Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; [Part III]

[M@dB0x]

Πατατα που ουτε για παιδακια δε ειναι........ και η πρωταγωνιστρια ειναι ισως η χειροτερη ηθοποιος ever.

[MetalPrime]

Citizen Kane (1941)

Σκηνοθέτης & πρωταγωνιστής: ο τρισμέγιστος Orson Welles

Η ταινία ξεκινάει με τον θάνατο του μεγιστάνα Charlie Kane και το αίνιγμα που έθεσε ψελλίζοντας την τελευταία του λέξη… «Rosebud» (μπουμπούκι τριαντάφυλλου). Αυτόν τον γρίφο καλείται να αποκρυπτογραφήσει ένας δημοσιογράφος, (από τον οποίο μας μένει μόνο η φωνή του, μιας και το πρόσωπό του δεν φαίνεται ποτέ). Ο σκηνοθέτης μας οδηγεί σε μια σειρά από γεγονότα μέσα από τα μάτια ανθρώπων του περιβάλλοντος του C. Kane, απεικονίζοντας την πορεία του μεγιστάνα από την θλιβερή σκηνή που ο διαχειριστής της περιουσίας του τον αρπάζει από την οικογένειά του στέλνοντάς τον σε οικοτροφείο, στο ζενίθ του, στην εν τέλει αποτυχημένη ανάμειξή του στην πολιτική σκηνή, έως το ναδίρ του στο αλαζονικά μεγαλόπρεπο Xanadu και στον μοναχικό του θάνατο. Με κάθε «εποχή» που αγγίζει, θίγει επίκαιρα θέματα, όπως την άνοδο των έντυπων ΜΜΕ, του ραδιοφώνου, την άνοδο του φασισμού κλπ.

Ο πρωτάρης (σκηνοθετικά) Welles στην ηλικία των 25, μαζί με ένα καστ πρωτοεμφανιζόμενων ηθοποιών θεάτρου, εξαργύρωσε την υπόσχεση που του δόθηκε, να του παραχωρηθεί κινηματογραφικό στούντιο για να γυρίσει μια ταινία χωρίς προϋποθέσεις. Ο ίδιος, υποδύεται τον κεντρικό χαρακτήρα σε διάφορες φάσεις της ζωής του, από τα νιάτα έως τα γεράματα – βλέπουμε τον χαρακτήρα να μεγαλώνει, να «γερνάει» όχι μόνο εκ πρώτης όψης, αλλά και από τις χειρονομίες του, από την φωνή του, την κίνησή του. Η ταινία είναι μια άρτια δομημένη ιστορία, κινηματογραφικά άψογη, ακόμη και με σημερινά στάνταρντ.

Δικαίως θεωρείται η καλύτερη ταινία όλων των εποχών, και δεν θα μπορούσα να βαθμολογήσω με κάτι λιγότερο από:

10/10

[Arwindan]

Ready Player One (2018)

Μία ταινία φόρος τιμής στην pop culture. Θέλετε Batman, Jurassic Park, Star Trek και δεκάδες άλλα; Μέχρι και ο RoboCop εμφανίζεται κάπου φευγαλέα και πόσοι άλλοι. Ο Spielberg έχει καταφέρει να χωρέσει ένα καλό κομμάτι δεκαετιών pop culture στο Ready Player One και τα έχει καταφέρει αρκετά καλά. Ακόμα και το soundtrack είναι πολύ δυνατό με τη συμμετοχή τραγουδιών από Depeche Mode, Prince, Bruce Springsteen και άλλους. Αν η ταινία κρινόταν μόνο για τα παραπάνω θα έπαιρνε έναν εξαιρετικό βαθμό.

Δυστυχώς όμως αν την δούμε ψυχρά ως μία ακόμα ταινία, τα πράγματα δεν είναι και τόσο καλά. Ολίγον από teen drama, με μία δόση από όχι και τόσο καλό χιούμορ και κάτι κάμποσο overacting των ηθοποιών συνθέτουν μία όχι και τόσο καλή συνταγή.

Παρόλα αυτά μόνο και μόνο για όλα τα references που περιέχει αξίζει να τη δείτε.

6.5/10

[gdriver]

για 24η φορά το contact (επαφή)

Τί να πει κανείς για την ταινία αυτή. ακόμη και σήμερα παραμένει από τις σημαντικότερες επιστημονικής φαντασίας. Δε θα μπορούσε να μην είναι κορυφαία , ως φόρος τιμής στον σημαντικότερο αστρονόμο carl sagan και της νουβέλας του. Χημεία μεταξύ πρωταγωνιστών και η εκπληκτική και ανεπανάληπτη τζούντι φόστερ που σε κάθε ταινία της , όσο και αν αυτή είναι η δεν είναι μούφα, δίνει ρεσιτάλ. Πολύ καλός και ο Τομ σκέριτ. Βασισμένη πάνω στο wow σήμα που ανιχνεύτηκε το 1977 για 72 δεύτερα η όλη ιστορία,  αλλά με ολόκληρη μυθοπλασία να πλαισιώνει τη βαρετή και άχρωμη πραγματικότητα της ανακάλυψης. 

