Έχει πάει πίσω η σχολή. Αξίζει να ασχοληθώ;

[polaki]

Συγκεντρώσου να τελειώσεις τη σχολή σου.
Και μετά ΜΗ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ να εκπαιδεύεσαι και να διαβάζεις πάνω σε αντικείμενα που αγαπάς. 

Χωρίς πτυχίο και μετέπειτα πιστοποιήσεις, θα χτυπάς πόρτες και θα είναι κλειστές.
Είσαι ΠΟΛΥ μικρός ακόμα, έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου!

[ELMastas]

Οτι είπαν οι πιο πάνω μπορείς με δουλειά αν στρώσεις τον πισινό σου κάτω να πας καλά η σχολή μετράει όπως είπαν οι προλαλλήσαντες όσο για την ηλικία σου είσαι ακόμα πολύ μικρός μακάρι να είμουνα και γω στήν ηλικία σου,ούτε καν θα το σκεφτόμουνα εκτός αν είχα κάτι άλλο να κάνω αξιόλογο η έτοιμη δουλειά πχ απο οικογένεια.

[margaritagr]

Στρώσουν και διάβασε και πάρε το πτυχίο. 

[PC useras]

Φίλε συμφορουμίτη ήμουν στην ίδια κατάσταση με εσένα...

Πέρασα Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και Μηχανικός Υπολογιστών στο Πολυτεχνείο της Θεσσαλονίκης, αλλά πριν καν ξεκινήσω τη σχολή, ξεκίνησα να δουλεύω. Ήταν ακόμα καλές εποχές, όποτε το να βγάζω δικά μου λεφτά με ενθουσίασε και η σχολή πήγε πολύ, πάρα πολύ πίσω...

Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά και φυσικά έμπαινα στο ίδιο ερώτημα με σένα. Αφού είμαι μια χαρά, τι νόημα έχει το πτυχίο; Δεν τα παράτησα όμως...

Δε θα σου πω ότι ήταν εύκολα, όχι. Χρειάστηκε κόπους, θυσίες πολλές κι από μένα και απ' την οικογένειά μου, αλλά τελείωσα... Και εκεί που έλεγα ότι πήρα το πτυχίο για να το βάλω στην κορνίζα και να το αφήσω να σκονίζεται, μου ήρθε και δουλίτσα πολύ καλή που απαιτούσε το πτυχίο μου.

Μέσα από την καρδιά μου σε συμβουλεύω:

Τέλειωσε τη σχολή σου, όσο δύσκολο κι αν φαντάζει. Βάλε στόχο 2-3 μαθήματα ανά εξεταστική αν δε μπορείς παραπάνω...

Είμαι χρόνια στην "πιάτσα" και σου διαβεβαιώνω ότι το πτυχίο σου έχει καλές προοπτικές και εδώ και στο εξωτερικό αν έχεις όρεξη και μεράκι για αυτό.

Αν όμως θα το πάρεις μόνο για να το πάρεις και δε σου αρέσει το αντικείμενο, τότε ξεκινά από την αρχή ό,τι άλλο σου αρέσει ...

Πάρε όμως ένα χαρτί γιατί οι εποχές των παχέων αγελάδων που πήγαινες στο εξωτερικό ανειδίκευτος και γυρνούσες επιχειρηματίας πέρασαν...

Καλή δύναμη στον αγώνα σου.

