Ο Ασημένιος Δρόμος: Let's Play Total War: Warhammer

[Snoob]

Ξεκίνησα κι εγώ, κλασικά με τους Dwarves, έβαλα και το introductory κομμάτι, να βρω λίγο τα πατήματά μου.

 

Έχω την αίσθηση -στο δίωρο που έχω συμπληρώσει, σίγουρα συμπεράσματα προφανώς δεν βγαίνουν- ότι είναι λιγότερο σύνθετο από ό,τι το Attila. 

 

Ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση -ίσως επειδή είχα καιρό να παίξω κάποιο παιχνίδι της σειράς- είναι πόσο δύσκολα καταστρέφεται ολοσχερώς ένας στρατός: μου έβγαλε αποστολή να διώξω το στρατό των orcs από τα εδάφη μου. Μάχη, νίκη (φοβάμαι πως θα μου στοιχίσει το ότι δεν έχω, στην αρχή τουλάχιστον, μια γρήγορη μονάδα να καταδιώκω αντιπάλους ενώ τρέπονται σε φυγή) και οι επιζώντες συγκεντρώνονται δίπλα σε έναν οικισμό. Ο οικισμός είναι ο δεύτερος στόχος -grudge- που μου δίνει το campaign, τον φρουρούν μερικά goblins και λίγα orcs, επίθεση, νίκη, η μεν φρουρά διαλύεται τελείως (αφού κατέλαβα την πόλη) αλλά οι επιζώντες του στρατού (καμιά 20αριά goblin archers) έχουν μείνει λίγο παρακάτω από τον οικισμό: από ένα στρατό 450-500, έμειναν αυτοί και δεν σκορπίζουν; Αφύσικο μου φαίνεται: στρατηγό δεν έχουν πλέον (τραυματίστηκε στην πρώτη μάχη και σκοτώθηκε στη δεύτερη) και είναι ελάχιστοι.

 

Τέλος πάντων, τώρα μου ζητάει να καταλάβω/καταστρέψω τρεις οικισμούς και να προλάβω τη μετακίνηση κάτι στρατευμάτων προς το βορρά, καθώς πηγαίνουν να ενισχύσουν έναν πολέμαρχο εκεί (υπάρχει τοιχισμένος οικισμός από ό,τι βλέπω). Δεν ξέρω πόσο πρέπει να βιαστώ, καλά τις πήγα τις μάχες σχετικά, αλλά όσο να 'ναι έχω απώλειες, οπότε από τη μία σκέφτομαι να μείνω λίγο στον οικισμό που κατέλαβα για να ανασυνταχτώ, από την άλλη μήπως μου ξεφύγουν οι ενισχύσεις των orcs;

 

Έχω και κάτι φυλές Dwarves στο νότο και τα δυτικά, από πολύ φιλικές έως ουδέτερες αλλά με τάσεις βελτίωσης, κάποια στιγμή θα πρέπει να δω τι γίνεται και εκεί.

 

Γούστο έχει το παιχνίδι, αν και η ΑΙ των orcs (στο hard, δεν ξέρω πόσο σημασία έχει αυτό) έχει μια έφεση στο γιουρούσι, πράγμα που από τη μία είναι λογικό ως προς το χαρακτήρα της φυλής, από την άλλη όμως αν είναι να βάζουν μπροστά τους τοξότες τους, θα έπρεπε να τσεκάρουν τουλάχιστον πως δεν χάνουν σε range από τους δικούς μου. Αντίλογος σε αυτό ότι μου έδωσε από την αρχή μια μονάδα με καταπέλτες, τεράστιο range, οπότε αν δεν ορμούσαν θα τους ρήμαζαν άσχημα οι δικοί μου. 

[GhostRiderLSOV]

Orcs live for da WAAAGH! We ain't afraid of no stunties! We dun care if dey fire furtha dan us! Everywun fights!

 

(εμ, τακτικές Orcs)

[Snoob]

Αν είναι τακτικές Orcs θα είναι έξοχα, να έχει δηλαδή η κάθε φυλή ένα συγκεκριμένο χαρακτήρα, απλά επειδή η πικρή εμπειρία από όλη τη σειρά λέει πως η CA μια έφεση στο γιουρούσι την έχει, ανεξαρτήτως του αν η ιστορία/μυθολογία υποστηρίζει κάτι τέτοιο, είμαι επιφυλακτικός.

 

Στο μεταξύ, στη μικρή ιστορία των Dwarves, o Thorgrim Grudgebearer κατόρθωσε εύκολα να ανακτήσει και τις τρεις περιοχές της επαρχίας Silver Road, οπότε ο δρόμος είναι πλέον ανοιχτός προς το βορρά, όπου τα Orcs επιχειρούν να συγκεντρώσουν στρατό -κι εκεί που με στέλνει η επόμενη αποστολή μου.

 

Ανοιχτός; Όχι ακριβώς. Η φυλή των Orcs από την οποία απέσπασα δύο οικισμούς έστειλε ένα Goblin μάγο να χτίσει στρατό με τα υπολείμματα του αρχικού στρατού που εκδίωξα από τα εδάφη της πρωτεύουσάς μου. Τα καλικαντζαράκια δεν έχουν καμία ελπίδα, ό,τι κι αν προλάβει να στρατολογήσει ο κατσικοκλέφτης που έστειλαν τα Orcs, αλλά θα χρειαστεί να ασχοληθώ ξανά μαζί τους, καθυστερώντας την κίνησή μου προς το βορρά. Στρατηγικά, είναι εντελώς λάθος κίνηση (κι άλλο ανησυχητικό σημάδι, σε επίπεδο ΑΙ), να χαραμίζεις τόσα resources για να στείλεις ήρωα μόνο του μπροστά στο βασικό στρατό του αντιπάλου, δηλαδή στην ουσία να του χαρίσεις μια εύκολη νίκη και εμπειρία, με μόνο -θεωρητικό- κέρδος να τον καθυστερήσεις ένα γύρο ακόμη, αλλά αφού έτσι έκρινε η ΑΙ, έτσι θα πορευτούμε.

 

Παράλληλα προσπαθώ να παίζω σύμφωνα με το πλαίσιο του κάθε κεφαλαίου, να πιάνω δηλαδή τα objectives (κυρίως και δευτερεύοντα) αλλά μου φαίνεται δύσκολο (ή κάτι δεν έχω καταλάβει σωστά): έχω, λ.χ. objective να φτιάξω την οικονομία μου, ώστε να έχω 2.500 νομίσματα έσοδα καθαρά το γύρο (είμαι στο 1.500 και φτιάχνω ένα ορυχείο, αλλά θέλει κι άλλο). Αυτό θα αργήσει, προφανώς. Το objective θα περάσει στο επόμενο κεφάλαιο, αν ολοκληρώσω το βασικό στόχο αυτού του κεφαλαίου; Το ίδιο και η στρατολόγηση ενός Thane, αφού πρέπει να περάσουν αρκετοί γύροι για να ανεβάσω πληθυσμό, να αναβαθμίσω την πρωτεύουσά μου (μόνο σε μεγάλους οικισμούς μπορεί να φτιαχτεί το ανάλογο κτίριο). Υποθέτω -και ελπίζω- πως ναι.

