Φεμινισμός στο Gaming και Social Justice Warriors

[Malthador]

Όταν βλέπεις όμως ένα "προοδευτικό" παιχνίδι δεν μπορείς να ξέρεις αν είναι έτσι λόγω της επιθυμίας του δημιουργού ή λόγω κάποιας κοινωνικής πίεσης. Για παράδειγμα, η τελευταία επέκταση του Baldur's Gate II.

 

Φυσικά και το καταλαβαίνεις, ιδίως αν είσαι έμπειρος gamer. Στις πιο πολλές περιπτώσεις είναι αρκετά προφανές.

 

Εν τω μεταξύ, έφαγα κανά εικοσάλεπτο για να καταλάβω τι εννοούσες όταν είπες «τελευταία επέκταση του Baldur's Gate II». Μετά κατάλαβα ότι εννοούσες την Enhanced Edition, duh.

 

 

 

Βέβαια, βρίσκω αυτήν την άποψη για την πλειονότητα των παιχνιδιών άτοπη. Πάνω απ' όλα είναι προϊόντα. Πάντα μια εταιρεία την νοιάζει να μην φάει κράξιμο τέτοιο ώστε να μειώσει τις πωλήσεις της. Και αυτό δεν έχει να κάνει αποκλειστικά με τον φεμινισμό, δες για παράδειγμα το ότι στο Hearts Of Iron η Γερμανία δεν έχει στη σημαία της τη σβάστικα. Δεν είναι κάτι νέο δηλαδή το να καλλιεργεί μια εταιρεία συγκεκριμένο προφίλ ώστε να γίνεται αρεστή.

 

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς όταν λες ότι «όλα είναι προϊόντα», για να είμαι ειλικρινής. Πάντα, όλα είναι προϊόντα. Δεν κάνει κάποιος κάτι για την ψυχή της μάνας του. Ο Michelangelo όταν σμίλεψε τον Δαυίδ επειδή είχε συμβόλαιο το έκανε. Ο Wagner όταν συνέθεσε τις Βαλκυρίες για να βγάλει λεφτά το έκανε. Το ότι έβγαλαν λεφτά από αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έφτιαξαν αριστουργήματα. 

 

Δεν είναι κακό κάτι να είναι προϊόν. Εκτός κι αν εννοείς κάτι διαφορετικό από αυτό που καταλαβαίνω ότι εννοείς.

 

Και πάντως, κατά την άποψή μου, είναι κακό να είσαι καλλιτεχνικά/πολιτικά/ιστορικά ανακριβής, ιδίως στην περίπτωση που θες να δηλώνεις ότι είσαι ακριβής.

[WizNick]

Δεν εννοουσε την Enhanced Edition, αλλα το expansion (επεκταση...) Siege of Dragonspear που βγηκε για την Enhanced Edition. Αυτο για το οποιο εγινε θορυβος σχετικα με ενα transgender NPC ...

[Nightshady]

 

Iδού κι ένα παλιό αλλά ενδιαφέρον άρθρο που αποδεικνύει την υποκρισία των SJWs:

http://thegg.net/opinion-editorial/ronda-rousey-is-on-the-front-cover-of-ea-sports-ufc-2-so-why-are-the-sjws-and-feminists-so-silent-about-it/

[Joe-4]

Αυτός ο τύπος έχει κάνει υπερπαραγωγή! Χαχα . Το youtube είχε κατεβάσει το βίντεο του (γιατί άραγες) αλλά το ξανανέβασε dailymotion.

 

https://www.dailymotion.com/video/x4jw7wq_shut-up-about-ghostbusters_fun

[dimyok]

Φοβερος ο τυπος. Αφηνει τις "φενιστριες" να ξεφτιλιζονται μονες τους 

[Malthador]

Εντάξει το ξεσκίζουμε στο off-topic, αλλά ας βάλουμε κι ένα κανονικό review της ταινίας.

