The Last of Us Part II [PS4]

[kostiger]

6 λεπτά πριν, panther_512 είπε

Η προσεγγιση μου αποτελεί βασικό κανόνα και εργαλείο μάρκετινγκ και εξηγεί πολύ ωραία τις οποίες αντιδράσεις, θετικές ή αρνητικές για οποιοδήποτε προϊόν προς καταναλωση.

Και απορρίπτει την γενικότερη αντίληψη ότι η ποιότητα δεν είναι μετρησιμη. 

Δεν είναι κάτι που το ανακάλυψα εγώ. 

Δεν φτιαχνουμε καποιο εγχειριδιο ορθης κριτικης στο Gaming, τη γνωμη μου μοιραστηκα, χωρις να υπονοω οτι ντε και σωνει η δικη σου ειναι λαθος ή δικη μου θα πρεπει να γινεται δεκτη ως θεσφατο..

[stevenfins]

https://giphy.com/naughty_dog/the-last-of-us-part-ii/the-last-of-us-day-2020

[ilos]

17 ώρες πριν, polakis21 είπε

Εγω το τερματισα χθες και εχω να πω οτι περαν των ωραιων γραφικων και ηχου, το βρηκα εντελως γραμμικο και επαναλαμβανομενο. Το ghost of tsushima μου αρεσε περισσοτερο!

Είχα πει να μην ξαναγράψω για το ακατανόμαστο.😁 Αλλά με αφορμή αυτή τη σύγκριση μου ήρθαν στο μυαλό γιατί το ένα θα είναι για πάντα ένα 7ράκι και το άλλο υποψήφιο για goty.

Εκτός από αυτό λοιπόν που γράφεις το βασικότερο είναι ότι παίζουμε ένα παιχνίδι οι περισσότεροι για να αράξουμε και να ξεχαστούμε λίγο from IRL shit. Δε χρειάζεται να είναι απαραίτητα "παιδική χαρά" και feelsgoodman απλά να έχει το κάτι που σε ελκύει και να θες να το προχωρήσεις παρακάτω. Αν θες να περάσεις και κοινωνικά μηνύματά στη πορεία ακόμα και δύσκολα ζητήματα όπως το μίσος και η ψυχασθένεια, δικαίωμα σου είναι σαν δημιουργός. Κανένα πρόβλημα ως τώρα. Το θέμα είναι σε ποιο χαρακτηριστικό θα στηριχθείς σαν μέσο για να κάνεις τον παίχτη να απορροφηθεί και να επενδύσει τελικά τον ελεύθερο χρόνο του χωρίς να βαρεθεί την ύπαρξή του στην πορεία.

Το original TLOU στηρίχτηκε κυρίως στο story και τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους 2 κεντρικούς χαρακτήρες. Όλα αυτά μαζί με αριστουργηματικό storytelling και την δημιουργία ενός συναρπαστικού κόσμου, που παρότι ήταν γραμμικό game τον εκτιμούσες. Σαν gameplay δεν ήταν και κάτι το πρωτότυπο, ή κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί οι περισσότεροι. Κλασικό stealth gameplay, λίγο crafting/resource gathering και third person cover based shooting. Been there done that κυριολεκτικά. Παρόλα αυτά λόγω του mastercrafting στα πρώτα στοιχεία που ανέφερα, ακόμα και σήμερα θεωρείται στα 5-10 καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών από πολλούς. Πραγματικά μόνο η CDPR και η og bioware (όχι το βδέλυγμα που έχει απομείνει σήμερα) έχουν ακουμπήσει αντίστοιχα επίπεδα storytelling ever. Άντε και το original mafia.😁

