Ανέκδοτα [Old]

[Swimmer21]

Τσιφ

 

Μια φορά ήταν ένας ο οποίος ήταν φιλακισμένος για οκτώ χρόνια. Όταν λοιπόν βγήκε έξω από τις φιλακές είδε τα εξής. Ο δρόμος γεμάτος με την λέξη Τσιφ, τα πεζοδρόμια και αυτά γραμμένα Τσιφ, τα παγκάκια τσιφ, ξαφνικά είδε την στάση να έχει στο παγκάκι της την λέξη τσιφ το γιαλί από πάνω και αυτό γραμμένο με την λέξη τσιφ. Ξαφνηκά εμφανίζεται το λεοφορίο που στο κούτελό του αντί για το δρομολόγιο έγραφε Τσιφ, στα λάστιχά του γραμμένη η λέξη Τσιφ, στα τζάμια των επιβατών πάλι γραμμένη η λέξη Τσίφ. Σταματάει λοιπόν το λεοφορίο και όταν μπαίνει μέσα βλέπει τα ακυρωτικά αντί να βγάζουν τον κωδικό που βγάζουν να βγάζουν την λέξη Τσιφ στα εισητήρια, στις πόρτες αντί το λαμπάκι να γράφη στάση/στοπ να γράφει Τσιφ. Τέλος πάντων βλέπει μπροστά του μια γιαγιά με την εξής ενδημασία. Μαντίλι Τσιφ,γιαλάκια μειοπίας Τσιφ,μαγκούρα Τσιφ μπλούζα Τσιφ, φούστα , τσιφ. Τέλος πάντων την πλησιάζει και της λέει " καλημέρα γιαγιάκα να σε ρωτήσω τι είναι αυτό το Τσιφ που βλέπω παντού;" και η γιαγιά γουρλώνει τα μάτια της και αρχίζει " Ρε ανεπρόκοπε δεν ξέρεις τι είναι το Τσιφ;" και τον βαράει με την μαγκούρα της ακούγοντάς οι άλλοι επιβάτες ( καθώς και ο οδηγός ) ότι δεν ήξερε τι είναι το Τσιφ τον βουτάνε και τον πλακώνουν στο ξύλο μέχρι που φτάσαν στην επόμενη στάση και τον πετάξαν έξω απ'το λεοφορίο. Γεμάτος στα αίματα λοιπόν πιγαίνει προς τον σταθμό του τραίνου. Βλέπει λοιπόν στα σκαλοπάτια τσιφ παντού τσίφ μέχρι και στον κατάλογο των εισητηρίων με τα δρομολόγια αντί για τα δρομολόγια έβλεπε τσι δηλαδή από τσιφ σε τσιφ 0,40 ευρώ. Μπαίνοντας λοιπόν στο τραίνο με βάση το έντσικτο αφού δεν υπήρχε δρομολόιο στο κουτελό του αλλά τσιφ κάθεται σε μια θέση και ξαφνικά τον βλέπουν πέντε λοξοί με μαλλί μοϊκάνα το οποίο είταν βαμένο με την λέξη τσιφ στα χρώματα της είρηδας, στα μάγουλά τους είχαν χαραγμένη την λέξη τσιφ, στα ρούχα τους παντού υπήρχε η λέξη τσιφ. Τον πλησιάζουν λοιπόν αυτοί και του λένε. "Ρε φίλε δεν φοράς ρούχα τσιφ ρε " και τον σπάνε στο ξύλο μεχρι που έφτασε η στάση του. Κατεβαίνει λοιπόν με σπασμένο πόδι και χέρι και με ότι δυνάμεις είχε τα κατάφερε να φτάσει στο σπίτη του. Καλά που δεν είχε αλλάξει η οικογένειά του διαμέρησμα γιατί οι αθεόφοβοι σε όλα τα κουδούνια γράψαν τσιφ αντί για τα ονόματα, (αφού και ένας ντελίβερι φίλος μου στην τύχη βρήκε το διαμέρησμα που είταν η παραγκελεία). Τέλος πάντων ανεβαίνει σπίτι των βλέπουν η μάνα του η γυναίκα του, η μάνα του και τα παιδιά του στα χάλια του τον ρωτάνε γιατί τον πλακώσανε στο ξύλο και αυτός τους είπε γιατί δεν ξέρω τι είναι αυτό το Τσιφ. Με ένα στώμα μια φωνή όλοι η οικογένεια εκτός από τον ίδιο φυσικά τού είπαν " όξω από το σπίτη ρε χαραμοφάι". ( Εκεί είταν που ο φίλος μου ο Θάνος γράφτηκε στην morag tag ). Καθήμενος λοιπόν στο πεζοδρόμιο ακούει κραυγές Τσιφ Τσιφ Τσιφ και ξαφνηκά βλέπει μια μεγάλη πορία με πανό τσιφ με τριάντα περίπου σκουλαρικάτους με ξανθιά μοίκάνα το μαλί τους ( σσ τους είχα δει και εγώ και μάληστα από αυτούς γράφτηκα στο ordinator fun club μιας και είταν συνδεσμίτες) και με ρούχα τσιφ. Ξαφνικά τον βλέπει ένας τύπος νορμάλ και φιλειρηνιστής με ρούχα τσιφ και του λέει " Επ εσυ δεν φοράς ρούχα Τσιφ τι τρέχει ;" ο φίλος μας του κάνει " σσσ ρε φίλε όχι αλλο ξύλο έλεος σήμερα οκτώ χρόνι φιλακή τέτοιο ξύλο δεν το έχω φάει σε παρακαλώ μην με χτηπήσει και εσύ. Ο τυπάκος λοιπόν του λέει εντάξη δεν θα σε χτηπήσω αλλά παρε το παλτό μου γιατί δεν είναι όλοι τόσο ήρεμοι , ακολούθα την πορία και θα μάθεις τι είναι το τσιφ που φοράμε και δοξάζουμε. Αφου λοιπόν ακολούθησε την πορία βρέθηκε στο οακα και εκεί είδε όλες τις θέσεις γραμμένες με τσιφ, το γκαζον γραμμένο με τσιφ. Κάθησε λοιπόν στην θέση μου γιατί είμουν άρωστος εκείνη την ημέρα αφού πήρε από τον κολλητό μου το εισητήριο το οποίο το πουλήσαμε στην δεκαπλάσια τιμή και τα μοιράσαμε μισά μισά και είδε ( ο φίλος μας φυσικά) να διαδραματίζονται τα εξής. Σε ένα podium ( βήμα ομιλιτή) γεμάτο με την λέξη Τσιφ βγαίνει ένας με λαμέ κουστούμι ραμένο με την λέξη τσιφ έχοντας μουστάκι κομμένο στα γράμματα της λέξης τσιφ ο οποίο έκραξε εκ μικροφώνου αμφιεσμένου σε τσιφ. " Σκάψτε έναν λάκο τριών μέτρων και γεμήστε τον με ό,τι υγρό μπορείτε να βρίτε. Σκάβουν λοιπόν τον λάκο άλοι με φτιάρια, άλλοι με τα χέρια τους και τον γεμίζουν άλλοι με κάτουρα, άλλοι με χλέπες ένας ordinator εξπερμάτωσε κ.α. Αφού τελείωσαν λοιπόν ο ομιλιτής είπε τα εξής: και τώρα ήρθε η ώρα που όλοι περιμένατε, ήρθε η ώρα για το μεγάλο Τσιφ". Βγάζει απ'το σακάκι του ένα μεγάλο πούρο που έγραφε Τσιφ και το ανάβει με έναν zippo που έγραφε τσιφ ( εντομεταξή κάποιοι dunmer πετάξαν έναν argonian στο λάκο και ο κόσμος έσκασε στα γέλια ).Λοιπόν ο ομιλητής φούμαρε μια, φούμαρε δυο, φουμαρε τρεις και πριν το τελευταίο φουμάρησμά λέει " σκάστε όλοι " τότε αυτού δεν ακουγόταν τίποτα στο στάδιο φουμάρει μια τελευταία φορά , πετάιει το πούρο και......