 

 

 

[cd2matheos]

προς τον φιλο που κανει την ερωτηση

καθως επισης και οσους απαντανε αρνητικα στο ερωτημα του θα απαντησω με προσωπικη εμπειρια

ειμαι ενας ισως απ τους οχι πολλους οπου αν και η τυχη μου χαμογελασε στις πανελληνιες και καταφερα να περασω σε σχολη με οικονομικα παρολα αυτα δεν καταφερα να τελειωσω ποτε την σχολη μου και αν και η τυχη μου χαμογελασε και παλι και καταφερα να πιασω δουλεια σε λογιστηριο πανω στον τομεα που σπουδαζα δηλαδη σημερα πηγαινοντας στις δημοσιες υπηρεσιες και βλεπωντας οτι ανανεωνται με νεο προσωπικο που ειναι η δικη μου φουρνια με στενοχωρει παρα πολυ που εγω λογω μη αποκτησης πτυχιου δεν εχω προσβαση σε μια τετοια δουλεια καθηλωμενος σε μια καρεκλα στον ιδιωτικο τομεα με οτι ωραρια συνεπαγεται οτι μισθους και την αβεβαιοτητα του μελλοντος....

τα συμπερασματα δικα σας ..........

 

[polaki]

9 ώρες πριν, cd2matheos είπε

σημερα πηγαινοντας στις δημοσιες υπηρεσιες και βλεπωντας οτι ανανεωνται με νεο προσωπικο που ειναι η δικη μου φουρνια με στενοχωρει παρα πολυ που εγω λογω μη αποκτησης πτυχιου δεν εχω προσβαση σε μια τετοια δουλεια καθηλωμενος σε μια καρεκλα στον ιδιωτικο τομεα με οτι ωραρια συνεπαγεται οτι μισθους και την αβεβαιοτητα του μελλοντος....

τα συμπερασματα δικα σας ..........

Προσωπικά το συμπερασμα που βγάζω από τα λεγόμενά σου είναι ότι απλά δεν θέλεις κόπο στη ζωή σου.
Αν σε ενδιέφερε να τελειώσεις τη σχολή σου θα πήγαινες ακόμα και σήμερα να το κάνεις, όπως το κάνανε άλλοι και άλλοι με οικογένειες και παιδιά.

[Επισκέπτης]

1 ώρα πριν, polaki είπε

Προσωπικά το συμπερασμα που βγάζω από τα λεγόμενά σου είναι ότι απλά δεν θέλεις κόπο στη ζωή σου.
Αν σε ενδιέφερε να τελειώσεις τη σχολή σου θα πήγαινες ακόμα και σήμερα να το κάνεις, όπως το κάνανε άλλοι και άλλοι με οικογένειες και παιδιά.

Εκτός αυτού, ποτέ μου δεν κατάλαβα τα άτομα που θέλουν να ναι σε μια καρέκλα. Μάλλον φταίει ότι είμαι υπολογιστακιας και κάθομαι την υπόλοιπη μέρα σε μια καρεκλα και στη δουλειά μου προτιμάω κάτι εξωτερικό, αλλά και πάλι πως μπορούν και δεν παθαίνουν κατάθλιψη?

Ναι οκ οι εξωτερικές δουλειές έχουν ζεστή κρύο βροχη κουβαλημα πιάσιμο κλπ, αλλά έχεις αλλά καλα

[G.bar]

Φίλε πήγαινε να τελειωσεις τη σχολή σου γιατι θα αναγκαστείς να πάς στα 35 σου και θα λες, τι χαζός είμαι που δεν πήγα στα 27 μου.
Πήγα 3 χρόνια λύκειο πρωινό με τα πιτσιρίκια στα 30 μου, εδωσα πανελληνιες στα 33, περασα Αθηνα, πηρα πτυχίο, και τώρα  ειμαι στο μεταπτυχιακό. 

Στη περίπτωση που αποφασίσεις να μην πας, αγορασε ενα κοκκινο σπρέι και κρατα το καβαντζα καπου ωστε σε μερικά χρόνια να φτιαξεις εναν κόκκινο στόχο στον τόιχο για να χτυπάς το κεφάλι σου.

[d3monhunter]

Αγαπητέ TS θα σου παραθέσω το δικό μου προσωπικό παράδειγμα.