Το TLOU part 2 αυτό που κατάφερε imo, είναι να αποξενώσει όλους αυτούς που αγάπησαν το πρώτο game με το να απαιτήσει εμμέσως να ξεχάσουν ότι ήξεραν ως τώρα. Από την αρχή μέχρι το τέλος μια σκληρότητα και μια τυφλή υπακοή στο αίσθημα της (αντ)εκδίκησης χάνοντας τα όποια χαρακτηριστικά αγαπήσαμε στον χαρακτήρα της Ellie συγκεκριμένα. Δε θα είχα κανένα πρόβλημα προσωπικά, αν όλο αυτό το πράγμα είχε ένα λογικό συνειρμό (έστω και για τα PTSD  δεδομένα) και ένα φυσιολογικό pacing. Θα ήταν τότε κάτι σαν τα "120 μέρες στα Σόδομα" ή το "Αποκάλυψη τώρα" του gaming.😁 Ένα παιχνίδι που δε θα ήταν για όλους, αλλά και σε αυτούς που δεν άρεσε τουλάχιστον θα παραδέχονταν την αξία του σαν δημιουργία. Αντ' αυτού πήραμε έναν αχταρμά ψυχολογικών μεταπτώσεων και ένα συνονθύλευμα από shockers, φτηνά plot devices και άψυχους/αδιάφορους νέους χαρακτήρες που ο director μας έκανε force care (αποτυχημένα). Με αποκορύφωμα φυσικά τη "βουτιά" και το cliffhanger μετά την Elie Seattle Day 3 και το παρατεταμένο filler που ακολούθησε μετά (zoo flashback + πρώτο Abby Chapter). Όποιος πραγματικά δε χαλάστηκε σε αυτό το σημείο, τι να πω καλοχώνευτο.😁

Από πλευράς τεχνικού τομέα, animations/voice acting/lipsyncing, accessibility & difficulty options ίσως είναι το καλύτερο παιχνίδι που έχει φτιαχτεί ποτέ. Επίσης η semi open world area του Seattle Day 1 είναι το καλύτερο αλλά ταυτόχρονα και πιο παραπλανητικό μέρος του παιχνιδιού, γιατί στην συνέχεια ακολουθεί η κλασσική γραμμικότητα στο map design. Τα περισσότερα maps βέβαια είναι τρομερά σχεδιασμένα με απίστευτη λεπτομέρεια. Τέλος κάποια action parts (κυρίως της Abby στα later chapters) έχουν απίστευτη φάση, αλλά δυστυχώς σε αναλογία "χάνονται¨μετά από τα άπειρα flashbacks/cutscenes και γενικά όλο αυτό το εκνευριστικό sitcom drama που είναι το κυρίως story. Δε θα επεκταθώ περαιτέρω στο τελευταίο, η άποψή μου πιστεύω είναι κατανοητή.😁

Τι να τα κάνω λοιπόν όλα αυτά αν είναι στην τελική ανούσια και συνολικά το βλέπεις σαν ένα "artsy" tech demo που δε πρόκειται να το ξαναπαίξεις ποτέ. Καλή ώρα σαν το Crysis.😁 Gameplay wise προστέθηκαν κάποια πραγματάκια σε σχέση με το πρώτο, αλλά η core formula είναι η ίδια. Τα grass maps και τα dogs ανακάτεψαν λίγο την τράπουλα στο τι μπορείς να κάνεις, αλλά όχι τίποτα συνταρακτικό όπως πχ αν είχαν προστεθεί περισσότεροι τύποι infected από έναν (1) που είναι και meh κιόλας. Στο aim assist έγινε απίστευτη δουλειά και από εκεί που θυμάμαι στο πρώτο έβγαζες σπυριά (rope scene) σε αυτό δεν είχα ποτέ θέμα να σημαδέψω γρήγορα και ακριβώς εκεί που έπρεπε χωρίς να νιώθω ότι έχω aimbot. Η ίδια κατά τα άλλα βαρετή επανάληψη από το πρώτο game που σκανάρεις σαν πρεζόνι δωμάτια για τιμαλφή ακολουθήθηκε και εδώ. Αν και τουλάχιστον υπάρχει option να στα κάνει highlight σε listen mode. Το crafting είναι παρόμοιο επίσης (με κάποια νέα πράγματα γιατί έχεις 2 skill trees πια) και με λεπτομερέστατα upgrade animations στα όπλα που λες καλύτερα να σπαταλάγανε αλλού αυτούς τους πόρους και να πιάνανε τόπο.