......

...... ΤΣΙΦ

 

Άμα διάβασες αυτό το κείμενο ολόκληρο τότε είσαι τουλάχιστον ψυοπαθής που πάσχει είτε απ'το σύδρομο του ιδίποδα είτε απ'το σύνδρομο της Ηλέκτρεας, καπνίζει φούντα 40 φορές την μέρα και οι telvani σε θέλουν για μασκότ τους :P :P

 

Τσιφ.................... :-(:-(:-(:-(:-(:-(:-(:-(:-(:-(:-(

[nickarmy]

έρχομαι μαζί σου !!!!

[Tzimmys]

Άντε γεια. Η χαριστική βολή.

[scarface5323]

γιατί εξαφανίστηκε? ...

[nickarmy]

πρόσεξε μην φας ρεαπορτσ και μπαν, θα βάζουν σε όλα τα μηνύματα σου πλην (χειρότερα ακόμα και απο hackerw32)

[scarface5323]

ok, επανωρθώνω,

[hackerW32]

Η δασκάλα της Α' δημοτικού έχει πρόβλημα με τον Τοτό που όλο βρίζει και δε δίνει την παραμικρή σημασία στο μάθημα..

 

'Ποιο είναι το πρόβλημά σου?', τον ρωτάει εξαγριωμένη.

 

'Είμαι πολύ έξυπνος για να είμαι στην πρώτη τάξη'. Απαντά ο Τοτός με ύφος. 'Η αδερφή μου είναι στην τρίτη τάξη και είμαι πολύ εξυπνότερος από αυτήν. Πιστεύω πως πρέπει να πάω τουλάχιστον στην τρίτη κι εγώ'.

