Προβλήματα με τη σχολή μου

[G99Jack]

9 λεπτά πριν, GeoMak7 είπε

και δε ντρεπεσαι να σε χαρτζιλικωνουν για να βγεις ; 

Όχι γιατί έχω τους φίλους μου που είναι στα ίδια. Για παράδειγμα ένας δούλευε σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό ως τεχνικός (το ίδιο λύκειο τελειώσαμε) ως πρακτική από τα ΚΕΚ αλλά δεν έλαβε ευρώ άρα πάλι οι γονείς του δίνουν λεφτά

Με λίγα λόγια όχι δεν ντρέπομαι αλλά αν θέλω να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό ναι σίγουρα

17 λεπτά πριν, gronk είπε

Η πληροφορική είναι 20% η σχολή και 80% πόσο θα το ψάξεις και θα διαβάσεις μόνος σου. Αν δεν σου αρέσει σαν αντικείμενο, άστο. Στο λένε εδώ με τη λογική ότι θα έχεις ένα χαρτί στα χέρια σου κοκ. Για εμένα αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Γενικά φίλε μου, θες ένα διάλειμμα να βάλεις τα πράγματα κάτω. Εδώ ο καθένας θα σου πει κάτι διαφορετικό και θα σε μπερδέψει στο τέλος επειδή και εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις τι θες.

Αν μου επιτρέπεις οι μέρες σου πως περνάνε;

Αυτό ισχύει όντως γιατί αυτά που μαθαίνεις είναι μια εισαγωγή με λίγα λόγια και σου χρησιμεύουν σαν βάσεις για να προσθέσει και άλλες γνώσεις κάποιος

Τα έχω βάλει κάτω και έχω να πιάσω δουλειά ή να τελειώσω τη σχολή.

Αυτό που με απασχολεί στο πρώτο είναι για πόσο μπορώ να ζήσω με τον κατώτατο μισθό; Είμαι νέος σίγουρα αλλά κάποια στιγμή θα πάψω να είμαι και το να πάρω αύξηση μισθού ακούγεται σαν ατάκα από άλλη εποχή

5 λεπτά πριν, spectaculator είπε

Αν έχεις εναλλακτική τότε παράτα τη σχολή. Αν όχι πίεσε τον εαυτό σου όσο δεν πάει! Δεν είναι και κάτι το τρομερό. Πόσα χρόνια είναι το τμήμα σου;

Κανονικά 4 είναι αλλά με το πανεπιστήμιο που κάνουν θα πάει παραπάνω και θα αλλάξουν πολλά 

[ManFromEarth]

5 λεπτά πριν, G99Jack είπε

Κοίταξε να δεις εντάξει θα χάνω άπειρο χρόνο με τα λεωφορεία κλπ αλλά ας πούμε αυτό το ξεπερνάνε για πόσο θα μπορώ να δουλεύω με τα τωρινά δεδομένα; Όσο μένω με τους γονείς μου όλα ωραία αλλά μετά τι; Αν υπάρχει προοπτική για εξέλιξη ναι είμαι μέσα 100% αλλά μου φαίνεται λίγο δύσκολο

Αν ειχες μια οποιαδηποτε δουλεια και το ελεγες αυτο θα το δεχομουν. Επειδη ομως οπως μας ειπες εισαι εδω και χρονια σε φαση που "κοπροσκυλιαζεις", το να απορριπτεις την δουλεια επειδη δεν εχει προοπτικες εξελιξης σημαινει ενα πραγμα: τεμπελια.

Θα κλεισω με αλλη μια παροιμια που νομιζω σου ταιριαζει γαντι.

Οποιος δεν θελει να ζυμωσει, πεντε μερες κοσκινιζει.

Καλη συνεχεια!

[G99Jack]

18 λεπτά πριν, GeoMak7 είπε

α) η ζωη ειναι ωραια & εχει τρομερες απολαυσεις. δυστυχως για εσενα, πρεπει να κοπιασεις αρκετα αν δεν εισαι τυχερος. φυσικα και τυχερος να ησουν, αυτο καποτε εξαντλειται.