 

Στα θετικά, στο διπλωματικό επίπεδο, ότι οι σχέσεις μου με δύο φυλές Dwarves που έχω για γείτονες βελτιώνονται και τα βορειοδυτικά μου σύνορα δείχνουν ασφαλή. Επίσης, δυο φυλές Orcs κατάφεραν να κηρύξουν πόλεμο μεταξύ τους. Άσε τα πρασινομούρικα γομάρια να σφάζονται μεταξύ τους, όσο εγώ καταδιώκω το σόι τους στα βορειοανατολικά.

 

Υ.Γ. Πρέπει οπωσδήποτε να φτιάξω εκείνα τα ελικόπτερα, οι Dwarves είναι μεν πανίσχυροι αμυντικά, αλλά δεν μπορούν να καταδιώξουν ούτε σαλιγκάρι με αρθρίτιδα. 

[Snoob]

Ενδιαφέροντα πράγματα συμβαίνουν στο παιχνίδι: εκείνος ο κατσικοκλέφτης, ο μάγος Goblin που έστειλαν οι Orcs να συμμαζέψει τα ρημάδια του άλλοτε ισχυρού στρατού τους, και τον είχα σίγουρο για μια εύκολη νίκη, τρύπωσε υπόγεια, χώθηκε σε κάποιο λαγούμι ο καλικάντζαρος και απομακρύνθηκε, για την ακρίβεια τράβηξε κι αυτός βόρεια, προς το σημείο όπου με στέλνει το παιχνίδι για μάχη. Να, λοιπόν, που η AI εδώ μου ξεγλίστρησε ωραιότατα, ενώ εγώ νόμιζα ότι είχε διαπράξει κοτσάνα ολκής. Πρέπει κάποια στιγμή να ασχοληθώ λίγο με αυτό το υπόγειο ταξίδι, ο κατσικοκλέφτης διένυσε τεράστια (αναλογικά) απόσταση, μήπως έτσι θα μπορούσα να κινούμαι γρηγορότερα κι εγώ;

 

Στο μεταξύ, ο βασιλιάς μου (που κινείται με ρυθμούς χελώνας και θέλει άλλους δύο γύρους για να φτάσει το σημείο όπου οι κατάσκοποί του τον ειδοποίησαν ότι συγκεντρώνονται τα orcs) ετοιμαζόταν να ανηφορίσει προς τo βορρά, όταν λαμβάνει μήνυμα από την πρωτεύουσα ότι οι ντόπιοι ευγενείς γκρινιάζουν και απειλούνται ταραχές. Αμέσως μου πετάει grudge να φτιάξω το public order (είναι -60, το θέλει στο +10) κι εγώ χαίρομαι προς στιγμή γιατί στον επόμενο γύρο ολοκληρώνω μια τεχνολογία που βελτιώνει το public order, συν του ότι, έχοντας πλέον τον έλεγχο ολόκληρης της επαρχίας, μπορώ να εκδώσω διάταγμα το οποίο, επίσης από τον επόμενο γύρο, θα βελτιώσει και άλλο την τάξη (ήθελα να βελτιώσω την οικονομία, μπας και έπιανα εκείνο το δευτερεύοντα στόχο για το εισόδημα των 2.500 ανά γύρο, αλλά προφανώς αυτό πάει, πέταξε).

 

Κι εκεί που λέω, εντάξει, το ελέγχω, άλλος στρατός των orcs (Bloody Spearz ονομάζεται η φυλή) ανηφορίζει από τα νοτιοανατολικά (εκεί που πάλι νόμιζα πως ήμουν καλυμμένος) και αρχίζει να λεηλατεί τη βασική μου περιοχή, της πρωτεύουσας. Νέο χτύπημα στο public order, και νέο χτύπημα στο στόχο μου να πιάσω τα 2.500 ανά γύρο καθαρό εισόδημα, αφού πρέπει να πληρώσω για νέο άρχοντα (δεύτερο στρατό) και μονάδες, ώστε να πολεμήσουν τα goblin που μου ρημάζουν την επαρχία. Περισσότερο upkeep ανά γύρο, λιγότερα έσοδα.

 

Βρίσκομαι λοιπόν αντιμέτωπος με δύο μέτωπα, ένα εσωτερικό και ένα εξωτερικό, και δύο grudges (τακτοποιώντας το ένα πιάνω όμως και έναν από τους δευτερεύοντες στόχους του campaign -ή του κεφαλαίου, δεν είμαι σίγουρος). Το public order θα συνεχίσει να επιδεινώνεται για τουλάχιστον ένα γύρο ακόμη, μιας και τόσο θα χρειαστώ να φτιάξω έναν αρκετά γερό στρατό (αν και ψήνομαι να βγω από τον επόμενο, με λιγότερες μονάδες, γιατί τα goblin δεν πιάνουν χαρτωσιά απέναντι στους dwarves, από την άλλη όμως ξέρω μόνο δύο από τις μονάδες αυτού του στρατού, κι αν τυχόν έχει και τίποτε orcs εκεί μέσα το πράγμα θα ζορίσει άσχημα).

 

Και κάπως έτσι, εκεί που νόμιζα πως με περιμένει μια ήσυχη πορεία-μονόδρομος προς το βορρά για 2-3 γύρους ακόμη, μου βγήκαν έξοδα, εσωτερικά προβλήματα, δεύτερο μέτωπο, νέες καθυστερήσεις.

 

Στα θετικά, σε 7 γύρους θα έχω αρκετό κόσμο ώστε να ανεβάσω επίπεδο την πρωτεύουσά μου (3) ώστε να χτίσω ένα mustering hall, που μου δίνει πρόσβαση σε μια κατηγορία ήρωα και μια μονάδα πολύ δυνατή (για early game, τουλάχιστον) και μαζί κλείνω δύο δευτερεύοντες στόχους, με ό,τι μπόνους προσφέρει αυτό.

 

Με εκπλήσσει ευχάριστα μέχρι στιγμής το παιχνίδι.

[Snoob]

Τελικά, αποφάσισα να κινηθώ άμεσα με το νέο μου στρατό και να μην ξοδέψω δεύτερο γύρο σε στρατολόγηση (οπότε θα είχα 100% σίγουρη τη νίκη) και αποδείχτηκε πως μάλλον καλά έκανα:

 

Ο στρατός των goblins που λεηλατούσε την επαρχία μου κινήθηκε ανατολικότερα, οπότε αν τους έδινα περιθώριο έναν ακόμη γύρο πολύ πιθανό να μου είχαν ξεφύγει ή, το λιγότερο, να μου χαλούσαν και άλλο το public order. 

