Ευρωλίγκα 2016-2017

[margaritagr]

Που να γιουχαρεις μηπως πας και καθολου γηπεδο..Βεβαια απο την τηλεοραση δεν χανεις αγωνα και της ομαδας σου αλλα και του Παναθηναικου απ οτι εχω καταλαβει..Την μια λες για τον Μπουρουση,την αλλη για τον Τζειμς..Σοβαρα τωρα τι σε νοιαζει εσενα τι κανουν οι παικτες του αντιπαλου;Πολυ ενδιαφερον ρε παιδι μου..

Απο τη στιγμη που ο Παναθηναϊκός ειναι ο βασικός μας αντίπαλος στη χώρα αλλα πια αντίπαλος μές τη σεζόν και στην Ευρωλίγκα, προφανώς έχει ενδιαφέρον το τι παίχτες υπογράφει, τι εικόνα έχει κλπ.

[washcloud]

Wash διαφωνώ οριζοντίως και καθέτως, η σπανουλιάδα έχει γίνει άπειρες φορές εδώ μέσα, δεν έχει νόημα να γίνει μια ακόμα. Ποτέ δε θα παραδεχτείτε την ανωτερότητα του, ακόμα κι όταν όλος ο πλανήτης εκφράζει τον θαυμασμό του, ακόμα και μετά απ ολα αυτά που έχει πετύχει, τις ευρωλιγκες , τα 3 MVP σε φ4, κι όλες τις διακρίσεις.

Ο Σπανουλης είχε το θάρρος ν αφήσει τη βόλεψη του και να δοκιμάσει στο ΝΒΑ , είχε το θάρρος να παρει ενα τεράστιο φορτίο και να κάνει τον Ολυμπιακό των άπειρων παιχτών ομαδάρα που θαύμασε όλη η Ευρώπη, μετά απο πέτρινα χρονια.

Τωρα αν εσυ ολα αυτά τα βάζεις στο επίπεδο Τεόντοσιτς τι να πω, όπως νιώθει καλύτερα ο καθένας μας!!!

 

...εγώ πάντως τουλάχιστον δεν έχω ούτε πρόθεση ούτε καν διάθεση "να ξεκινήσω σπανουλιάδα". Και αντίθετα με ό,τι μου έχουν προσάψει παλιότερα εδώ μέσα, δεν έχω κάποια εμπάθεια/λόγο για κάτι τέτοιο. Όπως είπες και εσύ, η κουβέντα το φέρνει και απλά απόψεις καταθέτουμε.

 

Ο πληθυντικός δε που έβαλες, νομίζω είναι αδόκιμος. Διότι αν ο Τρου είναι "δεδομένα πράσινος" (και συνεπώς..."ένοχος μέχρι αποδείξεως του ενάντιου"), εγώ -όπως έχω άπειρες φορές δηλώσει- δεν έχω καμμία οπαδική κληρονομιά να με δεσμεύει και ούτε καν απλή ομαδική προτίμηση (ακόμη και για πιο αθώους λόγους). Συνεπώς μου είναι παντελώς ξένο το (..."βαρύγδουπο"...) "πότε θα παραδεχθείτε την ανωτερότητά του;". Σαν τί ζητάς να παραδεχτώ, πραγματικά δεν καταλαβαίνω. Πόσο μάλλον όταν μόλις πριν έχω πει την άποψή μου, παραθέτοντας λόγους (ουσιαστικούς, νομίζω) για να στηρίξω το άτοπο του "ο Σπανούλης κορυφαίος όλων".

 

...τα περί "πλανήτη" και "έκφρασης θαυμασμού", θα μου επιτρέψεις να μην τα συμπεριλάβω σαν σοβαρά δεδομένα κουβέντας.

Όσο για το "τί έχει πετύχει", έχουμε ξαναπεί πως (μιας και λογικά μόνο για τις μέρες του στον ΟΣΦΠ αναφέρεσαι) η πραγματικά ουσιαστική συμβολή του στις κόκκινες διακρίσεις ήταν το '13 στο Λονδίνο (και πάλι χωρίς αυτό να λέει ότι αν δεν είχε ξεκινήσει αυτός το καμπάκ με τα τρίποντα, ο ΟΣΦΠ -που είχε ΟΜΑΔΑ τότε- δεν θα έπαιρνε ούτως ή άλλως την κούπα) και στους περσινούς τελικούς Α1. Περί δε "MVP", όσο δεν με νοιάζουν για τον οποιονδήποτε άλλο ως ουσιαστική διάκριση (και είναι απλά μια ένδειξη ότι κάποιος βρίσκεται σε τάδε επίπεδο ΠΡΟΤΙΜΗΣΗΣ), έτσι δεν με νοιάζουν και για τον Βασίλη (και δεν θα έπρεπε να νοιάζουν ούτε εσένα).

