NT1G Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 9 λεπτά πριν, kitharas είπε Μάλλον δεν γνωρίζεις το θεώρημα του Nyquist... Σιγά μωρέ τώρα με τον πουθενά τον Nyquist, σίγουρα ξέρουμε καλύτερα από αυτόν. 🙄
randomcat Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 2 ώρες πριν, duende είπε η τεχνολογια προχωραει και τα προιοντα γινονται καλυτερα και πιο προσιτα απο ποτε. και γω μεγαλωσα με κασετες και βινυλια, αλλα δε μου λειπει ουτε το ενα ουτε το αλλο. ουτε η δηθεν "ζεστασια" του συνδυασμου λαμπατου/δισκου. ειναι 90% ψυχολογικα αυτα. βλεπουμε τις λαμπιτσες και τον δισκο να στροφαρει και λεμε εχει "ζεστο ηχο". κουραφεξαλα. marketing με τη ψυχολογια μας παιζουν ολοι. και οχι, ενα nakamichi ο,τι κασετα και να βαλεις, οσο και να προσπαθησει δε θα παιξει καλυτερα απο ενα cd. ειναι παλια τεχνολογια, να τα βλεπουμε να νοσταλγουμε και μεχρι εκει Σαν την ζεστασιά του να κρατάω όλη μου την μουσική (μαζί με όλα μου τα αρχεία - κείμενα, φωτογραφίες, βιντεοπαιχνίδια κ.λπ.) στην παλάμη του χεριού μου, δεν υπάρχει καλύτερη! Και νιώθω ακόμα περισσότερη ζεστασιά στη σκέψη ότι τα ράφια μου δεν καταλαμβάνονται από σαβούρες, όπως βινύλια ή CD για μουσική και CD/DVD για βιντεοπαιχνίδια, αλλά από πιο χρήσιμα πράγματα (π.χ. εργαλεία). 1
kitharas Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Οι δίσκοι φθείρονται, δεν καθαρίζονται εύκολα, οι βελόνες σπάνε. Όση περισσότερη μουσική χωρέσεις στα αυλάκια τόσο πέφτει η ποιότητα του αναλογικού. Οι κασσέτες σκίζονται, ταλαιπωρούνται, σκονίζονται. Απλά, πριν απο 30 και βάλε χρόνια, όταν ο μουσικός σκέφτονταν τι θα βγάλει (και όχι τώρα την εύκολη, auto-generated μουσική) αλλά και εσύ αγόραζες τη μουσική ακριβά, ο δίσκος και η κασσέτα ήταν ιεροτελεστία. Όταν έδινες ένα σεβαστό ποσό τη μουσική την άκουγες γιατί την είχες πληρώσει και την ήθελες 100%. Αυτό συμβαίνει και πατάνε όλοι πάνω στη νοσταλγία για την προώθηση τέτοιων απαρχαιωμένων μέσων. 1
PC_MAGAS Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Άρα πάμε στα 2 άκρα retro Παλιό καλό βυνήλιο και κασέτα ή streaming.
