Έχετε νιώσει προδομένοι από Φίλο?

[nightwalker1990]

Στις 3/4/2019 στις 10:49 ΠΜ, sanaeriko είπε

Καλημέρα. Ότι γράψω, πιο πολύ είναι γιατί θέλω να τα βγάλω από μέσα μου και όχι για κάτι άλλο.

Ξέρω ενα άτομο από τα 12(1η γυμνασίου) τώρα είμαστε και οι δύο 36. Από την αρχή στο σχολείο κολλήσαμε, ίδιο θρανίο, μαζί στα διαλείμματα, στο σχολασμα,στις κοπάνες κλπ. Κατι παραπάνω από κολλητοί καθώς έβλεπε ο ένας τον άλλο σαν αδερφό.Του έλεγα τα πάντα κι αυτός το ίδιο (μάλλον). Με έντονες ανησυχίες και οι δυο αναλυαμε τα πάντα, στο τηλ μιλούσαμε επί ώρες σχεδόν κάθε μέρα. Έτσι κύλησε η ζωή μας μέχρι και το τέλος του σχολείου. Ο φίλος είχε κάποια θέματα στο σπίτι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα του αλλά και στην μη κοινωνικοποίηση του. Τα παραδείγματα είναι χιλιάδες δεν έχει νόημα να τα αναφέρω απλά δεν συμβαδιζε ποτέ η ηλικία του και ο τρόπος που σκεφτόταν με την όλη συμπεριφορά του. Πολλά ψυχολογικά, πολλά κόμπλεξ, δεν καθόταν έξω μετά τις 9 το βράδυ αν και 25 χρονών πχ,για φαγητό/καφέ πηγαίναμε σπάνια, σπίτι του με είχε καλέσει μια φορά όλα αυτά τα χρόνια και στο δικό μου δεν ερχόταν ποτέ(αν και τον καλούσα συνέχεια)εκτός από 2-3 φορές.Διακοπες μαζί ούτε λόγος.Παντα υπήρχε η δικαιολογία για το πρόβλημα στο σπίτι. Το μόνο που κάναμε μαζί ήταν βόλτες στην περιοχή που μέναμε και μπάλα.Ετσι κυλούσαν τα χρόνια από τα 18 και μετά,το παιδί είχε πειστεί ότι έτσι θα είναι η ζωή του για πάντα, θεωρούσε τον εαυτό του άσχημο και ότι ποτέ δεν θα βρει κοπέλα, δεν θα κάνει ποτέ σεξ, ούτε οικογένεια. Είχα περάσει ώρες και ώρες να προσπαθώ να τον βοηθήσω, ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα κλπ. Δεν σήκωνε κουβέντα. Στεναχωριομουν που χάναμε στιγμές από την ζωή μας αλλά στο τέλος παρέμενα εκεί στήριγμα. Δεν έβγαινα με άλλα παιδιά πχ για να μιλάμε στο τηλ και να μην τον αφήνω μόνο του. Γινόταν όλο και πιο σκοτεινός ο χαρακτήρας του, έμπαινε όλο και πιο βαθιά στην μιζέρια και στην θλίψη. Εγώ καλώς η κακως ΕΚΕΊ δίπλα του. Όταν ζητούσε κάτι έτρεχα. Οικονομικά ήταν καλά οι δικοί του, δεν είχε δουλέψει ποτέ, δεν είχε κάνει σχέση πότε και γενικώς. Δειλά δειλά από μια ηλικία και μετά(απο τα 31 και μετά)άρχισε να κάνει βήματα (λες και όσα του έλεγα χρόνια πριν ενεργοποιήθηκαν τότε). Σε κάποια φάση μου λέει ότι του αρέσει μια γυναίκα. Ξέχασα να αναφέρω ότι μέχρι τότε δεν μου είχε σταθεί ουσιαστικά σε καμια δυσκολία αλλά ούτε και στις χαρές.Και στα απλά ήταν μετρημενος, οταν τον ρωτούσα τι να κάνω με μια κοπέλα πχ πότε δεν θα μου απαντούσε,θες από ζήλεια,θες από κόμπλεξ; εγώ ακόμη και τότε τον δικαιολογούσα στον εαυτό μου (και ας νευριαζα). Και τότε? Ξαφνικά να και τα τηλέφωνα και παμε να βγούμε για συμβουλές και πάμε να της πάρω αυτό και πάμε το ένα το άλλο, έτρεχα εγώ. Πολλές φορές ακυρωνα με την κοπέλα μου η την έπαιρνα μαζί για να τον βοηθήσουμε(αυτό κρατησε μηνες). Χαρά εγώ; Δεν φαντάζεστε, επιτέλους έλεγα,βρηκε τον εαυτό του, λυτρώθηκε κλπ. Για καλή του τύχη τα βρίσκουν, βρίσκει δουλειά (καλή δουλειά βγάζει τα διπλάσια από μένα), ξεπερνιουνται(?) όλα τα προβλήματα στο σπίτι όλως τυχαίως..συζουν, αλλάζει το στάτους του γενικά, αλλάζει πράγματα που ήταν γι αυτόν ιερό δισκοπότηρο μέχρι τότε και απλά με κάνει στην άκρη. Όχι ξεκάθαρα και παντελονατα αλλά σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Κάθε φορά που του λέω να βρεθούμε μια δικαιολογία για το βεβαρημένο πρόγραμμα του(κοπέλα, καινούριες παρέες κλπ)που και που στέλνει κάνα μήνυμα για κανα χρόνια πολλά η καμια ελαφριά βλακειουλα. Ήθελα κάποιον φίλο να μιλήσω για κάποιες δύσκολες καταστάσεις που πέρναγα εδώ και δύο χρόνια.. πουθενά. Μάλιστα όταν έκανα κάποια παράπονα (παλιότερα) ήμουν αυτός που γκρινιάζει. Κάθε προσπάθεια να το κουβεντιάσω κατέληγε στο ότι δεν είναι έτσι και άρχιζαν οι δικαιολογίες. Δεν το κουραζα πολύ γιατί δεν ήθελα να κάνω (συγγνώμη απ' τις κυρίες)σαν γκόμενα. Φταίω; Φταίω! Δεν του ρίχνω ευθύνες για το γεγονός ότι δεν κράτησα άλλους φίλους κοντά μου και τώρα ξεμεινα.Ηταν κατα κάποιο τρόπο επιλογή μου. Νιώθω προδομένος; Νιώθω. Οι λόγοι πολλοί. Αχαριστία; Στο φουλ. Είμαι μαλακας; ΕΊΜΑΙ.