 

Η δασκάλα τον πάει στον διευθυντή, ο οποίος συμφωνεί να του κάνουν διάφορα tests γνώσεων κι εξυπνάδας κι αν απαντήσει σωστά, να τον βάλουν στη τρίτη τάξη.

 

'Πόσο κάνει 3x13?', ρωτά ο διευθυντής.

 

'Τριάντα εννέα'.

 

'Ποια είναι η πρωτεύουσα της Φιλανδίας?'

 

'Το Ελσίνκι'..

 

'Πότε γιορτάζουμε το έπος της Αλβανίας?'

 

'Την 28η Οκτωβρίου'.

 

Σε όλες τις ερωτήσεις του διευθυντή, ο Τοτός απαντά σωστά. Όμως, μετά αρχίζει να ρωτά η δασκάλα, η οποία τον έχει άχτι και θέλει να αποδείξει πόσο αθυρόστομος είναι.

 

'Τι είναι αυτά που η αγελάδα έχει 4 κι εγώ 2?', ρωτάει πονηρά η δασκάλα.

 

'Τα πόδια', απαντά ήρεμα ο Τοτός.

 

'Τι είναι αυτό που έχεις μέσα στο παντελόνι σου, ενώ εγώ δεν έχω?'

 

'Τσέπες'.

 

'Τι είναι μαλλιαρό, οβάλ, γλυκό και μέσα υγρό?'

 

'Η καρύδα'.

 

'Τι μπαίνει μέσα σκληρό και ροζ και βγαίνει μαλακό και βρεγμένο?'

 

Ο διευθυντής ανοίγει διάπλατα τα μάτια του, αλλά πριν προλάβει να μιλήσει ο Τοτός λέει με αυτοπεποίθηση:

 

'Η τσίχλα'.

 

'Τι κάνει ο άντρας όρθιος, η γυναίκα καθιστή και το σκυλί στα τρία πόδια του?', ρωτά ακόμη πιο έντονα η δασκάλα.

 

'Χειραψία'.

 

Η δασκάλα τα έχει πάρει στο κρανίο! Αποφασίζει λοιπόν να χτυπήσει πιο δυνατά:

 

'Χώνεις τα παλούκια μέσα μου. Με πιέζεις, με καρφώνεις κι εγώ ανεβαίνω. Δεν προλαβαίνεις να τελειώσεις κι εγώ βρέχομαι. Τι είμαι?'

 

Τα μάτια του διευθυντή ανοίγουν τρομαγμένα, αλλά πάλι πριν προλάβει να πει κάτι, ακούει τον Τοτό να απαντά:

 

'Η σκηνή!', απαντά με σιγουριά ο Τοτός.

 

'Βάζεις το δάχτυλο μέσα μου! Με παίζεις νευρικά! Ο σωστός άντρας αυτό κάνει πρώτα. Τι είμαι?'

 

Ο διευθυντής πλέον άναυδος κοιτάζει σα χαμένος!

 

'Η βέρα!', λέει θριαμβευτικά ο Τοτός.

 

'Είμαι σε διάφορα μεγάθη. Όταν δεν είμαι καλά, στάζω. Όταν με πιάνεις και με αναταράζεις, ανακουφίζομαι.... Τι είμαι?'

 

'Η μύτη'.

 

'Είμαι σα σκληρό δοκάρι με σουβλερή άκρη. καρφώνομαι με δύναμη τρέμοντας.. Τι είμαι?'

 

'Το βέλος!'.

 

'Αρχίζω από 'μ' και τελειώνω σε 'ι'. Όταν με δοκιμάσεις λιγώνεσαι. Τι είμαι?'

 

'Το μέλι φυσικά!'

 

Ο διευθυντής φωνάζει: 'Φτάνει πια! Ποια τρίτη τάξη? Στείλε το κωλόπαιδο κατευθείαν στο πανεπιστήμιο! Εγώ από μέσα μου απάντησα λάθος σε όλες τις ερωτήσεις...!!!'

 

 

Hacker ημών ο εν των προγραμματιστών,

αγιασθήτω ο κώδικάς Σου, ελθέτω το Πρόγραμμά Σου,

γεννηθήτω το Update Σου ως εν server και επί του client.

αλλά ρύσαι ημάς από το data loss.

Δι' ευχών των Hackerάδων Προγραμματισταράδων ημών,

Κύριε Root Admin ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Admin.

ασχετο..

 

 

[rafail1994]

Ήταν ένας τύπος που όλα τα φωνήεντα τα αντικαθιστούσε με το “α”. Πάει λοιπόν σε ένα ψυχολόγο για να τον βοηθήσει. Του λέει λοιπόν ο ψυχολόγος:

- Αρχικά νεαρέ μου ηρέμησε και επανέλαβε μετά από μένα… ένα κίτρινο φρούτο!

