Τρελές ιστορίες από τρελούς πελάτες

[mclein²]

σημερα πρωτο τηλεφωνο στις 8.30, βαρια μαγκικη φωνη.

-ΕΛΑ, κλειδαρας ; 

-ναι, καλημερα.

-ποσο παιρνεις για να ανοιξεις μια πορτα ;

-τι ειδους πορτα & ποιο ειναι το προβλημα ;

-μια απλη πορτα μωρε, απ'αυτες τις ξυλινες & εχουμε ξεχασει τα κλειδια μεσα στο σπιτι.

-ωραία, το κοστος ειναι 25€ μεχρι τις 16.00 / 30€, 16.00 με 21.00 / 50€, 21.00 εως 05.00 της επομενης

-δηλαδη εγω που εχω παει για μπανιο, θα παω μετα στην ταβερνουλα μου, θα πιω κι ενα καφεδακι και θα γυρισω στις 18.00 πρεπει να πληρωσω οσα θα χαλασω ολη μερα ; 

-εεεε, τι να σας πω..θελετε να ερθω τώρα, μηπως ανοιξω απλά & γρήγορα και το κάνουμε 20€ ;

-οχι, τι τωρα ; τωρα με βαραει ο ηλιος ηδη...

-μηπως να καλεσετε καποιον αλλο συναδελφο που ισως εξυπηρετησει φθηνοτερα το απογευμα ; 

-οχι, ειδα στο γουγλε οτι εισαι καλο παιδι. ποσο θα μου κοστισει να μου ανοιξεις αυριο το πρωι στις 9 ;

-15€ αν ειναι απλη ξυλινη πορτα οπως μου ειπατε.

-αυτο θα κανουμε. τα στοιχεια μου ειναι τα ΧΧΧΧ, το τηλεφωνο το βλεπεις & θα κοιμηθω αποψε στο μωρο. γεια σου τωρα.

-καλημερα 

[Paris777]

16 του μηνος .Η επμενη μερα της παναγιας.

Ερχονται 3 καρακαξες (κλεμμενο απο πιο πανω το επιθετο)

Ντυμενες στην τριχα με δεκαποντα για να πανε στο νεκροταφειο.

Θελουμε 3 ανθοδεσμες με χρυσανθεμο.

Μια χαρα ,ποσο περιπου θα θελατε την καθε μια.

2 ευρω και να ειναι και λιγο πλουσιες σας παρακαλω.(με κλανιες δεν βαφονται αυγα...σκεφτομαι)

Με 2 ευρω δεν μπορειτε να βαλετε πολλα.

Ο αλλος πιο κατω μας τις εφτιαχνε με 2.(μηπως σας εφτιαχνε και τα υδραυλικα μαζι?γιατι ετσι ,το σκεφτομαι και εγω...)

Δεν ξερω τι κανει ο κυριος παρακατω.Εμενα το ματσο ειναι τα 5 κλωναρια 6 ευρω ,θα φτιαξω 2 στην μια 2 στην αλλη και η τριτη θα παρει 1 κλωναρι.

Καλα φτιαξε τις.

(πανω απο εκει που δουλευα ειχα συνεχως χερια να πιανουν τα κλαδακια και να τα μετακινουν ,να τα γυριζουν και να τα τραβανε)

Κανε πιο γρηγορα αγορι μου εχουμε να παμε και στο νεκροταφειο.(μην ανησυχειτε δεν θα παει καπου η γιαγια,αγορασε μονιμο οικοπεδο,σκεφτομαι...)

Μετα απο 5 λεπτα ...Οριστε και οι ανθοδεσμες.

Γιατι αυτη εχει μονο ενα κλαδακι?και οι αλλες 2?

Γιατι σας ειπα οτι το ματσο εχει 5 κλωναρια,αν θελετε θα μπορουσατε να παρετε 2 ματσα να δωσετε απο 4 ευρω και να γινει πιο μεγαλη και πιο φουντωτη.

Ο πιο κατω σας το εκανε και με 2 ευρω και με 2 κλαδακια

Δυστυχως το 5 δεν διαιρειται ακεραια με το 2 χωρις να εχει υπολοιπο.

(καγκελο οι κυριες)Μα καλα δεν μπορεις να μου βαλεις 5 κλαδακια σε 3 ανθοδεσμες.

Οχι

Γιατι?

Γιατι δεν το επιτρεπουν τα μαθηματικα.

Κανουμε και πνευμα?

Οχι δεν κανω πνευμα ,δεν μπορω να χωρισω 5 κλαδια ισοποσα σε τρεις ανθοδεσμες ειναι αδυνατο.

LONG STORY SHORT εχασα τις καλες πελατισες που θα ερχοντουσαν καθε φορα που πεθαινε καποιος συγγενεις τους να παρουν 2 ευρω την ανθοδεσμη και να μου χαλασουν την μερα...

 

[Επισκέπτης]

1 ώρα πριν, Paris777 είπε

Οχι δεν κανω πνευμα ,δεν μπορω να χωρισω 5 κλαδια ισοποσα σε τρεις ανθοδεσμες ειναι αδυνατο

Mου θύμισε έναν καραβανά στον στρατό. Πηγαίναμε 3 νέοι στο ΚΨΜ και μας φωνάζει

" Εεε εσείς οι 3 τι πηγαίνετε έτσι χύμα?

 εδώ μέσα θα πηγαίνετε πάντα σε δυάδες"

[RX-8 Lover_GR]

Μια άλλη ιστορία βγαλμένη απ την ζωή του βενζινά:

Σαββατόβραδο, γύρω στις 22:00-22:30 λίγο πριν τελειώσω την βάρδια μου σκάει μύτη ένας τύπος που μου θύμιζε την χοντρή εκδοχή του Άβερελ. Αν έκρινα σωστά απ το ντύσιμο πρέπει να ταν οικοδόμος. Διάλογος:

-Καλησπέρα σας.

-10€ απλή (με το που απαντάει έτσι ξυνίζω κατευθείαν πρόσωπο και δεν του απαντάω καν).

Τελειώνει το γέμισμα, του δίνω την απόδειξη και μου βγάζει 500€.

-Τί είναι αυτό;;;!!;;

-Λεφτά είναι τι να είναι δηλαδή;;;

-Σοβαρά τώρα;;; Για 10€ βενζίνα θα μου δώσετε 500;;; Δεν έχετε πιο ψιλά;;;

-Αν είχα θα σου έδινα. Κάνε λίγο γρήγορα γιατί με κούρασες. 

-Λυπάμαι αλλά δεν έχω να σας κάνω ρέστα.

-Θες να μου πεις δηλαδή πως κανένας απ τους συναδέλφους σου δεν έχει να σου κάνει ρέστα....

-Όχι γιατί τελειώνει η βάρδια. Και για να μην σας καθυστερήσω άλλο πάω να φέρω την αντλία (μούσια) να τραβήξουμε το καύσιμο να φύγετε.

Και όπως γυρίζω να φύγω:

-Στάσου. Έλα εδώ μου λέει γιατί δεν πάμε καλά νυχτιάτικο. (Και βγάζει και μου δίνει 10€!)

-Σας ευχαριστώ πολύ, καλό σας βράδυ (με evil laugh 😎)

Επεξ/σία 18 Αυγούστου 2019 από RX-8 Lover_GR

[tony_stark]

Μόλις ανακάλυψα το θεμα και έχω κλάσει στο γέλιο! Έχω διαβάσει 3 σελίδες και ανυπομονώ για τις υπόλοιπες! Θα σας πω και γω μια δική μου ιστορία που μπορεί να μην σας φανεί τόσο αστεία, αλλά εγώ είχα δυσκολευτεί να κρατηθώ και να μην γελάσω...

Δούλευα σε ίντερνετ καφέ..

ΣΚΑΝΕ ΜΥΤΗ ΔΥΟ ΓΥΦΤΟΙ:

- φιλαράκι θέλουμε να γράψουμε 3 cd με τραγούδια του Βολάνη.

- Ορίστε παίδες, πάρτε 3 κενά cd, καθήστε όπου θελετε και γράψτε.

(Ενθουσιασμένος εγώ που ξέρανε να γράφουν μόνοι τους και δεν θα μου σπάσουν τα @@)

Έρχεται η ώρα της πληρωμής:

- πόσο θες αδερφέ;

- παίδες ειναι από 80 λεπτά το cd και από 2 ευρώ η ώρα.. οπότε 3 cd x 80 λεπτα = 2.40 και 2 ωρες που καθήσατε = 4 ευρω.. οπότε σύνολο 6.40..