 

Τέλος, απαντάς με έναν τρόπο λες και πήγαμε να τον βγάλουμε "άχρηστο". Το οποίο είναι πολύ μακρυά από το να πηγαίνεις να τον βγάλεις τον "αδιαμφισβήτητα καλύτερο", όταν "όλος ο κόσμος" (...όπως λες), μιλάει ΚΑΙ για την έφεσή του στο λάθος...

Το μόνο που προσωπικά μπορώ να δεχτώ, είναι ότι την 2ετία, άντε 3ετία, '13-'15, ίσως και να υπήρξε "το πιο βαρύ όπλο στα γκαρντ, στην Ευρωλίγκα", δεδομένης της πτώσης των Διαμαντίδη / Ναβάρρο (ηλικία/τραυματισμοί/ομαδικοί αποδεκατισμοί). Μέχρι εκεί όμως. Και αν εννοείς αυτό, είμαστε οκ. Αν πάλι εννοείς "την τελευταία 20ετία" που είπε ο Τρου, δεν τίθεται ζήτημα. Πριν από την 3ετία λοιπόν, προηγήθησαν άλλοι και έχουν επίσης ακολουθήσει άλλοι έκτοτε (μιας ΚΑΙ ο Βασίλης έχει αγγίξει ηλικιακά όρια που συνεπάγονται χρόνους συμμετοχής κτλ).

Αν λοιπόν θες να τον βγάλεις "τον καλύτερο γκαρντ που έχει υπάρξει στην Ευρώπη από πχ 2005 κι έπειτα", δικαίωμά σου μεν - αλλά ενστάσεις υπάρχουν

 

[(...και είναι, ξέρεις, ΤΟΣΟ απλό, χωρίς να χρειάζεται να εμπλέκουν είτε συμπάθειες, είτε αντιπάθειες : ΑΝΝΝΝ ο Βασίλης δεν έκανε ΤΟΣΑ λάθη, τότε πραγματικά θα ήταν σε θέση να συγκριθεί σε άλλο επίπεδο. Τα λάθη που είναι υπαρκτό δεδομένο λέμε ε. Δεν πρόκειται για ζήτημα "γούστου". Όπως ίσως "γούστο" να είναι να τα ΠΑΡΑΒΛΕΠΕΙ κάποιος.)

 

(Mind you βέβαια, ότι ακόμη και έτσι, θα μιλούσαμε περί χαρισματικού επιθετικού = σκόρερ & δημιουργού. Όχι όμως ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΥ παίκτη. Όπως ας πούμε κι ο Νικ που μεγάλωσα με ταπετσαρία αφίσες του ήταν ό,τι πιο διαστημικό ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ. Αλλά ο πιο ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ δεν ήταν ούτε γι' αστείο. Σκάλες καλύτερος ο Γιαννάκης. Κι ας ήταν επιρρεπής στο λάθος και στην επιπολαιότητα)]

 

 

*...ωχ, τώρα πήρα χαμπάρι ότι μέχρι να γράψω, παρενεβλήθησαν....25 λέει ποστ! Τί έχουμε να δούμε πάλι φαντάζομαι......

[FilipposMD]

Να πω κι εγώ την βλακεία μου. Προφανώς η συζήτηση για το ποιος είναι καλύτερος ποτέ δε θα βγάλει ομόφωνο αποτέλεσμα. Αλλά βρίσκω ενδιαφέρουσα την συζήτηση σχετικά με τα κριτήρια.

 

Ο YourTrueLegend για παράδειγμα ανέφερε ότι ο ΔΔ και ο Ναβάρρο είναι εκτός συναγωνισμού γιατί έμειναν μια ζωή στην ίδια ομάδα. Θα το δεχτώ ως προς την αγάπη μου πήραν από τους οπαδούς και ως προς το τι σημαίνουν για τους συλλόγους τους, που δεν συγκρίνεται ούτε κατά διάνοια με Σπανούλη, Σάρας κτλ. Από την άλλη όμως, έχεις παίκτες όπως ο Σάρας που πήρε Ευρωλίγκα με 3 διαφορετικές ομάδες. Πρακτικά -στην ακμή του- όπου πήγαινε, η ομάδα έπαιρνε και τον τίτλο. Όπως και να το κάνεις, είναι άξιο θαυμασμού αυτό και οπωσδήποτε επιβεβαιώνει την αξία του. Μπορεί να μην έγινε "θρύλος" σε καμιά από αυτές, αλλά δεν έχεις να πιαστείς από πουθενά για να του ασκήσεις κριτική.

 

Τέλος πάντων, μπορώ να σκεφτώ πολλά διαφορετικά κριτήρια για να αποφασίσει κανείς και το συμπέρασμα μπορεί να είναι διαφορετικό κάθε φορά. Π.χ.

