Gary Δημοσ. 2 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 2 Οκτωβρίου 2002 Πάει ένας τύπος στο μπάρ και παραγγελνει ενα ουίσκι. Αφού το πίνει ρωτάει τον μπάρμαν πόσο κανει. -50 δραχμές -μόνο ;; -ε...ναι -βαλε μου ακόμα ένα Το πίνει ο τύπος , ξαναρωτάει πόσο κανει -50 δραχμές -ωραια βάλε μου ακόμα ενα ... πόσο κανει ;; -50 δραχμες -καλα ρε μεγαλέ 50 δρχμές το ουισκι ;; που ειναι το αφεντικό σου ; -μεσα , γαμάει τη γυναικα μου -και εσυ τι κανεις ; -του γαμω την επειχιρηση. <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" /> <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" /> <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" /> <small>[ 02-10-2002, 14:03: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Gary ]</small> Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
CENTAURUS Δημοσ. 3 Οκτωβρίου 2002 Μέλος Share Δημοσ. 3 Οκτωβρίου 2002 Μία ξανθιά παίρνει τηλέφωνο τον άνδρα της στο γραφείο του κλαίγοντας. -Γιατί κλαις γλυκιά μου? -Να, προσπαθώ να φτιάξω ένα παζλ αλλά δεν τα καταφέρνω. Όλα τα κομμάτια φαίνονται ίδια... -Τι παζλ? -Να... είναι ένας κόκορας πάνω σε ένα κουτί, αλλά δεν μπορώ να το φτιάξω.. -Έλα ηρέμησε... όταν γυρίσω θα το φτιάξουμε μαζί εντάξει? Γυρνάει λοιπόν ο τύπος στο σπίτι του και βλέπει την γυναίκα του να σπαράζει στο κλάμα, στο πάτωμα. Την πλησιάζει και της λεει: -Έλα... σήκω και μην κλαις. Είσαι τόσο όμορφη... άκου τι θα κάνουμε... Θα βάλουμε τα corn flakes πάλι μέσα στο κουτί και δεν θα το πούμε πουθενά...!!! <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
bandito Δημοσ. 8 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 8 Οκτωβρίου 2002 Σε κουβέρτα από την Ταϊβάν: Να μη χρησιμοποιείται για προστασία σε τυφώνες Σε καθρέφτη σε δίκυκλο: Θυμήσου:Τα αντικείμενα στον καθρέφτη είναι στην πραγματικότητα πίσω σου Στο καπάκι ενός μπουκαλιού με γάλα (Αγγλία): Αφού ανοιχτεί, κρατήστε το όρθιο Σ' ένα σπρέι για έντομα στη Ν. Ζηλανδία: Αυτό το προϊόν δεν έχει δοκιμαστεί σε ζώα Σ' ένα Γιαπωνέζικο προϊόν για τις αιμορροϊδες: Ξαπλώστε στο κρεβάτι και βάλτε το «όπως-το-λεν» αργά σαν σπαθί στο θηκάρι του. Την ώρα που το βάζετε, για περίπου 5 λεπτά, μείνετε ήσυχοι... (Ουρλιάξτε μετά!) Σε κάποιες χώρες στη βάση του μπουκαλιού της Κόκα Κόλας: Ανοιξτε απ' την άλλη μεριά Σ' ένα «πιστολάκι» μαλλιών: Μην το χρησιμοποιείτε την ώρα που κοιμάστε Σ' ένα σακουλάκι πατατάκια: Μπορεί να είστε εσείς ο νικητής. Δεν είναι απαραίτητο να αγοράσετε. Οδηγίες μέσα στο πακέτο. Σ' ένα αρωματικό σαπούνι: Χρησιμοποιήστε το σαν κανονικό σαπούνι. (Δηλαδή?) Στη συσκευασία ενός γλυκού τυραμισού (τυπωμένο στο κάτω μέρος του κουτιού): Μην το αναποδογυρίζετε! (Πολύ αργά! Χάσατε!) Σε μια σειρά χριστουγεννιάτικα λαμπάκια (Κίνας): Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο για εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο. (Ναι, ε? Κι εγώ που τ' αγόρασα για το διάστημα...???) Σ' ένα μπλέντερ για τρόφιμα (Ιαπωνία): Να μη χρησιμοποιηθεί για την άλλη χρήση (Εδώ αρχίζω και έχω σοβαρές απορίες... Και, υπόψη, δεν έλεγε "για άλλη χρήση". Το έχω μεταφράσει όπως ήταν "για ΤΗΝ άλλη χρήση") Σ' ένα κουτί φυστίκια (ΗΠΑ): Προσοχή. Περιέχει φυστίκια. (Ναι, ε? Ας το καλό! Έλεγα κι εγώ...) Σ' ένα άλλο κουτί φυστίκια (προσφορά αεροπορικής εταιρίας): Οδηγίες: Ανοίξτε το πακέτο, φάτε τα φυστίκια. (Ευτυχώς που το ξεκαθάρισαν...) Στο κουτί ενός αλυσσοπρίονου (Σουηδία): Μην προσπαθείσετε να σταματήσετε την αλυσσίδα με τα χέρια σας ή τα γεννητικά σας όργανα... (Σκέφτομαι... ποιο τηλεφώνημα πελάτη τους έκανε να προσθέσουν αυτήν την οδηγία?) Σ' ένα παιδικό κουστούμι Σούπερμεν: Το να φορέσεις αυτό το κουστούμι δε θα σε βοηθήσει να πετάξεις. (Έτσι σκοτώνεται η παιδική φαντασία...) Σε κάποια κατεψυγμένα γεύματα: Προτάσεις σερβιρίσματος: Ξεπαγώστε τα! Σε σκουφάκι μαλλιών σε κάποιο ξενοδοχείο: Χωράει μόνο ένα κεφάλι Στη συσκευασία κάποιου σίδερου σιδερώματος: Μη σιδερώνετε τα ρούχα ενώ τα φοράτε (ʼμα τα φοράει άλλος?) Στη συσκευασία ενός παιδικού αντιβηχικού: Μην οδηγείτε αυτοκίνητο, ούτε να χρησιμοποιείτε μηχανές Στη συσκευασία ενός υπνωτικού: Προσοχή: Μπορεί να προκαλέσει ζάλη Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
theobabis Δημοσ. 8 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 8 Οκτωβρίου 2002 bandito LOOOL <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> εγραψες μεγαλε <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> που τα βρηκες βρε αθεοφοβε? <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
bandito Δημοσ. 8 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 8 Οκτωβρίου 2002 Δεν είναι δικά μου. Στα ng του πολυτεχνείου. ʼλλο ένα: Το μυστικό του καλού phD One sunny day a rabbit came out of her hole in the ground to enjoy the fine weather. The day was so nice that she became careless and a fox sneaked up behind her and caught her. "I am going to eat you for lunch!", said the fox. "Wait!", replied the rabbit, "You should at least wait a few days." "Oh yeah? Why should I wait?" "Well, I am just finishing my thesis on 'The Superiority of Rabbits over Foxes and Wolves.'" "Are you crazy? I should eat you right now! Everybody knows that a fox will always win over a rabbit." "Not really, not according to my research. If you like, you can come into my hole and read it for yourself. If you are not convinced, you can goahead and have me for lunch." "You really are crazy!" But since the fox was curious and had nothing to lose, it went with