Blade Runner 2049

[snake_plissken2112]

παίδες, η ταινία απευθύνεται, όπως και η πρώτη, σε πιο ευρωπαικό κοινό, με αντίστοιχα κινηματογραφικά βιώματα και παιδεία (και δε το λέω υποτιμητικά, μην περιμένει δλδ να δεί κανείς μάχη καλού με κακό κτλ κτλ κτλ), σε φίλους της παλιάς, σε πιο hard scifi fans και όχι φίλους Matrix, star wars και σία αλλά πχ space odyssey, solaris κτλ και τέλος σε φίλους του σινεμά του σκηνοθέτη...

 

απαιτητική, δε λέω και όχι για όλους, αλλά είναι λίγο αστείο να πάει να την βλέπει πχ κόσμος που δεν έχει κατσει να δεί καν την παλιά ή να έχει άλλες απαιτήσεις από αυτές που, αν είχε δεί το παλιό, θα έπρεπε να περιμένει....

 

 

στα της ταινίας, την δεύτερη φορά την απόλαυσα περισσότερο... instant classic με το καλημέρα... ακόμα και το soundtrack που με είχε λίγο κωλώσει, τώρα μου φάνηκε γαμάτο-σε αντιδιαστολή με την εικόνα και το διαφορετικό ύφος του 2049 από του πρωτότυπου...

[DeadOrganPlayer]

στα της ταινίας, την δεύτερη φορά την απόλαυσα περισσότερο... instant classic με το καλημέρα... ακόμα και το soundtrack που με είχε λίγο κωλώσει, τώρα μου φάνηκε γαμάτο-σε αντιδιαστολή με την εικόνα και το διαφορετικό ύφος του 2049 από του πρωτότυπου...

 

Ακριβώς αυτό.

[saxos55]

Την είδα χτες βράδυ, μπαίνω να γράψω κι εγώ τη γνώμη μου.

Να με συγχωρέσετε αν κάποια πράγματα έχουν ήδη γραφτεί, δεν έχω παρακολουθήσει το thread από το τελευταίο μου post επίτηδες ώστε να μη διαβάσω spoilers/απόψεις κτλ και πάω με συγκεκριμένη άποψη  στην προβολή.

 

Εμένα η ταινία με κέρδισε και μου έδωσε να καταλάβω τι θα δω από τα πρώτα δευτερόλεπτα. Το μάτι (παραπομπή στο test Voight-Kampff για την ανίχνευση των replicants από το πρώτο Blade Runner και γενικότερα κυρίαρχο στοιχείο στην ταινία [βλέπε Wallace]) που κάνει fade out σε ένα μάτι από φωτοβολταϊκά, zoom out σε πολλά φωτοβολταϊκά και το «αυτοκίνητο» του Κ να περνάει όπως στην πρώτη ταινία, με έβαλαν κατευθείαν στο mood της ταινίας.

 

Δε θα γράψω πολλά γιατί θα καταλήξει τριπλοσέντονο.

Οπτικά η ταινία είναι απίστευτη. Κάθε πλάνο λέει μια ιστορία και είναι τέλεια μελετημένο. Παίζει τη συγκεκριμένη ταινία να μπορείς να την δεις στο mute και να καταλάβεις ακριβώς τι γίνεται και να αισθανθείς ακριβώς αυτά που θέλει ο σκηνοθέτης να αισθανθείς.

 

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως υστερεί σε μουσική/διαλόγους. Εννοείται πως Vangelis δεν είναι με τίποτα (ίσως εμείς αυτής της γενιάς να την έχουμε ειδωλοποιήσει αυτή τη μουσική αλλά τι να κάνουμε), αλλά συμπληρώνει την ταινία πολύ ωραία.