- Άνα κάτρανα φράτα, λέει ο ασθενής.

- Όοοοοοχι… πάμε ξανά… ένα κίτρινο φρούτο.

- Άνα κάτρανα φράτα.

- Ένα κίτρινο φρούτο!, επαναλαμβάνει δείχνοντας φανερά εκνευρισμένος ο ψυχολόγος.

- Άνα κάτρανα φράτα! επέμενε ο ασθενής.

Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα όποτε ο ψυχολόγος έξω φρένων πετάγεται από το κάθισμα του, πιάνει τον ασθενή από το γιακά και βγάζοντας το κεφάλι του έξω από το παράθυρο φωνάζει:

- Πες ρε κόπανε “ένα κίτρινο φρούτο” αλλιώς θα σε πετάξω από το παράθυρο!!!

Και λέει ο ασθενής:

- Μπανάνα! Μπανάνα!

[ntinos19]

Ήταν ένας τύπος που όλα τα φωνήεντα τα αντικαθιστούσε με το “α”. Πάει λοιπόν σε ένα ψυχολόγο για να τον βοηθήσει. Του λέει λοιπόν ο ψυχολόγος:

- Αρχικά νεαρέ μου ηρέμησε και επανέλαβε μετά από μένα… ένα κίτρινο φρούτο!

- Άνα κάτρανα φράτα, λέει ο ασθενής.

- Όοοοοοχι… πάμε ξανά… ένα κίτρινο φρούτο.

- Άνα κάτρανα φράτα.

- Ένα κίτρινο φρούτο!, επαναλαμβάνει δείχνοντας φανερά εκνευρισμένος ο ψυχολόγος.

- Άνα κάτρανα φράτα! επέμενε ο ασθενής.

Αυτό συνεχίστηκε για αρκετή ώρα όποτε ο ψυχολόγος έξω φρένων πετάγεται από το κάθισμα του, πιάνει τον ασθενή από το γιακά και βγάζοντας το κεφάλι του έξω από το παράθυρο φωνάζει:

- Πες ρε κόπανε “ένα κίτρινο φρούτο” αλλιώς θα σε πετάξω από το παράθυρο!!!

Και λέει ο ασθενής:

- Μπανάνα! Μπανάνα!

 

παλιό

[slipknot]

Τα παιδάκια στη Ρουμανία μάθαιναν από το νηπιαγωγείο να αποκαλούν τον Τσαουσέσκου πατέρα και το Κόμμα μητέρα. Η δασκάλα λοιπόν, ρωτά τα παιδάκια:

- Ποιος είναι ο πατέρας σας;

- Ο αγαπημένος μας ηγέτης, το φωτεινό αστέρι του ουρανού, ο σύντροφος Νικολάι Τσαουσέσκου.

- Ποια είναι η μητέρα σας;

- Το ένδοξο, ηρωικό, νικηφόρο Κόμμα μας.

- Και όταν μεγαλώσετε τι θέλετε να γίνετε;

- Ορφανά, ορφανά, ορφανά…

 

 

Στις ΗΠΑ και στη Σοβιετική Ένωση υπήρχε η ίδια ελευθερία λόγου. Μπορούσε κάποιος να πάει στον Ρίγκαν και να του πει «Ρίγκαν, δεν μου αρέσεις!».

Στην ΕΣΣΔ ίσχυε το ίδιο. Μπορούσε κάποιος να πάει στον Τσερνιένκο και να πει «Δεν μ’ αρέσει ο Ρίγκαν!».

 

 

Σε αγώνα ταχύτητας 100 μέτρων, μεταξύ 2 αθλητών, ενός Αμερικανού κι ενός Σοβιετικού, νικητής βγαίνει ο Αμερικανός. Τα σοβιετικά ΜΜΕ, σπεύδουν αμέσως να μεταδώσουν την είδηση στη χώρα τους: «Η κατάταξη των δύο αθλητών έχει ως εξής: Ο Σοβιετικός δεύτερος και ο Αμερικανός προτελευταίος».

 

 

Στην Ανατολική Γερμανία βγαίνει το πρωί από την ανατολή ο ήλιος. Τον βλέπει ο Χόνεκερ και λέει:

- Καλημέρα, σύντροφε!

- Καλημέρα, λέει κι ο ήλιος.

Φτάνει μεσημέρι και ο ήλιος λάμπει ψηλά, στη μέση του ουρανού.

- Γεια σου, σύντροφε, λέει ο Χόνεκερ.

- Γεια σου, απαντά ο ήλιος.

Έρχεται και το βραδάκι και ο ήλιος αρχίζει να δύει. Τον βλέπει ο Χόνεκερ και λέει:

- Καλό βράδυ, σύντροφε!

