φανταζομαι ψυχολογου, για να διαχειριστείς όλα αυτό αφου σου βγηκε σε ψυχοσωματικο. Σηκω και φυγε γρηγορα. Μια άλλη δουλεια αργα η γρηγορα, με τον ένα τροπο η με τον άλλο, θα βρεις. 

Ναι, είδα ψυχολόγο για ένα διάστημα, αραιές συνεδρίες γιατί λόγω των οικονομικών δεν μπορούσα παραπάνω. Όπως και να έχει με βοήθησε να διαχειριστώ λίγο καλύτερα κάποια πράγματα γιατί η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, με κρίσεις άγχους μέσα στο λεωφορείο και γενικά απομόνωση από τους γύρω. Δεν έφταιγε μόνο η δουλειά αλλά ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας. Γενικά δεν ντρέπομαι πλέον να το πω, παρότι στις αρχές όταν το ανέφερα πολλοί μιλούσαν για απλή αδυναμία χαρακτήρα.

Σας ευχαριστώ πάντως παιδιά για όλες τις απόψεις σας. Δίσταζα αρκετά μετρώντας διάφορους παράγοντες στο μυαλό μου, πλέον βλέπω ότι και άλλοι έχουν περάσει από κάτι παρόμοιο και δεν είναι όλα μέσα στο μυαλό μου. Θα προσπαθήσω να βρω κάτι νέο χωρίς τους αρχικούς ενδοιασμούς, ακόμη και αν πρόκειται για 4ωρο ή για κάποιον άλλον κλάδο. Δυστυχώς φέτος δεν τόλμησα να τα βροντήξω όλα και να φύγω ενώ μου είχε γίνει πρόταση για σεζόν αρχές της Άνοιξης. Πιστεύω πως θα αρχίσω να ψάχνω πιο εντατικά για κάτι άλλο.

 

[Imola]

13 ώρες πριν, Error205 είπε

Καλησπέρα,

Πήρα το θάρρος να γράψω εδώ πρώτη φορά σαν μέλος αν και παρακολουθώ γενικά το φόρουμ, γιατί εδώ και καιρό με βασανίζει πολύ η σκέψη της παραίτησης. Κοντινά πρόσωπα αποφεύγουν γενικά το θέμα, λόγω των καιρών και μου συστήνουν να κάνω υπομονή. Παρόλα αυτά βλέπω τις αντοχές μου και τις ανοχές μου να μειώνονται διαρκώς. Παρότι προσπαθώ να ανταποκριθώ στην πίεση, ανάμεσα στις υποχρεώσεις εξυπηρέτησης πελατών, επιβαρύνομαι με επιπλέον καθήκοντα που διαρκώς αυξάνονται και δεν τα μοιράζομαι με τον συνάδελφο ο οποίος παραμένει κυρίως στο πρώτο κομμάτι. Παρόλα αυτά δέχομαι διαρκώς παρατηρήσεις για καθυστερήσεις για δουλειές γραφείου και μη, τις οποίες αδυνατώ να καλύψω εντός 6ώρου ενώ πρέπει να διακόπτω συνεχώς για να εξυπηρετήσω πελάτες. Ζω σε ένα μόνιμο άγχος, πιάνω τον εαυτό μου στο σπίτι να σκέφτομαι διαρκώς τη δουλειά και τι μπορεί να παρέλειψα ενώ πολλές φορές παίρνω δουλειά και στο σπίτι για να τελειώσει και σπαταλώ τον χρόνο ξεκούρασης μου. Μένω περισσότερη ώρα μετά το σχόλασμα (απλήρωτη) και πρόσφατα έπιασα τον εαυτό μου να πηγαίνει κρυφά μία ώρα νωρίτερα για να μπορέσω να μειώσω τον όγκο της δουλειάς στις κανονικές ώρες εργασίας μου. Παρόλα αυτά οι παρατηρήσεις και τα παράπονα δεν μειώνονται. Μιλάμε επίσης για μια εργασία στην οποία χρειάζεται μία ώρα με το αστικό από το σπίτι μου. Τα βλέπω όλα μαύρα ή είναι παντού έτσι;

