Προς το περιεχόμενο

Ανέκδοτα [Old]


CENTAURUS

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Βρισκόμαστε στην εποχή που οι ρωμαϊκές αρένες βρίσκονται στα «πάνω» τους. Τα λιοντάρια έχουν γίνει τετράπαχα, καθώς έχουν εξασφαλισμένο το καθημερινό τους φαγητό, το οποίο αποτελείται επί το πλείστον από «καθαγιασμένο» κρέας χριστιανών «μαρτύρων».

Το φιλοθεάμον κοινό της Ρώμης, προσέρχεται στην αρένα για να παρακολουθήσει έναν ακόμα άνισο αγώνα επιβίωσης μεταξύ λιονταριού και «μαρτύρων». Τα υποψήφια γεύματα βρίσκονται έντρομα στο κέντρο της αρένας. Οι θεατές περιμένουν με ανυπομονησία να σκάσει μύτη και το λιοντάρι για ν’ αρχίσει το θέαμα. Και σκάει…

Οι χριστιανοί μαζεύονται φοβισμένοι γύρω από τον μεγαλύτερο απ’ αυτούς, που είναι ο ποιμένας τους κι αρχίζουν να προσεύχονται. Κι ίδιος όμως δεν είναι περισσότερο ψύχραιμος. Το λιοντάρι αρχίζει να κόβει βόλτες γύρω γύρω και τους περιεργάζεται, κάνοντας αναγνωριστικές κινήσεις. Κάποια στιγμή, αρχίζει να πλησιάζει απειλητικά πλέον, έτοιμο να χυμήξει κατά πάνω τους.

Ο χριστιανός ποιμένας τότε, αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το μόνο όπλο που διαθέτει: Την προσευχή και την πίστη του στον Θεό. Ενώνει λοιπόν τις παλάμες του και κοιτάζοντας ευλαβικά προς τον ουρανό ψιθυρίζει μέσα απ’ τα δόντια του: «Θεέ μου, κάνε ετούτο το θηρίο να σκεφτεί σαν άνθρωπος και ενέπνευσέ το με χριστιανικά συναισθήματα».

Και τότε συμβαίνει κάτι απίστευτο… Ένα «θαύμα»… Το άγριο λιοντάρι, εκεί που είχε πάρει φόρα για να ορμήξει στους χριστιανούς, κόβει απότομα ταχύτητα, σαν μια αόρατη δύναμη να το συγκρατεί. Πλησιάζει ήρεμο τον χριστιανό, κάθεται στα πίσω πόδια του, ενώνει τα δυο μπροστινά του και κοιτάζοντας προς τον ουρανό, προσεύχεται με ανθρώπινη φωνή και λέει: «Κύριε, ευλόγησε το πλούσιο ετούτο γεύμα μου. Αμήν…».

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 11,2k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Έχε χάρη που μας άφησε νωρίς ο Douglas μας, αλλιώς και η ταινία τέλεια θα ήταν!

 

Μόνο η εντυπωσιακή σκηνή στη Μαγραθέα μου άρεσε.

 

To σεναριο της ταινιας ηταν γραμμενο απο τον ιδιο τον Douglas.... :o

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ελληνικό δαιμόνιο

Ένας Έλληνας μπαίνει μέσα μια τράπεζα στην Νέα Υόρκη και ζητά να μιλήσει με κάποιον υπάλληλο σχετικά με ένα δάνειο. Λέει στον υπάλληλο ότι πηγαίνει στην Ελλάδα για δουλειές για δύο εβδομάδες και πρέπει να δανειστεί $5.000. Ο υπάλληλος του λέει ότι η τράπεζα θα χρειαστεί κάποια μορφή εγγύησης για το δάνειο, έτσι ο Έλληνας παραδίδει τα κλειδιά μιας ολοκαίνουριας Ferrari. Ο υπάλληλος ζητά να δει το αμάξι. Το αυτοκίνητο είναι πράγματι σταθμευμένο έξω από την τράπεζα. Ο Έλληνας δείχνει τα χαρτιά και τον τίτλο ιδιοκτησίας. Ο υπάλληλος φυσικά συμφωνεί να δεχτεί το αυτοκίνητο ως εγγύηση για το δάνειο.