Δυστυχώς σαν σύνολο το game αφού το τερματίσεις σου αφήνει μια πικρή αίσθηση, για χαμένο potential. Κυρίως από πλευράς storytelling αλλά και της εμμονής του συγκεκριμένου Director να εκβιάσει καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο, υποτιμώντας την νοημοσύνη μας. Εγώ ειδικά στα μισά που έπαιζα τα πρώτα Abby filler Chapters, ένιωσα και ένα συναίσθημα που δεν έχω ξανανιώσει ποτέ σε παρόμοιο game (όχι φαρμοπαίχνιδο). Της αγγαρείας. Άντε να τελειώνουμε επιτέλους με όλη αυτή τη παπάτζα για να πάμε πίσω στο cliffhanger όσο πιο γρήγορα γίνεται. Πραγματικά έκανα b-line όλο το game μέχρι περίπου και την Abby scyscraper area, οπού ευτυχώς μετά τα Abby action parts κάναν peak up και ξαναευχαριστήθηκα game μετά από όλο αυτο το τεράστιο downtime (με αποκορύφωμα το απόλυτο cringe). Το αντικλιματικό τέλος με άφησε ανικανοποίητο και κάπως εκνευρισμένο/ανύσηχο να πω την αλήθεια για όσο αναφορά την συνέχεια του franchise.

Με λίγα λόγια όταν τελείωσα το TLOU2 ήμουν περισσότερο χαλασμένος ψυχολογικά, από τι πριν το αρχίσω σίγουρα. Αλλά όχι για τους λόγους που αποσκοπούσε ο φίλτατος Drunkman. Τα τεκταινόμενα με άφησαν παγερά αδιάφορο μέχρι και το τέλος. Απλά ένιωσα jab8d γιατί έκανα preorder άλλο product, από αυτό που είχε διαφημιστεί ως τώρα. Αν ήταν sideproject και είχε άλλους κεντρικούς χαρακτήρες από αυτούς τους 2 συγκεκριμένους, η όλη οπτική μου θα ήταν αρκετά διαφορετική. Αλλά το πιο πιθανό να μην είχα κάνει και preorder. Weird shit how it works right.😁

Και πάμε τώρα στο GoT. είναι το τέλειο game? Προφανώς όχι και έχω γράψει και την καλοπροαίρετη κριτική μου εδώ. Τι το κάνει όμως να έχει αυτήν την διαφορά σε σχέση με το TLOU2 πέρα από το προσωπικό γούστο και την υποκειμενικότητα του καθενός?

Καταρχάς είναι ένα παιχνίδι με ένα φυσιολογικά δομημένο story (και ας είναι καρακλισεδούρα για μερικούς). Το pacing και το power level του χαρακτήρα έχει μια γραμμικά αύξουσα πορεία και διαρκεί μέχρι και το τέλος. Είσαι απόλυτα invested στον χαρακτήρα μέχρι και το endgame. Δεν υπάρχει πουθενά "κοιλιά", cringe, jab8 ή filler. Έχει και αυτό τα SJW conflicts / κοινωνικά θέματά του που μπορεί πάλι να κάτσουν να απομονώσουν και να καταπιαστούν οι κλασικοί αργόσχολοι, αλλά όπως βλέπετε δε γίνεται του gamergate όπως συνέβη με το TLOU2. Οι ίδιοι οι Ιάπωνες βγάλαν το καπέλο στην SP γιατί η ιστορική αποτύπωση της Kamakura Period ήταν ότι καλύτερο μέχρι σήμερα και μάλιστα από western studio που δεν έχει την κουλτούρα στο αίμα του. Ναι ο τεχνικός τομέας είναι "χειρότερος" από το TLOU2 σε κάποια σημεία όμως. Tα weather, vegitation και particle systems είναι ανώτερα και είναι και κατόρθωμα γιατί μιλάμε για open world παιχνίδι.