β) αν ηθελες να σοβαρευτεις, θα δουλευες ηδη σεζον στο νησι & δε θα κλαψουριζες (για να πεισεις τον εαυτο σου & μονο) στο ινσομνια. επισης, το μοναδικο σου προβλημα ειναι το πως θα πεις στους γονεις οτι εισαι κοπριτης & δε διαβαζες κι αρα εμεινες πισω στη σχολη. 

μπορεις να τα ανατρεψεις ολα αυτα γιατι ως γνωστον ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. το θεμα ειναι οτι αυτα που διαβαζω μου δειχνουν ανθρωπο τεμπελακο & δυστυχως φταινε οι γυρω σου κι οχι εσυ γι'αυτο το σεναριο που βιωνεις.

Α) συμφωνώ απόλυτα σε όλα 

Β)Δεν μπορώ απλά να πάρω τηλέφωνο έναν εργοδότη και να του πω έρχομαι να δουλέψω μακάρι να ήταν έτσι απλά. Έχω στείλει πολλά βιογραφικά γιατί οι γονείς μου με έβαλαν κάτω και είπαν ότι πρέπει να ψάχνομαι (και καλά έκαναν) απλά σχεδόν κανείς δε θέλει έναν απόφοιτο λυκείου. Παραδέχομαι ότι μερικές φορές δεν ήθελα τη δουλειά και έκανα αίτηση έτσι από συνήθεια. Όμως οπότε με καλούσαν για συνέντευξη πήγαινα ενημερωμένος

Είμαι τεμπέλης ναι αυτό το παραδέχομαι αλλά όπως είπα και πιο πάνω προσπαθώ να αλλάξω

[GoMaR]

μου θυμιζεις ανθρωπους που δε πανε για συνεντευξη γιατι πιστευουν οτι θα τους πουνε βασικο μισθο.

[Narayan]

47 λεπτά πριν, G99Jack είπε

Κοίταξε να δεις κατά εμέ τέτοιου τύπου απαντήσεις είναι ανοησίες. Είναι σαν να σου λέει κάποιος ότι έχει κατάθλιψη και να του λες σταματά να είσαι λυπημένος 

Δεν είναι καθόλου το ίδιο. Κοινωνική ζωή έχεις άρα ψυχικά και σωματικά είσαι άρτιος, απλά έχεις μάθει σε μία κατάσταση όπου όλα γίνονται για σένα χωρίς να κάνεις το παραμικρό και αυτή τη στιγμή όσο και αν υποστηρίζεις το αντίθετο, ΔΕΝ θέλεις να αλλάξει. 

Πρώτο βήμα, ή ξεκίνα να παρακολουθείς ΌΛΑ τα μαθήματα και προσπάθησε να τα περάσεις στην επόμενη εξεταστική (για αυτό σου δίνουν χρήματα οι δικοί σου, είναι η "δουλειά" σου), ή παράτα τη σχολή και βρες μιά δουλειά -οποιαδήποτε δουλειά- και κάνε την σωστά.

Ήδη είσαι σε αρκετά δυσμενή θέση και όσο το αφήνεις γίνεται χειρότερα, φαντάζεσαι να μάθουν οι δικοί σου τι κάνεις και να σε ξεκόψουν τελείως οικονομικά; Πως θα ζήσεις τότε;

[G99Jack]

6 λεπτά πριν, ManFromEarth είπε

Αν ειχες μια οποιαδηποτε δουλεια και το ελεγες αυτο θα το δεχομουν. Επειδη ομως οπως μας ειπες εισαι εδω και χρονια σε φαση που "κοπροσκυλιαζεις", το να απορριπτεις την δουλεια επειδη δεν εχει προοπτικες εξελιξης σημαινει ενα πραγμα: τεμπελια.

Θα κλεισω με αλλη μια παροιμια που νομιζω σου ταιριαζει γαντι.

Οποιος δεν θελει να ζυμωσει, πεντε μερες κοσκινιζει.

Καλη συνεχεια!

Αυτό ακριβώς θα το δεχόσουν επειδή δεν υπάρχει κάτι να κάνεις. Και εγώ απλά θα σήκωνα τους ώμους μου και θα έλεγα εντάξει τι να κάνω αν μου το έλεγε κάποιος άλλος

Αλλά εντάξει λοιπόν δεκτή η άποψη σου όπως και όλων

2 λεπτά πριν, GoMaR είπε

μου θυμιζεις ανθρωπους που δε πανε για συνεντευξη γιατι πιστευουν οτι θα τους πουνε βασικο μισθο.