the rabbit. The fox never came out. A few days later the rabbit was again taking a break from writing and sure enough, a wolf came out of the bushes and was ready to set upon her. "Wait!" yelled the rabbit, "you can't eat me right now." "And why might that be, my furry appetizer?" "I am almost finished writing my thesis on 'The Superiority of Rabbits over Foxes and Wolves.'" The wolf laughed so hard that it almost lost its grip on the rabbit. "Maybe I shouldn't eat you. You really are sick...in the head. You might have something contagious." "Come and read it for yourself. You can eat me afterward if you disagree with my conclusions." So the wolf went down into the rabbit's hole...and never came out. The rabbit finished her thesis and was out celebrating in the local lettuce patch. Another rabbit came along and asked, "What's up? You seem very happy." "Yup, I just finished my thesis." "Congratulations. What's it about?" "'The Superiority of Rabbits over Foxes and Wolves.'" "Are you sure? That doesn't sound right." "Oh yes. Come and read it for yourself." So together they went down into the rabbit's hole. As they entered, the friend saw the typical graduate student abode, albeit a rather messy one after writing a thesis. The computer with the controversial work was in one corner. To the right there was a pile of fox bones, to the left a pile of wolf bones. And in the middle was a large, well fed lion. The moral of the story: The title of your thesis doesn't matter. The subject doesn't matter. The research doesn't matter. All that matters is who your supervisor is. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
CENTAURUS Δημοσ. 18 Οκτωβρίου 2002 Μέλος Share Δημοσ. 18 Οκτωβρίου 2002 Κάπου στην Βόρεια Ισλανδία γινόταν ένας μεγάλος αγώνας τοξοβολίας. Λαμβάνουν λοιπόν μέρος ένας ʼγγλος, ένας Ελβετός και ένας Έλληνας. Οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να χτυπήσουν ένα μήλο το οποίο βρισκόταν πάνω στο κεφάλι ενός παιδιού από όση μεγαλύτερη απόσταση γινόταν. Πάει λοιπόν ο ʼγγλος και βάζει το παιδάκι στα 300 μέτρα. Ο κόσμος δεν βγάζει μιλιά στις κερκίδες, καθώς ο αθλητής μας συγκεντρώνεται και...βζιιίν! Χτυπάει το μήλο! Ζητωκραυγές, επευφημίες καθώς ο ʼγγλος προχωρεί προς τη μέση του γηπέδου, και φωνάζει θριαμβευτικά: - "ʼι εμ Ρόμπιν Χούντ!" Έρχεται η σειρά του Ελβετού, ο οποίος βάζει το παιδάκι στα 800 μέτρα, συγκεντρώνεται και...βζιιίν! Χτυπάει το μήλο! Ζητωκραυγές, επευφημίες καθώς ο Ελβετός προχωρεί προς τη μέση του γηπέδου, και φωνάζει θριαμβευτικά: - "ʼι εμ Ουιλιέλμους Τέλλους!" Έρχεται και η σειρά του Έλληνα, ο οποίος με μια φανερή έκφραση αυτοπεποίθησης στο πρόσωπό του, βάζει το παιδί στα 1500 μέτρα. Το κοινό αναστατώνεται και διαμαρτύρεται. Ο Έλληνας συνεχίζει να διατηρεί την έκφραση του νικητή στοχεύει και... βζιιίν! Τέζα το παιδάκι! Το ακροατήριο μένει άναυδο καθώς ο Έλληνας προχωράει προς τη μέση του γηπέδου και φωνάζει: - "ʼι εμ.....