-Δε μας χέζεις, εγώ τώρα είμαι στη Δύση!

 

 

Τα Επτά Θαύματα του Σοβιετικού Καθεστώτος:

1. Δεν υπάρχει ανεργία και όμως κανείς δεν εργάζεται.

2. Κανείς δεν εργάζεται και όμως το Πενταετές Σχέδιο εκπληρώνεται.

3. Το Πενταετές Σχέδιο εκπληρώνεται και όμως δεν υπάρχει τίποτα ν’ αγοράσεις.

4. Δεν υπάρχει τίποτα ν’ αγοράσεις και όμως υπάρχουν ουρές παντού.

5. Υπάρχουν ουρές παντού και όμως όλοι έχουν τα πάντα.

6. Όλοι έχουν τα πάντα και όμως όλοι είναι δυσαρεστημένοι.

7. Όλοι είναι δυσαρεστημένοι και όμως όλοι ψηφίζουν «ΝΤΑ» (ΝΑΙ).

 

 

Δύο μικρά αγοράκια συζητάνε σε ένα σημείο του τείχους. Το ένα στο Δυτικό Βερολίνο και το άλλο στο Ανατολικό. Για να πειράξει το Δυτικογερμανάκι το Ανατολικογερμανάκι τού λέει περιπαικτικά:

-Δεν έχεις σοκολάτα! Δεν έχεις σοκολάτα!

Το Ανατολικογερμανάκι δεν είχε τι να απαντήσει, έβαλε τα κλάματα και έτρεξε σπίτι του. Εκεί διηγήθηκε κλαίγοντας την ιστορία στον πατέρα του και αυτός του είπε:

- Όταν σου λέει ότι δεν έχεις σοκολάτα, εσύ θα του απαντάς ότι δεν έχει θείο Μπρέζνιεφ.

Την άλλη μέρα τα παιδιά συναντούνται στο ίδιο μέρος του τείχους.

- Δεν έχεις σοκολάτα! Δεν έχεις σοκολάτα!

Απαντάει αμέσως όλο περηφάνια το Ανατολικογερμανάκι:

-Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ! Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ!

Δεν είχε τι να απαντήσει το Δυτικογερμανάκι, βάζει τα κλάματα και τρέχει σπίτι του. Το λέει του πατέρα του που αμέσως το καθησυχάζει:

- Τί; Τί είναι ο θείος Μπρέζνιεφ; Ότι και να είναι θα σου αγοράσω έναν από το πολυκατάστημα στην αγορά. Δεν ανέχομαι ο γιος μου να μην έχει κάτι που έχει ένας Ανατολικογερμανός!

Την επόμενη μέρα στο ίδιο σημείο του τείχους:

- Δεν έχεις σοκολάτα! Δεν έχεις σοκολάτα!

- Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ! Δεν έχεις θείο Μπρέζνιεφ!

Αυτή τη φορά όμως το Δυτικογερμανάκι είναι προετοιμασμένο:

- Θ’ αγοράσω θείο Μπρέζνιεφ! Θ’ αγοράσω θείο Μπρέζνιεφ!

Για απαντήσει αμέσως και χωρίς δισταγμό το Ανατολικογερμανάκι:

- Δεν θα ‘χεις σοκολάτα! Δεν θα ‘χεις σοκολάτα!

 

 

Δύο στρατιώτες περιπολούν σε μια λεωφόρο της Πράγα, ένας Σοβιετικός και ένας Τσεχοσλοβάκος. Καθώς περνάει από δίπλα τους ένα καμιόνι, πέφτει σε μια λακκούβα και από το τράνταγμα πέφτει έξω μια ράβδος χρυσού. Την βλέπουν και οι δύο και αρχίζουν να τρέχουν να την μαζέψουν. Τρέχει ο Σοβιετικός, τρέχει και ο Τσεχοσλοβάκος. Σπρώχνει ο Σοβιετικός, σπρώχνει και ο Τσεχοσλοβάκος. Βουτάει για να την πιάσει ο Σοβιετικός, βουτάει και ο Τσεχοσλοβάκος. Πιάνει από την μια άκρη ο Σοβιετικός, πιάνει από την άλλη άκρη ο Τσεχοσλοβάκος. Εκεί που τράβαγαν και τσακώνονταν ποιανού είναι και ποιός την είδε πρώτος, κάνει ο Σοβιετικός:

- Σύντροφε, πώς κάνουμε έτσι; Ντρέπομαι και για τους δυο μας. Κοίτα μας! Σαν καπιταλιστικά γουρούνια κάνουμε. Την ράβδο θα την μοιράσουμε σαν σύντροφοι. Δίκαια. Σοσιαλιστικά.

Και απαντάει έντρομος ο Τσεχοσλοβάκος:

- Όχι, όχι, όχι!! Στα δύο θα την μοιράσουμε!