 

Οπότε, τους επιτέθηκα κοντά στην πρωτεύουσα και, χάρη στο γερό ηθικό και την άμυνα σε ύψωμα των dwarves (συν το malus στο ηθικό που προκαλεί στον αντίπαλο ο άρχοντας τον οποίο στρατολόγησα) κατάφερα να νικήσω (close victory) και μάλιστα ο άρχοντάς μου σκότωσε στη μάχη το μάγο goblin.

 

Πρόβλημα παραμένει αυτό που περιέγραψα από την αρχή, δηλαδή ότι δεν έχω γρήγορες μονάδες να καταδιώκω τον εχθρό, με αποτέλεσμα να μου ξεφεύγουν κάμποσοι, και κυρίως τοξότες. Εδώ, ειδικά, ο μάγος είχε τοξότες goblin πάνω σε λύκους (ταχύτατοι, αλλά ηθικό για τα μπάζα) οι οποίοι κατάφεραν να γλιτώσουν. Όχι πολλοί, αλλά μαζί με κάτι πεζούς τοξότες ξέφυγαν, και είχαμε επανάληψη της κατάστασης με τις πρώτες μάχες: γλίτωναν κάποιοι και μετακινούνταν λίγο παρακάτω.

 

Αυτή τη φορά, για να μη ρισκάρω την εμφάνιση νέου ήρωα που θα τους έσωζε, με το που κέρδισε επίπεδο ο άρχοντάς μου, του έδωσα το μπόνους στην κίνηση στο χάρτη, οπότε κυνήγησα τους επιζώντες και, τελικά, στην τρίτη διαδοχική μάχη στον ίδιο γύρο, οι 10 επιζώντες σκόρπισαν, κι έτσι ξεμπέρδεψα οριστικά με την επιδρομή.

 

Στα πολύ θετικά, ότι ο άρχοντάς μου κέρδισε ένα μαγικό κράνος, ένα καταπότι και έναν ακόλουθο, έναν παραμυθά ας πούμε, ο οποίος βελτιώνει το public order και περιορίζει τη διαφθορά από τις δυνάμεις του χάους και τους απέθαντους. Έτσι, πλέον η δημόσια τάξη παρουσιάζει μια μικρή βελτίωση, +2 ανά γύρο (με αυτό το ρυθμό θα χρειαστώ σχεδόν 40 γύρους για να τακτοποιήσω το grudge που μου πέταξε στον προηγούμενο γύρο, άρα προφανώς θα χρειαστεί να βρω κτίρια και τεχνολογίες που βελτιώνουν και άλλο την τάξη).

 

Πέντε γύροι ακόμη για να ανεβάσω επίπεδο στην πρωτεύουσά μου, και να βάλω μπροστά για δύο secondary objectives και ανώτερες μονάδες.

 

Στον επόμενο γύρο, ο βασιλιάς μου φτάνει στο σημείο της αποστολής. Προβλέπεται γερή μάχη εκεί, ίσως θα έπρεπε να στρατολογήσω μερικές νέες μονάδες, αλλά έτσι θα ανεβούν ακόμη περισσότερο τα έξοδά μου και θα απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο ο στόχος για 2.500 νομίσματα καθαρά έσοδα ανά γύρο.

 

Όχι, κύριοι, δεν είναι τσιγγούνης ο βασιλιάς μου. Οικονόμος είναι. Βεβαίως.

[GjokerR]

Snoob εχεις σκεφτεί να τα κάνεις ενα blog ολα αυτά ? Γιατι σου βγαίνει καλή η αφήγηση, εσένα και του zeppou 

[Snoob]

Το σκέφτηκα κάποια στιγμή, αλλά δεν το παίρνω εύκολα απόφαση. Ίσως να γράψω κάτι για Sigmar, στην πορεία, που θα είμαι και πιο σίγουρος για τα όσα κάνω (αν και έχω την υποψία πως το γούστο που βγάζουν οι εκπλήξεις -και η ασχετοσύνη του παίκτη- στην πρώτη επαφή με ένα παιχνίδι δεν συγκρίνονται με ό,τι έρθει στη συνέχεια. Το έχω πάντως στα υπόψη μου).

 

Στο μεταξύ, φτάνουμε στο πρώτο quest του παιχνιδιού (και μάλλον στο τέλος του tutorial/introductory κομματιού): Ambush at the Thundering Falls.

 

O Thorgrim Grudgebearer έχει φτάσει στα βόρεια σύνορα της επαρχίας του Silver Road και πρέπει να πάρει μια απόφαση: να σεβαστεί το όμορφο οικοσύστημα που έχουν στήσει τα καβούρια στις τσέπες του ή να στρατολογήσει μερικές επιπλέον μονάδες, για τη μάχη που ξέρει ότι τον περιμένει εκεί, συν την επερχόμενη εισβολή στα εναπομείναντα εδάφη των Bloody Spearz και την πρώτη αναμέτρηση με τοιχισμένο οικισμό.

 

Τελικά, οι αναφορές από τους ιχνηλάτες του (λέγε με και quest tab που εμφανίζει τις εχθρικές δυνάμεις...) τον πείθει πως παραείναι μεγάλο ρίσκο να προχωρήσει χωρίς ενισχύσεις: τον περιμένει στρατός από goblin, με wolf riders, τοξότες, καταπέλτες και τρεις κολαούζους του βασικού κατσικοκλέφτη έτοιμους να ενισχύσουν το σαμάνο καλικάντζαρο, και μάλιστα ο ένας κολαούζος έχει φέρει trolls (monstrous infantry).

 

Έτσι, δίνει εντολή να στρατολογηθούν δύο μονάδες πελεκοφόρων και μία πολεμιστών οπλισμένων με βαλίστρες. Ό,τι είναι να χτιστεί στην επαρχία χτίζεται, ο δεύτερος στρατός ανασυντάσσεται μετά την ήττα των επιδρομέων (βλ. προηγούμενο μήνυμα), οπότε περνάμε στον επόμενο γύρο και...

 

... οι πρασινομούρηδες του νότου απορρόφησαν μια μικρή φυλή και επέκτειναν αναίμακτα και ανέξοδα τα εδάφη τους. Τα πράγμα είναι πολύ καλύτερα όταν τα πράσινα γομάρια σφάζονται μεταξύ τους, αλλά για την ώρα δεν απειλούν άμεσα την επαρχία του Grudgebearer. Οπότε, πάμε στους καταρράκτες.

 

Τα quests, όπως αποδεικνύεται, είναι scripted events, καθώς η ενέδρα στους καταρράκτες μας δίνει την πρώτη ευκαιρία να δώσουμε υπόγεια μάχη (και να βλαστημήσουμε την απόφασή μας να μην επενδύσουμε στις ενισχυμένες ηγετικές ικανότητες σε υπόγειες μάχες όταν ανεβάζαμε επίπεδα το βασιλιά...) Το συγκεκριμένο έχει ενδιαφέρον γιατί, έμμεσα, επιβεβαιώνει αυτό που είχα παρατηρήσει όταν μου τη σκαπούλαρε έτερος κατσικοκλέφτης καλικάντζαρος (βλ. προτελευταίο μήνυμα), δηλαδή ότι υπόγεια οι στρατοί κινούνται ταχύτερα. Εδώ σκέφτομαι πως θα μπορούσε άνετα το tutorial να τα είχε εντάξει αυτά στην ιστορία, μέσα από τις οδηγίες που δίνει ο σύμβουλος, αλλά μικρό το κακό.