Οπότε λέει ο ένας:

Γιατί τόσο ακριβά ρε φίλε;

Και αμέσως απαντάει ο άλλος:

ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΓΥΦΤΟΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!

[DonPitbull]

Ρε φίλε ειλικρινά ακόμα κλαίω από τα γέλια. Αν τα γράψεις σε βιβλίο και τα εκδόσεις θα βγάλεις τρελό χρήμα. Οι ιστορίες σου είναι καλύτερες κι από του ΑΡΚΑ.

[Βασίλης_29]

12 ώρες πριν, mclein² είπε

-οχι, ειδα στο γουγλε οτι εισαι καλο παιδι.

😂

[Lodar]

@LiquidTroll πιστεύω ότι οι εμπειρίες σας θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι σειρά στα χνάρια του IT Crowd. Πραγματικά ήρωας!

@Paris777 συγχαρητήρια που ξεκίνησες  ένα από τα καλύτερα threads που έχω διαβάσει ποτέ. Οι ιστορίες σου είναι για case study.

Και η δική μου συμβολή στο νήμα, η οποία επειδή είναι μακροσκελής…:

Spoiler

Κάπου το 2002 ή 2003 δεν είμαι σίγουρος, δούλευα σε μία πολυεθνική και για ένα έργο που πραγματοποιούνταν στην Βόρεια Αφρική. Δουλειά μας ήταν να έχουμε την μελέτη και την προμήθεια των υλικών του έργου για λογαριασμό καθώς και τον συντονισμό με τον τελικό πελάτη. Με φωνάζει ο γενικός διευθυντής στο γραφείο του.

- κ. Lodar, επειδή η παραγγελία για τα υλικά πυρόσβεσης που έχετε βάλει για το έργο είναι πολύ μεγάλη σε αξία, και επειδή και ο πελάτης έχει εκφράσει προθυμία να παραβρεθεί κατά την παράδοση θέλω να πάτε και εσείς ο ίδιος στο Μιλάνο (χαρά εγώ, πρώτη φορά θα πηγαινα) να την ελέγξετε κατά την παραλαβή  μαζί με τον μελετητή του έργου. Επίσης όπως γνωρίζετε ο πελάτης αυτός έχει μεγάλη σημασία για εμάς. Φροντίστε να μείνει ικανοποιημένος, να το βγάλετε για φαγητό κτλ.  

Ρωτάω τους παλαιότερους στο γραφείο τι σημαίνει κτλ, μου λένε, τίποτα μωρέ μόνο φαγητό και άντε κανα ποτό εάν θέλει.

Μιλάω εγώ με τον εκπρόσωπο του πελάτη, μου λέει θα έρθει αργά γιατί δεν βρήκε με την προηγούμενη πτήση, οπότε θα τον δούμε κατευθείαν το πρωί 07:30 στο ξενοδοχείο (έμενε στο ίδιο) να πάμε μαζί στο εργοστάσιο.

Φτάνουμε αργά το απόγευμα με τον συνάδελφο στο Μιλάνο. Μας παίρνει το ταξί, και πλησιάζοντας στο ξενοδοχείο που ήταν στα περίχωρα του Μιλάνου αλλά πολύ κοντά στο εργοστάσιο που θα πηγαίναμε, να έχει κάτι φανταστικά ταβερνάκια πάνω στο ποτάμι. Να μας τα διανθίζει ο ταξιτζής και να το επιβεβαιώνει και αργότερα ο υπάλληλος του ξενοδοχείου. Λέω ωραία θα φάμε τέλεια και φανταζόμουν τις τυπικές σπεσιαλιτέ μαζί με το κατάλληλο κρασί και μου έτρεχαν τα σάλια.  

Πάμε αφήνουμε βαλίτσες, πλενόμαστε και ραντεβού στην είσοδο για να παμε για φαγητό. Πάνω που βγαίνουμε μπαίνει ο πελάτης μας.

- Να ξέρεις βρήκα τελικά στην πτήση νωρίτερα και ήρθα. Πάτε για φαγητό; Εμένα θα έρθει να με πάρει ένας συμπατριώτης που είναι κανα δυό χρόνια εδώ να πάμε έξω να φάμε. Θέλετε να έρθετε μαζί;

- Όχι ευχαριστούμε, κάντε το πρόγραμμα σας και θα τα πούμε το πρωί.

- Μα όχι επιμένω. Ο φίλος μου ξέρει καλά την πόλή και θα μας πάει στα καλλίτερα.

Θα τον κερνάγαμε που θα τον κερνάγαμε, ένα άτομο παραπάνω δεν κάνει διαφορά. Μου κάνει και ο συνάδελφος νόημα, άντε λέω να πάμε.

Αφού περιμέναμε καμιά ώρα αυτόν να κατέβει από το δωμάτιο και τον φίλο του να έρθει, φεύγουμε για τα "καλλίτερα" 

Μας πάει κέντρο Μιλάνο, κόσμος χαμός, πολύ όμορφα όλα. Λέει ο συγχωριανός του:

- Θα σας πάω σε ένα πολύ ωραίο, κεντρικό εστιατόριο, έρχομαι συχνά και έχει καλό φαγητό. 

και μας πάει ο κάφρος σε ένα Autogrill, σαν να λέμε Goodies εδώ αλλά ένα κλικ πιο κυριλέ. Μας πέφτουν τα φτερά, θα φάμε βλακείες γμτ. Τι να κάνουμε όμως....

Μπαίνοντας μέσα μπανίζει που λέτε ο πελάτης δύο κοπελίτσες να κάθονται έξω σε τραπεζάκι και να πίνουν καφέ. Και οι δύο αραβικής προέλευσης. Η μία βλεπόταν ή άλλη ούτε κατά διάνοια.

Αρχίζει το μπίρι, μπίρι, για χαμπίμπι και τα σχετικά και μέχρι να κάτσουμε εμείς στο τραπέζει τις έχει φέρει μέσα και ζητάει μεγαλύτερο τραπέζι να κάτσουμε όλοι μαζί! Αρχίσαμε και να δούμε που θα καταλήξει.

Στρογγυλοκάθονται όλοι, μας συστήνει, αρχίζουμε να μιλάμε και παραγγέλνουμε. Να σκέφτομαι εγώ πως θα πληρώσω γιατί είχα μετρητά μεν από την εταιρεία αλλά δεν είχα καμία όρεξη να χρεώνομαι στην πιστωτική μου κάρτα τραπεζώματα/ξεπεταγματα. Αλλά λέω πάλι καλά που είναι Autogrill, πόσο θα πληρώσω; Γιατί εγώ θα πλήρωνα στο τέλος.

Αφού είχαμε ξενερώσει, πέρασαν κανά δυο ώρες με τον μπήχτη ε, συγνώμη πελάτη, να την πέφτει στην όμορφη και όλοι υπόλοιποι να κοιταζόμαστε και να μιλάμε. Στο μεταξύ να πραγγέλνουν κρασί, μπύρες, μια σαμπάνια.... Πήγε η ώρα 23:00 άντε λέω να πηγαίνουμε γιατί έχουμε και δουλειά αύριο.

Έρχεται ο λογαριασμός 315€. Κόκαλο εγώ, είχα 300€ όταν έφυγα από Αθήνα (υπόψιν αρχές 2000) έφταναν και περίσσευαν για να φάμε τρία άτομα ένα βράδυ, ταξί πήγαινε έλα στο αεροδρόμιο.

Ο παίκτης, ε συγνώμη πελάτης, και οι υπόλοιποι την πάπια. Αφού τσοντάρει ο συνάδελφος πληρώνουμε και πάμε να φύγουμε. 

Λέει ο παίκτης, μην πάμε ακόμα ξενοδοχείο. Πάμε για κανένα ποτάκι τώρα που περνάμε ωραία.

Τι ωραία ρε παπάρα που μας χάλασες την βραδυά. Αρχίζω ε΄γω, είναι αργά, αύριο πρωί πρέπει να φύγουμε νωρίς, μπας και την γλιτώσουμε….

Αμ δε. Αρχίζει ο παικταράς, ναι αλλά περνάμε ωραία και μεταξύ σοβαρού και αστείου, είμαι ο πελάτης, πρέπει να με βγάλετε έξω και τα σχετικά.