[cpttony]

http://thegg.net/opinion-editorial/katsuhiro-harada-was-forced-to-delete-his-tekken-7-bikini-joke/ 

 

[dimyok]

Ακομα ασχολουνται με τη ***; Αφου φαινεται οτι ειναι για "special" κοινο.

[Nightshady]

 

Ακόμα και τα fighting games έχουν περισσότερο diversity από τα SJW games.

 

Τα ιαπωνικά κομικς, κινούμενα σχέδια και video games εδώ και δεκαετίες μας παρουσιαζούν δίχως ενδοιασμούς ενδιαφέρον LGBT χαρακτήρες (ακόμα και σε σειρές δημοφιλής σε παιδιά όπως το Sailor Moon και το Dragonball) με τους αμερικάνους στην συνέχεια να τους λογοκρίνουν. Μέχρι και ξεχωριστές κατηγορίες υπάρχουν για anime και manga όπου επικεντρώνονται σε ερωτικές και σεξουαλικές σχέσεις ομοφυλόφιλων που πουλάνε πολύ και σε ετερόφιλους.

https://en.wikipedia.org/wiki/Yaoi#Sh.C5.8Dnen-ai

https://en.wikipedia.org/wiki/Yuri_(genre)

Οπότε αργήσανε πολύ οι αμερικάνοι να το παίξουν προοδευτικοί. Άσε δε που το κάνουν και με λάθος, απαίσιο, ερασιτεχνικό τρόπο.

[Θρασύμαχος]

Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς όταν λες ότι «όλα είναι προϊόντα», για να είμαι ειλικρινής. Πάντα, όλα είναι προϊόντα. Δεν κάνει κάποιος κάτι για την ψυχή της μάνας του. Ο Michelangelo όταν σμίλεψε τον Δαυίδ επειδή είχε συμβόλαιο το έκανε. Ο Wagner όταν συνέθεσε τις Βαλκυρίες για να βγάλει λεφτά το έκανε. Το ότι έβγαλαν λεφτά από αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έφτιαξαν αριστουργήματα. 

 

Δεν είναι κακό κάτι να είναι προϊόν. Εκτός κι αν εννοείς κάτι διαφορετικό από αυτό που καταλαβαίνω ότι εννοείς.

 

Και πάντως, κατά την άποψή μου, είναι κακό να είσαι καλλιτεχνικά/πολιτικά/ιστορικά ανακριβής, ιδίως στην περίπτωση που θες να δηλώνεις ότι είσαι ακριβής.

 

 

Όταν λέω πως είναι προϊόντα, δεν κάνω κάποια ποιοτική αξιολόγηση. Δεν εξισώνω δηλαδή το γεγονός πως φτιάχτηκαν καθαρά για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος των μετόχων με την κακή ή μέτρια ποιότητα, δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία. Αντιθέτως, το λέω σε σχέση με το κατά πόσο κάτι το οποίο προέρχεται από ένα τέτοιο μοντέλο παραγωγής αποτελεί προσωπική έκφραση ενός δημιουργού. Κακά τα ψέμματα, η επιθυμία του δημιουργού για τη μορφή του δημιουργήματός του πρέπει να συμμορφωθεί στην κερδοσκοπία του χρηματοδότη του. Οι περιπτώσεις όπου ένας δημιουργός έχει τον προϋπολογισμό για να φτιάξει αυτό που ο ίδιος επιθυμεί, και μάλιστα αυτό που επιθυμεί να είναι ένα παιχνίδι προσωπικής έκφρασης και όχι κάτι το οποίο θα μεγιστοποιήσει τα δικά του κέρδη (να μην νοιαστεί δηλαδή για την αγορά) είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Και όσο αυξάνονται τα έξοδα παραγωγής του μέσου βιντεοπαιχνιδιού, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα αυτό να αποτελεί αμιγώς καλλιτεχνική έκφραση. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το να μας ενοχλεί κατά πόσο μια φεμινιστική ρητορική έχει επίδραση στην ελεύθερη έκφραση του δημιουργού ενώ ταυτόχρονα αγνοούμε την τεράστια επίδραση του καπιταλιστικού μοντέλου παραγωγής σε αυτήν την έκφραση είναι σαν να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλον. Νομίζω πως ο κόσμος γκρινιάζει γιατί, πολύ απλά, δεν θέλει να αλλάξει η τρέχουσα μορφή των βιντεοπαιχνιδιών ή, τουλάχιστον, η μορφή που έχουν δημοφιλείς σειρές παιχνιδιών που έχουν υποβληθεί σε φεμινιστική κριτική. Κάτι το οποίο, με τη σειρά του, είναι απόλυτα κατανοητό.

