Χαράτσι τελικά 2% υπέρ πνευματικών δικαιωμάτων μόνο στα tablet με RAM τουλάχιστον 4 GB

[m32s]

μετά από όλα αυτά

το μόνο που μου κάνει εντύπωση πως δεν έβαλαν ειδική πρόβλεψη και για το infotainment στα αυτοκίνητα,

αν δεν υπάγεται ήδη σε κάποια κατηγορία του νόμου

 

έννοια σας

ο νόμος όμως έχει πρόβλεψη για τα πάντα

Στο πλαίσιο του παρόντος άρθρου, προβλέπεται η δυνατότητα του ΟΠΙ, βάσει εξειδικευµένης µελέτης, που λαµβάνει υπόψη την εξέλιξη της τεχνολογίας, την ελληνική, την ενωσιακή και τη διεθνή αγορά, να εισηγείται στον Υπουργό Πολιτισµού και Αθλητισµού ρυθµίσεις αναφορικά µε τα τεχνικά µέσα και τα χαρακτηριστικά τους, το ποσοστό της αµοιβής επί της αξίας τους, τις κατηγορίες δικαιούχων καθώς και τα ποσοστά αµοιβής ανά κατηγορία.

 

φανταζομαι με τον καιρό θα έρθει κι η δική του ώρα

και εκεί το x% θα είναι ποσό στην αγορά του αυτοκινήτου...

 

 

πάλι καλά δηλαδή που δεν φορολογούν και τον αέρα που αναπνέουμε για να τον δώσουν για πνευματικά δικαιώματα...

[Antiriad]

Προσεχώς. Θα πληρώνουμε τα δεδομένα που κατεβάζουμε. Το θέμα όμως δεν είναι ότι πληρώνεις άλλα το ότι το κράτος έχει γνώση για το τι κάνεις, πόσα Gigabyte δίσκο έχεις πόση RAM κτλ. Welcome to 1984

[pmakr]

Πρέπει να μπει χαράτσι και σε γυαλιά μυωπίας πρεσβυωπίας και φακούς επαφής που βοηθούν να βλέπουμε καλύτερα τις ταινίες καθώς επίσης και σε ακουστικά και ηχεία γιατί ακούμε μουσική.

Μα τι χαζοί που είναι πως δεν το σκέφτηκαν !

[thanosAIAS]

Τουλάχιστον πολεμούν την ΑΕΠΙ. Τους μείωσαν τις αποδοχές, τους κυνηγούν νομικά όπου τους βρουν και στέλνουν με το νομοσχέδιο αυτό τα λεφτά στους δημιουργούς, όχι στα παράσιτα της ΑΕΠΙ.

[Επισκέπτης]

Κάτι τέτοια ζώα αναζητούν απεγνωσμένα σφαλιάρες μέχρι το τέλος του χρόνου.

[pmakr]

Προσεχώς. Θα πληρώνουμε τα δεδομένα που κατεβάζουμε. Το θέμα όμως δεν είναι ότι πληρώνεις άλλα το ότι το κράτος έχει γνώση για το τι κάνεις, πόσα Gigabyte δίσκο έχεις πόση RAM κτλ. Welcome to 1984

Vmware 2gb ram και android emulator LOL

[johnnieinlab]

Στις οργανωμένες κοινωνίες οι άνθρωποι πληρώνονται για εργασία που παράγουν, όχι για εργασία που δεν παράγουν.

Και μάλιστα στις σοβαρές κοινωνίες, όσο καλύτερα παράγουν την εργασία τους, τόσο καλύτερα πληρώνονται οι ανθρωποι.

 

Και μη συγχέεις τον ανταποδοτικό χαρακτήρα των φόρων για το κοινωνικό κράτος,

γιατί εδώ έχουμε φόρο υπέρ τριτων αφ' ενός

αφ' ετέρου δεν έχουμε καν ανταποδοτικό χαρακτήρα.

 

Όσο για αυτό που λες περί αποζημίωσης μιας δήθεν δίκαιης χρήσης της πνευματικής ιδιοκτήσίας,

παραδέχεσαι ότι το εικάζεις αυθαίρετα ως αιτιολογικό του νόμου.