Τι να πεις τώρα. Επεμβαίνει και ο συντοπίτης του, ξέρω ένα καλό μέρος εδώ κοντά (ναι @@σαν το εστιατόριο που μας πήγες). Πάμε, δεν θα αργήσουμε, και εγώ δουλεύω αύριο.

Μια και δυο ξεκινάμε τελικά. Και που μας πηγαίνει ο άχρηστος; Αντί να πάμε σε κανα καλό μαγαζί, είμαστε Μιλάνο λέμε, μας πάει σε στριπτιτζάδικο….. Ήρθα στο Μιλάνο για να φάω σε ταχυφαγέιο και να καταλήξω σε στριπτιτζάδικο.

Και δώστου να παραγγέλνουν ποτά, γυναίκες, μαζί και οι Μαροκινές! Εμείς παθητικοί συμμετέχοντες. Κάπου προς το τέλος του μαρτυρίου, με πλησιάζει ο παικταράς/παιχτούρας/τρισμέγιστος.

- Ξέρεις, θέλω να πάρω την όμορφη στο ξενοδοχείο μαζί μου. Είναι εδώ σαν φοιτήτριες και της είπα να την δώσω κάτι για την παρέα, να της βοηθήσω θέλω

- Μπράβο σου, να την πάρεις και να της δώσεις και κάτι. (ναι από αυτούς είσαι να κάνεις και ψυχικό)

- Ναι αλλά δεν έρχεται εάν δεν έρθει και η φίλη της μαζί.

- Ας έρθει και η φίλη της μαζί, τι με νοιάζει εμένα.

- Δεν κατάλαβες, θέλει και η φίλη της παρέα. Μπορείς εσύ ή ο φίλος σου να την πάρετε στο δωμάτιο σας; Μου είπε η όμορφη ότι είναι πολύ καλή.

Τον κοιτάω αποσβολωμένος, την φαντάζομαι να μου περνάει τσιμεντοκονία τις γωνίες στους τοίχους. Με ρωτάει ο συνάδελφος τι μου είπε και τι έπαθα. Του εξηγώ, μένει κάγκελο και πεθαίνει στα γέλια. Μας πιάνει όλους νευρικό, εμείς οι δύο να ξέρουμε, οι άλλοι όχι, αλλά έτσι πιόμα που ήταν τι να καταλάβουν.

Μιλάω προς τον παικταρά.

- Ξέρεις. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να την πάρουμε εμείς. Πρώτον είμαστε φρεσκοπαντρεμένοι (αλήθεια) και δεύτερον όρεξη που είχαμε να πάμε με την κατεδαφισμένη Μαροκινή.

- Ας την πάρει ο φίλος σου.

- Δεν θέλει, και επίσης ντρέπεται να είναι στο ίδιο δωμάτιο με εμένα.

- Λυπάμαι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για το πρόβλημα του.

- Και τι να κάνω τώρα;

- Πάρε και τις δύο.

- Λες;

- Ναι ρε αφού είσαι παικταράς. Έχεις ξαναπάει με δύο;

- Όχι.

- Σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα.

Η ώρα μία μετά τα μεσάνυχτα. Έρχεται ο λογαριασμός. 400€. Πιστωτική χωρίς πολλά πολλά, μετρητά τέλος και να σκέφτομαι τι να γράψω στο εξοδολόγιο προς την εταιρεία και τι να εξηγήσω στην γυναικά μου…

Μας πάει ξενοδοχείο. Ο Παικταράς αγκαλιά με την όμορφη μπροστά, να παρακαλώ μην μας σταματήσει κανένα μπλόκο και άντε να εξηγούμε., εμείς πίσω με την άλλη, να έχουμε κολλήσει όσο πιο μακριά γινόταν από αυτήν, μην τυχόν και της μπουν ιδέες.

Φτάνουμε κατά τις δύο, γιατί ο έμπειρος οδηγός, έχασε τον δρόμο δύο φορές. Λέω άντε επιτέλους να τελειώσει η βραδυά.

Αφού είμαι δωμάτιο, έχω πλυθεί, ετοιμάσει τα πράγματα μου για αύριο, χτυπάει το τηλέφωνο του δωματίου.

- Παρακαλώ;

- Έλα εγώ είμαι ο παικταράς.

- Και;;

- Έχεις προφυλακτικά;

- Τι; Πας καλά, όχι γιατί να έχω;

- Και τι να κάνω τώρα; Δεν μου κάθεται χωρίς

- Δεν ξέρω, βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει.

- Μπορείς να ρωτήσεις τον φίλο σου;

- Έχεις τρελαθεί του λέω;

- Σε παρακαλώ καίγομαι. Θα στο χρωστάω (μαζί με τα 700€ που πλήρωσα για πάρτυ σου)

- Καλά θα ρωτήσω (να τον αφήσω έτσι να καίγεται; Μίλησε ο καλός σαμαρείτης μέσα μου)

Τηλέφωνο στον συνάδελφο, κοιμόταν ήδη. Του λέω τι θέλω, με βρίζει που ον ξύπνησα, γελάει και μου λέει ότι έχει ένα που του είχε ξεμείνει στο νεσεσέρ του από τις καλοκαιρινές διακοπές του. Πάω το παίρνω και πάω στον παικταρά. Κτυπάω πόρτα. Ανοίγει, μέσα τεκές και αυτός σε άθλια κατάσταση.

- Τι έγινε τι έπαθες;

- Ανοίξαμε όλα τα ποτάκια στο mini bar και τα ανακατέψαμε, τα ήπιαμε όλα σχεδόν και νομίζω με πείραξαν.

- Πάρε το προφυλακτικό

- Τι, μόνο ένα; Και τι θα κάνω με την άλλη; Θα ζητήσεις από την ρεσεψιόν.

- Καληνύχτα και τα λέμε το πρωί. Μην αργήσεις. (Ο καλός σαμαρείτης έβγαλε τον σκασμό)

Το πρωί με την δροσούλα, είμαστε έτοιμοι με τον συνάδελφο. Άφαντος το πελάτης/παικτάρας. Δεν απαντούσε ούτε στο κινητό, ούτε στο δωμάτιο. Ο οδηγός να περιμένει. Αφήνω μήνυμα στην ρεσεψιόν και φεύγουμε.

Φτάνουμε εργοστάσιο στις 8:00 και πιάνουμε αμέσως δουλειά. Κατά τις 12:00 τηλέφωνο. Ο παικταράς, μόλις ξύπνησε, θα ετοιμαστεί και θα έρθει. Αν μπορούμε να του στείλουμε αυτοκίνητο να το πάρει, τα υπόλοιπα από κοντά.

Κατά τη μία, να σου ο παικταράς, σε κακό χάλι, με βρώμικα ρούχα, ταλαιπωρημένος σαν να είχε φάει ξύλο. Τον παίρνω παράμερα και αρχίζει να λύνεται το μυστήριο.

- Τι έγινε, τι έπαθες; Είσαι καλά;

- Καλά είμαι, πονάω λίγο βέβαια από το ξύλο.

- Ποιο ξύλο, ποιος σε χτύπησε;

- Να θυμάσαι που μου έφερες μόνο ένα προφυλακτικό;

- Ξεχνιούνται αυτά;

- Ε, αφού το χρησιμοποίησα και ήρθε η σειρά της άλλης, της είπα ότι δεν έχω και άρχισε να με βαράει.

- Καλά και εσύ τι έκανες;

- Προσπάθησα να την σταματήσω αλλά άρχισε να με βαράει και η φίλης της

Προσπαθώντας να μην γελάσω αλλά να φαντάζομαι την σκηνή

- Και μετά;

- Τελικά ηρέμησαν οι !@#!@# μόλις τους είπα ότι θα τους δώσω χρήματα. Τους έδωσα 50€, αλλά ήθελαν και άλλα. Τελικά του έδωσα 100€ και με έβρισαν. Με έβαλαν στο κρεβάτι και πήγαν στην τουαλέτα να πλυθούν. Μετά με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα, είδα ότι μου πήραν το πορτοφόλι που είχα μέσα άλλα 400€ και μου κατούρησαν την βαλίτσα με τα ρούχα.