Κοινωνικοοικονομικά θέματα, θρησκευτικά θέματα, όλα πέφτουν στο τραπέζι, αναδεικνύοντας περιτράνως  τη δόλια φύση του ανθρώπου, που όταν τον βολεύει αλλάζει το δόγμα του π.χ. από το ''dr arroway... 95% of the planets population believes in a supreme being'' , στην εξεταστική επιτροπή και στο '' do you really expect to believe all that JUST ON FAITH???'' καθώς και άλλες σκηνές που συνεχώς αναφέρουν τη «διαμάχη» ανάμεσα σε ''scientific evidence'' και ''faith''.

Απίθανο το όλο twist μέσα στο θόλο με την πυξίδα , να δίνει άλλο ένα μάθημα περί ίσως θεού, πίστης και επιστήμης , όλα αυτά ταυτοχρόνως κονιορτοποιημένα σε μία γερή και στέρεα δομή που όταν την ανακαλύψεις σε συγκλονίζει με τις ηθικές τις επιπλοκές. Θαυμάσιο το γεγονός που δεν μπαίνει στο τρυπάκι και να βλάψει ανεπανόρθωτα την εικόνα της , δείχνοντας εξωγήινους και απόκοσμα όντα. 

Ναι σίγουρα έχει μερικά προπαγανδιστικά στοιχεία μέσα , καθώς και μία προκλητική δήλωση για 20.000.000 θύματα για το 2ο παγκόσμιο αντί για 100.000.000, από μία ηθοποιό που πάντοτε παίζει τον ίδιο ρόλο και το ίδιο πρόσωπο στο λευκό οίκο σε οποιαδήποτε ταινία (!!!), αλλά εν τέλει την απολαμβάνεις και δε θες να τελειώσει. Σίγουρα δεν αποδόθηκε όπως η νουβέλα αλλά μην ξεχνάμε πως μιλάμε για οπτικοακουστική μορφή τέχνης και δεν πρέπει να γίνεται σύγκριση με ανόμια πράγματα όπως το βιβλίο. Όπως και να έχει , εκτελέστηκε υπέροχα. 

Στην κορυφή της λίστας επιστημονικής φαντασίας , μαζί με gattaca , equilibrium και άλλες 2-3 που μου διαφέυγουν οι τίτλοι τους τώρα. 

[MetalPrime]

Dark Phoenix (2019)

Πρεμιέρα εχθές. Παρά τις αρνητικές κριτικές, το ότι η ταινία υποβλήθηκε σε reshoots, την γκρίνια και όλη την αρνητικίλα, προσπάθησα να πάω και να δω την ταινία με καθαρό μυαλό. Άλλωστε τρέφω ιδιαίτερη αγάπη για τους X-men (έχω διαβάσει αμέτρητα κόμικ), και το story arc του Phoenix-Dark Phoenix είναι από τα καλύτερα, αρτιότερα και πιο συναισθηματικά φορτισμένα των X-men.

Η ταινία δυστυχώς ήταν μια μετριότητα, σε καμία περίπτωση δεν ήταν το χάλι του Last Stand (η προηγούμενη απόπειρα να δείξουν αυτή την ιστορία με Jean Grey την Famke Janssen), αλλά πάλι απέτυχε να δείξει την κρισιμότητα της απειλής που αποτέλεσε αυτή η κοσμική οντότητα. Ξεκινάμε την ταινία με τους μεταλλαγμένους να είναι τα «αγαπημένα» παιδιά της Αμερικής (ενώ πριν ούτε 10 χρόνια στην προηγούμενη ταινία ο Apocalypse παρ’ ολίγον να εξολοθρεύσει όλη την ανθρωπότητα – water under the bridge, δε βαριέσαι ρε αδερφέ), και όλα ξαφνικά γκρεμίζονται και ξεσπάει ένα mutant hate και για πότε έχουν χτίσει και στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταλλαγμένων, και όλα αυτά γιατί; Γιατί η Jean Grey ξέσπασε σε 3 περιπολικά τραυματίζοντας τους επιβαίνοντες. Πλήρης ανισορροπία μεταξύ αιτίου και αποτελέσματος.