Το gameplay θα μπορούσε να είναι καλύτερο (κυρίως το stealth κομμάτι, η camera και το auto-target κάποιες φορές), αλλά και πάλι δε το βαριέσαι ΠΟΤΕ. Κυρίως γιατί μαθαίνεις abilities μέχρι το τέλος και αλλάζεις το στυλ σου συνέχεια. Ακόμα και builds υπάρχουν ανάλογα τον συνδυασμό armor και charms. Είναι το μοναδικό παιχνίδι μέχρι σήμερα που θα έλεγα έχω σχεδόν ανεβάσει ολόκληρο το πρώτο walkthrough μου στο yt.😁 Είναι τόσο μαγευτικό αν είσαι fan των 60s samurai movies, που μπορώ να το βλέπω συνέχεια που παίζουν και άλλοι χωρίς να βαριέμαι ποτέ. Συν ότι έρχεται free coop mode σε λίγο καιρό και θα αυξηθεί κατακόρυφα το replayability του.

Με λίγα λόγια περισσότερο gameplay και περισσότερο fun factor αυτά θέλει ο gamer. Δε θέλει ούτε controversy, ούτε ανούσιο δράμα, ούτε κρυφές ατζέντες και προφανώς πάνω από όλα απατηλό marketing. Έδωσα τα ωραία μου ευρώ για να παίξω The Last Of Us 2, όχι They Lied to Us 2.

 

Επεξ/σία 27 Σεπτεμβρίου 2020 από ilos

[ADHD]

10 λεπτά πριν, ilos είπε

Έδωσα τα ωραία μου ευρώ για να παίξω The Last Of Us 2, όχι They Lied to Us 2.

Λευκή επιταγη μόνο στον Miyazaki.. 🙃

[kostiger]

12 λεπτά πριν, ilos είπε

Είχα πει να μην ξαναγράψω για το ακατανόμαστο.😁 Αλλά με αφορμή αυτή τη σύγκριση μου ήρθαν στο μυαλό γιατί το ένα θα είναι για πάντα ένα 7ράκι και το άλλο υποψήφιο για goty.

Εκτός από αυτό λοιπόν που γράφεις το βασικότερο είναι ότι παίζουμε ένα παιχνίδι οι περισσότεροι για να αράξουμε και να ξεχαστούμε λίγο from IRL shit. Δε χρειάζεται να είναι απαραίτητα "παιδική χαρά" και feelsgoodman απλά να έχει το κάτι που σε ελκύει και να θες να το προχωρήσεις παρακάτω. Αν θες να περάσεις και κοινωνικά μηνύματά στη πορεία ακόμα και δύσκολα ζητήματα όπως το μίσος και η ψυχασθένεια, δικαίωμα σου είναι σαν δημιουργός. Κανένα πρόβλημα ως τώρα. Το θέμα είναι σε ποιο χαρακτηριστικό θα στηριχθείς σαν μέσο για να κάνεις τον παίχτη να απορροφηθεί και να επενδύσει τελικά τον ελεύθερο χρόνο του χωρίς να βαρεθεί την ύπαρξή του στην πορεία.

Το original TLOU στηρίχτηκε κυρίως στο story και τη σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους 2 κεντρικούς χαρακτήρες. Όλα αυτά μαζί με αριστουργηματικό storytelling και την δημιουργία ενός συναρπαστικού κόσμου, που παρότι ήταν γραμμικό game τον εκτιμούσες. Σαν gameplay δεν ήταν και κάτι το πρωτότυπο, ή κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί οι περισσότεροι. Κλασικό stealth gameplay, λίγο crafting/resource gathering και third person cover based shooting. Been there done that κυριολεκτικά. Παρόλα αυτά λόγω του mastercrafting στα πρώτα στοιχεία που ανέφερα, ακόμα και σήμερα θεωρείται στα 5-10 καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών από πολλούς. Πραγματικά μόνο η CDPR και η og bioware (όχι το βδέλυγμα που έχει απομείνει σήμερα) έχουν ακουμπήσει αντίστοιχα επίπεδα storytelling ever. Άντε και το original mafia.😁