 

 

Ο Ταχίρ είναι ένας νεαρός Αλβανός ανθρακωρύχος. Μια μέρα φεύγει για δουλειά και αφήνει ένα σημείωμα στη μητέρα του, με την οποία συγκατοικεί:

- Κατεβαίνω στα έγκατα της γης. Επιστρέφω σε δυο μέρες.

Όταν επιστρέφει βρίσκει ένα σημείωμα της μητέρας του:

- Πάω στην ουρά να αγοράσω τυρί. Δεν ξέρω πότε θα επιστρέψω…

 

 

- Τί δανείστηκε ο Κομμουνισμός από τις προηγούμενες κοινωνίες;

- Από την προϊστορία, τα μέσα παραγωγής. Από την αρχαιότητα, τη δουλεία. Από τη φεουδαρχία, την ιεραρχία. Από τον καπιταλισμό, την ικανότητα να πηγαίνει από κρίση σε κρίση. Από τον Σοσιαλισμό, το όνομα.

 

 

Λέγεται πως τον θάνατο της πριγκίπισσας της Αγγλίας, Νταϊάνα, όταν τράκαρε με μία Mercedes σε μία κολώνα στο Παρίσι, προσπάθησαν να τον εκμεταλλευτούν ανταγωνίστριες εταιρίες αυτοκινήτων. Έτσι, σε μία διαφήμιση της Volvo η Νταϊάνα εμφανίζεται να λέει:

- Αν ήταν Volvo, δε θα είχα πεθάνει…

Η Lada έτρεξε με τη σειρά της να καλύψει το κενό, βγάζοντας δικιά της διαφήμιση. Εκεί η Νταϊάνα δηλώνει:

- Αν ήταν Lada, ποτέ δε θα είχα στουκάρει σ’ έναν τοίχο με 200 χιλιόμετρα την ώρα!

 

 

Στο κέντρο της Βαρσοβίας υψώνεται ένας τεράστιος πύργος, δώρο του Στάλιν προς τον πολωνικό λαό. Είναι το «Παλάτι Πολιτισμού και Επιστημών». Οι κάτοικοι της πόλης λένε ότι ο μοναδικός ευτυχισμένος άνθρωπος στη Βαρσοβία είναι ο φύλακάς του, επειδή είναι ο μόνος που δεν βλέπει τον πύργο… Το καθήκον του φύλακα, εκτός του να φυλάει το κτήριο, είναι να στέκεται στην κορυφή του Πύργου και να παρακολουθεί την άφιξη της ευτυχίας, η οποία, ασφαλώς, είναι ζήτημα χρόνου στον Κομμουνισμό. Μια μέρα κάποιοι Αμερικανοί τουρίστες επισκέπτονται τον πύργο. Ένας από αυτούς ρωτάει τον φύλακα τι δουλειά κάνει.

- Παρακολουθώ την άφιξη της ευτυχίας, απαντά εκείνος.

- Πόσο σε πληρώνουν γι΄ αυτό; ξαναρωτά ο Αμερικανός.

Εκατό δολάρια τον μήνα, απαντά ο φύλακας.

- Κοίταξε, λέει ο Αμερικανός, αν έρθεις στην Αμερική θα κάνεις σχεδόν την ίδια δουλειά. Θα ανέβεις στην κορυφή του Εmpire State Βuilding, αλλά για να παρακολουθήσεις την άφιξη της κρίσης και θα πάρεις 1.000 δολάρια τον μήνα.

Ο φύλακας ζαλίζεται από την πρόταση. Πέφτει σε βαθιές σκέψεις. Στο τέλος αρνείται την προσφορά.

- Σε σας κινδυνεύω να χάσω τη δουλειά, ενώ αυτή εδώ είναι αιώνια…

 

 

Όταν ο Στάλιν συμπλήρωσε 25 χρόνια εξουσίας στη Ρωσία, διέταξε την έκδοση επετειακής σειράς γραμματοσήμων, με την εικόνα του. Έδωσε επίσης ρητές εντολές στον γενικό γραμματέα ταχυδρομείων η ποιότητα των γραμματοσήμων να είναι διεθνών προδιαγραφών. Η σειρά εκδόθηκε κανονικά, όμως σταδιακά άρχισαν να φτάνουν στ’ αυτιά του παράπονα πως τα γραμματόσημα δεν κολλούσαν κανονικά και ο Στάλιν εξοργίστηκε! Κάλεσε λοιπόν τον επικεφαλής της μυστικής αστυνομίας και τον διέταξε να διεξάγει έρευνα σχετικά με το γεγονός. Ο επικεφαλής πραγματικά έκανε επιτόπια έρευνα σε αρκετά ταχυδρομεία και κατόπιν επέστρεψε για αναφορά στον Στάλιν. Του είπε:

- Σύντροφε, η ποιότητα των γραμματοσήμων είναι μια χαρά… Το πρόβλημα είναι πως οι πολίτες μας τα φτύνουν από τη λάθος μεριά!