 

Ο Πρόεδρος και όλοι οι υπάλληλοι της τράπεζας αρχίζουν να κρυφογελούν με τον Έλληνα που έβαλε ως εγγύηση μια Ferrari $250.000 για ένα δάνειο $5.000! Τέλος ένας υπάλληλος της τράπεζας οδηγεί τη Ferrari στο υπόγειο γκαράζ της τράπεζας και την σταθμεύει εκεί.

 

Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Έλληνας επιστρέφει, ξεπληρώνει τα $5.000 και τον τόκο, ο οποίος είναι $15.41. Ο υπάλληλος που τον είχε εξυπηρετήσει και την πρώτη φορά του λέει:

 

- Κύριε, είμαστε πολύ ευτυχείς που συνεργαστήκαμε μαζί σας, αλλά είμαστε και λίγο μπερδεμένοι. Ενώ ήσασταν στην Ελλάδα, ελέγξαμε τα περιουσιακά σας στοιχεία και διαπιστώσαμε ότι είστε πολυεκατομμυριούχος! Γιατί λοιπόν χρειάστηκε να δανειστείτε $5.000;

 

Και ο Έλληνας του απαντά:

 

- Που αλλού στη Νέα Υόρκη μπορεί κανείς να παρκάρει το αυτοκίνητό του για δύο εβδομάδες με $15.41 μόνο;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ελληνικό δαιμόνιο

Ένας Έλληνας μπαίνει μέσα μια τράπεζα στην Νέα Υόρκη και ζητά να μιλήσει με κάποιον υπάλληλο σχετικά με ένα δάνειο. Λέει στον υπάλληλο ότι πηγαίνει στην Ελλάδα για δουλειές για δύο εβδομάδες και πρέπει να δανειστεί $5.000. Ο υπάλληλος του λέει ότι η τράπεζα θα χρειαστεί κάποια μορφή εγγύησης για το δάνειο, έτσι ο Έλληνας παραδίδει τα κλειδιά μιας ολοκαίνουριας Ferrari. Ο υπάλληλος ζητά να δει το αμάξι. Το αυτοκίνητο είναι πράγματι σταθμευμένο έξω από την τράπεζα. Ο Έλληνας δείχνει τα χαρτιά και τον τίτλο ιδιοκτησίας. Ο υπάλληλος φυσικά συμφωνεί να δεχτεί το αυτοκίνητο ως εγγύηση για το δάνειο.

 

Ο Πρόεδρος και όλοι οι υπάλληλοι της τράπεζας αρχίζουν να κρυφογελούν με τον Έλληνα που έβαλε ως εγγύηση μια Ferrari $250.000 για ένα δάνειο $5.000! Τέλος ένας υπάλληλος της τράπεζας οδηγεί τη Ferrari στο υπόγειο γκαράζ της τράπεζας και την σταθμεύει εκεί.

 

Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Έλληνας επιστρέφει, ξεπληρώνει τα $5.000 και τον τόκο, ο οποίος είναι $15.41. Ο υπάλληλος που τον είχε εξυπηρετήσει και την πρώτη φορά του λέει:

 

- Κύριε, είμαστε πολύ ευτυχείς που συνεργαστήκαμε μαζί σας, αλλά είμαστε και λίγο μπερδεμένοι. Ενώ ήσασταν στην Ελλάδα, ελέγξαμε τα περιουσιακά σας στοιχεία και διαπιστώσαμε ότι είστε πολυεκατομμυριούχος! Γιατί λοιπόν χρειάστηκε να δανειστείτε $5.000;

 

Και ο Έλληνας του απαντά:

 

- Που αλλού στη Νέα Υόρκη μπορεί κανείς να παρκάρει το αυτοκίνητό του για δύο εβδομάδες με $15.41 μόνο;

 

Σωστος! ;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Douglas Adams Offtopic

 

 

To σεναριο της ταινιας ηταν γραμμενο απο τον ιδιο τον Douglas.... :o

 

Όχι ακριβώς. Η ιδέα για την ταινία υπήρχε από πολλά χρόνια πριν και ο Douglas είχε γράψει κάποτε πολλές εκδοχές του σεναρίου. Ακυρώθηκε, όμως, το project και ξαναδημιουργήθηκε πολλές φορές. Γενικά τα "Γυρίστε" έχουν πολλές εκδοχές και πολλές ιδέες αλλάζουν. Βιντεοπαιχνίδι, ραδιόφωνο, βιβλία, έχουν αρκετές διαφορές μεταξύ τους. Κάποιες από τις ιδέες της ταινίας δεν μπορεί να είναι του Douglas, γιατί αντικρούουν τις απόψεις του.

