Κλασική μουσική κανείς;

[george__]

Περα απο τη γνωση και την αντιληψη υπαρχει και το προσωπικο γουστο: Εμενα μου αρεσει περισσοτερο το ταδε κομματι εσενα λιγοτερο ή και καθολου.

[-nick-]

Περα απο τη γνωση και την αντιληψη υπαρχει και το προσωπικο γουστο: Εμενα μου αρεσει περισσοτερο το ταδε κομματι εσενα λιγοτερο ή και καθολου.

 

Ακριβώς, τα πάντα είναι σχετικά αφού τα πάντα είναι θέμα αντίληψης/γούστου.

 

Έτσι όσο και αν σας κάποιους φαίνεται περίεργο, μπορεί να πει κάποιος ότι δεν τον συγκίνει το Χ κομμάτι που μπορεί να είναι πολύ γνωστό στους φίλους της κλασσικής μουσικής.

 

Ον τοπικ, έχω κλασσική παιδεία και θεωρώ πως έπαιξε κάποιον ρόλο στην ανάπτυξη της μουσικότητας μου, αν και πολύ σπάνια ακούω κλασσική μουσική, Γουστάρω μπαρόκ. Καθώς και συνθέσεις για κλασσική κιθάρα (Fransisco Tarega). Α, και του Claude Debussy πολλά μ'αρέσουν :] Γενικώς έχω ευρύ γούστο.

Ακούω όμως μουσικές με έντονα στοιχεία κλασσικής ή κάποια fusions (νεο)κλασσικής μουσικής με ηλεκτρονική glitch/minimal/ambient (π.χ Murcof) ή ορχηστρικής με experimental/IDM ( Beefcake ).

 

Music is in the brain of the beholder.

[Akujin]

έτυχε μικρός ν' ακούσω τα λεγόμενα βασικά

της κλασσικής μουσικής ή έστω να πάρω μια γεύση

και να την εκτιμήσω πολύ.

δεν έχω σπουδές στον χώρο, ούτε ψάχτηκα πολύ από τότε.

όμως έτυχε να βρεθώ για λίγο καιρό πρόσφατα,

σε κύκλο φίλων μουσικολόγων,

οι οποίοι έχουν στραφεί στην σύγχρονη (όπως ο system)

κι έχω πάρει μια μικρή γεύση εκεί.

αυτό που κατάλαβα είναι ότι

η σύγχρονη μουσική έχει μεγάλους συνθέτες

και πάρα πολλά αριστουργήματα.

είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον χώρος.

και ίσως η φυσική απόληξη να πας εκεί,

αν έχεις ασχοληθεί αρκετά με την κλασσική.

από τα λίγα που έχω πάρει μια μικρή γεύση,

αυτοί που με τράβηξαν περισσότερο,

ήταν ο Dmitri Shostakovich, ο Alfred Schnittke,

ο Iannis Xenakis κι o Luigi Nono.

 

όλους τους συνθέτες που αναφέρει ο system

είναι must στους κύκλους που ασχολούνται με σύγχρονη

και είναι μεγάλα ονόματα. δεν έχει σημασία

που δεν είναι του βεληνεκούς του Mozart ας πούμε.

το πιο πιθανό άλλωστε, εξαρτάται από την εξέλιξη

της μουσικής και το που θα πάει, να θεωρηθούν κάποιοι

κάποτε ακόμη και το ίδιο σημαντικοί για την ιστορία της μουσικής.

γιατί όχι? δεν μιλάμε για τυχαίους. αρκεί ν' ασχοληθεί κανείς

και ν' ακούσει. προάγουν την μουσική, υπάρχει πειραματισμός,

πολλοί πήγανε ''μακριά'', και τέλος πάντων αυτή η μουσική,

την οποία όλοι αναφέρουμε ως κλασσική μουσική,

δεν πέθανε ποτέ χάρη σε τέτοιους. κάθε άλλο...

μιλάμε για την εξέλιξη της κλασσικής μουσικής, πιστεύω.

