Dragon Age: The Veilguard (πρώην Dreadwolf)

[Psycho_Warhead]

Εντάξει σε κάποιους θα αρέσει. Το θέμα είναι τι άποψη έχει το κοινό της σειράς Dragon Age.

Με τα όσα έχω δει ως τώρα δεν είναι καλή και δεν αναφέρονται στα περί woke αλλά στα υπόλοιπα.

[liakinen]

🙄😉😋

[Malthador]

Λοιπόν, έχουμε και λέμε:

Επιτρέπεται η συζήτηση πάνω σε ότι αφορά το game. Από την στιγμή που οι developers αποφάσισαν να κινηθούν σε τέτοια μονοπάτια, τότε μπορείτε να συζητάτε πάνω σε αυτά.

Αλλά:

1. Μην βγαίνετε off-topic για «την άτιμη κοινωνία που θα φέρουμε τα παιδιά μας». Παραμείνετε στα του παιχνιδιού, οι υπόλοιπες προεκτάσεις δεν αφορούν το νήμα.
2. Μην το πήξετε στα woke screenshots με smilies από κάτω, προσπαθήσετε να κάνετε εποικοδομητική κουβέντα πάνω στο game (όσο επιτρέπουν οι περιστάσεις).
3. Εννοείται ότι δεν προσβάλλεστε μεταξύ σας, ούτε βρίζετε ολόκληρες κοινωνικές ομάδες. 

Αυτά και καλή τύχη σε όλους μας.

[xavier]

 

[liakinen]

^

Tech Review είναι του Digital Foundry και όντως δείχνει ότι είναι πολύ καλό από άποψη performance. 

[nikos5800]

23 λεπτά πριν, xavier είπε

 

Πάντως τα μαλλιά είναι next gen!!

[just_a_dude]

Τεχνικά είναι πολύ δυνατό και από stuttering και τα σχετικά δείχνει μια χαρά. Αλλά κάτι με χαλάει στο σχεδιασμό των χαρακτήρων και στο τρόπο που μιλάνε, Είναι αυτό που έξω ξαναπεί ότι γενικά στα σύγχρονα games είναι λες και οι χαρακτήρες δεν είναι οι χαρακτήρες αλλά κάτι άσχετοι που κάνουν cosplay τους χαρακτήρες. Και γιατί όλα τα games πρέπει να μοιάζουν σαν το overwatch και το fortnite με μωβ και μπλε λάμψεις; Νισάφι πια..

[Snoob]

Οπτικά δείχνει καλό, αν δεν έχει κανείς θέμα με τα καρτουνίστικα πρόσωπα. Παράξενη αισθητική επιλογή, αλλά περί ορέξεως, κολοκυθόπιτα. Τα τοπία είναι πολύ καλά. Σε κάτι reviews που έγιναν με συστήματα-θηρία δείχνει πολύ όμορφο. Έχει, βέβαια, και κάτι σχεδιαστικές γελοιότητες, σχοινιά πάνω από φαράγγια, "γρίφους" του ενός κλικ κτλ. αλλά οκ.

Οι διάλογοι, όσο άκουσα, είναι πολύ μέτριοι. Κι εκεί ακριβώς, πάνω στην ένταση και την αγωνία, είναι που τα καρτουνίστικα πρόσωπα φαντάζουν σε μένα τελείως παράταιρα.

Το βασικότερο θέμα που έχω εντοπίσει από reviews (δεν δίνω 60 ευρώ για το συγκεκριμένο) είναι ότι έχει περιορισμούς στο role-playing κομμάτι, στο πόσο μπορείς να ξεφύγεις από το μονοπάτι του ήρωα. Και το βρίσκω το λιγότερο παράδοξο, ένα παιχνίδι ρόλων να σε εμποδίζει να υποδυθείς ρόλους, ιδίως τη στιγμή που στο κομμάτι της σεξουαλικότητας δίνει ρέστα.

Δεν περίμενα κάτι ικανό να σταθεί απέναντι στο BG3, αλλά με αυτά που διαβάζω μέχρι στιγμής θα περιμένω αν βγει κάποτε σε πολύ γενναία έκπτωση.