Σόρρυ!" <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Super Moderators paredwse Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2002 Super Moderators Share Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2002 Είναι τρεις φίλοι που συναντιούνται μετά από χρόνια, ένας γερμανός, ένας γάλλος κι ένας έλληνας και συζητανε για το πως καταλαβαίνουν αν η γυναίκα τους τους απατάει. Ο γερμανός λέει: "Αν με απατήσει η γυναίκα μου την καταλαβαίνω αμέσως. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, πηγαίνω στην αποθήκη, παίρνω το ρόπαλο, ανεβαίνω στο σπίτι, την κάνω τόπι στο ξύλο και στο τέλος μου τα ομολογεί όλα!" Λέει ο γάλλος: "Δεν ντρέπεσαι ρε βάρβαρε να κάνεις τέτοια πράγματα; Στη Γαλλία είναι διαφορετικά τα πράγματα. Ακούστε να δείτε. Αν με απατήσει η γυναίκα μου την καταλαβαίνω αμέσως. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, την παίρνω, την πηγαίνω μια βόλτα στο Σηκουάνα, μετά δείπνο ρομαντικό στην Μονμάρτη, κεριά, κρασιά, ιστορίες, της πιάνω το χέρι και μου τα ομολογεί όλα!" Ο έλληνας έχει πέσει κάτω από τα γέλια: "Καλά, είστε πολύ μ@λ@κες και οι δυό σας. Στην Ελλάδα είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα. Μπαίνω στο σπίτι το βράδυ, της ρίχνω μια ματιά και την κόβω κατευθείαν, είναι φως φανάρι. Δεν της λέω τίποτα, βγαίνω στο μπαλκόνι ήρεμος και βλέπω απέναντι τη γειτόνισσα, την κυρά Μαρία. Της φωνάζω "Γειά σου μωρή πουτάνα Μαρία!". Αυτή γυρνάει και μου λέει "Εγώ πουτάνα;; Η γυναίκα σου είναι πουτάνα που πηδιέται με τον Κώστα, τον Μήτσο, τον Τάκη..." Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
daimonas Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 19 Οκτωβρίου 2002 Έλληνας, Γερμανός και Τούρκος ταξιδεύουν με το αεροπλάνο. Κλασικά παθαίνει βλάβη, αναγκαστική προσγείωση στη ζούγλα...τους πιάνουν οι ιθαγενείς και τους οδηγούν στον μάγο της φυλής. Μάγος:Ο νόμος της φυλής μας λέει οτι πρέπει να σας γ@#$με και μετά να σας σκοτώσουμε.Μπορείτε να γλυτώσετε όμως αν βρείτε στο κλουβί που έχουμε τους 1000 παπαγάλους ποιος είναι ο αρσενικός. Οκ.Μπαίνει ο Γερμανός μέσα ψάχνει, ψάχνει...περναέι μια μέρα, δυο μέρες τρεις μέρες...εξαντλημένος από το ψάξιμο πιάνει έναν στην τύχη και λέει:αυτός είναι ο αρσενικός.Ο μάγος αποκρίνεται όχι δεν είναι αυτός γ@#$στε τον τον Γερμανό και σκοτώστε τον. Σειρά του Τούρκου.Μπαίνει στοι κλουβί,ψάχνει,ψάχνει...περνάει μια μέρα, δυο μέρες, μια βδομάδα...εξαντλημένος από το ψάξιμο πιάνει έναν παπαγάλο στην τύχη και λεέι αυτός είναι ο αρσενικός.