Εξ άλλου ούτε η αιτολογική έκθεση δεν δίνει την δική σου ερμηνεία.

 

Αντίθετα η αιτιολογική έκθεση κάνει λόγο για συσχέτιση του φόρου με τα ηλεκτρονικά μέσα καθεαυτά

και εδώ προκύπτει ακόμα ένα θέμα που διέλαθε της προσοχής,

 

ότι δηλαδή το χαράτσι μπορεί να διευρύνεται μελλοντικά

ανάλογα με τις ορέξεις και τα συμφέροντα των δικαιούχων τόσο σε ποσοστό όσο και σε νέες κατηγορίες προϊόντων

 

Αναφέρθηκα σε αναγνώριση από πλευράς του κράτους (που οφείλει και να προστατεύει τους πολίτες τους) της υφιστάμενης κατάστασης. Η κατάσταση στην οποία ο οποιοσδήποτε αγοράζει ένα άδειο CD και αντιγράφει το CD που αγόρασε ο φίλος του.

 

Αυτό δεν είναι φόρος με την παραδοσιακή έννοια: είναι φόρος / αποζημίωση υπέρ τρίτων χωρίς ανταποδοτικό χαρακτήρα (με τη στενή ερμηνεία). Υπάρχουν και τέτοιοι φόροι, όπως και δασμοί, έξοδα συντήρησης, φόρος "προστιθέμενης αξίας" και πολλά άλλα "ανούσια χαράτσια" για να δικαιολογείται τόσο έντονη ευαισθησία στους φόρους υπέρ πνευματικών δικαιωμάτων.

 

Επειδή με κατηγορείς για αυθαίρετες ερμηνείες, η πρώτη σου παράγραφος είναι μια εντελώς δική σου προσέγγιση με πολλές ασαφείς έννοιες (πχ "σοβαρές" κοινωνίες).

Φαίνεται, δε, ότι έχεις ενστερνιστεί πλήρως το δόγμα της ελεύθερης αυτορυθμιζόμενης αγοράς, αλλά δε θέλω να μπω ΚΑΙ σε τέτοια συζήτηση πολιτικού και φιλοσοφικού περιεχομένου. 

 

Ένας φίλος μου στην Αγγλία, αυτή την περίοδο, πληρώνεται για να μην κάνει τίποτα! Μόνο και μόνο για να μη δουλέψει σε ανταγωνιστές!

Στις περισσότερες "σοβαρές" χώρες οι άνεργοι πληρώνονται χωρίς να παράγουν, και πολλά επαγγέλματα επιδοτούνται ώστε να συνεχίσουν να υφίστανται.

 

Το πρόβλημα που προσπαθούν να επιλύσουν τέτοιοι φόροι προκύπτει από το γεγονός ότι υπάρχουν νομικά κενά στην ψηφιακή εποχή καθώς και αδυναμία εφαρμογής των νόμων, νόμοι που αντιτίθενται στις κοινές πρακτικές και διάφορα άλλα ζητήματα που δεν περιμένω να λυθούν στο insomnia.

 

Η συσχέτιση έχει να κάνει με το πως σε μια προηγμένη κοινωνία επιτρέπουμε την ασυδοσία, είτε αυτή αφορά τους πολίτες (πχ "δεν αγοράζω ποτέ αλλα απαιτώ δωρεάν πρόσβαση σε περιεχόμενο που δεν μου ανήκει") είτε αφορά το κράτος και τα συμφέροντα που συχνά υπηρετεί. 

 

Γενικό(τατο) συμπέρασμα: Όταν δεν υπάρχει απληστία τα πράγματα είναι καλύτερα για όλους!

Ημουν πριν μερικα χρονια στο Εδιμβουργο, φιλοξενουμενος, και ξαφνικα ηρθαν καποιοι στο σπιτι να βεβαιωσουν λεει οτι ο ενοικιαστης δεν ειχε τηλεοραση (οπως ειχε δηλωσει).

 

Απιστευτα πραγματα ειλικρινα. Εξωπραγματικα. Τελειως νεο-ταξιτικα.

 

Ισχύει καμιά 20αριά χρόνια στην Ολλανδία. Μάλλον παλαιο-ταξικά είναι!