 

- Διάρκεια στο υψηλότερο επίπεδο (εδώ ο Παπαλουκάς μένει πίσω ας πούμε).

- Επιδόσεις στα κρίσιμα ματς ή στο τελευταίο λεπτό των τελικών (ο Τεόντοσιτς πέφτει στη μετριότητα).

- Κατάταξη σε λίστες με πόντους, ασσίστ κτλ.

- Ατομικές διακρίσεις (πχ MVP). Σε τίτλους MVP F4, ο Σπανούλης είναι ίδια κατηγορία με το Κούκοτς για παράδειγμα.

- Επιτυχία και με τις εθνικές ομάδες (όπου κάθε Έλληνας παίκτης είναι για τα μπάζα σε σύγκριση με τον Ναβάρρο ή κάθε άλλο Ισπανό παίκτη αυτής της γενιάς)

- Σεβασμός από συμπαίκτες και αντιπάλους.

- "Προσωπικότητα" μέσα και έξω από το γήπεδο/ ηγετική συμπεριφορά (πολύ υποκειμενικό, τρέχα γύρευε).

- Αφοσίωση σε μια ομάδα (π.χ. Διαμαντίδης) ή, αντιθέτως, κυριαρχία σε διαφορετικά περιβάλλοντα (π.χ. Σάρας).

- Ομαδικοί τίτλοι (ο Βουρτζούμης σκίζει σε αυτό γιατί τα έχει πάρει όλα, χαχα).

- Καθοριστικός για την εκάστοτε ομάδα του (π.χ. αν βγάλεις τον Σπανούλη από τον Ολυμπιακό του 2012, δεν πάει ούτε 8άδα, ενώ αν βγάλεις Σπανούλη από τον ΠΑΟ του 2009, μπορεί άνετα να πάρει Ευρωλίγκα).

 

Νομίζω αυτή θα ήταν μια ενδιαφέρουσα συζήτηση, μια που το θέμα είναι και Ευρωλίγκα, όχι ΠΑΟ vs ΟΣΦΠ.

 

Άντε και καλή χρονιά σε όλους!

[YourTrueLegend]

Σεντονι λοιπον:

 

Για την ιστορια το οτι μειναν στην ιδια ομαδα ΔΔ και Ναβαρο ειναι ΕΝΑ απο τα επιχειρηματα μου και οχι ΤΟ επιχειρημα μου.

 

Τα αγωνιστικα κριτηρια για μενα ειναι:

1. Διαρκεια στο τοπ επιπεδο με καλη αποδοση και σταθεροτητα

2. Ρολος εντος παρκε (πχ δημιουργος, σκορερ, σουτερ, αμυντικος, ριμπαουντερ κλπ)

3. Clutch

4. Προσωπικοτητα εντος γηπεδου

5. Τιτλοι με εθνικες και συλλογους στους οποιους ειχε μεγιστη συνεισφορα

6. Ποσο βελτιωθηκε μεσα απο σκληρη δουλεια ως παιχτης σε τομεις που υστερουσε

 

Θεωρω πως ο ΔΔ υπερεχει μακραν ολων των αλλων γκαρντ στο 6ο και το 2ο οντας τελικα το πιο ολοκληρωμενο γκαρντ της 20ετιας, ο Ναβαρο υπερεχει ολων των αλλων στο 5ο και στα υπολοιπα ο ΔΔ με τον Ναβαρο παραμενουν κορυφαιοι συνολικα. Ας πουμε ο Τεοντοσιτς στο θεμα clutch εχει θεματακια, κατι που εχει συμβει παρα πολλες φορες και με τον Σπανουλη. Δεν μιλαω για ενα χαμενο σουτ, μιλαω για αγχος, πιεση, ελλειψη υπομονης που βγαινουν μεσα στο παρκε και στοιχιζουν στην ομαδα. Τελευταια δειχνει να εχει βελτιωθει, αλλα ως και το 2014 ηταν να τον φοβασαι στα ζορικα, εξου και οι αποδοκιμασιες γαυρων προς το προσωπο του συχνα πυκνα. Ειχε στοιχισει πολλες φορες στην ομαδα του, οπως και να το κανουμε. Αυτο συμβαινει και με τον Τεοντοσιτς.

 

Επειτα ερχονται καποια αλλα κριτηρια, που υπαγονται σε ημιαγωνιστικους η/και εξωαγωνιστικους παραγοντες.

Ας πουμε ο ΔΔ ποτε δεν αφησε αιχμες για διαιτησιες, αντιπαλους, συμπαικτες κλπ. Ποτε επισης δεν εδειξε στοιχεια εγωπαθειας στις δηλωσεις του.

Ο Σπανουλης παλι, κασετα τα ειχε κανει αυτα, ενω μεχρι πριν 2-3 χρονια σε καθε δηλωση του υπηρχε και υπερμετρη εγωκεντρικοτητα.