Για εμένα πλέον είναι ξεκάθαρο ότι θέλω να παραιτηθώ. Δεν περιμένω να βρω κάτι με λιγότερη πίεση, αλλά νιώθω πως θα ήθελα να αναζητήσω κάτι άλλο,  να μπω κάπου που θα μπορέσω να τοποθετήσω κάποια όρια. Το πρόβλημα μου είναι ότι νιώθω πως ένα βαθμό προδίδω έναν εργοδότη που μου έδωσε μια ευκαιρία όταν κανένας άλλος δεν μου έδινε μετά από αρκετά χρόνια ανεργίας. Είναι λογικό να σκέφτομαι έτσι; Αυτή η σκέψη με αποτρέπει να στείλω βιογραφικό και σε μεγαλύτερες εταιρίες του κλάδου (εργάζομαι σε μικρομεσαία επιχείρηση) τις οποίες ο εργοδότης βλέπει ξεκάθαρα σαν εχθρό. Επίσης το θέμα μου είναι, αν το κάνω και στείλω βιογραφικά σε εταιρίες συνεργατών είναι εύκολο να ενημερωθεί ο εργοδότης; Δεν θα ήθελα να ανακοινώσω παραίτηση πριν βρω κάτι νέο καθώς δεν υπάρχει οικονομικό περιθώριο αλλά φοβάμαι την απόλυση αν τυχόν μαθευτεί. Από την εμπειρία σας τι ξέρετε; Υπάρχει περίπτωση κάποιος που έχει λάβει το βιογραφικό να ενημερώσει;

Εσας τι σας έκανε να παραιτηθείτε; Ποιοι είναι βασικοί οι παραπάνω λόγοι; Ευχαριστώ και συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.

Απο το γραπτό σου δείχνεις άπειρος και αθώος άνθρωπος. Κράτα το αυτό. Έχεις όμως ψυχοσωματικά αλλά διυλίζεις τον κώνωπα και καταπίνεις την κάμηλον. Σταμάτα το αυτό. Σου έχω νέα. Ξύπνα. Σουλούπωσε το βιογραφικό, έξυπνο πρωτότυπο και λιτό. Και ξεκίνα την νέα σου πορεία χωρίς να κοιτάς πίσω και να ασχολείσαι με το τι και το πως και το γιατί όσον αφορά τον τωρινό σου εργοδότη. Βρες αλλού δουλειά, άλλαξε όσα μπορείς (και παράτα και τον ψυχολόγο...).

[spectaculator]

Απλά ψάχνεις δουλειά αλλού. Όταν με το καλό βρεις, φεύγεις (όμορφα και ήρεμα γιατί ο κόσμος είναι πολύ μικρός, η ρόδα γυρίζει, κλπ) και κάνεις νέα αρχή.

[zaf_4]

Καλημέρα δεν περίμενα να δω αυτό το ποστ και να πω με χαροποιεί από την μια γιατί λέω ρε συ δεν είμαι η μόνη! Ναι δυστυχώς ο ιδιωτικός τομέας είναι αβυσσαλέος, δουλεύεις για παραπάνω χρήματα, σου κολλάνε λιγότερα ένσημα και αν σου αρέσει. Εγώ προσωπικά δουλεύω σχεδόν 6 χρόνια σε τεχνική εταιρεία ως υπάλληλος γραφείου, άσχετα με τις σπουδές μου. Το τι έχω περάσει και εννοώ ψυχολογικά δεν λέγεται. Είναι μικρή επιχείρηση οπότε έχουμε και λέμε: Δουλεύω 44-45 ώρες την εβδομάδα από Δευτέρα μέχρι Σάββατο μέχρι πέρυσι για 450 ευρώ και 500 τώρα. Ήμουν φυσικά δυσαρεστημένη γιατί κάνω τα πάντα εκεί μέσα, για την οικογένεια του, τον πατέρα του που ειλικρινά τον μισώ θανάσιμα (με στέλνει για γιατρούς, φάρμακα, φυτά, ψώνια ότι  μπορείς να φανταστείς και μου μιλάει λες και του ανήκω, εννοείται ότι έχουμε έρθει σε καβγάδες κατά καιρούς). Βγαίνω έξω για δουλειές όπως προείπα με δική μου βενζίνη, πληρώνω λογαριασμούς για τους τεχνικούς μας. Ότι σκεφτείς, το κάνω. Σίγουρα με έχει επηρεάσει η κακή σχέση που έχω με τον πατέρα του εργοδότη, αλλά φέτος με την αύξηση του βασικού ενώ με δήλωνε και πάλι λιγότερα νομίζω 34 ώρες ανέβηκε 54 ευρώ λόγω τριετίες που έχω. Το συζήτησα για να παραμείνει το ποσό εφόσον στην τράπεζα δεν τα έβλεπα, δεν δέχτηκε αλλά ούτε και μείωση ωραρίου μου, να μην δουλεύω τα Σάββατα τουλάχιστον. Ουσιαστικά ένιωσα ότι δεν με υπολογίζει, δεν έχω την πίεση που αναφέρεις ή το άγχος αλλά μένω σε μια δουλειά που δεν μ αρέσει.