Υ.Γ. Για όσους απορούν για την "κατάντια" της Bioware: η τωρινή εταιρία δεν έχει καμία σχέση με την παλιά Bioware, πέρα από το όνομα.

[chek2fire]

8 ώρες πριν, {TDi}Dj2k..infc είπε

Φαντάσου να σου την πέφτουν θεοί, να μάχεσαι για την ύπαρξη του κόσμου σου και να ακούς τέτοια πράγματα από τους συντρόφους σου.

Καλά εντάξει, ξέραμε από πριν ποιος είναι ο director του game, δεν περίμενα κάτι λιγότερο.

Ελπίζω να έχουν έτοιμα τα βιογραφικά τους τυπωμένα.

και σου διαλύει όλο το immersion

[Daredevil]

9 hours ago, Snoob said:

Δεν περίμενα κάτι ικανό να σταθεί απέναντι στο BG3, αλλά με αυτά που διαβάζω μέχρι στιγμής θα περιμένω αν βγει κάποτε σε πολύ γενναία έκπτωση.

ε οκ μπορείς να το παίξεις από το EA pro

[{TDi}Dj2k..infc]

1 λεπτό πριν, Daredevil είπε

ε οκ μπορείς να το παίξεις από το EA pro

Προτιμώ να ξανά παίξω το BG3 μετά το τελευταίο update.

Προσωπικά άμα ήμουν triple A studio θα ντρεπόμουν εάν έβγαζα τέτοιο RPG μετά το BG3.

[mike299]

10 hours ago, Snoob said:

 

Και το βρίσκω το λιγότερο παράδοξο, ένα παιχνίδι ρόλων να σε εμποδίζει να υποδυθείς ρόλους, ιδίως τη στιγμή που στο κομμάτι της σεξουαλικότητας δίνει ρέστα.

 

Αυτή είναι για μένα η μεγαλύτερη ένσταση σχετικά με τις επιλογές σεξουαλικότητας που έχουν βάλει.

Εάν ήταν η ιστορία ενός LGBTQ+ ήρωα που προσπαθεί να σώσει τον κόσμο ενώ παλεύει ενάντια στα στερεότυπα, τον ρατσισμό ενώ ακόμα και ο ίδιος/ίδια προσπαθεί να αντιμετωπίσει  τον εσωτερικό διχασμό που νιώθει ως προς τι είναι, θα είχε ένα ενδιαφέρων και μια νέα οπτική που δεν την βλέπεις συχνά.

Αλλά είναι μια ιστορία ενός ήρωα που ΜΠΟΡΕΊ να είναι και LGBTQ+. Και από ότι δείχνουν μέχρι τώρα τα review, έδωσαν πολύ βαρύτητα στο 2ο χαρακτηριστικό αντί του 1ου με αποτέλεσμα να παραδώσουν ένα κάτω του μετρίου αποτέλεσμα.

Εάν το BG3 έβγαινε ακριβώς όπως βγήκε και απλά είχαν προσθέσει μια αντίστοιχη επιλογή, θα έδινε ακόμα μεγαλύτερη αξία στο παιχνίδι ενώ κανένας δεν θα ασχολιόταν (πλην αυτών που έχουν αλλά θέματα και δεν μας απασχολούν).

Εδώ όμως όλα δείχνουν ότι υπάρχει αστοχία στον σχεδιασμό και στις προτεραιότητες που ξεκάθαρα δεν ήταν να παρουσιάσουν ένα καλό παιχνίδι. Και την ευθύνη για αυτό την έχει το στούντιο και η game director

[{TDi}Dj2k..infc]

Well said Mike, επίσης να προσθέσω ότι φαίνεται ότι θέλουν να απέχουν από τα προηγούμενα, βάση των ελαχιστων επιλογων που υπάρχουν από τα προηγούμενα.

Τι να πω? Στο δικό μου μυαλό πρώτος στόχος θα ήταν να ικανοποιήσεις το υπάρχον fan-base και μετά όλους τους άλλους, αλλα το τωρινό entertainment μας έχεις δείξει ότι λίγοι σκέφτονται έτσι.