Εντάξει είπαμε είμαι ανόητος όχι όμως τόσο

[polaki]

28 λεπτά πριν, G99Jack είπε

Καταχρήσεις τι εννοείς; Ψυχολογική βοήθεια σίγουρα θέλω απλά επειδή από τη προηγούμενη φορά δε πήγε καλά είμαι διστακτικός

Καταχρήσεις οι οποίες δεν μας αφήνουν να λειτουργήσουμε με διαύγεια, οι οποίες κουκουλώνουν το πρόβλημα για κάποιες ώρες. Είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο κάποιος που νιώθει ότι έχει μπει σε μία μαύρη τρύπα απ'την οποία δυσκολεύεται να βρει τρόπο να βγει, να καταλήγει σε καταχρήσεις τύπου αλκοόλ και ναρκωτικών. 

Δεν λέω ότι το κάνεις. Ίσα ίσα ανέφερα ότι είσαι τυχερός που δεν έχεις φτάσει σε τέτοιο βαθμό. Αν όμως έχεις φτάσει ή βλέπεις τον εαυτό σου να οδεύει προς τα εκεί, θα πρέπει οπωσδήποτε πολύ γρήγορα να το αντιμετωπίσεις. 

Και ένα προσωπικό παράδειγμα.. Ο αδερφός μου με 2 πτυχία απλά βαριόταν να βρει δουλειά, σε ΠΡΟ κρίσης εποχές. Ότι και να έβρισκε ήταν συνήθως περιστασιακό, και πάντα από κάποια γνωριμία. Όταν λοιπόν έσκασε η κρίση, τα πρώτα 4 χρόνια δεν έκανε απολύτως τίποτα, τον ζούσαν οι γονείς μου και γενικά είχε πέσει σε κατάθλιψη. Η κατάθλιψη δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, και θέλει πάρα πολύ προσπάθεια από όλους για να ξεπεραστεί. 

Με την κρίση τόσο οι γονείς μου όσο και εγώ, στερέψαμε και ίσα που τα βγάζαμε πέρα ο καθένας για τα δικά του. Μάλιστα εγώ είχα κάνει και 2 σχετικά μεγάλα ανοίγματα (για φουλ επίπλωση σπιτιού απτο 0 και επένδυση χρημάτων σε εταιρία, η οποία βέβαια στην πορεία απέδωσε) οπότε δεν μπορούσα ούτε 50 ευρώ να προσφέρω. Παρ'όλα αυτά να υπενθυμίσω ότι η κατάσταση του αδερφού μου ήταν 100% δική του επιλογή. Καλά, δεν συζητάμε ότι εκτός του ότι η κοπέλα του τον είχε προ πολλού παρατήσει, καμία άλλη δε γύρναγε καν να τον κοιτάξει. 

Τελικά το 2014 αναγκάζεται να φύγει για σεζόν σερβιτόρος, να τον τρώει το λιοπύρι καθώς πλέον δεν υπήρχε ούτε 5ευρω για ξόδεμα, οι γονείς μου του καλύπτανε απλά το φαγητό, και τα 20 ευρώ του κινητού. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Θυμάμαι ακόμα άνοιξη του 2014 να τον χαιρετάμε στο λιμάνι, και να του δίνω 50 ευρώ με δακρισμένα μάτια και να του λέω ΣΥΓΝΩΜΗ δεν έχω άλλα να σου προσφέρω. Για τα πρώτα του έξοδα εκεί μέχρι να πληρωθεί. Τελικά, του έστειλα άλλα 100 5-6 μέρες αργότερα που πληρώθηκα. Στο λιοπύρι της Κρήτης χάλασε 3 παπούτσια (κάπου έχω τις φωτογραφίες, ίσως τις βρω να στις ανεβάσω εδω) μέχρι να γυρίσει πίσω. Τον πρώτο 1.5 μήνα ήταν ζόμπι. Η ζωή του ήταν δουλειά ύπνος, και ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Θυμάμαι πολλές φορές να τον παίρνω τηλέφωνο με άγχος μήπως έχει πάθει, επειδή πολύ απλά δεν απάνταγε τα μηνύματα. Μετά κάπως άρχισε σιγά σιγά η κοινονικοποίηση.