Ο μάγος αποκρίνεται όχι δεν είναι αυτός γ@#$στε τον και τον Τούρκο και σκοτώστε τον. Σειρά του Έλληνα.Μπαίνει στο κλουβί...περνάνε 4,5,10 δευτερόλεπτα...πιάνει έναν παπαγάλο και λεέι:Αυτός είναι ο αρσενικός.Ο μάγος έκθαμπος φωνάζει μπράβο!αυτός είναι πως τον βρήκες όμως.. ε, καλά τώρα λέει ο Έλληνας... Μα πες μας λέει ο μάγος είσαι ο μοναδικός που τον βρήκες, πως τα κατάφερες? ..Ε λέει απλό ήταν:Μπαίνω στο κλουβί και λέω στους παπαγάλους:Μάγκες θα σας γ!@#ήσω όλους...και πετάχτηκε ο αρσενικός και είπε:Σιγά ρε μεγάλε,θα μας κλ@#σεις τα αρ@#ίδια..και τον έπιασα.. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Επισκέπτης Δημοσ. 22 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 22 Οκτωβρίου 2002 Επιστήμονες στη NASA έφτιαξαν ένα ειδικό όπλο που εκτοξεύει νεκρά κοτόπουλα προς τα παρμπρίζ αεροπλάνων, στρατιωτικών τζετ και του διαστημικού λεωφορείου, στη μέγιστη ταχύτητα. Η όλη ιδέα είναι να προσομοιώσουν τα συχνά φαινόμενα προσκρούσεων με πτηνά για να ελέγξουν την αντοχή των τζαμιών. Βρετανοί μηχανικοί άκουσαν για το όπλο και ανυπομονούσαν να το ελέγξουν στα παρμπρίζ των νέων τους τρένων υψηλής ταχύτητας. Οι συμφωνίες έγιναν, και ένα τέτοιο όπλο στάλθηκε στους βρετανούς μηχανικούς. Όταν έκαναν τη δοκιμή, οι μηχανικοί έμειναν εμβρόντητοι καθώς το κοτόπουλο όρμηξε έξω από το όπλο, έσπασε το άθραυστο τζάμι σε χιλιάδες κομματάκια, πέρασε μέσα από την κονσόλα ελέγχου, έσπασε στα δύο την πλάτη του καθίσματος του οδηγού και κόλλησε στον πίσω τοίχο της καμπίνας σαν βέλος από τόξο. Οι έντρομοι Βρετανοί έστειλαν στη NASA τα καταστροφικά αποτελέσματα του πειράματος, μαζί με τις προδιαγραφές του παρμπρίζ και ζήτησαν τη συβουλή των αμερικανών επιστημόνων. Η NASA απάντησε με ένα μονόγραμμο: "Ξεπαγώστε το κοτόπουλο." <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Επισκέπτης Δημοσ. 26 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 26 Οκτωβρίου 2002 Ένας Αμερικανός βρίσκεται για δουλειές στη Σαουδική Αραβία και νοικιάζει ένα αυτοκίνητο. Εκεί που τρέχει με 150 στη μέση της ερήμου τον σταματάει ένα περιπολικό. "Κύριε, του λέει ο αστυνομικός, τρέχατε με 150 ενώ το όριο εδώ είναι 70". "Ε, καλά, λέει άνετα ο Αμερικάνος, πείτε μου πόσο είναι το πρόστιμο να τελειώνουμε γιατι βιάζομαι". Εδώ ισχύει ο Οθωμανικός νόμος, λέει αυστηρά ο αστυνομικός. Δεν έχει πρόστιμα. Θα σε πάμε στην πόλη και εκεί θα έρθει ο Αμπτούλ και θα σε γ..." Τον Αμερικάνο τον λούζει κρύος ιδρώτας. "Τι είναι αυτά που λέτε, εγώ είμαι Αμερικανός πολίτης, θέλω να δώ τον πρέσβη". Ο αστυνομικός δεν καταλαβαίνει τίποτα. Τον βάζει στο περιπολικό και τον πηγαίνει κατευθείαν στο δικαστή. Ο Αμερικάνος φωνάζει, διαμαρτύρεται αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μη