masteripper Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 11 λεπτά πριν, kitharas είπε Οι δίσκοι φθείρονται, δεν καθαρίζονται εύκολα, οι βελόνες σπάνε. Όση περισσότερη μουσική χωρέσεις στα αυλάκια τόσο πέφτει η ποιότητα του αναλογικού. Οι κασσέτες σκίζονται, ταλαιπωρούνται, σκονίζονται. Απλά, πριν απο 30 και βάλε χρόνια, όταν ο μουσικός σκέφτονταν τι θα βγάλει (και όχι τώρα την εύκολη, auto-generated μουσική) αλλά και εσύ αγόραζες τη μουσική ακριβά, ο δίσκος και η κασσέτα ήταν ιεροτελεστία. Όταν έδινες ένα σεβαστό ποσό τη μουσική την άκουγες γιατί την είχες πληρώσει και την ήθελες 100%. Αυτό συμβαίνει και πατάνε όλοι πάνω στη νοσταλγία για την προώθηση τέτοιων απαρχαιωμένων μέσων. Ναι μεν αλλά....μια τόση δα γρατζουνίτσα στο οπτικό μέσο...ή 1 λάθος bit στο ψηφιακό μέσο και πάπαλα... Ενώ στις κασσέτες...λίγο ψαλίδι..λίγο σελοτειπ και αντε γειά....αν είναι και ταινία του Αγγελόπουλου δεν θα καταλάβεις τίποτα
Pleo Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 (επεξεργασμένο) Αυτή η παβλοφική αντίδραση που έχουν ορισμένοι στον "αναλογικό ήχο" (sic) που τον μπερδεύουν με την αναλογική διαχείρισή του με ξεπερνάει. Δεν είναι ο ήχος αναλογικός ή ψηφιακός (πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι ψηφιακός; ) είναι τα μέσα που αναπαράγουν τον ήχο με πλήρως αναλογική ή ψηφιοαναλογική διαχείριση. Τα δεύτερα, επειδή τον επεξεργάζονται στο ψηφιακό πεδίο είναι ακριβέστερα. Τόσο απλά. Κατά τα λοιπά, ο καθένας όπως γουστάρει και ό,τι τον φτιάχνει καλό είναι. Whatever gets you through the night is alright που έλεγε και το άσμα. Επεξ/σία 7 Ιανουαρίου 2019 από Pleo
kitharas Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 19 λεπτά πριν, Pleo είπε Αυτή η παβλοφική αντίδραση που έχουν ορισμένοι στον "αναλογικό ήχο" (sic) που τον μπερδεύουν με την αναλογική διαχείρισή του με ξεπερνάει. Δεν είναι ο ήχος αναλογικός ή ψηφιακός (πως θα μπορούσε άλλωστε να είναι ψηφιακός; ) είναι τα μέσα που αναπαράγουν τον ήχο με πλήρως αναλογική ή ψηφιοαναλογική διαχείριση. Τα δεύτερα, επειδή τον επεξεργάζονται στο ψηφιακό πεδίο είναι ακριβέστερα. Τόσο απλά. Κατά τα λοιπά, ο καθένας όπως γουστάρει και ό,τι τον φτιάχνει καλό είναι. Whatever gets you through the night is alright που έλεγε και το άσμα. Κουβέντα να γίνεται 😀
Pleo Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 1 ώρα πριν, fytotech είπε Το πόσα λάθη γίνονται σε αυτό το thread, σε τεχνολογικό forum υποτίθεται, είναι αδιανόητο. Καταρχάς να πω πως είμαι κι εγώ 40. Και πως ο πατέρας μου ήταν κι είναι συλλέκτης δίσκων βινυλίου. Μη μου κάνετε σύγκριση αναλογικών σημάτων με ψηφιακά αρχεία με συμπίεση. Είναι πραγματικά αστείο. (Για τα κουτάκια, που αμφισβητούν το μηχανικό ήχου.). Δεύτερον. Αν ψάχνετε την καλύτερη δυνατή ποιότητα σε streaming, να πάτε στο Deezer. Μην ακούω για iTunes. (Πάντα μιλάμε για high end συσκευές, για το κινητό και για τον υπολογιστή, μια χαρά είναι και τα iTunes, Spotify, Google Play Music, Prime Music κλπ.). Τρίτον. Σε προηγούμενο post μου έβαλα το παρακάτω: https://www.npr.org/sections/therecord/2015/06/02/411473508/how-well-can-you-hear-audio-quality Πόσοι πάτησαν πάνω και βρήκαν τις διαφορές σε όλα; Γιατί μάλλον μιλάμε με θαύματα της φύσης, καθώς τεράστιοι μουσικοί, μηχανικοί ήχου κλπ δε βρήκαν τις διαφορές ακόμα και σε MP3 320. Όποιος μιλάει για ανωτερότητα του αναλογικού εξαιτίας του όλου τελετουργικού είναι θεμιτός. Αλλά μέχρι εκεί. Μην ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε. Ά γεια σου. Βάλε και το Tidal HiFi μέσα στην καλύτερη δυνατή ποιότητα σε streaming. Αν και με το spotify ακόμα, μια χαρά Hi-End πηγή ήχου έχεις.
