Περι σκηνοθεσίας...

[DeadOrganPlayer]

The Neon Demon (2016)

 

Ο Refn τα τελευταία χρόνια έχει μπεί σε μονοπάτια που προσωπικά μου αρέσουν (σουρεαλισμός, ψυχεδέλεια, καλτίλα, μουσική - φωτογραφία που στηρίζουν τα προηγούμενα) όμως κάπου κόβει το αυγολέμονο και χαλάει η σούπα. Το Drive είναι σαφώς η καλύτερη από αυτές τις τρεις τελευταίες ταινίες του. Το πρόβλημα στο Neon Demon είναι το Story του, κλισέ σουρεαλισμός, σενάριο που χμμ κάτι θυμίζει (Black Swan) και φινάλε που δεν έχει κάτι μεταφορικό κάτι που να σε βάλει σε σκέψεις όπως θα έκανε ένας Lynch, είναι απλώς ένα κυριολεκτικό horror τέλος. Είναι λίγο κρίμα γιατί ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης στον τομέα κινηματογράφηση είναι πολύ ψιλά αλλά τον προδίδει το σενάριο.

Συμφωνώ. Οι ταινίες του εικαστικά εχουν φτάσει σε πολύ υψηλό επίπεδο, ειναι σαν πινακες ζωγραφικής. Η μουσική επένδυση δένει απίστευτα. Πολλές φορές νομίζεις ότι είσαι σε όνειρο. Αλλά ναι, κάτι λείπει. Όχι απαραίτητα η ουσία, κάτι όμως λείπει...

[snake_plissken2112]

πιο πολύ σα βίντεοκλιπ μοιάζουν οι ταινίες του

εικαστικά, σκηνοθέτες σαν τον andrew dominik (assassination of Jesse James... , Killing them softly), PTA και σια κανουν ταινίες εικαστικά πανέμορφες σα πίνακες...του Ρεφ ειναι όμορφες αλλά με τελείως βιντεοκλιπίστικη υπερστυλιαρισμένη αισθητική... 

 

το Νeon το είδα με το ζόρι μέχρι το τέλος, το βρίσκα σκουπίδι και δεν το περίμενα να ήμουν τόσο απόλυτως, μιας και πχ το only god forgives μου άρεσε μέσες άκρες, με τα πάνω και τα -περισσότερα- κάτω του, οκ.... δεν βρήκα απολύτως τίποτα που ή να δικαιολογεί όσα είδα ή απλα να μου προκαλέσει το παραμικρό ψίγμα οποιουδήποτε συναισθήματος...

 

το πρόβλημα του είναι ότι είναι ένας απλός προβοκάτορας χωρίς να έχει να πεί το παραμικρό ουσιώδες ή οριακά ενδιαφέρον... ακόμα και το only god ήταν ένας υπεραπλουστευμένος συμβολισμός for dummies, ενώ πχ, το παρόμοιο θέμα σε έναν david lynch θα είχε τελείως διαφορετική αντιμετώπιση και εξερεύνηση...

 

συμφωνώ ότι θα ήθελε ίσως να αγγίξει την ψυχολογικο-σωματική διερεύνηση του απύθμενου της ανθρώπινης συννείδησης όπως ο Λυντς ή ο Κρόνεμπεργκ αλλά δεν είναι κανένας από τους δύο και δεν τον βλέπω να γίνεται...

[Sellers]

Εγω (οπως προείπα) δεν εχω δει κάτι περα του Drive. (Εχω δει και το Bronson, αλλα αναφερομαι στην μετα-Drive περίοδο στην οποία μεχρι και τα εξώφυλλα των ταινιών ειναι copy paste).