Το TLOU part 2 αυτό που κατάφερε imo, είναι να αποξενώσει όλους αυτούς που αγάπησαν το πρώτο game με το να απαιτήσει εμμέσως να ξεχάσουν ότι ήξεραν ως τώρα. Από την αρχή μέχρι το τέλος μια σκληρότητα και μια τυφλή υπακοή στο αίσθημα της (αντ)εκδίκησης χάνοντας τα όποια χαρακτηριστικά αγαπήσαμε στον χαρακτήρα της Ellie συγκεκριμένα. Δε θα είχα κανένα πρόβλημα προσωπικά, αν όλο αυτό το πράγμα είχε ένα λογικό συνειρμό (έστω και για τα PTSD  δεδομένα) και ένα φυσιολογικό pacing. Θα ήταν τότε κάτι σαν τα "120 μέρες στα Σόδομα" ή το "Αποκάλυψη τώρα" του gaming.😁 Ένα παιχνίδι που δε θα ήταν για όλους, αλλά και σε αυτούς που δεν άρεσε τουλάχιστον θα παραδέχονταν την αξία του σαν δημιουργία. Αντ' αυτού πήραμε έναν αχταρμά ψυχολογικών μεταπτώσεων και ένα συνονθύλευμα από shockers, φτηνά plot devices και άψυχους/αδιάφορους νέους χαρακτήρες που ο director μας έκανε force care (αποτυχημένα). Με αποκορύφωμα φυσικά τη "βουτιά" και το cliffhanger μετά την Elie Seattle Day 3 και το παρατεταμένο filler που ακολούθησε μετά (zoo flashback + πρώτο Abby Chapter). Όποιος πραγματικά δε χαλάστηκε σε αυτό το σημείο, τι να πω καλοχώνευτο.😁

Από πλευράς τεχνικού τομέα, animations/voice acting/lipsyncing, accessibility & difficulty options ίσως είναι το καλύτερο παιχνίδι που έχει φτιαχτεί ποτέ. Επίσης η semi open world area του Seattle Day 1 είναι το καλύτερο αλλά ταυτόχρονα και πιο παραπλανητικό μέρος του παιχνιδιού, γιατί στην συνέχεια ακολουθεί η κλασσική γραμμικότητα στο map design. Τα περισσότερα maps βέβαια είναι τρομερά σχεδιασμένα με απίστευτη λεπτομέρεια. Τέλος κάποια action parts (κυρίως της Abby στα later chapters) έχουν απίστευτη φάση, αλλά δυστυχώς σε αναλογία "χάνονται¨μετά από τα άπειρα flashbacks/cutscenes και γενικά όλο αυτό το εκνευριστικό sitcom drama που είναι το κυρίως story. Δε θα επεκταθώ περαιτέρω στο τελευταίο, η άποψή μου πιστεύω είναι κατανοητή.😁

Τι να τα κάνω λοιπόν όλα αυτά αν είναι στην τελική ανούσια και συνολικά το βλέπεις σαν ένα "artsy" tech demo που δε πρόκειται να το ξαναπαίξεις ποτέ. Καλή ώρα σαν το Crysis.😁 Gameplay wise προστέθηκαν κάποια πραγματάκια σε σχέση με το πρώτο, αλλά η core formula είναι η ίδια. Τα grass maps και τα dogs ανακάτεψαν λίγο την τράπουλα στο τι μπορείς να κάνεις, αλλά όχι τίποτα συνταρακτικό όπως πχ αν είχαν προστεθεί περισσότεροι τύποι infected από έναν (1) που είναι και meh κιόλας. Στο aim assist έγινε απίστευτη δουλειά και από εκεί που θυμάμαι στο πρώτο έβγαζες σπυριά (rope scene) σε αυτό δεν είχα ποτέ θέμα να σημαδέψω γρήγορα και ακριβώς εκεί που έπρεπε χωρίς να νιώθω ότι έχω aimbot. Η ίδια κατά τα άλλα βαρετή επανάληψη από το πρώτο game που σκανάρεις σαν πρεζόνι δωμάτια για τιμαλφή ακολουθήθηκε και εδώ. Αν και τουλάχιστον υπάρχει option να στα κάνει highlight σε listen mode. Το crafting είναι παρόμοιο επίσης (με κάποια νέα πράγματα γιατί έχεις 2 skill trees πια) και με λεπτομερέστατα upgrade animations στα όπλα που λες καλύτερα να σπαταλάγανε αλλού αυτούς τους πόρους και να πιάνανε τόπο.

