Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; [Part III]

[Fan]

Uncut Gems

Καθώς την έβλεπα ξεκίνησα να τη θεωρώ ψιλομούφα στην αρχή, εξαιτίας της χωρίς λόγο έντασης και βαβούρας που υπάρχει, στη συνέχεια είπα ψιλομέτρια, όταν τελείωσε όμως κατάλαβα ότι σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ήμουν στην τσίτα. Ένα παράξενο συναίσθημα.

Δεν μπορώ να βαθμολογήσω

[armin]

11 ώρες πριν, Zerg13 είπε

Μηπως εσυ ειδες αλλη ταινια θα ελεγα εγω. Μια χαρα τα ειπε ο φιλος. Αν θελουμε stunts παμε να δουμε τσιρκο. Γενικα ενα τσιρκο ειναι η ταινια χωρις νοημα και πλοκη. 

Ε πηγαιντε δειτε τσιρκο εσεις ρε παιδια. Η μαλλον καλυτερα αφου μου θελετε και πλοκη σε ταινια δρασης δειτε τα Avengers, Infinty War κ.λ.π τα οποια καταληγουν να εχουν τοσο συνθετη πλοκη, τοσο τεραστια πληθωρα χαρακτηρων και λεπτομερειων να θυμασαι, που μετα απο λιγο χανεται το νοημα της ταινιας. 

Εγω θα συνεχισω να βλεπω και να ξαναβλεπω το Mad Max του '15 οπως και τους προκατοχους του απο τα '80ς, επειδη ειναι μια μινιμαλ ταινια, λιγομιλητη και αινιγματικη, με ενα καλοφτιαγμενο συμπαν, που ποτε δεν υποκρινεται οτι ειναι τιποτα παραπανω απο μια αρρωστημενη εμπειρια συνεχους δρασης με μονο σκοπο να διασκεδασει το κοινο.

Memories of Murder (2003)

Εξαιρετικη ταινια απο τον (και παγκοσμιως πια) καταξιωμενο νοτιοκορεατη σκηνοθετη Bong Joon Ho. Η συγκεκριμενη ειναι σιγουρα εμπνευσμενη απο τις ταινιες μυστηριου του Fincher αλλα ο Bong εισαγει με πολυ διακριτικο τροπο τη κριτικη του για το πολιτικο καθεστως της εποχης, οπως και την παραξενη σχεση κυριαρχιας της Αμερικης προς τη νοτιο Κορεα. Φανταστικες ερμηνειες, ατμοσφαιρα, διαλογοι. Κανει μια μικρη κοιλια προς τη μεση αλλα εχει ενα πανεμορφο τελος. 8,5/10

[Arkin]

7 ώρες πριν, armin είπε

Ε πηγαιντε δειτε τσιρκο εσεις ρε παιδια. Η μαλλον καλυτερα αφου μου θελετε και πλοκη σε ταινια δρασης δειτε τα Avengers, Infinty War κ.λ.π τα οποια καταληγουν να εχουν τοσο συνθετη πλοκη, τοσο τεραστια πληθωρα χαρακτηρων και λεπτομερειων να θυμασαι, που μετα απο λιγο χανεται το νοημα της ταινιας. 

Εγω θα συνεχισω να βλεπω και να ξαναβλεπω το Mad Max του '15 οπως και τους προκατοχους του απο τα '80ς, επειδη ειναι μια μινιμαλ ταινια, λιγομιλητη και αινιγματικη, με ενα καλοφτιαγμενο συμπαν, που ποτε δεν υποκρινεται οτι ειναι τιποτα παραπανω απο μια αρρωστημενη εμπειρια συνεχους δρασης με μονο σκοπο να διασκεδασει το κοινο.

