Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Έχω περίπου 60 LP,  35 45αρια και περίπου 20 κασέτες,τα οποία ακουω περιστασιακά απο πικάπ και κασετόφωνο. Ολα αυτά έμειναν απο την εποχή των 80s. Η υπόλοιπη μουσική είναι σε mp3 ή σε flac στον υπολογιστή.

Η ευκολία του να πατάς ένα κουμπί και να παίζει το mp3, νομίζω δεν έχει καμία σχέση με την ιεροτελεστία του να βάζεις βινύλιο να παίζει και να ακούς το κομμάτι που ησουν ερωτευμένος την χρυσή εποχή των 80s. Καμία σχέση...

  • Like 2
  • Απαντ. 269
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Δεν μου κάνει εντύπωση το νέο αφού εδω και χρόνια στο εξωτερικό κυρίος,υπάρχει επιστροφή σε πιο παλιά μέσα και εδω και δεκαετίες στήν μουσική και στο βινύλιο,που είναι ίσως το πιο αγαπημένο μέσο,για αρκετούς μουσικόφιλους και "μερακλήδες" ^_^

Συμφωνώ και επαυξάνω με τα πιο πάνω απο τον φίλο Ardov σαν το βυνίλιο μαζί με ενα καλό σύστημα ήχου,δεν υπάρχει (η καλύτερα,αρκετά δύσκολα να υπάρχει)τουλάχιστον σε σχέση με τα συνηθισμένα ψηφιακά format αυτό αλλάζει αρκετά όταν πάμε σε άλλα Format που αναφέρθηκαν πιο πάνω,ο ήχος γενικά είναι για όσους γνωρίζουν και μπορούν να καταλάβουν τις διαφορές,πολύ πιο "φυσικός" και αυθεντικός στο βινύλιο σαν να κάθεσαι μπροστά και ακούς εκείνη την ώρα αυτόν που παίζει,άσε που υπάρχει και το άλλο καλό με το φυσικό μέσο,που είναι τα πραγματικά πανέμορφα εξώφυλλα και τις διάφορες συλλεκτικές εκδόσεις.✌️

 

Επεξ/σία από ELMastas
  • Like 5
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Φυσική εξέλιξη είναι η αύξηση τόσο στις πωλήσεις βινυλίων όσο και φωτογραφικών φιλμ. Και δεν είναι θέμα χιπστεριάς που νομίζουν διάφοροι, απλώς πολύς κόσμος έχει σιχαθεί τον απρόσωπο χαρακτήρα του ψηφιακού.

Είναι άλλη φάση να χεις αράξει σπίτι σου κ να ακουμπάς απαλά απαλά τη βελόνα στα αυλάκια του βινυλίου ή να κοιτάς τα αρνητικά ενός φίλμ ή να μυρίζεις ένα βιβλίο. Αυτές είναι διαδικασίες που απευθύνονται σε όλες τις αισθήσεις σου, το πιάνεις, το μυρίζεις (το παλιό αμερικάνικο βινύλιο έχει μια μυρουδιά άλλο πράμα!!), το κοιτάς..!!! Απ'την άλλη, τα data του ψηφιακού απλώς τα κλικαρεις..

Δεν είναι δλδ θέμα νοσταλγίας, είναι θέμα απόλαυσης που στα πλαίσια του παραλόγου σύγχρονου τρόπου ζωής έχει φτάσει να θεωρείται πολυτέλεια.

Επεξ/σία από laradoomed123
  • Like 8
  • Thanks 2
Δημοσ.

Το ρετρό πάντα θα είναι στην μόδα ως απομεινάρι μια καλτ εποχής. Πόσοι από εδώ μέσα φοράνε all Star παπούτσια; Τα "τσακιες" ξέρετε ότι δημιουργήθηκαν το 1921 και τα κλασσικά σταρακια το 1960. Αλήθεια πιστεύει κανείς πως αυτά τα παπούτσια θα χαθούν ποτέ; Ανατομικά δεν είναι, ζεστά δεν είναι, χαλάνε με το παραμικρό, σκίζονται σχετικά γρήγορα, βρωμίζουν για πλάκα και όμως λατρεύονται από εκατομμυρία ανθρώπους γιατί είναι κλασσικά και ρετρό. Τι και αν έχουν βγει μέχρι και διαστημικα παπούτσια που δένουν τα κορδόνια μόνα τους ala back yo the future αυτά στέκουν αγέρωχα συνδυαζόμενα από μια απλή βερμούδα μέχρι ένα κουστούμι...