[iPhoTe64]

Υπάρχει περίπτωση κάποιο κατάστημα να διαθέτει παράδειγμα ενα tablet με 4gb και να πει στο χρεώνω για 2gb και σου προσφέρω και άλλα 2 από εμένα δώρο?

Θέλω να πω, νομικά στέκει?

Μα τι εννοείς? Πως είναι δυνατόν να κάνεις δώρο κάτι που υπάρχει ενσωματωμένο στην συσκευή.

Η κάθε εταιρεία (κατάστημα) που θα κάνει παραγγελία κάποια ποσότητα συσκευών θα πληρώσει (προφανώς) τον φόρο, ανάλογα με τα τεχνικά χαρακτηριστικά της κάθε συσκευής.

Πιστεύω ο "φόρος" αυτός θα ενσωματωθεί (αθόρυβα) στην τιμή της συσκευής και ο τελικός χρήστης (αγοραστής) θα πληρώνει απλά την τιμή λιανικής.

[Haldol]

Εν τω μεταξύ εμένα -πέρα απ'την όλη ιδέα πίσω απ'το νόμο- μου φαίνεται ανάποδος και ο διαχωρισμός των χαρακτηριστικών.

 

Περισσότερο πιθανό είναι να πειρατεύει κάποιος με φτηνότερη συσκευή (άρα τυπικά λιγότερη RAM) παρά αυτός με το τούμπανο smartphone με τα 4GB μνήμης. Ο δεύτερος που τα 'σκασε, λογικά θα τα σκάει και σε data και συνδρομή για streaming. Ο πρώτος θα κάνει εκπτώσεις και στη χρήση, συνεπώς είναι πιο πιθανό να κατεβάζει μουσική παράνομα.

[defendar]

Δεν ειναι θεμα πειρατιας, αλλα απλα μια αφορμη για εναν νεο φορο. Καπως πρεπει να ξεπληρωθουνε οι ευρωπει.

[defacer]

Παντως εχει καταντησει αηδια ολο αυτο το "πνευματικης ιδιοκτησιας".

 

Γιατι δηλαδη ενας κλαδος να καρπωνετε για παντα για δουλεια που παραγει σημερα?

 

Γιατι να μην πληρωνεις τακτικα τον ιατρο που σε γιατρεψε το ποδι σου οταν το ειχες χτυπησει για οσο καιρο θα περπατας ακομα..?

 

Γιατι να μην εξακολουθεις να πληρωνεις τον αρχιτεκτονα/πολιτικο μηχανικο/χτιστες που σου εφτιαξαν το σπιτι πριν 25 χρονια εφοσων δεν εχει πεσει και το εκμεταλλευεσαι ακομα..?

Και οχι μονο αυτους, και τα παιδια τους, και τα εγγονια τους.

 

Και εδω να τονισω μια διαφορα->

Δεν λεω να μην πληρωνεις εαν χρησιμοποιησεις την δουλεια τους για προσωπικο οφελος.

Αλλα θα πληρωσεις για συγκεκριμενη χρηση, συγκεκριμενο ποσο.

 

Πολύ καλή ερώτηση, και είσαι πιο μπροστά από τους περισσότερους επειδή τη διατύπωσες αντί να μείνεις στο προφανές "εεεε δεν υπάρχει λογική μας δουλεύουν".

 

Κατ' αρχήν, δεν είναι θέμα "πνευματικής ιδιοκτησίας". Όταν κάποιος φτιάξει κάτι, η πνευματική ιδιοκτησία είναι αυτόματα και για πάντα (εκτός αν την παραχωρήσει) δική του και κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα εκμετάλλευσης μπλα μπλα μπλα όλα αυτά είναι προφανή. Αν ο τάδε καλλιτέχνης υποθετικά έχει ο ίδιος τα δικαιώματα της μουσικής του και θέλει να προτείνει συμβόλαιο κάθε φορά που θα παίζετε το κομμάτι θα μου αγοράζετε κι ένα σπίτι, είναι δικαίωμά του να το απαιτήσει. Αυτό δεν είναι διαφορετικό από οποιονδήποτε παράγει οτιδήποτε, οπότε το "πνευματική ιδιοκτησία" δεν έχει καμία θέση στην παρούσα συζήτηση. Η Rowling θα παίρνει "για πάντα" (actually not, γιατί κάποια στιγμή νομικά τα δικαιώματα πάνε μόνα τους στο public domain) royalties από το Harry Potter, και γιατί να μην παίρνει;

