Προς το περιεχόμενο

Ανέκδοτα [Old]


CENTAURUS

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δυο συνάδελφοι βρίσκονται το πρωί στη δουλειά. Ο ένας φορά περιβραχιόνιο πένθους. Ακολουθεί ο εξής ο διάλογος:

-Νίκο τι έπαθες και φοράς πένθος?

-Πέθανε η πεθερά μου..

-Σώπα, ρε φίλε, συλλυπητήρια. Τι είχε?

-Α, τίποτα σπουδαίο: ένα δυαράκι, ένα οικόπεδο στην Άρτα και 5000 ευρώ στην τράπεζα.

-Δε με κατάλαβες: τι πρόβλημα είχε?

-Δεν είχε δηλώσει στο κτηματολόγιο το οικόπεδο.

-Πάλι δε με κατάλαβες: από τι πέθανε?

-Είχε κοπεί το ρεύμα το μεσημέρι και αναγκάστηκε να κατέβει από τις σκάλες για να ψωνίσει ένα κοτόπουλο σούβλας για το μεσημεριανό. Παραπάτησε κι έπεσε..

-Σωπα ρε! Κι εσείς τι κάνατε?

-Φάγαμε μακαρόνια ......

 

Πήρε κάποτε κάποιος τηλέφωνο στο σπίτι μίας αρχόντισσας και το σήκωσε η Φιλιππινέζα υπηρέτρια:

- "Ναι;"

- "Μήπως μπορείς να μου δώσεις την κυρία σου;"

- "Όχι, γιατί χέζει", είπε κλείνοντας το τηλέφωνο.

Βγαίνει από το μπάνιο η κυρία της εξοργισμένη.

- "Τι λόγια είναι αυτά; Δεν ντρέπεσαι καθόλου; Άλλη φορά να μιλάς πιο ευγενικά", μάλωσε την υπηρέτρια της.

Την άλλη μέρα χτύπησε πάλι το τηλέφωνο και το ξανασήκωσε η υπηρέτρια:

- "Ναι;"

- "Μήπως μπορείς να μου δώσεις την κυρία σου;"

- "Όχι, δεν μπορεί τώρα, είναι στην τουαλέτα."

- "Α! Θα αργήσει;"

- "Μάλλον γιατί μπήκε κλάνοντας!"

 

ένα αεροπλάνο ταξίδευαν ένας Ολλανδός ένας Βούλγαρος και ένας Έλληνας. Σε κάποια φάση περνάνε πάνω από την Ολλανδία και λέει ο Ολλανδός:

- "Γεια σου ρε Ολλανδία με τις ωραίες σου τουλίπες!"

- "Σιγά", λέει ο Βούλγαρος, "εμείς στη Βουλγαρία τις έχουμε για χαρτί τουαλέτας".

Λίγο αργότερα περνάνε πάνω από τη Βουλγαρία και λέει ο Βούλγαρος:

- "Γεια σου Βουλγαρία με τα ωραία σου τριαντάφυλλα".

- "Μμμμ... Σιγά", λέει ο Έλληνας "εμείς στην Ελλάδα τα `χουμε για χαρτί τουαλέτας".

Λίγο αργότερα περνάνε πάνω απ` την Ελλάδα και ο Έλληνας λέει:

- "Γεια σου ρε Ελλάδα με τις ωραίες σου τσουκνίδες! Όποιος είναι μάγκας ας τολμήσει να σκουπιστεί!"

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 11,2k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

ένα αεροπλάνο ταξίδευαν ένας Ολλανδός ένας Βούλγαρος και ένας Έλληνας. Σε κάποια φάση περνάνε πάνω από την Ολλανδία και λέει ο Ολλανδός:

- "Γεια σου ρε Ολλανδία με τις ωραίες σου τουλίπες!"

- "Σιγά", λέει ο Βούλγαρος, "εμείς στη Βουλγαρία τις έχουμε για χαρτί τουαλέτας".

Λίγο αργότερα περνάνε πάνω από τη Βουλγαρία και λέει ο Βούλγαρος:

- "Γεια σου Βουλγαρία με τα ωραία σου τριαντάφυλλα".

- "Μμμμ... Σιγά", λέει ο Έλληνας "εμείς στην Ελλάδα τα `χουμε για χαρτί τουαλέτας".

Λίγο αργότερα περνάνε πάνω απ` την Ελλάδα και ο Έλληνας λέει:

- "Γεια σου ρε Ελλάδα με τις ωραίες σου τσουκνίδες! Όποιος είναι μάγκας ας τολμήσει να σκουπιστεί!"