 

Ο ρυθμός είναι αργός (in classic Villeneuve+ Blade Runner style) κάτι που εμένα δε με ενόχλησε. Πολλοί νεότεροι στην αίθουσα από την μέση και μετά άρχισαν να τσεκάρουν κινητά για την ώρα (και να με αποσυντονίζουν γ@μώ τις φωτεινές οθόνες τους γ@μώ) αλλά ήταν αναμενόμενο. Άμα έχεις μεγαλώσει με Thor Ragnarok και Geostorm η συγκεκριμένη ταινία θα σου φανεί «Αγγελόπουλος». Σε αυτό φταίει φυσικά και το trailer που όπως είναι λογικό έχει συγκεντρώσει όλες τις σκηνές με δράση οι οποίες όμως στην ταινία είναι λίγες και αραιά μεταξύ τους.

 

Το μόνο που με χάλασε είναι πως από ένα συγκεκριμένο σημείο (το βάζω από κάτω σε spoiler) και μετά η ταινία επιτάχυνε ασσύμετρα σε σεναριακή εξέλιξη, κάτι σαν «αφεντικό έχουμε φτάσει ήδη δύο ώρε και είκοσι λεπτά, μήπως να αρχίσουμε να το μαζεύουμε λίγο»;

 

 

Είναι η σκηνή που στον K αποκαλύπτεται ο στρατός των Replicants που έχει μαζευτεί και πως δεν είναι αυτός το παιδί του Deckart. Του δίνει κάτι οδηγίες η γριά, πολύ exposition στο διάλογο και από κει και πέρα αρχίσει να «τρέχει» κάπως άτσαλα το σενάριο

 

 

 

Tl;dr: Εμένα η ταινία μου άρεσε πολύ. Θεωρώ πως είχε την σωστή ισορροπία αναφορών στο παλιό, ανάπτυξη μιας καινούριας ιστορίας (με σεβασμό απόλυτο στην παλιά), καλή ηθοποιία/μουσική/σενάριο και πάνω κάτω είχε ότι θα ήθελα/περίμενα από ένα sequel του Blade Runner. Να τη δει πέντε έξι φορές κι ο Ridley, μπας και καταλάβει πως γίνεται η δουλειά γιατί του Prometheus ακόμα το κλαίω το εισητήριο.

 

EDIT: Typos

Επεξ/σία 12 Οκτωβρίου 2017 από saxos55

[Επισκέπτης]

Δυστυχώς και στην δική μου προβολή είχε ενοχλητικά ζωάδια και μου χάλασαν λίγο την ατμόσφαιρα της ταινίας.

Θα συμφωνήσω με τον snake ότι πολλοί περίμεναν να δουν ταινία τύπου star wars με γνωστούς ηθοποιούς (Γκοσλινγκ-Φορντ κλπ)

 

Προσωπικά ακόμη και μια ώρα επιπλέον να είχε η ταινία δεν θα βαριόμουν. Εφόσον υπάρχει εμπλοκή του R. Scott αναμένουμε το directors cut

[snake_plissken2112]

αυτό, 1 ώρα παραπάνω να είχε δε θα με χαλούσε πραγματικά καθόλου, ίσα ίσα

[DeadOrganPlayer]

Άρρωστο!

 

[Sugizo]

σε πιο hard scifi fans και όχι φίλους Matrix, star wars και σία αλλά πχ space odyssey, solaris κτλ

Αν σ'αρέσουν είτε τα μεν ειτε τα δε... i have bad news for you.. απλα δεν είσαι "hard enough"

[maximusgr]

Με αυτή την λογική το The Room παίρνει 20/10.

 

Αν την υιοθετήσουμε και σε άλλα πράγματα, όχι μόνο ταινίες, είναι ακόμα πιο τραγική...

Καταλαβαίνω αυτό που θέλεις να πεις. Απλώς να σου πω κι εγώ πως δεν υπάρχει όπως πολύ καλά γνωρίζεις ενιαία αποδεκτό αντικειμενικό κριτήριο στις τέχνες εν γένει.

 

Όσον αφορά το Deathnote απλώς μέσα στον ενθουσιασμό μου φυσικά και το παραφούσκωσα. Τώρα πχ που πέρασε καιρός θα σου έλεγα ναι ωραία πέρασα αλλά η ταινία είναι ένα 5 στα 10 αν τη συγκρίνω με άλλα 9αράκια και 10ράκια που όπως πχ Σιωπή των Αμνών, Seven, Pan's Labyrinth, The Departed, Good Fellas, Forrest Gump, Inception, Requiem for a dream, Zodiac, Million Dollar Baby, Το δέρμα που κατοικώ, Νονός, Σημαδεμένος. 