Επίσης, η Τρίτη απειλή, μια άγνωστη (τουλάχιστον εγώ δεν τους ξέρω) φυλή εξωγήινων που κυνηγούν το Phoenix Force, άχρωμοι, άοσμοι, αδιάφοροι... χάθηκε να χρησιμοποιήσουν την αυτοκρατορία των Shi’Ar; Να κατέβει η Shi'Ar Imperial Guard και να πέσει μια κλωτσοπατινάδα χωρίς προηγούμενο; Το υλικό (κόμικ) στο οποίο βασίστηκε η ταινία ήταν φανταστικό… δεν υπήρχε η ανάγκη για κάτι νέο ή για πειραματισμούς.

Οι διάλογοι χωρίς συναισθηματική βαρύτητα, με μερικές εξαιρέσεις. Φωτεινή εξαίρεση η Sophie Turner, τίμια απεικόνιση της Jean Grey και των φονικών της mood swings. Η σκηνοθεσία… πτωχή (απ’ ότι διαβάζω, πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Simon Kinberg), οι σκηνές μάχης ήταν είτε αρκετά καλές, είτε ανάξιες των ηρώων και των δυνάμεών τους. Το κομμάτι που προσέθεσαν μετά (τα reshoots) ανέβασε κάπως την ταινία, αλλά δεν την έσωσαν.

Οι X-men άξιζαν ένα καλύτερο επίλογο σε αυτή τη σειρά ταινιών οι οποίες ξεκίνησαν δυνατά με το First Class (πολύ καλό) και έκτοτε ακολούθησαν φθίνουσα πορεία με τα Days of Future Past (αρκετά καλό) & Apocalypse (αξιοπρεπές). Ένα τελευταίο. Οι ταινίες απεικονίζουν και διαφορετικές δεκαετίες, πχ. Το First Class είναι τοποθετημένο χρονικά στα 60s, το επόμενο 70s και ούτω καθεξής. Το Dark Phoenix δεν έκανε καμία προσπάθεια να μας δώσει λίγο από 90s – η Dazzler που θα μπορούσαν να μας την δείξουν πχ σαν grunge rock star, εμφανίζεται σαν να βγήκε από την disco των 70s τραγουδώντας κάτι ποπ βγαλμένο απ τα 00s.

Χαμένη ευκαιρία, κρίμα.

5  6/10 (+1 επειδή μεροληπτώ λόγω της αγάπης μου για το θέμα)

[nosugar]

Us

Μου αρέσουν αρκετά οι ταινίες που προσπαθούν να "παίξουν" με το μυαλό σου. Την συγκεκριμένη όμως, με βάση τα δικά μου γούστα , τη θεωρώ κακή προσπάθεια.

Στα θετικά η σκηνοθεσία(χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο) και το γέλιο που προκαλεί σε αρκετές σκηνές.

5.5/10.

[bromiaris]

10 ώρες πριν, MetalPrime είπε

Οι διάλογοι χωρίς συναισθηματική βαρύτητα,

Μα συγγνώμη, αλλά τι είδους συναισθηματική βαρύτητα περίμενες από τους X-Men;;;;;  

[MetalPrime]

18 λεπτά πριν, bromiaris είπε

Μα συγγνώμη, αλλά τι είδους συναισθηματική βαρύτητα περίμενες από τους X-Men;;;;;  

Ειλικρινά; Μεγάλη. Αλλά αυτό είναι υποκειμενικό...

[Asevastos]

Hotel Mumbai

Μου άρεσε πολύ η ταινία, σοκαριστικά τα γεγονότα, δε τα θυμόμουν καθόλου (αν και το 2008 ήμουν 11).

Επεξ/σία 8 Ιουνίου 2019 από Asevastos

[Arkin]

It's A Wonderful Life

https://www.imdb.com/title/tt0038650/?ref_=nv_sr_1?ref_=nv_sr_1

Απο τις ταινιες που εχουν ψυχη. Ο Stewart και η Reed απο τους μεγαλυτερους ηθοποιους του περασμενου αιωνα και ο Capra δινει μαθηματα ζωης στην καλυτερη ταινια της ζωης του. Απο το πρωτο λεπτο δειχνει το βαθος της ιστοριας που θα δουμε και το τελος κλεινει υπεροχα και αφηνει μια απιστευτη ικανοποιηση στον θεατη. Η εικονα της παρολο τα 70 χρονια της ειναι εξαιρετικη στην εγχρωμη εκδοση της. Δειτε την ολοι. 9/10

Επεξ/σία 9 Ιουνίου 2019 από Arkin

[MetalPrime]

I am Mother (2019)

Από την περιγραφή του Netflix: «Ύστερα από τη μαζική εξόντωση της ανθρωπότητας, μια έφηβη που μεγάλωσε μόνη μ’ ένα μητρικό ντρόιντ, βλέπει τον κόσμο της να καταρρέει όταν γνωρίζει έναν άλλον άνθρωπο.» Πόσο αδικεί η περιγραφή αυτό το θρίλερ επιστημονικής φαντασίας …