 

 

Διάλογος, μεταξύ φύλακα και κρατούμενου, σε σταλινικό γκούλαγκ:

- Πόσα χρόνια έφαγες ρε;

- 25.

- Γιατί; Τί έκανες;

- Τίποτα!

- Ψεύτη! Αν δεν κάνεις τίποτα, τρως μόνο 10 χρόνια!

 

 

Ένας Ανατολικογερμανός αστυνομικός ρωτά έναν άλλο:

- Τι πιστεύεις για το καθεστώς μας;

- Ότι κι εσύ.

- Χμμμ… Τότε είναι καθήκον μου να σε συλλάβω.

[evabb]

Τί είναι αυτό που ζυγίζει 200 κιλά το πρωί, 500 κιλά το μεσημέρι και 150 γραμμάρια το βράδυ;

- Ο άνδρας!

Γιατι το πρωί η γυναίκα του λέει: "Σήκω βρε γαϊδούρι!"

Το μεσημέρι του λέει: "Φάε ρε γουρούνι!"

Και το βράδυ του λέει: "Μπα, θέλει και βόλτα το πουλάκι μου;"

[PCM]

Τί είναι αυτό που ζυγίζει 200 κιλά το πρωί, 500 κιλά το μεσημέρι και 150 γραμμάρια το βράδυ;

- Ο άνδρας!

Γιατι το πρωί η γυναίκα του λέει: "Σήκω βρε γαϊδούρι!"

Το μεσημέρι του λέει: "Φάε ρε γουρούνι!"

Και το βράδυ του λέει: "Μπα, θέλει και βόλτα το πουλάκι μου;"

 

Από 1 ετών έως 10, τον φωνάζουν πουλάκι,

Από 19 ετών έως 50 τον φωνάζουν π**τσο,

Από 51 ετών έως 70 τον φωνάζουν... αλλά...

 

Δεν ακούει! ! ! !

 

 

 

~---------------------------------------------------------------------~

 

Οι διαφορές Γερμανού με Έλληνα κατά την εργάσιμη μέρα:

 

Γερμανός: Σοβαρά; Απίστευτο! Εντυπωσιακό!

Έλλην: Πω, πω κουφάθηκα ρε π0ύστη!

 

Γερμανός: Θα είναι δύσκολο να συντονίσουμε τις ενέργειές μας...

Έλλην: Να πάει να γ@μηθεί και να το κάνει μόνος του ο κ@ριόλης!

 

Γερμανός: Λυπάμαι αλλά δε μπορώ να σας εξυπηρετήσω...

Έλλην: Δε γ@μιέσαι λέω γω!

 

Γερμανός: Δεν είχα σχέση με το συγκεκριμένο εγχείρημα.

Έλλην: Τι στο διάολο έχω να κάνω εγώ με αυτή την π@παριά !

 

Γερμανός: Μήπως θυμάσαι που τοποθέτησες τα έγγραφα που σου έδωσα;

Έλλην: Τι τα έκανες τα κωλόχ@ρτα;

 

 

Γερμανός: Με συγχωρείτε...

Έλλην: Έεεεε! Εσύ!

 

Γερμανός: Με συγχωρείτε κύριε!

Έλλην: Έεεε! Εσύ! Ναι, εσύ ρε μ@λάκα!

 

~---------------------------------------------------------------------~

 

 

 

 

Καυγαδίσανε σε ένα μπαρ ένας μαύρος και ένας Κινέζος και αρχίσαν να δέρνονται.

Φυσικά ο μαύρος σαν δυνατότερος έδειρε άσχημα τον Κινέζο, και νίκησε.

- Θα σε εκδικηθώ, φώναξε φεύγοντας ο Κινέζος.

Τα χαράματα ο μαύρος ξυπνάει και νιώθει ένα βάρος στο στήθος του.

Ανοίγει τα μάτια και βλέπει ότι πάνω στο στήθος του ήταν ένας βράχος, και στον βράχο κολλημένο ένα σημείωμα: "Εκδίκηση Κινέζου Μέρος Πρώτον: Έχεις έναν βράχο πάνω στο στήθος σου, και δεν μπορείς να αναπνεύσεις."

Πετάει ο μαύρος τον βράχο από το μπαλκόνι, και πέφτει πάνω του ένα άλλο χαρτάκι που λέει: "Εκδίκηση Κινέζου Μέρος Δεύτερον: Το αριστερό σου @ρχίδι είναι δεμένο στον βράχο."

Πηδάει ο μαύρος από το μπαλκόνι για να πιάσει τον βράχο, και τότε πέφτει στα χέρια του ένα ακόμα χαρτάκι:

 

"Εκδίκηση Κινέζου Μέρος Τρίτον: Το δεξί σου @ρχίδι είναι δεμένο στο ταβάνι!"