Όπως και να έχει αργά η γρήγορα η χασούρα θα βαρέσει κόκκινο και όλες αυτές οι προτεραιότητες θα πάρουν την κάτω βόλτα.

 

[Snoob]

Σε spoiler, καθώς φεύγει κάπως εκτός θέματος:

Spoiler

Γενικά, έχω κουραστεί πάρα πολύ από το όλο θέμα της σεξουαλικότητας και των "ρομαντικών σχέσεων" (βλέπε: γαμήσια, γιατί τίποτε το ρομαντικό δεν έχουν τα σενάρια που μας πλασάρουν) στα βιντεοπαιχνίδια.

Από τα παιχνίδια που έπαιξα/έχω υπόψη μου, το πρώτο που θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι με εισήγαγε στη λούμπα των "ρομαντικών σχέσεων" ήταν το (κατά τα άλλα ωραιότατο) Baldur's Gate 2. Ακόμη έχω την εικόνα από όταν βρίσκω την Άριελ στο παζάρι, να λέω "τι καλά, απέκτησα sorceress στην ομάδα" και, πριν προλάβω να κατεβώ στο μπουντρούμι του πρώτου μίνι-boss, να αρχίζει να μου την πέφτει. Να είχαν περάσει πέντε λεπτά; Δέκα; Πότε πρόλαβα να τη γοητεύσω, ο μύστης;

Εκεί που το πράγμα ξέφυγε τελείως ήταν με τα Mass Effect, από τα γκρο-πλαν των (ομολογουμένως εξαιρετικών) οπισθίων της Μιράντα, μέχρι τα πελώρια στήθια της δημοσιογράφου και τις αλλαξοκωλιές με τη μισή (αν όχι όλη) την ομάδα σου.

Προσπερνώ το πώς θα επιδρούσε στη συνοχή και την ηρεμία μιας κλειστής ομάδας, περιορισμένης σε ένα διαστημόπλοιο, αν ο/η/γουατέβα αρχηγός γυρόφερνε και την έπεφτε ασύστολα στους πάντες, μέχρι να επιλέξει με ποια θα το κάνει (με fade to black, διότι δεν είμεθα τσόντες εμείς κύριε, και βεβαίως μονογαμικά, διότι έχουμε αρχές).

Το πρόβλημα ήταν πως, επειδή αργούσα να τρέξω τους σχετικούς διαλόγους, έβγαιναν διαδοχικές επιλογές, με αποτέλεσμα η "σχέση" να προχωράει κυριολεκτικά μέσα σε πέντε λεπτά, τινάζοντας στον αέρα την όποια πειστικότητα θα μπορούσε να έχει αυτή η κατάσταση. Στην πορεία, η Bioware έκανε παντιέρα της το να βάλει μέσα επιλογές κάθε είδους, με αποτέλεσμα να μην τολμάς να πεις καλημέρα στον άλλο χωρίς να σε "ερωτευτεί". Έχεις να τον πάρεις μαζί σου σε αποστολή πέντε τέρμενα; Δεν τον νοιάζει, προχώρησε το main story, σε ερωτεύεται. Την έκανες πέρα αμέσως μόλις βρήκες καλύτερη συμπαίκτρια; Σκασίλα της, σε αγαπάει. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη non-companion gay επιλογή, έναν τύπο από το πλήρωμα του Normandy, τον οποίο ενημερώνεις ότι ο άντρας του σκοτώθηκε στον πόλεμο. Κι εκεί που σου λέει "δεν θα τον ξεχάσω ποτέ", έχεις τη δυνατότητα να πας στο fade to black και την "ολοκλήρωση" της "ρομαντικής σχέσης". Μιλάμε, δεν πρόλαβε να κρυώσει ο μακαρίτης και πέσανε τα πιτσούνια στα μεταξωτά σεντόνια. Αλησμόνητος.

Προφανώς το pacing ήταν για τα σκυλιά, κριτήριο του ξεκλειδώματος των επιλογών αυτών ήταν πόσο υλικό είχες τρέξει, όχι αν και τι είδους δέσιμο προέκυψε στην πορεία.