Σίγουρα δεν μπορείς να γράψεις μια ολόκληρη ζωή σε ένα θέμα. Μιλάμε για τοσες λεπτομέρειες που θα μπορούσα να γράψω βιβλία.(Αν βρήκατε ενδιαφέρον το θέμα ρωτήστε άφοβα για να επεκταθω) Μπορεί όπως τα έχω γράψει να φαίνεται μικρό το χρονικό διάστημα αλλά δεν είναι. Είναι χρονικά διαστήματα μεγάλα. Πολύ μεγάλα.

Ευχαριστώ που με διαβάσατε.

Γράψτε την δική σας ιστορία όσοι θέλετε.

ΥΓ. Αποφθέγματα του στυλ τους φίλους τους διαλέγουμε και μην περιμένεις σπ τους άλλους...κλπ ΔΕΚΤΑ

Το είπα σε πόστ προηγούμενου μέλους πριν μέρες, Φίλος δεν είναι αυτός που έρχεται μαζί για βόλτα γυναίκες ποτά μπάλα κλπ κλπ... Είναι αυτός που θα του πεις ότι έχεις ένα πρόβλημα και θα'ρθει χθές ότι ώρα και να'ναι. Θα είναι μαζί σου και στις χαρές και στις λύπες, όταν σου πει ότι είσαι λάθος θα σε μουντζώσει και όταν είσαι σωστός θα σου πει μπράβο.  Φίλοι υπάρχουν λίγοι.... ρουφιάνοι και γνωστοί πολλοί.... Αυτά απο εμένα.