 

Με λίγα λόγια, μετά από κάποιο διάστημα κατασταλάζεις και παίρνεις και μία απόσταση που ενδεχομένως σε καθιστά και πιο αντικειμενικό, όσο κάτι τέτοιο είναι δυνατόν αφού μιλάμε πάντα για προτιμήσεις. 

[speedy23]

Ειμαι λιγο προβληματισμενος και μαλλον θα φανει στα λεγομενα μου. Δεν το ειχα τοσο πολυ με αλλη ταινια ισως γιατι δεν θελω να την αδικησω λογω του προκατοχου του και βασει τι μας εχει δειξει ο Βιλνεβ στα προηγουμενα εργα του. Σορυ για το σεντονι που ακολουθει.

 

 

Οπτικα ειναι πανεμορφο, πραγματικα κατι πλανα ειναι αριστουργημα και παρ'οτι δυστοπικο κτλ σε κανουν να λες " εμ, βαλε με εκει μεσα τωρα ομως!". Κανουν το απαραιτητο homage στην πρωτη ταινια και αν μη τι αλλο ηθελα ακομα περισσοτερα αβανταδορικα on the ground του στυλ οταν ο Ολμος συνανταει τον Φορντ στη 1η ταινια.

 

Η μουσικη δεν ηταν στα επιπεδα της 1ης αλλα δεν σου μενει μονο το μπαμ μπουμ που διαβασα. Αλιμονο. Μια χαρα ηταν με το αναλογο ρυθμο της.

 

Μ'αρεσε οτι σταθηκε περισσοτερο στους χαρακτηρες αλλα ταυτοχρονα μπορουσε ισως να ειχε αποφυγει καποιο συγκεκριμενο νημα γιατι καπου σα να κουρασε (μιλαω για τη σχεση του Γκοσλινγκ με το ολογραμμα απο την αρχη της. Θα μπορουσε να ηταν πιο περιεκτικο και να περασει το ιδιο μηνυμα). 

 

Βρηκα το 3rd act οχι τοσο wow αλλα την απολυτα σωστη επιλογη.

 

Τωρα στα αρνητικα. Ειναι ελαχιστα imo. Δεν θα πω κατι καινουργιο βεβαια.

Ειναι η μεγαλη διαρκεια της, οπως ειπε και ο Praetorian, *πιαστηκα* απο καποιο σημειο και μετα και οταν πας στη τελευταια παρασταση υπαρχει λιγη επιβαρυνση. Καλα το τελευταιο απλα το αναφερω για την προσωπικη μου εμπειρια.

 

Ο χαρακτηρας του Leto και ο ιδιος ο ηθοποιος. Δεν πειστηκα με κανενα απο τα δυο.

 

2 σκηνες παραηταν slow paced θα ελεγα. Δες εκεινες με Γκοσλινγκ ν'ακους τα βηματα του σε αμμο και χιονι.

 

Απλα το πρωτο ειχε καταφερει να ειναι πολυ περιεκτικο σε καταλληλη διαρκεια και κερδιζει σ'αυτο.

 

Οπως βλεπετε, κανω συγκρισεις με το 1ο. Διαβαζω αυτα που εχουν ειπωθει οτι πρεπει να το δεις σαν μια καπως διαφορετικη οντοτητα και συμφωνω. Οταν βγηκα απο την αιθουσα χθες σκεφτομουνα οτι ισως ειναι μεγαλη η σκια που εχει απλωσει του '82 το εργο. Μ'αρεσε απλα δεν μοιραστηκα τον ιδιο ενθουσιασμο οταν ειδα το πρωτο. Νομιζω οτι αυτο ειναι ΟΚ. Ειναι σωστος ακολουθος της 1ης αλλα με τη δικη της προσωπικοτητα και με σφραγιδα Βιλνεβ. Θελω να καταληξω οτι δεν πρεπει να πας με σκεπτικο "Α πρεπει παση θυσια να ειναι καλυτερη της 1ης".