 

Εντωμεταξύ, έχουμε και σύμμαχο, τις δυνάμεις μιας ανεξάρτητης φατρίας dwarves (που, από ό,τι φαίνεται, βρίσκονται βορειότερα) και μας ενισχύουν με έναν ήρωα και τρία ιπτάμενα warmachines. Η ενέδρα εξελίσσεται καλά για τις δυνάμεις του Grudgebearer, καθώς η CA κατορθώνει μέσα σε ένα scripted event να εμφανίσει αν όχι όλες, τουλάχιστον πολλές από τις αδυναμίες της ΑΙ.

 

Eν συντομία, ο σύμμαχος είναι εξαιρετικά επικίνδυνος: βομβαρδίζει με τα ελικοπτεράκια του όπου να' ναι και κατορθώνει να σακατέψει άσχημα με τις βόμβες που αμολάει μια μονάδα δικών μου πολεμιστών, δίνοντάς μου την ευκαιρία να δω για πρώτη φορά dwarves να τρέπονται σε φυγή (πρέπει να έβαλε και το χεράκι του ο κατσικοκλέφτης σαμάνος, αλλά την κυρίως ζημία την έκαναν βεβαιωμένα οι βόμβες του συμμάχου). 

 

Το δεύτερο πρόβλημα είναι ότι η ΑΙ δεν έχει ιδέα πώς να συγχρονίσει τις ενισχύσεις που λαμβάνει με την άφιξη του κυρίως στρατού της. Τους πρώτους (λογχοφόρους και τοξότες καλικάντζαρους) τους τσάκισα πανεύκολα, με ελάχιστες απώλειες (νομίζω 1 ή 2 dwarves) ενώ τις δεύτερες ενισχύσεις χρειάστηκα περισσότερο χρόνο, κυρίως γιατί οι wolf riders είναι πραγματικά ταχύτατοι και -με σωστή χρήση- μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα στους dwarves. Εντωμεταξύ, οι κυρίως δυνάμεις του κατσικοκλέφτη επιτέθηκαν, οπότε για μερικά λεπτά τα πράγματα ήταν φορτισμένα, αλλά ουσιαστικά το απελπιστικά χαμηλό ηθικό των goblins δεν αφήνει κανένα περιθώριο επικράτησης με τόσο άθλιες τακτικές, σπάζοντας τις δυνάμεις, αφήνοντας τον αρχηγό-μάγο αφρούρητο, κτλ.

 

Μέχρι να εμφανιστούν τα τρολ στα νώτα των δικών μου, ήταν πολύ αργά για να κάνουν οτιδήποτε: σχεδόν όλες οι μονάδες του σαμάνου είχαν τραπεί ήδη σε φυγή, και τα τρολ τους ακολούθησαν λίγο μετά. Ήταν, τελικά, μια εύκολη επικράτηση, με τη μεγαλύτερη ζημιά να μου την κάνει ο σύμμαχός μου. Κι αυτό κάτι μας λέει, αναπόφευκτα.

 

Τώρα, ο βασιλιάς μου βρίσκεται μπροστά σε νέες αποφάσεις: η ενέδρα ήταν λίγο πιο κάτω από τα σύνορα της επαρχίας Silver Road, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να ανασυντάξει τις μονάδες του σε εχθρικό έδαφος (και έχει δύο σοβαρά χτυπημένες, λίγο πάνω και κάτω από το 50% απώλειες) οπότε ή ρισκάρει και συνεχίζει ή υποχωρεί νοτιότερα, ανασυντάσσεται για ένα-δύο γύρους και συνεχίζει.

 

Εντωμεταξύ, ως ανταμοιβή για το θρίαμβο στην ενέδρα έχουμε ένα νέο μαγικό κράνος, έναν ήρωα στην πρωτεύουσα και έναν ακόλουθο για το βασιλιά, ο οποίος φροντίζει να του θυμίζει πόσα καβούρια γινάτια κουβαλάει, ενισχύοντας έτσι την επιρροή που ασκεί στις μονάδες του στρατού του. 

 

Κι ενώ ο βασιλιάς θα χρειαστεί να περιμένει 1, τουλάχιστον, αν όχι 2 γύρους, προτού επιτεθεί βορειότερα, μια φυλή dwarves από τα βορειοδυτικά (χλιαρές αλλά όχι κακές σχέσεις με τους δικούς μου) πολιορκούν ήδη τους Bloody Spearz δυτικά του τοιχισμένου οικισμού που έχω βάλει στο μάτι. Οπότε, δεν μπορώ να καθυστερήσω πολύ, γιατί αν είναι να βάλει στο χέρι κάποιος εκείνο το λαχταριστό φιλέτο που διαθέτει και ορυχείο χρυσού, εκτός των άλλων, αυτός σίγουρα δεν πρέπει να είναι ο ψωριάρης γείτονάς μου.

 

Θα δείξει στην πορεία.

[stratigos24]

Πάντως το παιχνίδι έπιασε τόπο στον snoob και αυτό είναι ευχάριστο... πολλά από τα παιχνίδια που έχουμε κερδίσει όλοι μας κατα καιρούς, μπορεί να μην τα έχουμε αγγίξει καν και να τα έχουμε ''στερήσει'' από κάποιον που θα τα έπαιζε.

Επεξ/σία 18 Σεπτεμβρίου 2016 από stratigos24

[Snoob]

Ένας συνδυασμός ανεπαρκούς tutorial, δικής μου απειρίας καθώς και του γεγονότος ότι είμαι περιτρυγιρισμένος, πρακτικά, από εχθρούς, δημιουργεί ενδιαφέρουσες καταστάσεις.

 

Για κάποιο ανεξήγητο λόγο το tutorial δεν σε βάζει να δοκιμάσεις στην πράξη 1-2 stances που μπορεί να πάρει ο στρατός. Έμμεσα (για όποιον δώσει βάση στα όσα λέει ο βασιλιάς στo scripted quest που περιγράφω στο προηγούμενο μήνυμα) σου λέει πως, αν κινείσαι υπόγεια, προχωράς ταχύτερα -με μειονέκτημα, πως οι μάχες είναι μέχρι θανάτου και ο ηττημένος καταστρέφεται ολοσχερώς, συν του ότι δεν μπορείς να βγεις από τον υπόγειο δρόμο και να προκαλέσεις μάχη, πρέπει να περιμένεις μέχρι τον επόμενο γύρο.