- ……. Άναυδος….. Οκ, τα ρούχα σου μπορείς να τα πλύνεις στο ξενοδοχείο. Έχεις χρήματα για να φύγεις αύριο;

- Δεν έχω, αν μπορείς να μου δώσεις 400€;;;;;

- Θα δω τι μπορώ να κάνω…

Τελικά του έδωσα 100€ που δανείστηκα από τον εργοστασιάρχη (μεγάλη ξεφτίλα και αυτό). Φύγαμε το απόγευμα για το αεροδρόμιο. Αυτός τελικά γύρισε πίσω χωρίς άλλα συμβάντα.

Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν την εμπειρία.

 

[AristidisZ]

9 λεπτά πριν, Lodar είπε

 

Και η δική μου συμβολή στο νήμα, η οποία επειδή είναι μακροσκελής…:

  Εμφάνιση κρυμμένου περιεχομένου

Κάπου το 2002 ή 2003 δεν είμαι σίγουρος, δούλευα σε μία πολυεθνική και για ένα έργο που πραγματοποιούνταν στην Βόρεια Αφρική. Δουλειά μας ήταν να έχουμε την μελέτη και την προμήθεια των υλικών του έργου για λογαριασμό καθώς και τον συντονισμό με τον τελικό πελάτη. Με φωνάζει ο γενικός διευθυντής στο γραφείο του.

- κ. Lodar, επειδή η παραγγελία για τα υλικά πυρόσβεσης που έχετε βάλει για το έργο είναι πολύ μεγάλη σε αξία, και επειδή και ο πελάτης έχει εκφράσει προθυμία να παραβρεθεί κατά την παράδοση θέλω να πάτε και εσείς ο ίδιος στο Μιλάνο (χαρά εγώ, πρώτη φορά θα πηγαινα) να την ελέγξετε κατά την παραλαβή  μαζί με τον μελετητή του έργου. Επίσης όπως γνωρίζετε ο πελάτης αυτός έχει μεγάλη σημασία για εμάς. Φροντίστε να μείνει ικανοποιημένος, να το βγάλετε για φαγητό κτλ.  

Ρωτάω τους παλαιότερους στο γραφείο τι σημαίνει κτλ, μου λένε, τίποτα μωρέ μόνο φαγητό και άντε κανα ποτό εάν θέλει.

Μιλάω εγώ με τον εκπρόσωπο του πελάτη, μου λέει θα έρθει αργά γιατί δεν βρήκε με την προηγούμενη πτήση, οπότε θα τον δούμε κατευθείαν το πρωί 07:30 στο ξενοδοχείο (έμενε στο ίδιο) να πάμε μαζί στο εργοστάσιο.

Φτάνουμε αργά το απόγευμα με τον συνάδελφο στο Μιλάνο. Μας παίρνει το ταξί, και πλησιάζοντας στο ξενοδοχείο που ήταν στα περίχωρα του Μιλάνου αλλά πολύ κοντά στο εργοστάσιο που θα πηγαίναμε, να έχει κάτι φανταστικά ταβερνάκια πάνω στο ποτάμι. Να μας τα διανθίζει ο ταξιτζής και να το επιβεβαιώνει και αργότερα ο υπάλληλος του ξενοδοχείου. Λέω ωραία θα φάμε τέλεια και φανταζόμουν τις τυπικές σπεσιαλιτέ μαζί με το κατάλληλο κρασί και μου έτρεχαν τα σάλια.  

Πάμε αφήνουμε βαλίτσες, πλενόμαστε και ραντεβού στην είσοδο για να παμε για φαγητό. Πάνω που βγαίνουμε μπαίνει ο πελάτης μας.

- Να ξέρεις βρήκα τελικά στην πτήση νωρίτερα και ήρθα. Πάτε για φαγητό; Εμένα θα έρθει να με πάρει ένας συμπατριώτης που είναι κανα δυό χρόνια εδώ να πάμε έξω να φάμε. Θέλετε να έρθετε μαζί;

- Όχι ευχαριστούμε, κάντε το πρόγραμμα σας και θα τα πούμε το πρωί.

- Μα όχι επιμένω. Ο φίλος μου ξέρει καλά την πόλή και θα μας πάει στα καλλίτερα.

Θα τον κερνάγαμε που θα τον κερνάγαμε, ένα άτομο παραπάνω δεν κάνει διαφορά. Μου κάνει και ο συνάδελφος νόημα, άντε λέω να πάμε.

Αφού περιμέναμε καμιά ώρα αυτόν να κατέβει από το δωμάτιο και τον φίλο του να έρθει, φεύγουμε για τα "καλλίτερα" 

Μας πάει κέντρο Μιλάνο, κόσμος χαμός, πολύ όμορφα όλα. Λέει ο συγχωριανός του:

- Θα σας πάω σε ένα πολύ ωραίο, κεντρικό εστιατόριο, έρχομαι συχνά και έχει καλό φαγητό. 

και μας πάει ο κάφρος σε ένα Autogrill, σαν να λέμε Goodies εδώ αλλά ένα κλικ πιο κυριλέ. Μας πέφτουν τα φτερά, θα φάμε βλακείες γμτ. Τι να κάνουμε όμως....

Μπαίνοντας μέσα μπανίζει που λέτε ο πελάτης δύο κοπελίτσες να κάθονται έξω σε τραπεζάκι και να πίνουν καφέ. Και οι δύο αραβικής προέλευσης. Η μία βλεπόταν ή άλλη ούτε κατά διάνοια.

Αρχίζει το μπίρι, μπίρι, για χαμπίμπι και τα σχετικά και μέχρι να κάτσουμε εμείς στο τραπέζει τις έχει φέρει μέσα και ζητάει μεγαλύτερο τραπέζι να κάτσουμε όλοι μαζί! Αρχίσαμε και να δούμε που θα καταλήξει.

Στρογγυλοκάθονται όλοι, μας συστήνει, αρχίζουμε να μιλάμε και παραγγέλνουμε. Να σκέφτομαι εγώ πως θα πληρώσω γιατί είχα μετρητά μεν από την εταιρεία αλλά δεν είχα καμία όρεξη να χρεώνομαι στην πιστωτική μου κάρτα τραπεζώματα/ξεπεταγματα. Αλλά λέω πάλι καλά που είναι Autogrill, πόσο θα πληρώσω; Γιατί εγώ θα πλήρωνα στο τέλος.

Αφού είχαμε ξενερώσει, πέρασαν κανά δυο ώρες με τον μπήχτη ε, συγνώμη πελάτη, να την πέφτει στην όμορφη και όλοι υπόλοιποι να κοιταζόμαστε και να μιλάμε. Στο μεταξύ να πραγγέλνουν κρασί, μπύρες, μια σαμπάνια.... Πήγε η ώρα 23:00 άντε λέω να πηγαίνουμε γιατί έχουμε και δουλειά αύριο.

Έρχεται ο λογαριασμός 315€. Κόκαλο εγώ, είχα 300€ όταν έφυγα από Αθήνα (υπόψιν αρχές 2000) έφταναν και περίσσευαν για να φάμε τρία άτομα ένα βράδυ, ταξί πήγαινε έλα στο αεροδρόμιο.

Ο παίκτης, ε συγνώμη πελάτης, και οι υπόλοιποι την πάπια. Αφού τσοντάρει ο συνάδελφος πληρώνουμε και πάμε να φύγουμε. 

Λέει ο παίκτης, μην πάμε ακόμα ξενοδοχείο. Πάμε για κανένα ποτάκι τώρα που περνάμε ωραία.

Τι ωραία ρε παπάρα που μας χάλασες την βραδυά. Αρχίζω ε΄γω, είναι αργά, αύριο πρωί πρέπει να φύγουμε νωρίς, μπας και την γλιτώσουμε….

Αμ δε. Αρχίζει ο παικταράς, ναι αλλά περνάμε ωραία και μεταξύ σοβαρού και αστείου, είμαι ο πελάτης, πρέπει να με βγάλετε έξω και τα σχετικά.

Τι να πεις τώρα. Επεμβαίνει και ο συντοπίτης του, ξέρω ένα καλό μέρος εδώ κοντά (ναι @@σαν το εστιατόριο που μας πήγες). Πάμε, δεν θα αργήσουμε, και εγώ δουλεύω αύριο.