Memories of Murder (2003)

Εξαιρετικη ταινια απο τον (και παγκοσμιως πια) καταξιωμενο νοτιοκορεατη σκηνοθετη Bong Joon Ho. Η συγκεκριμενη ειναι σιγουρα εμπνευσμενη απο τις ταινιες μυστηριου του Fincher αλλα ο Bong εισαγει με πολυ διακριτικο τροπο τη κριτικη του για το πολιτικο καθεστως της εποχης, οπως και την παραξενη σχεση κυριαρχιας της Αμερικης προς τη νοτιο Κορεα. Φανταστικες ερμηνειες, ατμοσφαιρα, διαλογοι. Κανει μια μικρη κοιλια προς τη μεση αλλα εχει ενα πανεμορφο τελος. 8,5/10

Spoiler

Και το τελος ειναι εξαιρετικο. Πρακτικα μιας και ο συγκεκριμενος δολοφονος δεν ειχε πιαστει οταν βγηκε η ταινια ο κυριος ντετεκτιβ κοιταει στην καμερα σαν να μιλαει απευθειας με τον δολοφονο. Παρα πολυ εξυπνο σκηνοθετικα. Δειτε και το Okja του ιδιου το ειχα αναφερει περσι μου αρεσε παρα πολυ και δινει νοηματα οικολογικου χαρακτηρα με το ολο σφαξιμο των ζωων και την προστασια τους. Το Snowpiercer το εχουμε δει ολοι σιγουρα θα μπορουσε να ειναι καλυτερο. Το Ηοst ισως καπου εχασα το νοημα του και το Madeo σε εξαιρετικο επιπεδο σαν το MOM.

 

Επεξ/σία 16 Φεβρουαρίου 2020 από Arkin

[panther_512]

Allan Quatermain and the lost city of gold. 

Οκ, την ταινία την είχα δει όταν ήμουν πιτσιρίκι, τότε τη χρυσή εποχή των video clubs. Με είχε εντυπωσιάσει, αφήνοντάς μου ανεξίτηλες αναμνήσεις. Τη διαδρομή με τα κανό μέσα στη σπηλιά με τις φωτιές, τα φίδια - δράκους, τον James Earl Jones με τον τεράστιο διπλό πέλεκυ, το χρυσό λιοντάρι που έλιωσε από τα χτυπήματα του τσεκουριού..... Ακόμα και το κύριο theme που έπαιζε κάθε φορά που η παρέα τα κατάφερνε να ξεπεράσει κάποια δυσκολία. 

Ε λοιπόν εχθές αργά το βράδυ την έβαλα μετά από σχεδόν 30 χρόνια να την ξαναδώ. 

Η ταινία είναι διάρκειας περίπου μιάμισης ώρας. Υπολογίζω περίπου την μια ώρα ξεκαρδιζομουν στα γέλια από τα χάλια της ταινίας. Όλα αυτά που οι παιδικες μου αναμνήσεις τα είχαν μεγαλοποιήσει, στην πραγματικότητα ήταν κομμάτια μιας ταινίας που φτιάχτηκε με μηδενικό budget. 

Τέλος πάντων, γέλασα αρκετά, αλλά κατέστρεψα στη διαδικασία τις παιδικές μου αναμνήσεις. Μόνο το theme ήταν όπως το θυμόμουν. 

Επεξ/σία 16 Φεβρουαρίου 2020 από panther_512

[rus]

Xτες ειδα στο Star, "Η ζωη μετα" (Hereafter-2010). O Κλιντ Ιστγουντ ασχολειται με τη μεταθανατια ζωη και τα μεντιουμ που ακουνε τους μακαριτες. Ο Μatt Damon είναι από αυτους που τους ακουει στ αληθεια, αν και προσπαθει να το αποφυγει.

Εσεις ειχατε ποτε επαφη με αληθινο μεντιουμ?

 

[afragorn]

Jojo Rabbit. Ένα μικρό έπος! Πως να κάνεις (έξυπνη) κωμωδία σε μία από τις χειρότερες στιγμές της ανθρωπότητας και όμως να μη θεωρείσαι cult ή ασεβής, αλλά άκρως, "to the point"! Νομίζω είναι και η πρώτη ταινία στην οποία είδαμε τον Αδόλφο όπως θα τον έβλεπαν τα παιδιά της εποχής. Έναν φιλικό, καλόκαρδο τύπο, και όχι σαν ένα δυνάστη! Φοβερές ερμηνείες από όλους!