[Jastonas]

Όταν λέω πως είναι προϊόντα, δεν κάνω κάποια ποιοτική αξιολόγηση. Δεν εξισώνω δηλαδή το γεγονός πως φτιάχτηκαν καθαρά για να μεγιστοποιήσουν το κέρδος των μετόχων με την κακή ή μέτρια ποιότητα, δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία. Αντιθέτως, το λέω σε σχέση με το κατά πόσο κάτι το οποίο προέρχεται από ένα τέτοιο μοντέλο παραγωγής αποτελεί προσωπική έκφραση ενός δημιουργού. Κακά τα ψέμματα, η επιθυμία του δημιουργού για τη μορφή του δημιουργήματός του πρέπει να συμμορφωθεί στην κερδοσκοπία του χρηματοδότη του. Οι περιπτώσεις όπου ένας δημιουργός έχει τον προϋπολογισμό για να φτιάξει αυτό που ο ίδιος επιθυμεί, και μάλιστα αυτό που επιθυμεί να είναι ένα παιχνίδι προσωπικής έκφρασης και όχι κάτι το οποίο θα μεγιστοποιήσει τα δικά του κέρδη (να μην νοιαστεί δηλαδή για την αγορά) είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Και όσο αυξάνονται τα έξοδα παραγωγής του μέσου βιντεοπαιχνιδιού, τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα αυτό να αποτελεί αμιγώς καλλιτεχνική έκφραση. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, το να μας ενοχλεί κατά πόσο μια φεμινιστική ρητορική έχει επίδραση στην ελεύθερη έκφραση του δημιουργού ενώ ταυτόχρονα αγνοούμε την τεράστια επίδραση του καπιταλιστικού μοντέλου παραγωγής σε αυτήν την έκφραση είναι σαν να διυλίζουμε τον κώνωπα και να καταπίνουμε την κάμηλον. Νομίζω πως ο κόσμος γκρινιάζει γιατί, πολύ απλά, δεν θέλει να αλλάξει η τρέχουσα μορφή των βιντεοπαιχνιδιών ή, τουλάχιστον, η μορφή που έχουν δημοφιλείς σειρές παιχνιδιών που έχουν υποβληθεί σε φεμινιστική κριτική. Κάτι το οποίο, με τη σειρά του, είναι απόλυτα κατανοητό.

Εξηγείς λίγο τι εννοείς για την επιρροή του καπιταλιστικού μοντέλου; Ελπίζω να μην το μπερδεύει με το κορπορατιστικό μοντέλο καπιταλισμού.

 

Γιατί ο καπιταλισμός από μόνος του, είναι απλά η ελεύθερη αγορά.

 

A free market is a system in which the prices for goods and services are determined by the open market and consumers, in which the laws and forces of supply and demand are free from any intervention by a government, price-setting monopoly, or other authority. It is a result of a need being, then the need being met. A free market contrasts with a regulated market, in which government intervenes in supply and demand through non-market methods such as laws creating barriers to market entry or price fixing. In a free-market economy, prices for goods and services are set freely by the forces of supply and demand and are allowed to reach their point of equilibrium without intervention by government policy, and it typically entails support for highly competitive markets and private ownership of productive enterprises.