Αισίως μπήκα στα 30. Είμαι σε ιδιωτική σχολή (δίδακτρα κλπ), δυστυχώς λόγω οικονομικής συγκυρίας, στρατού, σοβαρής δουλειάς είχα αφήσει το πτυχίο. Τώρα παρακολουθώ κανονικά παράλληλα με την δουλειά η οποία είναι και απαιτητική (άλλος κλάδος βέβαια). Ξενερώνω βέβαια που μπαίνω σε τάξη και είμαι με 19χρονα, βέβαια έχω την αβάντα της 5ετής εμπειρίας.

ΜΗΝ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΣΕΙΣ, Η ΓΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ. Άσε που είσαι και μικρός δεν σε πήραν τα χρόνια.

Και επίσης επειδή τυχαίνει να το γνωρίζω από την δουλειά, ο κλάδος των τροφίμων στην χώρα έχει ψωμί ακόμα, δεν θα δυσκολευτείς τόσο να βρεις δουλειά όσο άλλα επαγγέλματα. Καλή επιτυχία και να είσαι σίγουρος ότι οι κόποι σου θα ανταμειφθούν αργά ή γρήγορα.

[Επισκέπτης]

Στις 18/7/2018 στις 4:26 ΜΜ, apostolisR είπε

Είμαι 23, σπουδάζω Τεχνολογία τροφίμων σε άλλη πόλη και είμαι στο 7ο εξάμηνο αλλά πρακτικά είναι σαν να είμαι ακόμα στο 3ο.

Έχω τελειώσει με τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και πλέον σκέφτομαι αν θα συνεχίσω ή όχι, καθώς χρωστάω πολλά μαθήματα και πρέπει να παρακολουθήσω αρκετά εργαστήρια συν ότι επειδή έχω πολλά κενά σε μαθήματα χημείας, πιστεύω θα χρειαστώ και κάμποσες περαιτέρω ώρες σε ιδιαίτερα μαθήματα για να τα καλύψω. Μέσα σε όλα αυτά εργάζομαι κιόλας.

Η σχολή δεν μου είναι εντελώς αδιάφορη αλλά δεν τρελαίνομαι κιόλας..

Το θέμα μου είναι το εξής. Αξίζει να προσπαθήσω και να πάρω ένα πτυχίο σε ηλικία 27 χρονών με χαμηλό βαθμό ή να προχωρήσω παρακάτω χωρίς κάποιον τίτλο σπουδών;

Συγγνώμη αλλά πλάκα κάνεις;;;;

Θα τελειωσεις στα 27 σου και το σκέφτεσαι;ακόμα και στα 28,29,30.

Δεν είσαι 45 χρονών.

Εκτός αν δεν σε γεμίζει αυτό το επάγγελμα καθόλου.

Κάτσε διάβασε, πάρε το πτυχίο, και αστο να κάθεται. Ενα πτυχίο ΤΕΙ ή ΑΕΙ στις περισσότερες περιπτώσεις φτάνει για να ξεκινήσεις κάπου.

Εκτός αν έχεις όπως ειπώθηκε 5-6 ακίνητα και εισπραττεις ενοίκια ή σε ενδιαφέρει κάτι άλλο.Τότε καλό είναι να κυνηγησεις εκείνο. 

[Fulgore]

Μαζι με την σχολη απο οτι βλεπω παρατησε και το θεμα του ο TS ..

[defacer]

Εγώ δε θα πω τι είναι αυτά που λες, εννοείται να τελειώσεις σχολή κλπ, ούτε βιωματικές ιστορίες. Που θα μπορούσα να τα κάνω και τα δύο.

Θα ρωτήσω όμως: συζητάμε "αν αξίζει το πτυχίο". Εκτός από νερό αέρα κλπ χωρίς τα οποία πεθαίνει κανείς άρα αξίζουν, εδώ τι θέλεις να μάθεις; Αν αξίζει συγκριτικά με ποια εναλλακτική;

[LongTom]

Εγώ από την άλλη θα έλεγα ότι πάνω από όλα είναι εάν ο OP, και ο καθένας που το έχει ψιλοπαρατήσει, προτίθεται να ασχοληθεί με το αντικείμενο.