 

Επίσης είδα το Ford V Ferrari. Ξενέρωσα γιατί η Ferrari υπήρχε μόνο στον τίτλο. Όλη η ταινία ήταν για τη Ford και America fuck yeah! Ο Enzo ήταν ο κακός Ιταλός μαφιόζος που βρίζει και δε θέλει να συνεργαστεί με την καταπληκτική Ford. Αν δεν ήταν ο ,φοβερός, Bale θα είχα κοιμηθεί στο πρώτο μισάωρο. Τελικά κοιμήθηκα στη 1.30 ώρα...

[DeadOrganPlayer]

Seven Worlds, One Planet

Μαγεία!

(ok tv series είναι αλλά βλέπεται και σαν ταινία)

Rambo Last Blood

Κάκιστο, πρέπει να είναι το χειρότερο κι από τα πέντε. Υπήρξαν στιγμές που γινόταν γελοίο.

Knives Out

Liked it a lot. Μου άρεσε η σκηνοθεσία του και γενικώς το βρήκα πολύ διασκεδαστικό. Κάποια κενά και αρκέτες παραδοχές που πρέπει να γίνουν όσον αφορά το σενάριο αλλά οκ, αυτά υπήρχαν και στης Αγκάθα Κρίστι. Πολύ καλό το καστ επίσης.

1917

Αυτό το είδα στο κινηματογράφο. Ωραία εμπειρία που σίγουρα εντυπωσιάζει το σκηνοθετικό τρικ ότι είναι όλη η ταινία μια αδιάκοπη σεκάνς. Σε βάζει βαθιά μέσα, σαν να είσαι εκεί. Γι αυτό και μόνο αξίζει να το δεις σε μεγάλη οθόνη, σαν ιστορία τώρα οκ... nothing special.

Επεξ/σία 17 Φεβρουαρίου 2020 από DeadOrganPlayer

[Lanike71]

11 λεπτά πριν, DeadOrganPlayer είπε

 

1917

Αυτό το είδα στο κινηματογράφο. Ωραία εμπειρία που σίγουρα εντυπωσιάζει το σκηνοθετικό τρικ ότι είναι όλη η ταινία μια αδιάκοπη σεκάνς. Σε βάζει βαθιά μέσα, σαν να είσαι εκεί. Γι αυτό και μόνο αξίζει να το δεις σε μεγάλη οθόνη, σαν ιστορία τώρα οκ... nothing special.

Έτσι ακριβώς...Άλλο ένα δίωρο χαμένο, για μένα τουλάχιστον.

Σε αρκετά σημεία θύμισε Στρατιώτη Ryan.

[bluesattack]

A Girl Walks Home Alone at Night

https://www.imdb.com/title/tt2326554/

Aσπρομαυρο, σκοτεινο, ατμοσφαιρατο

 

[physvlog]

Αυτο το ειχα δει οταν βγηκε και για Ιρανικο θα το εκρινα καλο και πολυ προχωρημενο (Για αυτους)

[Επισκέπτης]

A hidden life

Terrence. Malick. Είμαι τεράστιος και ταπεινός θαυμαστής του, η λεπτή κόκκινη γραμμή είναι από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες, αλλά βέβαια απαιτεί την προσοχή σου ο άνθρωπος και την όρεξη να χαθείς στην ιστορία που σου έχει ετοιμάσει. Καλλιτέχνης με κάπα κεφαλαίο, θα προσέξει όλες τις λεπτομέρειες και θα ετοιμάσει απίστευτες εικόνες από την πανέμορφη χώρα που ζω, την Αυστρία (τις είδα στο imdb προτού πάω και είχα μείνει να τις χαζεύω για κάμποση ώρα), θα δώσει τον κατάλληλο ρυθμό, τη μουσική, για να προσπαθήσει να εξερευνήσει δύσκολα ερωτήματα. Και η λέξη κλειδί είναι "εξερευνήσει". Δεν κάνει μάθημα, δεν παριστάνει ότι έχει τις απαντήσεις, πετάει μπάλες στον αέρα και τις παρατηρεί μαζί σου.