Δημοσ.
42 λεπτά πριν, Ardov είπε

Όταν κάποιος έχει το ανάλογο ηχοσύστημα, ενα λαμπάτο ενισχυτή, ενα λαμπάτο Phono, ενα καλό και ποιοτικό πλατώ με ξεχωριστό τροφοδοτικό και μια ποιοτική MC κεφαλή τύπου Benz Micro καθώς και ενα ζεύγος προσεγμένων ηχείων με τα αντίστοιχα καλώδια, οι διαφορές είναι πάρα πολύ σοβαρές. 

Αν πραγματοποιήσεις ακρόαση σε ενα τέτοιο ηχοσύστημα θα αντιληφθείς τις τεράστιες διαφορές. Δεν έχω σκοπό να ξεκινήσω πόλεμο τύπου vinyl vs digital. Σίγουρα όμως εαν βάλουμε εναν δίσκο βινυλίου κλασσικής ή jazz και τα συγκρίνουμε με τα αντίστοιχα mp3 ακόμη και σε 320Kbps, τα τεχνουργήματα τύπου chirping βρίσκονται εκεί στα mp3 και σου σκίζουν τα αυτιά. Σε ενα απλό CD player, τα τεχνουργήματα λόγω dithering είναι επίσης διακριτά. Σε ηχεία Logitech ή Creative των 50€ δεν θα το ακούσεις αλλά στο παραπάνω σοβαρό ηχοσύστημα θα βγεί στην "μουσική σκηνή" και θα σε ενοχλεί.  

Το πράγμα αλλάζει βέβαια στα FLAC/APE/WAV/AIFF (PCM) υπερυψηλής δειγματοληψίας και βάθους. Και ακόμη περισσότερο αλλάζει σε υλικό και εξοπλισμό DSD 2.8 και 5.6Mhz (το φορμά που χρησιμοποιούσαν τα SACD), πολυκάναλο ή δικάναλο. Ειδικά στο DSD, το δυναμικό εύρος είναι εντυπωσιακό μαζί με την καθαρότητα (φυσικά παίζει ρόλο και η ηχογράφηση/mastering κλπ.) και πραγματικά σε αποζημιώνει ακουστικά, (εκεί βέβαια υπάρχει θόρυβος υψηλών συχνοτήτων και αποκόπτεται με φίλτρο low-pass).  

Βέβαια όλα είναι σχετικά. Αν για παράδειγμα θέλει κανείς να ακούσει Χολίδη, Παντελίδη κλπ. κλπ. βολεύει μαζί με το τσιγαράκι και το ουϊσκάκι να πατήσει ένα διπλό κλικ και να ακούσει την καψούρα στο youtube ή στα κατεβασμένα απο youtube mp3 στέλνοντας παράλληλα μηνύματα στο facebook και στο viber. Ενα ζεύγος ηχείων της σειράς όπως έγραψα πιο πάνω είναι υπέραρκετά. Στρίβει και το ρυθμιστικό της έντασης του υπογούφερ στο τέρμα, βαράνε κάργα τα μπάσα και είναι άρχοντας

Όταν όμως έρθει η στιγμή να θέλει να ακούσει το σαξόφωνο και την τρομπέτα σε ενα τζάζ κομμάτι, ή το βιολί και το πιάνο σε ενα κλασσικό έργο και να τα απολαύσει με το 100% της απερίσπαστης προσοχής του, τότε θα προτιμήσει να πιάσει τη χάρτινη συσκευασία του δίσκου, να την ξαναδιαβάσει πολλοστή φορά, να τον βγάλει απο το αντιστατικό περίβλημα με θρησκευτική ευλάβεια, να ζεστάνει το ηχοσύστημά του απο πριν, να τον τοποθετήσει στο πλατώ και να ακούσει την αναλογική μαγεία. Ή αν έχει ενα αξιόλογο DAC/SACD Player να ακούσει την αντίστοιχη ψηφιακή μαγεία.

Αυτή ήταν η προσωπική άποψη ενός μουσικού που έχει στην κατοχή του 8500 βινύλια και περίπου 50 SACD's. Άνευ παρεξηγήσεων και αντιπαραθέσεων.