 

 

~---------------------------------------------------------------------~

 

 

 

 

Στο δημοτικό, στην τάξη του Τοτού, η δασκάλα λέει στους μαθητές της:

- Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας!

Στην συνέχεια ρωτάει έναν:

- Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και έχει και μια ελιά στη μυτούλα του! Απαντά ο μαθητής:

- Δεν ξέρω κυρία!

Και η δασκάλα του λέει:

- Μα είναι η γάτα, την ελιά έβαλα απλά να σε μπερδέψω.

Στην συνέχεια...

- Πέτρο, πες μου εσύ: έχει φτερό, ράμφος και από κάτω ένα κουκούτσι;

Απαντά ο Πέτρος:

- Πού να ξέρω κυρία, και με κουκούτσι από κάτω; Δύσκολα τα πράγματα!

Του απαντά η δασκάλα:

- Είναι το πουλί, βρε παιδί μου, το κουκούτσι έβαλα έτσι απλά να σε μπερδέψω! Τώρα εσύ Τοτέ, ρώτα με ΕΣΥ κάτι!

Ξεκινά ο Τοτός και λέει λοιπόν:

- Τι είναι μακρύ, είναι κόκκινο και στρογγυλό στην κορυφή, έχει δυο μπ@λες από κάτω και αρέσουν στις γυναίκες να το βάζουν στο στόμα;

Τσαντίζεται η δασκάλα και του λέει:

- Τοτέ, έξω από την τάξη!!! ΤΩΡΑ!!!

Ήρεμος ο Τοτός της λέει της δασκάλας:

 

- Όχι κυρία... είναι το ΚΡΑΓΙΟΝ, τις μπάλες τις έβαλα απλά για να σας μπερδέψω!

 

 

 

 

~---------------------------------------------------------------------~

 

 

Ήταν δυο φίλοι μουσικοί. Ξαφνικά πεθαίνει ο ένας από καρδιά.

Πέφτει σε μελαγχολία ο άλλος.

Περνάει ο καιρός κι αυτός δε μπορεί ακόμα να αποδεχτεί την απουσία του φίλου του.

Κάθε μέρα παρακαλά το θεό να του παρουσιάσει για τελευταία φορά το φίλο του να τον δει έστω για λίγο.

Ξαφνικά γίνεται ένα θαύμα κι εμφανίζεται o μονάκριβος φίλος του μπροστά του...

- Γρηγόρη! Πόσο μου έλειψες! Δεν το πιστεύω ότι σε βλέπω!... Κάθε μέρα ζω με την ελπίδα ότι όπου κι αν είσαι, περνάς καλά...

- Όντως. Η αλήθεια είναι ότι περνάμε πολύ καλά... Βασικά Σωτήρη εγώ αν ήρθα εδώ σήμερα είναι για να σου πω κάποια πράγματα.

- Καλά ή κακά;

- Και τα δύο.

- Πες τα καλά πρώτα...

- Τα καλά είναι ότι περνάμε καταπληκτικά... Συναυλίες συνεχώς...

Προχτές έπαιζε ο Bob Marley κι από κάτω όλοι πίναμε μαύρο και τραγουδούσαμε: "No Woman No Cry"... Πριν μια βδομάδα έπαιξε ο Kurt Cobain με τον Jim Morisson, έχουν κάνει νέο γκρουπ πλέον... Ασε που να σου λέω, πολύ καλά σκηνικά...

- Απίστευτο! Αυτό είναι καταπληκτικό!... Και τα άσχημα; Ποια είναι άσχημα;

 

- Εχμ... βασικά... βγήκαν αφίσες... παίζεις το Σάββατο...

 

 

~---------------------------------------------------------------------~

[Physics_Rulez]

Ωραίος slipknot

Nα βγάλουμε παρόμοια για το σοσιαλισμό που ζούμε τον τελευταίο χρόνο

[poscaman]

τα χεις μπλέξει σύντροφε. αυτό που ζούμε μπορεί να συνοψιστεί νομίζω στην παρακάτω παροιμία:

 

"αμα θες να πας μπροστά, πήγαινε πίσω και πάρε φόρα"

 

 

 

ε, εμείς απλά παίρνουμε διαρκώς φόρα

[Highlander]

Πάει ένας Κύπριος στα everest της Αθήνας.

-Θέλω ένα σάντουιτς

-Τι να βάλω;

-Τυρίν, ντομάταν, πιπεριάν.

-Ρε φίλε, σε παρακαλώ, μπορείς να ...μη βάζεις “ν” στο τέλος των λέξεων; Μου σπάς τα νεύρα.

-Οκ!

-Συνέχισε λοιπόν, τι άλλο να βάλω στο σάντουιτς;

-Ζαμπό, μπέικο.