Γυρνώντας πίσω 5 μήνες μετά, ήταν άλλος άνθρωπος. Γεμάτος ενέργεια, όρεξη για ζωή, χαβαλετζής, όπως ήταν παλιά. Ξαναπήγε σεζόν στο ίδιο ξενοδοχείο 4 φορές, και πλέον είναι για 2η σεζόν σε ξενοδοχείο εδώ Αθήνα, που ουσιαστικά είναι πλέον μόνιμος (όχι σεζόν, πλήρες 12μηνο εννοώ) και με τα χρήματα που έχει βάλει στην άκρη σκέφτεται ήδη το επόμενο βήμα. 

Sorry που σε κούρασα, αλλά θέλω να πω με αυτό ότι πολλές φορές αν δεν φτάσουμε στον ΠΑΤΟ του βαρελιού, δεν υπάρχει περίπτωση να σηκωθούμε. 

Θα σου πρότεινα με τα ΧΙΛΙΑ να κάνεις το ίδιο. Φύγε για σεζόν, φάε τις σφαλιάρες της ζωής εκεί στο λιοπύρι και στην "εργατιά" (θα είναι πολλές, πίστεψέ με), και μετά βλέπεις τί θα κάνεις. Το "ξεκίνα να διαβάζεις" δεν θα στο πω και ούτε είναι κατ'εμέ σοβαρή συμβουλή. Χρειάζεσαι ένα ΤΕΡΑΣΤΕΙΟ ΣΟΚ. Και η συμβουλή μου είναι προκάλεσέ το ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, γιατί αν σου έρθει ουρανοκατέβατο πίστεψέ με θα είναι πολύ πιο δύσκολο να το διαχειριστείς.

 

Επεξ/σία 27 Μαΐου 2019 από polaki

[vagos789]

20 λεπτά πριν, G99Jack είπε

 

Αν βοηθήσει ο στρατός να πάω εντάξει αλλά κατά τη γνώμη μου είναι σαν διακοπές πας και χαλαρώνεις και μετά νομίζω θα σου είναι δυσκολότερο να συγκεντρωθεί

Παλι απο εσενα εξαρταται αν θα βοηθησει,η σταση μας συχνα καθοριζει το αποτελεσμα.

Αν το δεις μια ευκαιρια να κανεις γνωριμιες,να μιλησεις με κοσμο,ισως ειναι καλο.

Αν το δεις ως καταδικη και ποινη που πρεπει να εκτισεις ,τοτε απλα θα τελειωσεις αυτη την υποχρεωση οποτε παλι κερδισμενος θα εισαι.

Εφοσον ομως εισαι σε τελμα στη σχολη,ισως ενα διάλειμμα να βοηθησει.

 

 

 

[spectaculator]

21 λεπτά πριν, G99Jack είπε

Όχι γιατί έχω τους φίλους μου που είναι στα ίδια. Για παράδειγμα ένας δούλευε σε έναν ραδιοφωνικό σταθμό ως τεχνικός (το ίδιο λύκειο τελειώσαμε) ως πρακτική από τα ΚΕΚ αλλά δεν έλαβε ευρώ άρα πάλι οι γονείς του δίνουν λεφτά

Με λίγα λόγια όχι δεν ντρέπομαι αλλά αν θέλω να σταματήσει κάποια στιγμή αυτό ναι σίγουρα

Αυτό ισχύει όντως γιατί αυτά που μαθαίνεις είναι μια εισαγωγή με λίγα λόγια και σου χρησιμεύουν σαν βάσεις για να προσθέσει και άλλες γνώσεις κάποιος

Τα έχω βάλει κάτω και έχω να πιάσω δουλειά ή να τελειώσω τη σχολή.

Αυτό που με απασχολεί στο πρώτο είναι για πόσο μπορώ να ζήσω με τον κατώτατο μισθό; Είμαι νέος σίγουρα αλλά κάποια στιγμή θα πάψω να είμαι και το να πάρω αύξηση μισθού ακούγεται σαν ατάκα από άλλη εποχή

Κανονικά 4 είναι αλλά με το πανεπιστήμιο που κάνουν θα πάει παραπάνω και θα αλλάξουν πολλά 

Κάνε reboot τα πάντα και πες πως αρχίζεις τα πάντα από το μηδέν. Προσπάθησε να βάλεις τη ζωή σου σε τάξη και να κάνεις έστω μικρά βήματα εμπρός. Ποτέ δεν θα μπορέσεις να κάνεις κάτι που θα αποτελείται μονάχα από όσα θα σου αρέσουν.