Η ταινία είναι αργή, αλλά κατά μια έννοια και γρήγορη ταυτόχρονα. Σε άλλες καταστάσεις θα σταθεί και θα δώσει χρόνο, άλλα πράγματα που μπορούμε όλοι να φανταστούμε θα τα προσπεράσει απότομα, άλλες πάλι φορές όταν θα περιμένουμε την εξέλιξη μιας κατάστασης, αντί για την έκβαση, θα βλέπουμε εικόνες που θυμίζουν ανάμνηση ή μια διαφορετική ζωή.

Στην αρχή της ταινίας είχα 1-2 ενστάσεις, όπως πχ δεν καταλάβαινα γιατί η γλώσσα δεν είναι πάντα τα γερμανικά, αφού και οι ηθοποιοί είναι γερμανόφωνοι, αλλά γρήγορα κατάλαβα τους λόγους που έγιναν οι επιλογές. Οτιδήποτε έχει σημασία είναι στα αγγλικά. Όλα τα υπόλοιπα, όσα δηλαδή είναι απλά το σκηνικό όσων εξελίσσονται, ακούγονται στα γερμανικά στο background. Φαντάζομαι ότι δεν θα έχει καν υπότιτλους σε αγγλόφωνη εκδοχή (εδώ που το είδα δεν θα έβαζαν, βέβαια, υπότιτλους για γερμανικά), ας το επιβεβαιώσει ή διαψεύσει κάποιος που το είδε σε άλλη χώρα.

Η ιστορία είναι αληθινή, πρόκειται για τον Αυστριακό Franz Jägerstätter, που όταν έγινε η προσάρτηση της Αυστρίας στην ναζιστική Γερμανία, αρνήθηκε να ορκιστεί στον Χίτλερ. Βλέπουμε μέσα από την ταινία και νιώθουμε όλες τις συνέπειες που έχει αυτή η απόφαση, τι σημαίνει για τον ίδιο, τι σημαίνει για τους υπόλοιπους. Και αυτό είναι όλο.

Επί τη ευκαιρία, το μοντάζ της ταινίας ήταν αδιανόητα δουλεμένο. Κάποια στιγμή άρχισαν να εμφανίζονται ηθοποιοί στην οθόνη που γνωρίζω ότι έχουν πεθάνει στην πραγματικότητα εδώ και μερικά χρόνια και έμεινα κάγκελο. Τότε κατάλαβα ότι η ταινία έχει γυριστεί πολύ παλιότερα και ο Μάλικ πολύ απλά έφαγε πάρα πολύ χρόνο στο μοντάζ (μαζί με 3 μοντέρ) για να καταφέρει να δώσει τον τόνο και το κλίμα που ήθελε. Το έψαξα, και πράγματι το δούλευαν 3 ολόκληρα χρόνια.

Είπαμε: καλλιτέχνης.

[Arkin]

Champions[Campeones][2018]

https://www.imdb.com/title/tt6793580/?ref_=nv_sr_srsg_6

Ενα υπεροχο διαμαντακι απο Ισπανια που μπορει να ειδικευονται στα θριλερ μυστηριου αλλα απεδειξαν οτι τα καταφερνουν εξισου καλα και στις κωμωδιες/δραμα. Βαζουν στην κυριολεξια τα γυαλια στις χαζοκωμωδιες που βλεπουμε κατα διαστηματα απο Hollywood και πανε 10 βηματα παραπερα. Εξυπνη αληθινη συγκινητικη με απλετο χιουμορ μεχρι δακρυων και πολλα νοηματα για τον καθενα μας. Η ταινια ειναι υμνος για τα παραπληγικα ατομα που ζουν σε αυτο τον κοσμο. Ολοι εχουν δικαιωμα στη ζωη και κανενας δεν ειναι πανω απο τον αλλο. Μπραβο στους Ισπανους για αυτο το μαθημα ζωης. Μην την χασετε. 8.1/10

Επεξ/σία 17 Φεβρουαρίου 2020 από Arkin

[Voodooman]

Uncut gems

Αεριτζής μικρομεσαίος κοσμηματοπώλης στη Νέα Υόρκη αποκτά ένα σπάνιο διαμάντι και πάει από κομπινούλα σε κομπινούλα προσπαθώντας να πιάσει την καλή.