Σέβομαι αυτά που έγραψες και καταλαβαίνω ότι γνωρίζεις από ήχο. Αλλά όλα αυτά που έγραψες τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο ή επίπεδο Άραβα με λεφτά για να ακούσεις τον τέλειο ήχο κτλπ. 

Αντίστοιχα αν έχεις ένα πικάπ, ένα ενισχυτή και ηχεία όλα μεσαίας κατηγορίας και σε πάω σε κάποιο στούντιο ηχογράφησης με ψηφιακά όλα, κονσόλες και ηχεία πανάκριβα θα πεις το αντίστοιχο για το digital.

Ας μην πιάνουμε τα άκρα. Εγώ τα έζησα τα πικ και και τις κασέτες σε ποσοστό 30%-70% λόγω ότι το πικ καπ ήταν στο σαλόνι και το κασετόφωνο ράδιο/ Walkman στο εφηβικό δωμάτιο μου.

  • Thanks 1
Δημοσ.

Μάλλον οι περισσότεροι δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι το βινύλιο και η κασέτα ήταν τρόπος ζωής και όχι μόδα για να γίνει κάποια στιγμή ρετρό και κουραφέξαλα. Η μουσική τότε ένωνε τον κόσμο και δεν τον έκανε μοναχικό ακροατή... όταν αγοράζαμε ένα δίσκο μαζευόμασταν 5-6 άτομα για να τον ακούσουμε ,από την ΑΡΧΗ έως το ΤΕΛΟΣ , ΟΛΑ τα τραγούδια και όχι να τα πηδάμε όπως γίνετε τώρα... και μην πάει το μυαλό σας παντα στα χρήματα

 

  • Like 7
Δημοσ.
2 ώρες πριν, HALF EVIL είπε

Για το βινύλιο δεν μου κανει εντυπωση, αλλα για τις κασέτες  όντως εντυπωσιάστηκα. Να ανασύρω  από το πατάρι εκείνο το Nakamichi <_<....

έχεις Nakamichi και δεν ντρέπεσαι να πεις ότι σκονίζεται στο πατάρι? Αμεσα service και πίσω στο rack σου

Mην ξεχνάμε ότι και ο Eminem την τελευταία του δουλειά την έβγαλε και σε κασέτα που φυσικά έγινε sold out σε χρόνο dt

 

https://shop.eminem.com/

Δημοσ.
10 λεπτά πριν, partis είπε

 

Μάλλον οι περισσότεροι δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι το βινύλιο και η κασέτα ήταν τρόπος ζωής και όχι μόδα για να γίνει κάποια στιγμή ρετρό και κουραφέξαλα. Η μουσική τότε ένωνε τον κόσμο και δεν τον έκανε μοναχικό ακροατή... όταν αγοράζαμε ένα δίσκο μαζευόμασταν 5-6 άτομα για να τον ακούσουμε ,από την ΑΡΧΗ έως το ΤΕΛΟΣ , ΟΛΑ τα τραγούδια και όχι να τα πηδάμε όπως γίνετε τώρα... και μην πάει το μυαλό σας παντα στα χρήματα

 

Το ίδιο και όταν έπαιρνε κάποιος τηλεόραση παλιά. Ερχόταν όλη η γειτονιά και έβλεπε τις κρατικές ειδήσεις. 5-6-7 άτομα και κοιτούσαν την Telefunken που είχαμε. Ειδικά όταν πήραμε και έγχρωμη ήταν σαν να έβλεπαν κανέναν imac 5K και YouTube την εποχή εκείνη. Γιατί ήταν είδος πολυτελείας. Τι αναπολείς ακριβώς;

Ξέρω ως μικρός έχεις εξιδανικεύσει καταστάσεις όπως όλοι μας. Είχες άλλη ενέργεια τότε και τα έβλεπες με άλλα μάτια, γεμάτα αισιοδοξία.

Αλλά άμα κάτσεις να τα κάνεις τώρα, να γυρνάς κασέτες, να πατάς fast forward κακ για να ακούσεις ή να σου χτυπάει το κουδούνι ο καθένας για να ακούσετε βινύλιο μαζί, δεν θα σου άρεσε. Θα κουραζόσουν...