Δυστυχώς σαν σύνολο το game αφού το τερματίσεις σου αφήνει μια πικρή αίσθηση, για χαμένο potential. Κυρίως από πλευράς storytelling αλλά και της εμμονής του συγκεκριμένου Director να εκβιάσει καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο, υποτιμώντας την νοημοσύνη μας. Εγώ ειδικά στα μισά που έπαιζα τα πρώτα Abby filler Chapters, ένιωσα και ένα συναίσθημα που δεν έχω ξανανιώσει ποτέ σε παρόμοιο game (όχι φαρμοπαίχνιδο). Της αγγαρείας. Άντε να τελειώνουμε επιτέλους με όλη αυτή τη παπάτζα για να πάμε πίσω στο cliffhanger όσο πιο γρήγορα γίνεται. Πραγματικά έκανα b-line όλο το game μέχρι περίπου και την Abby scyscraper area, οπού ευτυχώς μετά τα Abby action parts κάναν peak up και ξαναευχαριστήθηκα game μετά από όλο αυτο το τεράστιο downtime (με αποκορύφωμα το απόλυτο cringe). Το αντικλιματικό τέλος με άφησε ανικανοποίητο και κάπως εκνευρισμένο/ανύσηχο να πω την αλήθεια για όσο αναφορά την συνέχεια του franchise.

Με λίγα λόγια όταν τελείωσα το TLOU2 ήμουν περισσότερο χαλασμένος ψυχολογικά, από τι πριν το αρχίσω σίγουρα. Αλλά όχι για τους λόγους που αποσκοπούσε ο φίλτατος Drunkman. Τα τεκταινόμενα με άφησαν παγερά αδιάφορο μέχρι και το τέλος. Απλά ένιωσα jab8d γιατί έκανα preorder άλλο product, από αυτό που είχε γίνει marketing ως τώρα. Αν ήταν sideproject και είχε άλλους κεντρικούς χαρακτήρες από αυτούς τους 2 συγκεκριμένους, η όλη οπτική μου θα ήταν αρκετά διαφορετική. Αλλά το πιο πιθανό να μην είχα κάνει και preorder. Weird shit how it works right.😁

Και πάμε τώρα στο GoT. είναι το τέλειο game? Προφανώς όχι και έχω γράψει και την καλοπροαίρετη κριτική μου εδώ. Τι το κάνει όμως να έχει αυτήν την διαφορά σε σχέση με το TLOU2 πέρα από το προσωπικό γούστο και την υποκειμενικότητα του καθενός?

Καταρχάς είναι ένα παιχνίδι με ένα φυσιολογικά δομημένο story (και ας είναι καρακλισεδούρα για μερικούς). Το pacing και το power level του χαρακτήρα έχει μια γραμμικά αύξουσα πορεία και διαρκεί μέχρι και το τέλος. Είσαι απόλυτα invested στον χαρακτήρα μέχρι και το endgame. Δεν υπάρχει πουθενά "κοιλιά", cringe, jab8 ή filler. Έχει και αυτό τα SJW conflicts / κοινωνικά θέματά του που μπορεί πάλι να κάτσουν να απομονώσουν και να καταπιαστούν οι κλασικοί αργόσχολοι, αλλά όπως βλέπετε δε γίνεται του gamergate όπως συνέβη με το TLOU2. Οι ίδιοι οι Ιάπωνες βγάλαν το καπέλο στην SP γιατί η ιστορική αποτύπωση της Kamakura Period ήταν ότι καλύτερο μέχρι σήμερα και μάλιστα από western studio που δεν έχει την κουλτούρα στο αίμα του. Ναι ο τεχνικός τομέας είναι "χειρότερος" από το TLOU2 σε κάποια σημεία όμως. Tα weather, vegitation και particle systems είναι ανώτερα και είναι και κατόρθωμα γιατί μιλάμε για open world παιχνίδι.