Μια και δυο ξεκινάμε τελικά. Και που μας πηγαίνει ο άχρηστος; Αντί να πάμε σε κανα καλό μαγαζί, είμαστε Μιλάνο λέμε, μας πάει σε στριπτιτζάδικο….. Ήρθα στο Μιλάνο για να φάω σε ταχυφαγέιο και να καταλήξω σε στριπτιτζάδικο.

Και δώστου να παραγγέλνουν ποτά, γυναίκες, μαζί και οι Μαροκινές! Εμείς παθητικοί συμμετέχοντες. Κάπου προς το τέλος του μαρτυρίου, με πλησιάζει ο παικταράς/παιχτούρας/τρισμέγιστος.

- Ξέρεις, θέλω να πάρω την όμορφη στο ξενοδοχείο μαζί μου. Είναι εδώ σαν φοιτήτριες και της είπα να την δώσω κάτι για την παρέα, να της βοηθήσω θέλω

- Μπράβο σου, να την πάρεις και να της δώσεις και κάτι. (ναι από αυτούς είσαι να κάνεις και ψυχικό)

- Ναι αλλά δεν έρχεται εάν δεν έρθει και η φίλη της μαζί.

- Ας έρθει και η φίλη της μαζί, τι με νοιάζει εμένα.

- Δεν κατάλαβες, θέλει και η φίλη της παρέα. Μπορείς εσύ ή ο φίλος σου να την πάρετε στο δωμάτιο σας; Μου είπε η όμορφη ότι είναι πολύ καλή.

Τον κοιτάω αποσβολωμένος, την φαντάζομαι να μου περνάει τσιμεντοκονία τις γωνίες στους τοίχους. Με ρωτάει ο συνάδελφος τι μου είπε και τι έπαθα. Του εξηγώ, μένει κάγκελο και πεθαίνει στα γέλια. Μας πιάνει όλους νευρικό, εμείς οι δύο να ξέρουμε, οι άλλοι όχι, αλλά έτσι πιόμα που ήταν τι να καταλάβουν.

Μιλάω προς τον παικταρά.

- Ξέρεις. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να την πάρουμε εμείς. Πρώτον είμαστε φρεσκοπαντρεμένοι (αλήθεια) και δεύτερον όρεξη που είχαμε να πάμε με την κατεδαφισμένη Μαροκινή.

- Ας την πάρει ο φίλος σου.

- Δεν θέλει, και επίσης ντρέπεται να είναι στο ίδιο δωμάτιο με εμένα.

- Λυπάμαι δεν μπορώ να κάνω τίποτα για το πρόβλημα του.

- Και τι να κάνω τώρα;

- Πάρε και τις δύο.

- Λες;

- Ναι ρε αφού είσαι παικταράς. Έχεις ξαναπάει με δύο;

- Όχι.

- Σήμερα είναι η τυχερή σου μέρα.

Η ώρα μία μετά τα μεσάνυχτα. Έρχεται ο λογαριασμός. 400€. Πιστωτική χωρίς πολλά πολλά, μετρητά τέλος και να σκέφτομαι τι να γράψω στο εξοδολόγιο προς την εταιρεία και τι να εξηγήσω στην γυναικά μου…

Μας πάει ξενοδοχείο. Ο Παικταράς αγκαλιά με την όμορφη μπροστά, να παρακαλώ μην μας σταματήσει κανένα μπλόκο και άντε να εξηγούμε., εμείς πίσω με την άλλη, να έχουμε κολλήσει όσο πιο μακριά γινόταν από αυτήν, μην τυχόν και της μπουν ιδέες.

Φτάνουμε κατά τις δύο, γιατί ο έμπειρος οδηγός, έχασε τον δρόμο δύο φορές. Λέω άντε επιτέλους να τελειώσει η βραδυά.

Αφού είμαι δωμάτιο, έχω πλυθεί, ετοιμάσει τα πράγματα μου για αύριο, χτυπάει το τηλέφωνο του δωματίου.

- Παρακαλώ;

- Έλα εγώ είμαι ο παικταράς.

- Και;;

- Έχεις προφυλακτικά;

- Τι; Πας καλά, όχι γιατί να έχω;

- Και τι να κάνω τώρα; Δεν μου κάθεται χωρίς

- Δεν ξέρω, βάλτε την φαντασία σας να δουλέψει.

- Μπορείς να ρωτήσεις τον φίλο σου;

- Έχεις τρελαθεί του λέω;

- Σε παρακαλώ καίγομαι. Θα στο χρωστάω (μαζί με τα 700€ που πλήρωσα για πάρτυ σου)

- Καλά θα ρωτήσω (να τον αφήσω έτσι να καίγεται; Μίλησε ο καλός σαμαρείτης μέσα μου)

Τηλέφωνο στον συνάδελφο, κοιμόταν ήδη. Του λέω τι θέλω, με βρίζει που ον ξύπνησα, γελάει και μου λέει ότι έχει ένα που του είχε ξεμείνει στο νεσεσέρ του από τις καλοκαιρινές διακοπές του. Πάω το παίρνω και πάω στον παικταρά. Κτυπάω πόρτα. Ανοίγει, μέσα τεκές και αυτός σε άθλια κατάσταση.

- Τι έγινε τι έπαθες;

- Ανοίξαμε όλα τα ποτάκια στο mini bar και τα ανακατέψαμε, τα ήπιαμε όλα σχεδόν και νομίζω με πείραξαν.

- Πάρε το προφυλακτικό

- Τι, μόνο ένα; Και τι θα κάνω με την άλλη; Θα ζητήσεις από την ρεσεψιόν.

- Καληνύχτα και τα λέμε το πρωί. Μην αργήσεις. (Ο καλός σαμαρείτης έβγαλε τον σκασμό)

Το πρωί με την δροσούλα, είμαστε έτοιμοι με τον συνάδελφο. Άφαντος το πελάτης/παικτάρας. Δεν απαντούσε ούτε στο κινητό, ούτε στο δωμάτιο. Ο οδηγός να περιμένει. Αφήνω μήνυμα στην ρεσεψιόν και φεύγουμε.

Φτάνουμε εργοστάσιο στις 8:00 και πιάνουμε αμέσως δουλειά. Κατά τις 12:00 τηλέφωνο. Ο παικταράς, μόλις ξύπνησε, θα ετοιμαστεί και θα έρθει. Αν μπορούμε να του στείλουμε αυτοκίνητο να το πάρει, τα υπόλοιπα από κοντά.

Κατά τη μία, να σου ο παικταράς, σε κακό χάλι, με βρώμικα ρούχα, ταλαιπωρημένος σαν να είχε φάει ξύλο. Τον παίρνω παράμερα και αρχίζει να λύνεται το μυστήριο.

- Τι έγινε, τι έπαθες; Είσαι καλά;

- Καλά είμαι, πονάω λίγο βέβαια από το ξύλο.

- Ποιο ξύλο, ποιος σε χτύπησε;

- Να θυμάσαι που μου έφερες μόνο ένα προφυλακτικό;

- Ξεχνιούνται αυτά;

- Ε, αφού το χρησιμοποίησα και ήρθε η σειρά της άλλης, της είπα ότι δεν έχω και άρχισε να με βαράει.

- Καλά και εσύ τι έκανες;

- Προσπάθησα να την σταματήσω αλλά άρχισε να με βαράει και η φίλης της

Προσπαθώντας να μην γελάσω αλλά να φαντάζομαι την σκηνή

- Και μετά;

- Τελικά ηρέμησαν οι !@#!@# μόλις τους είπα ότι θα τους δώσω χρήματα. Τους έδωσα 50€, αλλά ήθελαν και άλλα. Τελικά του έδωσα 100€ και με έβρισαν. Με έβαλαν στο κρεβάτι και πήγαν στην τουαλέτα να πλυθούν. Μετά με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα, είδα ότι μου πήραν το πορτοφόλι που είχα μέσα άλλα 400€ και μου κατούρησαν την βαλίτσα με τα ρούχα.

- ……. Άναυδος….. Οκ, τα ρούχα σου μπορείς να τα πλύνεις στο ξενοδοχείο. Έχεις χρήματα για να φύγεις αύριο;

- Δεν έχω, αν μπορείς να μου δώσεις 400€;;;;;

- Θα δω τι μπορώ να κάνω…

Τελικά του έδωσα 100€ που δανείστηκα από τον εργοστασιάρχη (μεγάλη ξεφτίλα και αυτό). Φύγαμε το απόγευμα για το αεροδρόμιο. Αυτός τελικά γύρισε πίσω χωρίς άλλα συμβάντα.

Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν την εμπειρία.

Την δουλειά την κάνατε τελικά ; 

[LiquidTroll]

Μπλιπ μπλιπ μπιλ ( τηλέφωνο η Λογίστρια)

Λογίστρια: Ρε συ Liquid με τον εκτυπωτη που μας έβαλες ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε δουλειά! Εγώ το είπα στο αφεντικό, προτου ξεκινήσω, ότι θέλω υπολογιστή και εκτυπωτή που "να φυσάνε"

Εγώ: Καλά τα λες, αλλα εγώ θα σου έλεγα να είσαι και ευχαριστημένη που έχεις και αυτόν. Ξέρω τι θέλει ένα λογιστήριο, αλλά, και για τα 4 τμήματα της εταιρίας, πήρα τον ίδιο εκτυπωτή- πολυμηχάνημα Laser , αξίας 120€. Ξέρεις τι τράβηξα για να τους πάρω? Ηθελε να δουλέψουμε με τους παλιούς, οι οποίοι ήταν 10ετίας, και φυσικά όχι πολυμηχανήματα, ούτε καν laser! Με μελάνια ήταν, οπότε καλύτερα να ΜΗΝ μιλήσεις!

Λογίστρια: Ναι ρε συ, αλλά εγώ τώρα πχ. εκτύπωσα έναν νόμο, που ήταν 45 σελίδες.......και γενικά έχουμε πάρα πολύ μεγάλο όγκο εργασίας, έκτυπώνουμε συνέχεια.

Εγώ: Εδώ του είπα να πάρουμε αυθεντικά τόνερς και με έβρισε!

Λογίστρια: Πάμε μαζί να του πούμε δυο πράγματα? Επίσης ο υπολογιστής μου είναι τραγικός. Κολλάει....εγώ χρειάζομαι να ανοίγω πολλά παράθυρα, γιατί γίνεται χαμός...δεν μπορώ να κολλάει.

Εγώ: Ο υπολογιστής που μου λέγανε να βάλω για σένα, ήτανε 1 GB RAM. Τώρα έχεις καινούριο με  4. Πάλι καλά να λες....και εγώ 4 έχω, τον έκανα χρυσό για να μας τους αλλάξει. Εμένα να δεις πως κολλάει.Αν ανοίξω Outlook , πρέπει να κλείσω το Firefox, αλλιώς δεν ανοίγει....Δεν μπορουσα να του πω να παρουμε πιο γρηγορους υπολογιστές, και αυτοι που πήραμε να λες παλι καλα...

Λογίστρια: Εγώ θα του τα πω..........

Εγώ : Δεν στο συνιστώ.......

........................ λίγο αργότερα, ακούω φωνές....έρχεται η Personal Assistant να με φωνάξει..........

Αφεντικός: Κύριε LiquidTroll, εδώ η κυρία Λογίστρια μου λέει ότι δεν μπορεί να δουλέψει, και οτι είναι αργός ο υπολογιστής της και ο εκτυπωτής της. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΦΤΙΆΞΑΤΕ?

Εγω : έφτιαξα ότι καλύτερο μπορουσα ανάλογα το budget που μου δώσατε....άλλωστε, όποτε σας έκανα μια εκτίμηση για το τι χρειάζεται, και πάνω κάτω την τιμή για το τι πρέπει να αγοραστεί, μου φωνάζατε, το ξεχάσατε?

Αφεντικό: Σας είπα όμως ποτέ όχι?

Εγώ: Α δεν μου είπατε όχι?

Αφεντικό: Οχι βέβαια! Οτι γίνεται τώρα είναι δίκή σας ευθύνη!!! Έπρεπε να έχετε αγοράσει καλύτερο υπολογιστή και πιο δυνατό εκτυπωτη.....................!!!

Δεν θα τσαντιστώ............................

Εγώ: Μαλιστα....Οκ, να αγοράσουμε ότι θέλετε....

Αφεντικό: ΤΩΡΑ???? Τωρα που έχουν γίνει αγορές???? Και αυτά που αγοράστηκαν ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ?

Εγω: (να του το πω....?)  θα τα βάλουμε στο marketplace, και θα τα πουλήσουμε!

Αφεντικό: Ναι σιγά τώρα μην κάνουμε τέτοια πράγματα. Λοιπον κυρία Λογίστρια, δυστυχώς θα πρέπει να δουλέψετε με ότι υποδομές υπάρχουν! Απλά να ξέρετε ότι για αυτό φταίει ο κύριος LiquidTroll!

Εγώ: Εγώ, εγώ , εγώ τον σκότωσα, το παραδέχομαι, ισόβια σε μένα χαχαχαχαχαχ

Αφεντικό: (με δολοφονικό βλέμμα!!!!) ακούστε κύριε LiquidTroll, τα αστειάκια αφήστε τα για όταν θα βγαίνετε έξω για τσιγαράκι. Εδώ μέσα ΔΕΝ παιζουμε, ούτε αστειευόμαστε. Επίσης, μην κοροιδεύετε, γιατί υποπέπτεται απο το ένα λάθος στο άλλο....Βλέπετε? Δεν είμαι μόνο εγώ που δεν μπορώ να δουλέψω, είναι και οι υπόλοιποι!!!!!!! Κάτι μου λέει ότι δεν την ξέρετε και πολύ καλά την δουλειά σας, και πρέπει να ξανασκεφτώ κάποια πράγματα.

Εγώ: ΜΑ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΠΟΛΛΑ ΕΞΟΔΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕ ΕΙΧΑΤΕ ΓΚΟΜΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΕΞΟΔΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ!!!!!!!!

Αφεντικο : Και λοιπόν? Δεν σηκώνετε ένα αστείο? Νταξ, καμια φορά κάνω χοντροκομμένα αστεία, αλλά και παλι......

Εγώ : Οχι απλα ήταν χοντροκομμένο, αν ήμασταν σε άλλη εταιρία, και ήσασταν προιστάμενός μου, θα σας είχαν διώξει με την μία !

Αφεντικό : ....................τελος πάντων, πηγαίντε να συνεχίσετε την εργασία σας! Κυρία Λογίστρια....δεν μπορώ να σας κάνω κάτι....!

 

 

 

 

[paylidis]

51 λεπτά πριν, LiquidTroll είπε

Μπλιπ μπλιπ μπιλ ( τηλέφωνο η Λογίστρια)

Λογίστρια: Ρε συ Liquid με τον εκτυπωτη που μας έβαλες ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε δουλειά! Εγώ το είπα στο αφεντικό, προτου ξεκινήσω, ότι θέλω υπολογιστή και εκτυπωτή που "να φυσάνε"

Εγώ: Καλά τα λες, αλλα εγώ θα σου έλεγα να είσαι και ευχαριστημένη που έχεις και αυτόν. Ξέρω τι θέλει ένα λογιστήριο, αλλά, και για τα 4 τμήματα της εταιρίας, πήρα τον ίδιο εκτυπωτή- πολυμηχάνημα Laser , αξίας 120€. Ξέρεις τι τράβηξα για να τους πάρω? Ηθελε να δουλέψουμε με τους παλιούς, οι οποίοι ήταν 10ετίας, και φυσικά όχι πολυμηχανήματα, ούτε καν laser! Με μελάνια ήταν, οπότε καλύτερα να ΜΗΝ μιλήσεις!

Λογίστρια: Ναι ρε συ, αλλά εγώ τώρα πχ. εκτύπωσα έναν νόμο, που ήταν 45 σελίδες.......και γενικά έχουμε πάρα πολύ μεγάλο όγκο εργασίας, έκτυπώνουμε συνέχεια.

Εγώ: Εδώ του είπα να πάρουμε αυθεντικά τόνερς και με έβρισε!

Λογίστρια: Πάμε μαζί να του πούμε δυο πράγματα? Επίσης ο υπολογιστής μου είναι τραγικός. Κολλάει....εγώ χρειάζομαι να ανοίγω πολλά παράθυρα, γιατί γίνεται χαμός...δεν μπορώ να κολλάει.