Με απλά λόγια εάν το "αγαπάει" και εάν είναι διατεθειμένος να "παλέψει" για να δουλέψει στο αντικείμενο.

Εάν επενδύσει 2-3 χρόνια για να τελειώσει μια σχολή που βαριέται το αντικείμενο δεν θα έχει νόημα. Ακόμη και στα 30 του κάποιος έχει τουλάχιστον 35-40 χρόνια καριέρας μπροστά του, εάν δεν την παλεύει με το αντικείμενο πριν ακόμη τελειώσει την σχολή, χέσε μέσα.

 

Προσωπικά σε τέτοιες περιπτώσεις συμβουλεύω ότι είναι καλό να τελειώσει κάποια σχολή, αλλά σε αντικείμενο που έχει πάθος/αγαπάει και θέλει να ακολουθήσει.

Ειδάλλως είναι πεταμένα χρόνια/κόπος/χρήματα.

[tsioulak]

Στις 19/7/2018 στις 1:01 ΜΜ, phanispal είπε

Βέβαια αν δε βρει δουλειά στο αντικείμενό του πάλι ως ανειδίκευτος θα προσληφθεί.

Και στο αντικειμενο του να βρει παλι υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα να πληρωνεται σαν ανιδικευτος.

[GoMaR]

Οπως ο καθενας λεει την ιστορια του, θα πω και εγω τη δικια μου.

Μικρος δεν διαβαζα και δε μπηκα σε σχολη, μετα επιασα δουλεια εβγαζα λεφτα και γλυκανθηκα. Εβλεπα τους αλλους να τελειωνουν σχολες και οι μισοι να πιανουν δουλεια πανω στο αντικειμενο τους και οι αλλοι μισοι σε ασχετα επαγγελματα.
Στα 27 μου αποφασισα πως δε γινεται να ειμαι στα τηλεφωνα μια ζωη (σε τηλ.κεντρο δουλευα) και ετσι γραφτηκα σε μια ιδιωτικη σχολη στον τομεα που  ΑΓΑΠΟΥΣΑ. (που εβλεπα αλλους και τους ζηλευα..που ηθελα να γινω και εγω σαν αυτους)

Γυρναω σελιδα. Ειπα τελος.Δε θα ξανα πω ελα μωρε δουλεια να ναι και οτι να ναι.Αν εμενα χωρις δουλεια και ανιδεικευτος, δε θα ξερα που να κοιταξω και παντα θα ημουν στο ψαξιμο.Ηθελα να δουλεψω στον τομεα μου πανω. Ηξερα οτι η Ελλαδα ειναι ΠΟΛΥ δυσκολη σε αυτο ομως. (CGI - 3D)
Αφου εστρωσα κωλο και εβγαλα την σχολη (παραλληλα δουλευα για να καλυψω τα διδαχτρα που ηταν και αρκετα) απο τοτε ξεκινησα να χτιζω  την καριερα μου. Βρηκα δουλειες, δουλεψα και μενω ανεργος απο επιλογη μου γτ πλεον δε με καλυπτε για διαφορα θεματα εκει που ημουν. Δουλευα μονος μου (μαθαινα, εξελισομουν, εχτισα πορτφολιο, εφτιαξα προτζεκτς και εννοειται επαγγελματικο προφιλ) και τωρα (32χρονων) ειμαι σε μια πολυ καλη εταιρια high quality και κανω αυτο που αγαπαω.
Μπορει να αργησα να το παρω αποφαση για σπουδες και να ημουν σε καλυτερη μοιρα τωρα, αλλα  μπορει να ημουν σε ΠΟΛΥ χειροτερη κατασταση αν δε το παιρνα αποφαση.

Οποτε φιλε μου, αν το αγαπας μη σε τρομαζει τπτ αλλο. Απλα τελειωσε αυτο που θες να γινεις και αυτο θα γινεις.
 

Επεξ/σία 20 Ιουλίου 2018 από GoMaR