 

Αν το drive ειναι οτι καλύτερο εχει να επιδείξει, δεν θελω να φανταστω πως ειναι τα άλλα. Θα συμφωνήσω με τον αποπάνω μου. Το να βγεις απο την πεπατημένη και να γυρίσεις κάτι πιο ''περίεργο'' μπορει να σε κανει Lynch, μπορεί να σε κάνει και Malick. Για μενα η περίπτωση του Refn ειναι στην δευτερη κατηγορία. Όταν τελείωσε το drive, εκτος του οτι ημουν περήφανος που δεν κοιμήθηκα έφυγα με ενα αίσθημα ''οκ, γιατι κάποιος το γύρισε αυτό τωρα;'' Χίλιες φορές Arnofksy. Και μουσικάρες by Mansell, και φανταστικά πλάνα, και έχει και κάποια ουσία-νοημα το όλο θέμα.

[KilliK]

το Drive ηταν βαρετο, και αυτο ειναι οτι χειροτερο για μια ταινια, οσο καλοφτιαγμενη και να ειναι, απο το να ειναι απλως κακη.

ειναι ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα style over substance, το οποιο στυλ ειναι αρκετο για να κανει την ταινια αρεστη σε καποιους, αλλα με την καμια παναγια δεν την κανει και αριστουργημα οπως οι ιδιοι την χαρακτηριζουν.

μια ακομη προσθηκη στην λιστα μου: λογοι για τους οποιους δεν πρεπει να παιρνω ποτε σοβαρα τους "επαγγελματιες" κριτικους.

[snake_plissken2112]

Το να βγεις απο την πεπατημένη και να γυρίσεις κάτι πιο ''περίεργο'' μπορει να σε κανει Lynch, μπορεί να σε κάνει και Malick. Για μενα η περίπτωση του Refn ειναι στην δευτερη κατηγορία. Όταν τελείωσε το drive, εκτος του οτι ημουν περήφανος που δεν κοιμήθηκα έφυγα με ενα αίσθημα ''οκ, γιατι κάποιος το γύρισε αυτό τωρα;'' Χίλιες φορές Arnofksy. Και μουσικάρες by Mansell, και φανταστικά πλάνα, και έχει και κάποια ουσία-νοημα το όλο θέμα.

 

Mια παρενθεσούλα εδώ

 

ο Μάλικ, μέχρι το Thin Red Line, δλδ στα Badlands-Days of Heaven-Thin Red Line θεωρώ ότι αναπάυεται στο πάνθεον εκεί ψηλά με Ταρκόφσκυ, Κιούμπρικ, Ρενε κτλ... και οι τρεις ταινιες αυτες, αριστουργηματα, δεν πρεπει να συνδεονται με την μετεπειτα πορεια του, ειναι κριμα και αδικο...

δυστυχως την τελευταια δεκαπενταετια αποφασισε να το γυρισει στην αμπελοφιλοσοφια παλαιας κοπης και εκει εχασε ακομα και τους πιο φανατικους του θαυμαστες... συμφωνω οτι -αν και το New World μου αρεσε αρκετα- οι τελευταιες του ταινιες σηκωνουν πολυ συζητηση για την οποια αξια τους -δεν μου αρεσουν εμενα προσωπικα για πολλους λογους- αλλα, ξαναλεω, κριμα να χαντακωθει στη μνημη του σημερινου κοινου που δεν τον γνωρισε ποτε (3 ταινιες σε 30 χρονια ειναι οκ, σοβαρος λογος να αγνοηθει απο πολλους ) οταν εχει γυρισει 3 ανυπερβλητα αριστουργηματα... (και τα λεω αυτα μπας και ψηθει κανεις να δει αυτες τις τρεις ταινιες και να μην τον σκεφτεται απλα ως ο σκηνοθετης του Tree of Life ή Cup of Kings)

 

οποτε εν μερη το παραπανω παραδειγμα, δυστυχως με βρισκει συμφωνω, με τα σημερινα δεδομενα... οπως και επισης ναι, 100 φορες να βλεπω fountain με το απλοικο-δοσμενο πολυπλοκα αλλα πανεμορφα-στορυ του και τη μουσικαρα του μανσελ, παρα πχ το neon demon με τις σαχλαμαρες του φιναλε-για οσους αντεξουν να το δουν δλδ- και την οποια υπεραπλοικη χαζομαρα ηθελε να περασει στο υποσυνηδητο του θεατη....