  • Like 7
  • Confused 1
Δημοσ.

Εχω μεγαλώσει με τα πικάπ και τα κασετόφωνα....όντας ηταν κατι το συναρπαστικό...εκτός απο το να ακούσεις ενα ξερο τραγούδι είχες και μια (οντότητα) στα χέρια σου...Χαιρόσουν με το αντικείμενο , το εβαζες στη συλλογη σου που την εβλεπες και σε τραβούσε.....

Η πράξη ήταν σαν ιεροτελεστία και σε γέμιζε αλλοιώς...

Εψαχνες να βρείς στην αγορά  ενα δίσκο ή κασσέτα  και αυτη η πράξη σε ευχαριστούσε διπλά.

Σήμερα ειναι όλα στο πιάτο δωρεαν μεσα σε αρχεία mp3, wav...απρόσωπα και κρύα...

Μπορεί να εχει ανέβει η ποιότητα  και η ευκολία, αλλα ο ανθρωπος σαν ένβιο ον έχει μεγαλη ψυχολογική αναγκη να δενετε με αγαπημενα αντικείμενα παρα με αόριστα αρχεία.......(ακόμα και στην θρησκεία συνδέει τους θεούς του με εικόνες, αγάλματα, ναους ,κλπ)  Το αόριστο και το αόρατο δεν τον γεμίζει.......θέλει να βλέπει και να αγγίζει ώστε να ικανοποιούνται οι αισθήσεις...

 

Βέβαια το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω και η τεχνολογία θα αφησει στη μνημη αυτα τα παλια συστήματα όπως και άλλα πολλά.

 

Ουτε όμως και η οικονομικη κρίση ενθαρύνει τον Ελληνα να αγοράσει σημερα πικάπ και δίσκους όταν έχει άλλες αναγκες...

 

Οι πινακες ζωγραφικης εγιναν αφίσες των 5 ευρώ, τα κοσμήματα έγιναν τατουάζ και τρύπα στη γλώσσα, κλπ

ΟΤΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΤΙΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΕΞΙΤΑΡΕΙ..,,,,ούτε σε πειράζει αν το χάσεις .αυτή εξάλλου είναι η έννοια της προχειρότητας..

  • Like 5
  • Thanks 2
Δημοσ.

Ακόμα και ένα σάιτ αφιερωμένο στο βινύλιο παραδέχεται ότι στην πράξη ΔΕΝ έχει καλύτερο ήχο...

https://www.vinylvintage.net/vinyl-vs-digital/

Αναφορά σε κείμενο

Let’s get the big one out of the way first: No, vinyls do not have better audio than CDs.

There, that wasn’t so bad, was it? Many aficionados of vinyl may find this fact hard to hear, but 44Khz CD audio and especially lossless digital formats are far superior when it comes to faithfully reproducing the original sound. They are better in every conceivable way you can measure audio quality. If what you want is simply the best, scientifically-proven sound experience you have no real choice but to accept high-end digital audio.

The sampling rate and bit-depth of CD audio has been modeled around the limits of human hearing, and a blind test of audio quality quickly shows that the vast majority of people can’t tell the difference between CD audio and technically higher quality audio.

 

... εκτός αν είσαι κάπως έτσι:

s-l300.jpg

  • Like 2
Δημοσ.

@Tetrabitos,

Μα φυσικά και έχω υπάρξει και σε στούντιο ηχοληψίας/ηχογράφησης/mastering και μάλιστα με ψηφιακή ροή όλα σε DSD και πραγματικά το παραδέχομαι είναι απίστευτο!

Εαν όμως η όλη ροή και το mastering γίνεται σε PCM 44.1/48/96KHz τότε, ο,τι και να ακούσω στο studio μπορώ να καταλάβω τα τεχνουργήματα. (άντε στα 96KHz λίγο πιο δύσκολα). Βέβαια DSD σε studio, δύσκολα - αν όχι καθόλου- βρίσκεις στην ΕΛλάδα.