Για 115 λεπτά ήμουν καθηλωμένος στον καναπέ - τι ταινία! Τα ειδικά εφέ, και κυρίως αυτά της «Μητέρας» (η κινησιολογία της με στοιχειώνει) πλαισιώνουν τους χαρακτήρες και χτίζουν την ατμόσφαιρα. Τίμιες οι ερμηνείες από όλο το καστ, με αυτήν της Byrne να ξεχωρίζει. Η Rose Byrne χαρίζει την φωνή της στην τεχνητή νοημοσύνη της «Μητέρας», ένα ντρόιντ φτιαγμένο απ’ όσο καταλαβαίνουμε, με σκοπό την ανατροφή και διαπαιδαγώγηση παιδιών. Πόσο ταιριαστά κούμπωσε η (κατά τα άλλα τρυφερή) φωνή της με το ψυχρό κατασκεύασμα που είναι το ντρόιντ… Η νεαρή ηθοποιός (στην τρίτη της μόλις ταινία) Clara Rugaard δίνει μια αξιοπρεπέστατη ερμηνεία στην «Κόρη», μια νεαρή έφηβη που γεννήθηκε και μεγάλωσε κλεισμένη σε ένα καταφύγιο. Τέλος, η Hillary Swank, ε, νομίζω δεν χρειάζεται συστάσεις, και δεν θα πω τίποτα για τον χαρακτήρα που υποδύεται για να αποφύγω τα σπόιλερ.

Ξεπερνώντας βέβαια τον αρχικό ενθουσιασμό μου, μπόρεσα να διακρίνω κάποια ψεγάδια στην ταινία. Για παράδειγμα, θεωρώ πως θα μπορούσαν να επενδύσουν λίγο παραπάνω χρόνο στο χτίσιμο των χαρακτήρων και των μεταξύ τους συσχετίσεων. Επιπλέον, η ταινία μας αφήνει κάποια αναπάντητα ερωτήματα, το οποίο μπορεί να έγινε είτε από αμέλεια, είτε εσκεμμένα (κάποιο σίκουελ ίσως; ή να βάλουν τον θεατή να φανταστεί και να «γεμίσει» τα κενά;).

Ωστόσο, την συνιστώ ανεπιφύλακτα.

8,5/10

 

 

[AristidisZ]

Στις 3/6/2019 στις 10:03 ΠΜ, Fotis13 είπε

The Professor and the Madman

Ταινια εποχης και δυναμικο comeback με  μια  εξαιρετικη ερμηνεια απο τον Sean Penn  συνεπικουρεμενος απο ενα καλο Gibson .Περιγραφει την τιτανια προσπαθεια που απαιτειται  για την συρραφη ενος πρωτολειου  λεξικου  μιας τοσο πλουσιας γλωσσας οπως η Αγγλικη μεσα απο το πρισμα ιδιαιτερων  και ταλαντουχων ανθρωπων .

Η παραγωγη κινεται σε υψηλα επιπεδα  κατι που γινεται  διακριτο  στα κοστουμια και σκηνικα .

7,2/10

Το είδα και εγώ χτες το βράδυ, όντως καλή παραγωγή, και αρκετά ενδιαφέρουσα σαν ιστορία, υπό την έννοια ότι είναι πραγματικά γεγονότα 

Κάπου λίγο το έχασαν με τα λογοπαίγνια (βέβαια μπορεί να χαθήκαμε και στη μετάφραση), αλλά overall θα έλεγα ότι αξίζει 

7/10 

[Mesqal]

Mine

Την ειδα στο netflix, προκειται για εναν αμερικανο στρατιωτη που παταει μια ναρκη και περιμενει καπου 56 ωρες για να τον σωσουν. Ηταν ευχαριστη εκπληξη η ταινια, με καθηλωσε ως το τελος, πολυ underatted στο imdb.

8.5/10

 

[M@dB0x]

Μη περιμενετε καμια εργαρα στο iam mother..................... απλα βλεπεται.

[bromiaris]

11 ώρες πριν, Mesqal είπε

Mine

Την ειδα στο netflix, προκειται για εναν αμερικανο στρατιωτη που παταει μια ναρκη και περιμενει καπου 56 ωρες για να τον σωσουν. Ηταν ευχαριστη εκπληξη η ταινια, με καθηλωσε ως το τελος, πολυ underatted στο imdb.

8.5/10

Είναι συμπαθητική ταινία, αν δεν έχεις οτιδήποτε άλλο έργο για να δεις...  

Επεξ/σία 11 Ιουνίου 2019 από bromiaris