 

Αποτέλεσμα αυτής της παράλειψης ήταν να σέρνω το στρατό του βασιλιά μου προς το βορρά υπέργεια, ενώ θα μπορούσα να κινούμαι ταχύτερα υπόγεια. Για να μην μακρυγορώ, τώρα έχω φέρει το στρατό του έξω από τις πύλες του τοιχισμένου οικισμού των Bloody Spearz στο βορρά. Πρέπει να ξεμπερδέψω μαζί τους, ώστε τουλάχιστον να έχω orcs μόνο στο νότο. Δύσκολα θα μπορέσω να υποστηρίξω επιχειρήσεις σε δύο μέτωπα.

 

Τα οικονομικά μου πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο (και ο στόχος να πιάσω 2.500 νομίσματα καθαρά έσοδα ανά γύρο απομακρύνεται όλο και περισσότερο) κι αυτό γιατί, οι dwarves με τους οποίους έκανα εμπόριο στο νότο έχασαν την επαρχία που συνέδεε τις πρωτεύουσές μας από μια άλλη φυλή orcs/goblins, τους Scabby Eye, οπότε εκτός από το χαμένο έσοδο, χρειάστηκε να ξοδέψω χρήματα για να ενισχύσω το νότιο στρατό μου, να φορτωθώ κι άλλο κόστος συντήρησης, και να τρέχω να αποκρούσω νέα εισβολή στην επαρχία μου.

 

Στα θετικά, ότι η πρώτη κρίσιμη μάχη με έβγαλε νικητή, αλλά ο στρατός των εισβολέων δεν διαλύθηκε. Ήταν πολύ δύσκολη μάχη, είχα τρεις μονάδες που τράπηκαν σε φυγή, γιατί οι κατσικοκλέφτες και πολλοί περισσότεροι ήταν και, κυρίως, έφεραν μαζί τους άρματα που τα σέρνουν λύκοι (πολύ γρήγορη και ικανή μονάδα) και μια μονάδα orc boyz. Ευτυχώς αυτούς κατάφερα να τους καταστρέψω ολοσχερώς, αλλά από τα 9 άρματα τα 5 γλίτωσαν, μαζί με το μάγο-αρχηγό του στρατού, τα υπολείμματα τριών μονάδων με λογχοφόρους καλικάντζαρους, τρεις σακατεμένες μονάδες τοξοτών πάνω σε λύκους και μιάμιση μονάδα πεζών τοξοτών.

 

Με δυο λόγια, στον επόμενο γύρω θα έχει ξανά μάχη, αν δεν προλάβουν οι κατσικοκλέφτες να επιτεθούν στον οικισμό μου λίγο πιο ανατολικά της πρωτεύουσας. Κι εκεί, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως θα επικρατήσω, αφού ούτε ήρωες έχω, ούτε τοξότες, παρά πέντε μονάδες πεζών πολεμιστών, κι από αυτές μόνο οι τρεις είναι αρκετά δυνατές.

 

Στα θετικά, οι ευγενείς της πρωτεύουσας, αναγνωρίζοντας τον κίνδυνο, ενίσχυσαν τα ταμεία μου με 1.500 νομίσματα, ο άρχοντας που ηγείται του νότιου στρατού (Ulther the Scarred) και ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ήττα των εισβολέων απέκτησε και ένα ρούνο που τον ενισχύει ακόμη περισσότερο στη μάχη και τον καθιστά άτρωτο σε ξόρκια που χτυπάνε το ηθικό, και ο βασιλιάς μου στον επόμενο γύρο ξεκινά την επίθεση στον τοιχισμένο οικισμό των Bloody Spearz. Οι dwarves ενός γειτονικού βασιλείου πολιορκούν τον άλλο οικισμό εκεί, οπότε θα κλείσει ένα μέτωπο, ελπίζω, σύντομα. Επίσης, λογικά μόλις πέσουν και οι δύο οικισμοί εκεί, θα έχουμε επικοινωνία μεταξύ των πρωτευουσών με αυτή τη δεύτερη φυλή, μπας και τονωθεί το εμπόριο λίγο.

 

Στα αρνητικά, το μέτωπο για να κλείσει θα χρειαστεί χρόνο, εκτός κι αν ρισκάρω και επιτεθώ χωρίς πολιορκητικές μηχανές, ποντάροντας στους καταπέλτες που έχω μαζί και τους σκαπανείς για να ρίξω ένα μέρος του τοίχους ή κάποια πύλη. Αλλιώς, θα χάσω γύρους να χτίζω πύργους, σκάλες κτλ.

 

Επίσης, δεν νομίζω πως θα μπορέσω να αποσύρρω το στρατό του βασιλιά, ακόμη κι αν καταλάβω τον οικισμό: βορειότερα, υπάρχουν και άλλοι dwarves, που όμως το παιχνίδι μου λέει πως παίζουν μυστήριο ρόλο, οπότε θα χρειαστεί να κρατήσω εκεί δυνάμεις μέχρι να δω τι συμβαίνει.

 

Γενικά, συμβαίνουν πολλά και διάφορα. Το παιχνίδι έχει ενδιαφέρον και, ίσως επειδή στις μάχες είμαι μέτριος -στην καλύτερη- είναι αρκετά καλός ο βαθμός δυσκολίας, σου παρουσιάζονται εμπόδια που ανατρέπουν τα σχέδιά σου, αλλά δεν είναι απελπιστική η κατάσταση. Από την άλλη, υποτίθεται πως το ξεκίνημα των dwarves είναι εύκολο, και μέσα σε δέκα γύρους έχω δεχτεί τρεις εισβολές και τα οικονομικά μου είναι οριακά. 

 

Θα δούμε. Ωραία πράγματα.

[Snoob]

Ήρθε, λοιπόν, η ώρα για την πρώτα μου ήττα σε μάχη: ο στρατός των Scabby Eye που ανηφόρισε από το νότο τελικά πολύ φρόνιμα παρέκαμψε την πρωτεύουσά μου και επιτέθηκε στον επόμενο οικισμό. Εκεί, παρά την ηρωϊκή αντίσταση της φρουράς (δύο μονάδες πολεμιστών και τρεις σκαπανέων) κατάφεραν, έστω και οριακά, να επικρατήσουν τα goblins, με αποτέλεσμα το public order στην επαρχία να δεχτεί ένα ξεγυρισμένο πλήγμα, ακυρώνοντας πρακτικά τη βελτίωση των τριών-τεσσάρων τελευταίων γύρων.

 

Ευτυχώς, τα goblins απλά λεηλάτησαν τον οικισμό, προκαλώντας ζημιές σε δύο κτίρια και κλέβοντας κοντά στα χίλια νομίσματα. Ο στρατός από την πρωτεύουσα τους καταδίωξε, αλλά επειδή δεν θέλησα να ρισκάρω ένα forced marched, για να τους φτάσω (εξουθενωμένος) δεν κατάφερε να εμπλακεί σε μάχη. Όμως πλέον οι εισβολείς έχουν μείνει πρακτικά μόνο με τοξότες και άρματα, ενώ και ο στρατηγός τους είναι σε άθλια κατάσταση, ενώ υφίστανται και σοβαρότατο attrition. Άρα, έστω και με αυτή την ήττα και λεηλασία, οι επιδρομείς λογικά θα αποκρουστούν στον επόμενο γύρο.