Τώρα όσον αφορά τα άκρα και τον Άραβα διαφωνώ. Τα άκρα είναι το hi-end που ενας λαμπάτος monoblock μπορεί να κοστίζει 30.000€, το μεσαίο ενας καλός Class A ενισχυτής, ενα καλό phono, ενα πλατώ π.χ. Project RPM3 Carbon και ενα ζεύγος ηχείων τύπου Dali Concept 10, και το low, ενα πικάπ Sony/Technics φθηνό με την κεφαλή T4P της Audiotechnica, άντε κι εναν Technics ενισχυτή με ενσωματωμένο Phono σημερινού κόστους μεταχειρισμένων το πολύ 100€. Νομίζω πως πλέον με κάτω απο 3000€ αποκτά κανείς ένα εξαιρετικό ηχοσύστημα που μπορεί να ακούσει όλα αυτά. Αλλά και πάλι ποιός έχει 3 χιλιάρικα να επενδύσει σε κάτι τέτοιο, ειδικά στις εποχές που διανύουμε?

Βέβαια εξαρτάται και απο το αυτί. Προσωπικά δυσκολεύομαι πια να ακούσω mp3. Αν θέλω να ακούσω κάτι συγκεκριμένο θα το αναζητήσω πρώτα σε πραγματικό lossless (για ευκολία) και μετά σε κάποιο βινύλιο απο τη συλλογή μου ή αν έχει εκδοθεί σε DSD/SACD. Φυσικά ξαναλέω εξαρτάται και απο το είδος μουσικής. Αναζητώ εξεζητημένη jazz και πρωτίστως κλασσική λόγω της συγκεκριμένης ιδιότητάς μου.  

Πάντως το οτι το βινύλιο και τα αντίστοιχα υψηλής πιστότητας ψηφιακά φορμά ΔΕΝ έχουν καμία σχέση με τα mp3 και το youtube είναι μεγάλη αλήθεια. Στα αναλογικά ΔΕΝ αγγίζω τις κασσέτες και τις μπομπίνες γιατί πραγματικά το degradation είναι θέμα για εμένα και το tape hiss (φύσημα υποβάθρου) επίσης. Στενοχωρήθηκα γιατί δεν μπόρεσα να κάνω και πολλά για όσα τέτοια μέσα είχα στην κατοχή μου. Βέβαια ενα καλό μπομπινόφωνο ή ενα εξαιρετικό κασσετόφωνο με κασσέτες χρωμίου μπορούσε (και μπορεί ακόμα) να δώσει καταπληκτικά αποτελέσματα.

Συνοψίζοντας, είναι πανεύκολο να πατήσεις δυο κουμπιά να ακούσεις τον Παντελίδη για να ξεδώσεις. Όπως ήδη ειπώθηκε παραπάνω, όταν θέλεις να ακούσεις με το 100% της προσοχής σου με αληθινή προσήλωση (προσέξτε με σε αυτό) και να βάλεις το μεράκι σου να χαρείς την ιεροτελεστία αυτή, προσφέροντας ποιότητα και μαγεία στα ακούσματα των αυτιών σου, αναγκαστικά θα πρέπει να προσανατολιστείς είτε σε μια πολύ καλή αναλογική υλοποίηση (με τους αντίστοιχους δίσκους πάντα) είτε σε μια αξιοπρεπή ψηφιακή υλοποίηση (με αντίστοιχο DAC και αρχεία PCM ή ακόμα καλύτερα DSD υπερυψηλής δειγματοληψίας και SNR).

 

 

  • Like 7
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

@Ardov χαχα αμάν με τον Παντελίδη..!

Τώρα στα του θέματος. Σαν (ερασιτέχνης) κιθαρίστας μην νομίζεις ότι δεν ξέρω τι είναι και αν θέλω κάποτε να πάρω ένα λαμπατο ενισχυτή ειδικά περασμένης δεκαετίας...! Γενικά γνωρίζω κάποια προτερήματα των περασμένων τεχνολογιών αλλά και το σημερινών (και αντιστρόφως) απλά δεν Μ αρέσει να ακούω και αν πάρεις 4 titan και αν πάρεις τροφοδοτικό platinum series 2KW+ και αν βάλεις μητρική με 2 socket για CPU και 128gb RAM τότε ναι δεν τον φτάνει κανείς τον ήχο του Παντέλου σε βινύλιο(!)

Το αντίστοιχο συμβαίνει και στα universal studios στην Αμερική, θα έχουν και εκεί πολύ καθαρό ψηφιακό ήχο με τα ανάλογα χρήματα..!

Επεξ/σία από Tetrabitos
Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...