Εδώ και 1,5 χρόνο ψάχνω και είχα πάει σε συνεντεύξεις, αλλά πάντα ήθελα κάτι που να με βολεύει γιατί ταυτόχρονα σπουδάζω σε ΙΕΚ κάτι που αγαπάω και θέλω να πάρω την πιστοποίηση.  Μετά από 3,4   συνεντεύξεις που πήγα, είμαι σε διαδικασία να φύγω εφόσον η επόμενη σύμβαση γίνει, ώστε να είμαι καλυμμένη οικονομικά. Τα λεφτά δεν είναι πολλά παραπάνω και εδώ για αρχή 8ωρο με θέλουν αλλά 4ωρο ένσημα (δυστυχώς στην επαρχία μόνο τέτοιες συμβάσεις βρίσκω). Αλλά είναι ο βασικός καθαρά και δεν θα δουλεύω Σάββατα.  Η δουλειά είναι πιο κοντά σε μένα πάνω στην πληροφορική οπότε είπα να ρισκάρω και ότι είναι να γίνει θα γίνει. Λέω εάν στραβώσει κάτι, πας σεζόν του χρόνου και ψάχνεσαι μετά. Γιατί το παν είναι να αισθάνεσαι καλά μέσα σου, καμία δουλειά δεν είναι τέλεια αλλά όσο μεγαλώνουμε πρέπει να διεκδικούμε περισσότερα. Εύχομαι να βρεις γρήγορα μια δουλειά και να σηκωθείς να φύγεις, θα ηρεμήσεις είμαι σίγουρη.

10 ώρες πριν, zeniath είπε

Αν επιτρέπεται από καθαρά θέμα απορίας σε τι κλάδο δουλεύεις;

6ωρο, άρα σε έχει με μισά ένσημα σωστά; Και βασικό δλδ; Γιατί έχουμε χάσει λίγο την μπάλα με τον βασικό, 535 είναι για 8ωρο ο κατώτατος, για εσένα πόσο πάει;

 

απλά ν απαντήσω στο 6ωρο κανονικά ένσημα παίρνεις όσο και στο 8ωρο. Και στο 4ωρο το ίδιο αρκεί να δουλεύεις 5 ή 6 μέρες την εβδομάδα. 25 ένσημα είναι

Επεξ/σία 12 Ιουνίου 2019 από zaf_4

[nyne]

2 ώρες πριν, ELTASSOS είπε

Οποιος αισθανεται οτι υποαμοιβεται ειναι τεμπελης η εχει ψυχολογικα...και απλα εισπραττει αυτα που αποδιδει. Οσο για τα ψυχωματικα που λετε νομιζετε οτι 200 300 500 ευρω θα τα επιλυσουν?..το αγχος για τη δουλεια παντα θα υπαρχει ανεξαρτητως αμοιβης. Ειναι θεμα χαρακτηρος.

Μηπως σε λενε Κυριακο Μητσοτακη ?

[oikonikos]

13 ώρες πριν, bopeniti είπε

Δουλευα σε εταιρια στο εξωτερικο που ειχε να κανει με τηλεφωνα. Μια μερα ενα ωραιο πρωι πηρα τηλεφωνο στο σπιτι μου στην ελλαδα, αδιαφοροντας για τον manager που ηταν διπλα μου. 

Επεσαν τα μαιλς και μου κλεισανε ενα meeting κατα τις 3. Πηγα εκει και εφαγα κραξιμο οτι δεν πρεπει να παιρνω τηλεφωνο σε γραμμη εκτος δουλειας, ακουστε το λογο!!! γιατι λεει η εταιρια πληρωνει!!!! Φυσικα δεν ειπα τιποτα γιατι ξερω οτι οι γραμμες ολες ηταν voip δηλαδη τζαμπα αλλα το καταπια.

Μαζεψα τα πραγματακια μου και περιμενα μεχρι την μερα την πληρωμης. Μπηκε ο μισθος και μπηκα στο αεροπλανο και γυρισα ελλαδα. Ακομα με ψαχνουν χαχαχα (ειμαι ατομο που δουλευει απο χομπι, οικονομικα ειμαι ανετος και δε σηκωνω πολλα πολλα)

Σαρκοβόρο τέρας.

Χομπίστας

[pral13]

Λέγεται σύνδρομο της Στοκχόλμης. Όσο και να σε σκίζει το αφεντικό σου, για κάποιο λόγο μένεις σαν μαζόχα. Αν αντέχεις στείλε παντού βιογραφικά πριν φύγεις και μόλις βρεις κάτι χαιρέτα.