[Θρασύμαχος]

Εξηγείς λίγο τι εννοείς για την επιρροή του καπιταλιστικού μοντέλου; Ελπίζω να μην το μπερδεύει με το κορπορατιστικό μοντέλο καπιταλισμού.

 

Γιατί ο καπιταλισμός από μόνος του, είναι απλά η ελεύθερη αγορά.

 

A free market is a system in which the prices for goods and services are determined by the open market and consumers, in which the laws and forces of supply and demand are free from any intervention by a government, price-setting monopoly, or other authority. It is a result of a need being, then the need being met. A free market contrasts with a regulated market, in which government intervenes in supply and demand through non-market methods such as laws creating barriers to market entry or price fixing. In a free-market economy, prices for goods and services are set freely by the forces of supply and demand and are allowed to reach their point of equilibrium without intervention by government policy, and it typically entails support for highly competitive markets and private ownership of productive enterprises.

 

Ο όλος σχεδιασμός ενός βιντεοπαιχνιδιού διέπεται από το πώς θα αποφέρει τα μέγιστα κέρδη από τις πωλήσεις. Στις σχεδιαστικές επιλογές πολύ μεγαλύτερο ρόλο παίζει το πώς θα μπορέσει να προσελκύσει περισσότερους αγοραστές παρά η ανάγκη έκφρασης του σχεδιαστή.

 

Ο Καπιταλισμός είναι οικονομικό σύστημα κατά το οποίο τα μέσα παραγωγής αποτελούν ιδιωτική ιδιοκτησία.

[Jastonas]

Αυτό για εμένα δεν είναι πρόβλημα. Γιατί έτσι είναι η ανθρώπινη φύση. Ο άνθρωπος έχει την τάση να δημιουργήσει, όχι για χόμπι, αλλά για να παράξει κάτι, το οποίο θα του αποφέρει κάτι πίσω. Στο καπιταλιστικό σύστημα, αυτό γίνεται όσο πιο αγνά γίνεται, γιατί ο καθένας επιλέγει τι θα κάνει και γιατί θα το κάνει.

 

Εγώ μπορεί να είμαι καλλιτέχνης, να πεινάω σαν τρελός, να μην έχω που να κοιμηθώ... και να προσπαθήσω να φτιάξω ένα έργο. Μέσα από αυτή την απόγνωση και την ανάγκη να αποζημιωθώ για τον κόπο μου, θα παράξω ίσως το μεγαλύτερο έργο στην ανθρώπινη ιστορία. Και για αυτό τον λόγο θα είναι και το μεγαλύτερο.

 

Έτσι παράγονται τα πάντα. Με προσδοκία οφέλους.

[Gilmaru]

Σόρυ που πετάγομαι, αλλά ανοίξατε ωραία κουβέντα.

 

Θέλω να δώσω ένα χοντροκομμένο παράδειγμα σε σχέση με το πως βλέπω προσωπικά το gaming.

Πες ότι είσαι ιδιοκτήτης ενός Bar ή μπυραρίας ή τσιπουράδικου ( ) και θέλεις να τραβήξεις συγκεκριμένο κόσμο. Θα βάλεις συγκεκριμένη μουσική, θα το διακοσμήσεις ανάλογα κλπ.

 

Είναι η ωραία ζωγραφιά που έβαλες κάποιον να κάνει στο τοίχο σου στα πλαίσια της διακόσμησης τέχνη; Ναι.

Μπορεί να είναι διάφορα άλλα αντικείμενα, με τα οποία ενδεχομένως διαλέγεις να διακοσμήσεις το μαγαζί σου τέχνη. Ναι.

Είναι η μουσική που παίζει στο μαγαζί τέχνη; Ναι.