Ο ενας πηγε σε μια ομαδα κι εμεινε για παντα σε αυτην ως αρχηγος χωρις να πουλαει οπαδιλικια, ενω ο αλλος το επαιζε αρρωστος Παναθηναικος την μια μερα και την επομενη αρρωστος Ολυμπιακος, τυλιγοταν με FYROM σημαιες, κουναγε αυτια σε ΣΕΦ, κουναγε αυτια σε ΟΑΚΑ, εβγαζε γλωσσες, τα χωνε στους πρωην προπονητες του και αλλα τετοια που καλως ή κακως δεν τα λες και low-profile αλλα ουτε και κινησεις που αντιστοιχουν σε αυτο το επιπεδο παιχτη. Και στο τελος της ημερας, δεν αφηνουν την ιδια εντυπωση που αφησε ο ΔΔ η ο Ναβαρο.

Και στην τελικη ΔΔ, Ναβαρο δεν αμφισβητηθηκαν ποτε απο αντιπαλο ή οπαδο τους, ο Σπανουλης αμφισβητηθηκε παρα πολυ απο τους φιλαθλους της ιδιας του της ομαδας και θα ξανααμφισβητηθει στο υποθετικο σεναριο που τα θαλασσωσει με τον ΠΑΟ. Οσο να'ναι η σχεση και ο αλληλοσεβασμος μεταξυ ενος παιχτη και των φιλαθλων χτιζονται, αλλα αυτη μεταξυ Σπανουλη και γαυρων ηταν παντα ευθραστη και θεωρω οτι παραμενει ετσι. Τι να το κανω αμα σε αποθεωνουν στα πανηγυρια και δεν σε στηριζουν (αλλα σε γιουχαρουν κι απο πανω) στα ζορια; Ε Ναβαρο, ΔΔ ειχαν παντα τη στηριξη και στις κακες εμφανισεις, ο δε Σπανουλης για καποιο περιεργο λογο, οχι.

 

Τελικα, τα παιδια μου θα ηθελα να εχουν ως προτυπο τον ΔΔ ή τον Γκαλη, για τον Σπανουλη, τον Τεοντοσιτς, ή τον Σαρας, δεν μπορω να πω οτι θα ηταν απο τις πρωτες μου επιλογες.

 

Σε οτι αφορα τα βραβεια mvp , οκ συμφωνω οτι αποτελουν ενα στοιχειο, αλλα δε ξερω ποσο σημαντικο ειναι οταν ας πουμε ο τιτλος του MVP F4 παει μονο στην ομαδα που το κατεκτησε ασχετως αν ο MVP ηταν αλλος. MVP αγωνιστικης βγαζουν οποιο εχει το μεγαλυτερο PIR που ξερουμε επισης οτι ειναι αστειος δεικτης. Γενικα το MVP δεν ειναι κριτηριο για το ποιος ειναι ο τοπ στην Ευρωπη. Ειναι κριτηριο για το οτι υπηρξε εκ των κορυφαιων και οτι ειχε και διαρκεια.

 

Μονο η μαργαριτα υποστηριξε οτι ο Σπανουλης ειναι "μακραν και προφανως" ο καλυτερος της 20ετιας, επικαλουμενη οτι οποιος υποστηριζει το αναποδο δεν ειναι αντικειμενικος γιατι τον ποναει ο Σπανουλης (no comment σε αυτο το "επιχειρημα" ειδικα οταν βγαινει απο το στομα της μαργαριτας) και οτι πηρε 2 Ευρωλιγκες με οχι πολυ δυνατο ροστερ κι οτι πηγε και failαρε στο ΝΒΑ "αλλα η προσπαθεια μετραει". Οκ, δεν λεω οτι δεν του δινουν ποντους οι underdoggy Ευρωλιγκες, αλλα δεν σε βαζει αυτοματως στην κορυφη μιας λιστας απο μονο του... Σε οτι αφορα το ΝΒΑ ο ΔΔ εχει ερωτηθει κι εχει απαντησει πως ουτε προταση ειχε για ΝΒΑ, αλλα και να ειχε δεν θα πηγαινε γιατι γνωριζει οτι δεν θα μπορεσει να ανταποκριθει στις απαιτησεις του ΝΒΑ σωματικα και οχι μονο , αν αυτο αρκει ως απαντηση σε καποιους. Οπως καταλαβαινετε αυτη τη δηλωση μπορω να την χρησιμοποιησω κι εγω υπερ του ΔΔ, περι αυτογνωσιας κλπ που ειναι προτιμοτερη απο το να παιρνουν τα μυαλα σου αερα και να πηγαινεις και να φευγεις με κατεβασμενα αυτια απο το megafail. Κατι αλλο υπερ Σπανουλη δεν πηρε το ματι μου so far.