[system]

Αγαπητέ Akujin με κάλυψες πλήρως. Οι σύγχρονοι συνθέτες έχουν ανοίξει ο καθένας νέους δρόμους στην μουσική. Τους μουσικούς δεν τους ξεχωρίζουμε από το αν είναι διάσημοι ή όχι.Τους ξεχωρίζουμε από το έργο τους. Δεν είναι του βεληνεκούς του Mozart , φυσικά αφού συνθέτες σαν τον Mozart πλέον έχουν αποκτήσει όχι απλώς φήμη αλλά υστεροφημία. Άλλωστε το βρίσκω λάθος να αντιμετωπίζω τους συνθέτες και τα έργα τους με τέτοιον τρόπο, συνθέτες που όπως ο Ιάννης Ξενάκης πέρασαν 17 ώρες την ημέρα μελετώντας και δημιουργώντας για να βλέπουμε εμεις την μουσικη σημερα διαφορετικα.

[Eusebius]

Αυτό το YouTube έχει απίστευτα πράγματα!

 

Δείτε ένα έργο του Βαρέζ, που έγινε τόση κουβέντα πιο πάνω. Ερμηνεύει το Ensemble Intercontemporain. Διευθύνει ο ιδρυτής του συνόλου, ο Μπουλέζ.

 

To έργο, Ionization, είναι γραμμένο το 1931, για σύνολο κρουστών, ένα πιάνο (που παίζει μόνο λίγα μέτρα στο τέλος) και δυο σειρήνες:

 

 

Άλλο ένα βίντεο που έχω μαρκάρει από το YouTube.

 

Είναι το Vers la flamme (Καταπάνω στη φλόγα) του Σκριάμπιν, από τα τελευταία έργα που πρόλαβε να γράψει, το 1914. Παίζει ο Χόροβιτς.

 

Είναι ολίγον τι ψυχεδελικό και τρομακτικό, όχι ό,τι πρέπει για μεσημέρι καλοκαιριού.

 

[system]

Eusebius πραγματικά είναι απίστευτο τί μπορείς να βρεις στο youtube. Και γω τις τελευταίες 2 μέρες που έψαξα βρήκα πάρα πολλά σύγχρονα έργα. Μεταξύ αυτών ανακάλυψα και τον Ιονισμό(1931) του Varese. Φοβερό έργο πραγματικά. Κάνει τολμηρούς συνδυασμούς οργάνων με τρόπο εντελώς πρωτοποριακό.

 

το ιστορικό Ensemble Intercontemporain στοχεύει σε σύγχρονα έργα και είναι ειδικό στις εκτελέσεις τέτοιων έργων. Μάρεσε πολύ τη σελίδα τους.

[system]

Δείτε και άλλο ένα σύγχρονο έργο . Είναι το Ηλεκτρονικό ποίημα(1957) του Ιάννη Ξενάκη και του Edgar Varez το οποίο αποτελεί σύνθεση για το περίπτερο της εταιρίας Philips που έχτισε ο Λε Κορμπυζιέ. στην Διεθνή έκθεση Βρυξελλών.

 

[Cristina]

Αυτόν τον Ianni Xenaki πώς αντέχετε και τον ακούτε;

Και γιατί θεωρούνται μουσική τα brain waves;

[Tempora]

Αυτά τα σύγχρονα έργα μου προκαλούν φόβο. Ειδικά η θρηνωδία του Πολωνού συνθέτη.

[Akujin]

το Ionization το βρίσκω άκρως ενδιαφέρον έργο,

θενξ για το λινκ

[Tempora]

http://www.youtube.com/watch?v=8u2QviNbj7o

[system]

Αυτόν τον Ianni Xenaki πώς αντέχετε και τον ακούτε;

 