Κάνε ένα καλοκαιρινό διαλειματάκι και από φθινόπωρο μπες ξανά περισσότερο αποφασιστικά βάζοντας όρια στον εαυτό σου.

[G99Jack]

7 λεπτά πριν, vagos789 είπε

Παλι απο εσενα εξαρταται αν θα βοηθησει,η σταση μας συχνα καθοριζει το αποτελεσμα.

Αν το δεις μια ευκαιρια να κανεις γνωριμιες,να μιλησεις με κοσμο,ισως ειναι καλο.

Αν το δεις ως καταδικη και ποινη που πρεπει να εκτισεις ,τοτε απλα θα τελειωσεις αυτη την υποχρεωση οποτε παλι κερδισμενος θα εισαι.

Εφοσον ομως εισαι σε τελμα στη σχολη,ισως ενα διάλειμμα να βοηθησει.

Οι μόνες δουλειές που θέλουν στρατό οπωσδήποτε είναι security τύπου που εντάξει δε λέω όχι άλλα δε με ενθουσιάζει τόσο 

Εντάξει θα σκεφτώ πολύ σοβαρά να κόψω την αναβολή μου και να πάω

[momotis]

Επιτέλους,ένας άνθρωπος να ξεπεράσει σε λουκέτα το Βρασίδα..

[g_alkis]

Μνημονια

[G99Jack]

12 λεπτά πριν, polaki είπε

Καταχρήσεις οι οποίες δεν μας αφήνουν να λειτουργήσουμε με διαύγεια, οι οποίες κουκουλώνουν το πρόβλημα για κάποιες ώρες. Είναι πολύ σύνηθες φαινόμενο κάποιος που νιώθει ότι έχει μπει σε μία μαύρη τρύπα απ'την οποία δυσκολεύεται να βρει τρόπο να βγει, να καταλήγει σε καταχρήσεις τύπου αλκοόλ και ναρκωτικών. 

Δεν λέω ότι το κάνεις. Ίσα ίσα ανέφερα ότι είσαι τυχερός που δεν έχεις φτάσει σε τέτοιο βαθμό. Αν όμως έχεις φτάσει ή βλέπεις τον εαυτό σου να οδεύει προς τα εκεί, θα πρέπει οπωσδήποτε πολύ γρήγορα να το αντιμετωπίσεις. 

Και ένα προσωπικό παράδειγμα.. Ο αδερφός μου με 2 πτυχία απλά βαριόταν να βρει δουλειά, σε ΠΡΟ κρίσης εποχές. Ότι και να έβρισκε ήταν συνήθως περιστασιακό, και πάντα από κάποια γνωριμία. Όταν λοιπόν έσκασε η κρίση, τα πρώτα 4 χρόνια δεν έκανε απολύτως τίποτα, τον ζούσαν οι γονείς μου και γενικά είχε πέσει σε κατάθλιψη. Η κατάθλιψη δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, και θέλει πάρα πολύ προσπάθεια από όλους για να ξεπεραστεί. 

Με την κρίση τόσο οι γονείς μου όσο και εγώ, στερέψαμε και ίσα που τα βγάζαμε πέρα ο καθένας για τα δικά του. Μάλιστα εγώ είχα κάνει και 2 σχετικά μεγάλα ανοίγματα (για φουλ επίπλωση σπιτιού απτο 0 και επένδυση χρημάτων σε εταιρία, η οποία βέβαια στην πορεία απέδωσε) οπότε δεν μπορούσα ούτε 50 ευρώ να προσφέρω. Παρ'όλα αυτά να υπενθυμίσω ότι η κατάσταση του αδερφού μου ήταν 100% δική του επιλογή. Καλά, δεν συζητάμε ότι εκτός του ότι η κοπέλα του τον είχε προ πολλού παρατήσει, καμία άλλη δε γύρναγε καν να τον κοιτάξει. 