[Radiator]

Προδομένος απο φίλο δεν έχω νιώσει ποτε, γιατί δεν χρειάστηκε να του δώσω αυτή την επιλογή! Φίλοι  αδελφικοί με έχουν βοηθήσει και τους έχω βοηθήσει και σε μεγάλο βαθμό. Σε θέματα εμπιστοσύνης υπάρχει μόνο η οικογένεια...Προδοσία απο σχέση αρκετές φορές αλλα αυτό ειναι άλλο θέμα...

[BritGreek]

Μπερδεύουμε συχνά τις έννοιες του φίλου και του καλού γνωστού. Για μένα η αληθινή φιλία είναι το πιο δύσκολο και το πιο σπάνιο πράγμα, και ειλικρινά δεν πιστεύω σ' αυτή ως προς την ευρύτητά της. Όλα είναι μια συναλλαγή, στα πάντα, και τουλάχιστον αυτό έχω εισπράξει εγώ από όσους θεωρούσα φίλους μου, εκτός από έναν. Έχω τεράστιο κύκλο, βγαίνω , συναναστρέφομαι και κάνω παρέα με πολύ κόσμο, αλλά φίλο αδελφικό έχω μόνο έναν γιατί μόνο εκείνος μου έχει σταθεί σε οποιαδήποτε δυσκολία μου. Στις χαρές όλοι καλοί είναι. 

Επεξ/σία 5 Απριλίου 2019 από BritGreek

[sanaeriko]

Όταν λέω προδομένος αναφέρομαι στην ευρύτερη έννοια. Όταν σου έχει δώσει ο άλλος να καταλάβεις, όταν σου λέει ξεκάθαρα ότι θα είμαι εδώ, καλώς η κακώς (κακώς βασικά) περιμένεις κάτι απ' αυτόν.Αυτος σου δημιουργεί αυτές τις προσδοκίες στην τελική.Περίοδος που ήθελε να ρίξει την κοπέλα σε συνδυασμό με την μετέπειτα συμπεριφορά σε κάνει να νιώθεις ότι σε εκμεταλευτηκε. Όχι δεν είσαι δέκα χρονών, δεν τα ρίχνω αλλού γ αυτό καταλήγω με το ότι είμαι μακακας.

Αλλά όταν επενδύεις κάπου, όταν σου δίνουν το δικαίωμα να επενδύσεις πάνω τους μετά νιώθεις μια πικρία και ενα παράπονο.

Παρόλαυτα αυτό που με έχει πειράξει πιο πολύ δεν είναι ότι έχει γίνει αλλά ότι δεν κάθεται σταρατα να μου πει : Ξέρεις κάτι; Δεν γουστάρω ρε φίλε να κάνουμε άλλο παρέα. Βαρέθηκα,δεν μ'αφήνει η γκόμενα, θέλω άλλου είδους παρέες στην ζωή μου, δεν σε συμπαθώ πια, κάτι έστω. Είμαι άνθρωπος που δένεται πολύ με κάποιους ανθρώπους και μόνο αν με απόλυτη ειλικρίνεια και αλήθεια έρθει και μου μιλήσει κάποιος λύνω αυτά τα "δεσμά".

Δυστυχώς. Είναι τεράστιο ελάττωμα αυτό τελικά.

[sanaeriko]

Στις 4/4/2019 στις 1:43 ΠΜ, theripper7 είπε

Αρχικα θελω να κανω μια άσχετη ερώτηση, πως το πηρε η κοπελα του οτι ενας αντρας 30 χρονων δεν εχει κανει σχεση αρα και σεξ;  Τωρα ως προς την ερωτηση σου καλα κανεις και νιωθεις προδομένος αλλα υπαρχει η δικαιολογια οτι ειναι η πρωτη του σχεση και σαν άμαθος τον κανει οτι θελει.

Ήταν ακριβώς στην ίδια φάση και αυτή (παρθένα) για διαφορετικούς λόγους όμως απ'οτι σχεδόν με το τσιγκελι μου έλεγε. Ίδια ηλικία έχουν παρεπιπτόντως.