Το gameplay θα μπορούσε να είναι καλύτερο (κυρίως το stealth κομμάτι, η camera και το auto-target κάποιες φορές), αλλά και πάλι δε το βαριέσαι ΠΟΤΕ. Κυρίως γιατί μαθαίνεις abilities μέχρι το τέλος και αλλάζεις το στυλ σου συνέχεια. Ακόμα και builds υπάρχουν ανάλογα τον συνδυασμό armor και charms. Είναι το μοναδικό παιχνίδι μέχρι σήμερα που θα έλεγα έχω σχεδόν ανεβάσει ολόκληρο το πρώτο walkthrough μου στο yt.😁 Είναι τόσο μαγευτικό αν είσαι fan των 60s samurai movies, που μπορώ να το βλέπω συνέχεια που παίζουν και άλλοι χωρίς να βαριέμαι ποτέ. Συν ότι έρχεται free coop mode σε λίγο καιρό και θα αυξηθεί κατακόρυφα το replayability του.

Με λίγα λόγια περισσότερο gameplay και περισσότερο fun factor αυτά θέλει ο gamer. Δε θέλει ούτε controversy, ούτε ανούσιο δράμα, ούτε κρυφές ατζέντες και προφανώς πάνω από όλα απατηλό marketing. Έδωσα τα ωραία μου ευρώ για να παίξω The Last Of Us 2, όχι They Lied to Us 2.

Σεντονατος..

Μόνο και μόνο για την έκταση του κατεβατου παίρνεις δικαιωματικά το like μου...και μια drag queen στην πόρτα σου για να πνιξεις τον πόνο απο την ενασχόληση σου με το παίγνιο.😛

[xavier]

και αν το σεναριο προφανως ειναι υποκειμενικο στα γουστα του καθενος...τα εχουμε συζητησει 100 φορες...Καποιοι προτιμανε αδιαφορες αναμασημενες συνταγες, καποιοι προτιμαν νεες πιο τολμηρες κατευθυνσεις....

το gameplay απο μονο του ομως ηταν εξαιρετικο...απο την εναλλαγη στο close combat στο stealth και στο covered shooting τα κανει ολα τοσο καλα, που συνδυαστικα δεν το εχω ξαναδει σε κανενα παιχνιδι...στο hard (που για μενα ειναι το νορμαλ του) που τα resources ειναι limited, την αγωνια τη νοιωθεις ...

goty ευκολα...

 

 

Επεξ/σία 27 Σεπτεμβρίου 2020 από xavier

[ilos]

Καλά ευτυχώς που βγαίνει φέτος το cyberpunk, γιατί αλλιώς θα γινόταν της κακομοίρας round 2 πάλι αν το ψηφίζαν goty. 😁

Άσε που είναι marketing και biased af η όλη διαδικασία /εμποροπανήγυρης των game awards. Κάποτε δε βγήκε ολόκληρο RDR 2, για χάρη του god of war. Άσχετα αν και εγώ προσωπικά ευχαριστήθηκα περισσότερο το gow, ήταν λίγο ιεροσυλία με αντικειμενικά κριτήρια.

Πέρσι το χα σίγουρο ότι θα βγάζανε κανένα Death Stranding και θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι. πάλι καλά που σώσανε τα προσχήματα.

[noFEARgr]

10 λεπτά πριν, ilos είπε

Καλά ευτυχώς που βγαίνει φέτος το cyberpunk, γιατί αλλιώς θα γινόταν της κακομοίρας round 2 πάλι αν το ψηφίζαν goty. 😁

Άσε που είναι marketing και biased af η όλη διαδικασία /εμποροπανήγυρης των game awards. Κάποτε δε βγήκε ολόκληρο RDR 2, για χάρη του god of war. Άσχετα αν και εγώ προσωπικά ευχαριστήθηκα περισσότερο το gow, ήταν λίγο ιεροσυλία με αντικειμενικά κριτήρια.

Πέρσι το χα σίγουρο ότι θα βγάζανε κανένα Death Stranding και θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι. πάλι καλά που σώσανε τα προσχήματα.

Το cyberpunk πολύ πιθανό να μην προλάβει να μπει στα φετινά game awards δυστυχώς . 