μπορώντας να κάνει τίποτα άλλο περιμένει τη σειρά του. Φέρνουν τον πρώτο κατηγορούμενο που κατηγορούνταν για ληστεία. "Να του κόψετε το δεξί χέρι" αποφασίζει ο δικαστής. Φέρνουν το δεύτερο που κατηγορούνταν για βιασμό και αποφασίζει να του κόψουν τα δύο χέρια και να τον ευνουχίσουν. Φέρνουν τον τρίτο που κατηγορούνταν για φόνο και αποφασίζει να του κόψουν το κεφάλι. Γεμάτος αγωνία τότε ο Αμερικάνος γυρίζει στον Αμπτούλ που στεκόταν δίπλα του και του λέει: "Εμείς Αμπτούλ ένα γαμισάκι και τελειώσαμε, έτσι ;..." Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
cronos Δημοσ. 29 Οκτωβρίου 2002 Share Δημοσ. 29 Οκτωβρίου 2002 Είναι πάλι ένας Έλληνας, ένας Τούρκος και ένας Γερμονός και πετούν με το αεροπλάνο το οποίο για πολλοστή φορά πέφτει στην ζούγκλα και τους πιάνουν οι ιθαγενείς. Ο φύλαρχος τους λέει ότι για να τους αφήσει ελεύθερους, θα πρέπει να του βρούν από ένα φρούτο το οποίο ο ίδιος δεν γνωρίζει. Αν όμως το αναγνωρίσει θα πρέπει να τους το χώσει στον κώλο. Πάει πρώτος ο Γερμανός και αφού ψάχνει για λίγο, επιστρέφει με μία μπανάνα. "Α" του λέει ο φύλαρχος "αυτό είναι μία μπανάνα. Βάλτε τη στο κώλο του." Πάει ο Έλληνας και αφού ψάχνει και αυτός επιστρέφει με μία φράουλα. "Α" του απαντά ο φύλαρχος "αυτό είναι μία φράουλα. Βάλτε τη στο κώλο του." Πάνω που του την χώνουν αρχίζει να γελά. Να χτυπιέται στο χώμα. Να έχει πεθάνει στα γέλια. Τον ρωτούν "τί έπαθες και γελάς;" "Να" λέει "σκέφτομαι τον μαλάκα τον Τούρκο που πήγε και βρήκε ένα καρπούζι" <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Gabriel Δημοσ. 7 Νοεμβρίου 2002 Share Δημοσ. 7 Νοεμβρίου 2002 Παίρνει τηλέφωνο ένας Εβραίος στην τοπική εφημερίδα για να κανονίσει τα σχετικά με την δημοσίευση του θανάτου της γυναίκας του. - Ναι, για σας θα ήθελα να σας δώσω να δημοσιεύσετε ένα κείμενο σχετικά με τον θάνατο της γυναίκας μου.... - Ξέρετε κύριε η χρέωση είναι με την λέξη, η οποία στοιχίζει 5 ευρω η μία. - Χμμμμ, τότε γράψτε..... Ρεβέκκα πέθανε. - Ξέρετε κύριε, δεν μπορείτε να βάλετε τόσο μικρό κείμενο, το ελάχιστο είναι πέντε λέξεις. Το σκέφτεται λίγο ο Εβραίος και του λέει: - Βάλτε τότε... Ρεβέκκα πέθανε πωλείται Fiat Punto Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
pyro Δημοσ. 7 Νοεμβρίου 2002 Share Δημοσ. 7 Νοεμβρίου 2002 αααχαχαχαχα, το μαλακσιμενο το σαπουνι!!!!! :p Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Γηρυόνης Δημοσ. 12 Νοεμβρίου 2002 Share Δημοσ. 12 Νοεμβρίου 2002 Δεν ξέρω αν έχει ξαναμπεί... Τη συμπάθειά σας αν έχει... Εκθέσεις για την 28η Οκτωβρίου. Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα. Η 27η Οκτωβρίου και η 29η Οκτωβρίου δεν λένε και πάρα πολλά πράγματα. Η 26η Οκτωβρίου κάτι λέει άμα σε λένε Δημήτρη. Ο Δημήτρης Καλπακλής που τον λένε Δημήτρη και πάει Δευτέρα, χαίρεται πάρα πολύ που τον λένε Δημήτρη γιατί γιορτάζει και παίρνει πάρα πολλά παιχνίδια και είναι πάρα πολύ τυχερός. Ενώ άμα σε λένε Νεκτάριο δεν είσαι και πολύ τυχερός, γιατί κανένας δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι. Κάποτε πρέπει να γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, γιατί ένα παιδί που το λένε Νεκτάριο μου είπε ότι κάποτε γιορτάζουν ακόμα και οι Νεκτάριοι, αλλά επειδή κανένας άνθρωπος στον κόσμο δεν ξέρει πότε γιορτάζουν οι Νεκτάριοι, αυτό το παιδί είναι πολύ στενοχωρημένο και τρέχουν και οι μύξες του. Η 28η Οκτωβρίου είναι μια πάρα πολύ σπουδαία μέρα άμα πέφτει Δευτέρα, γιατί έχουμε τριήμερο και πάμε εκδρομή στο χωριό του μπαμπά μου. Εκτός αν δεν πάμε, γιατί η μαμά μου δεν χωνεύει τη μαμά του μπαμπά μου, ενώ χωνεύει πάρα πολύ τη δική της μαμά που δεν τη χωνεύει ο μπαμπάς μου, οπότε μπορεί να μείνουμε και σπίτι. Εμείς τα παιδιά είμαστε πάρα πολύ περήφανα που έχουμε την 28η Οκτωβρίου. Γιατί πριν γίνει η 28η Οκτωβρίου, είχανε να γιορτάζουνε μόνο την 25η Μαρτίου. Την 28η Οκτωβρίου πηγαίνανε σχολείο κανονικά γιατί δεν υπήρχε 28η Οκτωβρίου. Δηλαδή υπήρχε 28η Οκτωβρίου, αλλά κανένας δεν το έκανε θέμα γιατί δεν είχανε μπει οι Γερμανοί. Έπρεπε πρώτα να μπουν οι Γερμανοί και μετά να γίνει μια μέρα της προκοπής. Εγώ είμαι πολύ περήφανη Ελληνοπούλα. Νιώθω ένα ρίγος. Και μόλις το είπα στη μαμά μου μού έβαλε θερμόμετρο και είχα 37,4 και μου έδωσε σιρόπι και μου πέρασε το ρίγος. Η γιαγιά μου νιώθει ένα ρίγος από μόνη της, γιατί εκείνη την έζησε την 28η Οκτωβρίου και πρέπει να την πέρασε πάρα πολύ ωραία. Η κυρία Χρυσάνθη, η δασκάλα μας, μας είπε ότι την 28η Οκτωβρίου ήρθε ο Ιταλός πρέσβης στο σπίτι του Ιωάννη Μεταξά, νύχτα, χωρίς να τηλεφωνήσει πρώτα και τον ρώτησε αν μπορούν να πάρουνε την Ελλάδα και να την έχουνε για δικιά τους σ' όλη του τη ζωή. Και ο Ιωάννης Μεταξάς τσαντίστηκε που τον ξυπνήσανε και είπε «ΟΧΙ». Κι αυτό το «ΟΧΙ» το είπε πολύ ηρωικά γι' αυτό κι εμείς το λέμε «το ηρωικό ΟΧΙ». Κι εμένα όταν ήρθε η Χαρούλα σπίτι μου, μου ζήτησε όλες μου τις Μπάρμπι και τη Σίντι αστροναύτη, της είπα ηρωικά «ΟΧΙ» γιατί δεν είναι καθόλου ευγενικό αυτό που έκανε ο Ιταλός πρέσβης και η Χαρούλα. Αμα θέλεις να χαρίσεις κάτι το κάνεις από μόνος σου. Κι ο κύριος Μεταξάς δεν ήθελε να χαρίσει την Ελλάδα ούτε εγώ τη Σίντι αστροναύτη. Και μετά τους πολεμήσαμε τους Ιταλούς. Δηλαδή, εγώ δεν τους πολέμησα γιατί δεν είχα γεννηθεί ακόμα. Ούτε ο μπαμπάς ούτε η μαμά. Η μαμά δεν ξέρω πότε γεννήθηκε γιατί όποτε τη ρωτάω «μαμά, πόσων χρόνων είσαι;» μου απαντάει «μήπως είδες το Βετέξ της κουζίνας;». Και μετά πέρασε η 28η Οκτωβρίου και μπήκανε άλλοι μήνες άσχετοι και διώξαμε τους Ιταλούς και μπήκανε οι