Εγώ: Ο υπολογιστής που μου λέγανε να βάλω για σένα, ήτανε 1 GB RAM. Τώρα έχεις καινούριο με  4. Πάλι καλά να λες....και εγώ 4 έχω, τον έκανα χρυσό για να μας τους αλλάξει. Εμένα να δεις πως κολλάει.Αν ανοίξω Outlook , πρέπει να κλείσω το Firefox, αλλιώς δεν ανοίγει....Δεν μπορουσα να του πω να παρουμε πιο γρηγορους υπολογιστές, και αυτοι που πήραμε να λες παλι καλα...

Λογίστρια: Εγώ θα του τα πω..........

Εγώ : Δεν στο συνιστώ.......

........................ λίγο αργότερα, ακούω φωνές....έρχεται η Personal Assistant να με φωνάξει..........

Αφεντικός: Κύριε LiquidTroll, εδώ η κυρία Λογίστρια μου λέει ότι δεν μπορεί να δουλέψει, και οτι είναι αργός ο υπολογιστής της και ο εκτυπωτής της. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΦΤΙΆΞΑΤΕ?

Εγω : έφτιαξα ότι καλύτερο μπορουσα ανάλογα το budget που μου δώσατε....άλλωστε, όποτε σας έκανα μια εκτίμηση για το τι χρειάζεται, και πάνω κάτω την τιμή για το τι πρέπει να αγοραστεί, μου φωνάζατε, το ξεχάσατε?

Αφεντικό: Σας είπα όμως ποτέ όχι?

Εγώ: Α δεν μου είπατε όχι?

Αφεντικό: Οχι βέβαια! Οτι γίνεται τώρα είναι δίκή σας ευθύνη!!! Έπρεπε να έχετε αγοράσει καλύτερο υπολογιστή και πιο δυνατό εκτυπωτη.....................!!!

Δεν θα τσαντιστώ............................

Εγώ: Μαλιστα....Οκ, να αγοράσουμε ότι θέλετε....

Αφεντικό: ΤΩΡΑ???? Τωρα που έχουν γίνει αγορές???? Και αυτά που αγοράστηκαν ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ?

Εγω: (να του το πω....?)  θα τα βάλουμε στο marketplace, και θα τα πουλήσουμε!

Αφεντικό: Ναι σιγά τώρα μην κάνουμε τέτοια πράγματα. Λοιπον κυρία Λογίστρια, δυστυχώς θα πρέπει να δουλέψετε με ότι υποδομές υπάρχουν! Απλά να ξέρετε ότι για αυτό φταίει ο κύριος LiquidTroll!

Εγώ: Εγώ, εγώ , εγώ τον σκότωσα, το παραδέχομαι, ισόβια σε μένα χαχαχαχαχαχ

Αφεντικό: (με δολοφονικό βλέμμα!!!!) ακούστε κύριε LiquidTroll, τα αστειάκια αφήστε τα για όταν θα βγαίνετε έξω για τσιγαράκι. Εδώ μέσα ΔΕΝ παιζουμε, ούτε αστειευόμαστε. Επίσης, μην κοροιδεύετε, γιατί υποπέπτεται απο το ένα λάθος στο άλλο....Βλέπετε? Δεν είμαι μόνο εγώ που δεν μπορώ να δουλέψω, είναι και οι υπόλοιποι!!!!!!! Κάτι μου λέει ότι δεν την ξέρετε και πολύ καλά την δουλειά σας, και πρέπει να ξανασκεφτώ κάποια πράγματα.

Εγώ: ΜΑ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΠΟΛΛΑ ΕΞΟΔΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕ ΕΙΧΑΤΕ ΓΚΟΜΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΕΞΟΔΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ!!!!!!!!

Αφεντικο : Και λοιπόν? Δεν σηκώνετε ένα αστείο? Νταξ, καμια φορά κάνω χοντροκομμένα αστεία, αλλά και παλι......

Εγώ : Οχι απλα ήταν χοντροκομμένο, αν ήμασταν σε άλλη εταιρία, και ήσασταν προιστάμενός μου, θα σας είχαν διώξει με την μία !

Αφεντικό : ....................τελος πάντων, πηγαίντε να συνεχίσετε την εργασία σας! Κυρία Λογίστρια....δεν μπορώ να σας κάνω κάτι....!

Αυτόν τον τύπο τον αφεντικό θέλω να μου πεις ποιος είναι να πάω να τον τουλούμιασω στο Ξυλο για πάρτυ σου. 

Απο εμενα θα είχε φάει παρα πολύ άσχημο μπινελίκι ώστε να με απολύσει κιόλας... 

οταν εγώ στη δουλειά πριν 3-4 χρόνια είχα ζητήσει i7/8gb και μου έφεραν i3/4 (και με δεδομένο ότι αυτός που είχα είχε κάψει μητρική όποτε δε μπορούσα να δουλέψω) δεν τον δούλεψα καν και τους είπα πάρτε τον πίσω δε δουλεύω μέχρι να μου φέρετε αυτό που χρειάζομαι 

[geomos]

1 ώρα πριν, LiquidTroll είπε

Μπλιπ μπλιπ μπιλ ( τηλέφωνο η Λογίστρια)

Λογίστρια: Ρε συ Liquid με τον εκτυπωτη που μας έβαλες ΔΕΝ μπορούμε να κάνουμε δουλειά! Εγώ το είπα στο αφεντικό, προτου ξεκινήσω, ότι θέλω υπολογιστή και εκτυπωτή που "να φυσάνε"

Εγώ: Καλά τα λες, αλλα εγώ θα σου έλεγα να είσαι και ευχαριστημένη που έχεις και αυτόν. Ξέρω τι θέλει ένα λογιστήριο, αλλά, και για τα 4 τμήματα της εταιρίας, πήρα τον ίδιο εκτυπωτή- πολυμηχάνημα Laser , αξίας 120€. Ξέρεις τι τράβηξα για να τους πάρω? Ηθελε να δουλέψουμε με τους παλιούς, οι οποίοι ήταν 10ετίας, και φυσικά όχι πολυμηχανήματα, ούτε καν laser! Με μελάνια ήταν, οπότε καλύτερα να ΜΗΝ μιλήσεις!

Λογίστρια: Ναι ρε συ, αλλά εγώ τώρα πχ. εκτύπωσα έναν νόμο, που ήταν 45 σελίδες.......και γενικά έχουμε πάρα πολύ μεγάλο όγκο εργασίας, έκτυπώνουμε συνέχεια.

Εγώ: Εδώ του είπα να πάρουμε αυθεντικά τόνερς και με έβρισε!

Λογίστρια: Πάμε μαζί να του πούμε δυο πράγματα? Επίσης ο υπολογιστής μου είναι τραγικός. Κολλάει....εγώ χρειάζομαι να ανοίγω πολλά παράθυρα, γιατί γίνεται χαμός...δεν μπορώ να κολλάει.

Εγώ: Ο υπολογιστής που μου λέγανε να βάλω για σένα, ήτανε 1 GB RAM. Τώρα έχεις καινούριο με  4. Πάλι καλά να λες....και εγώ 4 έχω, τον έκανα χρυσό για να μας τους αλλάξει. Εμένα να δεις πως κολλάει.Αν ανοίξω Outlook , πρέπει να κλείσω το Firefox, αλλιώς δεν ανοίγει....Δεν μπορουσα να του πω να παρουμε πιο γρηγορους υπολογιστές, και αυτοι που πήραμε να λες παλι καλα...

Λογίστρια: Εγώ θα του τα πω..........

Εγώ : Δεν στο συνιστώ.......

........................ λίγο αργότερα, ακούω φωνές....έρχεται η Personal Assistant να με φωνάξει..........

Αφεντικός: Κύριε LiquidTroll, εδώ η κυρία Λογίστρια μου λέει ότι δεν μπορεί να δουλέψει, και οτι είναι αργός ο υπολογιστής της και ο εκτυπωτής της. ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΦΤΙΆΞΑΤΕ?

Εγω : έφτιαξα ότι καλύτερο μπορουσα ανάλογα το budget που μου δώσατε....άλλωστε, όποτε σας έκανα μια εκτίμηση για το τι χρειάζεται, και πάνω κάτω την τιμή για το τι πρέπει να αγοραστεί, μου φωνάζατε, το ξεχάσατε?

Αφεντικό: Σας είπα όμως ποτέ όχι?

Εγώ: Α δεν μου είπατε όχι?

Αφεντικό: Οχι βέβαια! Οτι γίνεται τώρα είναι δίκή σας ευθύνη!!! Έπρεπε να έχετε αγοράσει καλύτερο υπολογιστή και πιο δυνατό εκτυπωτη.....................!!!