 

Κυρίως, όμως, μια ταινία δεν την κάνει το σενάριο. Την κάνει ο σκηνοθέτης και το όλο κλίμα αλλά και ο τρόπος που δίνουν τις ατάκες οι ηθοποιοί οφείλονται σε αυτόν. Δεν είναι δύσκολο να πάρεις ένα καλό σενάριο και να το χαλάσεις ή το ανάποδο. Οι παραγωγοί του Χόλιγουντ το έχουν αποδείξει πολλές φορές άλλωστε.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Ελληνικό δαιμόνιο

Ένας Έλληνας μπαίνει μέσα μια τράπεζα στην Νέα Υόρκη και ζητά να μιλήσει με κάποιον υπάλληλο σχετικά με ένα δάνειο. Λέει στον υπάλληλο ότι πηγαίνει στην Ελλάδα για δουλειές για δύο εβδομάδες και πρέπει να δανειστεί $5.000. Ο υπάλληλος του λέει ότι η τράπεζα θα χρειαστεί κάποια μορφή εγγύησης για το δάνειο, έτσι ο Έλληνας παραδίδει τα κλειδιά μιας ολοκαίνουριας Ferrari. Ο υπάλληλος ζητά να δει το αμάξι. Το αυτοκίνητο είναι πράγματι σταθμευμένο έξω από την τράπεζα. Ο Έλληνας δείχνει τα χαρτιά και τον τίτλο ιδιοκτησίας. Ο υπάλληλος φυσικά συμφωνεί να δεχτεί το αυτοκίνητο ως εγγύηση για το δάνειο.

 

Ο Πρόεδρος και όλοι οι υπάλληλοι της τράπεζας αρχίζουν να κρυφογελούν με τον Έλληνα που έβαλε ως εγγύηση μια Ferrari $250.000 για ένα δάνειο $5.000! Τέλος ένας υπάλληλος της τράπεζας οδηγεί τη Ferrari στο υπόγειο γκαράζ της τράπεζας και την σταθμεύει εκεί.

 

Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Έλληνας επιστρέφει, ξεπληρώνει τα $5.000 και τον τόκο, ο οποίος είναι $15.41. Ο υπάλληλος που τον είχε εξυπηρετήσει και την πρώτη φορά του λέει:

 

- Κύριε, είμαστε πολύ ευτυχείς που συνεργαστήκαμε μαζί σας, αλλά είμαστε και λίγο μπερδεμένοι. Ενώ ήσασταν στην Ελλάδα, ελέγξαμε τα περιουσιακά σας στοιχεία και διαπιστώσαμε ότι είστε πολυεκατομμυριούχος! Γιατί λοιπόν χρειάστηκε να δανειστείτε $5.000;

 

Και ο Έλληνας του απαντά:

 

- Που αλλού στη Νέα Υόρκη μπορεί κανείς να παρκάρει το αυτοκίνητό του για δύο εβδομάδες με $15.41 μόνο;

 

Πάντως στην ρεαλιστική του μορφή...πολυεκκατομυριούχος και δεν έχει parking για την φεράρι του...η πολυεκκατομυριούχος και έκανε ολόκληρη ιστορία για να γλυτώσει μερικά δολλάρια...

Sorry για την ξενέρα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αν δεν ήταν πως θα είχε ferrari; :P

 

Σωστος, κι αν δεν ειχε φεραρι πως θα επαιρνε το δανειο; Κι αν επαιρνε το δανειο τι το ηθελε χωρις να εχει τη φεραρι, ωστε να θελει καπου να την "αποθηκευσει" ; ε;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Think of the children...

 

 

 

 

Bono, lead singer of the rock band U2, is famous throughout the entertainment industry for being more than just a little self-righteous.

 

At a recent U2 concert in Glasgow, Scotland, he asked the audience for total quiet.

 

Then, in the silence, he started to slowly clap his hands, once every few seconds. Holding the audience in total silence, he said into the microphone, 'Every time I clap my hands, a child in Africa dies.'

 

From the front of the crowd a voice with a broad Scottish accent pierced the quiet ...

 

'Well, f -- ckin stop doin it then, ya evil bastard!'

 

 

 

 

 

 

10 χαρακτήρες

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...