 

το drive επισης μου αρεσε καπως, ηταν style over substance συμφωνω, αλλα δεν το βρηκα απαραιτητα κακο αυτο, τουλαχιστον ειχε μια απλη γραμμικη στρωτη και καθολου πολυπλοκη ιστορια να πει χωρις μεταφορες και παραλληλισμους και αηδιες και το εκανε και με ομορφο τροπο...

το pacing της ταινιας δικαιολογουσε το στορυ της και τη βαρυτητα του? οχι.- προσωπικα ομως εμενα μιας και μου αρεσουν οι ταινιες με λιγα λογια και αργους ρυθμους, δε με χαλασε τοσο (προτιμω βεβαια αργους ρυθμους, λιγα λογια και ουσια ) αλλα κατανοω τη δυσφορια των υπολοιπων... 

 

 

στα + παραπανω, και ο Jonathan Glazer των Sexy Beast-Birth-Under the Skin... εξαιρετικος εικονογραφος και σκηνοθετης με πραγματικες ριζες στο σινεμα του Lynch και οχι απλος βιντεοκλιπας σαν τον Ρεφ 

[liakinen]

Εγω (οπως προείπα) δεν εχω δει κάτι περα του Drive. (Εχω δει και το Bronson, αλλα αναφερομαι στην μετα-Drive περίοδο στην οποία μεχρι και τα εξώφυλλα των ταινιών ειναι copy paste).

 

Αν το drive ειναι οτι καλύτερο εχει να επιδείξει, δεν θελω να φανταστω πως ειναι τα άλλα.

Να βάλεις στο πρόγραμμα τα Pusher (ξεκίνα με το πρώτο και αν σου κάτσει βλέπεις και τα άλλα δύο). Δεν είναι στο στύλ των τελευταίων ταινιών του.

[Fotis13]

Μην εισαι πνευμα αντιλογιας ρε Σελερα ολο  οχι λες .Δες το pusher  και διαμορφωνεις ολοκληρωμενη αποψη .

 

Μας εσκασες...

 

 

Επισης τι συγχεετε τον Lynch   ?

Δεν φιλοδοξει να γινει και ουτε μπορει .Oι στυλιζαρισμενες του ταινιες  ειναι  και αυτο μια μορφη τεχνης ενσωματωνει πολλα μουσικα ρευματα ,φορμες  εικαστικες ,ρετρο και disco αισθητικη .

Ετσι πρεπει να το κρινουμε  κατω απο αυτο το πρισμα , σαν fashion kai style show  εχουν πολυ ενδιαφερον ,  αυτη ειναι και η μαγεια του κινηματογραφου δεν εχει συγκεκριμενες νορμες που πρεπει να ακολουθησει καποιος .Πρωτα ειναι εικονα και υστερα επονται τα αλλα .

[armin]

Στους αποπανω θα προτεινα να ξαναδουνε το Drive.Ειναι αληθεια οτι ειναι οτι καλυτερο εχει να επιδειξει ο σκηνοθετης αυτος,αλλα η ταινια αυτη ειναι ισως μια απο τις καλυτερες της καιουργιας δεκαετιας.Δεν αποτελειται μονο απο ομορφες εικονες και καθολου ουσια,οπως πχ το sequel του drine,(only god forgives).

 

Btw το πρωτο 10λεπτο της ταινιας αυτης αρκουσε για να την καταταξω αναμεσα στις καλυτερες του 2011.(Ισως την ξεπερνουνε ταινιες οπως "Οι Αθικτοι","Το δεντρο της ζωης","Ενας χωρισμος")

[snake_plissken2112]

τα pusher ειναι εξαιρετικα

 

αλλα η καλυτερη του στιγμη για μενα θα ειναι το Bronson και μετα το Valhala Rising (που ξερω οτι πολυς κοσμος το μισησε )

 

δεν ειπε κανεις οτι θελει να γινει ο νεος Lynch (και αν κατα λαθος υπονοησα εγω τουλαχιστον κατι τετοιο, λαθος μου, παρανοηση)...