 

Στο βορρά, επιχείρησα αμέσως επίθεση με το βασιλιά μου στον τοιχισμένο οικισμό. Οι καταπέλτες μου έκαναν αρκετή ζημιά, αλλά ανακάλυψαν επίσης πως οι πύργοι έχουν πολύ γερό βεληνεκές, οπότε αναγκάστηκα να επιτεθώ με τους σκαπανείς στις πύλες. Εκεί, οι πρασινομούρηδες έριξαν τις καλύτερες μονάδες τους, δύο λόχους orc boyz, αλλά μόλις έφτασε ο βασιλιάς μου εκεί (μα τι αργοκίνητος... τον κουβαλάνε τέσσερις βαστάζοι πάνω σε ένα περίτεχνο φορείο, σαν φαραώ είναι, τρομάρα του...) η πλάστιγγα έγειρε οριστικά υπέρ μου. Ακολούθησε κυνηγητό στους δρόμους της πόλης, αφού οι τοξότες της ΑΙ έπαιξαν πολύ καλά με το skirmish, όμως από τη στιγμή που πέρασε μέσα από τα τείχη ο βασιλιάς και το βαρύ πεζικό μου (κάτι τύποι με γενειάδες ως τους αστραγάλους και διπλούς πέλεκεις τέσσερις φορές το μπόι τους) δεν υπήρχε σωτηρία για τη φρουρά.

 

Έτσι, απέκτησα ένα ορυχείο χρυσού και μια πόλη με δυνατότητα να φτάσει ως το 5ο επίπεδο. Η φατρία του Zhufbar πολιορκεί ήδη το δευτερεύοντα οικισμό της επαρχίας, οπότε, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, θα τη μοιραστούμε (φαίνεται στο χάρτη, είναι το τμήμα που περικλείεται από τα εδάφη μου). Θα προτιμούσα να την είχα όλη δική μου, φυσικά, αλλά τι να γίνει. Παρηγοριέμαι στη σκέψη πως, τουλάχιστον, θα ξεμπερδέψω με τα orcs στο βορρά:

 

 

Με τα νέα εδάφη άνοιξαν και νέες ευκαιρίες για διπλωματία και εμπόριο: κατάφερα να αποκαταστήσω το εμπόριο με τους dwarves του Barak Varr στα δυτικά, ενώ οι "μυστήριοι" dwarves στο βορρά, της φατρίας του Karrak Kadrin, αποδείχτηκαν πρόθυμοι να συνάψουν σύμφωνο μη επίθεσης και εμπορική συμφωνία. Έτσι, εκεί που είχα καταλήξει να έχω θετικό ισοζύγιο μόλις 140 νομισμάτων, εκτοξεύτηκα στα 1200 σε ένα γύρο. Μόλις οι Zhufbar καταλάβουν και τον οικισμό των Bloody Spearz, θα δοκιμάσω να ανοίξω εμπορικούς δεσμούς και με αυτούς.

 

Για τη συνέχεια, στόχος είναι να καταδιώξω τα απομεινάρια του στρατού των Scabby Eye στο νότο, κι αφού ξεκουράσω το στρατό του βασιλιά, να κινηθώ προς το νότο, για να δω τι θα γίνει με τους Greenskins (η καταστροφή της συγκεκριμένης φατρίας είναι και στόχος του campaign).

 

Το ανησυχητικό είναι πως, ενώ περίμενα πως Zhufbar και Karrak Kadrin θα σχημάτιζαν ένα γερό buffer στο βορρά μου, ώστε να επικεντρωθώ στο νότο, βλέπω πως πολύ κοντά βρίσκονται εδάφη των Vampires (μπρρρ...) Ελπίζω να προλάβω να φτιάξω την οικονομία μου εγκαίρως. Βραχυπρόθεσμα, το grudge με το ηθικό στο Silver Pass είναι το χειρότερο πρόβλημά μου, πάντως, αφού όσο περνά ο καιρός "βαραίνει" περισσότερο στη συνείδηση της φατρίας μας, και χαλάει ηθικό και public order. Όμως, με τη ζημιά που έκανε η τελευταία επιδρομή, μόνη άμεση λύση θα ήταν να πάψω να φορολογώ την επαρχία, πράγμα που πολύ απλά αποκλείεται, αφού θα τίναζα στον αέρα τα οικονομικά μου.

 

Τα πράγματα, πάντως, θα μπορούσαν να είχαν εξελιχτεί πολύ χειρότερα, ιδίως με το ρίσκο που πήρα να επιτεθώ χωρίς πολιορκητικές μηχανές, πέρα από τους καταπέλτες, και να ρισκάρω τόσο τους σκαπανείς μου. Οπότε, δεν μπορώ να έχω παράπονο.

 

Ανάσα για ανασύνταξη και βλέπουμε.

[Snoob]

Μία απορία προς τους εμπειρότερους, ενδεχομένως να ισχύουν τα ίδια και στα άλλα παιχνίδια της σειράς, δεν θυμάμαι:

 

Το public order αυτή τη στιγμή είναι το βασικό μου πρόβλημα. Με την επιδρομή στην επαρχία μου, έφαγε άσχημο χτύπημα (έχω malus από devastation στην περιοχή, συν ποινή επειδή καθυστερώ να επαναφέρω την τάξη). Το θέμα, όμως, είναι πως φορτώνομαι -1 ανά γύρο.

 

Δηλαδή, έστω ότι φτιάχνω κτίρια που ενισχύουν την τάξη, αυτά στο μέγιστό τους δίνουν -10, κι εγώ έχω αυτή τη στιγμή -10 από τους γύρους που έχω παίξει, άρα στον επόμενο θα είναι -11 κ.ο.κ.

 

Κάπως ανεξέλεγκτη είναι η κατάσταση ή κάτι καταλαβαίνω λάθος;

[comfuzio]

Snoob με έψησες να το πάρω, ξέρει κανείς αν παίζει σε καμιά προσφορά; 

[Snoob]

Αυτή τη στιγμή, δεν ξέρω να παίζει προσφορά, δυστυχώς.

 

Να απαντήσω στην ερώτηση που έθεσα: λάθος το είχα καταλάβει, το unrest προερχόταν από το ότι είχα καταλάβει απανωτά τις τρεις περιοχές της επαρχίας, σταδιακά με το γύρο μειωνόταν.