[FromDusk_TillDawn]

Ηθελα να ξερα αν ρωτουσαν ολους τους ευρωπαιους μεγαλους προπονητες ποιον θα ηθελες στην ομαδα σου στα ντουζενια τους(25-30 χρονων),ΔΔ η Σπανουλη τι θα απαντουσαν.

[FilipposMD]

Πάντως κι εγώ αν ήθελα να μιλήσω στα παιδιά μου για πρότυπο, την σκληρή δουλειά και την ατομική βελτίωση θα διάλεγα, στην οποία ομολογουμένως ο Διαμαντίδης είναι μπροστά απ'όλους. Αλλά στη συζήτηση για το ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης, δεν θα το έβαζα ως κριτήριο. Τι να πει ο Κούκοτς δηλαδή; Το παλικάρι έσπερνε στα 18 του, τι να βελτιώσει δραματικά; Άσε που το να βελτιώνεις μια χτυπητή αδυναμία σε μεγάλη ηλικία μπορεί να σημαίνει ότι δεν το είχες δουλέψει επαρκώς μικρότερος. Π.χ. ας δεχθούμε ότι ο Σπανούλης δεν ήταν clutch μέχρι κάποια ηλικία. Τα τελευταία 3-4 χρόνια είναι χωρίς αμφιβολία μέσα στους 2-3 πιο clutch παίκτες στην Ευρωλίγκα και θυμάμαι να έχει βγει και πρώτος σε ψηφοφορίες στελεχών σε ερωτήσεις για το ποιος θα ήθελε να πάρει την τελευταία επίθεση. Αυτό το ερμηνεύουμε ως βελτίωση σε έναν κρίσιμο τομέα μέσα από σκληρή δουλειά (άρα μεγάλος παίκτης) ή ως αδυναμία για ένα μεγάλο κομμάτι της καριέρας του (οπότε όχι τόσο μεγάλος παίκτης);

 

Ως προς τον χαρακτήρα, είναι πολύ υποκειμενικό, άσε που μερικοί από τους μεγαλύτερους παίκτες ήταν κωλόπαιδα. Αν ο χαρακτήρας είναι βασικό κριτήριο, ο Μποντίρογκα δε θα έπρεπε να μπαίνει ούτε στην 50άδα με τους καλύτερους σύγχρονους Ευρωπαίους. Ή ο Ντανίλοβιτς ξέρω γω. Ή π.χ. ο Ομπράντοβιτς έχει κάνει 2 φορές φυλακή γιατί λιποτάκτησε από τον στρατό και σκότωσε κάποιον με το αυτοκίνητο. Τον εμποδίζει αυτό από το να είναι ο κορυφαίος Ευρωπαίος προπονητής;

Και το τι αξιολογεί ο καθένας πολύ υποκειμενικό. Ο Διαμαντίδης, για τον (δημόσιο) χαρακτήρα του οποίου δεν μπορείς να πεις και πολλά αρνητικά, αφιέρωνε νίκες και αγκάλιαζε τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο οποίος έβριζε μάνες φίλων και πρώην συμπαικτών του, απειλούσε διαιτητές και όλα τα σχετικά. Και ο Σπανούλης έκανε δηλώσεις υποστήριξης του πολιτικού σχηματισμού του Μαρινάκη. Για τις δικές μου αρχές, αυτά είναι τρισχειρότερα από το να κουνάς αυτιά ή να φτύσεις έναν αντίπαλο, που στο κάτω κάτω είναι μέρος του παιχνιδιού.

 

Τέλος πάντων, αυτά τα ολίγα, γιατί, αν και παραμονή, εργάζομαι. Καλή διασκέδαση σε όλους και εύχομαι με λιγότερο απόλυτες απόψεις και τσακωμούς.

[YourTrueLegend]

Δεν χρησιμοποιω το καθε κριτηριο ξεχωριστα και ανεξαρτητα, αλλα τα συμψηφιζω. Συνεπως το παραδειγμα σου με τον Μποντιρογκα θα ισχυε αν λαμβανα μονο τον χαρακτηρα υποψιν, αλλα δεν λαμβανω μονο αυτο. Κι ολα αυτα οταν εχω ηδη συμπεριλαβει τον Τεοντοσιτς μεσα στους κορυφαιους...!

Ο Κουκοτς δεν ξερω γιατι χρησιμοποιειται ως αντιλογος απο τη στιγμη που η συζητηση αφορα γκαρντς.