Γυρνώντας πίσω στο πρώτο BG, θυμάμαι (και σίγουρα το έχω γράψει παλιότερα, με παρόμοια αφορμή) τι τυπάρας ήταν ο Μινσκ και από κοντά το χάμστερ του, τι μορφή, επικός παλάβρας που παράλληλα αποδεικνυόταν πολύ πιο λογικός και ψαγμένος από ό,τι θα νόμιζε κανείς. Τότε, δεν είχαμε "ρομαντικές σχέσεις", δεν αποτελούσαν ένα τικ στη λίστα των "επιλογών", εγώ όμως το Μινσκ τον αγάπησα, και ίσως πολύ περισσότερο από τα διάφορα χάπατα με τα οποία (δεν) το έκανα στο ME2. Γιατί τα στούντιο μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ότι η σχέση με ένα χαρακτήρα αλλιώς δομείται κι αλλιώς εδραιώνεται, όχι με εικονικά πηδήματα. Στο ΜΕ2, λ.χ., τον αγαπημένο μου σύντροφο, το Μόρντιν, ούτε να τον κάνω να με "αγαπήσει" είχα επιλογή, ούτε και να τον γλιτώσω από το scripted θάνατο. Μιλάμε, player agency, όχι αστεία.

Βέβαια, μετά το ME2 (που παρά τα θέματά του μου άρεσε), μόλις συνειδητοποίησα τι επική φόλα ήταν το ΜΕ3, λίγο πριν την τελική αναμέτρηση με το Dixan, όπου περνούσα μπροστά από όλους τους companions, αισθάνθηκα βαθιά την ανάγκη, αφού τα είχε σκίσει κυριολεκτικά όλα η Bioware, να τα σκίσω ψηφιακά κι εγώ, έστω τελευταία ώρα, αλλά ήταν αργά, το παιχνίδι θυμόταν ότι συνειδητά είχα αποφύγει τις "ρομαντικές σχέσεις", οπότε δεν με άφησε. Κι αυτή ήταν η πιο γλυκόπικρη στιγμή μιας, κατά τα άλλα, χλιαρότατης gaming εμπειρίας. Να μάθω άλλη φορά να το παίζω πνεύμα και ηθική, ενώ αντιμετωπίζω χάπατα devs.

Το πρόβλήμα είναι ότι έχει φτάσει η σεξουαλικότητα να λειτουργεί επιβαρρυντικά για την ουσία ενός παιχνιδιού. Οκ, το δέχομαι πως για κάποιους ανθρώπους είναι σημαντικό να αναγνωρίζονται κατ' αυτό τον τρόπο, το καταλαβαίνω, αλλά πλέον το πράγμα ξεφεύγει τελείως. Δεν με νοιάζει ρε φίλε πού γουστάρει να βάζει ο καθένας το πουλί του ή ό,τι τέλος πάντων, δικό του είναι, ας το κάνει ό,τι θέλει, αλλά όταν φτάνει ένα RPG να σου δίνει περισσότερες επιλογές για το τι γουστάρεις να πηδάς, από το πώς μπορείς να προσεγγίσεις την κρίση που καλείσαι να αντιμετωπίσεις (δεν λέω καν για side quests, στο main story αναφέρομαι) το πράγμα αρχίζει και παίρνει κωμικοτραγικές διαστάσεις. Διαβάζω (γιατί δεν το έχω προχωρήσει αρκετά) ότι έχει "ρομαντικές σχέσεις" μέχρι και το Rogue Trader. 

Από ό,τι φαίνεται, στην 40η χιλιετία δεν υπάρχει μόνο πόλεμος, υπάρχουν και γούτσου-γούτσου αγκαλίτσες και αγάπες.

 

[W_anakin]

Εγώ το pre-order το έκανα πάντως για να έχω και το 10% έκπτωση.
Φαίνεται εξαιρετικό το game και θα έχουμε κάτι να παίζουμε μέχρι να βγουν τα stalker, indiana jones.