Δεν θα τσαντιστώ............................

Εγώ: Μαλιστα....Οκ, να αγοράσουμε ότι θέλετε....

Αφεντικό: ΤΩΡΑ???? Τωρα που έχουν γίνει αγορές???? Και αυτά που αγοράστηκαν ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ?

Εγω: (να του το πω....?)  θα τα βάλουμε στο marketplace, και θα τα πουλήσουμε!

Αφεντικό: Ναι σιγά τώρα μην κάνουμε τέτοια πράγματα. Λοιπον κυρία Λογίστρια, δυστυχώς θα πρέπει να δουλέψετε με ότι υποδομές υπάρχουν! Απλά να ξέρετε ότι για αυτό φταίει ο κύριος LiquidTroll!

Εγώ: Εγώ, εγώ , εγώ τον σκότωσα, το παραδέχομαι, ισόβια σε μένα χαχαχαχαχαχ

Αφεντικό: (με δολοφονικό βλέμμα!!!!) ακούστε κύριε LiquidTroll, τα αστειάκια αφήστε τα για όταν θα βγαίνετε έξω για τσιγαράκι. Εδώ μέσα ΔΕΝ παιζουμε, ούτε αστειευόμαστε. Επίσης, μην κοροιδεύετε, γιατί υποπέπτεται απο το ένα λάθος στο άλλο....Βλέπετε? Δεν είμαι μόνο εγώ που δεν μπορώ να δουλέψω, είναι και οι υπόλοιποι!!!!!!! Κάτι μου λέει ότι δεν την ξέρετε και πολύ καλά την δουλειά σας, και πρέπει να ξανασκεφτώ κάποια πράγματα.

Εγώ: ΜΑ ΕΣΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΠΟΛΛΑ ΕΞΟΔΑ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΜΕ ΕΙΧΑΤΕ ΓΚΟΜΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΕΞΟΔΑ ΘΑ ΣΑΣ ΕΚΑΝΑ!!!!!!!!

Αφεντικο : Και λοιπόν? Δεν σηκώνετε ένα αστείο? Νταξ, καμια φορά κάνω χοντροκομμένα αστεία, αλλά και παλι......

Εγώ : Οχι απλα ήταν χοντροκομμένο, αν ήμασταν σε άλλη εταιρία, και ήσασταν προιστάμενός μου, θα σας είχαν διώξει με την μία !

Αφεντικό : ....................τελος πάντων, πηγαίντε να συνεχίσετε την εργασία σας! Κυρία Λογίστρια....δεν μπορώ να σας κάνω κάτι....!

Ρε φίλε αν δεν είχες περιγράψει την εταιρία θα ορκιζόμουν ότι το αφεντικό σου και το αφεντικό του κουμπάρου μου είναι το ίδιο πρόσωπο. Μηχανικός σε κατασκευαστικη είναι και αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα, εκτός από θέματα εξοπλισμού που την τελευταία δεκαετία "αναβαθμίζονται", software που άμα κάνουν ντου παίζει να μην βρουν τίποτα αγορασμένο, έως και το αποκορύφωμα, αναγκαζοταν ο κακόμοιρος για 9 μήνες να κάθεται σε σπασμένη καρέκλα γραφείου που αν ακουμπαγες τη πλάτη έπεφτε. Το αστείο είναι ότι δεν τον άφηνε να βάλει μια ταινία ένα σχοινί βρε αδερφέ για να την κρατάει γιατί "θα μπούνε οι πελάτες και θα μας πούνε γύφτους". 

Το ακόμα πιο αστείο είναι ότι βγάζει λεφτά με το τσουβάλι (το αφεντικό εννοώ). 

[asemnos]

Το χειμωνα ημουν στη Νεα Υορκη με την κοπελια. Εκει μενει και εργαζεται η ξαδερφη της τα τελευταια 2 χρονια σε σουπερ μαρκετ, σε εβραϊκη συνοικια. Η ιστορια λοιπον είναι δικη της και παει ετσι:

Ερχεται Εβραια τυπισσα προς το μερος της κρατώντας δυο πακετα μακαρονια.

- Συγγνωμη, εγω εδώ μεσα γιατι βλεπω ΜΟΝΟ μακαρονια;; (δειχνοντας της τα πακετα)

- Τι εννοειτε;

- Να, εδώ πισω αναφερει και κρεμες γαλακτος και μπεικον και τυρια!

 - Ξερετε, αυτό είναι συνταγή, φυσικα και δεν τα περιεχει μεσα στο πακετο...

- Και που να ξερω εγω τι εχει μεσα το πακετο και τι οχι;; ΠΑΡΑΠΛΑΝΕΙΤΕ τον κοσμο!

- Μα το γραφει ξεκάθαρα ότι πρόκειται για συνταγή και όχι για περιεχομενο!

- Όχι, δεν είναι καθολου ξεκαθαρο! Είναι παραπλανητικο τρικ για να παιρνετε τα λεφτα του κοσμου! Απαιτω να τα παρω ΔΩΡΕΑΝ!

- Ξερετε, δεν...

- Αρκετα μιλησα μαζι σου, εισαι αγενης και καθολου εξυπηρετικη. Θελω τον προϊσταμενο σου!

Και οντως ηρθε ο προϊστάμενος, βασικα ο ιδιοκτητης του σουπερ μαρκετ, ο οποιος είναι και ξάδερφος της κοπελας. Αφου του εξηγησε τι εγινε, αυτος παιρνει τα δυο πακετα, της τα δινει στα χερια, χαμογελάει και της λεει στα Ελληνικα: "Στο λαιμο να σας κατσουνε".

"Thank you", απανταει αυτή και φευγει.

 

[Tsakalos!]

Φρεσκια ιστορια, προ μισης ωρας..

Καλη μου πελατησα, καλοστεκουμενη 70αρα... ερχεται και μου λεει... Τσακαλε, εχω δυο παπουτσακια που ξεκολησανε... προσπαθησα να τα κολησω αλλα δεν κολησανε... την κοιταω, χασκογελουσε περιεργα...

Της λεω, για να ριξω μια ματια... τα κοιταω, βλεπω ενα περιεργο πραμα, σα στοκος. ενα νωπο πραμα, που δεν ειχα ξανα δει... τι στον κορακα εβαλε, αναρωτιεμαι.. εκεινη εκει χασκογελουσε.. 

Ανα καιρους εχω δει διαφορα πραγματα, διαφορες κολλες, αυτο ποτε..

Την ρωταω, καλη μου κυρια τι εβαλες για κολα?. και μου λεει: Κορεγκα! Την "κολα" που χρησημοποιω για να κολαω τα δοντια μου!! και σκαει στα γελια!!

Ε εσκασα και γω στα γελια! δε το πιστευα!.. 

 

by the way, ΜΗΝ βαλετε ποτε corega.. οχι απλα δε κολαει, δε βγαινει κιολας μετα, οποτε απλα θα πεταξετε το παπουτσι! 

[Lodar]

18 ώρες πριν, AristidisZ είπε

Την δουλειά την κάνατε τελικά ; 

Την κάναμε.

Άλλη ιστορία με τον ίδιο.

Ήρθε Αθήνα για μία συνάντηση. Ο γενικός μου ζήτησε να τον βγάλουμε στα καλύτερα εστιατόρια έξω. Ανοίγω Αθηνόραμα, βρίσκω το ακριβότερο που μπορούσα, ένα στην Κηφισιά νομίζω ήταν, κλείνω τραπέζι και πάμε. 

Καθόμαστε, κοιτάμε το μενού και μου λέει νηστικοί θα μείνουμε! Ήθελες λεξικό για να βγάλεις άκρη. Ενδεικτικά δεν θα ξεχάσω τι παρήγγειλα, ξεκοκαλισμένα πιτσουνάκια με σως από ασφόδελο. 

Αφού τελειώσαμε και πλήρωσα μία περιουσία, όσο σχεδόν ο βασικός μισθός την εποχή εκείνη. Μου λέει: Πήγαινε  με κάπου να φάμε τώρα.

Και τον πήγα. Στην καντίνα στην πλατεία Μαβίλη. Του άρεσε και με παινεψε στο αφεντικό μου για την προνοητικότητα μου την επόμενη μέρα.