Σε οτι αφορα το ΔΓ-ΔΔ, δεν ξερω αν ηταν απαραιτητο να αφιερωσει νικες κλπ αλλα οχι να του κοψουμε και τον αναποφευκτο εναγκαλισμο με τον προεδρο της ομαδας, καθοτι ειναι αναποφευκτος... Περα απο αναποφευκτος ομως, μιλαμε για σχεση υπαλληλου-εργοδοτη που σε μια επιτυχια συνοδευεται απο εντονα συναισθηματα. Παντως, δεν ειπα ποτε οτι καποιος απο ολους αυτους (ΔΔ, Ναβαρο, Σαρας, Τεο, Σπαν) εχει το αλαθητο. Ολοι εχουν ατυχεις και κακες στιγμες. Ο ΔΔ εχει κανει χοντραδες, απλα το low profile καταφερε και το διατηρησε και παραμενει για μενα ιδανικη περιπτωση προτυπου για ενα παιδι.

Τωρα ο Σπανουλης τι δουλεια εχει να μπλεκει με τον Μαρινακη δεν ξερω, αλλα κατι υποψιαζομαι αν συνυπολογισω οτι ηταν πρωην φανατικος οπαδος ΠΑΟ, και μετα εγινε φανατικος οπαδος ΟΣΦΠ και διαφορα αλλα. Τεσπα σε καθε περιπτωση ατυχης κινηση του ενος , ατυχης και του αλλου. Still ο ΔΔ αφηνει καλυτερη overall εικονα γυρω απο τον εαυτο του κι αυτο ειναι πολυ σημαντικο και πολυ δυσκολοτερο σε αυτο το επιπεδο και τη διαρκεια.

 

Κι εχοντας πει ολα αυτα, ξαναθυμιζω οτι δεν τους κρινω μονο απο το χαρακτηρα, απλα συμψηφιζω και αυτο!

[moure]

Χαρακτηριστικα του παίχτη όπως είναι καλό παιδί και είναι low profile τι ακριβώς μας ενδιαφέρουν για γαμπρό τον θελουμε?

Αυτό που ενδιαφέρει σχετικά με τον χαρακτήρα του είναι αν μπορεί να έχει καλές σχέσεις με τους συμπαίκτες του και το να είναι ηγετική φυσιογνωμία στα αποδυτήρια.

Η σύγκριση μεταξύ Σπανούλη και Διαμαντίδη είναι ασκοπη αφού μιλάμε για δυο τεράστιους παίχτες που θα τους ήθελαν όλοι και τους δυο στην ομάδα τους και το αποτέλεσμα κάθε συζήτησης είναι για τους παναθηναϊκούς ο καλύτερος να είναι Διαμαντίδης και για τους Ολυμπιακούς ο Σπανούλης.

[margaritagr]

Επισης στη "σύγκριση" που έχει ξεκινήσει ο ένας ειναι άσσος, ο άλλος δυάρι και ο τρίτος κόμπο Γκαρντ.

Τέλος συμφωνώ με το φίλο απο πανω , και λέω οτι απλά θα πρέπε να μαστε περήφανοι που το ελληνικό μπασκετ έβγαλε δυο τέτοιους παίχτες που έμειναν να κοσμούν με τη παρουσία τους τα ελληνικά γήπεδα.

 

Καλή χρονια

[YourTrueLegend]

Ολη η συζητηση αρχισε απο μια φραση μου που ειπα οτι οι 2 τοπ γκαρντ της τελευταιας 20ετιας overall ειναι για μενα ΔΔ και Ναβαρο , και εσπευσες να πεις οτι ο Σπανουλης ειναι μακραν ο καλυτερος ολων.
Τωρα 2-3 σελιδες μετα, μας λες οτι παιζουν διαφορετικες θεσεις σε μια συγκριση που αρχισες μονη σου. Αστεια πραγματα και παλι.

Σε οτι αφορα τον moure, για να ειμαι ειλικρινης πολυ αργησε το τσιτατο "για γαμπρο τον θελουμε", συνηθως σκαει πολυ νωριτερα σε σχετικες συζητησεις, αλλα καλλιο αργα παρα ποτε.
Οταν μιλαμε λοιπον για αυτο το επιπεδο, οταν μιλαμε για προτυπα, οταν μιλαμε για κορυφαιους των κορυφαιων, μετραμε ολες τις παραμετρους , συνυπολογιζεται το καθε τι κι οχι μονο ποιος βαζει παραπανω τριποντα και ποιος ποσταρει καλυτερα παροτι γκαρντ. Η μαλλον αυτο κανω εγω και πιστεψε με, δεν θελω για γαμπρο κανεναν τους

 

Αλλα νταξει ο καθενας με τα κριτηρια του. Η μαργαριτα ας πουμε εχει κριτηριο υπερ του Σπανουλη το οτι πηγε ΝΒΑ και failαρε και γυρισε οπως-οπως , επειδη η προσπαθεια μετραει αρα επειδη ο ΔΔ δεν πηγε, σημαινει οτι δεν προσπαθησε, κι οτι δεν εχει θαρρος κι οτι ειναι λιγος. Ασχετως που μονος του ειχε δηλωσει πως ουτε προταση ειχε, αλλα και να ειχε δεν θα πηγαινε γιατι ξερει πως οι δυνατοτητες του (κυριως εθεσε θεμα ποδιων και αλματος) δεν ειναι αρκετες για το ΝΒΑ...