 

απλα το σινεμα του, η ουσια του, οχι μονο το σκηνοθετικο του στυλ (αυτα τα retr-disco αισθητικη κτλ κτλ), φερνουν στο νου Lynch και Κρονεμπεργκ που είναι απο τους συγχρονους οι πιο δημοφιλεις -και πετυχημενοι- εξερευνητες του ανθρωπινου ασυννειδητου ας πουμε -αυτο που προσπαθει να περασει και ο Ρεφ-...

δεν ειπε κανεις οτι πρεπει να ακολουθησει νορμες ή συγκεκριμενες τεχνικες, απλα γενικα, οταν καποιος τηνει στο υπερστυλιαριζμα, εκει ειναι πολυ δυσκολο -και θα πρεπει να ειναι μεγαλος μαστορας- για να αποφυγει την συγκρουση με το Απολυτο Τιποτα... δεν ειναι αναγκαστικο να εχει μια καλη ιστορια να πει μεσω των εικονων του, ειναι ομως αναγκαιο να προκαλεσει βασικα συναισθηματα και ανησυχιες θετικες ή αρνητικες ή το ενδιαμεσο τους ή εστω σκορπιες σκεψεις και ολο αυτο να ας πουμε να challenge καποιες παγιες αντιληψεις και πεπατημενες της συνειδησης του θεατη... στο οnly god ας πουμε το εκανε σε πολλα σημεια αυτο, απλα το ολο challenge ηταν επιπεδου παιδιου 8 χρονων

 

παραδειγμα ισως ειναι πχ η οδυσσεια του διαστηματος, που πχ μικρος δεν καταλαβαινα γρι, πιο μεγαλος οκ παλι ντεμι αλλα εστω μεσω των σπουδαιων εικονων της και της υπερστυλιαρισμενης σκηνοθεσιας του Κιουμπρικ, μου προκαλουσε ενα σωρο συναισθηματα και ερωτηματα στο υποσυνειδητό μου που αν και δεν μπορουσα να τα εκφρασω ή να οπτικοποιησω καπως, υπηρχαν εκει και με προβληματιζαν... στο τελος με εβαλε σε ενα τριπακι που δεν το περιμενα...

[Επισκέπτης]

μπορει να σε κανει Lynch, μπορεί να σε κάνει και Malick

 

Πού στο καλό είναι το dislike...

[Sellers]

Mια παρενθεσούλα εδώ

 

ο Μάλικ, μέχρι το Thin Red Line, δλδ στα Badlands-Days of Heaven-Thin Red Line θεωρώ ότι αναπάυεται στο πάνθεον εκεί ψηλά με Ταρκόφσκυ, Κιούμπρικ, Ρενε κτλ... και οι τρεις ταινιες αυτες, αριστουργηματα, δεν πρεπει να συνδεονται με την μετεπειτα πορεια του, ειναι κριμα και αδικο...

 

Έχεις δίκιο, ξέχασα να αναφέρω ότι μιλάω για τις πρόσφατες του δουλειές. Σίγουρα όχι στην ''Badlands - Days of Heaven - Thin Red Line'' περίοδο που ανέφερες.

 

Να βάλεις στο πρόγραμμα τα Pusher (ξεκίνα με το πρώτο και αν σου κάτσει βλέπεις και τα άλλα δύο). Δεν είναι στο στύλ των τελευταίων ταινιών του.

 

Done. 

 

Μην εισαι πνευμα αντιλογιας ρε Σελερα ολο  οχι λες 

 

Ναι, γιατί όχι;

 

Δες το pusher  και διαμορφωνεις ολοκληρωμενη αποψη .

 

Ρε μαν, το ξεκαθάρισα ότι μιλάω για 2011 και έπειτα εποχή και για το στυλ που έχει υιοθετήσει απο το Drive και μετά.. Το Pusher ειναι του '96. Και αριστούργημα να είναι, δεν θα μου αλλάξει γνώμη για την τωρινή του πορεία.

 

 

Στους αποπανω θα προτεινα να ξαναδουνε το Drive.

 

Αυτο δεν θα το κανω όχι. 