koupan16 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Μπορεί να συγκρίνει κανείς την ποιότητα ενός LP με το ίδιο σε ψηφιακές μορφές (διάφορα remasters) που κυκλοφορούν κατα καιρού. Άλλες φορες είναι καλύτερη στο LP, άλλες καλύτερη στην ψηφιακή. Κλασικό παράδειγμα η φετινή ψηφιακή έκδοση του White Alboum (40th Anniversary) που είναι εκπληκτική. Από την άλλη κάποιες ψηφιακές μεταφορές είναι απαράδεκτες. Έχετε ακούσει φαντάζομαι για ττην πολιτική του Loudness War που ακολούθησαν κατα κόρον οι εταιρίες στις περισσότερες ψηφιακές εκδόσεις, απο τη δεκαετία του 90 και μετά 2
Dr_73 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 14 ώρες πριν, Tetrabitos είπε Μην μου πει κανείς για ποιότητα ήχου βυνιλιου έχει καταρριφθεί αυτό. Σε κορυφαίο επίπεδο (τιμής) , το βινύλιο έχει καλό ήχο . Όποιος έχει ακούσει καλοστημένο lp12 , δεν διαφωνεί με αυτό . Στα υπόλοιπα επίπεδα, είναι σκουπίδι .
lnwolfgr Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Εχω χώσει τον boss katana σε τετρακάναλο tascam και γράφω σε κασέτες type 4 metal. Αυτό μόνο τιποτά άλλο.
Ardov Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Για άλλη μια φορά παραβλέπουμε το γεγονός οτι υπάρχουν μουσικές χαμένες στο παρελθόν που ποτέ δεν επανεκδόθηκαν σε ψηφιακή μορφή και δεν πρόκειται. Ούτε σε CD, ούτε σε ψηφιακό streaming/downloading. Απλά χάθηκαν στο χρόνο. Όταν αναζητάς μια συγκεκριμένη εκτέλεση ενός κλασικού έργου απο μια συγκεκριμένη ορχήστρα/μαέστρο/σολίστα 50-60 χρόνια πριν, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αναγκαστικά θα καταφύγεις σε αναλογικές πηγές. Στους 100 ανθρώπους βέβαια, οι 99 θα έρθουν και θα γράψουν εδώ στα σχόλια: "Και τι μας νοιάζει εμάς η κλασσικούρα που ψάχνεις εσύ στα παλιατζίδικα?" Εν μέρει θα έχουν δίκιο. Αντιστρόφως όμως, όταν αναζητάς κάτι εξειδικευμένο και εξεζητημένο, η πρόσβασή σου σε αυτό δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Απαιτεί προσωπική έρευνα, πάρα πολλή τύχη και φυσικά απαιτεί τον αντίστοιχο εξοπλισμό και το μεράκι/χρόνο/συνθήκες για να το εκτιμήσεις και να το απολαύσεις. Μην συγκρίνουμε με τη μουσική στο δρόμο ή τη μουσική στο γυμναστήριο ή τη μουσική στο ασανσέρ κλπ. Όταν θέλεις ενα συγκεκριμένο έργο 100% και θέλεις να το ακούσεις με το 100% της προσήλωσής σου και να το ακούσεις ολοκληρωμένο 100% τότε τα πράγματα διαφέρουν πολύ καθώς έχεις και απαίτηση για ποιότητα είτε είναι απο αναλογική πηγή είτε απο ψηφιακή. Και θα το ξαναπώ για πολλοστή φορά, σε Creative ηχειάκια του 20€ απο τις αγγελίες δεν θα ακούσεις διαφορά μεταξύ π.χ. PCM 96/24 σε σύγκριση με mp3 320Kbps. Εαν όμως το ίδιο το βάλεις σε ενα έστω μέτριο ηχοσύστημα, θα τις ακούσεις τις διαφορές. Συνεπώς έχει σημασία το πώς θέλεις να βιώσεις μια μουσική ακρόαση ενός ηχογραφημένου έργου. Ή πιο απλά, πώς θέλεις να ακούσεις μουσική. Αν θέλεις να την καταναλώσεις, τη βάζεις στο κινητό/στα Creative/στο youtube και την ακούς στο τρέξιμο, στ'αμάξι στην κίνηση στο γυμναστήριο, στο μετρό. Εξαιρούνται οι άνθρωποι που πραγματικά η μόνη πρόσβασή τους στη μουσική είναι αυτού του τύπου λόγω οικονομικής δυσκολίας. Εκεί είναι θαυμαστό το οτι πλέον έχουν πρόσβαση όλοι στην παγκόσμια μουσική. Αν θέλεις να την βιώσεις σοβαρά και να την εξερευνήσεις όπως της αρμόζει τότε το πράγμα αλλάζει πάντα υπό υποκειμενικό πρίσμα και μέτρα και σταθμά. 1