Εγω παλι, θεωρω πιο σημαντικα απο το παραπανω, τα στοιχεια που αφορουν στην προσωπικοτητα ενος κορυφαιου αθλητη.

Εσυ απο την πλευρα σου οταν μιλαμε για παιχτες, δεν θες κανεναν για γαμπρο αρα μετρας μονο οτι βλεπεις στο παρκε, so ο καθενας με τα κριτηρια του ή πιο σωστα αυτοι που βγαζουν καποια κριτηρια απο τη μεση, κρατουν αυτα που τους συμφερει για να οδηγηθουν στο συμπερασμα που επιθυμουν, και αυτοι που δεν χρειαζεται να το κανουν, τα συνυπολογιζουν ολα μαζι και οδηγουνται στο προφανες.

[~mxls~]

...

 

Ο Σπανούλης στην ουσία μπορεί απλά να τρέξει ανάμεσα στους πρώτους στην κατηγορία "πρωτοβιολιτζήδες", που περιλαμβάνει (πέρα από τους προαναφερθέντες) και Σάρας και Τεόντοσιτς και Παπαλουκά και λοιπούς άλλους.

Ρε συ.

[xgol]

Δε γίνεται να βγάλεις αντικειμενικά κάποιον καλύτερο, γιατί δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος. Υπάρχουν παίκτες με διαφορετικούς ρόλους που οδηγούν το σύνολο. Απόδειξη, οτι ΔΔ/Σπανούλης/Σάρας παίζαν μαζί στην ίδια ομάδα, και οι 2 πρώτοι και στην ίδια 5άδα. Ποιός θα αρνηθεί πως αν μπορούσε να διαλέξει για την ομάδα του κάποιον να τρέξει το π&r και να πάρει την τελευταία επίθεση δε θα ταν ο Σπανούλης, ποιός δε θα διάλεγε τον ΔΔ σαν glue guy στην περιφέρεια λόγω του πολυεπιπεδου παιχνιδιού του ή ακροβολισμένο να παρει το τελευταίο 3ποντο? 

 

Τωρα εγώ είμαι γαύρος και έχοντας την ομάδα μου στη μπασκετική ανυπαρξία απο το 1997 (άντε με εξαίρεση τον τελικό του 2010) και έχοντας δεί να αποτυγχάνουν τεράστια ονόματα (βούισιτς, παπαλουκας, τεοντοσιτς, μασιγιαουσκας, τσιλντρες, κλειζα) είναι λογικό να στέκομαι προσοχή στον άνθρωπο που με το μικρότερο μπάτζετ και με ονόματα λιγ΄τερο γνωστά ακόμη και απο αυτά που απαρτίζονταν το ρόστερ μας μερικές δεκαετίες πίσω (αγαδάκος γιουρενς γκόρενς μαρκι πέρι ) κατάφερε να πάρει b2b ευρωλίγκες και πρωτάθλημα. Είναι μια εμπειρία που κανείς αλλος φιλαθλος πλην αυτων του ΟΣΦΠ δεν έχει ζήσει.

 

Σέβομαι οπαδούς του Παο που σου λένε πως δε γίνεται να μπαίνουν σε συζήτηση ο ΔΔ με κανέναν άλλον. Προφανώς έχουν άλλα βιώματα και άλλες εμπειρίες που εγώ δεν έχω, γιατί δεν είδα π.χ. έναν παίκτη να ανδρώνεται στην ομάδα μου και να καταφέρνει να την έχει σε τοπ τροχιά τόσα χρόνια. Δε μπορώ και δε θελω να την απορρίψω, όπως και κανείς δε μπορεί να απορρίψει την γνώμη μας για τον Σπαν.

 

:Αυτό που γενικά στη ζωή μου δεν αντέχω είναι τους "αντικειμενικούς" και τους "εξω απο το χορό" που έχουν όμως άποψη για όλα. Γιατί και την άποψη τους τρως στη μάπα, και δεν αναλαμβάνουν και καμία ευθύνη που απορρέει απο αυτή. Αλλά αυτό μάλλον είναι προσωπικό μου βίτσιο..

 

Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να αντιπαθείς ή να συμπαθείς έναν παίκτη, αλλά αντικειμενικά καλύτερος δεν υπάρχει.

 

Χρόνια Πολλά

[Zerg13]

Ο ΔΔ επαιξε μαζι με το Σπανουλη και ολα τα χρονια ηταν στη σκια του ΔΔ. Γιαυτο και τον ζηλευε και μια ζωη.

Αυτα τα μονιμα κατσουφιασμενα μουτρα του Σπανουλη και οι μορφασμοι που κανει οταν αδικειται, ειναι αποκρουστικοι. Και το αναφερω για τι μεγαλειο ή μιζερια εχει μεσα του ο καθε παιχτης. Κανει και θεατρο.