 

Πού στο καλό είναι το dislike...

 

Σε μένα ειναι δίπλα απο το ban. 

[DeadOrganPlayer]

Το Drive ειναι ταινία του 8,5/10

[V for Vagelis]

Εγω (οπως προείπα) δεν εχω δει κάτι περα του Drive. (Εχω δει και το Bronson, αλλα αναφερομαι στην μετα-Drive περίοδο στην οποία μεχρι και τα εξώφυλλα των ταινιών ειναι copy paste).

 

Αν το drive ειναι οτι καλύτερο εχει να επιδείξει, δεν θελω να φανταστω πως ειναι τα άλλα. Θα συμφωνήσω με τον αποπάνω μου. Το να βγεις απο την πεπατημένη και να γυρίσεις κάτι πιο ''περίεργο'' μπορει να σε κανει Lynch, μπορεί να σε κάνει και Malick. Για μενα η περίπτωση του Refn ειναι στην δευτερη κατηγορία. Όταν τελείωσε το drive, εκτος του οτι ημουν περήφανος που δεν κοιμήθηκα έφυγα με ενα αίσθημα ''οκ, γιατι κάποιος το γύρισε αυτό τωρα;'' Χίλιες φορές Arnofksy. Και μουσικάρες by Mansell, και φανταστικά πλάνα, και έχει και κάποια ουσία-νοημα το όλο θέμα.

 

Θα έβαζα +1 (μου αρέσει τελος πάντων), αλλά κάτι με χαλάει κι εμένα στη σύγκριση Lynch - Malick... Θα μπορούσε δηλαδή να είναι και αντίστροφα. :Ρ Προσωπικά δε ξεχωρίζω απαραίτητα κάποιον από τους 2. Ο ένας γυρίζει wtf ταινίες, ο άλλος ποιητικές, όμως δεν είμαι σίγουρος αν οι ταινίες του ενός έχουν περισσότερη ουσία από του αλλουνού...

 

 

 

Το Drive ειναι ταινία του 8,5/10

 

Χμμ θα συμφωνήσω με τους από πάνω που λένε (περίπου) ότι η ταινία είναι απλά σαν ένα μεγάλο cool βιντεοκλιπ, χωρίς κάποια ουσία. Κάτι σα τις ταινίες του Ταραντίνο. :Ρ Και το cool παίζεται δηλαδή... :Ρ

[Fotis13]

τα pusher ειναι εξαιρετικα

 

αλλα η καλυτερη του στιγμη για μενα θα ειναι το Bronson και μετα το Valhala Rising (που ξερω οτι πολυς κοσμος το μισησε )

 

δεν ειπε κανεις οτι θελει να γινει ο νεος Lynch (και αν κατα λαθος υπονοησα εγω τουλαχιστον κατι τετοιο, λαθος μου, παρανοηση)...

 

απλα το σινεμα του, η ουσια του, οχι μονο το σκηνοθετικο του στυλ (αυτα τα retr-disco αισθητικη κτλ κτλ), φερνουν στο νου Lynch και Κρονεμπεργκ που είναι απο τους συγχρονους οι πιο δημοφιλεις -και πετυχημενοι- εξερευνητες του ανθρωπινου ασυννειδητου ας πουμε -αυτο που προσπαθει να περασει και ο Ρεφ-...

δεν ειπε κανεις οτι πρεπει να ακολουθησει νορμες ή συγκεκριμενες τεχνικες, απλα γενικα, οταν καποιος τηνει στο υπερστυλιαριζμα, εκει ειναι πολυ δυσκολο -και θα πρεπει να ειναι μεγαλος μαστορας- για να αποφυγει την συγκρουση με το Απολυτο Τιποτα... δεν ειναι αναγκαστικο να εχει μια καλη ιστορια να πει μεσω των εικονων του, ειναι ομως αναγκαιο να προκαλεσει βασικα συναισθηματα και ανησυχιες θετικες ή αρνητικες ή το ενδιαμεσο τους ή εστω σκορπιες σκεψεις και ολο αυτο να ας πουμε να challenge καποιες παγιες αντιληψεις και πεπατημενες της συνειδησης του θεατη... στο οnly god ας πουμε το εκανε σε πολλα σημεια αυτο, απλα το ολο challenge ηταν επιπεδου παιδιου 8 χρονων