Από τις πολύ καλές του Netflix και μια καλή, αρκετά πρωτότυπη ταινία με απόλυτα κριτήρια. Απλά δεν με τρέλανε, γιατί ήταν επιτηδευμένα γρήγορη σε όλα, με μουσική που ώρες ώρες με αποσυντόνιζε και με λίγες στιγμές που πραγματικά με πρίζωσε. O κύριος λόγος για το τελευταίο ήταν το σενάριο, οι περισσότερες από τις κομπινούλες του δεν μου φάνηκαν πραγματικά επικίνδυνες, είχα την αίσθηση ότι δεν διακυβεύονταν τόσα πολλά. Αγνώριστος (προς το καλό) ο Sandler, αλλά αν αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει, τότε το καλύτερό του δεν είναι αρκετά καλό. Δεν μπορεί να απαλλαγεί πραγματικά από την σάχλα και το αγελαδίσιο βλέμμα του, αφήστε που, φυσιογνωμικά, μου θύμιζε την Κατακουζίνα.

Επεξ/σία 18 Φεβρουαρίου 2020 από Voodooman

[Fotis13]

Memories of Murder

 

O δημιουργος του Parasite  και πολυβραβευμενος πλεον ,εδω σε μια πρωιμη φαση της καριερας του με ενα αστυνομικο θριλερ μυστηριου .Φυσικα δεν λειπουν τα εμβολιμα στοιχεια του χιουμορ  που τον χαρακτηριζουν καθως και οι παμπολες κοινωνικοπολιτικες  αναφορες  για την κατασταση που επικρατει στην επαρχια της Νοτιας Κορεας  που βρισκεται υπο  το βαρος μονιμης απειλης  προερχομενης   απο ενα απο τα πιο κλειστα και ανελευθερα καθεστωτα του πλανητη .

Το κουβαρι της ιστοριας ξετυλιγεται  και βαθμιαια κλιμακωνεται ,οι ανατροπες διαδεχονται  η μια την αλλη  συνεπικουρουμενες απο τις πολυ καλες ερμηνειες .

Ειναι εμφανεστατη η ικανοτητα του Bong Joon Ho  να θιγει δυσκολα θεματα που ειναι βαθια ριζωμενα στον κοινωνικο ιστο , με ενα αλληγορικο τροπο και με μεσο τα πολυ καλα σεναρια που χειριζεται .Αυτες οι φλεβες ταλεντου  και η αιχμηρη κινηματογραφικη ματια του ,θα  του  δωσουν χρονια αργοτερα το  οσκαρ καλυτερης ταινιας που για πρωτη φορα  κερδιζει ξενογλωσση, χαριζοντας μας   μια απο τις καλυτερες ταινιες της δεκαετιας .

Ενα πραγματικο αριστουργημα .

 

8,2/10

Επεξ/σία 18 Φεβρουαρίου 2020 από Fotis13

[Voodooman]

Knives out

Ένας σύγχρονος Ηρακλής Πουαρώ ερευνά τον φόνο ενός εκατομμυριούχου, την διαθήκη του και την ένοχη οικογένειά του.

Πιο κλασική αστυνομική ιστορία μυστηρίου δεν γίνεται, δεν λείπει κανένα από τα αγαπημένα συστατικά της συνταγής. Η απίστευτη έπαυλη, ο εκκεντρικός εκατομμυριούχος, η βρωμερή οικογένεια, η υπηρέτρια, η οικονόμος, o δαιμόνιος ντετέκτιβ. Για εμένα το μεγαλύτερο plot twist ήταν ότι

Spoiler

δεν υπήρχε plot twist!..

Σκηνοθετημένη με κέφι, με πολύ γέλιο σε αρκετές στιγμές, αυτό που ξεχωρίζει είναι σίγουρα το καστ. Μπορεί η de Armas να είναι γλυκύτατη, μπορεί ο Craig να είναι πύραυλος, αλλά δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω από τους επίσης έξοχους Johnson, Shannon,Evans, Curtis, Plummer. Περνάνε καλά και αυτό βγαίνει προς τα έξω. Δεν προσθέτει τίποτα καινούργιο, αλλά σίγουρα είναι must για όλους τους φίλους του είδους και όχι μόνο.