Είναι το ίδιο το μαγαζί ως επιχείρηση ένα έργο τέχνης; Για μένα όχι. Είναι ένας χώρος που αξιοποιεί διάφορα έργα τέχνης για να παρέχει στον πελάτη μια συγκεκριμένου είδους εμπειρία. Η οποία μάλιστα δεν είναι σταθερή, μπορεί να διαφέρει από μέρα σε μέρα και ανάλογα με την αλληλεπίδραση του κόσμου κλπ κλπ.

 

Κατά παρόμοιο τρόπο αντιλαμβάνομαι τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των games, αν και είναι τόσο μεγάλο το φάσμα του gaming που δύσκολα μπορεί να κάνει κάποιος τόσο μεγάλες γενικεύσεις. Είναι ένα μέσο που μπορεί να αξιοποιεί διάφορα είδη τέχνης, αλλά είναι κάτι διαφορετικό (όχι αναγκαστικά "κατώτερο"). Αλλά και από τεχνικής άποψης, ένα έργο τέχνης είναι είναι κάπως στατικό, ενώ τα περισσότερα games δεν μπορούν να έχουν συγκεκριμένη "μορφή" πριν παιχτούν.

[Joe-4]

Σόρυ που πετάγομαι, αλλά ανοίξατε ωραία κουβέντα.

 

Θέλω να δώσω ένα χοντροκομμένο παράδειγμα σε σχέση με το πως βλέπω προσωπικά το gaming.

Πες ότι είσαι ιδιοκτήτης ενός Bar ή μπυραρίας ή τσιπουράδικου ( ) και θέλεις να τραβήξεις συγκεκριμένο κόσμο. Θα βάλεις συγκεκριμένη μουσική, θα το διακοσμήσεις ανάλογα κλπ.

 

Είναι η ωραία ζωγραφιά που έβαλες κάποιον να κάνει στο τοίχο σου στα πλαίσια της διακόσμησης τέχνη; Ναι.

Μπορεί να είναι διάφορα άλλα αντικείμενα, με τα οποία ενδεχομένως διαλέγεις να διακοσμήσεις το μαγαζί σου τέχνη. Ναι.

Είναι η μουσική που παίζει στο μαγαζί τέχνη; Ναι.

Είναι το ίδιο το μαγαζί ως επιχείρηση ένα έργο τέχνης; Για μένα όχι. Είναι ένας χώρος που αξιοποιεί διάφορα έργα τέχνης για να παρέχει στον πελάτη μια συγκεκριμένου είδους εμπειρία. Η οποία μάλιστα δεν είναι σταθερή, μπορεί να διαφέρει από μέρα σε μέρα και ανάλογα με την αλληλεπίδραση του κόσμου κλπ κλπ.

 

Κατά παρόμοιο τρόπο αντιλαμβάνομαι τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των games, αν και είναι τόσο μεγάλο το φάσμα του gaming που δύσκολα μπορεί να κάνει κάποιος τόσο μεγάλες γενικεύσεις. Είναι ένα μέσο που μπορεί να αξιοποιεί διάφορα είδη τέχνης, αλλά είναι κάτι διαφορετικό (όχι αναγκαστικά "κατώτερο"). Αλλά και από τεχνικής άποψης, ένα έργο τέχνης είναι είναι κάπως στατικό, ενώ τα περισσότερα games δεν μπορούν να έχουν συγκεκριμένη "μορφή" πριν παιχτούν.

Το ίδιο μπορείς να πεις και για την 7η τέχνη που είναι ο κινηματογράφος. Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια απαιτούν σωστή συνεργασία μεταξύ ακόμα περισσότερων ανθρώπων και το παραγόμενο έργο μπορεί να είναι πραγματικά μεγαλειώδες. Όλοι που συμμετέχουν στην παραγωγή μπορεί να μην είναι καλλιτέχνες αλλά το αποτέλεσμα δεν πάυει να είναι τέχνη.