 

Βέβαια, έκανα άλλα πράγματα μαντάρα: μου ξέφυγε εκείνος ο τύπος που λεηλάτησε τον οικισμό κοντά στην πρωτεύουσά μου, βάλθηκα να τον κυνηγάω, μου ξέφυγε και δεύτερη φορά οριακά, έπεσα πάνω σε άλλο εχθρικό στρατό, νίκησα και κατέλαβα έναν οικισμό εκεί εκτός προγράμματος, μέχρι να ανασυνταχτώ ο κατσικοκλέφτης είχε κάνει τον κύκλο της οροσειράς και ξαναμπήκε στα εδάφη μου, προσπέρασε ξανά την πρωτεύουσα, επιτέθηκε ξανά στον οικισμό που είχε λεηλατήσει νωρίτερα, αυτή τη φορά τον κατέλαβε, τέλος πάντων επιτέθηκα ξανά, τον διέλυσα οριστικά εκεί αυτή τη φορά μετά από σκληρή μάχη.

 

Στο μεταξύ κατέβαζα το στρατό του βασιλιά από το βορρά, αφού πλέον έχω άριστες σχέσεις με τις φυλές των dwarves εκεί. Μέχρι να φτάσει στο νότο, όμως, οι ορκισμένοι εχθροί μου, οι Greenskins, επιτέθηκαν στον οικισμό που είχα καταλάβει καταδιώκοντας τον κατσικοκλέφτη, τον κατέλαβαν, μου φόρτωσαν και άλλο grudge (βλακεία να παίρνεις με τους dwarves περιοχές εκτός προγράμματος, ειδικά αν δεν έχεις μέσα/σκοπό να τις κρατήσεις...) πήγαινα τέλος πάντων να τον ανακαταλάβω, αλλά ο στρατός των Greenskins ανεβαίνει ξανά, παίζεται η μάχη αλλά θα είναι δύσκολο.

 

Το πώς προλαβαίνεις στρατό που κινείται υπογείως δεν έχω καταλάβει, ο βασιλιάς μου έχει εύρος κίνησης ανύπαρκτο, άρα μόνο άμυνα είναι να παίζει, δεν κάνει για την επίθεση που θέλω.

 

Με όλες αυτές τις απώλειες και ανακτήσεις εδαφών, η τάξη στην επαρχία Silver Road έγινε τελείως ρόιδο, ξέσπασε επανάσταση, εμφανίστηκε στρατός επαναστατών πρασινομούρηδων, με ταχύτατες μονάδες (spider goblins), τους νίκησα δύο φορές σε έναν γύρο αλλά δεν προλάβαινα να δώσω τρίτη μάχη (έχω την υποψία πως αν νικήσεις τον ίδιο στρατό τρεις φορές σε ένα γύρο διαλύεται, κι ας ξεφύγουν στρατιώτες την ώρα της μάχης), υποχώρησα στα εδάφη μου για ανασύνταξη, οι επαναστάτες στρατολογούν αβέρτα τώρα, άρα θα επιτεθούν ξανά, το Book of Grudges μου ζητάει να συντρίψω την επανάσταση, κι αν εννοεί να καταστρέψω τελείως το στρατό των επαναστατών την έχω κάτσει άσχημα.

 

Τουλάχιστον στρατολόγησα έναν Thane (πολύ γερός πολεμιστής), σε μερικούς γύρους θα μπορώ να στρατολογήσω και πιο δυνατές μονάδες, με το ξέσπασμα της επανάστασης η δημόσια τάξη φτιάχνει με ταχείς ρυθμούς (άντε μπας και απαλλαγώ από αυτό το grudge που κουβαλάω από το πρώτο κεφάλαιο).

 

Α, ναι, ξέχασα: αν πετύχεις τον βασικό στόχο κάθε κεφαλαίου, περνάς -πολύ λογικά- στο επόμενο κεφάλαιο, οπότε προσέξτε μην αφήσετε δευτερεύοντες στόχους που σας ενδιαφέρουν, εγώ έχασα 2-3 αλλά δεν ήταν πολλά τα χρήματα.

 

Εντωμεταξύ, μου έχει βάλει στόχο τώρα να ολοκληρώσω ένα quest, αλλά πρέπει να το βρεις/προκαλέσεις, δεν ξέρω, και δεν βρίσκω και κάποια σχετική πληροφορία.

 

Γενικά, 7-8 γύρους έπαιζα κυνηγητό και μάχες και ακόμη δεν έχω ξεμπερδέψει.

 

Α, ναι, χαλάει και η δημόσια τάξη στη βόρεια επαρχία μου, πάρα πολύ ωραία...

[Snoob]

Τελικά, η ΑΙ των επαναστατών αποφάσισε να επιτεθεί στην πρωτεύουσά μου (όπου είχα στείλει τον Ulther, ο οποίος ξεκίνησε με το παρατσούκλι Scarred και εδώ και μερικούς γύρους ονομάζεται Orc-Bane, τόσα orcs και goblins που έχει τσακίσει). Αν δεν υπήρχε η φρουρά της πόλης, θα ήταν μια δύσκολη μάχη (αλλά διαχειρίσιμη, νομίζω), όμως η ΑΙ σαν να μην έλαβε υπόψη τη φρουρά. Ή, να έχει scripted πίεση να επιτεθεί στην πόλη που "γέννησε" την επανάσταση, δεν ξέρω.

 

Πάντως, το αποτέλεσμα ήταν αυτό:

 

 

Εννοείται πως ο κατσικοκλέφτης τη σκαπούλαρε, όμως επιτέθηκα αμέσως μετά και, παρότι πάλι γλίτωσαν καμιά 180αριά τοξότες και ιππικό (ή... αραχνικό, δεν ξέρω), ο στρατός των επαναστατών διαλύθηκε και ένα grudge που με ταλαιπώρησε γύρω στους δέκα γύρους τακτοποιήθηκε.

 

Εντωμεταξύ, η ηρωϊκή υπεράσπιση της πόλης και οι δύο απανωτές νίκες βελτιώνουν το public order, ενώ οι τρεις χαρακτήρες που έχω στην περιοχή (ο Orc-Bane, ο Runemaster και ο Thane) μου δίνουν συνολικά +8 ανά γύρo, φτάνοντας στο +18. Αν δεν έχω άλλες επιδρομές για 3-4 γύρους, θα καταφέρω επιτέλους να απαλλαγώ και από το grudge που κουβαλάω από το πρώτο κεφάλαιο (tip για όσους θέλουν, στο spoiler):

χτίστε οπωσδήποτε ένα ζυθοποιίο σε έναν από τους μικρότερους οικισμούς και φυλάξτε τα population surplus για να πάτε την πρωτεύουσα στο τρίτο επίπεδο και να φτιάξετε muster hall, οπότε σας δίνει δωρεάν έναν Thane, ο οποίος όταν κινείται μόνος του δίνει +5 στο public order στην επαρχία όπου βρίσκεται

 

 

Ο βασιλιάς είναι έτοιμος να επιτεθεί στο νότιο οικισμό που έχασα νωρίτερα από τους Greenskins. Κανονικά, δεν θα τον καταλάμβανα, αν δεν είχα κάνει την πατάτα νωρίτερα, τώρα όμως πρέπει να σβήσω και αυτό το grudge από τα κατάστιχα της φυλής, αν το αφήσω θα μου διαλύσει τη διπλωματία και θα πλήξει την τάξη. Ας πρόσεχα.