Τελικά το 2014 αναγκάζεται να φύγει για σεζόν σερβιτόρος, να τον τρώει το λιοπύρι καθώς πλέον δεν υπήρχε ούτε 5ευρω για ξόδεμα, οι γονείς μου του καλύπτανε απλά το φαγητό, και τα 20 ευρώ του κινητού. ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Θυμάμαι ακόμα άνοιξη του 2014 να τον χαιρετάμε στο λιμάνι, και να του δίνω 50 ευρώ με δακρισμένα μάτια και να του λέω ΣΥΓΝΩΜΗ δεν έχω άλλα να σου προσφέρω. Για τα πρώτα του έξοδα εκεί μέχρι να πληρωθεί. Τελικά, του έστειλα άλλα 100 5-6 μέρες αργότερα που πληρώθηκα. Στο λιοπύρι της Κρήτης χάλασε 3 παπούτσια (κάπου έχω τις φωτογραφίες, ίσως τις βρω να στις ανεβάσω εδω) μέχρι να γυρίσει πίσω. Τον πρώτο 1.5 μήνα ήταν ζόμπι. Η ζωή του ήταν δουλειά ύπνος, και ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Θυμάμαι πολλές φορές να τον παίρνω τηλέφωνο με άγχος μήπως έχει πάθει, επειδή πολύ απλά δεν απάνταγε τα μηνύματα. Μετά κάπως άρχισε σιγά σιγά η κοινονικοποίηση.

Γυρνώντας πίσω 5 μήνες μετά, ήταν άλλος άνθρωπος. Γεμάτος ενέργεια, όρεξη για ζωή, χαβαλετζής, όπως ήταν παλιά. Ξαναπήγε σεζόν στο ίδιο ξενοδοχείο 4 φορές, και πλέον είναι για 2η σεζόν σε ξενοδοχείο εδώ Αθήνα, που ουσιαστικά είναι πλέον μόνιμος (όχι σεζόν, πλήρες 12μηνο εννοώ) και με τα χρήματα που έχει βάλει στην άκρη σκέφτεται ήδη το επόμενο βήμα. 

Sorry που σε κούρασα, αλλά θέλω να πω με αυτό ότι πολλές φορές αν δεν φτάσουμε στον ΠΑΤΟ του βαρελιού, δεν υπάρχει περίπτωση να σηκωθούμε. 

Θα σου πρότεινα με τα ΧΙΛΙΑ να κάνεις το ίδιο. Φύγε για σεζόν, φάε τις σφαλιάρες της ζωής εκεί στο λιοπύρι και στην "εργατιά" (θα είναι πολλές, πίστεψέ με), και μετά βλέπεις τί θα κάνεις. Το "ξεκίνα να διαβάζεις" δεν θα στο πω και ούτε είναι κατ'εμέ σοβαρή συμβουλή. Χρειάζεσαι ένα ΤΕΡΑΣΤΕΙΟ ΣΟΚ. Και η συμβουλή μου είναι προκάλεσέ το ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, γιατί αν σου έρθει ουρανοκατέβατο πίστεψέ με θα είναι πολύ πιο δύσκολο να το διαχειριστείς.

Αυτό είναι το παράδειγμα που χρειάζομαι. Κάποιον σαν και εμένα να έχει περσσει τα ίδια

Αυτό λοιπόν θα κάνω θα βρω μια δουλειά και θα τα καταφέρω δύσκολα τον πρώτο καιρό αλλά μετά θα έρθει η ανταμοιβή

Είναι σαν να φυτεύεις ένα δέντρο στην αρχή δε φαίνεται καν και μετά γίνεται φυτό πριν καταλήξει στην τελική του μορφή

1 λεπτό πριν, g_alkis είπε

Μνημονια

Μέχρι να σβήσει ο ήλιος σωστά;

3 λεπτά πριν, momotis είπε

Επιτέλους,ένας άνθρωπος να ξεπεράσει σε λουκέτα το Βρασίδα..

Δεν κατάλαβα τίποτα αλλά για να το λες κάτι θα ξέρεις

[Iliaz]

Πως το κατάφερες αυτό ρε φίλε? Και να θες δεν το κάνεις 

[montelagr]

1 ώρα πριν, gronk είπε

Έχεις μπλέξει τα φρύδια με τα...

εαν οι γονεις δινουν χρηματα? γιατι να βρει δουλεια? ενας φιλος μου κα8εται μονιμα