Παιδιά τώρα διαβάζω σιγά σιγά τις απαντήσεις.Αρκετες ομολογώ ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες.

[Επισκέπτης]

Στις 4/4/2019 στις 9:58 ΜΜ, nightwalker1990 είπε

Το είπα σε πόστ προηγούμενου μέλους πριν μέρες, Φίλος δεν είναι αυτός που έρχεται μαζί για βόλτα γυναίκες ποτά μπάλα κλπ κλπ... Είναι αυτός που θα του πεις ότι έχεις ένα πρόβλημα και θα'ρθει χθές ότι ώρα και να'ναι. Θα είναι μαζί σου και στις χαρές και στις λύπες, όταν σου πει ότι είσαι λάθος θα σε μουντζώσει και όταν είσαι σωστός θα σου πει μπράβο.  Φίλοι υπάρχουν λίγοι.... ρουφιάνοι και γνωστοί πολλοί.... Αυτά απο εμένα.

Το θέμα όμως είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούν τις αλήθειες. Οπότε προτιμούν έναν φίλο για τα γλέντια και τις χαρές και στις στενοχώριες να τους λέει μόνο αυτά που θέλουν να ακούσουν. Γι αυτό με τα χρόνια οι περισσότερες φιλίες φθείρονται.

[nightwalker1990]

Μόλις τώρα, elorant είπε

Το θέμα όμως είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να ακούν τις αλήθειες. Οπότε προτιμούν έναν φίλο για τα γλέντια και τις χαρές και στις στενοχώριες να τους λέει μόνο αυτά που θέλουν να ακούσουν. Γι αυτό με τα χρόνια οι περισσότερες φιλίες φθείρονται.

Για μένα ο πραγματικός φίλος είναι οικογένεια, δεν με βλέπει σαν τσέπη η μόνο για τα καλά, με αγαπάει με σέβεται και κάνει παρέα μαζί μου γι'αυτό που είμαι όχι γι'αυτό που θέλει αυτός να είμαι.

[dollyyy19]

μαρεσει  που στα ανω των 30,ψαχνετε για φιλους.....ημαρτον δλδ.......

[Επισκέπτης]

19 λεπτά πριν, dollyyy19 είπε

μαρεσει  που στα ανω των 30,ψαχνετε για φιλους.....ημαρτον δλδ.......

Που είναι το περίεργο δηλαδή να ψάχνει κάποιος ανθρώπους με κοινές αντιλήψεις;

[sakisvele]

Αναφορά σε κείμενο

Κατσε μονος .. μεγαλε να μην σε βλαπτει ο ισκιος σου ..και νασε βαραει η ΜΟνΑΞια σου η Μαριτσα με τα 5 ορφανα..

Ρε πατε σε κανα ψυχολογο που και που και μας κανετε μαθημα εδω περα?

Για μένα ο πραγματικός φίλος είναι οικογένεια, δεν με βλέπει σαν τσέπη η μόνο για τα καλά, με αγαπάει με σέβεται και κάνει παρέα μαζί μου γι'αυτό που είμαι όχι γι'αυτό που θέλει αυτός να είμαι.

[bad_freddy]

3 ώρες πριν, nightwalker1990 είπε

Για μένα ο πραγματικός φίλος είναι οικογένεια, δεν με βλέπει σαν τσέπη η μόνο για τα καλά, με αγαπάει με σέβεται και κάνει παρέα μαζί μου γι'αυτό που είμαι όχι γι'αυτό που θέλει αυτός να είμαι.

 

1 ώρα πριν, sakisvele είπε

Για μένα ο πραγματικός φίλος είναι οικογένεια, δεν με βλέπει σαν τσέπη η μόνο για τα καλά, με αγαπάει με σέβεται και κάνει παρέα μαζί μου γι'αυτό που είμαι όχι γι'αυτό που θέλει αυτός να είμαι.

Εσείς ταιριάζετε, να γίνετε φίλοι... 😛

Επεξ/σία 6 Απριλίου 2019 από bad_freddy