 

Τώρα γενικά μιλώντας, το σενάριο στους π.χ. μουσικούς κάνουμε ιδιαίτερη μεταχείριση έχει τη βάση του στην εξής ιδέα: δεν υπάρχει απολύτως κανένας σίγουρος τρόπος να γίνεις "εμπορικά επιτυχημένος μουσικός", γιατί για να συμβεί αυτό πρέπει να "γράψεις πολλά hits" και κάπου εκεί κολλάει το πράγμα καθώς πουθενά δε μπορείς να μάθεις "πώς να γράψεις ένα hit". Αν μπορούσες, θα το έκαναν όλοι. Αντίθετα, μπορείς να γίνεις επαγγελματικά επιτυχημένος (αν και όχι παγκοσμίως γνωστός) γιατρός, αρχιτέκτονας, χτίστης κλπ ακολουθώντας τον τυφλοσούρτη: διάβαζε και έχε μεγάλες επιδόσεις σ' αυτά που σου ζητούνται. Anyway, όλα αυτά είναι προφανή από τον αριθμό των επαγγελματικά επιτυχημένων (αλλά και το ποσοστό αποτυχημένων) καλλιτεχνών vs γιατρών. Αν γίνεις ηθοποιός ή ζωγράφος στατιστικά το πιθανότερο είναι πως θα πεθάνεις στην ψάθα κλπ.

 

Για αυτόν λοιπόν το λόγο, επειδή όποιος επιλέξει αυτό το δρόμο για καριέρα στην ουσία ποντάρει (να μη πω στατιστικά θυσιάζει) τη ζωή του και ταυτόχρονα επειδή σαν ανθρωπότητα θεωρούμε την τέχνη υψηλού επιπέδου δραστηριότητα και πολύ επιθυμητή να βρίσκεται γύρω μας (προφανή και αυτά, τραγούδια/βιβλία/ταινίες κλπ που έχουν σημαδέψει γενιές ολόκληρες), λέει κάποιος πως καλό είναι να βοηθήσουμε λίγο αυτούς τους ανθρώπους: τουλάχιστον όσοι καταφέρουν να παράγουν κάτι αξιόλογο (και άρα να κάνουν αυτό το καλό σε όλους τους υπόλοιπους) να μη χρειάζεται να σκέφτονται "τον άλλο μήνα πρέπει να γράψω άλλο ένα hit αλλιώς θα μείνω στο δρόμο".

 

Μπορεί να συμφωνείς ή όχι με αυτή την ιδέα (εγώ συμφωνώ, είναι αδιαμφισβήτητο πως [α] ο καλλιτέχνης παίρνει μεγάλο ρίσκο και πως [β] θέλουμε να υπάρχουν καλλιτέχνες), μπορεί να θες να συζητήσουμε το πώς έχει διαστρεβλωθεί αυτή η ιδέα στο παρελθόν με τις πανίσχυρες δισκογραφικές κλπ που εν τέλει μπορεί να καρπωθούν αυτές τα χρήματα (κάτι που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πρόθεση πίσω από τα μέτρα αυτά), αλλά εφόσον ρώτησες: αυτή είναι η απάντηση.

[@topos]

Θα διαφωνισω πως ειτε ο καλλιτεχνης θα πιασει status Rowling, ειτε θα πεθανει στην ψαθα.

 

Και προφανως θα πρεπει να πληρωνετε η συγκεκριμενη για καθε εκτυπωση βιβλιου/ταινια που πωλειτε.Δεν ειναι εκει το ερωτημα.

 

*Το ερωτημα ειναι γιατι να παρει εστω και ενα cent απο μενα μιας και δεν εχω δει καμια ταινια, ουτε εχω διαβασει καποιο βιβλιο της.Το ιδιο και για τη beyonce και παει λεγοντας.

 

Και το μεγαλο δυστηχημα σε αυτη την αναδιανομη ειναι οτι αυτα τα εμπορικα ονοματα παιρνουν σχεδων ολα τα χρηματα και οχι αυτοι που->

Α)Δημιουργουν πραγματικη τεχνη.