 

Σημερα και οταν διαβαζα τα threads, σκεφτομουνα οτι πιθανοτατα θελω ενα 2o viewing. Δευτερολεπτα αργοτερα διαβαζω το snake να λεει οτι το ειδε για δευτερη φορα και του αρεσε πολυ περισσοτερο...  

 

 

[snake_plissken2112]

Ναι η αλήθεια είναι στην δεύτερη φορά, εμένα σίγουρα αλλά και γνωστούς μου που το συζητήσαμε, μας έκανε άλλη εντύπωση...προσέχεις κάποια πράγματα περισσότερο και την βλέπεις λίγο πιο ''απελευθερωμένος''... η μουσική πχ στη δεύτερη φορά όπως είπα, με ξετίναξε, όπως και το φινάλε φινάλε... ο ρυθμός επίσης μου φάνηκε μια χαρά, σε σημείο να θέλω περισσότερο και πιο lower pacing

 

κυρίως οι θεματικές της με κέρδισαν πιο πολύ ακόμα... δλδ σιγουρεύτηκα ότι απλά βλέπω άλλη ταινία και δεν υπάρχει καμία σύγκριση με το πρώτο blade runner γιατί παρότι η βάση είναι ίδια, είναι τόσο, μα τόσο διαφορετικές....

 

το μόνο αρνητικό που μένει, είναι το δεύτερο που λές και συ στο spoiler, αυτός δεν αλλάζει δυστυχώς

[Praetorian]

Σε μένα για τη μουσική μάλλον μέτρησε και η αίθουσα στην οποία είδα την ταινία (Πατρινό Odeon / Veso). Χωρίς να είμαι ειδικός, δεν νομίζω ότι έπρεπε να αναστενάζουν τα ηχεία από τον συντονισμό και να τραντάζεται η αίθουσα κάθε φορά που έπαιζε η μουσική. Και πάλι θεωρώ ότι ήταν ωραία, απλά σίγουρα δεν μπόρεσα να την απολαύσω υπό συνθήκες που θα προτιμούσα...

 

Επίσης, νομίζω ότι η σκηνή που περισσότερο δεν μου άρεσε ως υλοποίηση

ήταν η αίθουσα στο καζίνο με τα χαλασμένα ολογραφήματα. Η ιδέα ήταν ok/σαφής... Η υλοποίηση το πήγε ένα βήμα πολύ μακριά και πέρασε στο ενοχλητικό -- θα το παρομοίαζα με σκηνές όπου παίζουν strobing lights, τις οποίες επίσης αντιπαθώ.

 

[nickmanak]

Δεν προκειται σικουελ που κινηματογραφειται με cgi effects να ξεπερασει παλια ταινια με αναλογικα εφφε. Συνεχως προσπαθουν τα στουντιο αλλα παντα αποτυγχανουν. Απλως τα παλια εφφε ειναι απολαυστικα, ακομα και σε περιπτωσεις που δεν πειθουν. Η 3D κομπιουτεριλα ειναι μαγικη μεν αλλα ψευτικη δε. Καλη για ταινιες οπως lotr, space sci-fi κλπ.

[Spartan117]

και να τραντάζεται η αίθουσα κάθε φορά που έπαιζε η μουσική

 

Αυτό ακριβώς γίνεται σε καλή αίθουσα, απλά δεν τα φτύνουν τα ηχεία, σε IMAX (με το σύστημα επεξεργασίας ήχου και τα ηχεία που έχουν) ήταν οπτικοακουστική απόλαυση.

 

αυτό, 1 ώρα παραπάνω να είχε δε θα με χαλούσε πραγματικά καθόλου, ίσα ίσα

 

Όταν τελειωσε αυτό σκεφτόμουν, και 1-2 extra ώρες να είχε θα την έβλεπα άνετα.