Για ενα διαστημα κοντεψε να πεσει και σε καταθλιψη οταν σαν παιχτης του γαβρου, εβαζε μηδεν ποντους στα play off και τον βριζαν οι Παναθηναϊκοι στο ΟΑΚΑ και οι γαβροι στο ΣΕΦ. Καλη χρονια σε ολους.

[washcloud]

Ρε συ.

 

...ε τί εγώ.

Τον έβαλα μαζί με Σάρας, Τεό, και...Τεοδόση. Νοτ ηνάφ;

Γιατί όμως τον έβαλα εκεί; Διότι ο Yeah-sick/and/vicious ήταν αμυντικά νούλα. Υπέροχος δημιουργός, μαγευτικός σκόρερ, φανταστρουμφικός χάντλερ,,,,,,,,,αλλά φαρ φρομ να λυώνει αμυντικά σορτσάκια.

Ο Τεοδόσης, μια από τα ίδια (και "χειρότερα"...).

Ο Λουμίδης πάλι, ήταν ναι μεν πολύ αποδοτικός στα ντουζένια του - αλλά υπήρξε πολύ λίγος και πριν, και μετά από αυτά. Και ασταθής. Ωλινώλ, θα τον έλεγα φλορ-κέρνελ, κι όχι φλορ-τζένεραλ.

 

Στους πρώτους (που είναι λίγοι κι όλας) απ' τους "2ους" της δεκαετίας λοιπόν. Κι αυτό, γιατί όπως είπα, έχει υπάρξει λαθομηχανή. Νοτ φέαρ ηνάφ;

 

 

 

Ο ΔΔ επαιξε μαζι με το Σπανουλη και ολα τα χρονια ηταν στη σκια του ΔΔ. Γιαυτο και τον ζηλευε και μια ζωη.

Αυτα τα μονιμα κατσουφιασμενα μουτρα του Σπανουλη και οι μορφασμοι που κανει οταν αδικειται, ειναι αποκρουστικοι. Και το αναφερω για τι μεγαλειο ή μιζερια εχει μεσα του ο καθε παιχτης. Κανει και θεατρο.

Για ενα διαστημα κοντεψε να πεσει και σε καταθλιψη οταν σαν παιχτης του γαβρου, εβαζε μηδεν ποντους στα play off και τον βριζαν οι Παναθηναϊκοι στο ΟΑΚΑ και οι γαβροι στο ΣΕΦ. Καλη χρονια σε ολους.

 

...απαράδεκτο ποστ. Σε καμμιά "σκιά" δεν ήταν πίσω. Το '09 στο Βερολίνο πχ, αυτός που μπορείς να πεις ήταν πίσω από τον άλλο, ήταν ο Μήτσος, πίσω από Σπανούλη. Και δεν νομίζω να έδωσε ποτέ δικαίωμα να μιλήσει κανείς για ζήλια του. Το ότι αποφάσισε να πάει αλλού, είναι άλλο καπέλο.

Μονίμως κατσουφιασμένα μούτρα/μορφασμοί υπάρχουν μόνο στη φαντασία όσων βλέπουν..."με πόνο" τον Σπανούλη ("επειδή άφησε την ομάδα τους κλπκλπ"). Ούτε και "θεατρίνος" είναι. Το να πέφτει μετά τα φάουλ, δεν είναι ακριβώς θέατρο. "Υπερβολικό" ως εικόνα, αλλά δεν τραβάει τίποτε απ' τα μαλλιά.

"Κατάθλιψη"-"γάβρος"-"μηδέν πόντους" : ΑΥΤΑ είναι "μαλλιοτράβηγμα"...

 

Ο Σπανούλης μπορεί να έχει υπάρξει λαθομηχανή κι αυτό να τον κάνει να είναι ένα κλικ πιο κάτω από άλλους, αλλά ταυτόχρονα έχει υπάρξει και κύριος (και θεωρώ γελοίο το να κατακριθεί ως το αντίθετο για τα "αυτάκια" που έκανε, είτε στους οπαδούς του ΠΑΟ, είτε σε αυτούς του ΟΣΦΠ, όντας παίκτης του ΟΣΦΠ και στις 2 περιπτώσεις) εντός παρκέ - ακόμη και στη φάση με τον Ρούλη (ο οποίος θέλει κρέμασμα γενικώς btw). Όσο κύριος ήταν και ο Μήτσος (κι ας έφτυσε τον Θεοδόση - διότι του άξιζε το φτύσιμο για αυτά που τότε έκαμνε).

Μην τα μπερδεύουμε τα πράγματα.

[Stavrakas13]

Κανένα ποστ δεν είναι απαράδεκτο αν ακολουθείται από γιορτινές ευχές.