 

Β)Εχουν αναγκη βιοπορισμου για να εξασκησουν τεχνη.

 

Οποτε θεωρω πως ειναι αχρηστο μετρο.

 

Και εδω να βαλω κ αλλο ενα ερωτημα..Εφοσων αυτα τα χρηματα ειναι για να βοηθησουν/προαγουν την τεχνη για ποιο λογο να κληρονομουντε/πωλουντε τα πνευματικα δικαιωματα απο/σε τριτους που εξασκουν μη συναφη επαγγελματα..?

 

Οι τρυπες στον συλλογισμο δεν κλεινουν.

 

* Και εδω μπορει να μου πει καποιος πως το ιδιο ισχυει και για τα δημοσια αγαθα. Π.χ γιατι να πληρωνω δημοσια νοσοκομεια εφοσων δεν εχω νοσηλευτει?

Δεν ειναι το ιδιο μιας και αυτα βρισκοντε εκει και εαν τα χρειαστεις θα νοσηλευτεις(τουλαχιστων θεωρητικα).Ενω το βιβλιο εαν το χρειαστεις θα το αγορασεις.

Αλλη μια ειδοποιος διαφορα ειναι οτι στην μια περιπτωση προπληρωνεις ενα δημοσιο συστημα- μας "ανηκει"- και στην αλλη περιπτωση τα χρηματα τα καρπωνετε ιδιωτης που δεν τα εχει κ αναγκη.

[m32s]

Αναφέρθηκα σε αναγνώριση από πλευράς του κράτους (που οφείλει και να προστατεύει τους πολίτες τους) της υφιστάμενης κατάστασης. Η κατάσταση στην οποία ο οποιοσδήποτε αγοράζει ένα άδειο CD και αντιγράφει το CD που αγόρασε ο φίλος του.

 

Αυτό δεν είναι φόρος με την παραδοσιακή έννοια: είναι φόρος / αποζημίωση υπέρ τρίτων χωρίς ανταποδοτικό χαρακτήρα (με τη στενή ερμηνεία). Υπάρχουν και τέτοιοι φόροι, όπως και δασμοί, έξοδα συντήρησης, φόρος "προστιθέμενης αξίας" και πολλά άλλα "ανούσια χαράτσια" για να δικαιολογείται τόσο έντονη ευαισθησία στους φόρους υπέρ πνευματικών δικαιωμάτων.

 

Επειδή με κατηγορείς για αυθαίρετες ερμηνείες, η πρώτη σου παράγραφος είναι μια εντελώς δική σου προσέγγιση με πολλές ασαφείς έννοιες (πχ "σοβαρές" κοινωνίες).

Φαίνεται, δε, ότι έχεις ενστερνιστεί πλήρως το δόγμα της ελεύθερης αυτορυθμιζόμενης αγοράς, αλλά δε θέλω να μπω ΚΑΙ σε τέτοια συζήτηση πολιτικού και φιλοσοφικού περιεχομένου. 

 

Ένας φίλος μου στην Αγγλία, αυτή την περίοδο, πληρώνεται για να μην κάνει τίποτα! Μόνο και μόνο για να μη δουλέψει σε ανταγωνιστές!

Στις περισσότερες "σοβαρές" χώρες οι άνεργοι πληρώνονται χωρίς να παράγουν, και πολλά επαγγέλματα επιδοτούνται ώστε να συνεχίσουν να υφίστανται.

 

Το πρόβλημα που προσπαθούν να επιλύσουν τέτοιοι φόροι προκύπτει από το γεγονός ότι υπάρχουν νομικά κενά στην ψηφιακή εποχή καθώς και αδυναμία εφαρμογής των νόμων, νόμοι που αντιτίθενται στις κοινές πρακτικές και διάφορα άλλα ζητήματα που δεν περιμένω να λυθούν στο insomnia.

 

Η συσχέτιση έχει να κάνει με το πως σε μια προηγμένη κοινωνία επιτρέπουμε την ασυδοσία, είτε αυτή αφορά τους πολίτες (πχ "δεν αγοράζω ποτέ αλλα απαιτώ δωρεάν πρόσβαση σε περιεχόμενο που δεν μου ανήκει") είτε αφορά το κράτος και τα συμφέροντα που συχνά υπηρετεί. 