Αυτό που μετρά είναι η εκρηκτική πρωτοτυπία, το βαθιά φιλοσοφημένο περιεχόμενο των έργων του, η στροφή προς τις θεμελιώδεις αρχέγονες βάσεις της ακρόασης και της μουσικής,ως κατασκευής και ως εμπειρίας, η απόλυτη ανεξαρτησία της μουσικής του σκέψης-πέρα από επιδράσεις των διαφόρων τάσεων και σχολών "της μόδας"- και η συνειδητή διασύνδεση μουσικής, τέχνης, επιστήμης σε πλατύτερες ενότητες ("πολύτοπα","μεταμουσική"), σε όλο και πιο μεγαλεπήβολες κλίμακες (απώτερο μέλλον, διάστημα κ.λπ.). Τα γνωρίσματα αυτά δίπλα στα απίθανα κι εντελώς καινοφανή τεχνικά και δομικά επιτεύγματα του έργου του, αποτελούν ασφαλώς ένα πλατύ φάσμα από νέους δρόμους, που θα αποτελέσουν τροφή και αφετηρία για νέες εξερευνήσεις, για πολλές μελλοντικές γενιές.

 

Γιάννης Παπαιωάννου

[Tempora]

:mrgreen:

[Cristina]

Αυτό που μετρά είναι η εκρηκτική πρωτοτυπία, το βαθιά φιλοσοφημένο περιεχόμενο των έργων του, η στροφή προς τις θεμελιώδεις αρχέγονες βάσεις της ακρόασης και της μουσικής,ως κατασκευής και ως εμπειρίας, η απόλυτη ανεξαρτησία της μουσικής του σκέψης-πέρα από επιδράσεις των διαφόρων τάσεων και σχολών "της μόδας"- και η συνειδητή διασύνδεση μουσικής, τέχνης, επιστήμης σε πλατύτερες ενότητες ("πολύτοπα","μεταμουσική"), σε όλο και πιο μεγαλεπήβολες κλίμακες (απώτερο μέλλον, διάστημα κ.λπ.). Τα γνωρίσματα αυτά δίπλα στα απίθανα κι εντελώς καινοφανή τεχνικά και δομικά επιτεύγματα του έργου του, αποτελούν ασφαλώς ένα πλατύ φάσμα από νέους δρόμους, που θα αποτελέσουν τροφή και αφετηρία για νέες εξερευνήσεις, για πολλές μελλοντικές γενιές.

 

Γιάννης Παπαιωάννου

 

Καταλαβαίνω και καταννοώ τους λόγους, αλλά συνεχίζει να μου είναι εξαιρετικά εκνευριστικός και θανατηφόρα βαρετός παρ' όλη την πρωτοτυπία του αν και τη σέβομαι.

Είναι, μάλλον, από τους λίγους μουσικούς (έχω ενστάσεις σε αυτό, αλλά ΟΚ) που αδυνατώ να τους ανεχτώ.

Φυσικά αυτό δεν λέει τίποτα, έτσι; Προσωπική γνώμη είναι η οποία εξαρτάται από την οπτική που βλέπει κάποιος τα πράγματα, καθώς και από το τί προσδοκά από τη μουσική.

[-nick-]

Αν γουστάρετε Ξενάκη, ψάχτε και για τον Richard Devine

 

Ο ίδιος ο Devine για τη μουσική του λέει:

 

"Πάντοτε με έλκυαν οι πιο δυσνόητες μουσικές δομές. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να δώσω στον ακροατή μουσική τελείως ξένη προς τη συνήθη έννοια της μουσικής, που προκαλεί τυπικά συναισθήματα. Η μουσική μου είναι τελείως επιστημονική και απαιτεί έναν ιδιαίτερο τρόπο προσοχής. Προσπαθώ να δημιουργήσω αυτό που αποκαλώ "ηχητικές διαταραχές", κατά τις οποίες ο ακροατής ακούει πράγματα που δεν μπορεί να εξηγήσει. Μερικές φορές αυτές οι ακολουθίες ήχων μπορεί να είναι ενοχλητικές ή ανησυχητικές. Η ουσία της δουλειάς μου είναι να βγάλω τον ακροατή από το τυπικό του περιβάλλον και να τον τοποθετήσω σε έναν παράξενο κόσμο όπου τα πράγματα μπορεί να είναι όμορφα, φρικιαστικά και κομψά ταυτοχρόνως. Δεν θέλω να ακούν τη μουσική μου και να σχηματίζουν την εντύπωση ότι είναι ανθρώπινο δημιούργημα."

 

...

 

...

 

...