 

Το θετικό εδώ είναι ότι ο στρατός των Greenskins που βρέθηκε απέναντι από το βασιλιά μου υποχώρησε, και έχει τραβήξει αρκετά νοτιότερα, άρα ελπίζω πως για 1-2 γύρους θα είμαι ασφαλής -σχετικά- σε αυτό το μέτωπο.

 

Τα οικονομικά βελτιώνονται, είμαι στα +1800 ανά γύρο, μπορώ πλέον να στρατολογήσω και ανώτερες ποιοτικά μονάδες, οπότε αν, αφού ανακαταλάβω τον οικισμό στο νότο, μπορέσω να παίξω άμυνα για 4-5 γύρους, θεωρητικά μπορώ να σχηματίσω και τρίτο στρατό.

 

Την ίδια ώρα, κάτι έγινε στα δυτικά (βαμπίρ, φοβάμαι) γιατί ένας οικισμός των Ζhufbar έχει διαλυθεί, αλλά αυτή τη στιγμή δεν έχω agent να στείλω για να δω τι συμβαίνει, αφού και οι δύο βελτιώνουν το public order στην ταλαιπωρημένη πρωτεύουσά μου.

 

Στο βορρά η τάξη εξακολουθεί να επιδεινώνεται, αλλά για την ώρα δεν μπορώ να κάνω κάτι. Αν πάνε όλα καλά στην πρωτεύουσα, ο Thane θα ανηφορίσει για εκεί, και ο τρίτος στρατός (μικρός, ίσα να με βάλει σε θετικό πρόσιμο) θα βελτιώσει με την παρουσία του την τάξη.

 

Θεωρητικά. Γιατί έχω κι ένα end turn να πατήσω, και με αυτά τα beast paths και τα underground tunnels, ποιος ξέρει τι διάολος θα ξεφυτρώσει στο κατώφλι μου.

 

Ας σκεφτόμαστε αισιόδοξα, όμως. Ομμμμ.

[Snoob]

Επιτέλους, μετά από 21 γύρους που κουβαλούσα το συγκεκριμένο grudge, μετά από κυνηγητά, αναποδιές, διαδοχικές μάχες και μία επανάσταση, κατάφερα να στρώσω το public order στη βασική μου επαρχία και να δω την πολυπόθητη κατάληξη:

 

 

Την ίδια ώρα, στο βορρά σχημάτισα ένα μικρό στρατό, αρκετό ώστε να σταθεροποιήσω την τάξη μέχρι να φτάσει εκεί ο Thane που είχα στείλει από την πρωτεύουσα, ώστε να περάσουμε σε θετικό πρόσημο (όπως πάντα, η ταχύτητα με την οποία κινούνται οι agents, τουλάχιστον των ζηλευτά σβέλτων dwarves, κάνει τους σαλίγκαρους να φαντάζουν με υπερηχητικά).

 

Στο νότο, ο βασιλιάς έχει εγκατασταθεί στον οικισμό που είχα καταλάβει (χωρίς σχέδιο...), έχασα λίγο μετά και αναγκαστικά ανέκτησα, για να μην κουβαλάω το grudge που είχε προκαλέσει η απώλειά του. Ο στρατός των Greenskins που είχα συναντήσει δεν φαίνεται τριγύρω, οπότε για την ώρα περιμένω, να βελτιωθεί λίγο η τάξη στον οικισμό και να χτιστούν 1-2 κτίρια ώστε να ισχυροποιηθεί η άμυνα. 

 

Το πρόβλημα είναι πως οι Greenskins τα πηγαίνουν πολύ καλύτερα στη διπλωματία από ό,τι εγώ, κατάφεραν να απορροφήσουν δύο άλλες φυλές των Orcs (η μία ήταν οι Scabby Eye που νωρίτερα στο παιχνίδι με είχαν ταράξει στις εισβολές...) και πλέον ένα σεβαστό κομμάτι στο νότο, συμπαγές, τους ανήκει. Κάποια στιγμή, δηλαδή, με τους πόρους αυτών των περιοχών θα δυναμώσουν αρκετά ώστε να περάσουν ξανά στην επίθεση. Οπότε, βλέπω το βασιλιά μου να μένει εκεί κάτω για καιρό...

 

Κι εκεί που έλεγα πως όλα πηγαίνουν, γενικά, καλά κι είχα αρχίσει να γλυκοκοιτάζω το ενδεχόμενο να κινηθώ προς τα δυτικά, για να ανακαλύψω τι συνέβη στη ρημαγμένη περιοχή δίπλα στα σύνορά μου (ανήκε στους Zhufbar, αρχικά, αλλά δεν φαίνεται να κάνουν κάποια κίνηση να την ανακτήσουν, κι αν προλάβω να την πάρω εγώ ανοίγω δρόμο επικοινωνίας με τα πριγκιπάτα των ανθρώπων και ίσως την αυτοκρατορία, άρα νέες ευκαιρίες για εμπόριο, συν του ότι κάποια στιγμή, στο -πολύ- απώτερο μέλλον θα πρέπει να κινηθώ προς τα βουνά της δύσης, έχω κι εκεί αλύτρωτες πατρίδες που πρέπει να ανακτήσω για το main campaign...) σκάει μύτη ένας goblin agent των Greenskins έξω από την πρωτεύουσά μου:

 

 

Σαμποτάζ σε βάρος της πρωτεύουσας επιχείρησε, κι ευτυχώς απέτυχε, αλλά τώρα διστάζω να απομακρύνω το στρατό μου από εκεί και να αφήσω τον κατσικοκλέφτη να αλωνίζει. Δεν ξέρω αν επηρεάζει την ασφάλεια του στρατηγού μου το ότι βρίσκεται μέσα σε πόλη, ούτε και αν η παρουσία ενός στρατού δυσκολεύει την αποστολή του αντίπαλου πράκτορα.

 

Ο Runemaster που συνοδεύει το στρατό του Ulther Orc-Bane μπορεί να επιτεθεί για να σκοτώσει τον καλικάντζαρο, αλλά φαίνεται πως δεν είναι αυτή η βασική αποστολή του, μιας και έχει μόλις 29% πιθανότητες να τα καταφέρει και 4% να τραυματιστεί ο ίδιος στην προσπάθεια.

 

Ο Thane, που αυτή είναι μία από τις βασικές αποστολές του, έχει απομακρυνθεί και θέλει το λιγότερο 2 γύρους για να επιστρέψει. Και, εννοείται, αναβάλλεται επ' αόριστο η βελτίωση της τάξης στη βόρεια επαρχία μου. Αναγκαστικά, θα πρέπει να τον φέρω πίσω, τουλάχιστον για να κυκλώσω κάπως τον αντίπαλο πράκτορα, να μην κινηθεί ανατολικά και τον ψάχνω στα βουνά εκεί.

 

Μα, να μη σε αφήνει το άτιμο το παιχνίδι να χαρείς λίγο: πάνω που είχα δυο γύρους ηρεμίας, έσκασε αυτό...