Vangelis_D9 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 29 λεπτά πριν, koupan16 είπε Μπορεί να συγκρίνει κανείς την ποιότητα ενός LP με το ίδιο σε ψηφιακές μορφές (διάφορα remasters) που κυκλοφορούν κατα καιρού. Άλλες φορες είναι καλύτερη στο LP, άλλες καλύτερη στην ψηφιακή. Κλασικό παράδειγμα η φετινή ψηφιακή έκδοση του White Alboum (40th Anniversary) που είναι εκπληκτική. Από την άλλη κάποιες ψηφιακές μεταφορές είναι απαράδεκτες. Έχετε ακούσει φαντάζομαι για ττην πολιτική του Loudness War που ακολούθησαν κατα κόρον οι εταιρίες στις περισσότερες ψηφιακές εκδόσεις, απο τη δεκαετία του 90 και μετά Α γειά σου. Μου έχει τύχει και μένα, άλλες φορές να είναι τόσο αποτυχημένο το ψηφιακό remastering ώστε προτιμάς το βινύλιο. Αλλά πάλι κι εδώ με μια διαφορά. Ναι, πολλά ψηφιακά ακούγονται (θεωρητικά) καλύτερα αλλά επειδή το ίδιο βινύλιο τυγχάνει να είναι χαμηλής ποιότητας ή φθαρμένης μήτρας από τις απανωτές επανεκτυπώσεις λόγω φυσιολογικής φθοράς. Είναι τόσοι πολλοί οι παράγοντες στη διαδικασία της παραγωγής που βρίσκω ανόητη τη θεωρητική κόντρα ανάμεσα στον αναλογικό και τον ψηφιακό ήχο σε επίπεδο μαθηματικών.
CheOnWeb Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 7 hours ago, Voodooman said: Σε καμιά δεκαετία θα αποθεώνουμε τα mini discs. Σε παρακαλώ! 😄 Πρόσεχε πώς μιλάς για το Mini Disk. Το μηχανάκι γ@μούσε. Recording και playback με εξαιρετικό codec. Το έχω ακόμα!
jimarass26 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 Δημοσ. 7 Ιανουαρίου 2019 1 ώρα πριν, Daliar είπε Θεωρω οτι οποία και αν ειναι η "αίσθηση" για τον καθενα απο εμας, ειτε νοσταλγία, ειτε ιεροτελεστία, ειτε η ιδέα του αναλογικού κτλ κτλ, οσο σκέφτομαι την επιθυμία - χαρα που είχα, οταν αγορασαμε με τον πατέρα μου το Aiwa AD-WX929 και τις ατελείωτες ωρες δημιουργίας κασετών αυτο ειναι κατι που πλέον δεν το ζεις εύκολα στη σημερινή ψηφιακή εποχή. Η ευκολία της ψηφιακής εποχής, δυστυχώς αλλα κανει τα πράγματα πιο ανούσια. Δείτε μόνο ποσες φωτογραφίες βγάζουμε καθημερινά με τις smartphone συσκευές μας και ποσες απο αυτές εχουν πραγματική σημασία ή ακόμα χειρότερα ποσες απο αυτές έχουμε σε άλμπουμ γιατί κατι σημαίνουν για εμάς. Υ.Γ μην παρεξηγηθώ, ειναι καθαρά προσωπική μου άποψη! Δυστυχώς λόγω εντροπίας τα πράγματα δεν γυρίζουν πίσω και λόγω εξέλιξης, ότι είναι ρομαντικό και επιθυμητό, γίνεται δημοφιλές και συνεπώς κάποια στιγμή βιομηχανοποιείται και δημιουργούνται νέοι τρόποι διάθεσής του. Αυτό λέγεται εξέλιξη.....Οπότε ...όποιος προλάβει.
Προτεινόμενες αναρτήσεις