[KilliK]

10 ώρες πριν, xavier είπε

 

με boss fight mechanics απο τα τελη του 90, δεν το λες και  εξαιρετικο το gameplay.

Αναφορά σε κείμενο

Άσε που είναι marketing και biased af η όλη διαδικασία /εμποροπανήγυρης των game awards. 

ο Keighley εχει δωσει μια πολυ καλη αναλυση το πως δουλευει το ολο συστημα επιλογης και βραβευσης των παιχνιδιων και των devs, επειδη τον ειχαν κατηγορησει για στημενα βραβεια.

δεν ειναι τελειο, αλλα δεν ειναι και το χαλι που βλεπεις σε κατι Oscars και Emmy. γενικα ειναι αρκεται δικαιο και εχει δωσει βραβεια σε πολλους που το αξιζουν πραγματικα.

[AntiCambeR]

 

[kosmsamo]

Ψιλοσάρωσε το TLOUP2 στα Golden Joysticks. Μου κάνει εντύπωση που όλα τα βραβεία που πήρε δόθηκαν από ψήφους του κοινού, περίμενα να του δώσουν κάποιο από αυτά που έβγαιναν από κριτική επιτροπή (best performer, γκουχ γκουχ).

off-topic

Spoiler

Ρε Supergiant Games, βγάλε το Hades σε PS4/Xbox One, μην ξηγιέσαι έτσι! 😆

 

Επεξ/σία 25 Νοεμβρίου 2020 από kosmsamo

[xavier]

το δικαιο εγινε πραξη...

[ultrobyr]

Λογικο αν σκεφτεις οτι δεν υπαρχει sjw που να μην ψηφισει παγκοσμιως. Θα νικησει και στα tga προφανως.

Και εαν το παιχνιδι το αξιζει και με το παραπανω για το gameplay,immersion,graphics κλπ οπου ειναι κυριολεκτικα τρομερο,δεν το αξιζει για το ποσο διχασε το κοινο,για την ασεβεια του στους χαρακτηρες που αγαπησαμε στο πρωτο και για τις παραπλανητικες μεθοδους που χρησιμοποιησαν στην διαφημιση του.

Η ολη υποθεση χειροτερεψε με την αποφαση HBO να δωσει τα κλειδια της τηλεοπτικης σειρας σε παραγωγη/σεναριο στον εγωκεντρικο και αμφιλεγομενο drunkmann.

[ilos]

Η διαφορά είναι ότι ο πλανεμένος που έδωσε το 60ρι και έπαιξε την σαπουνόπερα ολκής το καλοκαίρι και έχει αυθυποβάλει τον εαυτό του ότι έπαιξε το goat και ότι πρέπει να το υπερασπιστεί πάσι θυσία μην τυχόν και το σπιλώσουν οι bigots και οι haters, θα ψηφίσει με 5-10 διαφορετικά account, θα βάλει και την γιαγιά του και τον σκύλο του να ψηφίσουν κλπ. Όλοι οι υπόλοιποι το έχουμε ήδη ξεχάσει και παίζουμε νέα καλύτερα games όπως το Demons Souls remake και οσονούπω Cyberpunk 2077. Το μεγαλύτερο βραβείο θα ήταν αν εμένα προσωπικά μου έδινε την αίσθηση ότι δε το γ@μησάν και ψόφησε στην μέση του παιχνιδιού. Οι υπόλοιποι εορταστικοί εμποροπανύγυροι που έπονται της κυκλοφορίας είναι μόνο για τις εντυπώσεις και για όσα νέα υποψήφια θύματα καταφέρουν να προσελκύσουν από το αγοραστικό κοινό τα "awards".

[DJTaurus]

@ilos μην ξεχνάμε και τον μεγάλο ανταγωνισμό που είχε σε αυτά τα βραβεία 😱..... θα διαφωνήσω πάντως με την κριτική σου. Για μένα πήρε τα πάνω του στο δεύτερο μισό αν και προτιμούσα να γινόταν υπό άλλες συνθήκες, story και χαρακτήρες. Τεσπα με βάση τον αδυσώπητο ανταγωνισμό δικαιότατα πήρε το βραβείο.