14.06.1987 30 χρονια μετα...

[Poures222]

Ημουν μολις 7 χρονων, θυμαμαι την αγωνια στις βολες,τα πανηγυρια μετα καθως γυρνουσαμε σπιτι με ενα Pony και ολη η γειτονια ηταν στο δρομο, την επομενη μερα στο σχολειο τα παιδια της 6ης να εχουν βγει με την σημαια στην αυλη, την μπασκετα που εφτιαξα με χαρτινη κουτα απο τα νερα Λουτρακι δεμενη στο παραθυροφυλλο με συρμα και για πρωτη φορα δεν επαιζα ποδοσφαιρο αλλα μπασκετ.

 

https://www.youtube.com/watch?v=nFqxgnaR5n8

[sargio01]

Ο θείος μου που είναι ηλεκτρονικός και ζει στο χωριό είχε φέρει στην Αθήνα μια τηλεόραση για να την παραδώσει την άλλη μέρα σ' έναν πελάτη του και προσωρινά την άφησε στο σπίτι μας πάνω σ' έναν καναπέ που είχαμε στο χωλ, με μεγάλη μας έκπληξη μάθαμε οτι η τηλεόραση ήταν έγχρωμη!! Αυτό ήταν, το βράδυ και μετά απο τρελά παρακάλια του πατέρα στον θείο μου(μόνο πίπα που δεν του πήρε!! ) την έστησαν και είδαμε τον αγώνα εκεί οικογενειακώς, εμείς στραυροπόδι και η τηλεόραση να δεσπόζει στον καναπέ!!

 

Ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε σε έγχρωμη τηλεόραση, αξέχαστη φάση!

 

(ήμουν εννιά χρονών και τόσο άσχετος-φυσικά-με το άθλημα που τον Καμπούρη που βάρεσε τις βολές, έμαθα οτι τον λένε έτσι πολλά χρόνια αργότερα! )

[skiabox]

Έχω πάει να δω 2 πρωινούς αγώνες στο Eurobasket 87 γιατί για τους βραδινούς που έπαιζε η Εθνική είχε 100 άτομα ουρά.

Εντάξει τι να πούμε για το 87.

Τυχεροί όσοι το έχουν ζήσει.