Τούρκοι. Όχι, λάθος, Θάνο, μου δίνεις τη γόμα σου; Μπήκανε οι Γερμανοί. Μπήκανε οι Γερμανοί και η γιαγιά μου έκλεισε τα παντζούρια για να μην τους βλέπει και τους έβλεπε κρυφά από τις γρίλιες και την έπιασε η μαμά της και την έδειρε. Κι άλλοι άνθρωποι κλείσανε τα παντζούρια γιατί τους σιχαίνονταν. Κι εγώ σιχαίνομαι το γάλα άμα κάνει πέτσα. Και όλοι οι Γερμανοί ήτανε χάλια, αλλά ο πιο χάλια απ' όλους ήτανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός. Αυτός ήτανε από μητέρα Πατρινιά, πατέρα Γερμανό και το μικρό του όνομα ήταν «Παλαιών» και δεν ξέρω πότε γιορτάζει ούτε αν του φέρνανε δώρα. Αυτός πήγαινε μπροστά μπροστά και είχε μια ελληνική σημαία και την έσκισε και την πέταξε και την πάτησε και την έφτυσε. Και μετά πήρε μια γερμανικιά, πιο σιδερωμένη και μετά πήγε στην Ακρόπολη και την έβαλε στην Ακρόπολη. Και ένα παιδί θύμωσε πάρα πολύ και πήγε με ένα φίλο του και την έβγαλε και την πέταξε στο κεφάλι ενός περαστικού. Και τον φίλο του τον λέγανε Σάντσο και το παιδί Απόστολο Γκλέτσο και μετά επειδή ήτανε τόσο γενναίος, οι άνθρωποι θέλανε να τον κάνουνε υπερνομάρχη, αλλά κάνανε μια κυρία Φώφη. Και μετά δεν ήτανε πια 28η Οκτωβρίου και όλοι πεινάγανε και τρώγανε γάτες. Εμείς έχουμε μια γάτα τη Λουλού, αλλά δεν την τρώμε γιατί την αγαπάμε, αλλά γιατί είναι πολύ νευρικιά και τη φοβόμαστε. Κι εκτός από γάτες σκοτώσανε και τον αδελφό της γιαγιάς μου πάνω σε ένα βουνό που νομίζω ότι ήτανε ο Παρνασσός χωρίς τις πίστες. Και μετά περάσανε τα χρόνια και οι Γερμανοί δεν θυμάμαι πώς φύγανε. Ή τους διώξαμε ή μας βαρέθηκαν. Και τότε όλοι οι Έλληνες βγήκανε έξω και φιλιόντουσαν κι εμένα δεν μου αρέσει να με φιλάνε οι φίλες της μαμάς μου γιατί έχουνε σάλια. Αλλά εκείνη η μέρα ήτανε πολύ σπουδαία και δεν τους ένοιαζε τους ηρωικούς Έλληνες που σαλιώνανε ο ένας τον άλλον. Και τώρα, από τη χαρά μας βάζουμε την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι. Όμως εμείς δεν βάζουμε την ελληνική σημαία, γιατί όταν μετακομίσαμε τη χάσαμε. Και κάθε 28 Οκτωβρίου ντρεπόμαστε πάρα πολύ, αλλά τον υπόλοιπο χρόνο το ξεχνάμε και δεν πάμε να αγοράσουμε μια καινούργια. Αυτά και ελπίζω να μην ξανάρθουν οι Γερμανοί. Ελπίζω επίσης η έκθεση να είναι τρεις σελίδες και ελπίζω μετά να πάμε στο Βίλατζ Σέντερ, γιατί δεν έχω δει ακόμα το Σκούμπι Ντου. Ζήτω η 28η Οκτωβρίου! ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΑ ΝΕΑ , 26-10-2002 Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
pyro Δημοσ. 12 Νοεμβρίου 2002 Share Δημοσ. 12 Νοεμβρίου 2002 hmm, pio shmantikos einai o "σκούμπις ντούς", sto "βιλαζ σέντερ" (kai egw pou nomiza oti htane amuna...) para h 28 oktobriou, em, ama de ma0eis ek0esh de ginese ellhnas! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.