 

παραδειγμα ισως ειναι πχ η οδυσσεια του διαστηματος, που πχ μικρος δεν καταλαβαινα γρι, πιο μεγαλος οκ παλι ντεμι αλλα εστω μεσω των σπουδαιων εικονων της και της υπερστυλιαρισμενης σκηνοθεσιας του Κιουμπρικ, μου προκαλουσε ενα σωρο συναισθηματα και ερωτηματα στο υποσυνειδητό μου που αν και δεν μπορουσα να τα εκφρασω ή να οπτικοποιησω καπως, υπηρχαν εκει και με προβληματιζαν... στο τελος με εβαλε σε ενα τριπακι που δεν το περιμενα...

Κατι που ειναι αυτονοητο για μενα αλλα για πολλους δεν ειναι και πρεπει   να αναφερθει νομιζω .

Ειναι εξαιρετικα σημαντικο οταν μιλαμε για τετοιες ταινιες με ιδιατερο  στυλ σκηνοθεσιας η ποιοτητα του υλικου που το ειδε καποιος καθως και το μεσο .

Επειδη οι περισσοτεροι δεν το ειδαν σινεμα αλλα σε τιβι  ειμαι σιγουρος πως η ποιοτητα καθως και η συσκευη δεν ηταν οι καταλληλες .Οι εικονες στο drive  χαρακτηριζονται  απο ιριδιζοντα χρωματα αποπνεουν ηλεκτρισμο  σε καθε πλανο σχεδον "προκαλουν δονησεις"  σε καθε αλλαγη της cameras απο το σκοτεινο  σημειο σε μια  στιγμιαια εκρηξη χρωματος που συμβαινει στο background του πλανου . Κυριαρχει το νεον σαν παλετα χρωματος σε ολο το φασμα του .Αυτο σε συνδυασμο με την disco kai σε μερικα σημεια ρετρο αισθητικη καθοριζει το υφος και την ατμοσφαιρα στην ταινια .

Δεν μπορει ομως να γινει αντιληπτο  σε μικρα αρχεια <10gb  και σε τιβι επταετιας και βαλε .

Και το αποτελεσμα που βλεπεις ως θεατης υπολειπεται σημαντικα του οραματος του σκηνοθετη .Αρα επι της ουσιας βλεπεις τμημα της ταινιας .

Θα φερω ενα αλλο παραδειγμα και ελπιζω να γινω κατανοητος ειναι σαν καποιος να μην ειδε το avatar σε 3D και να μην εντυπωσιαστηκε .Το οποιο ειναι και αναμενομενο διοτι ειδε  κλασμα της ταινιας ...

Δεχομαι ομως πως αυτο αισθητικα ως στυλ σκηνοθεσιας δεν δημιουργει τα ιδια ερεθισματα σε ολους ,εμενα μπορει να με ενθουσιαζει ,σε αλλον μπορει να ειναι αδιαφορο η' δεν γινεται αντιληπτο .Αυτο εχει να κανει με τις παραστασεις που εχει ο καθενας ,τις καταβολες του και το ατομικο αισθητικο κριτηριο .

 

Ασε στην ακρη την οδυσεια του διαστηματος ειναι ιεροσυλια να μπαινει καν στην συζητηση  και να συγκρινεται με οτιδηποτε εχουμε αναφερει σε αυτο το θεμα .

[V for Vagelis]

Προσωπικά δεν αμφισβητώ τα παραπάνω σχετικά με την αισθητική και τη ποιότητα σκηνοθεσίας και φωτογραφίας. Σινεμά το είχα δει το Drive btw. Απλά το στόρυ και οι χαρακτήρες είναι που με άφησαν σχετικά αδιάφορο. Νομίζω εκεί είναι και η ένσταση των περισσότερων εδώ.