 

Γενικό(τατο) συμπέρασμα: Όταν δεν υπάρχει απληστία τα πράγματα είναι καλύτερα για όλους!

 

Ισχύει καμιά 20αριά χρόνια στην Ολλανδία. Μάλλον παλαιο-ταξικά είναι!

Εντάξει μην είσαι τόσο σίγουρος ότι κατέχεις την αλήθεια.

 

Σε αυτό θα σου απαντήσω.

Το κράτος δεν υπάρχει για να κάνει τον εισπράκτορα κανενός ιδιώτη.

Έτσι και εδώ.

 

Στην ελεύθερη αγορά, το κράτος νομοθετεί.

Όταν παραβιάζεται η νομοθεσία και υπάρχουν διαφορές μεταξύ ιδιωτών,

η νομική οδός είναι πολύ συγκεκριμένη.

 

Ο ενάγων καλείται να αποδείξει την αδικοπραξία

βάσει συγκεκριμένων αποδεικτικών στοιχείων και όχι αφηρημένα.

 

Επίσης δεν υπάρχει στη νομική επιστήμη εκ προοιμίου τεκμήριο ενοχής.

Όταν θες να στοιχειοθετήσεις μια παράνομη ενέργεια,

καλείσαι να εισφέρεις την απόδειξη ενοχής και όχι ο εναγόμενος το βάρος της δικής του αθωότητας.

 

 

 

Τα ανούσια χαράτσια για τα οποία μιλάς,

συμβαίνει να είναι ανταποδοτικά,

συνταγματικά κατοχυρωμένες υποχρεώσεις του πολίτη που καταλήγουν στα δημόσια ταμεία.

Εδώ δεν έχει απλά διαφορά που ο φόρος υπέρ τρίτων εξ ορισμού καταλήγει σε ιδιωτικές τσέπες, 

δεν υπάρχει ούτε καν αντικείμενο και ούτε ανταποδοτικότητα.

 

 

 

Αναφορικά με τη σοφιστεία για το φίλο σου,

προφανώς αμείβεται η αξία της δικής του εργασίας, άλλο αν δεν το καταλαβαίνεις.

Και καλώς και μπράβο του.

 

Δεν έχει καμία σχέση αυτό με την περίπτωση του φόρου πνευματικών δικαιωμάτων υπέρ τρίτων

όπου αμείβονται οι τρίτοι για προϊόντα στην παραγωγή-προμήθεια των οποίων δεν εισέφεραν με κανένα τρόπο.

 

 

Και για την άλλη με το άγραφο CD,

δεν αντιλαμβάνομαι το επιχείρημα δυστυχώς.

Το άγραφο CD θα χρησιμοποιηθεί για παράνομη ενέργεια με τον ίδιο τρόπο που θα χρησιμοποιηθεί για νόμιμη χρήση.

Εκεί όπου υπάρχει παράνομη χρήση, εκεί και τιμωρείται η πράξη.

 

 

Βασικές έννοιες.

 

 

Τώρα γενικά μιλώντας, το σενάριο στους π.χ. μουσικούς κάνουμε ιδιαίτερη μεταχείριση έχει τη βάση του στην εξής ιδέα: δεν υπάρχει απολύτως κανένας σίγουρος τρόπος να γίνεις "εμπορικά επιτυχημένος μουσικός", γιατί για να συμβεί αυτό πρέπει να "γράψεις πολλά hits" και κάπου εκεί κολλάει το πράγμα καθώς πουθενά δε μπορείς να μάθεις "πώς να γράψεις ένα hit". Αν μπορούσες, θα το έκαναν όλοι. Αντίθετα, μπορείς να γίνεις επαγγελματικά επιτυχημένος (αν και όχι παγκοσμίως γνωστός) γιατρός, αρχιτέκτονας, χτίστης κλπ ακολουθώντας τον τυφλοσούρτη: διάβαζε και έχε μεγάλες επιδόσεις σ' αυτά που σου ζητούνται. Anyway, όλα αυτά είναι προφανή από τον αριθμό των επαγγελματικά επιτυχημένων (αλλά και το ποσοστό αποτυχημένων) καλλιτεχνών vs γιατρών. Αν γίνεις ηθοποιός ή ζωγράφος στατιστικά το πιθανότερο είναι πως θα πεθάνεις στην ψάθα κλπ.