[speedy23]

Ναι η αλήθεια είναι στην δεύτερη φορά, εμένα σίγουρα αλλά και γνωστούς μου που το συζητήσαμε, μας έκανε άλλη εντύπωση...προσέχεις κάποια πράγματα περισσότερο και την βλέπεις λίγο πιο ''απελευθερωμένος''... η μουσική πχ στη δεύτερη φορά όπως είπα, με ξετίναξε, όπως και το φινάλε φινάλε... ο ρυθμός επίσης μου φάνηκε μια χαρά, σε σημείο να θέλω περισσότερο και πιο lower pacing

 

κυρίως οι θεματικές της με κέρδισαν πιο πολύ ακόμα... δλδ σιγουρεύτηκα ότι απλά βλέπω άλλη ταινία και δεν υπάρχει καμία σύγκριση με το πρώτο blade runner γιατί παρότι η βάση είναι ίδια, είναι τόσο, μα τόσο διαφορετικές....

 

το μόνο αρνητικό που μένει, είναι το δεύτερο που λές και συ στο spoiler, αυτός δεν αλλάζει δυστυχώς

 Οσο το επεξεργαζομαι περισσοτερο σημερα και προσπαθω να θυμηθω καποια πραγματα που ισως εχω ξεχασει, τοσο περισσοτερο κατανοω ποσο καλυτερη ειναι απ'οτι νομιζα αρχικα και εξηγω. Το ανεφερα πιο πανω αλλα θα αναλυσω λιγο καλυτερα

 

 

Ενω δεν λεει κατι πρωτοπαριακο οσον αφορα τους χαρακτηρες, συνθηκες, συναισθημα κτλ. η εστιαση σε αυτους του δινει μεγαλη ωθηση. Αναφορα στο child labour, η διαφορα του Φορντ τοτε με το τωρα. Σαφως και ειναι παππους αλλα τον βλεπουμε ποσο αλλαγμενος και καταπονημενος ειναι εσωτερικα. Σορυ αλλα το συγκρινω με το Star Wars που ειναι βασικα ο ιδιος χαρακτηρας μετα απο τοσα χρονια.

 

Εχουμε την αντιθεση του ανθρωπου με το replicant και η ειρωνια η ιδια οταν το αφεντικο η αστυνομικινα (για μενα θα ειναι παντα η Κελυ απο τη Σαντα Μπαρμπαρα) λεει στον Κ οτι μια χαρα τα πας και χωρις ψυχη.

 

Εχουμε την ολη σχεση του Κ με το ολογραμμα (για μενα θα μου μεινει η στιγμη που του λεει 'I love you' ή κατι τετοιο και αυτος για πρωτη φορα ξεσπαει. Ειναι η ατιμη υπενθυνμιση του προγραμματισμου και της ιδιας  της υπαρξης του K) και το heartbraking τελος της και την θυσια ουσιαστικα του Κ με τον Ντεκαρντ αφου εχει φαει την απογοητευση οτι δεν ειναι ο γιος του. Κατ'επεκταση η τελευταια τελευταια σκηνη που ειπες και η ανθρωπινη νοτα με τον Ντεκαρτντ και τη κορη του.

 

Τα λεω ολα αυτα διοτι στο 1ο ηταν λες και πολλα, αμετρητα συναισθηματα ηταν κλειδωμενα, στο τσακ να βγουν προς τα εξω και καποιος τα κραταγε δυστυχως ετσι. Ή μαλλον δεν βγηκαν οσα επρεπε.

 

Goddamn it. Με εχει κανει να σκεφτομαι Blade Runner ολη τη μερα σημερα ο Ντενις. Παντα μια πτυχη ενος επιτυχημενου εργου. Οχι τιποτα αλλο αλλα παω καπακι σημερα να δω "The snowman" και δεν θα το ευχαριστηθω.

 

[lifeowner771]

Άρρωστο!

 

 

To αγαπημενο μου θα ελεγα ειναι αυτο 

 

 

Aν και η σκηνη που παιζεται το sea wall ηταν η αγαπημενη μου.