Αυτό το ξέρω και εγώ αλλά με την Κρήτη και τα παπουτσόσυκα και όχι τσουκνίδες!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δηλαδή είσαι διατεθειμένος να αγνοήσεις τη φυσική ροή του χρόνου (που στη τελική σ'αυτή στηρίζεται και το ανέκδοτο) προκειμένου να προσθέσεις ύφος στο τρόπο που το λες?

 

Ναι, λέγεται "ανεκδοτική αδεία". Επίσης, για να μην περάσει πολύς χρόνος, έχεις δικαίωμα να παίξεις τον συνομιλητή τόσο πανικόβλητο που να λέει μέσα σε 1-2 μόλις δευτερόλεπτο τα "10;! Τι 10 γιατρέ;! 10 βδομάδες; 10 μήνες; 10 χρόνια;!".

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

...ΛΟΙΠΟΝ :

Έχετε κι οι δυο δίκιο ΚΑΙ άδικο.

O μεν pappous_soulis δίκιο, διότι πολύ ορθώς διέγνωσε τον δυνητικό washcloud που παραμόνευε πίσω από ένα τέτοιο ανέκδοτο (εύγε τέκνον σούλη) : Αφού μέτραγε χρόνο ο γιατρός, όφειλε να συνεχίσει το μέτρημα χωρίς επαναλήψεις.

Στον δε Manuel απονέμεται το βραβείο σκηνοθεσίας για τις παύσεις και τις ατμόσφαιρές του, διότι άλλο τα γραπτά στα φόρουμ, άλλο το ρήαλ θινγκ.

...Το λάθος του όμως είναι πως πάνω απ' όλα ο pappous_soulis προέβλεψε το φιξ του wash. Δεν ήταν η δική του πρόταση για το ανέκδοτο.

Το δε λάθος του pappou_souli ήταν πως δεν του αναγνωρίζει στη συνέχεια αυτό που στο τέλος ποιητικά ονόμασε ανεκδοτική αδεία ο Manuel, μειώνοντας και την αξία του ρόλου του ύφους ενός ανέκδοτου (αυτό εμπεριέχει και το λάθος της αγνόησης της διαφορετικότητας στην βαρύτητα του γραπτού λόγου, και μιας λάιβ ερμηνείας. Κοινώς, ποιός θα την προσέξει τη λεπτομέρεια,,,

,,,όταν ο Manuel θα χτυπιέται αλαφιασμένος "10;! Τι 10 γιατρέ;! 10 βδομάδες; 10 μήνες; 10 χρόνια;!").

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δυο συνάδελφοι βρίσκονται το πρωί στη δουλειά. Ο ένας φορά περιβραχιόνιο πένθους. Ακολουθεί ο εξής ο διάλογος:

-Νίκο τι έπαθες και φοράς πένθος?

-Πέθανε η πεθερά μου..

-Σώπα, ρε φίλε, συλλυπητήρια. Τι είχε?

-Α, τίποτα σπουδαίο: ένα δυαράκι, ένα οικόπεδο στην Άρτα και 5000 ευρώ στην τράπεζα.

-Δε με κατάλαβες: τι πρόβλημα είχε?

-Δεν είχε δηλώσει στο κτηματολόγιο το οικόπεδο.

-Πάλι δε με κατάλαβες: από τι πέθανε?

-Είχε κοπεί το ρεύμα το μεσημέρι και αναγκάστηκε να κατέβει από τις σκάλες για να ψωνίσει ένα κοτόπουλο σούβλας για το μεσημεριανό. Παραπάτησε κι έπεσε..

-Σωπα ρε! Κι εσείς τι κάνατε?

-Φάγαμε μακαρόνια ......

 

Όσες μα όσες φορές και να το ακούσω (/διαβάσω) αυτό το ανέκδοτο δεν το χορταίνω!!!:-D:-D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

- Πείτε μου γιατρέ μου, πόσος χρόνος μου έχει απομείνει; Είμαι δυνατός θα το αντέξω.

- Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά σας έχουν μείνει μόνο 10...

- 10 τι γιατρέ; 10 χρόνια; 10 μήνες; 10 εβδομάδες;

- 10...

 

9

8

7

:P

 

 

 

 

 

 

ακομα δεν εχω καλαβει που ειναι το αστειο σε αυτο το ανεκδοτο:-(

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

εμενα μου το εχουν πει real γιαυτο πιανω το σφυγμο...:P

 

---------- Προσθήκη στις 17:37 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 17:36 ----------

 

ακομα δεν εχω καλαβει που ειναι το αστειο σε αυτο το ανεκδοτο:-(

 

10 δευτερα του εμειναν μωρε αυτο ειναι :P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...