 

Για αυτόν λοιπόν το λόγο, επειδή όποιος επιλέξει αυτό το δρόμο για καριέρα στην ουσία ποντάρει (να μη πω στατιστικά θυσιάζει) τη ζωή του και ταυτόχρονα επειδή σαν ανθρωπότητα θεωρούμε την τέχνη υψηλού επιπέδου δραστηριότητα και πολύ επιθυμητή να βρίσκεται γύρω μας (προφανή και αυτά, τραγούδια/βιβλία/ταινίες κλπ που έχουν σημαδέψει γενιές ολόκληρες), λέει κάποιος πως καλό είναι να βοηθήσουμε λίγο αυτούς τους ανθρώπους: τουλάχιστον όσοι καταφέρουν να παράγουν κάτι αξιόλογο (και άρα να κάνουν αυτό το καλό σε όλους τους υπόλοιπους) να μη χρειάζεται να σκέφτονται "τον άλλο μήνα πρέπει να γράψω άλλο ένα hit αλλιώς θα μείνω στο δρόμο".

 

Μπορεί να συμφωνείς ή όχι με αυτή την ιδέα (εγώ συμφωνώ, είναι αδιαμφισβήτητο πως [α] ο καλλιτέχνης παίρνει μεγάλο ρίσκο και πως [β] θέλουμε να υπάρχουν καλλιτέχνες), μπορεί να θες να συζητήσουμε το πώς έχει διαστρεβλωθεί αυτή η ιδέα στο παρελθόν με τις πανίσχυρες δισκογραφικές κλπ που εν τέλει μπορεί να καρπωθούν αυτές τα χρήματα (κάτι που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πρόθεση πίσω από τα μέτρα αυτά), αλλά εφόσον ρώτησες: αυτή είναι η απάντηση.

Υποτιμάς πολύ την πνευματική εργασία των άλλων, όταν δεν είναι μουσικοί.

Μάλλον έχεις στο μυαλό σου πως για να γίνει κάποιος γιατρός,αρχιτέκτονας κλπ

υπάρχει ο τυφλοσούρτης και δεν υπάρχουν ρίσκα.

Δε θα φαντάζεσαι καν πως υπάρχει πνευματική εργασία σε άλλα επαγγέλματα πλην του μουσικού.

Και γι' αυτό πιστεύεις πως μπορεί να προστατεύεται η πνευματική εργασία μόνο του μουσικού

κατά τρόπο που δεν προστατεύεται κανενός άλλου.

 

Θα πιστεύεις ίσως πως δεν υπάρχουν κίνδυνοι και κόποι σε άλλα επαγγέλματα

αλλά μόνο επιτυχίες.

 

Εν πάσει περιπτώσει,

καμία εργασία δεν μπορεί να τυγχάνει ειδικότερης μεταχείρισης.

Κανένας δεν είναι παιδί άλλου Θεου,

και κανείς δεν υποχρεώνει κανένα να κάνει ενα επάγγελμα που δεν μπορεί.

 

Ούτε το επίπεδο της αμοιβής μπορεί να προστατεύεται με άλλο τρόπο για το μουσικό

σε σχέση με τα άλλα επαγγέλματα.

 

 

Τέλος πάντων μιλάμε OFFTOPIC.

Εδώ το θέμα είναι ένας συγκεκριμένος φόρος υπέρ τρίτων χωρίς προΪόν εργασίας από πίσω του.

[papars]

Κάπου πήρε το μάτι μου μία είδηση που λέει ότι το συγκεκριμένο χαράτσι θα μπει και σε άλλες συσκευές π.χ. κιν. τηλέφωνα.  Ο λόγος που δεν έχει γίνει ακόμα είναι γιατί εκκρεμεί κάποια δίκη.

 

Έχει κάποιος συγκεκριμένες λεπτομέρειες για ποια δίκη μιλάνε;

[kifinas]

Διπλασίασαν το ποσό στα tablet και άφησαν έξω τα κινητά. Τώρα για ποια δίκη...